PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA. Historia muzyki kl. I - VI PSM II st. w Słupsku

Transkrypt

1 PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA 1 Historia muzyki kl. I - VI PSM II st. w Słupsku I. Ogólne cele oceniania przedmiotowego. 1. Poinformowanie ucznia o poziomie jego osiągnięć edukacyjnych w stosunku do wymagań wynikających z programu nauczania i uwzględniających podstawy programowe. 2. Pomoc uczniowi w samodzielnym planowaniu swojego rozwoju. 3. Motywowanie ucznia do dalszej pracy. 4. Dostarczanie rodzicom (opiekunom) informacji o postępach, trudnościach w uczeniu się oraz o szczególnych uzdolnieniach ucznia. 5. Umożliwienie nauczycielowi doskonalenia organizacji i metod pracy dydaktycznej. 6. Bieżące śródroczne i końcoworoczne ocenianie i klasyfikowanie uczniów. II. Cele szczegółowe i nabyte umiejętności. Wiadomości teoretyczne i umiejętności ucznia podlegające ocenie w poszczególnych latach nauki przedmiotu zgodne są opisem osiągnięć ucznia ujętym w programie nauczania przedmiotu historii muzyki z literaturą muzyczną (CEA) przystosowanego przez Bartosza Wiśniewskiego do realizacji przedmiotu Historia muzyki z literaturą muzyczną w Państwowej Szkole Muzycznej II st. w Słupsku na wydziałach instrumentalnym, wokalnym i rytmiki (str. 8-31). III. Obszary podlegające ocenie.. 1. Stopień opanowania materiału ujętego w programie nauczania. 2. Wykonywanie zaleconych prac pisemnych i praktycznych w domu. 3. Uczeń może zostać dodatkowo oceniony za zaangażowanie w pracę na lekcji tj. wszelkie przejawy aktywności, stopień koncentracji, samodzielne pogłębianie wiedzy oraz udział w różnych imprezach muzycznych dotyczących danego przedmiotu.

2 2 IV. Warunki uzyskiwania ocen cząstkowych i semestralnych oraz poprawy swoich wyników. 1. Ocena semestralna wystawiana jest z co najmniej trzech ocen cząstkowych 2. Uczeń ma prawo do poprawy każdej oceny / poza oceną bardzo dobrą i celującą /. 3. Nieusprawiedliwiona nieobecność na sprawdzianie pisemnym zapowiedzianym skutkuje oceną niedostateczną. 4. Uczniowie otrzymują poprawione sprawdziany i kartkówki w ciągu dwóch tygodni od dnia, w którym praca została napisana, a nauczyciel jest zobowiązany do omówienia wyników oraz uzasadnienia postawionej oceny. W razie konieczności ustalane są warunki poprawy sprawdzianu. Prace są przechowywane przez nauczyciela przez cały rok szkolny i mogą być udostępnione rodzicom uczniów. 5. Każda ocena może być poprawiana tylko jeden raz w terminie wyznaczonym przez nauczyciela. 6. Pod koniec każdego semestru wszyscy uczniowie piszą test sprawdzający. 7. W razie braku klasyfikacji uczeń i jego rodzice mogą wystąpić z wnioskiem o przeprowadzenie egzaminu klasyfikacyjnego wg istniejącej procedury w WSO. 8. W przypadku braku odpowiedniej ilości ocen cząstkowych z winy ucznia, w trakcie semestru lub nieobecności powyżej 50% uczeń może być nieklasyfikowany zgodnie z obowiązującymi postanowieniami WSO V. Sposoby powiadamiania ucznia i rodziców (opiekunów) o wymaganiach edukacyjnych i kryteriach oceniania. 1. Nauczyciel na początku roku szkolnego informuje uczniów, ich rodziców ( prawnych opiekunów) o: a) Wymaganiach edukacyjnych niezbędnych do uzyskania poszczególnych śródrocznych i końcoworocznych ocen klasyfikacyjnych z obowiązkowych i nadobowiązkowych zajęć edukacyjnych wynikających z realizowanego przez siebie programu nauczania; b) Sposobach sprawdzania osiągnięć edukacyjnych uczniów; c) Warunkach i trybie uzyskania wyższej niż przewidywana końcoworocznej oceny klasyfikacyjnej z obowiązujących zajęć edukacyjnych. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1 nauczyciel przekazuje:

