PATRIOTYCZNY RUCH POLS K I NR 326, 1 GRUDZIEŃ 2013 R.

Transkrypt

1 PATRIOTYCZNY RUCH POLSKI NR XII 2013 R N O W Y J O R K, C H I C A G O, T O R O N T O, B E R L I N, W A R S Z A W A. PATRIOTYCZNY RUCH POLSKI W INTERNECIE: 1 Drodzy Czytelnicy i Sympatycy! W naszym biuletynie zamieszczamy teksty różnych autorów, tak z pierwszej ręki jak i przedruki, traktujące o najistotniejszych problemach Polski i Świata. Kluczem doboru publikowanych treści, nie jest zgodność poglądów Autorów publikacji z poglądami redakcji lecz decyduje imperatyw ważnością tematu. Poglądy prezentowane przez Autorów tekstów, nie zawsze podzielamy. Uznając jednak że wszelka wymiana poglądów i wiedzy, jest pożyteczna dla życia publicznego - prezentujemy nawet kontrowersyjne opinie, pozostawiając naszym czytelnikom ich osąd. Redakcja Adres kontaktowy Redakcji PRP: PO Box 1602, Cranford NJ i internetowy: turobin@netzero.net 1) Wiadomości; 2) List Prezesa USOPAŁ - Jana Kobylańskiego; 3) Minister Kultury finansuje bluźnierczą wystawę; 4) Demoralizacja przedszkolaków w polskich szkołach; 5) Nauczanie domowe: wolnościowa przyszłość; 6) Stanowisko Ordo Iuris w sprawie lekceważenia zasad konstytucyjnych w działaniach polityków; 7) Czy wiedzieli, co się naprawdę wydarzyło?; 8) Komorowski na wstępie wizyty w Izraelu - wezwany do zapłaty; 9) Epitafium dla zdrajcy; 10) Satanizm w polityce; 11) Zapis rabowania Polski - I; 12) Bierut wiecznie żywy, czyli kapitalizm rozkochany w BTE; 13) Co dalej z panem Antonim?; 14) Rocznica śmierci Lalka - ostatni żołnierz; 15) Roztropni zrozumieją - V; 16) Gry wojenne światowych banksterów; 17) Drony. Licencja na zabijanie; 18) Władcy pieniądza; Izraelskie buldożery z wojskową asystą zburzyły budynki kościelne - [6 listopad 2013] Fot. AFP/radiovaticana.va

2 2 PATRIOTYCZNY RUCH POLS K I NR 326, 1 GRUDZIEŃ 2013 R. Łaciński patriarchat Jerozolimy żąda odbudowania budynku zburzonego przez władze izraelskie. Faktem bezprecedensowym jest zburzenie przez władze izraelskie budynku będącego własnością kościelną. Dotychczas nigdy jeszcze coś takiego się nie zdarzyło - powiedział łaciński patriarcha Jerozolimy, komentując zburzenie buldożerami domu we wschodniej części tego miasta. Budynek należący do katolickiego patriarchatu był legalnie dzierżawiony przez palestyńską rodzinę. Został wzniesiony bez żadnych zastrzeżeń ze strony władz izraelskich, które nigdy nie żądały od patriarchatu jego rozbiórki. W zeszłym tygodniu, 28 października o świcie, zburzono go buldożerami należącymi do zarządu miasta z izraelską obstawą wojskową. Twierdzono przy tym, że był zbudowany bez zezwolenia. 14-osobowa rodzina znalazła się bez dachu nad głową i koczuje pod namiotami dostarczonymi przez Czerwony Krzyż. Abp Fouad Twal udał się wczoraj na miejsce tego poważnego incydentu z grupą duchownych katolickich i innych wyznań oraz zagranicznymi dyplomatami i dziennikarzami. Wyburzenie budynku nie miało żadnego usprawiedliwienia - powiedział patriarcha. - Kiedy władze izraelskie dokonują takich aktów, wyrzucając ludzi z ich domów, podsyca to nienawiść i zagraża dążeniom do przywrócenia pokoju. Izraelskie ministerstwo spraw wewnętrznych i władze miejskie dobrze wiedziały, że ten teren należał do patriarchatu łacińskiego na długo przed rokiem 1967, kiedy Izrael zajął wschodnią Jerozolimę - dodał abp Twal. Zapowiedział ponadto że patriarchat zaskarży te działania w sądownictwie izraelskim i międzynarodowym, domagając się odbudowy zburzonego domu. Natomiast, również wczoraj, Stowarzyszenie Obrony Praw Obywatelskich w Izraelu [ACRI] poinformowało, że władze izraelskie miasta Jerozolimy powiadomiły kilkaset palestyńskich rodzin mieszkających we wschodniej części miasta o decyzji wyburzenia ich domów. - Także i w tym przypadku jako uzasadnienie podano, że zostały one wzniesione bez zezwolenia - podają izraelscy obrońcy Palestyńczyków. ak/ rv, lpj.org, fides - strona Radia Watykańskiego, Za: # # # Palestyńczycy: Izrael głównym podejrzanym ws. śmierci Arafata [11/08/2013] Stojący na czele palestyńskiej komisji rządowej Taufik Tirawi powiedział, że przyczyną śmierci Jasera Arafata nie był wiek ani choroba, a głównym podejrzanym jest Izrael. Komisja ogłosiła wstępne wyniki śledztwa w sprawie śmierci byłego palestyńskiego przywódcy. Obydwa raporty - szwajcarski i francuski potwierdzają trzy ustalenia: Abu Ammar [Jaser Arafat] nie zmarł z powodu wieku, ani z powodu choroby, ani śmiercią naturalną. Dlatego będziemy kontynuować śledztwo w tej sprawie - ogłosił Tirawi, który również pełni funkcję szefa palestyńskiego wywiadu. Tirawi dodał również, że komisja prowadząca od trzech lat śledztwo, w którym przesłuchano setki osób w kraju i za granicą, ma za zadanie ustalić "kto stoi za śmiercią Arafata i kto ma technologiczne i naukowe środki" do dokonania takiego zabójstwa. Według niego - "Izrael jest pierwszym głównym i jedynym podejrzanym". Za: # # # Tadeusz Mazowiecki odszedł - ale reszta jego pobratymców niestety, została Na pogrzebie nie było tłumów, jak informowały żydo-media. Jednak, pominąwszy żydowskich i przechrzczonych żałobników, trochę gapiów kompletnie pozbawionych politycznej świadomości towarzyszyło Ickowi Dikmanowi w jego ostatniej drodze. No cóż, żydo-media od Michnika do Rydzyka mają w kształtowaniu tej świadomości swój udział, na szczęście nie jest on znaczący, a co ważne słabnie. Polityczne geszefty żydo-systemu trudno ukrywać w nieskończoność.

3 3 Przypomnijmy sobie główne zasługi T.Mazowieckiego jako premiera III RP oraz późniejsze jako przedstawiciela syjonistycznych sił Zachodu dokonujących brutalnej napaści i mordów w Jugosławii i jej rozbicia. Warto także przypomnieć, że doradcą premiera T.Mazowieckiego był Żyd, A.Smolar, szef założonej przez G.Sorosa w NY w 1988 r. Fundacji Stefana Batorego. To przecież także władzom tej fundacji szef PiS, J.Kaczyński, obiecywał w 2005 r., że gdy zostanie premierem - usunie z sejmu RP Samoobronę oraz LPR - słowa dotrzymał. O tych zbrodniach nie wolno nam zapominać: 1. Gdy stara Jałta przestała obowiązywać, I-szy sekretarz KC KPZR, M. Gorbaczow w 1989 r. zaproponował gen. W. Jaruzelskiemu zwrot Polsce naszych ziem wschodnich. Natychmiast na Kreml udała się z Polski delegacja w składzie T. Mazowiecki, J. Kuroń, B. Geremek, A. Michnik z błagalną prośbą wycofania się M. Gorbaczowa z jego propozycji. Tych czterech Żydów, antypolskich zdrajców przekonało M. Gorbaczowa. 2. Żydo-rząd T.Mazowieckiego w 1990 wprowadził jednorazowym aktem autorstwa L.Balcerowicza, przyjętym przez sejm III RP, wobec polskich przedsiębiorstw, rolników i osób prywatnych wsteczną zmianę treści umów kredytowych z bankami. Na mocy tego aktu banki drastycznie zwiększyły wstecznie oprocentowanie zaciągniętych przed 1990 r. kredytów czyniąc z kredytobiorców niewypłacalnych dłużników. Ten bezprecedensowy w skali świata przestępczy akt żydo-rządu Mazowieckiego [i Balcerowicza] doprowadził do upadłości wiele polskich przedsiębiorstw państwowych i prywatnych, wielu rolników oraz osoby prywatne. Ten przestępczy akt wymuszał także zgodę przedsiębiorstw na prywatyzację co praktycznie oznaczało ich fizyczną likwidację. 3. Żydo-rząd Mazowieckiego zrezygnował z propozycji brytyjskiej premier M.Thatcher i nie wziął udziału w tzw. konferencji 2+4, czyli jednoczącej państwa niemieckie w 1990 r. Strona polska reprezentowana przez Żydów nie postawiła warunku, że zjednoczenie Niemiec musi się odbyć z jednoczesnym zawarciem międzynarodowego traktu ustanawiającego nienaruszalność granicy na Odrze i Nysie. Do dnia dzisiejszego w konstytucji NRF istnieje zapis o granicy z Polską z 1937 r. 4. Żydo-rząd Mazowieckiego zrezygnował z reparacji wojennych od NRF. 5. W 1992 roku Mazowiecki został specjalnym wysłannikiem ONZ w Bośni i Hercegowinie. Serbowie nigdy nie wyrazili zgody na spotkanie się z Mazowieckim, przedstawicielem agendy światowego syjonizmu. Dariusz Kosiur Za: LIST PREZESA JANA KOBYLAŃSKIEGO Montevideo, Szanowni Państwo! Zwracam się do Was w bardzo ważnej kwestii, która dotyczy Narodu Polskiego. Nie możemy bowiem tracić czasu, musimy się łączyć i działać wspólnie, RAZEM! Wielokrotnie wszyscy byliśmy świadkami tego, że Polacy mieli i mają fałszywe ambicje, każdy myśli, że to on powinien być przywódcą i to własnie do niego powinni wszyscy lgnąć - w takiej sytuacji wspólne działanie jest zupełnie niemożliwe!!! Dlatego też to co może nas w tym momencie uratować i dać siłę, to JEDNOŚĆ! Chodzi tu o POSPOLITE RUSZENIE CAŁEGO NARODU POLSKIEGO, zarówno tych mniejszych organizacji jak i tych wielkich. Wszyscy mają tutaj równe prawa. A chodzi przede wszystkim o to, aby w głosowaniu wybrać jednego przywódcę, który poprowadzi Naród, tych wszystkich, którym zależy na pomyślności naszej Ojczyzny. Taki kandydat - powinien być osobą o mocnych fundamentach. Zwróćcie uwagę, jak dzieje się w USA, jak dokładnie jest wszystko kalkulowane, prototypem jest kandydat w średnim wieku, który ma rodzinę, wykształcenie... i u nas w Polsce ważne jest, by nie miał przeszłości związanej z Okrągłym Stołem czy z Magdalenką, ani nie miał rąk umoczonych w mordowaniu Polaków.

