PARLAMENT EUROPEJSKI Komisja Prawna

Transkrypt

1 PARLAMENT EUROPEJSKI Komisja Prawna /0383(COD) POPRAWKI Projekt sprawozdania Tadeusz Zwiefka (PE v01-00) Jurysdykcja i uznawanie orzeczeń sądowych oraz ich wykonywanie w sprawach cywilnych i handlowych (przekształcenie) (COM(2010)0748 C7-0433/ /0383(COD)) AM\ doc PE v04-00 Zjednoczona w różnorodności

2 AM_Com_LegReport PE v /38 AM\ doc

3 59 Rolandas Paksas Punkt 2 preambuły (2) Unia wyznaczyła sobie za cel utrzymanie i dalszy rozwój obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, ułatwienie dostępu do wymiaru sprawiedliwości, w szczególności przy pomocy zasady wzajemnego uznawania orzeczeń sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych. Celem stopniowej budowy tego obszaru Unia między innymi musi podejmować środki w zakresie współpracy sądowej w sprawach cywilnych, zwłaszcza gdy są one niezbędne dla należytego funkcjonowania rynku wewnętrznego. (2) Unia wyznaczyła sobie za cel utrzymanie i dalszy rozwój przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, ułatwienie dostępu do wymiaru sprawiedliwości, w szczególności przy pomocy zasady wzajemnego uznawania orzeczeń sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych. Celem stopniowej budowy tej przestrzeni Unia między innymi musi przyjmować środki w zakresie współpracy sądowej w sprawach cywilnych, aby zapewnić lepsze funkcjonowanie przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości oraz rynku wewnętrznego, które można wspierać wyłącznie na poziomie ponadnarodowym. Or. lt 60 Juozas Imbrasas Punkt 2 preambuły (2) Unia wyznaczyła sobie za cel utrzymanie i dalszy rozwój obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, ułatwienie dostępu do wymiaru sprawiedliwości, w szczególności (2) Unia wyznaczyła sobie za cel utrzymanie i dalszy rozwój przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, ułatwienie dostępu do wymiaru sprawiedliwości, w szczególności AM\ doc 3/38 PE v04-00

4 przy pomocy zasady wzajemnego uznawania orzeczeń sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych. Celem stopniowej budowy tego obszaru Unia między innymi musi podejmować środki w zakresie współpracy sądowej w sprawach cywilnych, zwłaszcza gdy są one niezbędne dla należytego funkcjonowania rynku wewnętrznego. przy pomocy zasady wzajemnego uznawania orzeczeń sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych. Celem stopniowej budowy tej przestrzeni Unia między innymi musi przyjmować środki w zakresie współpracy sądowej w sprawach cywilnych, aby zapewnić lepsze funkcjonowanie przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości oraz rynku wewnętrznego. Or. lt 61 Rolandas Paksas Punkt 7 a preambuły (nowy) (7a) W dniu 30 listopada 2000 r. Rada ds. Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych przyjęła program środków na rzecz wdrożenia zasady wzajemnego uznawania orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych, którego celem było zniesienie wszystkich procedur potrzebnych do wykonalności wydanych w innym państwie członkowskim orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych; postanowiono skupić się na projekcie pilotażowym w bardzo konkretnym sektorze: zniesienie procedury exequatur w przypadku roszczeń bezspornych. Warto zauważyć, że ostatecznym celem jest zapewnienie uznawania i wykonywania orzeczeń wydanych w innym państwie członkowskim bez wymogu żadnych dodatkowych środków pośrednich, co sprowadza się do zniesienia procedury exequatur. Or. lt PE v /38 AM\ doc

5 62 Tadeusz Zwiefka Punkt 11 preambuły (11) Niniejsze rozporządzenie nie odnosi się do arbitrażu, z wyłączeniem ograniczonej liczby przewidzianych w nim przypadków. W szczególności nie odnosi się do formy, istnienia, ważności ani skutków umów arbitrażowych, uprawnień arbitrów, postępowań przed sądami arbitrażowymi ani do ważności, stwierdzenia nieważności oraz uznawania i wykonywania orzeczeń arbitrażowych. skreślony 63 Punkt 13 preambuły (13) Jurysdykcja oparta na łączniku miejsca zamieszkania powinna zostać uzupełniona jurysdykcją opartą na innych łącznikach, które powinny zostać dopuszczone ze względu na ścisły związek pomiędzy sądem a sporem prawnym lub w interesie prawidłowego wymiaru sprawiedliwości. Istnienie silnego związku powinno zagwarantować pewność prawną oraz uniknięcie pozywania pozwanego przed sąd państwa członkowskiego, przed którego pozwania nie mógł zasadnie oczekiwać. Ma to istotne znaczenie zwłaszcza w przypadku sporów dotyczących zobowiązań pozaumownych wynikających z naruszenia prywatności i innych dóbr osobistych, w tym (13) Jurysdykcja oparta na łączniku miejsca zamieszkania powinna zostać uzupełniona jurysdykcją opartą na innych łącznikach, które powinny zostać dopuszczone ze względu na ścisły związek pomiędzy sądem a sporem prawnym lub w interesie prawidłowego wymiaru sprawiedliwości. Istnienie silnego związku powinno zagwarantować pewność prawną oraz uniknięcie pozywania pozwanego przed sąd państwa członkowskiego, przed którego pozwania nie mógł zasadnie oczekiwać, a także uniknięcie wybierania sądu ze względu na możliwość korzystniejszego rozstrzygnięcia sprawy (tzw. forum-shopping). Ma to istotne znaczenie zwłaszcza w przypadku sporów AM\ doc 5/38 PE v04-00

