Naprawa Peugeot 307 Pomysłodawca i wykonawca napraw: Zdjęcia i tekst: KAROL GRZEGRZÓŁKA MARCIN KĘPKA 1

Transkrypt

1 Naprawa Peugeot 307 Pomysłodawca i wykonawca napraw: KAROL GRZEGRZÓŁKA Zdjęcia i tekst: MARCIN KĘPKA 1

2 Spis treści Spis treści... 2 Wstęp Kierunkowskazy i klakson Stuki w przednim zawieszeniu Piszczenie tłumika Zacinanie się zamka tylnej klapy

3 Wstęp Niniejsze opracowanie ma służyć pomocy w naprawie najczęstszych usterek 307ek, z którymi nie radzą sobie serwisy. Nie sposób opisać wszystko w najdrobniejszych szczegółach, dlatego choćby pominięte są kolejne kroki składania kierunkowskazu. Zakładam że przy demontażu, uczymy się budowy i pamiętamy jak należy rzecz złożyć. Karol eksperymentując na swoim samochodzie wypracował kilka ciekawych sposobów naprawy powtarzających się problemów i to dzięki niemu możliwe stało się napisanie tego dokumentu. Autorzy niniejszego opracowania nie ponoszą jakiejkolwiek odpowiedzialności materialnej i moralnej za negatywne skutki samodzielnych napraw. Zwłaszcza zniechęcamy do napraw samodzielnych na gwarancji 3

4 1. Kierunkowskazy i klakson Objawy: automatyczne przełączanie się kierunkowskazów na miganie w przeciwnym kierunku, po mocnym skręcie kierownicą brak kierunkowskazu, tzn. po przełączeniu trzeba dodatkowo lekko poruszać przełącznikiem brak klaksonu (czasami jest, czasami go nie ma) Czas naprawy: min. Sposób naprawy: Pierwszy punkt jest opcjonalny, a mianowicie należy odłączyć akumulator, aby przypadkiem nie detonować poduszek. Teoretycznie jest to mało prawdopodobne, ale zawsze może się zabłąkać jakiś ładunek. Poniższa naprawa była robiona z podłączonym akumulatorem, dlatego w pierwszej kolejności zostały wypięte kable od zasilania poduszek (punkt 4). Odkręcamy dolną osłonę kolumny kierownicy (dwie śrubki torks) rys. 1 i 2 Rys. 1 4

5 Rys Zdejmujemy górną osłonę kolumny kierownicy. Jest zamocowana na zatrzask, który widać na rys. 3). Rys. 3 5

6 4. Rozłączamy wszystkie kable tak jak to widać na rys. 4 (od immobilisera, poduszek powietrznych i wspomagania). Dla własnego bezpieczeństwa przy załączonym akumulatorze bez wykonania tego punktu, proszę nie przechodzić do punktu 5!!! Rys Zdejmujemy z kierownicy poduszkę, naciskając długim śrubokrętem z obydwu stron kierownicy sprężynę trzymającą poduszkę, jednocześnie lekko przyciągając do siebie poduszkę (rys. 5, 6) Rys. 5 6

7 Rys Odpinamy kable od poduszki i odkładamy ją na bok. Trzeba zapamiętać jak były podłączone. Kolor wtyczki odpowiada kolorowi gniazda w poduszce, zielony góra niebieski dół. 7. Odkręcamy śrubę trzymającą kierownicę. Do tego potrzebny jest klucz torks 50. Niestety trzeba się wcześniej w niego zaopatrzyć. 8. Teraz odłączamy przewód od masy oraz przewody od klaksonu (rys. 7) 7

8 Rys Można teraz zdjąć kierownicę. Proszę zauważyć że na kierownicy oraz na drążku mocującym są specjalne nacięcia. Przy montażu proszę pamiętać o tym, że te nacięcia muszą się zrównać (rys. 8). Żeby wyciągnąć kierownicę trzeba się mocno zaprzeć i ciągnąć (można ją trochę postukać dłonią). Ostatecznie WD-40 pomaga jeśli nie chce zejść. Trzeba uważać na kable od poduszek, które muszą przejść przez dziurę w kierownicy i zostać przy drążku. Rys Aby naprawić klakson, trzeba w kierownicy odkręcić plastik, który jest na sprężynach (ciężko nazwać to coś) (rys. 9) i oczyścić styczniki, które śniedzieją. 8