4 4 PATRIOTYCZNY RUCH POLS K I NR 326, 1 GRUDZIEŃ 2013 R. Nie mogą być kandydatami ani reprezentować Polaków osoby, które opowiadają się - za mordowaniem dzieci polskich, o czym pisaliśmy w jednym z ostatnich listów otwartych USOPAŁ. Został opublikowany w Informacjach USOPAŁ z numerem 144 pod tytułem: Odezwa USOPAŁ do Polaków w obronie Ojczyzny przed mordowaniem dzieci polskich. Prosimy o ponowne zapoznanie się z nim - z listą posłów, którzy opowiedzieli się za tym. List ten dostępny jest w biurze USOPAŁ. Przypomnijcie sobie, jak wybrano Baraka Obamę, nikt w USA przed 200 laty nie wyobrażał sobie, że mulat może być prezydentem. Weźcie to, jako bardzo praktyczny przykład! Wybierzcie najlepszego spośród Was, mającego te cechy, o których wspominamy: energicznego, katolika, głębokiego patriotę, który miałby zdolności przemawiania do dużej rzeszy ludzi i przekonywania. Taki jest prototyp szefa czy prezesa jakiejkolwiek organizacji na świecie. To trzeba zacząć NATYCHMIAST! Musi być zorganizowana jedna lista a nie wiele rozproszonych, bo to nie będzie miało szans powodzenia - a tego chcą antypolacy! Zwracam się do Was w imieniu moim, USOPAŁ, jak i Fundacji J. Kobylańskiego, ale przede wszystkim w imieniu Narodu Polskiego. POLSKA WAS POTRZEBUJE! Musicie walczyć z energią i pamiętać, że nic się nie zdobędzie bez walki i bez ataku. Nie myślcie, że Wam manna zleci z nieba! O to trzeba walczyć, stanąć razem murem i nie dać się rozproszyć, podzielić. W tym ważnym momencie dziejowym, kiedy Polska znajduje się na skraju przepaści, trzeba zapomnieć wszelkie nieporozumienia wewnętrzne. Dlatego też, aby tego uniknąć ważne jest, aby wszystkie organizacje utrzymały się w takiej formie, w jakiej istnieją dotychczas, utrzymując swoje statuty, idee, ale do wyborów należy się zjednoczyć i jeszcze raz powtarzam: IŚĆ RAZEM, na jedną listę. Pragnę przytoczyć tutaj alfabetyczną liczbę osób, które ewentualnie mogłyby być kandydatami na przywódcę, jest to tylko projekt i pomysł, który mógłby Wam pomóc i podsunąć pewne idee. Jednak to Wy najlepiej rozumiecie sytuację i będziecie wiedzieli, kogo wybrać: NAZWISKA PODANE ALFABETYCZNIE: 1. Wydawca i redaktor naczelny Warszawskiej Gazety Piotr Bachurski; 2. Prezes OWP Dawid Berezicki; 3. Mec. Anna Bogucka-Skowrońska, sędzia Trybunału Stanu; 4. Prezes Maria Byczyńska; 5. Prezes Patriae Fidelis Jerzy Byczyński; 6. Redaktor Marek Chrapan; 7. Inż. Jan G. Grudniewski, Polskie Drużyny Strzeleckie; 8. Prezes Józef Guzik, Patriotyczny Klub Dyskusyjny w Nowym Jorku; 9. Prof. inż. Zygmunt Haduch, wiceprezes USOPAŁ; 10. Prezes Przemysław Holocher i Anna Holocher; 11. Ojciec Rektor WSKSiM o. Zdzisław Klafka CSsR; 12. Redaktor Warszawskiej Gazety Mirosław Kokoszkiewicz; 13. Prezes Krzysztof Koczwara, Liga Polonii i Jedności Narodowej; 14. Redaktor Janusz Korwin-Mikke; 15. Prezes Bogusław Kowalski; 16. Prezes Robert Kownacki, LOS; 17. Senator RP Waldemar Kraska; 18. Redaktor Wirtualnej Polonii Włodzimierz Kuliński; 19. Minister Antoni Macierewicz; 20. Redaktor Stanisław Michalkiewicz; 21. Prezes Adam Ocytko, Kurier Chicago; 22. Mecenas Ryszard Parulski; 23. Prezes Henryk Pawelec, Patriotyczny Ruch Polski ; 24. Prezes LOS Wojciech Podjacki; 25. Por. Reżyser Bohdan Poręba;

5 26. Prezes Piotr Radowski z Austrii; 27. o. Dyrektor dr Tadeusz Rydzyk CSsR; 28. Dr Eugeniusz Sendecki; 29. Ks. infułat Ireneusz Skubiś; 30. Marszałek woj. mazowieckiego dr Adam Struzik; 31. Prezes Kazimierz Świtoń, Ruch Obrony Krzyża w Polsce; 32. Pan Ludwik Wasiak, Polskie Drużyny Strzeleckie; 33. Sekretarz Generalny OWP Maciej Wydrych; 34. Prezes Marek Wysocki, Patriotyczny Klub Dyskusyjny w Nowym Jorku; 35. Inż. Andrzej Zabłocki z Chile, wiceprezes USOPAŁ; 36. Redaktor Warszawskiej Gazety Aldona Zaorska; Załączam jak najserdeczniejsze pozdrowienia i wyrazy głębokiego poparcia. Z wyrazami szacunku, Jan Kobylański - Prezes USOPAŁ MINISTER KULTURY FINANSUJE BLUŹNIERCZĄ WYSTAWĘ W Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie wyświetlany jest skandaliczny film w którym nagi mężczyzna profanuje figurę Jezusa przybitego do krzyża, ocierając się o nią genitaliami. Sytuacja jest tym bardziej bulwersująca, że Centrum Sztuki Współczesnej jest placówką ministra kultury i finansowane jest z budżetu państwa! Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, prezentuje w listopadzie wystawę tzw. sztuki nowoczesnej zatytułowaną: British British Polish Polish: Sztuka krańców Europy, długie lata 90 i dziś. Wystawa jest bluźnierstwem dokonującym się pod auspicjami rządu Donalda Tuska, bo jak mówi statut CSW Zamek Ujazdowski, Organizatorem Centrum jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. Jak podaje portal Prwy.pl - jednym z eksponatów na tej wystawie jest wyświetlany na ścianie bulwersujący film Jacka Markiewicza Adoracja. Na filmie nagi mężczyzna profanuje Krzyż Chrystusa ocierając się o niego genitaliami. Krucyfiks, jest średniowiecznym zabytkiem i pochodzi ze zbiorów Muzeum Narodowego. Autor obrazoburczego dzieła wielokrotnie kpił z religii chrześcijańskiej m.in. wykorzystując w bluźnierczej instalacji video różaniec odmawiany przez słuchaczy Radia Maryja. Skandaliczna ekspozycja jest elementem finansowanej z pieniędzy podatników kampanii wymierzonej w chrześcijaństwo i Kościół katolicki w Polsce. Jak pisze Prawy.pl, normalni ludzie nie są w stanie wyobrazić sobie, jak w zdeprawowany sposób są marnowane ich podatki. Utrzymywane z podatków warszawskie Centrum Sztuki Współczesnej, mieszczące się w salach Zamku Ujazdowskiego, prezentuje do 15 listopada wystawę sztuki nowoczesnej `British British Polish Polish: Sztuka krańców Europy, długie lata 90. i dziś`. Jednym z eksponatów na tej wystawie jest wyświetlany na ścianie film Jacka Markiewicza Adoracja [na stronach ministerstwa kultury dzieło to nazywa się Adoracja Chrystusa ]. Jest to zapis dyplomu artysty z 1993 roku. Na filmie nagi facet ociera się o naturalnej wielkości figurę Jezusa przybitego do krzyża. Krucyfiks leży na podłodze. Goły facet, eksponując genitalia, leży raz z jednej, raz z drugiej strony ukrzyżowanego. Maca rękami po ciele Jezusa i namiętnie się do figury przytula. Molestowany przez artystę krucyfiks jest średniowiecznym zabytkiem i pochodzi ze zbiorów Muzeum Narodowego. Przyszedł najwyższy czas na położenie kresu podobnym bluźnierczym i finansowanym z budżetu państwa ekscesom. A miejsce artystów i organizatorów podobnych bluźnierstw jest w więzieniu a nie na salonach artystycznych stolicy Polski. Za: [30 październik 2013] =====================================================

6 6 PATRIOTYCZNY RUCH POLS K I NR 326, 1 GRUDZIEŃ 2013 R. Komentarz odredakcyjny: Cóż można do tego dodać?! Chyba to, że tej wystawy nie robili Polacy, ani też nikt z aktorów występujących w tym filmie nie był Polakiem. Myślę, że każdy kto się interesuje polityką, a szczególnie sytuacją w Polsce - wie, że wierchuszka władzy i to niemalże w każdej dziedzinie życia publicznego, składa się z ukrytych żydów. Nie potrzeba zaglądać do metryczek - widać po ich owocach. Oni też, wykonując polecenia swych mocodawców z światowego sanhedrynu - prowadzą wyniszczającą politykę wobec Kościoła. Wiedzą doskonale, że Kościół stanowi potężną organizację, i gdyby np., na czele tej organizacji, pojawił się ktoś z wielką charyzmą, któremu wierni by zaufali... mogłoby dojść do sytuacji, gdzie wierni ufając jego słowom rzucili by biblię a chwycili za miecz, co mogłoby pokrzyżować ich plany opanowania naszego globu. Dlatego dążą za wszelką cenę by zdyskredytować religię, Kościół jako organizację i zachwiać wiarę wśród wiernych! - Szatan jest bardzo inteligentną bestią i planuje na zaś, wykorzystując swoich żołnierzy! Ciekawy jestem, po tym wydarzeniu, gdzie jawnie zakpili z religii, Kościoła i wiernych - co odpowiedzą na to hierarchowie Kościoła w Polsce. Czy nadal będą ustawiali przy Ołtarzu świeczniki siedmioramienne? Czy nadał będą głosić z ambon, o narodzie żydowskim, jako wybranym przez Boga? Czy nadal będą wprowadzać czytania starotestamentowe o Abramie i Mojżeszu - zresztą zgodnie z zaleceniem II Soboru Watykańskiego? St. Fiut DEMORALIZACJA PRZEDSZKOLAKÓW W POLSKICH SZKOŁACH Lewica by mieć monopolistyczną władze nad społeczeństwem - musi zniszczyć alternatywne wobec władzy instytucje: kościół, naród, rodzinę, heteroseksualne związki kobiet i mężczyzn. W dziele destrukcji tradycyjnych instytucji, lewica wykorzystuje tzw. edukacje seksualną. Działania w rzeczywistości nie mające nic wspólnego z edukacją, a będące zwykłym demoralizowaniem i ogłupianiem dzieci. Jednym z takich destruktywnych działań jest wprowadzenie w 86-ciu polskich przedszkolach programu "Równościowe Przedszkole". "Równościowe Przedszkole" to program stworzony przez polskojęzyczne feministki na bazie doświadczeń z zagranicy. Program ten przybliżyła czytelnikom portalu W sumie Katarzyna Kawlewska. Według informacji zawartych w artykule publicystki, program "Równościowe Przedszkole" zakłada, że małe dzieci w przedszkolach będą przyjmowały role społeczne przypisane do płci przeciwnej. W trakcie zajęć przedszkolnych chłopcy - mają być przebierani w ubrania dziewczynek i skłaniani do zachowań typowych dla dziewczynek. Również dziewczynki mają odgrywać role społeczne związane z płcią męską. By uskutecznić transgresje seksualną dzieci, przedszkolaki mają być faszerowane nowymi wersjami bajek w których płcie bohaterów są pozmieniane, np. królewna ma ratować śpiącego królewicza którym opiekują się siedem samic krasnoludków. Celem programu jest wyzwolenie dzieci z narzuconych im przez zachodnią kulturę ról społecznych - jak tłumaczą feministki. Chłopcy mają przestać być chłopcami, a dziewczynki dziewczynkami. W dzieciach ma zostać wytworzona akceptacja dla homoseksualizmu i transseksualizmu. Projekt tzw. "Równościowe Przedszkole" został sfinansowany przez Unię Europejską kwotą zł. O przekazaniu pieniędzy zadecydował rząd PO. Takie chore pomysły jak "Równościowe Przedszkole" to dopiero początek działań globalnych zmierzających do zniszczenia normalnych relacji społecznych. Warto więc wiedzieć jakie jeszcze zaimportowane z zachodu atrakcje czekają polskie dzieci. Jakie plany ma [ta międzynarodowa - admin] lewica wobec dzieci w wieku przedszkolnym najlepiej pokazuje przykład edukacji seksualnej dla szwajcarskich przedszkolaków który w maju 2011 r. opisała na łamach jednego z najbardziej popularnych szwajcarskich portali internetowych Blick.ch Romina Lenzlinger. Publicystka portalu w swoim artykule przybliżyła realia edukacji seksualnej szwajcarskich dzieci z 30 szkół i przedszkoli w kantonie Basel-Stadt, które jako pierwsze, zostały objęte programem, który ma być wprowadzony na terenie całego kraju w 2014 r. Placówki te otrzymały kuferki z materiałami do obowiązkowej edukacji seksualnej. A w