6 zniesławienia. dotyczących zobowiązań pozaumownych wynikających z naruszenia prywatności i innych dóbr osobistych, w tym zniesławienia, oraz w przypadku sporów z elementem międzynarodowym opartych na pozwie zbiorowym, które zapewne będą coraz częstsze na coraz mobilniejszym rynku pracy. 64 Punkt 13 a preambuły (nowy) (13a) Mając na celu ochronę praw i obowiązków pracowników i pracodawców, w niniejszym rozporządzeniu przyjęto jako zasadę ogólną, że właściwe dla sporu zbiorowego powinny być sądy państwa, w którym wniesiono pozew zbiorowy. W istocie zakres przepisów szczególnych odnoszących się do pozwu zbiorowego powinien odpowiadać zakresowi przepisów regulujących tę kwestię w rozporządzeniu (WE) nr 864/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. dotyczącym prawa właściwego dla zobowiązań pozaumownych (Rzym II) 1 i powinien być interpretowany w ten sam sposób. Zasada szczególna dotycząca sporu zbiorowego, określona w art. 22 ust. -1, nie narusza warunków dotyczących przeprowadzania takich sporów zgodnie z prawem krajowym oraz nie narusza statusu prawnego związków zawodowych lub organizacji reprezentujących interesy zawodowe pracowników, przewidzianego prawem państw członkowskich. PE v /38 AM\ doc

7 1 Dz.U. L 199 z , s. 40. Uzasadnienie Nalezy zgwarantować spójność przepisów rozporządzenia Bruksela I z przepisami rozporządzenia Rzym II, tak by uzyskać jak największą pewność prawną dla pracowników i pracodawców. Zresztą dzięki spójności rozporządzeń Rzym II i Bruksela I sąd właściwy będzie często mógł zastosować prawo swojego państwa, co ma szczególne znaczenie w złożonej dziedzinie pozwów zbiorowych, jako że prawa poszczególnych państw członkowskich tak bardzo się od siebie różnią. 65 Tadeusz Zwiefka Artykuł 1 ustęp 2 litera d) d) sądownictwa polubownego, z zastrzeżeniem przepisów art. 29 ust. 4 oraz art. 33 ust. 3. d) sądownictwa polubownego. 66 Artykuł 2 litera c) c) sąd obejmuje wszystkie organy, którym państwa członkowskie nadały jurysdykcję w sprawach należących do zakresu niniejszego rozporządzenia; c) sąd obejmuje wszystkie organy, którym państwa członkowskie nadały jurysdykcję w sprawach należących do zakresu niniejszego rozporządzenia; pojęcie to obejmuje również organy międzynarodowe, którym dane państwo członkowskie przyznało jurysdykcję w sprawach wchodzących w zakres niniejszego rozporządzenia; taki organ AM\ doc 7/38 PE v04-00

8 międzynarodowy uznaje się za sąd danego państwa członkowskiego, nawet jeżeli znajduje się poza jego terytorium; 67 Artykuł 4 ustęp 2 2. Osoby nie mające miejsca zamieszkania w państwach członkowskich mogą być pozywane przed sądy państwa członkowskiego tylko zgodnie z przepisami ustanowionymi w sekcjach 2 8 niniejszego rozdziału. 2. Osoby mające miejsce zamieszkania w państwie członkowskim mogą również powołać się na przepisy ustanowione w sekcjach 2 8 niniejszego rozdziału w przypadku pozwanego, który nie ma miejsca zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego. 68 Artykuł 4 ustęp 2 a (nowy) 2a. Z zastrzeżeniem ust. 2 oraz art. 22 i 23, jeżeli pozwany nie ma miejsca zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego, jurysdykcję sądów każdego państwa członkowskiego określa prawo danego państwa członkowskiego. PE v /38 AM\ doc

9 69 Artykuł 4 ustęp 2 b (nowy) 2b. W przypadku pozwanego, który nie ma miejsca zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego, osoby mające miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego, niezależnie od posiadanego obywatelstwa, mogą powoływać się w tym państwie członkowskim na obowiązujące tam przepisy jurysdykcyjne tak samo jak obywatele tego państwa członkowskiego. 70 Artykuł 5 punkt 2 2. jeżeli przedmiotem postępowania jest czyn niedozwolony lub czyn podobny do czynu niedozwolonego albo roszczenia wynikające z takiego czynu sądowi miejsca, gdzie nastąpiło lub może nastąpić zdarzenie wywołujące szkodę; 2. jeżeli przedmiotem postępowania jest czyn niedozwolony lub czyn podobny do czynu niedozwolonego albo roszczenia wynikające z takiego czynu sądowi miejsca, gdzie nastąpiło lub może nastąpić zdarzenie wywołujące szkodę; sąd taki może przyjąć jurysdykcję tylko wówczas, gdy istnieje wystarczający, zasadniczy lub istotny związek z krajem, w którym wniesiono pozew; 71 AM\ doc 9/38 PE v04-00

