marzec kwiecień 2012 W tym numerze: Wizyta gości z Izraela Konkursy Recenzje Wirtualny konkurs filmowy Lekcja na temat: "Opowieść o ludziach, którzy

Transkrypt

1 marzec kwiecień 2012 W tym numerze: Wizyta gości z Izraela Konkursy Recenzje Wirtualny konkurs filmowy Lekcja na temat: "Opowieść o ludziach, którzy " zawinili " tym, że byli Żydami"

2 Spis treści Wizyta gości z Izraela... 3 Recenzje... 7 Wirtualny konkurs filmowy Lekcja na temat: "Opowieść o ludziach, którzy " zawinili " tym, że byli Żydami"... 13

3 Wizyta gości z Izraela r. w szkole gościliśmy delegację z Izraela. Gościom pokazaliśmy film Miriam, którego reżyserem był nasz starszy kolega Jakub Choróbski. Krótka historia młodej radomszczańskiej Żydówki wzruszyła wszystkich. Listę dialogową do filmu w języku angielskim czytała Magda Proszowska z kl. I b. Numer gazetki KINO zatytułowany How to learn about the Holocaust?. There is no faithful history of the town without the history of the Jews of Radomsko. przetłumaczyli ucz. II LO m.in. absolwenci naszego gimnazjum. Gazetkę podarowaliśmy gościom, którzy byli pełni uznania dla naszej wiedzy historycznej dotyczącej II wojny oraz znajomości elementów kultury żydowskiej. Można było również obejrzeć wystawę albumów, zdjęć i książek o kulturze i historii Żydów, przygotowaną przez uczniów naszej szkoły. Aleksandra Adamek kl. III b.

4

5 Konkursy, w których braliśmy udział W ramach projektu ogólnopolskiego Filmoteka Szkolna. Akcja! członkowie naszego koła wzięli udział w ogólnopolskim konkursie na film uczniowski. Wysłano trzy filmy: 1. Rób, to co kochasz - Karolina Weiss, Karolina Wilk, Julia Łodyga, Kamila Sorka, Michał Wasiluk- klasa IIa. 2. Portret miasta Radomska Damian Tatara kl. IIIa i Aleksandra Adamek kl. IIIb Inspiracją do nakręcenia obu filmów był film z pakietu Filmoteki Szkolnej Portret własny w reżyserii Jacka Skalskiego. 3. Nowe gadające głowy Paulina Zinger, Joanna Gonera kl. IIIa. Autorki zainspirowały się filmem Krzysztofa Kieślowskiego Gadające głowy Rozstrzygnięcie konkursu- marzec Aleksandra Adamek. W gazetce prezentujemy prace wysłane na ogólnopolski konkurs uczniowskich recenzji filmowych: - Są taki Tereski - Aleksandra Nowak kl. III b recenzja filmu Roberta Glińskiego. Cześć Tereska - Inny Aleksandra Adamek kl. III b recenzja filmu Sławomira Fabickiego Jestem zły. - Anna Dudkiewicz kl. III b recenzja filmu Nienormalni Jacka Bławuta. - Iga Minecka kl. III a recenzja filmu Andrzeja Wajdy Brzezina Wszystkie filmy pochodzą z pakietu Filmoteki Szkolnej. Rozstrzygnięcie konkursu- marzec Aleksandra Adamek.