7 7 kuferkach dzieci znalazły, prócz książeczek i układanek, także modele penisów i wagin naturalnej wielkości, oraz filmy przedstawiające kopulacje dorosłych. Zgodnie z wprowadzanymi programami nauczania czteroletnie dzieci [rzekomo] mają poznać różnice w anatomii mężczyzn i kobiet, w tym różnice między genitaliami męskimi a żeńskimi. Dzieci mają też być zapoznane z tym jak dochodzi do poczęcia i jak wygląda poród. By dzieci mogły wszystko dokładnie zrozumieć nauczyciele dysponują obrazkami i małymi modelami anatomicznymi przedstawicieli obu płci. Proces edukacji seksualnej ponoć ma sprawić, że dziecko będzie wiedziało że dotykanie ciała ludzkiego jest przyjemne dla dotykanego i dotykającego. A służyć temu mają zajęcia praktyczne podczas których dzieci mają wzajemnie się masować. Wszystko to [rzekomo], zapewnić ma właściwy rozwój seksualności dziecka. W procesie edukacji dzieci są też uczone używania w rozmowach określeń związanych z seksem tak by nie miały jakiś zahamowań. Rządowe plany edukacji seksualnej spotkały się z olbrzymim oporem społecznym. Przeciwnicy takiego modelu edukacji seksualnej zjednoczyli się w ruchu Obywatele dla Obywateli. Ich zdaniem działania władz nie mają nic wspólnego z edukacją, i są perwersyjnym demoralizowaniem dzieci. Podobnie w Polsce plany edukacji seksualnej muszą spotkać się z zdecydowanym oporem społecznym. W zbliżających się wyborach Polacy muszą poprzeć tylko te partie i tylko tych polityków, którzy zagwarantują przeciwstawienie się patologicznym pomysłom lewicy. Do czasu wyborów wszyscy ludzie dobrej woli muszą zaangażować się, w budowanie środowisk mających na celu obronę polskich rodzin. W propagowanie wiedzy o tym jak szalone plany roją się w głowach lewicowców, i jak szkodliwe działania podejmują na całym świecie. Jan Bodakowski [Za: USOPAŁ NAUCZANIE DOMOWE: WOLNOŚCIOWA PRZYSZŁOŚĆ "Kiedy rząd przeszkadza rodzicom w wyborze najlepszej formy edukacji dla ich dziecka, zachowuje się niemoralnie w sposób niezgodny z zasadami wolnego społeczeństwa" - Teksańskie Bez Ogródek z 8 kwietnia br. Powszechną cechą autorytarnych reżimów jest delegalizowanie alternatyw dla kontrolowanej przez rząd edukacji. Dyktatorzy dostrzegają zagrożenie, jakie stanowi dla ich rządów wolna myśl... i nie propaguje się myślenia "niezatwierdzonymi" kategoriami, tak jak ma to miejsce w przypadku edukacji nadzorowanej przez rodziców - zamiast przez państwo. Smutne jest, że te restrykcje wobec praw rodzicielskich, są prawem w Niemczech, co nie daje żadnego wyboru rodzicom chcącym zwiększyć kontrolę nad edukacją swoich dzieci. Właśnie dlatego w 2006 r. Uwe i Hannalore Romeike, niemieckie małżeństwo pragnące nauczać piątkę swoich dzieci z przyczyn religijnych, szukało azylu politycznego w Stanach Zjednoczonych. Sędzia imigracyjny Lawrence Burman pozytywnie rozpatrzył ich wniosek o azyl uznając, że wolność wyboru rodziców w sprawie nauczania jest "podstawowym prawem człowieka". Niestety, obecna amerykańska administracja nie postrzega tego w taki sposób, i zapowiedziała złożenie apelacji od postanowienia sędziego Burmana. Jeśli jej się uda - to Romeikowie będą mogli zostać odesłani do Niemiec, gdzie będą zmuszeni posłać swoje dzieci do szkół, których nauczanie jest niezgodne z ich religijnymi przekonaniami. A jeśli odmówią, narażą się na wysokie grzywny, więzienie, a nawet na utratę praw rodzicielskich! Sprzeciw obecnej administracji Prezydenta opiera się na twierdzeniu, że rząd federalny ma konstytucyjne prawo do zakazania nauczania domowego we wszystkich 50-ciu stanach. Prawda jest jednak taka, że Konstytucja nie daje rządowi federalnemu żadnej władzy - nad jakimkolwiek aspektem związanym z edukacją. Co więcej, rodzice których podobnie jak w przypadku Romeików, motywacja do samodzielnego nauczania wynika ze względów religijnych - powinni być chronieni na mocy klauzuli o swobodzie praktyk religijnych zawartej w Pierwszej Poprawce. Wrogi stosunek rządu federalnego do nauczania domowego udzielił się także urzędnikom na wszystkich szczeblach rządu. Pomimo, że udało się zalegalizować nauczanie domowe we wszystkich stanach, wiele rodzin wciąż jest

8 8 PATRIOTYCZNY RUCH POLS K I NR 326, 1 GRUDZIEŃ 2013 R. nękanych przez lokalnych urzędników. Nękanie to przybiera formy począwszy od "wizyt domowych" różnych agencji zajmujących się ochroną dzieci, na oskarżeniu o złamanie przepisów dotyczących wagarowania skończywszy. Każdy Amerykanin, który ceni sobie wolność, powinien wyrazić poparcie dla nauczania domowego. Jeśli rząd może sobie uzurpować prawa rodzicielskie do czegoś tak fundamentalnego jak edukacja własnych dzieci, to praktycznie nie pozostaje już żaden inny obszar rodzicielstwa, do którego nie mógłby się on wtrącić. Domowa edukacja okazała się być efektywnym sposobem nauczania. Wszyscy słyszeliśmy o znaczących naukowych osiągnięciach dzieci nauczanych w domach, wliczając te w krajowych zawodach "spelling bee" i innych konkurencjach. W dodatku studenci po przebytym nauczaniu domowym wypadają lepiej od swoich rówieśników po szkołach publicznych we wszystkich wskaźnikach akademickich osiągnięć. Jest sensownym to, że dzieci radzą sobie lepiej, kiedy ich edukacja - znajduje się pod nadzorem tych, którzy najlepiej znają ich unikalne potrzeby, aniżeli pod nadzorem federalnego biurokraty. Silny ruch nauczania domowego może również udoskonalić inne formy edukacji. Jeśli konkurencja udoskonala towary i usługi w innych obszarach życia, to dlaczego konkurencja nie miałaby rozwinąć edukacji? Duży i wciąż rosnący ruch osób nauczających w domach mógłby zainspirować publiczne i prywatne szkoły do wprowadzenia innowacyjnych zmian i rozwoju. Kiedy rząd przeszkadza rodzicom w wyborze najlepszej formy edukacji dla ich dziecka, zachowuje się niemoralnie i to w sposób niezgodny z zasadami wolnego społeczeństwa. Rząd, który narusza prawo do nauczania domowego, zacznie w następstwie naruszać prawa wszystkich rodziców. Po nauczanych w domach dzieciach można spodziewać się, że zaadoptują filozofię wolności i przyłączą się do starań o przywrócenie swobód. W rzeczy samej, wcale bym się nie zdziwił, gdyby przyszłych przywódców ruchu wolnościowego cechowała przebyta edukacja domowa. Wierzę tak bardzo w ruch nauczania domowego, że uruchomiłem swój własny program nauczania dla rodzin uczących w domach. Odwiedź proszę stronę tego nowego i rewolucyjnego projektu: Za: STANOWISKO ORDO IURIS W SPRAWIE LEKCEWAŻENIA ZASAD KONSTYTUCYJNYCH W DZIAŁANIACH POLITYKÓW Obserwujemy obecnie jak podstawowe zasady konstytucyjne Rzeczypospolitej są coraz częściej traktowane przez klasę polityczną jako niewiele znaczące frazesy. Fakt ten każe wyrazić głębokie zaniepokojenie stanem polskiego życia publicznego, tym bardziej, że lekceważy się również fundamentalną dla demokracji zasadę zwierzchnictwa narodu. Artykuł 4 Konstytucji RP stwierdza wyraźnie, że władza zwierzchnia w Rzeczypospolitej Polskiej należy do Narodu, który sprawować może ją nie tylko za pośrednictwem swych przedstawicieli, ale i bezpośrednio. Oznacza to, że w rozumieniu Konstytucji Naród jest podmiotem władzy w Rzeczypospolitej Polskiej i źródłem kompetencji przysługujących poszczególnym jej organom. Jako podmiot władzy państwowej - posiada on zdolność do artykułowania swojej woli, i to również bezpośrednio. Podstawową instytucją demokracji bezpośredniej jest referendum, rozumiane jako przewidziana przez ustrój forma bezpośredniego decydowania wyborców o różnych sprawach życia państwowego. I chociażby ze względów organizacyjnych decyzja o rozpisaniu referendum należy do organów reprezentacyjnych, jednak nie może to oznaczać ubezwłasnowolnienia społeczeństwa obywatelskiego przez wąską grupę osób, nawet jeśli są one w odpowiedni sposób politycznie umocowane. Najwyższy niepokój budzi fakt że stosunkowo wąska grupa decydentów politycznych lekceważy kolejne, podejmowane przez społeczeństwo obywatelskie próby bezpośredniego oddziaływania na bieg spraw publicznych, a wyrażające się, bądź to w postaci obywatelskich inicjatyw ustawodawczych, bądź też inicjatyw referendalnych. W ostatnim czasie, szczególnie wyraźnie obserwujemy sytuację, gdy sprawujący władzę, zamiast wychodzić naprzeciw zaangażowaniu

