Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki. sem. II - wykład 6. Dr hab. inż. M. Czyżak

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki. sem. II - wykład 6. Dr hab. inż. M. Czyżak"

Transkrypt

1 Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki sem. II - wykład 6 Dr hab. inż. M. Czyżak

2 Ogólna budowa programu w języku C W języku C program składa się z jednego lub większej liczby segmentów kodu zwanych funkcjami, z których jedna musi nazywać się main(). Wykonanie programu zaczyna się od funkcji main() i program powinien kończyć się wraz z zakończeniem działania funkcji main(). Program również może się zakończyć, gdy pojawi się sytuacja nienormalna - wyjątek, np. dzielenie przez zero, albo też gdy zostanie zakończony w sposób jawny ( ctrl-break, zamknięcie okna w systemie Windows), powodem zakończenia może być też wywołanie funkcji exit().

3 Powody stosowania funkcji w programach (1) 1. Korzystanie z bibliotek lub funkcji stworzonych przez innych programistów. 2. Podział zadania programistycznego na mniejsze, które mogą być opracowywane niezależnie( np. w różnym czasie lub równocześnie przez różnych programistów).

4 Powody stosowania funkcji w programach (2) 3. Ułatwienia w uruchamianiu dużych programów ( można niezależnie uruchamiać i testować poszczególne funkcje). 4. Program jest zbyt duży, by pisać go jako jedną funkcję main(). 5. Unikanie powtarzania w programie tego samego kodu, gdy pewne zadania trzeba wykonywać wielokrotnie.

5 Funkcje a struktura programu w języku C (1) Program w języku C może być programem jednoplikowym lub wieloplikowym. W programie jednoplikowym wszystkie funkcje znajdują się w jednym pliku źródłowym lub są do niego dołączane przy zastosowaniu dyrektywy #include. W programie wieloplikowym pliki są łączone w sposób zależny od środowiska (np. w środowisku Dev C++ opcja Projekt->Dodaj do projektu).

6 Funkcje a struktura programu w języku C (2) - Funkcje nie muszą występować w pliku źródłowym w określonym porządku ( pewne sposoby uporządkowania mogą wymagać dodatkowych deklaracji), jednak umieszczenie main() jako pierwszej funkcji w pliku ułatwia analizę programu. - Każda funkcja może wywoływać dowolną inną funkcję. - Nie jest dopuszczalne zagnieżdżanie funkcji, tzn. nie można jednej funkcji definiować wewnątrz innej funkcji. - W programie występuje tylko jedna funkcja main() i musi ona wystąpić niezależnie od liczby plików źródłowych.

7 Przykład. Prosty program stosujący funkcję kwadratdo obliczania kwadratu pewnej wartości. #include <stdio.h> // lub #include <cstdio> int kwadrat (int num){ int main() { int pom; // zmienna lokalna funkcji pom=num*num; return pom; } int kw, wartosc; // zmienna pom nie jest konieczna, //być return num*num; printf("\n Podaj wartosc :"); scanf("%d",&wartosc);

8 Wywołanie funkcji - (uruchomienie kodu funkcji) kw= kwadrat(wartosc); /* zmienna wartosc jest tzw. argumentem funkcji, zmienna wartość zawiera liczbę, która ma być podniesiona do kwadratu */ printf ("\n Kwadrat liczby %d wynosi :%d",wartosc, kw); system("pause"); return 0;} W momencie zakończenia działania, funkcja kwadrat przesyła do funkcji main() obliczoną wartość i wartość ta jest wstawiana w miejsce wywołania funkcji. W kolejnym etapie następuje wstawienie tej wartości do zmiennej kw.

9 #include <stdio.h> Język C funkcje Przykład. Zastosowanie deklaracji funkcji. int kwadrat (int); // deklaracja funkcji int main() { int kw, wartosc; printf("\n Podaj wartosc :"); scanf("%d",&wartosc); kw=kwadrat(wartosc); printf("\n Kwadrat liczby %d wynosi:%d \n", wartosc,kw); system ("PAUSE"); return 0;} int kwadrat (int num){ int pom; pom=num*num; return pom;}

10 Wynik działania programu Podaj wartosc :25 Kwadrat liczby 25 wynosi:625 Aby kontynuować, naciśnij dowolny klawisz...

11 Przykład. (do wykonania w trakcie wykładu) Napisać i wywołać w main() następujące funkcje: a) funkcję obliczającą sumę swoich argumentów typu int b) funkcję obliczającą różnicę swoich argumentów typu int c) funkcję obliczającą iloczyn swoich argumentów typu double Funkcje obliczające sumę i różnicę wywołać dla pary argumentów.

12 #include <stdio.h> int sum (int a, int b); // deklaracje funkcji int roznica (int a, int b); double iloczyn (double a, double b); int main() { int a,b,c,d,sum,roz; double e,f,ilo; printf("\n Podaj a :"); scanf("%d",&a); printf("\n Podaj b :"); scanf("%d",&b); sum=suma(a,b);// a,b to argumenty wywołania funkcji

13 cz 2. programu printf("\n Suma %d + %d =%d ", a,b,sum); printf("\n Podaj c :"); scanf("%d",&c); printf("\n Podaj d :"); scanf("%d",&d); sum=suma(c,d); printf("\n Suma %d + %d =%d ", c,d,sum); roz=roznica(a,b); printf("\n Roznica %d - %d =%d ", a,b,roz); roz=roznica(c,d); printf("\n Roznica %d - %d =%d \n", c,d,roz);

14 cz 3. programu printf("\n Podaj e :"); scanf("%lf",&e); printf("\n Podaj f :"); scanf("%lf",&f); ilo=iloczyn(e,f); printf("\n Iloczyn %f * %f =%f \n", e,f,ilo); system ("PAUSE"); return 0;}

15 cz 4. programu int suma (int a, int b){ int sum; sum=a+b; return sum;} int roznica (int a, int b){ int roz; roz=a-b; return roz;} double iloczyn (double a, double b){ double ilo; ilo=a*b; return ilo;}

16 Wynik działania programu Podaj a :2 Podaj b :3 Suma =5 Podaj c :4 Podaj d :5 Suma =9 Roznica 2-3 =-1 Roznica 4-5 =-1 Podaj e :2.5 Podaj f :3.5 Iloczyn * =

17 Przykład. Napisać i zastosować w programie funkcję silnia. #include <stdio.h> int silnia (int n ){ int i, sil=1; if (n>0) for (i=1;i<=n;i++) sil=sil*i; return sil; } int main() { int l1=5, l2=6; int sil1,sil2; sil1=silnia (l1); sil2=silnia (l2); printf("\n % d! wynosi %d", l1,sil1); printf("\n % d! wynosi %d\n", l2,sil2); system("pause"); return 0;}

18 Przykład. Napisać i zastosować w programie funkcję silnia. Wynik działania programu 5! wynosi 120 6! wynosi 720 Aby kontynuować, naciśnij dowolny klawisz...