3 3 a) Uczniom w formie ustnej na pierwszej lekcji z danego przedmiotu w roku szkolnym ( fakt ten odnotowuje w dzienniku lekcyjnym ); b) Rodzicom w formie ustnej na pierwszym spotkaniu klasowym w roku szkolnym, nie później niż do dnia 15 października; c) Fakt przekazania informacji o wymaganiach edukacyjnych rodzice potwierdzają podpisem na wykazie dołączonym do dziennika lekcyjnego; d) Uczniowie pełnoletni mają prawo do otrzymywania wszelkich informacji z pominięciem rodziców ( prawnych opiekunów ). 3. Na miesiąc przed planowanym śródrocznym i końcoworocznym posiedzeniem rady pedagogicznej nauczyciel informuje uczniów o przewidywanych ocenach klasyfikacyjnych. Fakt przekazania informacji potwierdza wpisem w dzienniku lekcyjnym. 4. W przypadku zagrożenia oceną niepromującą lub nieklasyfikowaniem ucznia, na miesiąc przed planowanym śródrocznym i końcoworocznym posiedzeniem rady pedagogicznej nauczyciel informuje rodziców poleconym przez sekretariat szkoły. (prawnych opiekunów) na piśmie, wysłanym listem VI. Wymagania na poszczególne stopnie ( kryteria oceniania ). Oceny klasyfikacyjne ustala się jako średnią ocen cząstkowych w stopniach szkolnych wg następującej skali: ocena skrót literowy punkty oznaczenie cyfrowe celujący cel 25 6 plus bardzo dobry +bdb bardzo dobry bdb 23 5 minus bardzo dobry - bdb plus dobry +db dobry db 18 4 minus dobry - db plus dostateczny +dst dostateczny dst 14 3 minus dostateczny - dst 13-3 plus dopuszczający +dop dopuszczający dop 11 2 niedostateczny ndst Oceny cząstkowe / bieżące / ustala się w stopniach szkolnych według następującej skali:

4 ocena skrót literowy punkty oznaczenie cyfrowe Wyliczenie procentowe celujący cel % plus bardzo dobry +bdb % bardzo dobry bdb % minus bardzo dobry - bdb % plus dobry +db % dobry db % minus dobry - db % plus dostateczny +dst % dostateczny dst % minus dostateczny - dst % plus dopuszczający +dop % dopuszczający dop % niedostateczny ndst do 41 % 4 VII. Ogólne kryteria oceniania Ocenę celującą (25 punktów w przeliczeniu na ocenę punktową ze średniej ocen cząstkowych ) otrzymuje uczeń, który spełnił wszystkie wymagania na ocenę bardzo dobrą, a dodatkowo: - uczeń biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami, realizując bezbłędnie zagadnienia na ocenę bardzo dobrą i otrzymuje ze sprawdzianów oceny celujące i bardzo dobre; - uczeń jest zawsze aktywny i przygotowany do zajęć lekcyjnych; - zakres wiadomości szerszy niż wymagania programowe, posługiwanie się wiedzą bez jakiejkolwiek pomocy, - poprawny język i precyzyjne używanie pojęć, dobry styl i swoboda wypowiedzi pisemnej i ustnej. - uczeń wykazuje duże zainteresowanie przedmiotem samodzielnie poszukując źródeł informacji i rozszerzając wiedzę w oparciu o te źródła wykazał się wyczerpującym opanowaniem materiału programowego, - dysponuje wiadomościami powiązanymi w logiczny układ, poprawnym językiem i stylem wypowiedzi bez ingerencji nauczyciela, - wykazuje zainteresowanie kulturą muzyczną i regularnie uczestniczy w imprezach muzycznych, - do wszystkich sprawdzianów pisemnych podszedł w terminie i uzyskał w nich bardzo dobre wyniki, - regularnie przygotowuje się do zajęć i wykazuje się w nich dużą aktywnością,

5 opanowanie materiału programowego, poprawność językowa, dopuszczalne usterki stylistyczne i drobna nieprecyzyjność terminologiczna. 4. Zakres opanowanego materiału programowego ograniczony do treści podstawowych (ujętych w programie nauczania czcionką pogrubioną), niewielkie i nieliczne błędy, wyjaśnianie wiadomości z pomocą nauczyciela. 5. Dopuszczający - częściowe opanowanie materiału programowego, trudności w wysławianiu się i stosowaniu pojęć i terminów. 1. Niedostateczny - rażący brak wiadomości programowych, bardzo liczne i poważne błędy, duże trudności w stosowaniu pojęć i terminów.

6 VIII. Szczegółowe kryteria oceniania 6 W każdym przypadku uzyskanie danej oceny uzależnia się od spełnienia kryteriów do niej przypisanych oraz spełnienia wszystkich kryteriów na oceny niższe. Poniżej pominięty został opis kryteriów koniecznych do spełnienia na ocenę niedostateczną. Przyjmuje się, że ocenę niedostateczną uzyskuje uczeń, który nie spełnia kryteriów na ocenę dopuszczającą. Pominięto również kryteria na ocenę celującą, gdyż są one opisane w ogólnych kryteriach oceniania. W przypadku oceny celującej nie ogranicza się materiału programowego gdyż zakłada się, iż by ją uzyskać uczeń musi spełnić wymagania na ocenę bardzo dobrą oraz wykazać się wiedzą wykraczającą ponad program nauczania. Dopuszczający zna cel i charakter przedmiotu, Klasa I Semestr I podaje przykłady hipotez dotyczących powstania muzyki, wymienia kultury muzyczne świata starożytnego, określa ramy czasowe epoki średniowiecza potrafi wskazać źródła chorału, wymienia cechy chorału potrafi podać ramy czasowe oraz obszar działalności trubadurów, truwerów, minnesingerów i meistersingerów potrafi wyjaśnić znaczenie terminów: organum ścisłe, swobodne, paralelne i melizmatyczne, rozróżnia gatunki i formy charakterystyczne dla okresu Ars Antiqua: clausulę, conductus, motet, zna osiągnięcia twórców Ars Nova w zakresie rozwoju gatunków i technik kompozytorskich, rozpoznaje i opisuje cechy stylu szkoły burgundzkiej oraz muzyki angielskiej 1 poł. XV w. dostrzega powiązania rozwoju muzyki w Polsce z jej historią i kulturą, dostrzega znaczenie teorii muzyki w okresie średniowiecza i jej związki z teorią antyczną,