9 9 obywatelskiemu setek tysięcy wyborców, traktują ten wysiłek suwerennego Narodu jako niepotrzebną komplikację w procesie sprawowania przez nich władzy. Owszem, decyzja odmawiająca nadania dalszego biegu obywatelskim inicjatywom, czy to legislacyjnym, czy też referendalnym, jest nie tylko prawnie dopuszczalna ale może być też uzasadniona, zwłaszcza jeżeli godziłaby w ład konstytucyjny. Natomiast ignorowanie inicjatyw obywatelskich w sytuacji, gdy służą one upomnieniu się społeczeństwa o przestrzeganie podstawowych praw i wolności, musi w najgłębszym stopniu niepokoić. Niedawno byliśmy świadkami bezceremonialnego odrzucenia przez Sejm obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej popartej przez setki tysięcy obywateli której nie skierowano nawet pod obrady komisji. Później, politycy różnych opcji, kierując się taktycznymi kalkulacjami, wzywali obywateli do postawy politycznej bierności. - Z zapowiedziami podobnych działań mamy do czynienia obecnie w obszarze edukacji publicznej, gdy milionowa rzesza obywateli zaniepokojona jest kształtem zmian wprowadzanych w systemie oświaty, chce by Naród mógł się bezpośrednio wypowiedzieć w tej kwestii. Warto w tym momencie podkreślić szczególny, konstytucyjny mandat rodziców do wpływania na instytucjonalne ramy systemu edukacji. Prawo rodziców do wychowania dzieci znajduje wyraz zarówno w przepisach Konstytucji RP, jak i w wiążących Polskę aktach prawa międzynarodowego. Powszechna Deklaracja Praw Człowieka w art. 26 ust. 3 stwierdza, że rodzice mają prawo pierwszeństwa w wyborze nauczania, które ma być dane ich dzieciom, zaś na mocy art. 18 pkt 4 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych Polska zobowiązała się do poszanowania tej wolności. Wreszcie - to samo zobowiązanie przewiduje art. 48 ust. 1 Konstytucji RP. W tym kontekście normatywnym, trudno sobie wyobrazić racje konstytucyjne, które przemawiać mogłyby za pozbawieniem obywateli możliwości bezpośredniego wypowiedzenia się - na temat kształtu zmian, wprowadzanych obecnie w systemie oświaty publicznej. Odsunięcie społeczeństwa przez b. wąskie elity władzy od bieżącego wpływu na bieg spraw publicznych, którymi obywatele są żywotnie zainteresowani, byłoby nie tylko dowodem arogancji względem społeczeństwa obywatelskiego ale przede wszystkim lekceważeniem zasad konstytucyjnych. Dr hab. Aleksander Stępkowski Prezes Zarządu Instytutu Ordo Iuris Za: CZY WIEDZIELI, CO SIĘ NAPRAWDĘ WYDARZYŁO? Homilia wygłoszona w archikatedrze warszawskiej 10 sierpnia 2013 r. Drodzy członkowie Rodzin i bliscy tych, którzy zginęli w Smoleńsku, Księże Prałacie, Proboszczu Parafii Archikatedralnej i Dziekanie Dekanatu Staromiejskiego, Współbracia w kapłaństwie i życiu zakonnym, Wszyscy, którzy przeżywacie tę liturgię za pośrednictwem Radia Maryja, telewizji Republika i telewizji Trwam! Drodzy Bracia i Siostry, którym leży na sercu dobro naszej Ojczyzny! Nasze obecne, sierpniowe spotkanie przypada w święto św. Wawrzyńca, diakona, któremu papież Sykstus II powierzył administrację dóbr kościelnych i opiekę nad ubogimi Rzymu. Żył on ponad lat temu. Dnia 6 sierpnia 258 r. policja imperium rzymskiego aresztowała najpierw Papieża podczas sprawowania przez niego Eucharystii, a następnie patrona dzisiejszego dnia, św. Wawrzyńca, którego najpierw ubiczowano, a potem dopełniono męczeństwa, przypalając go na rozżarzonej kracie. I w tym właśnie dniu, w którym wspominamy wytrwanie w wierności Bogu św. Wawrzyńca pośród niezwykle okrutnego męczeństwa, Kościół proponuje nam refleksję nad słowami dotyczącymi tajemnicy śmierci: Dusze sprawiedliwych są w ręku Boga... zdało się oczom głupich, że pomarli, zejście ich poczytano za nieszczęście i odejście od

10 10 PATRIOTYCZNY RUCH POLS K I NR 326, 1 GRUDZIEŃ 2013 R. nas za unicestwienie, a oni trwają w pokoju. Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni, nadzieja ich - pełna jest nieśmiertelności. Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich, Bóg ich bowiem doświadczył i znalazł ich godnymi siebie. Doświadczył ich jak złoto w tyglu i przyjął ich jako całopalną ofiarę. Nie sposób nie widzieć w kluczu tych słów dramatu śmierci tych, którzy zginęli w tragedii smoleńskiej, ale również tych, którzy byli powiązani z tragedią smoleńską, i którzy zakończyli swój żywot w tragicznych okolicznościach. Ktoś napisał: Nad zgonami osób związanych z katastrofą smoleńską wciąż w środkach masowego przekazu panuje grobowa cisza [grobowa par excellence]. 10 kwietnia 2010 r. to nie tylko śmierć 96 osób z prezydentem L. Kaczyńskim na czele. To także śmierć... innych, których odejście owiane jest do dzisiaj tajemnicą. 1. Mieczysław Cieślar Pierwsza z tych śmierci, to śmierć ewangelickiego biskupa Mieczysława Cieślara, który zginął w niedzielę 18 kwietnia 2010 roku w wypadku samochodowym, wracając z nabożeństwa ekumenicznego poświęconego pamięci ofiar 10 kwietnia 2010 roku. Po jego śmierci pojawiła się pogłoska, jakoby tuż po rozbiciu samolotu miał odebrać wiadomość tekstową od ks. Adama Pilcha, że przeżył katastrofę. Biskup Cieślar miał być jego następcą w pełnieniu obowiązków naczelnego kapelana ewangelickiego w Wojsku Polskim. Media - sprawę śmierci bp. Cieślara przemilczały. Jak napisała Dorota Kania: Ta śmierć zapoczątkowała tragiczną serię zgonów osób, które miały kluczowe znaczenie w kontekście dochodzenia do prawdy smoleńskiej [D. Kania, Cień tajnych służb, s. 202]. 2. Krzysztof Knyż Na drugim miejscu w porządku chronologicznym plasuje się śmierć Krzysztofa Knyża, który, według oficjalnej wersji zmarł 2 czerwca 2010 roku w Moskwie na sepsę - zespół ogólnoustrojowej reakcji zapalnej wywołanej zakażeniem. Zachodnia prasa pisała, że został zamordowany w swoim moskiewskim mieszkaniu. Informacji tej nigdy nie zdementowano. Był moskiewskim operatorem kamery Faktów TVN-u. Według dostępnych informacji był jednym z pierwszych reporterów, którym udało się przybyć na miejsce tragedii, zanim rosyjskie siły specjalne zmusiły ich do opuszczenia terenu. Nagrywane przez niego materiały telewizyjne powiązane z katastrofą - zniknęły. Czy były one prawdziwą przyczyną jego śmierci? Na to pytanie media politycznie poprawnego nurtu nie szukały odpowiedzi. TVN dla którego zmarły operator pracował, podał jedynie króciutką informację o jego śmierci. 3. Marek Dulinicz Trzecia śmierć zaistniała zaledwie 4 dni później, w niedzielę 6 czerwca. To śmierć prof. Marka Dulinicza, który zginął w wypadku samochodowym. Stał on na czele grupy archeologicznej, która wkrótce miała wyjechać do Smoleńska i rozpocząć prace badawcze na miejscu upadku Tu-154M. Dulinicz miał być inicjatorem tej ekspedycji. Aktywnie starał się o przyspieszenie wyjazdu. Do misji archeologicznej w Smoleńsku doszło ostatecznie dopiero pięć miesięcy po jego śmierci. Śmierci Dulinicza media dominującego nurtu nie wiązały z innymi tajemniczymi zgonami po katastrofie. 4. Siergiej Trietiakow W tym samym miesiącu umiera w Stanach Zjednoczonych Siergiej Trietiakow, uciekinier z Rosji, były agent KGB, a potem Służby Wywiadu Zagranicznego, który w 2000 roku podjął współpracę z Amerykanami. Włoskie pismo L Espresso podało, że międzynarodowi obserwatorzy, nie wierzą w jego naturalną śmierć. Przyczyną zgonu miał być bowiem zawał serca lub zadławienie się kawałkiem mięsa. Z opublikowanych dokumentów wynika, że agent Trietiakow korespondował z szefem jednej z agend CIA. W korespondencji dokonał rekonstrukcji wydarzeń z 10 kwietnia 2010 r. pod Smoleńskiem. Dwanaście dni po katastrofie konkludował: Rosjanie mają takie plany, aby zabić [ ] zachodnich przywódców, które mogą być wykonane. Trietiakow zwrócił przy tym uwagę, że złe stosunki pomiędzy Władimirem Putinem a Lechem Kaczyńskim nie były tajemnicą. Sprawą zajęły się media zagraniczne, ale polskie niestety śmierć tę przemilczały. 5. Eugeniusz Wróbel

11 11 Piąta śmierć zaistniała w piątek 15 października 2010 r. W Zalewie Rybnickim znaleziono wówczas poćwiartowane zwłoki Eugeniusza Wróbla. Był wybitnym ekspertem zajmującym się między innymi sprawami stricte lotniczymi. W niektórych dziedzinach był uważany za największego specjalistę w Polsce. Zajmował się tematyką komputerowych systemów sterowania lotem samolotów, precyzyjną nawigacją satelitarną dla lotnictwa, przepisami i prawem lotniczym. Był wiceministrem transportu w rządzie PiS. Według ustaleń prokuratorskich został zabity i poćwiartowany przez własnego syna, który najpierw przyznał się do zbrodni, a następnie jej zaprzeczył. Syn błyskawicznie został uznany za niepoczytalnego i odizolowany poprzez poddanie obserwacji psychiatrycznej. Do śmierci Wróbla jego rodzina była uważana za wzorową. Nic nie wskazywało na chorobę psychiczną syna. Pokój, w którym miał dokonać zbrodni - nie zawierał żadnych śladów świadczących o ćwiartowaniu piłą. Trudno wyobrazić sobie szaleńca tnącego piłą własnego ojca, który następnie z pietyzmem doprowadza pokój do czystości. Minister Wróbel, ekspert sejmowej komisji badającej przyczyny katastrofy smoleńskiej, zdążył wypowiedzieć wiele krytycznych opinii na temat upadku tupolewa. 6. Dariusz Szpineta Szósta śmierć, zaistniała ponad rok później. W piątek 2 grudnia 2011 r. znaleziono ciało 39-letniego Dariusza Szpinety, powieszonego w hotelowej łazience w dalekich Indiach, gdzie przebywał na urlopie. Był on pilotem i ekspertem lotniczym. W opracowaniu Operacja»Kłamstwo smoleńskie«- poddał krytycznej analizie dokumentację lotu tupolewa do Smoleńska 10 kwietnia 2010 roku. Parokrotnie wypowiadał się w mediach w sprawie Smoleńska, wskazując, że lot ten był lotem wojskowym. Znajomi z grupy, z którą pojechał do Indii, zaświadczali że przed śmiercią był w dobrym nastroju. 7. Sławomir Petelicki Siódmą śmiercią związaną z tragedią smoleńską to śmierć twórcy GROM gen. Sławomira Petelickiego, który ostro krytykował ustalenia komisji ministra Jerzego Millera. Krytykował też premiera D.Tuska, że nie zwrócił się do NATO o pomoc przy zbadaniu katastrofy. On także ujawnił treść SMS-a, którego otrzymał 10 kwietnia od polityka Platformy Obywatelskiej. Dostawali go posłowie PO, którzy mieli się wypowiadać w mediach o katastrofie smoleńskiej: Katastrofę spowodowali piloci, którzy zeszli we mgle poniżej 100 metrów. Do ustalenia pozostaje, kto ich do tego skłonił. Zginął w sobotę 16 czerwca 2012 roku w czasie, gdy mecz Polska-Czechy zgromadził przed telewizorami miliony widzów emocjonujących się rozgrywkami Euro. Dlatego też wiadomość o jego śmierci przebiła się do opinii publicznej dopiero następnego dnia. Większość służących poprawności politycznej dziennikarzy jednoznacznie wskazywała na samobójstwo choć jego bliscy temu zaprzeczali i wskazywali na jego bardzo dobre samopoczucie w dniach poprzedzających tragedię. Zmarł od rany postrzałowej w głowę. Pistolet, z którego oddano strzał, był bez tłumika, ale nikt nie słyszał odgłosu wystrzału. Sekcję zwłok przeprowadzono dwa dni po jego śmierci choć zdaniem biegłych im późniejsza sekcja zwłok, tym mniejsze szanse na wykrycie niektórych substancji, które mogły się znajdować w jego ciele przed śmiercią. Przykładem może być pavulon, który m.in. wpływa paraliżująco na mięśnie oddychania, czy chlorek potasu, który błyskawicznie zatrzymuje pracę serca. Zrobiona po 12 godzinach od momentu zgonu sekcja zwłok nie da jednoznacznej odpowiedzi na pytania, czy substancje te zostały użyte, czy też nie [D. Kania, Cień tajnych służb, s ]. 8. Remigiusz Muś Kolejnym zmarłym jest chorąży Remigiusz Muś, technik pokładowy Jaka-40, który wylądował na smoleńskim lotnisku godzinę przed katastrofą Tu-154M, jeden z najważniejszych świadków w sprawie katastrofy smoleńskiej. Fakty przez niego podawane przeczyły oficjalnym ustaleniom. Ujawnił on, m.in.: że rosyjski kontroler z wieży na smoleńskim lotnisku wydał im komendę o zejściu na wysokość 50 metrów. Zapewniał też, że słyszał, jak identyczną komendę otrzymała załoga Tu-154M. Nie mógł się pomylić, bowiem komenda była powtarzana po rosyjsku trzykrotnie a Remigiusz Muś znał bardzo dobrze język rosyjski. Mówił też, że tuż przed katastrofą tupolewa słyszał dwa wybuchy. W