19 Przykład. Napisać i zastosować w programie funkcję wczytajd wczytującą zmienną typu double. #include <stdio.h> double wczytajd (void ){ int k; double x; do{ printf("\n Podaj zmienna :"); k=scanf("%lf",&x); if (k==0) printf("\n Niepoprawny format liczby!"); fflush(stdin); } while (k==0); // można też while (!k); return x;} int main() { double x1,x2; x1=wczytajd (); x2=wczytajd(); printf("\n x1 wynosi %f", x1); printf("\n x2 wynosi %f \n", x2); system("pause"); return 0;}

20 Wynik działania programu Podaj zmienna :12 Podaj zmienna :23 x1 wynosi x2 wynosi Aby kontynuować, naciśnij dowolny klawisz...

21 Przykład. Użycie funkcji silnia w obliczania sumy częściowej szeregu (cz.1 ) n-1 i x x e = i= 0 #include <stdio.h> #include <math.h> double silnia (int); int main(int argc, char *argv[]) { int i,j,n; double xn,s,sil,x; while(1)// wielokrotne wykonanie programu { printf("\n Podaj x:"); scanf("%lf",&x); printf("\n Podaj liczbe wyrazow szeregu:"); scanf("%d",&n); i!

22 Przykład. Użycie funkcji silnia w obliczania wartości szeregu (cz. 2) s=0; for ( i=0;i<n;i++) { xn=pow(x,i)/silnia(i); s=s+xn; } printf("\n Wartosc e_do_x z szeregu:%f",s); printf("\n Wartosc e do x: exp %f\n", exp(x));} // koniec while system("pause"); return 0; } double silnia (int n) { int i; double sil=1; for (i=1;i<=n;i++) sil=sil*i; return sil;}

23 Wynik działania programu Podaj x: 2 Podaj liczbe wyrazow szeregu:6 Wartosc e_do_x z szeregu: Wartosc e do x: exp Podaj x: 2 Podaj liczbe wyrazow szeregu: 7 Wartosc e_do_x z szeregu: Wartosc e do x: exp Podaj x: 2 Podaj liczbe wyrazow szeregu:8 Wartosc e_do_x z szeregu: Wartosc e do x: exp

24 Przykład. Użycie funkcji silnia i funkcji szerege w obliczaniu wartości szeregu (cz. 1) #include <stdio.h> #include <math.h> double silnia (int); double szerege(double x, int n); int main(int argc, char *argv[]) { int i,j,n; double xn,s,sil,x; while(1) { printf("\n Podaj x:"); scanf("%lf",&x); printf("\n Podaj liczbe wyrazow szeregu:"); scanf("%d",&n);

25 Przykład. Użycie funkcji silnia i funkcji szerege w obliczaniu wartości szeregu (cz. 1) #include <stdio.h> #include <math.h> double silnia (int); double szerege(double x, int n); int main(int argc, char *argv[]) { int i,j,n; double xn,s,sil,x; while(1) { printf("\n Podaj x:"); scanf("%lf",&x); printf("\n Podaj liczbe wyrazow szeregu:"); scanf("%d",&n);

26 Przykład. Użycie funkcji silnia i funkcji szereg w obliczaniu wartości szeregu (cz. 2) s=szerege(x,n); printf("\n Wartosc e_do_x z szeregu:%f",s); printf("\n Wartosc e do x: exp %f\n", exp(x));} system("pause"); return 0;} double silnia (int n){ int i; double sil=1; for (i=1;i<=n;i++) sil=sil*i; return sil; } double szerege (double x, int n){ int i; double s=0,xn; for ( i=0;i<n;i++){ xn=pow(x,i)/silnia(i); s=s+xn; } return s;}

27 Przykład. Użycie funkcji silnia i funkcji szeregs w obliczaniu wartości sumy częściowej dla funkcji sinus(cz. 1) sin x n 0 ( 1) i x (2i 2i 1 1)! #include <stdio.h> #include <math.h> double silnia (int); double szeregs(double x, int n); int main(int argc, char *argv[]) { int i,j,n; double xn,s,sil,x; while(1) { printf("\n Podaj x:"); scanf("%lf",&x); printf("\n Podaj liczbe wyrazow szeregu:"); scanf("%d",&n);

28 Przykład. Użycie funkcji silnia i funkcji szeregs w obliczaniu wartości szeregu dla funkcji sinus(cz. 2) s=szeregs(x,n); printf("\n Wartosc sin x z szeregu:%f",s); printf("\n Wartosc sin x: sin(x)); } } system("pause"); return 0; double silnia (int n) { } int i; double sil=1; for (i=1;i<=n;i++) sil=sil*i; return sil; Język C funkcje %f\n",

29 Przykład. Użycie funkcji silnia i funkcji szeregs w obliczaniu wartości szeregu dla funkcji sinus(cz. 3) double szeregs(double x, int n) { int i; double s=0,xn; int wsp=-1; for (i=0;i<n;i++) { wsp*=(-1); xn=pow(x,2*i+1)/silnia(2*i+1)*wsp; s=s+xn; } return s; }

30 Podaj x:1.85 Język C funkcje Wynik działania programu Podaj liczbe wyrazow szeregu: 3 Wartosc sin x z szeregu: Wartosc sin x: Podaj x:1.85 Podaj liczbe wyrazow szeregu: 6 Wartosc sin x z szeregu: Wartosc sin x: Podaj x:

31 umieszczona w jednym pliku). Język C funkcje Ogólna budowa funkcji Definicja funkcji Typ_zwracanej_wartości nazwa_funkcji (deklaracja parametrów formalnych, jeśli występują) { } deklaracje instrukcje Definicje poszczególnych funkcji mogą się pojawić w jednym pliku lub większej liczbie plików źródłowych, przy czym żadna funkcja nie może być rozdzielona między plikami źródłowymi (definicja funkcji musi być

32 int kwadrat (int, int); int echo_line (void); // void oznacza tutaj, że funkcja nie //ma parametrów void print_hist ( int size);// void oznacza tutaj, że funkcja // nic nie zwraca void print_prompt( void); Deklaracja funkcji Deklaracja funkcji stanowi informację dla innych funkcji stosujących daną funkcję o typie zwracanej wartości, liczbie i typach parametrów funkcji. Deklaracja ma postać skróconego nagłówka funkcji zakończonego średnikiem. Przykład. Deklaracje funkcji. Nazwy po typach parametrów są opcjonalne i są ignorowane przez kompilator. Nazwy parametrów stosować można dla celów dokumentacji, pozwalają one zorientować się co do roli poszczególnych parametrów bez sięgania do

33 Definicja a deklaracja funkcji Definicja funkcji może występować jednokrotnie. 1. Deklaracja funkcji f może występować wewnątrz funkcji g, która wywołuje daną funkcję f lub też na zewnątrz wszystkich funkcji. 2. Deklaracja funkcji f wewnątrz funkcji g służy tylko funkcji g. 3. Deklaracja funkcji f na zewnątrz wszystkich funkcji służy wszystkim tym funkcjom, których definicje umieszczono po deklaracji funkcji f.

34 // funkcja g - definicja { // deklaracja funkcji f f(...); // wywołanie f } // funkcja h -definicja { f(...); // wywołanie f } // funkcja f - definicja { } // deklaracja funkcji f // funkcja g - definicja { f(...); // wywołanie f } // funkcja h -definicja { f(...); // wywołanie f } // funkcja f -definicja { }

35 Instrukcja return (1) Instrukcja return ( ang. powróć, zwróć) pełni dwie zasadnicze funkcje: 1. Zwraca sterowanie programem do miejsca wywołania funkcji ( do funkcji wywołującej). 2. Umożliwia przekazanie wartości obliczonej przez funkcję do funkcji wywołującej.