7 7 zna chronologię epok w historii muzyki i potrafi je wymienić z podaniem umownych dat granicznych, podaje przykłady instrumentów pierwotnych, wskazuje charakterystyczne cechy muzyki kultur starożytnych związane z funkcją muzyki, określa ramy czasowe epoki średniowiecza z podaniem faktów wyznaczających umowne granice epoki, wymienia fazy epoki średniowiecza, wymienia oraz dostrzega w przykładach dźwiękowych cechy chorału, dostrzega związek poezji i muzyki w świeckiej monodii średniowiecza, potrafi wyjaśnić znaczenie terminów: organum ścisłe, swobodne, paralelne i melizmatyczne, discantus, nota contra notam, cantus firmus, rozróżnia słuchowo i opisuje organum paralelne i melizmatyczne, rozróżnia i charakteryzuje gatunki i formy charakterystyczne dla okresu Ars Antiqua: clausulę, conductus, motet, rozumie genezę motetu, zna osiągnięcia twórców Ars Nova w zakresie rozwoju gatunków i technik kompozytorskich, potrafi wskazać polski wkład w rozwój form chorałowych i monodii świeckiej, rozpoznaje i opisuje cechy stylu szkoły burgundzkiej oraz muzyki angielskiej 1 poł. XV w. wskazując osiągnięcia jej twórców, określa zasadę techniki fauxbourdon, omawia system dźwiękowy i solmizacyjny, zna przykładowe klasyfikacje muzyki w średniowieczu, np. rodzaje muzyki wg Boecjusza, zna pojęcia związane z muzyką pierwotną, np. sztuka synkretyczna, heterofonia, skala wąskozakresowa, potrafi prawidłowo stosować terminy i pojęcia związane z kulturą muzyczną starożytności, np. monodia, heterofonia, burdon, etos, paralelizm, psalmodia, praktyka antyfonalna i responsorialna, określa funkcje muzyki średniowiecza, rozpoznaje i opisuje cechy muzyki średniowiecza poprawnie posługując się terminami i pojęciami określającymi rodzaje: melodyki, rytmiki, faktury, aparatu wykonawczego, systemu dźwiękowego, zapisu muzycznego, rozpoznaje na podstawie analizy słuchowej rodzaje śpiewów chorałowych (sylabiczny, melizmatyczny, neumatyczny, antyfonalny, responsorialny) zna tematykę i charakterystyczne gatunki pieśni świeckiej średniowiecza,

8 potrafi wyjaśnić znaczenie terminów: organum ścisłe, swobodne, paralelne i melizmatyczne, discantus, nota contra notam, cantus firmus, rozróżnia słuchowo i opisuje organum paralelne i melizmatyczne, określa etapy rozwoju organum zna główne ośrodki i twórców organum (Opactwo St. Martial w Limoges, Klasztor Santiago de Compostella, Katedra Notre Dame w Paryżu, Leoninus, Perotinus), zna zasady regulacji rytmiki modalnej, potrafi rozpoznać zapis menzuralny w oparciu o przedstawione źródło, opisuje i rozpoznaje (na podstawie analizy słuchowej i słuchowo wzrokowej) gatunki wokalne okresu Ars Nova (motet izorytmiczny, msza, chanson), zna cechy i przeobrażenia techniki cantus firmus, dostrzega znaczenie Bogurodzicy dla kultury polskiej, potrafi wymienić przykłady polskiej wielogłosowości, dostrzega zasługi Guidona z Arezzo w zakresie teorii muzyki, 8 wymienia cechy muzyki społeczeństw pierwotnych, rozróżnia i określa instrumentarium charakterystyczne dla muzyki świata starożytnego, wskazuje związki kultury starożytnej z rozwojem muzyki chrześcijańskiej, dostrzega związki przemian kulturowych, społecznych i politycznych z kulturą muzyczną epoki, oraz związek muzyki z innymi dziedzinami sztuki, wyjaśnia znaczenie terminów: officium brewiarzowe, ordinarium i proprium missae, rozróżnia i charakteryzuje formy typowe dla śpiewów chorałowych: psalm, hymn, trop, sekwencja, dramat liturgiczny, rozpoznaje i charakteryzuje podstawowe cechy języka muzycznego mo-nodii świeckiej (np. melodyka, faktu-ra, typ wyrazowości, udział instru-mentów), prawidłowo posługuje się terminami heterofonia i burdon, dokonuje analizy słuchowej gatunków polifonicznych okresu organum, dostrzega znaczenie twórczości G. de Machaut dla rozwoju muzyki średniowiecza, rozpoznaje i opisuje cechy gatunków wokalnych włoskiego Trecento (ballata, caccia, madrygał), dokonuje analizy słuchowej i słuchowo wzrokowej odpowiednich przykładów muzycznych, charakteryzuje twórczość kompozytorów reprezentatywnych dla muzyki polskiego średniowiecza Piotra z Grudziądza i Mikołaja z Radomia na tle muzyki europejskiej, dokonuje analizy słuchowej przykładów monodii oraz wielogłosowości w muzyce polskiej, rozpoznaje na podstawie zapisów ikonograficznych kolejne rodzaje notacji średniowiecza, rozpoznaje na ilustracjach wybrane instrumenty średniowiecza,

