W karabinie wprowadzono kilka usprawnień ma- MRAD jących na celu łatwiejszą adaptację do wymagań współczesnego pola walki, np.

Transkrypt

1 W 2009 roku amerykańskie Dowództwo Operacji Specjalnych (SOCOM) ogłosiło chęć zakupu nowego karabinu wyborowego. Firma Barrett podjęła wyzwanie i w oparciu o swój znany, ceniony model 92B zmodyfikowała go zgodnie z potrzebami specyfikacji SOCOM. Tak narodził się MRAD, czyli Multi-Role Adaptive Design. in action

2 W karabinie wprowadzono kilka usprawnień mających na celu łatwiejszą adaptację do wymagań współczesnego pola walki, np. składaną kolbę (znacząco zmniejszającą długość transportową broni) czy system wymiennych luf w kalibrach.338 Lapua i.308 Win. Taki właśnie model miałem okazję testować wraz z ekipą FRAG OUT! na jednej z podwarszawskich strzelnic, dzięki uprzejmości polskiego dystrybutora firmy Cenzin. Pierwsze, co rzuciło mi się w oczy, to standardowej wielkości waliza transportowa godna choćby Sako TRG. No właśnie jak to? Przecież miało być krócej. Po jej otwarciu wszystko jednak stało się jasne wraz z karabinem znajdowały się w niej dwie lufy w kalibrach.338 Lapua i.308 Win, wymienne czoło zamka (do.308win), dwa magazynki do odpowiednich kalibrów oraz dwójnóg Atlas. MRAD to konstrukcja zbudowana podobnie do karabinków AR, z podobną do AR-ów ergonomią usytuowanie bezpiecznika, wymienny chwyt pistoletowy. Co ciekawe, sposób zwalniania magazynka nawiązuje jednak do rosyjskiego AK (no dobrze, do G36 też) skrzydełko znajduje się przed osłoną spustu, tak jak np. w Sako TRG22/42. Wersja testowa karabinu pokryta była powłoką cerakote w kolorze Sniper Grey, ale dostępne są również inne. Komory zamkowa i spustowa połączone są za pomocą jednej przetyczki oraz zatrzasku, którego zwolnienie umożliwia odchylenie górnej części, np. do wyjęcia zamka. Usunąwszy przedni pin, możemy rozłożyć karabin na dwie części (w warunkach operacyjnych umożliwia to jeszcze większe skrócenie broni i spakowanie jej do naprawdę niewielkich pojemników/toreb). Samonośna ryflowana lufa zaopatrzona w wydajny hamulec wylotowy

3 in action i w pełni regulowany spust oraz składana kolba dopełniają dobrego pierwszego wrażenia. Całość wykonana jest bardzo dokładnie. Przednie łoże oraz komora spustowa zrobione są z aluminium Na całej jego górnej części zamontowana jest szyna Picantinny ze skosem 20 MOA (dostępny też skos 30 MOA). Ułatwia to dość swobodny wybór celowników optycznych czy zamontowanie dodatkowych akcesoriów (np. przystawki nokto- lub termowizyjnej). Na godzinach 3., 6. i 9. możemy bez problemu dołożyć kolejne szyny na wyposażenie potrzebne do realizacji zadania (latarki, przednie chwyty, kamery, wskaźniki laserowe itp.). Broń zasilana jest z dwurzędowego, pudełkowego magazynka z tworzywa sztucznego. Producent zapewnia, że karabin na selekcjonowanej, wyczynowej amunicji może osiągać skupienie rzędu 0,5 MOA, a na standardowej 1 MOA.

