BIULETYN PORADNI PSYCHOLOGICZNO PEDAGOGICZNEJ NR 5 W LUBLINIE

Transkrypt

1 BIULETYN PORADNI PSYCHOLOGICZNO PEDAGOGICZNEJ NR 5 W LUBLINIE NR 2 (38) STYCZEŃ 2016 Drodzy Czytelnicy! W wielu rodzinach jest taki zwyczaj, że kiedy minie szalona noc sylwestrowa, pogasną fajerwerki i ucichną głosy zabaw, domownicy siadają wszyscy razem i oddają się refleksjom. Jak minął rok? Co nas dobrego spotkało przez ostatnie dwanaście miesięcy? Co nowego wydarzyło się w naszej rodzinie? Jakie przełomowe przeżycia były naszym udziałem? To okazja do podkreślenia, że stanowimy rodzinną jedność złączoną także wspólnymi przeżyciami, wspólną historią, która tworzy się każdego dnia. Potem można wybiec myślą naprzód i marzyć : jaki będzie nowy rok? Czego dobrego spodziewamy się po czasie, który właśnie się rozpoczyna? Co planujemy? Co chcemy osiągnąć? Oddajemy do Państwa rąk nowy numer Misz Masza Życzymy przyjemnej lektury i dobrego Nowego Roku, który będziecie kiedyś miło wspominać w rodzinnym gronie. Biuletyn zredagowała: Ewa Gierasimiuk Biuletyn opracowały: Ewa Gierasimiuk, Małgorzata Miłaszewska, Ewa Misiuda, Marta Wiechetek 1

2 Kilka sposobów, jak szybko stać się dobrym matematykiem: Szachy - Zachęcaj dziecko do wspaniałej gry planszowej rozwijającej myślenie strategiczne i taktyczne. Przypomnij, jak dawniej graliście w bierki i warcaby. Lekcje matematyki - Ważne jest słuchanie na lekcjach i maksymalna koncentracja. Zachęcaj dziecko, by po przyjściu do domu opowiedziało ci, czego nowego nauczyło się na lekcji matematyki oraz, by podzieliło się z tobą kilkoma przykładami z zajęć. Jeżeli nie zrozumiało lekcji natychmiast pomóż mu w tym lub skorzystajcie z pomocy dobrego kolegi z klasy. Pieniądze - Baw się z dzieckiem w sklep i robienie zakupów. Zanim wyślesz je do prawdziwej kasy będzie potrafiło podliczyć kupione produkty i obliczyć, ile reszty powinno dostać. Numery - Zachęcaj swoje dziecko, by nie zapisywało, a zapamiętywało numery telefonów kolegów, ich adresy, strony z pracą domową z książek i wszystko inne. Gry komputerowe - Wskaż dziecku ciekawe gry komputerowe, które rozwijają wyobraźnię przestrzenną i myślenie strategiczne. Zaszczep w nim modę na gry uczące myślenia logicznego, a komputer stanie się waszym sprzymierzeńcem. Karty Zapoznaj dziecko z grą w proste gry karciane, później w tysiąca, brydża. Grając w karty nauczy się błyskawicznie liczyć, zapomni, co to są kłopoty z dodawaniem i mnożeniem. Karty będą dla twojego dziecka najlepszym darmowym korepetytorem. 2

