DECYZJA Nr 122 / ŻG / 2014

Transkrypt

1 Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi ul. Gdańska 38, Łódź... Łódź, dnia r. (oznaczenie organu Inspekcji Handlowej) Nr akt: ŻG DECYZJA Nr 122 / ŻG / 2014 Na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 4 oraz ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2014 r., poz. 669 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013, poz. 267 ze zm.) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi wymierza przedsiębiorcy Krzysztofowi Gardjasowi wykonującemu działalność gospodarczą w Łodzi przy ul. Rzgowskiej 58 karę pieniężną w kwocie 1.000,00 zł (słownie: jeden tysiąc złotych) z art. 40a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2014 r., poz. 669 ze zm.) w związku z wprowadzeniem do obrotu handlowego zafałszowanej, w rozumieniu art. 3 pkt 10 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2014 r., poz. 669 ze zm.) potrawy wartości 27,00 zł z uwagi na podanie niezgodnie z prawdą danych w zakresie jej składu surowcowego. Uzasadnienie W dniach od 10 do 12 września 2014 r. na podstawie upoważnienia Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej numer ŻG z dnia r. inspektorzy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi przeprowadzili kontrolę w pizzerii DO ORSO zlokalizowanej w Łodzi przy ul. Rzgowskiej 58, należącej do Krzysztofa Gardjasa. Kontrolę przeprowadzono na podstawie art. 3 ust. 1-3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. L 165 z r. ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2014 r., poz. 669), art. 24 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1935/2004 z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylającego dyrektywy 80/590/EWG (Dz. U. z s. 4 ze zm.) w związku z art. 3 ust. 1

2 1 pkt 6 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1, 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014, poz. 148) w obecności kontrolowanego przedsiębiorcy Krzysztofa Gardjasa. Celem sprawdzenia prawidłowości oznakowania wyrobów gastronomicznych oraz rzetelności przekazywanych informacji o danym produkcie, inspektorzy występując w charakterze nabywców zakupili potrawę składającą się w połowie z pizzy deklarowanej w miejscu sprzedaży (karty menu, cennik) jako pizza Atena (mozzarella, feta, oliwki, pomidory) oraz w połowie z pizzy deklarowanej jako Quattro Fromaggi (mozzarella, ser gorgonzola, feta, parmezan) wartości łącznej 27,00 zł. Przedmiotowa potrawa została przygotowana na zamówienie w dniu 10 września 2014 r. w pizzerii DO ORSO zlokalizowanej w Łodzi przy ul. Rzgowskiej 58, należącej do Krzysztofa Gardjasa. W trakcie kontroli stwierdzono, że na stanie pizzerii nie było sera feta, sera gorgonzola, a także sera parmezan, znajdował się natomiast ser sałatkowo-kanapkowy FELLADA wyprodukowany przez Okręgową Spółdzielnię Mleczarską w Łowiczu, Zakład Mleczarski w Toruniu, ul. Chrobrego 64/80, Toruń, produkt o nazwie handlowej Bloose Blu pleśniowy wyprodukowany w Danii przez Arla Foods amba DK-8260 V i YJ (na etykiecie producent wskazał olej palmowy w ilości 27%) oraz ser w proszku Corregio President wyprodukowany w Polsce dla Lactalis Polska Sp. z o.o., ul. Bonifraterska 17, Warszawa. Sprawdzenie zgodności rzeczywistego składu surowcowego zakupionej potrawy z deklaracją zawartą w kartach menu, cennikach dostępnych w placówce, wykazało że do jej przygotowania użyto: sera sałatkowo-kanapkowego Fellada, a nie deklarowanego sera feta, produktu seropodobnego o nazwie handlowej Bloose Blu pleśniowy, a nie deklarowanego sera gorgonzola, sera w proszku Corregio President, a nie deklarowanego sera parmezan. O stosowaniu innych surowców niż podano w oznakowaniu inspektorzy nie zostali poinformowani. Ustaleń dotyczących składu pizzy dokonano na podstawie oświadczenia pizzermana ( ) (pismo z dnia r.), oświadczenia kontrolowanego przedsiębiorcy Krzysztofa Gardjasa (pismo z dnia r.), a także dokumentów potwierdzających zakup surowców i półproduktów wykorzystywanych do przygotowania potrawy. Na podstawie okazanych dokumentów (faktury VAT wystawione przez Sery Świata Małgorzata Krysiak, ul. Pokładowa 31, Łódź) ustalono, że ostatniego zakupu sera sałatkowo-kanapkowego Fellada strona dokonała w dniu 08 września 2014 r. w ilości 10 sztuk za fakturą VAT numer 6476/14/FV, produktu seropodobnego Bloose Blu pleśniowy w dniu 30 lipca 2014 r. w ilości 3,15 kg za fakturą numer 5429/14/ FV, sera Corregio President w ilości jednego opakowania w dniu 08 września 2014 r. za fakturą VAT numer 6476/14/FV. Strona nie przedłożyła żadnych dokumentów świadczących o zakupie serów feta, gorgonzola i parmezan. 2