36 - Funkcja, która zwraca wartość, powinna mieć przynajmniej jedną instrukcję return w formie Instrukcja return (2) return (wyrażenie); lub return wyrażenie; gdzie wyrażenie jest jakimkolwiek legalnym wyrażeniem języka C. - Obie formy mają to samo znaczenie. - Do funkcji wywołującej zwracana (przekazywana) jest wartość wyrażenia. - Funkcja przy wywołaniu może zwrócić co najwyżej jedną wartość.

37 Instrukcja return (3) Przykład. Instrukcja return. a) return 25*5 + fun2(x); b) return (25*5+ fun2(x)); c) double modul ( double x) { return x>0? x : -x; } Niezależnie od tego czy wyrażenie po return jest skomplikowane, czy też nie, zwracana jest jedna wartość.

38 Instrukcja return (4) Funkcja może posiadać kilka instrukcji return, jednak w czasie danego wywołania funkcji może zostać wykonana tylko jedna instrukcja return. Nie powinno się stosować w funkcji kilku instrukcji return, gdyż funkcja staje się mniej zrozumiała oraz trudniejsza do testowania i modyfikacji. Instrukcja return nie jest konieczna w funkcji, która nie zwraca żadnej wartości, ale jeśli jest używana to w postaci return; Jeśli nie ma instrukcji return wykonywane są kolejne instrukcje w treści funkcji, aż do momentu dojścia do nawiasu zamykającego funkcję.

Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki. wykład 3 - sem.iii. Dr inż. M. Czyżak

Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki. wykład 3 - sem.iii. Dr inż. M. Czyżak Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki wykład 3 - sem.iii Dr inż. M. Czyżak Przykład. (do wykonania w trakcie wykładu) Napisać i wywołać w main() następujące funkcje: a) funkcję obliczającą

Bardziej szczegółowo

Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki. sem. III. Dr inż. M. Czyżak

Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki. sem. III. Dr inż. M. Czyżak Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki sem. III Dr inż. M. Czyżak REGULAMIN zaliczeń i wystawiania ocen z przedmiotu Informatyka realizowanych w Katedrze Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki

Bardziej szczegółowo

Wstęp do Programowania, laboratorium 02

Wstęp do Programowania, laboratorium 02 Wstęp do Programowania, laboratorium 02 Zadanie 1. Napisać program pobierający dwie liczby całkowite i wypisujący na ekran największą z nich. Zadanie 2. Napisać program pobierający trzy liczby całkowite

Bardziej szczegółowo

znajdowały się różne instrukcje) to tak naprawdę definicja funkcji main.

znajdowały się różne instrukcje) to tak naprawdę definicja funkcji main. Część XVI C++ Funkcje Jeśli nasz program rozrósł się już do kilkudziesięciu linijek, warto pomyśleć o jego podziale na mniejsze części. Poznajmy więc funkcje. Szybko się przekonamy, że funkcja to bardzo

Bardziej szczegółowo

Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki. wykład 12 - sem.iii. M. Czyżak

Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki. wykład 12 - sem.iii. M. Czyżak Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki wykład 12 - sem.iii M. Czyżak Język C - preprocesor Preprocesor C i C++ (cpp) jest programem, który przetwarza tekst programu przed przekazaniem go kompilatorowi.

Bardziej szczegółowo

ISO/ANSI C - funkcje. Funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje

ISO/ANSI C - funkcje. Funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje Funkcje (podprogramy) Mianem funkcji określa się fragment kodu, który może być wykonywany wielokrotnie z różnych miejsc programu. Ogólny zapis: typ nazwa(argumenty) ciało funkcji typ określa typ danych

Bardziej szczegółowo

Część 4 życie programu

Część 4 życie programu 1. Struktura programu c++ Ogólna struktura programu w C++ składa się z kilku części: część 1 część 2 część 3 część 4 #include int main(int argc, char *argv[]) /* instrukcje funkcji main */ Część

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania

Wstęp do programowania wykład 8 Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ semestr zimowy 2018/2019 Podprogramy Czasami wygodnie jest wyodrębnić jakiś fragment programu jako pewną odrębną całość umożliwiają to podprogramy.

Bardziej szczegółowo

PODSTAWY INFORMATYKI 1 PRACOWNIA NR 6

PODSTAWY INFORMATYKI 1 PRACOWNIA NR 6 PODSTAWY INFORMATYKI 1 PRACOWNIA NR 6 TEMAT: Programowanie w języku C/C++: instrukcje iteracyjne for, while, do while Ogólna postać instrukcji for for (wyr1; wyr2; wyr3) Instrukcja for twory pętlę działającą

Bardziej szczegółowo

Programowanie komputerowe. Zajęcia 2

Programowanie komputerowe. Zajęcia 2 Programowanie komputerowe Zajęcia 2 Funkcje Funkcje są podstawowym składnikiem programów w C++. Każda funkcja jest fragmentem programu, który można używać wielokrotnie i niezależnie od pozostałych funkcji.

Bardziej szczegółowo

W języku C dostępne są trzy instrukcje, umożliwiające tworzenie pętli: for, while oraz do. for (w1;w2;w3) instrukcja

W języku C dostępne są trzy instrukcje, umożliwiające tworzenie pętli: for, while oraz do. for (w1;w2;w3) instrukcja Pętle W języku C dostępne są trzy instrukcje, umożliwiające tworzenie pętli: for, while oraz do. Instrukcja for ma następującą postać: for (w1;w2;w3) instrukcja w1, w2, w3 są wyrażeniami Schemat blokowy

Bardziej szczegółowo

Programowanie - wykład 4

Programowanie - wykład 4 Programowanie - wykład 4 Filip Sośnicki Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski 20.03.2019 Przypomnienie Prosty program liczący i wyświeltający wartość silni dla wprowadzonej z klawiatury liczby: 1 # include

Bardziej szczegółowo

Język C zajęcia nr 11. Funkcje

Język C zajęcia nr 11. Funkcje Język C zajęcia nr 11 Funkcje W języku C idea podprogramów realizowana jest wyłącznie poprzez definiowanie i wywołanie funkcji. Każda funkcja musi być przed wywołaniem zadeklarowana. Deklaracja funkcji

Bardziej szczegółowo

Informacje wstępne #include <nazwa> - derektywa procesora umożliwiająca włączenie do programu pliku o podanej nazwie. Typy danych: char, signed char

Informacje wstępne #include <nazwa> - derektywa procesora umożliwiająca włączenie do programu pliku o podanej nazwie. Typy danych: char, signed char Programowanie C++ Informacje wstępne #include - derektywa procesora umożliwiająca włączenie do programu pliku o podanej nazwie. Typy danych: char, signed char = -128 do 127, unsigned char = od

Bardziej szczegółowo

Wykład VII. Programowanie. dr inż. Janusz Słupik. Gliwice, 2014. Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej. c Copyright 2014 Janusz Słupik

Wykład VII. Programowanie. dr inż. Janusz Słupik. Gliwice, 2014. Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej. c Copyright 2014 Janusz Słupik Wykład VII Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej Gliwice, 2014 c Copyright 2014 Janusz Słupik Kompilacja Kompilator C program do tłumaczenia kodu źródłowego na język maszynowy. Preprocesor

