Wypełniacze część teoretyczna

Transkrypt

1 Wypełniacze część teoretyczna Przed zabiegiem a) omawiamy plan zabiegu z pacjentem, bądź obszary, na których wykonane będą wstrzyknięcia, b) prosimy pacjenta o podpisanie pisemnej zgody na zabieg, c) wykonujemy zdjęcia przed zabiegiem, d) zapewniamy odpowiednie znieczulenie (np. krem emla), e) pacjentowi w pozycji siedzącej zaznaczamy obszary planowanego zabiegu za pomocą markera, f) przygotowujemy skórę do zabiegu, pamiętając o zasadach aseptyki. g) wykonujemy zdjęcie po zabiegu. Anatomia twarzy z rozmieszczeniem nerwów czuciowych w środkowej i dolnej części twarzy: - dwie gałęzie nerwu trójdzielnego (nerw czaszkowy V) - odpowiadają za czucie w środkowej 1/3 dolnej części twarzy. - Nerw podoczodołowy (V-II) - wychodzący przez otwór podoczodołowy zapewnia czucie w 1/3 środkowej części twarzy. * Obszar podoczodołowy * Fałdy nosowo-wargowe * Skóra warg * Górna warga - Nerw bródkowy (V-III) - wychodzący przez otwór bródkowy zapewnia czucie w 1/3 dolnej części twarzy. * Dolna warga * Przyśrodkowy/boczny podbródek * Linia żuchwy (częściowo) - Nerw nadbloczkowy - Nerw podbloczkowy

2 Anatomia twarzy z rozmieszczeniem naczyń 1. Nerw twarzowy - odpowiada za ruchy wszystkich mięśni mimicznych 2. Gałąź jarzmowa 3. Gałąź policzkowa 4. Gałąź żuchwy 5. Gałąź szyjna 6. Tętnica zewnętrzna 7. Tętnica twarzowa - biegnie do góry, oddając gałęzie do wargi dolnej, wargi górnej i koniuszka nosa, 8. Tętnica kątowa - zespala się z tętnicą grzbietową nosa. Stanowi ona gałąź tętnicy ocznej, 9. Tętnica skroniowa-powierzchowna - można ją wyczuć na poziomie skrawka ucha, skąd biegnie w górę, a jej przebieg jest zwykle bardzo kręty, 10. Tętnica poprzeczna twarzy - zespolenie tętnicy skroniowej i twarzowej.

3 Mapowanie twarzy: a) zaznaczamy dolny brzeg kostny oczodołu. W przypadku, gdy poziomy tych dwóch linii się różnią, obniżamy linię o wyższym brzegu, w taki sposób aby dopasować ją do poziomu dolnej krawędzi. b) zaznaczamy otwór podoczodołowy - w linii środkowoźrenicznej od brzegu kostnego oczodołu 9mm w dół i 2mm przyśrodkowo. Pacjent poczuje podrażnienie nerwów w momencie ucisku. c) rysujemy linię biegnącą od wewnętrznego kąta oka, równolegle od skrzydełka nosa do skrawka ucha. - powyżej linii od skrzydełka nosa do skrawka ucha preparat można deponować nadokostnowo (implantacja) i podskórnie aby wzmocnić okolicę bocznej kości policzkowej, podczas wyrównywania sąsiadujących okolic. - poniżej tej linii należy deponować materiał podskórnie. d) w przypadku policzków, zagłębienia skroniowego i tzw. miękkiego liftingu należy oznaczyć granice łuków jarzmowych. e) pamiętamy o miejscach zabronionych do iniekcji SOOF (1), powyżej fałdu nosowo-wargowego (2), chomiczek powyżej bruzdy marionetki i zagłębienia przy bródce (3).

4 Techniki iniekcji: Technika liniowa: Technika liniowa jest techniką standardową i spełnia swoją rolę w zabiegach na wąskich, prosto przebiegających zmarszczkach. Technika ta, to nie tylko aplikacja do skóry właściwej, ale również może być użyta do wszystkich warstw skóry. Iniekcja następuje zwykle podczas wycofywania igły. Wkłucie skośne względem powierzchni skóry. Kierunek iniekcji jest zgodny z przebiegiem zmarszczki. Podanie materiału następuje podczas wycofywania igły. Powinno dojść do pełnej korekty zmarszczki.

5 Technika punktowa ( bolus ): Technika punktowa podobnie jak liniowa jest techniką standardową w zabiegach obejmujących górną warstwę skóry. Dzięki krótkiej drodze iniekcji utrata materiału jest niewielka. Punkty (bolusy) mogą być również deponowane w głębszych warstwach tkanki podskórnej lub nad kością. Materiał podajemy w górną warstwę skóry właściwej. Wkłuwamy się pod kątem 45 lub 90. Kolejne punkty deponowane są jeden przy drugim, tworząc praktycznie linie ciągłą. Osiągamy dobre wypełnienie przy małym zużyciu materiału.

6 Technika warstwowa (kanapkowa): Technika ta używana jest w celu wypełniania dużych ubytków skóry oraz głębokich i sztywnych zmarszczek. W technice warstwowej umieszczane są nad sobą dwie lub większa ilość warstw materiału wypełniającego. W technice tej można stosować różne gęstości kwasu hialuronowego na różnych głębokościach. Kąt wkłucia warunkowany jest głębokością i kolejnością warstw. Następnie wykonujemy drugie, bardziej płaskie wkłucie pod kątem 15 do 20. Technika wachlarzowa: Jest to technika odpowiednia do bocznych okolic twarzy i policzków i umożliwia szybkie, płaszczyznowe wypełnianie dużych obszarów, wykonana jest z jednego wkłucia. Wkłuwamy się pod kątem 45. Materiał deponujemy podczas wycofywania igły.

7 Technika krzyżowa Technika ta pozwala zaopatrzeć wszystkie warstwy skóry: biorewitalizacja - powierzchownie, niesieciowane preparaty kwasu hialuronowego, załamania skóry - wsparcie skóry właściwej średnio usieciowanymi preparatami kwasu hialuronowego, ubytek tkanki - wypełnienie w tkance podskórnej wysoko usieciowanymi preparatami kwasu hialuronowego lub podskórna aplikacja własnej tkanki tłuszczowej. Przeprowadzamy liniowe iniekcje z leżących obok siebie punktów wkłuć. Druga seria liniowych iniekcji wykonywana jest pod kątem 90 w stosunku do poprzednich.

8 Technika kolumnowa Technika ta jest stosowana przy uzupełnianiu objętości. Efekt objętościowy osiąga się przez tworzenie kolumn techniką pionowych depozytów. Skórę ściskamy pomiędzy kciukiem a palcem wskazującym. Iniekcję przeprowadzamy techniką punktową na szczycie ściśniętej skóry.