9 9 Dopuszczający Klasa I Semestr II określa ramy czasowe epoki renesansu z podaniem wyznaczających je umownych faktów historycznych, określa ramy czasowe działania kompozytorów szkoły franko flamandzkiej, charakteryzuje twórczość G.P. Palestriny wymienia przedstawicieli szkoły weneckiej, rozpoznaje i opisuje cechy madrygału rozpoznaje i opisuje cechy chorału protestanckiego, rozróżnia i określa instrumenty epoki renesansu, określa funkcje muzyki instrumentalnej, podaje ramy czasowe renesansu w muzyce polskiej, ogólnie charakteryzuje kulturę renesansu oraz dostrzega związek muzyki z rozwojem innych dziedzin sztuki oraz z głównymi nurtami religijnymi, wymienia przedstawicieli kolejnych generacji szkoły franko flamandzkiej, charakteryzuje twórczość G.P. Palestriny w powiązaniu z biografią kompozytora, rozpoznaje i opisuje cechy stylu szkoły weneckiej rozpoznaje i opisuje cechy madrygału z uwzględnieniem związków muzyki i poezji, zna przyczyny powstania chorału protestanckiego, wymienia gatunki i formy muzyki instrumentalnej renesansu, opisuje cechy muzyki polskiego renesansu na podstawie wybranych dzieł muzycznych, np. M. Leopolity, Wacława z Szamotuł, M. Gomółki, M. Zieleńskiego, rozpoznaje i charakteryzuje podstawowe cechy języka muzycznego poprawnie posługując się terminami i pojęciami określającymi rodzaje: obsady wykonawczej, faktury, systemu dźwiękowego, zapisu muzycznego, wymienia cechy stylu szkoły franko flamandzkiej oraz rozpoznaje je na podstawie analizy słuchowej i wzrokowo słuchowej, rozpoznaje i opisuje cechy stylu palestrinowskiego rozpoznaje i opisuje cechy stylu szkoły weneckiej oraz jej wkład w rozwój muzyki epok późniejszych (technika polichóralności, aparat wykonawczy, technika koncertująca, opisuje przeobrażenia madrygału renesansowego, dostrzega przeobrażenia muzyki religijnej od średniowiecza do XVI w. oraz związek chorału protestanckiego z chorałem średniowiecznym rozpoznaje i opisuje cechy gatunków i form instrumentalnych, zna ogólną zasadę zapisu tabulaturowego i rozpoznaje ten zapis na ilustracjach,

10 dokonuje analizy słuchowej i słuchowo-wzrokowej gatunków i form typowych dla twórczości Wacława z Szamotuł, Mikołaja Gomółki oraz innych wybranych kompozytorów, 10 dokonuje analizy słuchowej i wzrokowo słuchowej mszy i motetu franko flamandzkiego, charakteryzując cechy języka muzycznego oraz rozpoznając i opisując technikę imitacji, przeimitowania, parodii i cantus firmus, rozpoznaje i opisuje cechy stylu szkoły weneckiej oraz jej wkład w rozwój muzyki epok późniejszych (technika polichóralności, aparat wykonawczy, technika koncertująca, pierwsze oznaczenia dynamiczne i obsadowe), dokonuje analizy słuchowej i wzrokowo słuchowej odpowiednich przykładów madrygału renesansowego, wskazuje znaczenie chorału protestanckiego w muzyce epok późniejszych, rozumie termin intawolacja dostrzega proces stopniowej emancypacji muzyki instrumentalnej (od techniki alternatim do kompozycji tworzonych z myślą o specyfice danego instrumentu), prezentuje indywidualny i krytyczny pogląd na polską kulturę muzyczną renesansu w aspekcie muzyki europejskiej, Dopuszczający Klasa II Semestr I określa ramy czasowe epoki baroku określa i charakteryzuje współczynniki opery, np. aria, recytatyw, sinfonia, rozpoznaje i charakteryzuje formę uwertury francuskiej, wyjaśnia termin koncert wokalny wymienia przedstawicieli oratorium w różnych ośrodkach narodowych, wyjaśnia znaczenie terminu pasja w muzyce oraz źródła wykorzystywanych w niej tekstów, określa ramy czasowe epoki baroku z podaniem wyznaczających je umownych faktów historycznych, charakteryzuje kulturę baroku oraz dostrzega związek muzyki z rozwojem innych dziedzin sztuki, rozpoznaje i opisuje styl recytatywny, monodię akompaniowaną, retorykę barokową, bas cyfrowany, stile moderno, wyjaśnia znaczenie pojęć: ballet de cour, tragedie lyrique, uwertura francuska, opisuje powstanie kantaty włoskiej, wskazując na jej związki z monodią akompaniowaną i operą,