4 Udostępniony egzemplarz wyposażony był w optykę Leupolda 4-14/50 z krzyżem Mil-Dot. Do dyspozycji mieliśmy strzelnicę z osią 100 i 300 m. Pogoda nie rozpieszczała temperatura około 5 C oraz całkowite zachmurzenie, na szczęście bez silnego wiatru i opadów. Po zajęciu stanowiska mogłem lepiej przyjrzeć się broni. Szczególną uwagę zwróciłem na ażurową kolbę. Wykonano ją również z aluminium, wyposażona jest w bakę policzkową z tworzywa oraz gumową, regulowaną na wysokość stopkę. Wysokość baki reguluje się bezstopniowo śrubą umieszczoną po lewej stronie. Co ciekawe, bakę zaprojektowano tak, by można ją było odwrócić i by mogła być używana przez strzelca leworęcznego. Długość kolby (regulowaną skokowo) można dopasować do warunków anatomicznych strzelca czy jego ubrania lub wyposażenia po zwolnieniu przycisku. W taki sam sposób rozwiązano możliwość złożenia kolby na prawą stronę. Po złożeniu kolby dźwignia zamka trafia w specjalny otwór/wycięcie skutecznie chroni to ją przed uszkodzeniem w czasie transportu. Mimo zawiasów i ruchomych części po złożeniu kolba była całkowicie sztywna, bez żadnych luzów. Spust w mojej ocenie ustawiony był w okolicach 1,5 kg. Osobiście wolałbym lżejszy, ale na szczęście jest on w pełni regulowany i każdy strzelec może dopasować go do własnych preferencji. Praca zamka jest gładka i przyjemna. Prawdopodobnie jest to zasługą zastosowania samosmarującej się tulei z polimeru, który

5 in action

6 jednocześnie zabezpiecza zamek przed zanieczyszczeniami. Pamiętać należy o odciągnięciu dokładnie zamka w tylne położenie inaczej z magazynka nie zostanie pobrany nabój (mnie przytrafiło się to dwukrotnie, gdy strzelałem z.308win być może spowodowane jest to również konstrukcją magazynka, który ma identyczne wymiary jak ten dla kalibru.338 Lapua). Strzelałem z amunicji Lapua w kalibrze.338 z pociskiem Scenar (to znana i lubiana przez strzelców precyzyjnych amunicja) z lufy o długości 24,5 zaopatrzonej w gwintowaną końcówkę do montażu tłumika lub hamulca wylotowego. Pierwsze strzały na dystansie 300 m potwierdziły deklaracje producenta bez

7 in action

8 większych problemów (oraz przyzwyczajenia do broni i spustu) osiągałem grupę poniżej 1 MOA. Odrzut był łagodny i przypominał ten, który jest mi znany z kalibru.308 Win (choć odczuwanie odrzutu to bardzo indywidualna sprawa). Następnie, przy pomocy przedstawiciela importera, dokonaliśmy demontażu i ponownego montażu lufy, aby sprawdzić, w jaki sposób zmienia się średni punkt trafienia. Cała operacja wymaga dosłownie odkręcenia dwóch śrub kluczem torx i zajmuje około minuty! Bez większych problemów można ją przeprowadzić w warunkach polowych. Ponownie zamontowana lufa uraczyła nas grupą oddaloną o ok. 1 MOA od wcześniejszej (dopuszczam tu oczywiście również,,błąd czynnika ludzkiego ). Niestety, zabrakło czasu, by sprawdzić, na ile jest to powtarzalne. Później dokonaliśmy kolejnej wymiany lufy tym razem na 20 w kalibrze.308 Win, oraz czoła zamka i magazynka. I ponownie strzelanie okazało się prawdziwą przyjemnością. Mimo bardzo lekkiej i ażurowej konstrukcji odrzut broni jest łagodny i przyjazny dla strzelca. Zamek pracuje płynnie, a pazur wyciągu bez problemów usuwa odstrzelone łuski. Z karabinu oddałem łącznie około 50 strzałów (35 w.338 Lapua i 15 w.308 Win). Wiem, że to zbyt mało, by dokładnie przetestować broń, jednak w zupełności wystarczająco, by przekonać się o tym, że MRAD jest dojrzałą i przemyślaną konstrukcją. Bardzo podobała mi się modułowa budowa i możliwość wymiany poszczególnych podzespołów nawet w warunkach bojowych. Karabin jest przystosowany również dla strzelców leworęcznych w tym celu wystarczy przełożyć bakę policzkową

9 in action i bezpiecznik na drugą stronę. W USA dostępne są wersje nawet z tak krótkimi lufami jak 17, co może zainteresować służby operujące głównie w terenach zabudowanych, gdzie zwykle nie oddaje się strzałów na 1500 m, a czasem przydaje się siła magnum czy możliwość bardzo dyskretnego transportu broni. Na amerykańskim rynku ceny MRAD-a oscylują wokół 5,6 6 tysięcy dolarów. Można też wspomnieć, że używają go izraelski YAMAM oraz siły zbrojne Norwegii. Barrett MRAD dopisany do mojej prywatnej wish listy ;)