12 12 PATRIOTYCZNY RUCH POLS K I NR 326, 1 GRUDZIEŃ 2013 R. sobotę 28 października 2012 r. znaleziono go powieszonego w piwnicy jego domu, choć niewiele wcześniej robił precyzyjne plany na następne dni. Prokurator po wstępnych oględzinach, zarządził przeprowadzenie sekcji zwłok dopiero w poniedziałek, podobnie jak w wypadku gen. Petelickiego. 9. Krzysztof Zalewski Ostatnim tragicznie zmarłym jest Krzysztof Zalewski, ekspert lotniczy, który m.in. badał przyczyny katastrofy smoleńskiej... wielokrotnie publicznie podważał oficjalne ustalenia w sprawie przyczyn katastrofy, zarówno te komisji Millera, jak i raportu MAK-u [D. Kania, Cień tajnych służb, s. 206, 208]. Został zamordowany 10 grudnia 2012 r. Wnikając w tragizm tych wszystkich śmierci, zechciejmy spojrzeć na nie przez pryzmat słów Jezusa z dzisiejszej Ewangelii: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Przeżywamy czas, w którym mamy świadomość, że ziarno wpadło w glebę historii, obumarło w 96 tych, którzy zginęli w Smoleńsku oraz tych którzy byli powiązani z wyjaśnianiem przyczyn i przebiegu tej tragedii, a zakończyli swój żywot w tragicznych okolicznościach. Ziarno wpadło w glebę naszej Ojczystej Ziemi, obumarło ale pęd z tego ziarna nie do końca zdołał się przebić ponad powierzchnię tej ziemi i zaowocować. Niech ta świadomość przeobraża się w szczerą i serdeczną modlitwę oraz wypływające z niej działania, aby pęd z tego ziarna przebił się ponad powierzchnię tej ziemi i zaowocował dotarciem, i z zaangażowaniem największych specjalistów w stosownych dziedzinach, do pełni prawdy o smoleńskiej tragedii, aby zaowocował wielką jednością tych wszystkich środowisk społecznych, medialnych, politycznych, którym leży na sercu prawda i autentyczne dobro naszej Ojczyzny i niech ta jedność owocuje ofiarnym, przesyconym najgłębszym patriotyzmem zaangażowaniem na rzecz wszechstronnego jej rozwoju. Dla tych zaś, którzy stali się sługami zła, niech będą przestrogą słowa, które sformułował jeden z moich podopiecznych duchowych: Umrzesz. I chociaż o tym nie mówisz albo się do tego nie przyznajesz, boisz się tej chwili. Nie dlatego, że śmierć kończy wszystko, ale dlatego, że wszystko zaczyna; zaczyna coś, co nigdy nie będzie miało końca. Umrzesz. A kiedy umrzesz, rozpocznie się sąd [...]. Wszystkie twoje ukryte grzechy, myśli i pragnienia, skonstruowane z precyzją kłamstwa zostaną tam ujawnione [ks. J. Dąbrowski]. Nam wszystkim zaś, którzy tu jesteśmy, i tym którzy przeżywają ból spowodowany śmiercią tylu osób powiązanych z tragedią smoleńską, niech stale i coraz bardziej dodaje optymizmu! prawda, która jest w pełni znana tym, którzy przekroczyli już granicę śmierci, iż najpełniej, i najdoskonalej umiera się za innych czego najwspanialszy przykład dał nam nasz Pan Jezus Chrystus. Amen. o. Aleksander Jacyniak SJ Za: Michael nr KOMOROWSKI NA WSTĘPIE WIZYTY W IZRAELU - WEZWANY DO ZAPŁATY [3 listopad 2013] Bronisław Komorowski wzorem swoich trzech poprzedników - L.Wałęsy, A.Kwaśniewskiego i L.Kaczyńskiego pielgrzymuje do Izraela. Te sentymentalne podróże oznaczały dla Polski eskalację kolejnych żydowskich żądań o zwrot tzw. utraconych majątków żydowskich podczas II wojny światowej, w sytuacji, gdy jednocześnie wzrastał drenaż polskiego majątku narodowego przez żydowskich inwestorów w wyniku tzw. transformacji ustrojowej po roku Temu procesowi towarzyszy także coraz większa pewność, z jaką żydowska diaspora wysuwała i wysuwa swoje odszkodowawcze postulaty ustami przedstawicieli swojego rządu lub liderów Światowego Kongresu Żydów. Dzieje się to dodatkowo w atmosferze reżyserowanych oskarżeń o antysemityzm Polaków. Brzmi to wyjątkowo groteskowo chociażby w dniu pochówku expremiera pierwszego, pookrągłostołowego rządu, który legitymizował proces rozkradania polskiego majątku, a który w ceremonii pogrzebowej wspominany był jako jeden z najwybitniejszych polityków polskich drugiej połowy XX wieku. Na Bronisława Komorowskiego - który niemal bezpośrednio z uroczystości pogrzebowych udał się w podróż do Izraela - czekało jednak swoiste powitanie, a mianowicie List Otwarty dwóch żydowskich działaczek, które po raz

13 13 kolejny postanowiły wezwać państwo polskie do rekompensat majątkowych i zadośćuczynienia względem żydowskich roszczeń. Apel żydowskich aktywistek z Listu Otwartego winien być skierowany do współplemieńców: Rothschildów i Rockefellerów itd. - mocodawców holocaustu, ale owe dwie panie jakby z roztargnienia, a może z utartego zwyczaju skierowały swój List Otwarty do prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Chyba, że dobrze wiedzą, iż najlepiej załatwiać takie apele... we własnej rodzinie. Płacić zaś najlepiej jak będą Polacy. IZRAEL: PRZED WIZYTĄ PREZYDENTA LIST OTWARTY NT. RESTYTUCJI MIENIA Niemal ćwierć wieku po upadku żelaznej kurtyny, polski rząd nie podjął znaczących działań - w celu zwrotu żydowskiej własności prywatnej zagrabionej w czasach Shoah - napisały w liście otwartym do Bronisława Komorowskiego przedstawicielki żydowskich organizacji. PREZYDENT PRZED WYLOTEM DO IZRAELA FOTO: PAP Ok. 90 proc. z mniej więcej 3,5 miliona Żydów którzy żyli w Polsce do II wojny światowej, zginęło w Holokauście. Dziesiątki tysięcy właścicieli w Izraelu i na świecie - oraz spadkobiercy ofiar, które były właścicielami mienia w Polsce - pozostaje bez swojej własności - napisały Colette Avital, sekretarz Światowej Organizacji ds. Restytucji Mienia Żydowskiego i przewodnicząca Centrum Organizacji Ocalałych z Holokaustu w Izraelu oraz Lilli Haber, przewodnicząca Stowarzyszenia Polskich Żydów w Izraelu. List do polskiego prezydenta ukazał się w niedzielę w dzienniku The Jerusalem Post. Jak podkreślono organizacja ds. restytucji mienia latami pracowała na rzecz prawodawstwa, które rozwiązałoby ten problem. Polska jest jedynym ważnym krajem w Europie Środkowej i Wschodniej, oraz krajem członkowskim Unii Europejskiej bez takiego prawa. Od kiedy w Polsce zawitała demokracja w 1989 roku przedstawiono wiele propozycji zmierzających do uregulowania sprawy restytucji albo odszkodowań za prywatną własność zagrabioną przez nazistów, a następnie znacjonalizowaną przez reżim komunistyczny. Żadna z nich nie stała się obowiązującym prawem, głosi list otwarty. Jego autorki zaznaczają, że zamiast tego strona polska twierdzi, że domagający się zwrotu mienia powinni sprawiedliwości dociekać przed polskim wymiarem sprawiedliwości, mimo faktu, że w większości przypadków ta złożona, kosztowna, uciążliwa i czasochłonna ścieżka stanowi - i przez lata stanowiła - de facto przeszkodę, dla sędziwych ocalałych i ich spadkobierców. W liście tym przypomniano Deklarację z Terezina, przyjętą przez ponad 40 krajów w czasie konferencji praskiej w 2009 roku, w której wzywa się kraje do uczynienia wszelkich wysiłków na rzecz naprawienia konsekwencji niewłaściwego przejęcia własności, w ramach prześladowań niewinnych ludzi i grup [...]. Avital i Haber zaapelowały następnie do Komorowskiego o wywarcie presji na rząd, w celu ustanowienia prawa, które przewiduje restytucję lub odszkodowania za własność zagrabioną przez nazistów i ich kolaborantów od września 1939 r. - zwrot skonfiskowanej własności a jeśli nie jest to możliwe, sprawiedliwe i szybkie rekompensaty; usunięcie przeszkód prawnych w dochodzeniu roszczeń. Pańska wizyta w Izraelu jest kolejnym dowodem siły głębokiej przyjaźni między Izraelem a Polską - napisały autorki listu otwartego. Przyjaźń wymaga wzajemnego wsparcia i otwartości oraz uczciwości w sprawie naszych poglądów i opinii, nawet jeśli czasem są niewygodne dla drugiej strony - zwróciły się do polskiego prezydenta. Bronisław Komorowski udał się w niedzielę po południu z trzydniową wizytą do Izraela i Autonomii Palestyńskiej. Odwiedzi Jerozolimę, Tel Awiw i Betlejem. Spotka się z prezydentem Szimonem Peresem, premierem Benjaminem Netanjahu a także prezydentem Mahmudem Abbasem [prezydentem autonomii palestyńskiej, marionetką Izraela - admin]. [JM] Za: Od Redakcji: cytuje: do uregulowania sprawy restytucji albo odszkodowań za prywatną własność zagrabioną przez nazistów, a następnie znacjonalizowaną przez reżim komunistyczny. - Po pierwsze, odszkodowanie dla żydów za mienie utracone w czasie wojny - zostało wypłacone w latach 1960-tych na ręce rządu Stanów Zjednoczonych. A więc jakim prawem żydzi rządają po raz drugi [a być może - jak im rząd wypłaci - za ileś lat, ponownie będą rządać - tak wygląda lichwa żydowska.