11 wyjaśnia znaczenie terminów: oratorium, testo, oratorio volgare, oratorio latino, opisuje zasadę budowy pasji oratoryjnokantatowej, 11 wyjaśnia zmiany w podejściu do tek-stu słownego kompozytorów przeło-mu XVI i XVII w. oraz ich konsekwencje dla techniki kompozytorskiej, wymienia osiągnięcia twórców Cameraty florenckiej, charakteryzuje twórczość Claudio Monteverdiego, poprawnie posługuje się terminami i pojęciami muzycznymi: styl bel canto, opera buffa, seria, sinfonia (uwertura włoska), aria da capo, recitativo secco i accompagnato, wymienia cechy twórczości operowej J. B. Lully`ego, J. P. Rameau, opisuje różnorodność funkcji, treści, obsady oraz ukształtowań formalnych kantaty, wskazuje źródła rozwoju oratorium, dostrzega znaczenie monodii akompaniowanej i elementów formy operowej dla rozwoju oratorium, dostrzega zakorzenienie pasji w muzyce średniowiecza i renesansu (pasja chorałowa i motetowa), rozpoznaje i opisuje podstawowe cechy języka muzycznego muzyki baroku, poprawnie posługując się terminami i pojęciami z zakresu: obsady wykonawczej, faktury, systemu dźwiękowego, melodyki, rytmiki, rozpoznaje i opisuje podstawowe techniki kompozytorskie, ze szczególnym uwzględnieniem basso continuo, techniki koncertującej i ostinatowej, opisuje związki dramma per musica z kulturą starożytnej Grecji, średniowiecza i renesansu, zna estetyczny spór o rolę opery w XVIII w. (spór buffonistów i antybuffonistów), dostrzega znaczenie ballet de cour w rozwoju muzyki dramatycznej we Francji, dostrzega znaczenie chorału protestanckiego w kantacie niemieckiej, charakteryzuje twórczość kantatową J. S. Bacha, zna cechy i tematykę oratoriów G. F. Haendla, Dopuszczający Klasa II Semestr II wymienia tańce wchodzące w skład suity XVIII w. oraz omawia ich cechy (allemande, courante, sarabandy, gigue, menueta, gawota), zna genezę oraz ogólne cechy sonaty, potrafi scharakteryzować różne rodzaje koncertu barokowego: concerto grosso, concerto ripieno, koncertu solowego, zna podstawowe fakty z życiorysu J.S. Bacha i J.F. Haendla

12 12 wymienia nazwy następujących gatunków i form instrumentalnych: ricercaru, tienta, canzony, preludium, toccaty, fantazji, fugi oraz wariacji ostinatowych i identyfikuje je z epoką baroku rozpoznaje i opisuje styl galant we francuskiej muzyce klawesynowej, określa zasadę budowy sonaty da chiesa i da camera, opisuje aparat wykonawczy charakterystyczny dla koncertu barokowego, charakteryzuje twórczość J. S. Bacha i J.F.Haendla opisuje różnorodność ukształtowań suity barokowej, dostrzega eksperymentalne efekty brzmieniowe i ilustracyjność w sonacie barokowej, wskazuje na elementy ilustracyjne i programowe w koncertach barokowych, charakteryzuje twórczość J. S. Bacha w powiązaniu z biografią kompozytora, rozpoznaje i opisuje dwuczęściową formę barokową na podstawie analizy słuchowowzrokowej wybranych części suity, zna główne ośrodki i przedstawicieli koncertu barokowego, Charakteryzuje związek muzyki J.S.Bacha i J.F.Haendla z twórczością kompozytorów wcześniejszych. Dopuszczający Klasa III Semestr I określa ramy czasowe polskiego baroku z odniesieniem do wydarzeń historycznych, określa ramy czasowe epoki klasycyzmu z podaniem wyznaczających je umownych faktów historycznych, zna szkoły przedklasyczne opisuje twórczość symfoniczną J. Haydna i L. van Beethovena oraz operową W. A. Mozarta przedstawiając proces krystalizowania się stylu klasycznego, opisuje skład i rozróżnia słuchowo brzmienie orkiestry klasycznej, wymienia rodzaje zespołów kameralnych, opisuje organizację życia muzycznego w Polsce xvii i I poł XVIIIw. omawia cechy muzyki klasycznej w kontekście politycznym, społecznym i kulturowym oraz dostrzega związek rozwoju muzyki z innymi dziedzinami sztuki,

13 zna szkoły przedklasyczne, wymienia ich przedstawicieli opisuje założenia tej reformy operowej Glucka opisuje kolejne etapy twórczości klasyków wiedeńskich ze wskazaniem dzieł o szczególnym znaczeniu, dostrzega i analizuje cechy stylu klasyków wiedeńskich, wskazuje funkcje instrumentów w zespole kameralnym i orkiestrze, 13 wyjaśnia podział muzyki na stile antico i moderno (prima i seconda pratica), omawia charakterystyczne cechy dzieł wybranych kompozytorów polskich epoki baroku, określa i charakteryzuje współ-czynniki formy sonatowej (np. temat, łącznik, przetworzenie, repryza, kadencja) oraz dostrzega oddziaływanie formy sonatowej i cyklu sonatowego na gatunki muzyki klasycyzmu, zna szkoły przedklasyczne, wymienia ich przedstawicieli i określa osiągnię-cia w dziedzinie muzyki, potrafi opisać znaczenie reformy operowej Ch. W. Glucka dla muzyki epoki klasycyzmu dostrzega elementy preromantyczne w twórczości L. van Beethovena, porównuje indywidualne style J. Haydna, W. A. Mozarta i L. van Beethovena, dostrzega rozbudowę składu orkiestry symfonicznej (od wczesnoklasycznej do beethovenowskiej), poprawnie posługuje się skrótami nazw instrumentów oraz potrafi rozwinąć stosowane w partyturze skróty nazw instrumentów, dokonuje analizy słuchowej odpowiednich przykładów z literatury muzycznej polskiego baroku dostrzega współistnienie stylów późnobarokowego, stylu galant i wczsnoklasycznego, rozpoznaje i opisuje styl galant na przykładzie muzyki kompozytorów szkół przedklasycznych, dostrzega ciągłość rozwoju historycznego opery i w tym kontekście jest świadom znaczenia reformy operowej Ch. W. Glucka wybiera i porządkuje informacje istotne dla problemu i kontekstu historycznego, np. dla przeobrażeń symfonii, sonaty lub koncertu w twórczości klasyków wiedeńskich, wskazuje funkcje instrumentów w zespole kameralnym i orkiestrze,