6

7 Inny Recenzje Męska sprawa Sławomira Fabickiego to około 30 minutowy film mówiący o agresji w rodzinach. Jest to opowieść o trzynastoletnim chłopcu, Bartku, pochodzącym z ubogiej rodziny. Film opowiada historię trzech dni z życia chłopca i jego otoczenia. Reżyser chce nam powiedzieć, czemu w rodzinach budzi się agresja. Czy jest to obawa przed nadchodzącym nowym dniem, a może okazanie władzy? Obraz ten uświadamia nam, jak cierpią dzieci. Dostrzegamy to, czego nie widzimy na co dzień na ulicy, przeraża nas bieda i przemoc. Film pokazuje, co może przynieść przemoc i agresja. Bohatera bije ojciec, a on chce to ukryć przed otoczeniem, ponieważ wstydzi się. Chłopiec jest tak słaby psychicznie, że poddaje się nawet swojemu nauczycielowi wychowania fizycznego. Jest on perfidnym pedagogiem, który odkrył talent do futbolu Bartka. Zmusza go, by zagrał w ważnym dla niego finale, bo inaczej zostanie wyrzucony ze szkoły. Nauczyciel, obawiając się porażki, idzie w odwiedziny do ojca bohatera. Jedynym przyjacielem chłopca jest pies o imieniu Bukiet. Mimo że czworonóg jest stary, chory i cierpi, to Bartek bardzo go kocha. Chłopca i psa jednoczy ich samotność. Film porusza sprawy, które w naszym społeczeństwie są ukrywane. Reżyser chciał pomóc w rozwiązaniu tego typu problemów. My możemy nie wiedzieć, a obok nas odgrywa się dramat. Według mnie, historia o której mówi ten film jest bardzo poważnym problem, który narasta w naszym społeczeństwie. W głębi duszy mam nadzieję, że im więcej osób go obejrzy, to więcej osób zainteresuje się Bartkami wokół nas. Film ten skłonił mnie do takiej refleksji- trzeba rozmawiać o trudnych sprawach, ale młody człowiek sam sobie nie pomoże. Potrzebni są dorośli. Aleksandra Adamek kl. III b gim.

8 Nienormalni Reżyserem filmu pt. "Nienormalni" powstałego w 1990 roku jest Jacek Bławut. Jest to historia o losach dzieci, mieszkających w specjalistycznym ośrodku dla osób z niepełnosprawnością intelektualną w Kozicach Dolnych. Do ośrodka przyjechał nauczyciel-terapeuta, dla którego celem było stworzenie zespołu muzycznego składającego się z dzieci upośledzonych umysłowo. Nauczyciel uczył swoich wychowanków rytmiki oraz gry na różnych instrumentach. Innymi bohaterami filmu są osoby niepełnosprawne: perkusista Tomek; gimnastyczka Grażyna, która przygotowuje się do wyjazdu na olimpiadę; Mariusz grający na mandolinie; Darek, który próbował po kryjomu dodzwonić się do swojej siostry; piłkarz Piotrek; spokojna Kasia, mająca problem z grą na instrumentach; stanowcza, ale przyjacielska kucharka Ewa; kochający taniec Elegant oraz starszy Gucio, który czuł się odpowiedzialny za cały ośrodek. Każde z nich na instrumencie grało inną melodię. Nowy nauczyciel szybko stracił cierpliwość do dzieci, krzyczał oraz je krytykował, co szybko je zniechęciło. Dopiero pod koniec filmu nauczyciel zrozumiał, iż jego podejście do dzieci było błędne. Z upływem czasu zaczął rozumieć, na czym polega odmienność dzieci, zaakceptował ją. Również dzieci, z natury nieufne, otworzyły się przed nim. Mężczyzna zaczął dostrzegać w swoich podopiecznych nie tylko osoby niepełnosprawne, ale także swoich przyjaciół. Reżyser przedstawił szarą codzienność życia w ośrodku. Przyjazd nauczyciela ożywił całą tę monotonię. W filmie przedstawione jest zderzenie środowiska niepełnosprawnych z pełnosprawnymi. Kiedy jeden z mieszkańców ośrodka wybrał się na dyskotekę, początkowo obserwował tańczących, a następnie dołączył do nich. Prosząc jedną z dziewczyn do tańca stał się obiektem śmiechu. Bystre, utalentowane i ciekawe świata dzieci przez nietolerancję i niezrozumienie skazano na życie w izolacji. Tak samo jak zdrowi ludzie odczuwają smutek, radość, mają swoje cele i pasje. Bławut w swoim filmie zwrócił uwagę na miejsce osób niepełnosprawnych w społeczeństwie, które pomimo swojej odmienności nie stanowią żadnego zagrożenia. Od takich osób możemy się wiele nauczyć oraz dzięki nim zrozumieć otaczający nas świat. Anna Dudkiewicz kl. III b gim.