14 14 PATRIOTYCZNY RUCH POLS K I NR 326, 1 GRUDZIEŃ 2013 R. - Po drugie, reżim komunistyczny to ONI wprowadzili do Polski, by unicestwić Naród Polski!!! A nie odwrotnie!!! EPITAFIUM DLA ZDRAJCY Wiem, że wielu z państwa odbierze to - co teraz napiszę - z niesmakiem lub zażenowaniem. Niestety, prawda nawet jeśli jest niewygodna, jest jedyną drogą i jak powiada Biblia tylko ona może wyzwolić. Jest ogólnie wiadomo, że nasza Polska Tradycja zabrania mówienia źle o umarłych, ale, czy rozciąga się to także na naszych wrogów, albo jeszcze gorzej na zdrajców? Czy potępilibyście tych, którzy w marcu 1953 r. czuli radość dowiadując się o śmierci Stalina? Czy zasługują na klątwę ci, którzy cieszyli się ze śmierci Lenina, Hitlera, Berii, Trockiego czy Dzierżyńskiego? Ludzie ci swoim życiem zasłużyli na potępienie i bez względu na humanizm i tradycję każdy człowiek powinien tych zwyrodnialców i ich czyny przekląć a zadowolenie z ich odejścia na tamten świat, świadczyć może jedynie o normalności. Jest jednak wielka różnica w traktowaniu wroga i zdrajcy. Wrogowie to zwykle przedstawiciele innych narodów i krajów, dla których byli oni niejednokrotnie bohaterami. Walka z nimi, choć nieraz nierówna i kosztująca życie wielu Polaków wynikała z odwiecznych ludzkich instynktów gdzie silniejszy naród chciał zawładnąć słabszym. Reprezentowali oni przekonania inne od naszych, byli obcymi najeźdźcami i z czasem możemy nawet zrozumieć i przebaczyć. Natomiast zdrajcom, którzy będąc nieraz Polakami, swoim celowym działaniem z premedytacją i przeświadczeniem oszukali nas doprowadzając kraj do upadku gospodarczego i moralnego oraz kolejnej fali emigracji młodych Polaków z Ojczyzny, należy się - potępienie i klątwa do końca istnienia Świata. Do takich zdrajców należał umarły ostatnio Tadeusz Mazowiecki. Nie, nie stawiam go na równi ze Stalinem i Hitlerem, tamci jak wspomniałem byli wrogami z zewnątrz, on - zdrajca, zasługuje na dużo większą klątwę. Dla tych, którzy teraz, myślą, że był on przecież Żydem i działał dla dobra swojego narodu - chcę przypomnieć, że istnieje państwo Izrael i tam Żydzi działają dla dobra swojego narodu. Mazowiecki [prawdziwe nazwisko Icek Dikman?] był Polakiem wyznania mojżeszowego [?] i jeśli działał dla dobra Izraela na terenie Polski to jako jej obywatela stawia go w jeszcze gorszej sytuacji, bo nie byłby tylko zdrajcą, ale i szpiegiem. Proszę też nie zarzucać mi antysemityzmu. Uważam państwo Izrael za wzór, jeśli chodzi o ich troskę o obywatela i gdyby nasz rząd, choć w drobnym procencie dbał o Polaków jak władze Izraela o swoich obywateli nie pisałbym tego teraz z emigracji, a z własnej Ojczyzny Polski, lub w ogóle nie byłoby o czym pisać. Co do ortodoksyjnych Żydów to także pozostało żałować, że wiara katolicka nie potrafiła wytworzyć grupy zwykłych wiernych tak gorliwie przenoszących podstawy wiary katolickiej następnym pokoleniom. Bez względu na to, że wierzenia ortodoksyjnych Żydów często są egocentryczne i wrogie innym narodom, stają oni zawsze przysłowiowym "murem" w obronie swojej wiary. Nasi księża to przecież nieźle płatny zawód, a bez ideowego najemnika kupuje ten, kto da więcej, co się akurat, obecnie w naszym kościele dzieje i to w sposób całkowicie otwarty. Antysemityzmem byłby bezpodstawny atak na Żydów tylko dlatego, że są oni Żydami. Ja wykazuję tu swoje, i mam nadzieję wielu innych Polaków, niezadowolenie z działalności innego Polaka, a jego wiara czy wyznanie nie ma tu nic do rzeczy. Tadeusz Mazowiecki działał w rzeczywistości dla dobra grupy składającej się z bezwzględnych wrogów wszystkiego co polskie. Należał do osób mających przede wszystkim żydowski interes na uwadze, ludzi dla których, cytując naszego obecnego premiera - polskość to nienormalność. Większość z nich ma niestety pochodzenie żydowskie lub bliskie powiązania rodzinne ze zbrukanymi krwią polskich patriotów pracownikami komunistycznego Urzędu Bezpieczeństwa. Występowanie przeciwko tym, podającym się przecież za Polaków zdrajcom z antysemityzmem nie ma nic wspólnego, a ich przynależność do społeczności żydowskiej urąga jej tak samo jak żydostwo Berii, Trockiego, Dzierżyńskiego i tysięcy innych komunistycznych żydowskich zwyrodnialców. Mazowiecki, jako piewca stalinizmu i gorliwy sługus wrogiego nam sowieckiego imperium powinien być również potępiony przez swoich pobratymców. To przez takich jak on umierali Polacy mogący stworzyć w przyszłości elity narodowe, które jak w przypadku Izraela, mogłyby odrodzić prawdziwe państwo Polaków. Choć sam podawał się przecież za jednego z nas, był on znaczącym kółkiem napędowym w mechanizmie zniewolenia i anihilacji Narodu Polskiego. Jako uczestnik rozmów w Magdalence i przy okrągłym stole stał się jednym z wspólników w przestępstwie wymierzonym przeciwko nam wszystkim. Po przyjęciu stanowiska pierwszego premiera wolnej Polski i sprzeniewierzeniu zaufania milionów Polaków stał się liderem kryminalnego przedsięwzięcia rozmontowania przemysłu, handlu i wyprzedaży w obce ręce wszystkiego co do

15 15 tej pory należało do Narodu Polskiego. Stał się symbolem zdrady ideałów Solidarności i powodem opuszczenia Ojczyzny przez miliony obywateli. Sam będąc emigrantem chcę wszystkich zapewnić, że emigracja określona przez komunistów - za chlebem nie istnieje. Każda decyzja wyjazdu z własnej Ojczyzny ma podłoże polityczne i podlega uchodźstwu z powodu prześladowań na tle politycznym. [Mam na myśli faktycznych uchodźców - nie TW których wysłano sporą ilość]. Każdy, kto opuścił Nasz Kraj, bo nie mógł w nim zapewnić godziwego życia sobie i swojej rodzinie został z Polski wypędzony przez Mazowieckiego i jemu podobnych, którzy z premedytacją zniszczyli miejsca pracy milionom Polaków i tym samym pozbawili ich możliwości przeżycia skazując na banicję. Wielu byłych działaczy robotniczego zrywu lat osiemdziesiątych szykany nowej władzy zmusiły do wyjazdu i pozostawienia za sobą ukochanej Ojczyzny. Wielu z nich, pomimo wyższego wykształcenia i kwalifikacji nigdy nie odnalazło się w swoich nowych miejscach zamieszkania dożywając teraz emerytur po latach ciężkiej pracy i oczekiwaniu na powrót do Wolnej Polski, który nigdy nie nastąpił. Mazowiecki za to i jego klika antypolaków urządzili sobie w Polsce swoistą plantację niewolników rozmontowując powoli wszystkie struktury państwowe, a nawet Kościół Katolicki. Co by się z nimi stało gdyby swoją zbrodniczą działalność prowadzili przeciwko państwu narodowemu, jakim jest chociażby Izrael? Wszyscy bez wyjątku za zdradę stanu gniliby w więzieniach. Wszystkie telewizje w kraju wyemitowały ostatnio wzruszające pożegnanie wygłoszone przez grupę wnuków Mazowieckiego podczas uroczystości pogrzebowej, której nadano rangę państwową. Widząc tą grupkę zapłakanych nastolatków trudno nie odczuć zwykłego ludzkiego współczucia. Nie można jednak zapomnieć o stekach tys. polskich dzieci, których rodziców system wspierany przez zdrajcę Mazowieckiego uśmiercił strzałem, [a nieraz i w tył głowy], zadając wcześniej nieludzkie tortury. Nie dane było im zapłakać nad trumną rodziców czy dziadków których ciała pod osłoną nocy wrzucono do zbiorowych grobów, przysypano wapnem i do dzisiaj - nasze władze nie chcą ujawnić miejsc pochówku nie mówiąc już o rehabilitacji. Propagandowe ukazanie niewinnych zapłakanych nastolatków, aby wywołać ogólnonarodowe współczucie z powodu śmierci zdrajcy - jest zwykłą, przewrotną socjotechniczną manipulacją rodem z minionej [?] epoki czerwonej okupacji Zapytajmy w końcu samych siebie: Czy nasze katolickie nadstawianie drugiego policzka ma jakieś szanse z ich oko za oko ząb za ząb? Czy nie wystarczająco jeszcze tacy jak Mazowiecki otrzaskali nas po twarzy plując nam przy tym w oczy? Jest w bogatym słowniku klątw używanych w tradycji talmudycznej klątwa najgorsza, zarezerwowana dla największych wrogów Żydów. Pozwolę ją sobie dzisiaj wypożyczyć i zadedykować jednemu z największych powojennych zdrajców Narodu Polskiego, jakim był Tadeusz Mazowiecki - ימח שמו וזכרו [yimakh shemo ve zikhro]. Oby twoje imię zostało wymazane z pamięci po wsze czasy. M Wysocki SATANIZM W POLITYCE.Kim jest polityk? To przecież człowiek, który wywodzi się z naszego środowiska, którego, winniśmy znać tak dobrze, by wiedzieć, jakie wartości są dla niego ważne i - co za tym idzie - jakie decyzje będzie podejmował w imieniu społeczeństwa. Można wybrać człowieka, który reprezentuje określone wartości - mówimy wówczas, że to człowiek dobry, a więc taki, który przede wszystkim szanuje drugą osobę i nigdy nie chciałby nikogo skrzywdzić. Demon szuka ofiary Żeby być dobrym, trzeba pielęgnować pewne wartości, które łatwo można zatracić. Rozglądamy się dziś wokół nas i widzimy ludzi, którzy przez nieuwagę, a może brak świadomości zatracili w sobie dobro, które kiedyś w nich było. Może to dotyczyć osoby publicznej, jak i każdego innego człowieka. Wszyscy są na tej samej płaszczyźnie; czy będzie to duchowny, czy polityk, czy przeciętny człowiek - każdy musi czuwać. Bo jak wiemy, walka tocząca się między dobrem a złem to walka o człowieka. Zły duch wciąż krąży jak lew, aby zabrać coś dla siebie, aby upolować kogoś, kto ma duży wpływ na innych ludzi, na tworzenie prawa. To dla szatana cenna zdobycz.