14 Klasa III semestr II 14 Dopuszczający określa ramy czasowe i periodyzację okresu klasycyzmu polskiego w odniesieniu do wydarzeń historycznych, zna kompozytorów polskiego klasycyzmu i okresu preromantycznego oraz przykładowe ich dzieła, charakteryzuje kulturę muzyczną epoki polskiego klasycyzmu: mecenat, instytucje muzyczne (Teatr Narodowy, szkoły artystyczne, piśmiennictwo muzyczne), wskazuje cechy symfonii w muzyce polskiego klasycyzmu, omawia kształtowanie się stylu narodowego w operze (język, tematyka, stylizacje kultury ludowej), w pieśni (pieśń historyczna i patriotyczna) i miniaturze instrumentalnej (stylizacja polskich tańców narodowych), Klasa IV Semestr I Dopuszczający określa i uzasadnia ramy czasowe oraz fazy epoki z odniesieniem do prądów artystycznych i wydarzeń historycznych, wymienia i opisuje gatunki liryki instrumentalnej, zna twórców koncertu w muzyce XIX w. wymienia i charakteryzuje nurty w symfonice XIX w., np. symfonia wo-kalno instrumentalna, programowa, klasycyzująca, zna podstawowe fakty z życiorysu i najbardziej reprezentatywne dzieła F.Schuberta, R.Schumana, N.Paganiniego, F.Chopina, F.Liszta, H.Berlioza, J.Brahmsa, R.Straussa rozpoznaje i opisuje cechy muzyki romantycznej, z uwzględnieniem wykorzystywania folkloru w muzyce XIX w. oraz roli muzyki ilustracyjnej i programowej, wymienia przedstawicieli liryki instru-mentalnej i charakteryzuje ich twórczość, zna typy koncertów romantycznych opisuje przeobrażenia symfonii XIX wiecznej, określa wpływ treści pozamuzycznych na formę i brzmienie symfonii XIX w.,

15 wymienia cechy indywidualne twórczości F.Schuberta, R.Schumana, N.Paganiniego, F.Chopina, F.Liszta, H.Berlioza, J.Brahmsa, R.Straussa 15 rozpoznaje i opisuje cechy pieśni romantycznej w powiązaniu z ideologią romantyczną, rozpoznaje i opisuje rodzaje pieśni romantycznej w twórczości F. Schuberta, dostrzega związki liryki instrumentalnej z innymi dziedzinami sztuki i literatury, wskazuje tendencje rozwoju sonaty w XIX wieku, opisuje przeobrażenia koncertu w XIX w. (koncert brillante, romantyczny bez ekspozycji orkiestry, symfoniczny, z elementami stylu narodowego) na wybranych przykładach z literatury muzycznej, dostrzega przeobrażenia orkiestry symfonicznej XIX w., posługuje się skrótami nazw instrumentów oraz potrafi rozwinąć stosowane w partyturze skróty nazw instrumentów, charakteryzuje twórczość F.Schuberta, R.Schumana, N.Paganiniego, F.Chopina, F.Liszta, H.Berlioza, J.Brahmsa, R.Straussa w powiązaniu z życiorysem kompozytorów dostrzega znaczenie narodowej twórczości pieśniarskiej kompozytorów różnych ośrodków, charakteryzuje cechy języka muzycznego pieśni orkiestrowej, dokonuje analizy reprezentatywnych przykładów liryki wokalnej XIX wieku, dostrzega związek muzyki romantycznej z innymi dziedzinami sztuki, w szczególności z literaturą, dostrzega wpływ liryki wokalnej i instrumentalnej na inne gatunki muzyki romantycznej, opisuje przeobrażenia sonaty i muzyki kameralnej XIX w. na wybranych przykładach literatury muzycznej, wymienia przykłady jednoczęściowych form koncertujących, dokonuje analizy słuchowej i słuchowo wzrokowej odpowiednich przykładów koncertu romantycznego z literatury muzycznej, formułuje przejrzystą wypowiedź określając cechy indywidualne stylu G. Mahlera, rozpoznaje i opisuje cechy symfonii XIX w. z uwzględnieniem charaktery-styki języka muzycznego (np. harmoniki, faktury, sposobu kształtowania formy, obsady wykonawczej oraz wy-razowości), formułuje przejrzystą, krytyczną wypowiedź, określając cechy indywidualne stylu F.Schuberta, R.Schumana, N.Paganiniego, F.Chopina, F.Liszta, H.Berlioza, J.Brahmsa, R.Straussa na tle nurtu romantycznego w muzyce europejskiej