Bardziej szczegółowo

Rozwiązanie. #include <cstdlib> #include <iostream> using namespace std;

Rozwiązanie. #include <cstdlib> #include <iostream> using namespace std; Programowanie C++ Zadanie 1 Napisz program do obliczenia sumy i iloczynu ciągu liczb zakooczonego liczbą zero. Zakładamy, że ciąg zawiera co najmniej jedną liczbę (założenie to jest konieczne przy obliczeniu

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 8. Funkcje i algorytmy rekurencyjne Proste przykłady. Programy: c3_1.c..., c3_6.c. Tomasz Zieliński

WYKŁAD 8. Funkcje i algorytmy rekurencyjne Proste przykłady. Programy: c3_1.c..., c3_6.c. Tomasz Zieliński WYKŁAD 8 Funkcje i algorytmy rekurencyjne Proste przykłady Programy: c3_1.c..., c3_6.c Tomasz Zieliński METODY REKURENCYJNE (1) - program c3_1 ======================================================================================================

Bardziej szczegółowo

Programowanie strukturalne i obiektowe. Funkcje

Programowanie strukturalne i obiektowe. Funkcje Funkcje Często w programach spotykamy się z sytuacją, kiedy chcemy wykonać określoną czynność kilka razy np. dodać dwie liczby w trzech miejscach w programie. Oczywiście moglibyśmy to zrobić pisząc trzy

Bardziej szczegółowo

Lab 10. Funkcje w argumentach funkcji metoda Newtona. Synonimy nazw typów danych. Struktury. Tablice struktur.

Lab 10. Funkcje w argumentach funkcji metoda Newtona. Synonimy nazw typów danych. Struktury. Tablice struktur. Języki i paradygmaty programowania 1 studia stacjonarne 2018/19 Lab 10. Funkcje w argumentach funkcji metoda Newtona. Synonimy nazw typów danych. Struktury. Tablice struktur. 1. Identyfikator funkcji,

Bardziej szczegółowo

Funkcja (podprogram) void

Funkcja (podprogram) void Funkcje Co to jest funkcja? Budowa funkcji Deklaracja, definicja i wywołanie funkcji Przykłady funkcji definiowanych przez programistę Przekazywanie argumentów do funkcji Tablica jako argument funkcji

Bardziej szczegółowo

I - Microsoft Visual Studio C++

I - Microsoft Visual Studio C++ I - Microsoft Visual Studio C++ 1. Nowy projekt z Menu wybieramy File -> New -> Projekt -> Win32 Console Application w okienku Name: podajemy nazwę projektu w polu Location: wybieramy miejsce zapisu i

Bardziej szczegółowo

1 Podstawy c++ w pigułce.

1 Podstawy c++ w pigułce. 1 Podstawy c++ w pigułce. 1.1 Struktura dokumentu. Kod programu c++ jest zwykłym tekstem napisanym w dowolnym edytorze. Plikowi takiemu nadaje się zwykle rozszerzenie.cpp i kompiluje za pomocą kompilatora,

Bardziej szczegółowo

Informatyka I. Klasy i obiekty. Podstawy programowania obiektowego. dr inż. Andrzej Czerepicki. Politechnika Warszawska Wydział Transportu 2018

Informatyka I. Klasy i obiekty. Podstawy programowania obiektowego. dr inż. Andrzej Czerepicki. Politechnika Warszawska Wydział Transportu 2018 Informatyka I Klasy i obiekty. Podstawy programowania obiektowego dr inż. Andrzej Czerepicki Politechnika Warszawska Wydział Transportu 2018 Plan wykładu Pojęcie klasy Deklaracja klasy Pola i metody klasy

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania

Wstęp do programowania wykład 10 Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ semestr zimowy 2018/2019 Przesyłanie argumentów - cd Przesyłanie argumentów do funkcji - tablice wielowymiarowe Przekazywanie tablic wielowymiarowych

Bardziej szczegółowo

5 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota

5 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota Laboratorium nr 5 1/6 Język C Instrukcja laboratoryjna Temat: Funkcje, parametry linii poleceń, typ wyliczeniowy. 5 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota 1) Parametry linii poleceń. Język C oprócz wprowadzania

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania. Wykład Funkcje. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1

Podstawy programowania. Wykład Funkcje. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Podstawy programowania. Wykład Funkcje Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Programowanie proceduralne Pojęcie procedury (funkcji) programowanie proceduralne realizacja określonego zadania specyfikacja

Bardziej szczegółowo

Zmienne, stałe i operatory

Zmienne, stałe i operatory Zmienne, stałe i operatory Przemysław Gawroński D-10, p. 234 Wykład 2 4 marca 2019 (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca 2019 1 / 21 Outline 1 Zmienne 2 Stałe 3 Operatory (Wykład 2) Zmienne, stałe

Bardziej szczegółowo

Tablice, funkcje - wprowadzenie

Tablice, funkcje - wprowadzenie Tablice, funkcje - wprowadzenie Przemysław Gawroński D-10, p. 234 Wykład 5 25 marca 2019 (Wykład 5) Tablice, funkcje - wprowadzenie 25 marca 2019 1 / 12 Outline 1 Tablice jednowymiarowe 2 Funkcje (Wykład

Bardziej szczegółowo

1 Podstawy c++ w pigułce.

1 Podstawy c++ w pigułce. 1 Podstawy c++ w pigułce. 1.1 Struktura dokumentu. Kod programu c++ jest zwykłym tekstem napisanym w dowolnym edytorze. Plikowi takiemu nadaje się zwykle rozszerzenie.cpp i kompiluje za pomocą kompilatora,

Bardziej szczegółowo

Język ANSI C tablice wielowymiarowe

Język ANSI C tablice wielowymiarowe Język ANSI C tablice wielowymiarowe Gdy tablica wielowymiarowa jest parametrem funkcji, to w standardzie ANSI C konieczne jest podanie wszystkich wymiarów poza pierwszym. Przykład. Napisać program wczytujący

Bardziej szczegółowo

Wstęp do informatyki- wykład 11 Funkcje

Wstęp do informatyki- wykład 11 Funkcje 1 Wstęp do informatyki- wykład 11 Funkcje Treści prezentowane w wykładzie zostały oparte o: S. Prata, Język C++. Szkoła programowania. Wydanie VI, Helion, 2012 www.cplusplus.com Jerzy Grębosz, Opus magnum

Bardziej szczegółowo

Wstęp do informatyki- wykład 9 Funkcje

Wstęp do informatyki- wykład 9 Funkcje 1 Wstęp do informatyki- wykład 9 Funkcje Treści prezentowane w wykładzie zostały oparte o: S. Prata, Język C++. Szkoła programowania. Wydanie VI, Helion, 2012 www.cplusplus.com Jerzy Grębosz, Opus magnum

Bardziej szczegółowo

wykład II uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski Programowanie C/C++ Język C - funkcje, tablice i wskaźniki wykład II dr Jarosław Mederski Spis

wykład II uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski Programowanie C/C++ Język C - funkcje, tablice i wskaźniki wykład II dr Jarosław Mederski Spis i cz. 2 Programowanie uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski 1 i cz. 2 2 i cz. 2 3 Funkcje i cz. 2 typ nazwa ( lista-parametrów ) { deklaracje instrukcje } i cz. 2 typ nazwa ( lista-parametrów ) { deklaracje