9 Rys Po odkręceniu plastikowego elementu zobaczymy, że pod sprężynami są styczniki. Trzeba je lekko oczyścić papierem ściernym i nasmarować WD To samo trzeba zrobić z trzema stycznikami w plastikowym elemencie (na rys. 10 styczniki zaznaczone są czerwonymi kółkami) Rys. 10 9

10 13. Teraz można się zabrać za naprawę kierunkowskazów. Po zdjęciu kierownicy mamy pełen dostęp do przełącznika zespolonego, który to sprawia tyle problemów (rys. 11). Rys Aby go zdjąć, trzeba odkręcić zwykłą 10-tką obejmę (rys. 12) i go ściągnąć. Rys Kiedy już mamy przełączniki w ręku, trzeba się udać w jakieś dobrze oświetlone miejsce, najlepiej usiąść przy biurku, stole. Dalej praca będzie bardziej precyzyjna. 10

11 16. Wyciągamy najpierw sterowanie radiem (rys. 13). Aby to zrobić wystarczy nacisnąć zaczep i lekko wychodzi. Nie robić tego na siłę. Niestety brak zdjęcia zaczepu, bo w moim autku w serwisie wyciągali to na siłę i ułamali kawałek manetki. Oczywiście pasek samozaciskowy pomaga w takich przypadkach, ale lepiej zachować oryginalne mocowanie. Rys Wyciągamy tulejkę ze sprężyną (rys. 14), lekko podważając. Zalecane jest zabezpieczenie części obrotowej przed przekręceniem się, gdyż po wyjęciu tulejki nie ma zabezpieczenia i możemy ją niechcący przestawić. Rys Odciągamy wszystkie plastikowe zaczepy w obudowie, a następnie wypychamy górną część przełącznika zespolonego. Aby to zrobić, trzeba jednocześnie włożyć dwa śrubokręty w otwory gdzie podłącza się poduszki i wypychać (rys. 15) jednocześnie trzeba uważać żeby nie uszkodzić bolców od wtyczek. 11

12 Rys Po otwarciu obudowy należy wypiąć dwie wtyczki podłączone do płytki drukowanej (zaznaczone strzałkami na rysunku 16.). Rys Wyciągamy płytkę drukowaną. Jest ona na lekkich zatrzaskach, wystarczy umiarkowanie pociągnąć ją do góry i sama wyjdzie. 21. Wyciągamy manetkę od kierunkowskazów. Trzeba podważyć lekko płaskim śrubokrętem tuż obok plastikowego kołka trzymającego manetkę. Najlepiej to widać na rysunku 17 i

13 Rys. 17 Rys Na czubku manetki jest biały plastikowy element 1 (rys. 19). Jego ścieranie jest jednym z powodów samoczynnego przełączania się kierunkowskazów. Należy go wyciągnąć (rys. 20). Nie mam pojęcia jak to można nazwać. 13

14 Rys. 19 Rys Wyciągamy sprężynkę (rys. 21) która jest wewnątrz białego elementu. Jest to druga przyczyna psucia się kierunków. Sprężyna się wyrabia i przez to coraz mniej dociska ten biały element. Do tej pory nie udało się znaleźć zamiennika sprężynki, dlatego póki co trzeba sprężynę delikatnie rozciągnąć śrubokrętem. 14

15 Rys Wkładając sprężynkę z powrotem do tulejki, można coś włożyć na dno białego elementu, aby w ten sposób jeszcze bardziej zwiększyć siłę sprężyny. Ale to spowoduje że kierunki będą chodzić znacznie ciężej, a nie każdy może to lubić. U mnie zastosowaliśmy podłożenie małej śrubki, która weszła w sprężynkę, a tylko główka wystawała ponad. Z początku kierunki chodziły ciężko, ale potem się wyrobiły i było idealnie. 25. Wkładając biały element z powrotem do manetki, trzeba go obrócić, aby zaczął się ścierać inną stroną niż dotychczas. To dodatkowo poprawi sztywność przełączania kierunków. 26. Teraz trzeba przemyć styki miedziane w płytce drukowanej w miejscach gdzie trze manetka (rys. 22). To naprawi brak łączności, który się czasami zdarza. Rys Można teraz złożyć cały przełącznik zespolony, uważając na dopasowanie odpowiednich elementów (np. widoczny na rys. 23 haczyk musi trafić na odpowiednią szczerbinkę w drugim elemencie) 15