3 Więź z dzieckiem buduje się od chwili jego narodzin. Jeżeli jesteśmy na co dzień blisko z dzieckiem, łatwiej nam zauważyć co je cieszy, co martwi i z czym sobie nie radzi. Zaburzenia w komunikacji mogą towarzyszyć przeżywanym w rodzinie trudnościom, ale też mogą stanowić samoistną przyczynę konfliktów, co w efekcie może prowadzić do naruszenia więzi. Zwykle dzieje się tak wtedy, gdy źródłem problemowej sytuacji jest mylne przekonanie o odczuciach, myślach, postawach drugiej osoby, powstałe w wyniku nieprawidłowej komunikacji Rozmowa jest podstawą dobrych kontaktów z dzieckiem, a podstawą rozmowy jest uważne słuchanie. Rozmawiajmy ze swoim dzieckiem. Im częściej z nim rozmawiamy, tym lepiej poznajemy jego świat, jego oczekiwania, marzenia, a także problemy. Starajmy się zawsze znaleźć czas na rozmowę, gdy dziecko ma problem. Kontakt z innym człowiekiem pomaga pozbyć się przykrych uczuć. Gdy czuje się bezradne i skrzywdzone, pozwólmy mu się wygadać, wypłakać i wyzłościć. Postarajmy się je zrozumieć. W żadnym wypadku nie bagatelizujmy jego problemów. Znajdźmy też czas, gdy chce się podzielić radością, sukcesem. Okazujmy swoje zadowolenie, chwalmy, pytajmy o szczegóły wydarzenia. To mu dodaje wiary w siebie i jest zachętą do osiągania dalszych sukcesów. Starajmy się dostrzegać sygnały, że dziecko nas potrzebuje. Kiedy ma jakiś problem nie zawsze prosi nas o rozmowę. Jeżeli będziemy uważnie je obserwować, to z pewnością dostrzeżemy wszelkie zmiany. Czasem zaczyna nas unikać, a czasem stara się być blisko i czeka. Zainteresujmy się przyjaźnie, pomóżmy nawiązać rozmowę. Stwarzajmy warunki do luźnej rozmowy. Wykorzystujmy naturalne chwile przy wspólnej herbacie, kolacji, na spacerze, zakupach, stwórzmy nastrój do wieczornych pogawędek, proponujmy wspólne spędzanie wolnego czasu atrakcyjne także dla niego. 3

4 Okazujmy zainteresowanie jego sprawami, ale nie wypytujmy natarczywie. Poczekajmy, aż samo zacznie mówić o tym, co się u niego dzieje. To ono decyduje, ile chce nam o sobie powiedzieć. Uszanujmy to. Rozmawiajmy też o tym, co się u nas dzieje, o swoich kłopotach i planach. Pytajmy je o zdanie w różnych sprawach i pokazujmy, że liczymy się z jego opinią. Opowiadajmy o sobie. Dzieci lubią wspomnienia rodziców z czasów ich młodości. Takie opowiadania zbliżają, bo przypominają dzieciom, że ich rodzice też byli młodzi. Zadbajmy o to, żeby w naszym domu nie było tematów tabu. Rozmawiajmy także o tym, czego się obawiamy. Bądźmy raczej doradcami, a nie ekspertami. Warto też pamiętać o kilku ważnych sprawach: Bądźmy przykładem. Postępujmy tak, by być wiarygodnym. Dzieci są dobrymi obserwatorami i łatwo zauważą, gdy nie robisz tak, jak mówisz. Wymagajmy, ale stawiajmy dziecku warunki do spełnienia. Bądźmy konsekwentni, aby dziecko liczyło się z nami i wiedziało, że ustalone przez nas normy w ważnych sprawach muszą być respektowane. Poznajmy przyjaciół i znajomych dziecka. Pamiętajmy, że w tym wieku koledzy odgrywają dużą rolę i często mają duży wpływ. Szanujmy prawo dziecka do własnych wyborów, opinii, dysponowania swoim wolnym czasem. Doradzajmy, ale nie narzucajmy swojej woli. Nie bądźmy nadmiernie opiekuńczy. Pozwólmy dziecku zdobywać doświadczenia: ono uczy się życia przede wszystkim robiąc nowe rzeczy, sprawdzając. Czasem popełnia przy tym błędy, bądźmy zatem czujni i w porę reagujmy. Określmy jasno zasady dotyczące zakazu stosowania środków odurzających i innych używek, ale sami też unikajmy nadużywania leków, papierosów i alkoholu. Uczmy, jak przezwyciężać trudności i radzić sobie w trudnych sytuacjach. Dotyczy to także sytuacji, gdy ktoś proponuje narkotyki. Za: Bliżej siebie. Poradnik dla rodziców 4