3 W trakcie kontroli Krzysztof Gardjas oświadczył również, że nie jest znawcą serów oraz że nie przyglądał się szczegółowo etykietom i dlatego też nie zauważył tych nieprawidłowości. Ponadto oświadczył, że zamówienia składane są telefoniczne przez pizzermena i on też przyjmuje dostawy. Złożone przez Krzysztofa Gardjasa w trakcie kontroli wyjaśnienia nie zwalniają go z odpowiedzialności, gdyż jako podmiot działający na rynku spożywczym, zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. L 31 z r. ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem 178/2002 winien zapewnić zgodność żywności z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla jego działalności i kontrolować przestrzeganie tych wymogów. Stwierdzona w toku kontroli nieprawidłowość w zakresie oznakowania zakupionej przez inspektorów pizzy polegająca na podaniu niezgodnie z prawdą danych w zakresie składu surowcowego świadczyła o jej zafałszowaniu w rozumieniu art. 3 pkt 10 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2014 r. poz. 669 ze zm.), zwanej dalej ustawą o jakości. Powyższe nieprawidłowości zostały udokumentowane w protokole kontroli z dnia 10 września 2014 r. (numer akt ŻG ), zestawieniu artykułów żywnościowych skontrolowanych pod względem oznakowania oraz na zdjęciach zrobionych w toku kontroli. Należy tu wskazać, że w kartach menu, poza zakupioną przez inspektorów pizzą Quattro Fromaggi, do sprzedaży oferowana była pizza o nazwie Ivoni, która w swoim składzie również zawierała ser gorgonzola. W związku z wprowadzeniem do obrotu zafałszowanego artykułu rolno spożywczego w dniu 21 listopada 2014 r. zostało wszczęte z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie wymierzenia kontrolowanemu przedsiębiorcy kary pieniężnej wynikającej z art. 40a ust. 1 pkt 4 ustawy o jakości. Strona została poinformowana o wszczęciu postępowania z urzędu oraz o przysługującym prawie do zapoznania się z aktami sprawy, wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów, lecz z tego prawa nie skorzystała. Jednocześnie poproszono stronę o przesłanie informacji na temat wielkości przychodu i obrotu za rok Przedmiotowe pismo zostało odebrane w dniu 26 listopada 2014 r. W dniu 09 grudnia 2014 r. bezpośrednio w Wojewódzkim Inspektoracie Inspekcji Handlowej w Łodzi kontrolowany przedsiębiorca złożył pismo, w którym oświadczył, że w 2013 roku nie osiągnął żadnych przychodów, dochodów, gdyż indywidualną działalność gospodarczą jako Krzysztof Gardjas rozpoczął w dniu 12 kwietnia 2014 r. Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej mając na uwadze powyższe ustalił i stwierdził. 3