16 Rys UWAGA!!! Przed zamontowaniem osłony przełącznika i osadzeniu tulejki ze sprężyną jeżeli nie zabezpieczyliśmy jej przed przestawieniem (nie ma blokady możliwe jest nieświadome przestawienie) należy sprawdzić czy taśma poduszki nie jest zbyt skręcona lub rozwinięta, może to spowodować jej uszkodzenie a w efekcie nie prawidłową pracę systemu AIR BAG. W tym celu należy delikatnie z wyczuciem przekręcić częścią obrotową (tym elementem z którego wystają przyłącza do poduszki) do uczucia oporu i następnie przekręcamy w przeciwną stronę 2,5 obrotu (rys.24) po to aby ustawić taśmę poduszki w optymalnym położeniu (całkowita ilość obrotów taśmy od oporu do oporu to 5 obrotów). Rys

17 29. Przy składaniu trzeba pamiętać o odgięciu blaszek w otworach, gdzie podłącza się przewody od poduszek (rys. 25). Jeśli tego nie zrobimy, to wpychając na siłę można uszkodzić ten element, albo poduszki nie będą działać. Rys Po przetestowaniu czy manetki się przełączają, można przełącznik zamontować w samochodzie. Przy montowaniu wszystkiego z powrotem, trzeba pamiętać żeby przed podłączeniem poduszek, podłączyć masę (rys. 26). To może odprowadzić ewentualne ładunki elektryczne. Rys

18 31. Jeśli wszystko zostało dobrze złożone, to wszystkie funkcje przełącznika zespolonego muszą działać prawidłowo. Przede wszystkim kierunki będą działać prawidłowo, nie będą się same przełączać. Po jakimś czasie jednak sprężyna może się wyrobić znowu i czynność tę trzeba będzie powtórzyć. Generalnie wymiana całego przełącznika zespolonego na inny ma sens tylko wtedy, gdy wymienimy go na model dedykowany do Citroena C5. Tam zastosowany zupełnie inny mechanizm, są podobno dwie sprężynki gwarantujące poprawne funkcjonowanie. 18

19 2. Stuki w przednim zawieszeniu Objawy: Dziwne stuki na dołkach, często po deszczu Czas naprawy: 30 min. Sposób naprawy: 1. Trzeba najpierw przygotować sobie dwa kawałki twardej gumy lub plastiku o wymiarach mniej więcej 30 x 10 mm i grubości ok. 5-7 mm (rys. 27 i 28 proszę nie zwracać uwagi na czerwone nalepki, są bez znaczenia) Rys. 27 Rys

20 2. Wjeżdżamy na kanał i odkręcamy zaznaczoną na rys. 29 śrubę mocowania belki stabilizatora (nasadka torks E16). Rys Podkładamy wcześniej przygotowany kawałek gumy lub plastiku w miejsce zaznaczone strzałką na rys. 30 Rys Przykręcamy uchwyt trzymający z powrotem, śruby dokręcamy bardzo mocno. 5. To samo należy wykonać przy drugim uchwycie belki. 20

21 3. Piszczenie tłumika Objawy: Dziwne piski dochodzące z podwozia w momencie dodania gazu np. na jedynce, przy puszczeniu sprzęgła, przy rozpoczęciu hamowaniu silnikiem Czas naprawy: 60 min. Sposób naprawy: 1. Aby znaleźć przyczynę pisków, wjeżdżamy na kanał, będąc mniej więcej w połowie samochodu, odwracamy się twarzą w stronę przodu samochodu. Można tam dostrzec łączenie rur tłumika. Rury są połączone za pomocą dwóch śrub ze sprężynkami. Jedną śrubę należy wykręcić (druga zostaje). Śruba klucz 13 nakrętka klucz 10 Rys Można zobaczyć po wykręceniu, że śruba jest lekko wytarta w miejscu, w którym obciera się o łącznik (rys. 31 i 32). To właśnie ruch silnika powoduje ruszanie się tego łącznika i tarcie metalu o metal. 21