5 FERIE Z KOMPUTEREM Dużo wolnego czasu. Aż nęci, by zasiąść przed monitorem. Możesz zmienić ten scenariusz. Najlepiej wykorzystać te dwa tygodnie na wyjazd na narty czy długie spacery. Ale co robić, gdy jesteście skazani na ferie we własnym mieszkaniu? Wolne dni kuszą, by spędzić je przed monitorem. Dopilnuj, by podczas ferii nie stał się on najważniejszym przedmiotem dla dziecka. Komputer nie jest niczym złym, pod warunkiem, że w rozsądnej dawce. Kilkulatek nie powinien spędzać przed nim więcej niż pół godziny dziennie. Dowiedziono, że zbyt długie przesiadywanie przed monitorem męczy oczy, kręgosłup, może prowadzić do zaburzeń snu, wad wzroku i postawy. W czasie ferii możesz podejść do tematu mniej restrykcyjnie, np. dzieląc dzienny limit grania na dwie części poranną oraz popołudniową. Zapewnij przy tym dziecku inne rozrywki, dzięki którym np. wyścigi wirtualnych aut nie będą aż tak atrakcyjne. W życiu przedszkolaka musi znaleźć się dużo czasu na zabawy, spacery oraz sporą dawkę aktywności ruchowej. Jeżeli nie możesz wziąć urlopu na całe ferie, postaraj się, by dziecko codziennie wychodziło na dwór. Jeśli wygospodarujesz wolny dzień, przeznacz go na śnieżne szaleństwa, lepienie bałwana albo sanki. Nigdy nie zostawiaj pociechy samej z komputerem i nie pozwalaj włączać go bez twojej wiedzy ten zakaz musi być jasny. Spróbuj włączyć się do zabawy: rodzinne rozegranie wirtualnego meczu piłkarskiego zbliża. Pokaż też, jak inaczej wykorzystać ten sprzęt. Rysujcie, projektujcie w programie graficznym, przeglądajcie zdjęcia z wakacji, czytajcie zagadki w internecie. 5

6 Jak bez awantury ograniczyć czas spędzany przy komputerze? Jeszcze zanim dziecko zasiądzie do komputera, ustal czas gry. Można to zrobić za pomocą ustawionego zegara, który w odpowiednim czasie sygnalizuje koniec zabawy, lub przypomnieć kilka minut przed końcem, że zbliża się finał.. Dobrze jest też wcześniej zaplanować z dzieckiem kolejne zajęcia następujące po zakończeniu gry na komputerze. Najlepiej, by były to gry i zabawy ruchowe lub inne zajęcia w towarzystwie dorosłych, np. domowe porządki, spacer. Można też zaproponować dziecku rysowanie lub opowiedzenie o swojej komputerowej zabawie, a nawet odegranie jej. INSTRUKCJA OBSŁUGI Komputer w rękach dziecka nie oznacza tylko kłopotów. Kłopot jest w tym, żeby zachować stosowne do wieku proporcje. KUPUJ GRY DOSTOSOWANE DO WIEKU DZIECKA Zanim pozwolisz grać, upewnij się, że gra nie zawiera scen przemocy. NIE POZWALAJ NA GRANIE W SIECI czy przeglądanie stron internetowych bez twojego nadzoru. JEŻELI TWOJE DZIECKO STAJE SIĘ ROZDRAŻNIONE, źle sypia, skarży się na ból oczu czy po prostu bez przerwy opowiada wyłącznie o grach to wyraźny sygnał, że pora na odwyk od komputera. ZAOFERUJ INNE ATRAKCJE. Spacer, wspólne budowanie z klocków mogą być równie ciekawe, jak granie. Zorganizuj spotkanie z rówieśnikami (kuzynami, kolegami), ułóżcie puzzle, poczytajcie. KONSEKWENTNIE PRZESTRZEGAJ USTALONEGO CZASU GRANIA Nie ulegaj dla świętego spokoju. Źródło: Twoje dziecko luty