16 16 PATRIOTYCZNY RUCH POLS K I NR 326, 1 GRUDZIEŃ 2013 R. Może nią być właśnie polityk, ale wcześniej czy później będzie musiał stanąć w całej prawdzie o sobie nie wobec partii, do której należy, ale wobec własnego sumienia. A wtedy nie ma wyjścia, trzeba się opowiedzieć: czy jestem po stronie Boga, czy po stronie przeciwnej. Przypominam sobie, jak kiedyś miałem możność pobyć sam na sam, ponad godzinę, z nieżyjącym już dzisiaj wielokrotnym premierem Włoch Giulio Andreottim. Podczas rozmowy, która zeszła na sprawy sumienia, premier popatrzył na mnie i wyznał: Jako politycy musimy być bardzo czujni. Myślę że każdy, a na pewno większość z nas polityków, ma jakiś mały cmentarzyk własnych błędów, pychy, nieuporządkowania. Jest tego mniej tylko wtedy, gdy źródłem naszego działania jest Bóg, są chrześcijańskie wartości. Sądzę, że to prawda i cenna refleksja dla każdego z rządzących, tym bardziej że słowa te wypowiedział polityk, któremu ludzie powierzali mandat zaufania wiele razy. Kilka lat temu spotkałem się też z niezwykłą propozycją w okresie Adwentu. Parlamentarzyści włoscy, wierzący, z różnych partii - i z lewicy, i z prawicy - poprosili mnie o wygłoszenie dla nich trzydniowych rekolekcji w Medjugorie. Lecieliśmy tam z Rzymu czarterowym samolotem, który należał do poczty włoskiej. Kiedy ruszaliśmy na pas startowy, wziąłem mikrofon i powiedziałem do posłów i senatorów, którzy wypełniali samolot: Czuję się, jakbym was zawoził jak przesyłkę. - Ale to przesyłka do Pana Boga. Chodzi mi o wasze serca, o to, byście te serca dla Niego otwarli. Wtedy będziecie mogli naprawdę czynić dobro. Może jest tu ktoś, kto serce zamknął dla Boga. Ale dobrze, że znalazł się na pokładzie - może dlatego, że koledzy go namówili, może z innego powodu, ale to nie przypadek. Pamiętam dobrze te trzy dni kiedy do nich mówiłem. Wielu z nich otworzyło się na działanie łaski przez sakrament spowiedzi i Komunii Świętej. Świadomy wybór Zamknięcie się na Boga jest wielkim ryzykiem dla każdego, także i dla polityka. Naraża się on na to, że stanie się terytorium działania zła, które szatan bardzo chętnie wykorzysta, bo wie, że przez niego wielu może się zatracić. Jest też jednak grupa polityków, którzy z przekonania wybierają służbę złu. Są tacy, którzy stali się wyznawcami szatana i jemu powierzyli całą swą karierę. Zawarli z nim pakt, a przez to automatycznie on posiadł ich serca, sumienia. Świadomie rozpoczęli dla niego służbę, będą mu posłuszni, będą mu oddawać hołd każdą akcją i działaniem przeciwko Bogu i Kościołowi, każdym wpływem które będzie godzić w sumienia ludzi. A przede wszystkim, będą przeciw życiu. Będą robić wszystko, by podważyć prawo naturalne i przekształcając je w prawo tolerancji, wyrozumienia i nowoczesności - tworzyć własne. Są też politycy, którzy należą do sekt satanistycznych i biorą udział w kulcie szatana. Posługują się też jego znakami i czynią to z chęci zainteresowania swoją osobą, ale i z pełną świadomością oddania czci szatanowi. A wielu należy do lóż masońskich, gdzie dokonują różnych obrzędów, biorą udział w spotkaniach okultystycznych. Taki polityk będzie też werbował innych w swoim gronie, zwłaszcza wśród tych, którzy mają problem ze swoją moralnością. Ludzie których życie moralne zostaje zniszczone, zaburzone, stają się łatwym łupem. Tacy politycy, którzy nawet nieraz czynili wiele dobra, w pewnym momencie zmieniają się całkowicie i odrzucają czy też nawet niszczą to dobro, które wcześniej pielęgnowali, burzą to, co wcześniej budowali. Kościół nie osądza nikogo po śmierci - tylko Bóg wie, co dzieje się w sercu danego człowieka. Dlatego, zawsze jest szansa, by nawet ten, który został zniewolony, mógł na nowo uzyskać wolność i oczyszczenie. Myślę, że dzisiaj trzeba nam się mocno zjednoczyć w Ojczyźnie i prosić Boga, który ma moc wstrząsnąć człowiekiem w sposób często dla nas niezrozumiały i sprawić, by ktoś pojął, że jego czas nie jest dla niego, że jego życie nie do niego należy, że władza, którą ma, jest też darem Boga. W szponach magii Nie można więc się dziwić, że ktoś, kto zamknął swe serce na Boga i Jego działanie, odczuwa niechęć do tego, co święte, zwłaszcza do krzyża, który zawsze stawia pytanie o sumienie. Powoduje drżenie serca, którego nikt nie widzi, a które odczuwa tylko ten, kto to serce ma. I ten - kto własne sumienie sprzedał za karierę, pieniądze i władzę.

17 17 Chciałbym jeszcze przytoczyć rozmowę z Giuseppe Cosco, który urodził się w Catanzaro na południu Włoch w roku Z zawodu był kryminologiem, grafologiem, konsultantem prokuratury, współpracownikiem wielu gazet. Cosco studiował kwestie: okultyzmu, satanizmu i nienaturalnych zjawisk. Mając 52 lata, niespodziewanie zmarł na zawał serca. W miesięczniku Terzo Millennio na pytanie, jakimi motywami kierował się, pisząc o polityce, magii i satanizmie, odpowiedział, że magia jest bardziej obecna we współczesnym świecie, niż się nam wydaje. I podał wiele przykładów. Grecki premier Andreas Papandreu konsultował datę wyborów w Grecji z astrologami, co potwierdził w The Economist 27 kwietnia 1985 roku. Szaman Zhuge Xihan opiekował się chińskim przywódcą Deng Xiaopingiem. A w Izraelu wielu VIP-ów działających w polityce, a wśród nich Sonia Peres, żona premiera Szymona Peresa, i Lea Rabin, żona premiera Icchaka Rabina, zawierzało kabaliście Icchakowi Kaduriemu. Prezydent USA, Bill Clinton przyznał się, że wiele razy kontaktował się z duchem Elvisa Presleya. W tygodniku Megapolis-Express pisano również że Borys Jelcyn, gdy był parlamentarzystą, wielokrotnie konsultował się z magiem by m.in. kontrolować psychologicznie swoich kolegów w parlamencie. Na pytanie, skąd czerpał te informacje, Cosco odpowiedział, że ich poszukiwania były bardzo niebezpieczne i trzeba było zachować ostrożność, ale w jego książce każda informacja o ludziach polityki korzystających z pomocy magii, satanizmu i okultyzmu jest dobrze sprawdzona. Módlmy się więc za polityków bardzo intensywnie. Ks. Jarosław Cielecki Za: ZAPIS RABOWANIA POLSKI - CZĘŚĆ I Wyeliminowanie narodowej produkcji w Polsce, głównie przemysłu ciężkiego, maszynowego, górniczego, kolejowego czy okrętowego, zepchnęło Polskę do grona niedorozwiniętych technologicznie krajów obrzeża starych krajów unijnych. Pozbawiona zdolności eksportowych Polska stała się łakomym kąskiem rynkowym wspólnotowej konkurencji, która otwierając Polsce drogę do Unii, narzuciła jej dalsze ograniczanie zdolności wytwórczych i zwiększanie uzależniającego ją importu techniczno-technologicznego, permanentnie zadłużającego ją za granicą które obecnie wynosi 16,4 mld dolarów amerykańskich. Taka sytuacja i to w sercu kontynentu europejskiego pozwoliła natomiast obcym firmom, głównie zachodnioeuropejskim i północnoamerykańskim na natychmiastową ekspansję lokalizacyjną. Rozpoczął się wyścig po zdobycie uzbrojonej infrastruktury przemysłowej na własność, i to w głównych ośrodkach przemysłowych i wielkomiejskich na obszarze całej Polski. W ten sposób nowe 87 - obce firmy utrwaliły swoją długoterminową ekspansję i rażąco wysoką dewizowo zależność eksploatacyjną Polski, ograniczając nasz strukturalny rozwój w oderwaniu od położenia, zasobności surowcowej i kapitału ludzkiego kwalifikowanej kadry robotniczej i inżynieryjnej, która poszła w zupełną rozsypkę lub na wcześniejsze emerytury - pisze dr Ryszard Ślązak w artykule: Powikłana prywatyzacja zamieszczonym w nr 1[10]/2009 dwumiesięcznika Realia. Ponieważ po zlikwidowaniu przemysłu stoczniowego przez rząd Donalda Tuska Polska stała się krajem bez własnej ekonomiki, warto przyjrzeć się jak w ciągu 20 lat kolejne ekipy prawicowe i lewicowe dokonywały eutanazji gospodarki narodowej, będącej dziełem dwóch pokoleń Polaków. Ten przegląd zawdzięczamy uprzejmości dr Ślązaka który zezwolił nam na wykorzystanie materiałów zamieszczonych w w/w pracy, za co autor i redakcja składają serdeczne podziękowania Panu Doktorowi. Sterowany bałagan Na przełomie lat 1989/90 ówczesne władze rozpoczęły przygotowania do przemian własnościowych w naszym kraju. Jednym z motywów tych posunięć, był jeden z niepisanych punktów układu okrągłego stołu, polegający na oddaniu władzy politycznej Solidarności w zamian za uwłaszczenie nomenklatury partyjnej. Pierwszy krok stanowiło usamodzielnienie przedsiębiorstw państwowych, co oznaczało zdjęcie gwarancji władz, natomiast państwo przejęło długi zagraniczne tych zakładów. [Wówczas tylko państwo, a nie podmioty gospodarcze było zadłużone względem

18 18 PATRIOTYCZNY RUCH POLS K I NR 326, 1 GRUDZIEŃ 2013 R. zagranicy]. W tym okresie pojawiły się trzy rodzaje własności tj.: samodzielne przedsiębiorstwa używające przymiotnika państwowy, własność Skarbu Państwa i własność prywatna. Przywrócono funkcjonowanie przedwojennego Kodeksu handlowego [nota bene nigdy nie został on formalnie uchylony], który zezwalał na powstawanie nowych podmiotów gospodarczych różnego rodzaju. Na początku lat 90-tych wyodrębniono czwarty rodzaj własności - własność komunalną. Za tymi gwałtownymi zmianami nie nadążało jednak ustawodawstwo gospodarcze - w praktyce obowiązywało równolegle nowe i stare prawo. Zasypywany pytaniami Sąd Najwyższy podjął uchwałę z dnia 12 grudnia 1989 r. nr III CRN 401/89 [nie publikowaną!], w której uzasadniał, że majątek państwowych zakładów jest ich własnością i nie stanowi własności Skarbu Państwa. Tym samym zakłady państwowe zostały uwłaszczone majątkiem od stycznia 1989 roku. Oznaczało to, że mogą one tworzyć spółki z innymi podmiotami gospodarczymi - głównie akcyjne i z ograniczoną odpowiedzialnością, bez uzyskiwania zgody branżowych ministrów. I na podstawie nowych regulacji prawnych w latach zakłady stały się właścicielami gruntów i innych nieruchomości dotąd przez nie zarządzanymi w imieniu państwa. W 1993 roku Sąd Najwyższy inną uchwałą [tym razem opublikowaną] potwierdził rozróżnienie własności, formułując termin Skarbu Państwa. Tak szybki proces przekształceń własnościowych stał się przyczyną majątkowego ataku na zadłużone zakłady ze strony różnych sił krajowych i zagranicznych, oraz bankowych kredytodawców. Banki obejmując czy przejmując akcje lub udziały w nowych spółkach szybko zaczęły je rozparcelowywać, dzielić, likwidować i zbywać ich majątek o równowartości należności kredytowych czy akcji bądź udziałów. Częściowo również z winy banków nastąpił lawinowy proces upadłości, bankructw, likwidacji, sprzedaży i różnorodnych spekulacji majątkiem wypracowanym przez Naród w latach Miało miejsce rażące marnotrawstwo majątku narodowego przy zezwoleniu władz państwowych wszystkich szczebli. Co gorsza, już na początku realizowania doktryny prywatyzacyjnej odrzucono zasadę zachowania w rękach państwa pewnej liczby przedsiębiorstw o znaczeniu strategicznym. Opisany tu bałagan wynikał nie tylko z braku doświadczenia czy też niechlujstwa. Przy braku jasnego, czytelnego prawa, nieprecyzyjnych zasadach wyceny [o czym poniżej], braku określenia, co powinno pozostać w ręku państwa lub pod jego kontrolą, można było za bezcen - ale za to za łapówki - wyprzedać zagranicznemu kapitałowi cały majątek narodowy. Wycena według uznania W pierwszych latach 90-tych zastanawiano się nad metodą wyceny podmiotów państwowych oraz nad tym, co ma być i komu ma być sprzedane. W rezultacie mienie państwowe podzielono na trzy grupy: a) niebędące przedmiotem obrotu, zawsze pozostające jako własność państwa, np. złoża kopalin czy dobra kultury; b) dobra nieprzeznaczone do obrotu, nabyte lub wytworzone za środki publiczne przez jednostki państwowe; c) mienie stanowiące obecnie lub w przyszłości przedmiot obrotu, a przeznaczone do prywatyzacji. Według tej metodologii mienie zaliczone do grupy a określano tylko rzeczowo, w ujęciu opisowym lub rodzajowoopisowym, ale wyceny dokonywano jak dla mienia będącego w stanie naturalnym, dóbr kultury, zasobów dokumentacyjnych czy archiwaliów. Majątek z grupy b, ujmowano wartościowo stosując wartość szacunkową, głównie w odniesieniu do gruntów. Natomiast mienie z grupy c, ujmowano wartościowo na podstawie przepisów o rachunkowości oraz odnoszących się do jednostek państwowych. Te pośpiesznie przyjęte zasady wyceny sprawiły, że nadano im szczegółowy charakter i przyjęto odmienne wymogi. Tak sformułowane zasady powodowały nieadekwatność przyjmowanych kwot wyceny do rzeczywistej wartości mienia oraz niemożność stosowania jednego miernika wartości. A majątek państwowy - wyceniano poprzez szacunek ekspercki, szacunek własny Ministerstwa Skarbu Państwa, poprzez operat szacunkowy, w oparciu o informacje przekazywane przez starostów, a także wyceniano według wartości wynikającej z protokołów przekazania zakładu pracy nowemu użytkownikowi - właścicielowi. Stosunkowo największa uznaniowość występowała przy wycenie gruntów państwowych, będących obiektem szczególnego zainteresowania rolników - z jednej strony a wszelkiej maści spekulantów krajowych i zagranicznych - z drugiej. Pamiętajmy, że w roku 1987 grunty Skarbu Państwa obejmowały 42% terytorium kraju, co stanowiło niemal