4 Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 rozporządzenia 178/2002 podmioty działające na rynku spożywczym i pasz zapewniają na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów. Ustawa o jakości stanowi w art. 4 ust. 1, że wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta. Jak wynika z przepisu art. 3 pkt 5 ustawy o jakości, przez jakość handlową należy rozumieć cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi. Zgodnie z art. 3 pkt 10 ustawy o jakości artykuł rolno spożywczy zafałszowany to produkt, którego skład jest niezgodny z przepisami dotyczącymi jakości handlowej poszczególnych artykułów rolno spożywczych, albo produkt, w którym zostały wprowadzone zmiany, w tym zmiany dotyczące oznakowania mające na celu ukrycie jego rzeczywistego składu lub innych właściwości, jeżeli niezgodności te lub zmiany w istotny sposób naruszają interesy konsumentów, w szczególności jeżeli: a) dokonano zabiegów, które zmieniły lub ukryły jego rzeczywisty skład lub nadały mu wygląd produktu zgodnego z przepisami dotyczącymi jakości handlowej, b) w oznakowaniu podano nazwę niezgodną z przepisami dotyczącymi jakości handlowej poszczególnych artykułów rolno spożywczych albo niezgodną z prawdą, c) w oznakowaniu podano niezgodne z prawdą dane w zakresie składu, pochodzenia, terminu przydatności do spożycia lub daty minimalnej trwałości, zawartości netto lub klasy jakości handlowej. Wprowadzane do obrotu artykuły rolno spożywcze, jak wynikało z art. 6 ust. 1 ustawy o jakości są oznakowane, co oznacza, że muszą być spełnione w tym zakresie wszystkie wymagania dotyczące oznakowania, uregulowane w przepisach prawa. Natomiast art. 6 ust. 2 ustawy o jakości wskazywał, że do znakowania środków spożywczych stosuje się odpowiednio wymagania określone w art. 45 ust. 2, art. 46 ust. 1 pkt 1 i art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 r. nr 136, poz. 914 ze zm.) zwanej dalej ustawą o bezpieczeństwie żywności i żywienia [od 13 grudnia 2014 r. rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 4

5 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L 304 z ze zm.)] zwane dalej rozporządzeniem 1169/2011. W myśl art. 45 ust. 2 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia oznakowanie środka spożywczego obejmuje wszelkie informacje w postaci napisów i innych oznaczeń, w tym znaki towarowe, nazwy handlowe, elementy graficzne i symbole, dotyczące środka spożywczego i umieszczone na opakowaniu, etykiecie obwolucie, ulotce, zawieszce oraz w dokumentach, które są dołączone do tego środka spożywczego lub odnoszą się do niego (w tym przypadku oznakowanie potraw zawarte było w kartach menu, cennikach), zaś art. 46 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia wskazywał, że oznakowanie środka spożywczego nie może wprowadzać konsumenta w błąd w szczególności co do charakterystyki środka spożywczego, w tym jego nazwy, rodzaju, właściwości, składu, ilości, trwałości, źródła lub miejsca pochodzenia, metod wytwarzania lub produkcji (od 13 grudnia 2014 r. art. 7 ust. 1 lit. a rozporządzenia 1169/2011). Zgodnie z art. 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz. U. L 343 z r. str. 1) oraz rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1829/2002 z dnia 14 października 2002r. zmieniającego Załącznik do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1107/96 w odniesieniu do nazwy Feta (Dz. U. UE L 277 z r., s.10) nazwa Feta została zarejestrowana jako chroniona nazwa pochodzenia i zarezerwowana jest dla serów spełniających wymagania określone w specyfikacji produktu (m.in. mleko służące do wyrobu sera Feta musi pochodzić od tradycyjnie hodowanych owiec i kóz z określonych regionów Grecji, a podczas procesu produkcyjnego należy stosować tradycyjną recepturę i metody). Art. 12 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz. U. L 343 z r. str. 1) stanowi, że chronione nazwy pochodzenia oraz chronione oznaczenia geograficzne mogą być wykorzystywane przez dowolny podmiot wprowadzający na rynek produkt zgodny z odpowiednią specyfikacją, zaś art. 13 ust. 1 lit. a, że zarejestrowane nazwy są chronione przed wszelkim bezpośrednim lub pośrednim wykorzystywaniem w celach komercyjnych nazwy zarejestrowanej w odniesieniu do produktów nieobjętych rejestracją, jeśli produkty te są porównywalne do produktów zarejestrowanych pod tą nazwą lub jeśli jej stosowanie stanowi wykorzystywanie renomy chronionej nazwy, w tym również w sytuacji gdy produkty te są wykorzystywane jako składnik. Wobec powyższego nazwa chroniona nie może być stosowana w odniesieniu do produktów podobnych lub kojarzących się z produktem chronionym. W załączniku VII części III pkt 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 92/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 ( Dz. U. L 347 z r.) podana 5