9 Las wspomnień.. Filmy Andrzeja Wajdy są wykonane z niezwykłym rozmachem. Podejmują trudne i dobrze znane tematy. Co za tym idzie, jego dzieła zmuszają do głębszych refleksji. Oglądając Brzezinę na taki klimat byłam nastawiona i wcale się nie zawiodłam. Akcja filmu rozgrywa się w leśniczówce otoczonej pięknym laskiem- brzeziną. Mieszka tam wdowiec- Bolesław, z córką i gosposią. Mężczyzna zmaga się z bólem po stracie ukochanej żony. Wydarzenie to zmieniło jego osobowość; stał się autsajderem niemogącym dogadać się z córką. Do czasu, gdy pewnego dnia leśniczówkę odwiedza brat- Stanisław. Chory na gruźlicę mężczyzna chce ostatnie chwile swego życia spędzić w gronie rodziny. Zamierza do końca cieszyć się pełnią życia. Głównego bohatera irytuje postawa, jaką reprezentuje, ponadto nieprzychylnie patrzy na niemal wzorowe relacje, jakie łączą Stanisława z jego córką. Zwróciłam uwagę na wspaniałą obsadę. Olbrychski- odtwórca roli Bolesława w pełni zobrazował załamanie, jakie od początku filmu towarzyszy głównemu bohaterowi i emocje, które tak umiejętnie dusił w sobie. Jednak najwięcej mojej uwagi przykuł Łukaszewicz, który grał Bolesława. Wprowadzał na ekran coś w rodzaju pozytywnych emocji, bez których to film byłby znacznie uboższy. Malownicza jest sceneria, w jakiej kręcono Brzezinę. Mowa tu o Puszczy Kampinoskiej, w której znajduje się urokliwa leśniczówka. Widoki wprowadzają do tego ponurego filmu wiele ciepłych barw. Niektóre sceny stylizowane były na obrazy Jacka Malczewskiego. Można powiedzieć, że niektóre z nich są niemal motywami dzieł tego malarza. Wajda umiejętnie połączył malarstwo Malczewskiego z literaturą Iwaszkiewicza. Stworzył niecodzienne przeżycia dla widza. Pochwała należy się tu również operatorom i scenografom, którzy podjęli się trudnego zadania. Brzezina wymaga od widza szczególnej uwagi, ponadto zmusza do zastanowienia się nad sensem życia. Nie sposób jest nudzić się, oglądając ekranizację książki Iwaszkiewicza.

10 Jeżeli ktoś szuka doznań i emocji polecam sięgnąć po ten film, który pozwoli nam przeżywać historię wraz z bohaterami. Iga Minecka kl. III a gim. Są wśród nas takie Tereski Cześć Tereska - film Roberta Glińskiego przedstawia problemy młodzieży. Reżyser zapoznaje nas z szarym życiem tytułowej Tereski. By bardziej uwydatnić szarość jej życia, użyto czarno-białej taśmy, nawiązującej trochę do reportażu. Dzieło budzi kontrowersje, ale czy powinno? Dziewczyna wychowuje się w patologicznej rodzinie ojciec pije i rodzice zarabiają grosze. Myślę jednak, że część polskich rodzin wygląda tak jak przedstawił to reżyser zmęczeni życiem ludzie, mieszkający w ciasnych mieszkankach, doprowadzeni do obłędu przez codzienne problemy, sięgają po butelkę, by utopić smutki. Niektóre ujęcia pokazywały tylko zamieszkałe osiedle boiska, place zabaw co dodało autentyczności. Film nie powinien szokować w Polsce, bo ukazuje polską rzeczywistość. Dziewczyna na początku filmu jest pracowitym dzieckiem, lecz wszystko zmienia się wraz ze zmianą szkoły i poznaniem Renatki. Tereska miała predyspozycje i szansę, by zostać kimś, lecz brak planów na przyszłość i złe decyzje rujnują to. Powoli w jej życie wkraczają używki i relacje damsko-męskie z Edziem i Jaśkiem, który później ją zgwałcił. Tereska nie okazuje swoich emocji - choć powinny nią targać - co może być spowodowane codziennością, niewyrażaniem siebie lub spojrzeniem na świat aktorki-amatorki, która ma podobną przeszłość. Bohaterka nie umiała się cieszyć, bo nie miała powodów do radości. Niemająca ujścia frustracja narastała, skutkiem było zamordowanie Edzia. Życie jest jak kartka, na której piszemy piórem, dzięki umiejętnemu rozmieszczeniu tekstu i niepopełnianiu błędów można dużo napisać, lecz gdy nie jesteśmy skupieni, nie przemyślimy tego, co chcemy, zmarnujemy ją. Nie wszystkim sytuacjom można zapobiec, lecz gdy nie jesteśmy pewni, warto się kogoś poradzić, bo nie będziemy mogli wymazać śladów pozostawionych przez pióro. Film ukazuje błędy młodego pokolenia, moim zdaniem drastycznie, lecz jak najbardziej prawdziwie. Nie stara się ich