Bardziej szczegółowo

Co nie powinno być umieszczane w plikach nagłówkowych:

Co nie powinno być umieszczane w plikach nagłówkowych: Zawartość plików nagłówkowych (*.h) : #include #define ESC 27 dyrektywy dołączenia definicje stałych #define MAX(x,y) ((x)>(y)?(x):(y)) definicje makr int menu(char* tab[], int ilosc); struct

Bardziej szczegółowo

main( ) main( void ) main( int argc, char argv[ ] ) int MAX ( int liczba_1, liczba_2, liczba_3 ) źle!

main( ) main( void ) main( int argc, char argv[ ] ) int MAX ( int liczba_1, liczba_2, liczba_3 ) źle! Funkcja wysoce niezależny blok definicji i instrukcji programu (podprogram) Każdy program napisany w języku C/C++ zawiera przynajmniej jedną funkcję o predefiniowanej nazwie: main( ). Najczęściej wykorzystuje

Bardziej szczegółowo

typ_zwracanej_wartości nazwa_funkcji(lista deklaracji argumentów) { ciało(treść) funkcji return Val; //zwracana wartość }

typ_zwracanej_wartości nazwa_funkcji(lista deklaracji argumentów) { ciało(treść) funkcji return Val; //zwracana wartość } Języki i paradygmaty programowania studia stacjonarne 208/9 Lab 3. Funkcje, argumenty funkcji, wskaźniki, adresy.. Podstawowe pojęcia: Funkcja w C (czasami nazywana podprogramem, rzadziej procedurą) to

Bardziej szczegółowo

METODY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE. Wykład 02

METODY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE. Wykład 02 METODY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE Wykład 02 NAJPROSTSZY PROGRAM /* (Prawie) najprostszy przykład programu w C */ /*==================*/ /* Między tymi znaczkami można pisać, co się

Bardziej szczegółowo

Prof. Danuta Makowiec Instytut Fizyki Teoretycznej i Astrofizyki pok. 353, tel danuta.makowiec at gmail.com

Prof. Danuta Makowiec Instytut Fizyki Teoretycznej i Astrofizyki pok. 353, tel danuta.makowiec at gmail.com Programowanie wykład dla I roku bioinformatyki semestr letni 2013 Prof. Danuta Makowiec Instytut Fizyki Teoretycznej i Astrofizyki pok. 353, tel. 58 523 2466 e-mail: danuta.makowiec at gmail.com Cel bloku

Bardziej szczegółowo

Podział programu na moduły

Podział programu na moduły Materiały Podział programu na moduły Informatyka Szczegółowe informacje dotyczące wymagań odnośnie podziału na moduły: http://www.cs.put.poznan.pl/wcomplak/bfiles/c_w_5.pdf Podział programu na moduły pozwala

Bardziej szczegółowo

Funkcje. Spotkanie 5. Tworzenie i używanie funkcji. Przekazywanie argumentów do funkcji. Domyślne wartości argumentów

Funkcje. Spotkanie 5. Tworzenie i używanie funkcji. Przekazywanie argumentów do funkcji. Domyślne wartości argumentów Funkcje. Spotkanie 5 Dr inż. Dariusz JĘDRZEJCZYK Tworzenie i używanie funkcji Przekazywanie argumentów do funkcji Domyślne wartości argumentów Przeładowanie nazw funkcji Dzielenie programu na kilka plików

Bardziej szczegółowo

ISO/ANSI C - funkcje. Funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje

ISO/ANSI C - funkcje. Funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje Funkcje (podprogramy) Mianem funkcji określa się fragment kodu, który może być wykonywany wielokrotnie z różnych miejsc programu. Ogólny zapis: typ nazwa(argumenty) ciało funkcji typ określa typ danych

Bardziej szczegółowo

Elementy języka C. ACprogramislikeafastdanceonanewlywaxeddancefloorbypeople carrying razors.

Elementy języka C. ACprogramislikeafastdanceonanewlywaxeddancefloorbypeople carrying razors. Wykład 3 ACprogramislikeafastdanceonanewlywaxeddancefloorbypeople carrying razors. Waldi Ravens J. Cichoń, P. Kobylański Wstęp do Informatyki i Programowania 75 / 146 deklaracje zmiennych instrukcja podstawienia

Bardziej szczegółowo

Część XVII C++ Funkcje. Funkcja bezargumentowa Najprostszym przypadkiem funkcji jest jej wersja bezargumentowa. Spójrzmy na przykład.

Część XVII C++ Funkcje. Funkcja bezargumentowa Najprostszym przypadkiem funkcji jest jej wersja bezargumentowa. Spójrzmy na przykład. Część XVII C++ Funkcje Funkcja bezargumentowa Najprostszym przypadkiem funkcji jest jej wersja bezargumentowa. Spójrzmy na przykład. 2 3 Tworzymy deklarację i definicję funkcji o nazwie pobierzln() Funkcja

Bardziej szczegółowo

4. Funkcje. Przykłady

4. Funkcje. Przykłady 4. Funkcje Przykłady 4.1. Napisz funkcję kwadrat, która przyjmuje jeden argument: długość boku kwadratu i zwraca pole jego powierzchni. Używając tej funkcji napisz program, który obliczy pole powierzchni

Bardziej szczegółowo

Instrukcja wyboru, pętle. 2 wykład. Podstawy programowania - Paskal

Instrukcja wyboru, pętle. 2 wykład. Podstawy programowania - Paskal Instrukcja wyboru, pętle 2 wykład. Podstawy programowania - Paskal Tematy Instrukcja wyboru jeden z wielu wariantów: case Pętle while repeat for Instrukcje sterowania pętli break continue goto Instrukcja

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania. Wykład 1

Wstęp do programowania. Wykład 1 Wstęp do programowania Wykład 1 1 / 49 Literatura Larry Ullman, Andreas Signer. Programowanie w języku C++. Walter Savitch, Kenrick Mock. Absolute C++. Jerzy Grębosz. Symfonia C++. Standard. Stephen Prata.