6 jest definicja przetworów mlecznych. Zgodnie z tą definicją przetwory mleczne to produkty uzyskiwane wyłącznie z mleka, przy założeniu, że można dodać substancje konieczne do ich wytwarzania, o ile nie stosuje się ich do zastąpienia - w całości lub w części - jakichkolwiek naturalnych składników mleka. Do przetworów mlecznych zaliczany jest również ser - załącznik VII część III pkt 2 lit a ppkt viii wyżej wymienionego rozporządzenia 1308/2013. W związku z powyższym nazwa ser nie może być stosowana do produktu, w którym tłuszcz mleczny został zastąpiony tłuszczem roślinnym, a w tym przypadku przedsiębiorca używał produkt o nazwie handlowej Bloose Blu pleśniowy, który zawierał w swoim składzie olej palmowy w ilości 27%, tym samym tłuszcz mleczny został zastąpiony tłuszczem roślinnym. Biorąc powyższe pod uwagę Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, iż kontrolowany przedsiębiorca był odpowiedzialny za wprowadzenie do obrotu (w rozumieniu art. 3 pkt 4 ustawy o jakości) zafałszowanej potrawy. Na skutek przeprowadzonego postępowania, po uwzględnieniu kryteriów wynikających z art. 40a ust. 5 ustawy o jakości (stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia, zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku artykułów rolno spożywczych i wielkość jego obrotów), Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wydał decyzję o wymierzeniu temu przedsiębiorcy kary pieniężnej. Wykonując dyspozycję art. 40a ust. 5 ustawy o jakości Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej oceniając: 1. stopień szkodliwości czynu stwierdził, że wprowadzenie do obrotu zafałszowanego artykułu rolno spożywczego w rażący sposób naruszało interesy konsumentów i wprowadzało ich w błąd co do charakterystyki środka spożywczego, w szczególności co do jego składu i właściwości. Przedmiotowa potrawa została przygotowywana z innych, znacznie tańszych surowców niż deklarowano w oznakowaniu, a konsumenci nie byli o tym informowani. Należy tu również podkreślić, że podane w oznakowaniu składniki feta, ser gorgonzola, czy też parmezan nadawały gotowemu produktowi inne cechy jakościowe niż faktycznie użyte surowce (ser sałatkowo-kanapowy, produkt seropodobny, ser Corregio President ) i stanowiły zachętę do dokonania zakupu tej potrawy. Jednym z podstawowych praw konsumentów jest prawo do bezpieczeństwa ekonomicznego i zdrowotnego, którego częścią składową jest możliwość świadomego podejmowania decyzji w zakresie dokonywania wyboru, a w tym przypadku wprowadzenie do obrotu zafałszowanego artykułu rolno spożywczego uniemożliwiało konsumentom dokonywania wyboru związanego ze spożywaną przez nich żywnością; 2. stopień zawinienia stwierdził, że odpowiedzialność za wprowadzenie do obrotu zafałszowanej potrawy ponosi wyłącznie kontrolowany przedsiębiorca. Przedmiotowa pizza została przygotowana w placówce należącej do strony, a zatem strona wiedziała jakich składników używa (miała możliwość ich zweryfikowania), a mimo to w oznakowaniu podawała składy niezgodne z prawdą. Zamieszczone przez producentów na opakowaniach jednostkowych oznakowanie jednoznacznie wskazywało, że używane do przygotowania potrawy składniki to ser sałatkowo kanapkowy wyprodukowany przez Zakład Mleczarski w Toruniu, a nie ser feta, produkt seropodobny, a nie ser 6