11 usprawiedliwiać, bo czy można usprawiedliwić czyn tak okrutny jak morderstwo? Czy tylko młodzi są winni? Gdzie są dorośli? Ola Nowak kl. III b gim.

12 Wirtualny konkurs filmowy Nasza drużyna filmowa w składzie: Karolina Weiss kl. II a Karolina Wilk kl. II a Julia Łodyga kl. II a Iga Minecka kl. III a Marek Sobótka kl. I b Paulina Zinger kl. III a Wiktoria Skalik kl. Ib Aleksandra Łęska kl. I b zdobyła jedno z 1 miejsc w Wirtualnym Konkursie Filmowym. Opiekunem naszej grupy jest p. Halina Kucharska.

13 Lekcja na temat: "Opowieść o ludziach, którzy " zawinili " tym, że byli Żydami" W dn r. koła: filmowe i recytatorskie przygotowały lekcję nt. - "Opowieść o ludziach, którzy " zawinili " tym, że byli Żydami". W lekcji wykorzystano utwory literackie oraz filmy, które mówiły o kulturze Żydów i trudnej historii czasów Holocaustu. Lekcja ilustrowana była fragmentami filmów; - "Korczak" - reż. Andrzej Wajda - "W imię ich matek - historia Ireny Sendlerowej" - wywiad z Markiem Edelmanem - postacią niezwykłą, wielkim autorytetem, jednym z przywódców powstania w getcie warszawskim. Scenariusz lekcji opracowały opiekunki kół - Halina Kucharska i Anna Szczerbińska.

14 r. byliśmy w kinie. Obejrzeliśmy poruszający film Agnieszki Holland "W ciemności" - nominacja do Oskara. "Zobaczyłam do czego zdolni byli Żydzi, by przetrwać. Trudno jest uwierzyć, że w takich warunkach mogli żyć ludzie." Katarzyna Nems - kl. III b "Film Agnieszki Holland zdobył nominację do Oskara w kategorii - film nieanglojęzyczny. Tytuł - " W ciemności " - i rzeczywiście tak się czułam siedząc w kinie. Wyznacznikiem dla oczu była ciągła ciemność kanałów Lwowa, która trzymała widza w napięciu i tworzyła atmosferę tamtych zdarzeń. Obraz ten bardzo mnie poruszył. Niezwykła i wzruszająca historia żydowskiej rodziny Chigerów ( oparta na faktach ) - na długo pozostanie w mej pamięci." Iga Minecka - kl. III a " Jeżeli jesteś wrażliwym człowiekiem, ten film na pewno Cię poruszy " Ola Nowak - kl. III b

15 " Największe wrażenie zrobiła na mnie jedna z pierwszych sekwencji filmu - grupa uciekających przez las nagich kobiet, które następnie rozstrzelano. Moim zdaniem była to najokrutniejsza scena w filmie. Nasza grupa została dobrze przygotowana przez nauczycieli do zmierzenia się z tak trudnym tematem, jakim jest Holocaust. Doskonale wiedzieliśmy, na jaki film idziemy. Dziwi mnie tylko niestosowne zachowanie niektórych starszych kolegów, którzy prowadzili rozmowy telefoniczne podczas seansu, głośno śmiali się, skutecznie przeszkadzali innym w odbiorze. Zastanawiam się, po co przyszli?" Damian Tatara - kl. III a Redaguje: Karolina Weiss