Bardziej szczegółowo

Wykład 3. Instrukcje powtarzające

Wykład 3. Instrukcje powtarzające Wykład 3. Instrukcje powtarzające 3_. Instrukcja while Graf działania instrukcji while POCZĄTEK 0 wyrażenie relacyjne.... KONIEC Składnia (zapis) instrukcji while: while (wyrażenie_relacyjne) // ------

Bardziej szczegółowo

2 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota

2 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota Laboratorium nr 2 1/7 Język C Instrukcja laboratoryjna Temat: Wprowadzenie do języka C 2 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota 1) Wprowadzenie do języka C. Język C jest językiem programowania ogólnego zastosowania

Bardziej szczegółowo

Wskaźniki. Informatyka

Wskaźniki. Informatyka Materiały Wskaźniki Informatyka Wskaźnik z punktu widzenia programisty jest grupą komórek pamięci (rozmiar wskaźnika zależy od architektury procesora, najczęściej są to dwa lub cztery bajty ), które mogą

Bardziej szczegółowo

Wstęp do informatyki- wykład 12 Funkcje (przekazywanie parametrów przez wartość i zmienną)

Wstęp do informatyki- wykład 12 Funkcje (przekazywanie parametrów przez wartość i zmienną) 1 Wstęp do informatyki- wykład 12 Funkcje (przekazywanie parametrów przez wartość i zmienną) Treści prezentowane w wykładzie zostały oparte o: S. Prata, Język C++. Szkoła programowania. Wydanie VI, Helion,

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie nr 3. Temat: Definicje i wykorzystanie funkcji, parametry funkcji

Ćwiczenie nr 3. Temat: Definicje i wykorzystanie funkcji, parametry funkcji Ćwiczenie nr 3 Temat: Definicje i wykorzystanie funkcji, parametry funkcji Zagadnienia: Definicja funkcji składnia podstawowa. Sposoby przekazania parametrów (argumentów) funkcji: przez wartość, przez

Bardziej szczegółowo

Jerzy Nawrocki, Wprowadzenie do informatyki

Jerzy Nawrocki, Wprowadzenie do informatyki Jerzy Nawrocki, Jerzy Nawrocki Wydział Informatyki Politechnika Poznańska jerzy.nawrocki@put.poznan.pl Cel wykładu Programowanie imperatywne i język C Zaprezentować paradygmat programowania imperatywnego

Bardziej szczegółowo

do instrukcja while (wyrażenie);

do instrukcja while (wyrażenie); Instrukcje pętli -ćwiczenia Instrukcja while Pętla while (póki) powoduje powtarzanie zawartej w niej sekwencji instrukcji tak długo, jak długo zaczynające pętlę wyrażenie pozostaje prawdziwe. while ( wyrażenie

Bardziej szczegółowo

Wykład 1 Wprowadzenie do algorytmów. Zawartość wykładu 1. Wstęp do algorytmów i struktur danych 2. Algorytmy z rozgałęzieniami.

Wykład 1 Wprowadzenie do algorytmów. Zawartość wykładu 1. Wstęp do algorytmów i struktur danych 2. Algorytmy z rozgałęzieniami. Wykład 1 Wprowadzenie do algorytmów Zawartość wykładu 1. Wstęp do algorytmów i struktur danych 2. Algorytmy z rozgałęzieniami Wykaz literatury 1. N. Wirth - Algorytmy+Struktury Danych = Programy, WNT Warszawa

Bardziej szczegółowo

Programowanie I C / C++ laboratorium 02 Składnia pętli, typy zmiennych, operatory

Programowanie I C / C++ laboratorium 02 Składnia pętli, typy zmiennych, operatory Programowanie I C / C++ laboratorium 02 Składnia pętli, typy zmiennych, operatory Jarosław Piersa Wydział Matematyki i Informatyki, Uniwersytet Mikołaja Kopernika 2013-02-19 Pętla while Pętla while Pętla

Bardziej szczegółowo

Podstawy języka C++ Maciej Trzebiński. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk. Praktyki studenckie na LHC IVedycja,2016r.

Podstawy języka C++ Maciej Trzebiński. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk. Praktyki studenckie na LHC IVedycja,2016r. M. Trzebiński C++ 1/14 Podstawy języka C++ Maciej Trzebiński Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk Praktyki studenckie na LHC IVedycja,2016r. IFJ PAN Przygotowanie środowiska pracy Niniejsza

Bardziej szczegółowo

Język C, tablice i funkcje (laboratorium)

Język C, tablice i funkcje (laboratorium) Język C, tablice i funkcje (laboratorium) Opracował: Tomasz Mączka (tmaczka@kia.prz.edu.pl) Wstęp (tablice) Tablica to uporządkowany ciąg elementów tego samego typu, zajmujących ciągły obszar pamięci.

Bardziej szczegółowo

Warto też w tym miejscu powiedzieć, że w C zero jest rozpoznawane jako fałsz, a wszystkie pozostałe wartości jako prawda.

Warto też w tym miejscu powiedzieć, że w C zero jest rozpoznawane jako fałsz, a wszystkie pozostałe wartości jako prawda. Nazwa implementacji: Nauka języka C wyrażenia warunkowe if- Autor: Piotr Fiorek Opis implementacji: Poznanie struktury oraz zastosowania wyrażeń warunkowych if- w języku C. W programie realizującym jakiś

Bardziej szczegółowo

// Funkcja glowna int main() { // zmienne int kont='t'; double x1, y1, x2, y2, x3, y3, a, b, c, p1, p2, p3, pole, ha, hb, hc;

// Funkcja glowna int main() { // zmienne int kont='t'; double x1, y1, x2, y2, x3, y3, a, b, c, p1, p2, p3, pole, ha, hb, hc; // PTxy1.cpp // Obliczenie pola trojkąta ze wspolrzednych punktow // Dolaczenie bibliotek jezyka C #include #include #include #include #include #define clrscr()

Bardziej szczegółowo

Języki i metodyka programowania. Wprowadzenie do języka C

Języki i metodyka programowania. Wprowadzenie do języka C Literatura: Brian W. Kernighan, Dennis M. Ritchie Język Ansi C, Wydawnictwa Naukowo - Techniczne, 2007 http://cm.bell-labs.com/cm/cs/cbook/index.html Scott E. Gimpel, Clovis L. Tondo Język Ansi C. Ćwiczenia

Bardziej szczegółowo

dr inż. Jarosław Forenc

dr inż. Jarosław Forenc Informatyka Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr II, studia stacjonarne I stopnia Rok akademicki 8/9 Wykład nr 4 (.3.9) Rok akademicki 8/9, Wykład nr 4 /33 Plan wykładu

Bardziej szczegółowo

Wykład I. Programowanie II - semestr II Kierunek Informatyka. dr inż. Janusz Słupik. Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej

Wykład I. Programowanie II - semestr II Kierunek Informatyka. dr inż. Janusz Słupik. Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej Wykład I - semestr II Kierunek Informatyka Wydział Matematyki Stosowanej Politechniki Śląskiej Gliwice, 2015 c Copyright 2015 Janusz Słupik Zaliczenie przedmiotu Do zaliczenia przedmiotu niezbędne jest

Bardziej szczegółowo

3 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota

3 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota Laboratorium nr 3 1/8 Język C Instrukcja laboratoryjna Temat: Instrukcje warunkowe, pętle. 3 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota 1) Instrukcje warunkowe. Instrukcje warunkowe pozwalają zdefiniować warianty

Bardziej szczegółowo

IX. Wskaźniki.(3 godz.)

IX. Wskaźniki.(3 godz.) Opracowała: dr inż. Anna Dubowicka Uczelniane Centrum Komputerowe PK IX. Wskaźniki.(3 godz.) Wskaźnik jest zmienną, która zawiera adres innej. 1. Definiowanie wskaźników. typ * nazwa ; gdzie: znak * informuje

Bardziej szczegółowo

Argumenty wywołania programu, operacje na plikach

Argumenty wywołania programu, operacje na plikach Temat zajęć: Argumenty wywołania programu, operacje na plikach Autor: mgr inż. Sławomir Samolej Zagadnienie 1. (Zmienne statyczne) W języku C można decydować o sposobie przechowywania zmiennych. Decydują

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania INP003203L rok akademicki 2018/19 semestr zimowy. Laboratorium 2. Karol Tarnowski A-1 p.