22 Rys. 31 Rys Aby wyeliminować ten pisk, trzeba przygotować aluminiową tulejkę na śrubę. Może też być z blachy miedzianej. Istotne jest tylko to, żeby był to metal miękki. A zatem wycinamy kawałek blachy aluminiowej i owijamy nią śrubę (rys. 33). Można też w miejscu tarcia zrobić zakładkę, dzięki której tulejka nie wytrze się tak szybko. 22

23 Rys. 33 Rys Na tulejkę musi się zmieścić sprężynka Rys Aby zwiększyć sztywność łączenia można rozciągnąć trochę sprężynkę (rys. 36) 23

24 Rys Montujemy śrubę z tulejką i sprężynką z powrotem w łączniku. Bardzo ciężko jest zamontować naraz dwie śruby z tulejkami, dlatego drugą śrubę (bez tulejki) zostawiliśmy wkręconą. Po wkręceniu śruby z tulejką, wykręcamy tą drugą i robimy z nią ten sam zabieg. Przed skręceniem należy zwrócić szczególną uwagę na to aby nałożona tulejka nie była dłuższa niż rant śruby, sprawdzamy to po przełożeniu śruby przez oba otwory po upewnieniu się że długość tulejki jest odpowiednia zakładamy sprężynę podkładkę i skręcamy wszystko razem do oporu (oczywiście z wyczuciem żeby nie zerwać gwintu) 7. Po pewnym czasie aluminiowa tulejka może się wytrzeć i piski mogą powrócić, wtedy zabieg należy powtórzyć. 24

25 4. Zacinanie się zamka tylnej klapy Objawy: Przy otwartym zamku centralnym nie można otworzyć tylnej klapy, klamka nie reaguje, zamek nie otwiera się. Przypadłość typowo zimowa. Czas naprawy: min. Sposób naprawy: 1. Zdejmujemy plastik osłaniający tylną klapę od wewnątrz. Odkręcamy dwie śrubki, a następnie z umiarkowaną siłą odciągamy plastik. Plastik jest wciśnięty na metalowe zatrzaski, także ciężko jest je ułamać. Rys Teraz mamy dostęp do zamka. Wypinamy kabel z zamka i możemy już teraz zobaczyć, że zarówno część z wtyczką jak i część z bolcem, są zaśniedziałe (rys. 37). Rys

26 3. Trzeba odkręcić klamkę (dwie śruby, zwykła 10-tka). Przy okazji proszę zwrócić uwagę na to jak daleko jest posunięta rdza pod klamką. Mniej więcej po 2-3 latach powstają tam pierwsze bomble. Aby dostać się do przełącznika i elementu z zaśniedziałymi bolcami, trzeba zdjąć zewnętrzną część klamki (wystarczy podważyć śrubokrętem) Rys Chociaż trochę niewyraźnie to jednak trochę widać na rys. 39, że prawy bolec jest zielony. To trzeba delikatnie oskrobać, najlepiej pęsetą lub małym kawałkiem papieru ściernego. Po oczyszczeniu można spryskać WD-40. Rys Trzeba również oczyścić wtyczkę. Musimy delikatnie wyjąć z plastikowej wtyczki kable z miedzianymi końcówkami. Na rys. 40 widać że miedziana końcówka jest zupełnie zielona. 26

27 Rys Po złożeniu i zamontowaniu wszystkiego można połączoną wtyczkę z bolcami zabezpieczyć przed wodą, np. towotem, silikonem, zwykłym plastrem, itp. Zakładając z powrotem plastikową osłonę tylnej klapy proszę zwrócić uwagę na plastikowe haczyki. Są one po obu stronach, na końcach jasnych maskownic tylnej szyby muszą one trafić w swoje miejsca w o słonie którą zdemontowaliśmy (muszą wejść pod osłonę), następnie z wyczuciem wciskamy zatrzaski (wystają z osłony) w klapę na koniec wkręcamy dwa wkręty. 27