16 Dopuszczający Klasa IV Semestr II wymienia przedstawicieli opery włoskiej bel canto romantyzmu i przykładowe tytuły dzieł wymienia przedstawicieli opery werystycznej wymienia przedstawicieli opery francuskiej, opisuje cechy dramatu muzycznego, wymienia twórców i tytuły oper wybranych szkół narodowych, wymienia przedstawicieli opery polskiej okresu pomoniuszkowskiego 16 wymienia przedstawicieli opery wło-skiej, przykładowe tytuły dzieł oraz cechy ich twórczości, opisuje genezę i cechy opery werystycznej wymienia przedstawicieli opery francuskiej, charakteryzuje twórczość R. Wagnera w powiązaniu z jego biografią, wymienia cechy charakterystyczne muzyki operowej wybranych szkół narodowych wymienia przedstawicieli opery polskiej okresu pomoniuszkowskiego oraz przykłady wybranych dzieł, tworzy przejrzystą wypowiedź, opisując genezę i cechy opery bel canto we Włoszech, wymienia przedstawicieli opery werystycznej oraz przykładowe tytuły ich dzieł, rozumie znaczenie reformy opery R. Wagnera wykazuje znaczenie opery jako gatunku wyrażającego tendencje narodowo patriotyczne w muzyce XIX wieku, zna tematykę wybranych oper S. Moniuszki oraz ich charakterystyczne cechy, dostrzega znaczenie badań etnograficznych w procesie wykorzystywania folkloru w muzyce XIX w., formułuje przejrzystą wypowiedź, określając cechy indywidualne stylu G. Verdiego, formułuje przejrzystą wypowiedź, określając cechy indywidualne stylu G. Pucciniego, wskazuje na cechy charakterystyczne stylu opery francuskiej i typowych dla niej gatunków odnosząc się do konkretnych przykładów z literatury muzycznej dostrzega związek ideologii romantycznej z rozwojem opery niemieckiej i dramatu muzycznego, dostrzega wpływ opery włoskiej i niemieckiej na styl opery narodowej poszczególnych szkół narodowych formułuje przejrzystą wypowiedź, określając cechy indywidualne stylu S. Moniuszki,

17 Klasa V 17 Semestr I Dopuszczający wymenia kompozytorów młodopolskich zna podstawowe cechy stylu impresjonistycznego zna terminy ekspresjonizm wiedeński i słowiański oraz nazwiska przedstawicieli, rozpoznaje cechy języka muzycznego i wyrazowości folkloryzmu i witalizmu przedstawia program grupy Młoda Polska w muzyce (Spółka Nakładowa Młodych Kompozytorów Polskich) rozpoznaje i charakteryzuje cechy języka muzycznego impresjonizmu, poprawnie posługując się terminami i pojęciami muzycznymi określającymi kolorystykę, tonalność, harmonikę, dynamikę i instrumentację, rozpoznaje i charakteryzuje cechy języka muzycznego i wyrazowości ekspresjonizmu (tonalność, harmonika, dynamika, instrumentacja, kolorystyka), rozpoznaje i charakteryzuje cechy języka muzycznego i wyrazowości folkloryzmu i witalizmu (metrorytmika, melodyka, tonalność, harmonika, dynamika, instrumentacja, kolorystyka), charakteryzuje twórczość M. Karłowicza, i Karola Szymanowskiego charakteryzuje twórczość C. Debussy'ego i M. Ravela, wymienia tytuły reprezentatywnych dzieł A. Schönberga, A. Berga, A. Weberna, A. Skriabina, poprawnie posługuje się terminami: politonalność, polimetria, polirytmia, charakteryzuje twórczość M. Karłowicza i Karola Szymanowskiego wskazując na jego szczególną rolę w rozwoju muzyki polskiej, wskazuje na związki twórczości C. Debussy'ego z symbolizmem, omawia cechy dramatu ekspresjonistycznego, rozpoznaje i charakteryzuje na podstawie analizy słuchowej i słuchowo-wzrokowej techniki kompozytorskie, np. Sprechgesang opisuje folkloryzm i witalizm na podstawie reprezentatywnych dzieł np. I. Strawińskiego, B. Bartoka, K. Szymanowskiego, charakteryzuje twórczość B. Bartoka,