Wstęp do programowania INP003203L rok akademicki 2018/19 semestr zimowy. Laboratorium 2. Karol Tarnowski A-1 p. Wstęp do programowania INP003203L rok akademicki 2018/19 semestr zimowy Laboratorium 2 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan prezentacji Komentarze Funkcja printf() Zmienne Łańcuchy

Bardziej szczegółowo

Języki i paradygmaty programowania 1 studia stacjonarne 2018/19

Języki i paradygmaty programowania 1 studia stacjonarne 2018/19 Języki i paradygmaty programowania 1 studia stacjonarne 2018/19 Lab 4. Podstawowe biblioteki. Pętle. Operatory inkrementacji, dekrementacji, przypisania. Instrukcje goto, continue, break. Operacje na plikach.

Bardziej szczegółowo

Struktury Struktura polami struct struct struct struct

Struktury Struktura polami struct struct struct struct Struktury Struktura jest zbiorem zmiennych występujących pod wspólna nazwą. Zmienne wchodzące w skład struktury nazywane są polami lub elementami, a czasem członkami struktury. Struktury używamy, jeśli

Bardziej szczegółowo

Funkcje. czyli jak programować proceduralne. Programowanie Proceduralne 1

Funkcje. czyli jak programować proceduralne. Programowanie Proceduralne 1 Funkcje czyli jak programować proceduralne. Programowanie Proceduralne 1 Struktura programu w C # include / Dyrektywy p r e p r o c e s o r a / #define PI 3.1415 float g =. 5 ; / Zmienne

Bardziej szczegółowo

Język C, tablice i funkcje (laboratorium, EE1-DI)

Język C, tablice i funkcje (laboratorium, EE1-DI) Język C, tablice i funkcje (laboratorium, EE1-DI) Opracował: Tomasz Mączka (tmaczka@kia.prz.edu.pl) Wstęp (tablice) Tablica to uporządkowany ciąg elementów tego samego typu, zajmujących ciągły obszar pamięci.

Bardziej szczegółowo

Podstawy języka C++ Maciej Trzebiński. Praktyki studenckie na LHC IFJ PAN. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk. M. Trzebiński C++ 1/16

Podstawy języka C++ Maciej Trzebiński. Praktyki studenckie na LHC IFJ PAN. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk. M. Trzebiński C++ 1/16 M. Trzebiński C++ 1/16 Podstawy języka C++ Maciej Trzebiński Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk Praktyki studenckie na LHC IFJ PAN 6lipca2015 Uruchomienie maszyny w CC1 M. Trzebiński C++ 2/16

Bardziej szczegółowo

Jak zawsze wyjdziemy od terminologii. While oznacza dopóki, podczas gdy. Pętla while jest

Jak zawsze wyjdziemy od terminologii. While oznacza dopóki, podczas gdy. Pętla while jest Pętle Pętla to pewien fragment kodu, który jest wykonywany wielokrotnie. Wyobraź sobie taką sytuację. Piszesz program do szyfrowania danych. Dane są szyfrowane kolejno bajt po bajcie. Załóżmy, że plik

Bardziej szczegółowo

Metody Metody, parametry, zwracanie wartości

Metody Metody, parametry, zwracanie wartości Materiał pomocniczy do kursu Podstawy programowania Autor: Grzegorz Góralski ggoralski.com Metody Metody, parametry, zwracanie wartości Metody - co to jest i po co? Metoda to wydzielona część klasy, mająca

Bardziej szczegółowo

Proste typy zmiennych języka C++ *) Zapis 3.4 e-38 jest równoważny zapisowi 3,

Proste typy zmiennych języka C++ *) Zapis 3.4 e-38 jest równoważny zapisowi 3, WYKŁAD 1. PODSTAWY 1_1. Typy zmiennych Proste typy zmiennych języka C++ Nazwa typu (nazwa skrócona) Rozmiar (bajtów) unsigned char 1 signed char (char) unsigned short int (unsigned) signed short int (int)

Bardziej szczegółowo

Wskaźniki. Przemysław Gawroński D-10, p marca Wykład 2. (Wykład 2) Wskaźniki 8 marca / 17

Wskaźniki. Przemysław Gawroński D-10, p marca Wykład 2. (Wykład 2) Wskaźniki 8 marca / 17 Wskaźniki Przemysław Gawroński D-10, p. 234 Wykład 2 8 marca 2019 (Wykład 2) Wskaźniki 8 marca 2019 1 / 17 Outline 1 Wskaźniki 2 Tablice a wskaźniki 3 Dynamiczna alokacja pamięci (Wykład 2) Wskaźniki 8

Bardziej szczegółowo

Techniki Programowania wskaźniki 2

Techniki Programowania wskaźniki 2 Techniki Programowania wskaźniki 2 Łukasz Madej Katedra Informatyki Stosowanej i Modelowania Wykłady opracowane we współpracy z Danutą Szeligą, Łukaszem Sztangretem Jeżeli wskaźnik pokazuje na element

Bardziej szczegółowo

typ_zwracanej_wartości nazwa_funkcji(lista deklaracji argumentów) { ciało(treść) funkcji return Val; //zwracana wartość }

typ_zwracanej_wartości nazwa_funkcji(lista deklaracji argumentów) { ciało(treść) funkcji return Val; //zwracana wartość } Języki i paradygmaty programowania 1 studia stacjonarne 2018/19 Lab 2. Funkcje, argumenty funkcji, wskaźniki, adresy. Pętle. Operatory inkrementacji, dekrementacji, przypisania. Instrukcje goto, continue,

Bardziej szczegółowo

Proste algorytmy w języku C

Proste algorytmy w języku C Proste algorytmy w języku C Michał Rad AGH Laboratorium Maszyn Elektrycznych 2016-12-01 Outline Język C Zadanie pierwsze - obliczanie miejsc zerowych wielomianu Zadanie drugie - znajdowanie największego

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy. Wykład 6. Karol Tarnowski A-1 p.

Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy. Wykład 6. Karol Tarnowski A-1 p. Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy Wykład 6 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan prezentacji Funkcje w języku C Zasięg zmiennych Przekazywanie

Bardziej szczegółowo

Język C zajęcia nr 7. Uwagi dotyczące stylu programowania

Język C zajęcia nr 7. Uwagi dotyczące stylu programowania Język C zajęcia nr 7 Uwagi dotyczące stylu programowania Program można pisać w sposób mniej lub bardziej porządny i systematyczny. Przejrzyste programy pozwalają na znacznie łatwiejszą ich analizę i ewentualne

Bardziej szczegółowo

Język C++ zajęcia nr 2

Język C++ zajęcia nr 2 Język C++ zajęcia nr 2 Inicjalizacja Definiowanie obiektu może być połączone z nadaniem mu wartości początkowej za pomocą inicjalizatora, który umieszczany jest po deklaratorze obiektu. W języku C++ inicjalizator

Bardziej szczegółowo

Wykład 4: Klasy i Metody

Wykład 4: Klasy i Metody Wykład 4: Klasy i Metody Klasa Podstawa języka. Każde pojęcie które chcemy opisać w języku musi być zawarte w definicji klasy. Klasa definiuje nowy typ danych, których wartościami są obiekty: klasa to

Bardziej szczegółowo

Programowanie proceduralne INP001210WL rok akademicki 2015/16 semestr letni. Wykład 6. Karol Tarnowski A-1 p.