19 19 13 mln hektarów. Gminy i różne osoby prawne zajmowały tylko 6% obszaru państwa, a osoby fizyczne, miały prawo własności do 52% powierzchni kraju. Wartość tych gruntów ujmowano tylko wtedy, gdy nieruchomość była znana. W zasobach Agencji Nieruchomości Rolnych Skarbu Państwa w 1997 roku znajdowało się hektarów o uznaniowo określonej wartości zł. Po 2004 roku grunty wyceniano bardziej precyzyjnie. W 1997 r., działało 415 jednoosobowych spółek Skarbu Państwa o wartości nominalnej akcji zł. Z liczby tej [spółek Skarbu Państwa] 39 - o wartości akcyjnej zł, było w stanie likwidacji. Natomiast spółek z częściowym udziałem Skarbu Państwa istniało 1 347, o wartości udziałów państwa wynoszącej , w tym 33 spółki o wartości zł znajdowały się w stanie likwidacji. Wszystkie spółki z całkowitym i częściowym udziałem Skarbu Państwa, podlegały nadzorowi Ministra Skarbu Państwa. Do organów zarządzających tymi spółkami partie polityczne desygnowały swoich delegatów, co nadzwyczaj sprzyjało ich prywatyzacji. Jeszcze w 1997 roku przedsiębiorstwa państwowe i banki państwowe, dla których organem założycielskim i zarządzającym byli minister skarbu i wojewodowie, posiadały fundusze własne o łącznej, szacunkowej wartości tys. zł, które w czasie działalności gospodarczej powinny wzrastać a nie maleć, bo stanowi to przecież cel ich działalności. Poza tym majątkiem Skarbu Państwa, Minister SP wniósł część majątku narodowego do 38 różnego rodzaju fundacji o łącznej wartości 17,098 mln zł. Majątek ten w wielu przypadkach został dziwnie uwłaszczony, i nadal po cichu się rozpływa. Z czego wynika konieczność rzetelnej ewidencji majątków wszelkich fundacji, którym rząd powierzył mienie narodowe do czasowego gospodarowania. Minister - powinien każdego roku składać dokładne sprawozdanie z gospodarowania tym majątkiem przez fundacje. Ponadto do wiadomości publicznej powinien podawać wykaz fundacji z wyszczególnieniem, jakim majątkiem narodowym dysponują i jak go użytkują. Są to grunty, budynki, pałace, nawet te znacjonalizowane, a niezwrócone ich prawowitym właścicielom, budynki wybudowane po wojnie. Majątek ten nie powinien pozostawać bez nadzoru państwa, mimo iż umknął z dotychczasowej publicznie dostępnej ewidencji. Po 10 latach, w 2007 r. Skarb Państwa dysponował akcjami i udziałami w spółkach, z których, 982 prowadziło działalność gospodarczą, a wartość akcji i udziałów w tych spółkach wynosiła 198 mld złotych. Z tych spółek tylko 410 było jednoosobowymi spółkami Skarbu Państwa z kapitałem o wartości 80 mld złotych. Na giełdzie papierów wartościowych notowano tylko 40 spółek dysponujących akcjami o wartości 73 mld złotych. Najdroższe były spółki energetyczne wycenione na około 56 mld złotych, których wartość znacznie wzrosła. Za nimi znajdowały się spółki kolejowe o wartości 12 mld złotych. Do nieodpłatnego nabycia akcji w spółkach w samym tylko 2007 r. uprawnionych było 1,64 mln pracowników różnych zakładów, a także rolników, którzy łącznie otrzymali nieodpłatnie 950 mln akcji. W całym dotychczasowym procesie prywatyzacyjnym nieodpłatnie akcje uzyskało około 4 mln pracowników. CDN Zbigniew Lipiński [Nr { } Myśl Polska] Za: J6YXBpcyIsInJhYm93YW5pYSIsInBvbHNraSIsInphcGlzIHJhYm93YW5pYSIsInphcGlzIHJhYm93YW5pYSBwb2xza2kiLCJyYWJvd2FuaWEgc G9sc2tpIl0= BIERUT WIECZNIE ŻYWY, CZYLI KAPITALIZM ROZKOCHANY W BTE Dr hab. Grzegorz Gołębiowski, wicedyrektor Biura Analiz Sejmowych, na wniosek posła Jerzego Żyżyńskiego, poprosili Romana Sklepowicza, prezesa Stowarzyszenia Pokrzywdzonych przez System Bankowy i Prawny, o udzielenie odpowiedzi na 3 pytania, temat przewodni - BTE, czyli Bankowy Tytuł Egzekucyjny. Co na to Romek Sklepowicz? Stali czytelnicy felietonów Romana Sklepowicza doskonale znają jego zdanie na ten temat, pozostałym wyjaśnię. Roman z zaangażowaniem równym zastępom Tytanów walczy z tym paskudztwem od lat. Pomaga wybrnąć z patowych sytuacji ludziom wplątanym w bankowo-sądowe układy, komornicze i windykacyjne bezprawie. Pomaga, bo wie jak, bo rozumie, bo poznał mechanizm działania systemu i jego trybików. Jest wyrazistą i wyjątkową osobą, a po jego opinie często sięgają media i politycy. W jego biurze nie ma gdzie usiąść. Wszystkie szafki, biurko, stół, wszystkie blaty, nawet krzesła i większość podłogi zasypane są stosami listów od poszukujących pomocy. Ile ich jest? Romek

20 20 PATRIOTYCZNY RUCH POLS K I NR 326, 1 GRUDZIEŃ 2013 R. śmiejąc się mówi: nie wiem, może z milion? Nie odpowiada na nie, bo gdyby chciał to zrobić, musiałby wydać na każdy list ok. 4 zł [papier, toner do drukarki, koperta, znaczek - o czasie i nakładzie pracy nie wspomnę, a to oznacza, że jeśli chciałby odpowiedzieć tylko na 1 tysiąc listów, musiałby wydać na to 4 tysiące złotych. Tyle Stowarzyszenie nie ma a listów jest po stokroć razy tyle! O czym to świadczy? Czy nie o tym, że prawo w Polsce - jest zbiorem przesądów, z których śmieją się instytucje, banki, sądy, prokuratury, komornicy...? O konieczności likwidacji BTE Roman pisał wiele razy, dość przejrzeć jego blog dlatego tym razem powstrzymam się od komentarzy i przytoczę w całości odpowiedź Romka na pytania dr Gołębiowskiego. Czy Stowarzyszenie dysponuje statystykami dotyczącymi BTE i nieprawidłowości w jego stosowaniu? Trudno by mi było dokładnie wyliczyć ilość napotykanych spraw powiązanych z BTE, ponieważ ilość listów i dokumentów otrzymanych od ludzi z terenu RP, przekroczyła liczbę pół miliona jeszcze w roku 2012 [co jest z lubością filmowane przez wszystkie ekipy TV będące w siedzibie Stowarzyszenia], ale statystycznie ok. 50% z tytułów wykonawczych zaopatrzonych przez Sądy Powszechne w klauzule wykonalności jest na bazie Bankowego Tytułu Egzekucyjnego. Problem jest generalnie jeden: Bankowy Tytuł Egzekucyjny jest nadawany w postępowaniu NIEJAWNYM, co powoduje że bank wystawia tytuł na kwotę DOWOLNĄ - nie rozliczając dotychczasowych wpłat dłużnika, najczęściej podając kwotę KAPITAŁU pożyczonego i żądając odsetek od kredytu przeterminowanego [tzw. karnych] w wysokości od 45 do 52% w skali roku (!), otrzymuje tytuł wykonawczy zaopatrzony w klauzulę wykonalności i... CZEKA! Rok, dwa, trzy, a i czasami 9 [DZIEWIĘĆ!] lat [ostatnio jeden z banków poczekał lat 9 (!) - na zobowiązanie w stosunku do spadkobiercy po ojcu, który poręczył kredyt koledze] - wiedząc, że dłużnik dysponuje majątkiem nieruchomym, albo kredyt jest zabezpieczony hipoteką o znacznej wartości. Daje to możliwość wielkich nadużyć ponieważ po latach nikt kogo odwiedził komornik sądowy nie pamięta, nie ma dokumentów, by zaprzeczyć kwotom zasądzonym przez Sąd Powszechny w BTE. Hodowanie długu jest w oparciu o BTE zjawiskiem POWSZECHNYM!!! Bank wie, że komornik nie lubi egzekucji z kwoty tysiąca złotych, bo mało przy tym zarabia [8-15%] no i klient może doliczyć się nieprawidłowości. Ale po 5 i więcej latach [do 10 lat] dłużnik nie posiada już żadnych dokumentów, nie pamięta, jest przerażony kwotą i NIE PROTESTUJE! tylko się boi i na łapu-capu pożycza nawet od lichwiarzy, aby zaspokoić komornika. Zdecydowana liczba moich klientów nie posiada nawet umów kredytowych - bo się przez te lata zagubiła! I tak, z małych kwot kredytowych, po iluś latach, robią się kwoty kilkudziesięciotysięczne! Oczywiście przepis KPC daje możliwość skargi na BTE, ale to jest kpina, ponieważ termin jest SIEDMIO-dniowy od jego wystawienia, a dłużnik otrzymuje go po iluś tam latach. Co prawda można wnieść do Sądu Powszechnego, że otrzymało się go od komornika kilka dni wcześniej, ale w odpowiedzi, Sąd RP odsyła do akt sprawy, które mają charakter jawny i że dłużnik mógł się z nimi zapoznać w Sądzie... To już nie tylko kpina, ale i podłość! Obywatel ma chodzić po sądach i sprawdzać czy gdzieś tam nie został nadany tytuł i klauzula na BTE przeciwko niemu?! BTE wprowadzono Dekretem Prezydenta Bolesława Bieruta 23.X.1948 r. gdy państwowy bank dochodził należności od obywatela bez pośrednictwa sądów [bo po co?] kierowany był do egzekucji komorniczej, a ten zjawiał się u dłużnika po dniach kilku! Dzisiaj banki są prywatne... Tytuł i klauzulę otrzymują zgodnie z zapisem kodeksowym w TRZY dni, a egzekucję komorniczą uruchamiają KIEDY CHCĄ!!! To znaczy, jak dług będzie odpowiednio wysoki, bo z karnymi odsetkami zarobek jest dużo, dużo większy! Więc interes jest lepszy gdy pożyczamy małe kwoty a kredytobiorcy nie spłacają zobowiązań bo można naliczać odsetki w skali roku ok. 50%... kumulować zadłużenie i wystawić nieomal każdą kwotę do BTE, bo sąd i tak nada tytuł i klauzulę, bo nikt nie może tego oprotestować. Sąd otrzymuje tylko stroniczkę BTE i KRS gdzie jest nazwisko podpisującego BTE. Niczego nie bada tylko mechanicznie nadaje tytuł, a po 3 dniach klauzulę... Robią to referenci w sekretariatach lub bardzo młodzi sędziowie. Praktyka w naszych sądach powszechna. Czy w Pana oceni e proble my stosowani a BTE mają charakter systemowy? Jaka jest tego skala?