18 Klasa V 18 Semestr I Dopuszczający charakteryzuje cechy języka muzycznego neoklasycyzmu zna pojęcia nowy modalizm, sonoryzm, aleatoryzm, muzyka konkretna, muzyka spektralna charakteryzuje i rozpoznaje cechy języka muzycznego neoklasycyzmu (metrorytmika, melodyka, tonalność, harmonika, dynamika, instrumentacja, kolorystyka), wyjaśnia terminy związane z charakterystycznymi technikami i zjawiskami w muzyce XX w.: muzyka konkretna, elektroniczna, muzyka graficzna, teatr instrumentalny, collage, music for tape, happening, muzyka topofoniczna, stochastycz-na, instalacja, opisuje nawiązania do różnych stylów historycznych, indywidualnych i jazzu na przykładzie wybranych dzieł, np. I. Strawińskiego, S. Prokofiewa, P. Hindemitha, B. Brittena, D. Szostakowicza, F. Poulenca, D. Milhaud'a, omawia techniki i tendencje przełomu XX i XXI wieku, np. minimal music, postmodernizm, spektralizm, neotonalność, charakteryzuje twórczość I. Strawińskiego w powiązaniu z biografią kom-pozytora, charakteryzuje twórczość S. Prokofiewa, zna założenia Grupy Sześciu, charakteryzuje system kompozytorski O. Messiaena, omawia poszukiwania w zakresie nowych brzmień w muzyce XX w. na przykładach dzieł kompozytorów i europejskich, np. L. Berio, G. Grisey'a, jest świadomy kontekstów i możliwości funkcjonowania muzyki w nowych mediach, omawia funkcje

19 Dopuszczający Klasa VI Semestr I wymienia nazwiska głównych kompozytorów muzyki polskiej I poł XX wieku (G. Bacewicz, S. Kisielewskiego, K. Serockiego, W. Kotońskiego, T. Bairda, A. Panufnika, T. Sikorskiego, W. Kilara, P. Szymańskiego, P. Mykietyna,) 19 charakteryzuje styl muzyczny kompozytorów muzyki polskiej I poł XX wieku opisuje dzieje muzyki polskiej na podstawie poznanych dzieł wybranych kompozytorów, np. G. Bacewicz, S. Kisielewskiego, K. Serockiego, W. Kotońskiego, T. Bairda, A. Panufnika, T. Sikorskiego, W. Kilara, P. Szymańskiego, P. Mykietyna, omawia wpływ warunków politycznych i społecznych na kształtowanie muzyki w Polsce bezpośrednio po II wojnie światowej oraz prezentuje własny pogląd na okres socrealizmu w muzyce, Dopuszczający Klasa VI Semestr II zna tytuły podstawowych dzieł w twórczości W. Lutosławskiego, H. M. Góreckiego, K. Pendereckiego, zna podstawowe fakty z życiorysu W. Lutosławskiego, H. M. Góreckiego, K. Pendereckiego, omawia twórczość W. Lutosławskiego, H. M. Góreckiego, K. Pendereckiego, w kontekście wydarzeń z życiorysów kompozytorów dostrzega rolę festiwali muzyki współczesnej i wpływ awangardy europejskiej na twórczość kompozytorów polskich,

20 IX. Formy sprawdzania osiągnięć ucznia sprawdzian pisemny w formie testów złożonych z zadań otwartych i zamkniętych, Materiał podlegający sprawdzeniu w formie sprawdzianu pisemnego obejmuje zwykle jakąś całość treści nauczania. Zwykle jest to blok tematyczny omówiony w cyklu lekcji dotyczących jakiegoś zagadnienia (techniki kompozytorskiej, szkoły kompozytorskiej, podokresu historii muzyki). Sprawdziany pisemne duże: obejmują zakres wiedzy przekazany uczniowi w czasie maksymalnie 6 zajęć lekcyjnych i poprzedzone są lekcją powtórzeniową Sprawdziany małe: obejmują zakres 1, 2 lub maksymalnie 3 lekcji, a ich przeprowadzenie nie zajmuje całej godziny lekcyjnej W każdym wypadku sprawdzian jest zapowiedziany, a zagadnienia których będzie dotyczył są wyraźnie sprecyzowane. Nie są przeprowadzane sprawdziany w czasie których uczeń musi się wykazać znajomością wiedzy dotyczącej całej epoki historycznej, ponieważ byłby to zbyt duży zakres materiału do przyswojenia dla ucznia (omówienie zjawisk muzycznych danej epoki historycznej zajmuje zwykle jeden semestr). 20 sprawdzian pisemny w formie jednego lub kilku zadań rozszerzonej odpowiedzi, sprawdzian pisemny w formie analizy słuchowej, słuchowo-wzrokowej lub wzrokowej podanych przykładów muzycznych, sprawdzian słuchowy z zakresu poznanej literatury muzycznej, odpowiedź ustna, ocena aktywności i trafności spostrzeżeń analitycznych podczas zajęć lekcyjnych w pracy indywidualnej i grupowej, ocena zadań domowych np. analizy wskazanych przez nauczyciela przykładów muzycznych, prezentacja analizy lub wybranych zagadnień, problemów lub procesów historycznych w formie projektu, przygotowana przez ucznia prezentacja multimedialna, poprzedzona jego samodzielnym doborem i uporządkowaniem informacji istotnych dla problemu i kontekstu historycznego, połączona z dyskusją analiza różnych wykonań tego samego dzieła muzycznego, sprawozdanie z aktywnego udziału ucznia w różnych formach życia muzycznego, przygotowanie przez ucznia notek programowych do własnego repertuaru egzaminacyjnego, opracowanie przez ucznia wyszukanego przez siebie, interesującego go zagadnienia w formie referatu lub prezentacji ustnej, sprawdzian internetowy wykonany samodzielnie przez ucznia za pomocą systemu cms moodle.

21 Pozostałe ustalenia dotyczące oceniania, jak również innych warunków realizowania zadań przez ucznia i nauczyciela, zawarte są w Wewnątrzszkolnym Systemie Oceniania 21