7 gorgonzola i ser Corregio President wyprodukowany w Polsce, a nie ser parmezan. Kontrolowany przedsiębiorca, jako podmiot prowadzący działalność w zakresie usług gastronomicznych (mimo krótkiego okresu) powinien znać obowiązujące przepisy prawa żywnościowego i dołożyć wszelkich starań, aby ich przestrzegać, a tego obowiązku nie dopełnił i wprowadził do obrotu handlowego zafałszowany środek spożywczy, zaś krótki okres prowadzenia działalności w tym zakresie nie zwalnia strony z odpowiedzialności; 3. zakres naruszenia stwierdził, że informacja o składzie potrawy stanowi jeden z najważniejszych elementów jakości handlowej. Podanie składu niezgodnie ze stanem faktycznym świadczyło o naruszeniu przepisów mających na celu ochronę interesów konsumentów, gdyż konsument nie mógł w tym przypadku dokonać świadomego wyboru związanego z zakupem przez niego żywności. Ponadto dodać należy, że strona bezzasadnie użyła nazwy chronionej Feta oraz nazwy ser dla produktu seropodobnego, a przez to naruszyła powszechnie obowiązujące przepisy, do stosowania których obowiązani są przedsiębiorcy całej Unii Europejskiej; 4. dotychczasową działalność przedsiębiorcy wziął pod uwagę, że kontrolowany przedsiębiorca w okresie ostatnich 24 miesięcy po raz pierwszy naruszył przepisy ustawy o jakości (co wynika z dokumentacji zgromadzonej przez Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Handlowej w Łodzi); 5. wielkość obrotu uwzględnił przekazaną przez stronę informację o braku przychodów w 2013 roku, a także wziął pod uwagę oświadczenie z dnia r. zgodnie z którym strona zakwalifikowała się w myśl art. 104 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672 ze zm.) do grupy mikroprzedsiębiorców. W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne i prawne dokonane w toku postępowania, a w szczególności o ustalenia odnoszące się do pięciu kryteriów wskazanych w art. 40a ust. 5 ustawy o jakości oraz ustalenia wynikające z treści art. 40 a ust. 1 pkt 4 ustawy o jakości stanowiącego, iż kto wprowadza do obrotu artykuły rolno - spożywcze zafałszowane podlega karze pieniężnej w wysokości nie wyższej niż 10 % przychodu osiągniętego w roku rozliczeniowym poprzedzającym rok nałożenia kary, nie niższej jednak niż 1.000,00 zł, a także w oparciu o treść art. 17 ust. 2 rozporządzenia 178/2002 ustalającego normę, iż kary mające zastosowanie w przypadku naruszenia prawa żywnościowego powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej orzekł jak w sentencji i wymierzył karę minimalną w wysokości 1.000,00 zł. Pouczenie: 1. Zgodnie z art i 2 kpa, art i 2 kpa stronie postępowania służy odwołanie od niniejszej decyzji do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Warszawie ( Warszawa, Plac Powstańców Warszawy 1). Odwołanie należy wnieść za pośrednictwem Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej ( Łódź, ul. Gdańska 38) w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. 7

8 2. Na podstawie art. 40a ust. 6 i 7 ustawy o jakości strona jest zobowiązana uiścić należność pieniężną w wysokości 1.000,00 zł na rachunek Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi, ul. Gdańska 38, Łódź, nr NBP O/Okręgowy w Łodzi lub w kasie tego Inspektoratu (pok. 11) w dniach urzędowania w godz i (poniedziałek, środa, czwartek, piątek) oraz w godz i (wtorek) w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna. Kara niezapłacona w terminie staje się zaległością podatkową w rozumieniu art ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.). Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej Marek Jacek Michalak... (imię i nazwisko, stanowisko służbowe, podpis) Otrzymują: 1. Krzysztof Gardjas ( ) 2. a/a 8