Programowanie proceduralne INP001210WL rok akademicki 2015/16 semestr letni. Wykład 6. Karol Tarnowski A-1 p. Programowanie proceduralne INP001210WL rok akademicki 2015/16 semestr letni Wykład 6 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411b Plan wykładu Operacje wejścia-wyjścia Dostęp do plików Struktury

Bardziej szczegółowo

Programowanie w języku Python. Grażyna Koba

Programowanie w języku Python. Grażyna Koba Programowanie w języku Python Grażyna Koba Kilka definicji Program komputerowy to ciąg instrukcji języka programowania, realizujący dany algorytm. Język programowania to zbiór określonych instrukcji i

Bardziej szczegółowo

Alokacja pamięci dla tablicy dwuwymiarowej

Alokacja pamięci dla tablicy dwuwymiarowej Alokacja pamięci dla tablicy dwuwymiarowej struktura tablicy float a[3][4]; /* rezerwacja 3*4 elementów typu float */ a - adres początku dwuwymiarowej tablicy a[0] - adres początku pierwszej tablicy składowej

Bardziej szczegółowo

Podstawy algorytmiki i programowania - wykład 2 Tablice dwuwymiarowe cd Funkcje rekurencyjne

Podstawy algorytmiki i programowania - wykład 2 Tablice dwuwymiarowe cd Funkcje rekurencyjne 1 Podstawy algorytmiki i programowania - wykład 2 Tablice dwuwymiarowe cd Funkcje rekurencyjne Treści prezentowane w wykładzie zostały oparte o: S. Prata, Język C++. Szkoła programowania. Wydanie VI, Helion,

Bardziej szczegółowo

Część 4 pętla FOR. Instrukcja pętli iteracyjnej FOR. Postać pętli for jest następująca: a)dla jednej instrukcji wykonywanej przez pętlę.

Część 4 pętla FOR. Instrukcja pętli iteracyjnej FOR. Postać pętli for jest następująca: a)dla jednej instrukcji wykonywanej przez pętlę. 1 Część 4 pętla FOR. Ćwiczenia wykonane pisemnie (notatki w zeszycie) Zapisz w zeszycie odpowiedzi na następujące pytania. Przepisz najpierw pytanie podkreśl na zielono następnie udziel odpowiedzi. 1.

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania skrót z wykładów:

Podstawy programowania skrót z wykładów: Podstawy programowania skrót z wykładów: // komentarz jednowierszowy. /* */ komentarz wielowierszowy. # include dyrektywa preprocesora, załączająca biblioteki (pliki nagłówkowe). using namespace

Bardziej szczegółowo

Funkcje. czyli jak programować proceduralne. Programowanie Proceduralne 1

Funkcje. czyli jak programować proceduralne. Programowanie Proceduralne 1 Funkcje czyli jak programować proceduralne. Programowanie Proceduralne 1 Struktura programu w C # include # define PI 3. 1415 float g =. 5 ; float kwadrat ( float x ) { return x x ; } int

Bardziej szczegółowo

dr inż. Jarosław Forenc

dr inż. Jarosław Forenc Informatyka 1 Politechnika Białostocka - Wydział Elektryczny Elektrotechnika, semestr II, studia stacjonarne I stopnia Rok akademicki 2014/2015 Pracownia nr 7 (10/20.04.2015) dr inż. Jarosław Forenc Rok

Bardziej szczegółowo

Programowanie Obiektowo Zorientowane w języku c++ Przestrzenie nazw

Programowanie Obiektowo Zorientowane w języku c++ Przestrzenie nazw Programowanie Obiektowo Zorientowane w języku c++ Przestrzenie nazw Mirosław Głowacki 1 1 Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Ktrakowie Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Stosowanej

Bardziej szczegółowo

Funkcje i tablice. Elwira Wachowicz. 23 maja 2013

Funkcje i tablice. Elwira Wachowicz. 23 maja 2013 Funkcje i tablice Elwira Wachowicz elwira@ifd.uni.wroc.pl 23 maja 2013 Elwira Wachowicz (elwira@ifd.uni.wroc.pl) Funkcje i tablice 23 maja 2013 1 / 22 Największy wspólny dzielnik: algorytm Euklidesa Problem:

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania INP003203L rok akademicki 2016/17 semestr zimowy. Laboratorium 1. Karol Tarnowski A-1 p.

Wstęp do programowania INP003203L rok akademicki 2016/17 semestr zimowy. Laboratorium 1. Karol Tarnowski A-1 p. Wstęp do programowania INP003203L rok akademicki 2016/17 semestr zimowy Laboratorium 1 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Na podstawie: G. Perry, D. Miller, Język C Programowanie dla

Bardziej szczegółowo

Tablice (jedno i wielowymiarowe), łańcuchy znaków

Tablice (jedno i wielowymiarowe), łańcuchy znaków Tablice (jedno i wielowymiarowe), łańcuchy znaków wer. 8 z drobnymi modyfikacjami! Wojciech Myszka Katedra Mechaniki i Inżynierii Materiałowej 2017-04-07 09:35:32 +0200 Zmienne Przypomnienie/podsumowanie

Bardziej szczegółowo

Laboratorium Podstaw Informatyki. Kierunek Elektrotechnika. Ćwiczenie 1. Podstawy. Wprowadzenie do programowania w języku C. Katedra Metrologii AGH

Laboratorium Podstaw Informatyki. Kierunek Elektrotechnika. Ćwiczenie 1. Podstawy. Wprowadzenie do programowania w języku C. Katedra Metrologii AGH Laboratorium Podstaw Informatyki Kierunek Elektrotechnika Ćwiczenie 1 Podstawy Wprowadzenie do programowania w języku C Kraków 2010 Twój pierwszy program w C Program w języku C, jak i w wielu innych językach

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania

Wstęp do programowania Wstęp do programowania wykład 2 Piotr Cybula Wydział Matematyki i Informatyki UŁ 2012/2013 http://www.math.uni.lodz.pl/~cybula Język programowania Każdy język ma swoją składnię: słowa kluczowe instrukcje

Bardziej szczegółowo

x szereg(x)

x szereg(x) Wstęp do Programowania, laboratorium 09 Zadanie 1. Zrobić program liczący wartość funkcji sin(x) przy pomocy rozwinięcia w szereg. Zakres wartości x (od, do) oraz liczba przedziałów podawane będą jako

Bardziej szczegółowo

Strona główna. Strona tytułowa. Programowanie. Spis treści. Sobera Jolanta 16.09.2006. Strona 1 z 26. Powrót. Full Screen. Zamknij.

Strona główna. Strona tytułowa. Programowanie. Spis treści. Sobera Jolanta 16.09.2006. Strona 1 z 26. Powrót. Full Screen. Zamknij. Programowanie Sobera Jolanta 16.09.2006 Strona 1 z 26 1 Wprowadzenie do programowania 4 2 Pierwsza aplikacja 5 3 Typy danych 6 4 Operatory 9 Strona 2 z 26 5 Instrukcje sterujące 12 6 Podprogramy 15 7 Tablice

Bardziej szczegółowo