7 Gry komputerowe Gry komputerowe dotyczą głównie młodych. Oprócz grających okresowo, okazjonalnie i dla zabawy, są gracze spędzający przed monitorem wiele godzin dziennie. Zaczynają zaniedbywać codzienne obowiązki, opuszczają się w nauce szkolnej, stają się zupełnie innymi ludźmi. Uzależnienie od komputera można porównać z innymi uzależnieniami. W obu przypadkach mamy do czynienia z często powtarzającym się wykonywaniem danej czynności, która przeważa w życiu człowieka ze szkodą dla wartości zobowiązań społecznych, zawodowych, materialnych, rodzinnych. W przeprowadzonych w Polsce badaniach zaobserwowano, że chłopcy zaczynają grać wcześniej niż ich koleżanki. Chłopcy zaczynali grać już w pierwszych klasach szkoły podstawowej lub wcześniej. Może to świadczyć o tym, że gry komputerowe są dla grających rozrywką, która się nie nudzi i nie odchodzi w zapomnienie jak większość gier, zabaw i zabawek z okresu dziecięcego. 7

8 Co dają nam gry komputerowe dzięki grom można stworzyć sobie zupełnie nowy świat świat złudzeń, w który można wejść, który można odczuwać i zmieniać, w którym mogą się ziścić najskrytsze marzenia, komputer można traktować jako swoistego partnera do gry, który jest zawsze gotowy do podjęcia zabawy, nigdy się nie męczy i nie odmawia graczowi. W realnym świecie gracz jest narażony na odrzucenie lub odroczenie swoich potrzeb, stała gotowość komputera to także powód do częstego przeżywania przyjemności i otrzymywania nagrody za coraz lepsze wyniki w grze. Sposób uczenia się dzięki komputerowi jest mało raniący. Z jednej strony maszyna z niewzruszoną konsekwencją ocenia błędy, z drugiej nie karze okazywaniem rozczarowania, wytrzymuje agresję gracza i nie odpowiada na nią, gra z komputerem daje pozorne poczucie władzy, podczas gry na komputerze, w odróżnieniu do telewizji czy książki, gracz znajduje czas i miejsce dla własnej aktywności; emocje mogą być aktywnie rozładowywane, komputer daje możliwość zaspokajania potrzeby więzi, różnych popędów, w tym agresji, a nawet popędu seksualnego bez kontaktu fizycznego, ale zawsze z informacją o zrealizowaniu się w tej roli. Ze względu na treść i zasady gry komputerowe dzielimy na: symulatory umożliwiają np. wcielenie się w pilota samolotu strategiczne (wojenne, gospodarcze) polegają na opracowywaniu specjalnego planu dotarcia do celu określonego regułami gry przygodowe wymagają wytrwałości i zręczności w pokonywaniu kolejnych przeszkód piętrzących się coraz trudniejszych do pokonania role playing gracz kieruje losem jednego lub kilku bohaterów i tylko od niego zależy, czy osiągną zamierzony cel. 8

9 Postarajmy się rozbudzić w dzieciach zainteresowanie otaczającym światem. Wykorzystujmy zmiany zachodzące w przyrodzie, obserwujmy je wspólnie z dziećmi. Starajmy się wzbudzić zainteresowanie naturą roślinami i zwierzętami. Każda pora roku zapewnia dzieciom coś szczególnego i każda jest warta tego, aby powitać ją w szczególny sposób. Warto zadbać o miłe, rodzinne spędzenie długich, zimowych wieczorów. Na powitanie zimy można: - urządzić bitwę na śnieżki POWITANIE ZIMY - przed domem ulepić ze śniegu bałwana, dinozaura - pójść na zimowy spacer i w lesie urządzić piknik z dużą ilością gorącej herbaty z termosu - udać się do lasu do miejsc dokarmiania dzikiej zwierzyny - wydrążyć w śniegu labirynt - spożyć kolację przy blasku świec 9 WSPOMNIENIA PRZY OGLĄDANIU ZDJĘĆ Jednym z piękniejszych zajęć w chłodne wieczory zimowe jest przeglądanie albumów ze zdjęciami i opowiadanie krótkich historii związanych z powstaniem zdjęć. Dziecko może przy tym wybrać określone zdjęcia i wypytywać mamę, tatę, babcię lub dziadka, którzy opowiadają historyjki do zdjęć, o różne rzeczy. Gdzie zrobiono to zdjęcie i dlaczego? Ile lat miały wtedy osoby na zdjęciach? Czy mały brat, siostra była już wtedy na świecie i co się stało z misiem, którego trzyma w ręku? Tom Dahlke; 365 gier i zabaw na każdy dzień roku.