10 Artykuł 5 punkt 2 a (nowy) 2a. w sprawach o naruszenie prywatności lub dóbr osobistych, w przypadku gdy naruszenia dokonano poprzez publikację lub emisję spornego materiału w internecie, sąd kraju, na który zasadniczo nakierowano publikację lub emisję, pod warunkiem że stwierdzi on swoją właściwość w oparciu szereg łączników, które mają znaczenie dla przedmiotowej właściwości terytorialnej. ustalenie kraju, na który zasadniczo nakierowano publikację lub emisję online, powinno się odbywać w szczególności poprzez określenie języka publikacji lub emisji online, nazwy domeny internetowej lub poprzez sprzedaż bądź liczbę odbiorców w danym kraju jako część całkowitej sprzedaży lub liczby odbiorców, bądź poprzez połączenie tych czynników; 72 Artykuł 5 punkt 2 a (nowy) 2a. jeżeli przedmiotem postępowania jest czyn niedozwolony lub czyn podobny do czynu niedozwolonego albo roszczenia wynikające ze szkód w środowisku lub szkód na osobie lub mieniu powstałych w wyniku takich szkód sądowi miejsca, gdzie nastąpiło lub może nastąpić zdarzenie wywołujące szkodę, chyba że osoba dochodząca odszkodowania postanowi wnieść sprawę do sądu PE v /38 AM\ doc

11 właściwego dla miejsca, w którym nastąpiło wydarzenie, w wyniku którego powstała szkoda, w tym miejsca, w którym podjęto decyzję, z której wynikł czyn niedozwolony lub czyn podobny do czynu niedozwolonego; 73 Artykuł 5 punkt 3 3. w odniesieniu do praw rzeczowych lub posiadania ruchomości, sąd miejsca położenia danego majątku; skreślony Uzasadnienie Nie jest trafne ustalanie właściwości na podstawie położenia ruchomości. Stwarza to niepewność prawną, jako że przedmioty ruchome nie znajdują się na ogół w jednym określonym miejscu. Jeżeli powód jest w posiadaniu rzeczy, łatwo mu dokonać tzw. forum shopping. Dlatego w tym i w innych przypadkach nie jest także jasne, kiedy rzecz ma znajdować się w określonym miejscu: w chwili zlożenia pozwu czy w chwili doręczenia go powodowi? 74 Artykuł 6 punkt 1 1. jeżeli ma miejsce zamieszkania w państwie członkowskim i pozywa się łącznie kilka osób przed sąd miejsca, w którym ma miejsce zamieszkania jeden z 1. jeżeli pozywa się łącznie kilka osób przed sąd miejsca, w którym ma miejsce zamieszkania jeden z pozwanych, o ile między sprawami istnieje tak ścisła więź, AM\ doc 11/38 PE v04-00

12 pozwanych, o ile między sprawami istnieje tak ścisła więź, że pożądane jest ich łączne rozpoznanie i rozstrzygnięcie w celu uniknięcia wydania w oddzielnych postępowaniach sprzecznych ze sobą orzeczeń; że pożądane jest ich łączne rozpoznanie i rozstrzygnięcie w celu uniknięcia wydania w oddzielnych postępowaniach sprzecznych ze sobą orzeczeń; 75 Artykuł 8 Bez uszczerbku dla art. 5 ust. 5 w sprawach dotyczących ubezpieczenia jurysdykcję określa niniejsza sekcja. Bez uszczerbku dla art. 4 ust. 2a i art. 5 ust. 5 w sprawach dotyczących ubezpieczenia jurysdykcję określa niniejsza sekcja. 76 Artykuł 15 ustęp 1 wprowadzenie 1. Jeżeli przedmiotem postępowania jest umowa lub roszczenia z umowy, którą zawarła osoba, konsument, w celu, który nie może być uważany za działalność zawodową lub gospodarczą tej osoby, jurysdykcję określa się na podstawie niniejszej sekcji, bez uszczerbku dla art. 5 ust. 5, 1. Jeżeli przedmiotem postępowania jest umowa lub roszczenia z umowy, którą zawarła osoba, konsument, w celu, który nie może być uważany za działalność zawodową lub gospodarczą tej osoby, jurysdykcję określa się na podstawie niniejszej sekcji, bez uszczerbku dla art. 4 ust. 2a i art. 5 ust. 5, PE v /38 AM\ doc

13 77 Artykuł 18 ustęp 1 1. Jeżeli przedmiotem postępowania jest indywidualna umowa o pracę lub roszczenia z indywidualnej umowy o pracę, jurysdykcję określa się według niniejszej sekcji, bez uszczerbku dla art. 5 ust. 5 oraz art. 1 ust Jeżeli przedmiotem postępowania jest indywidualna umowa o pracę lub roszczenia z indywidualnej umowy o pracę, jurysdykcję określa się według niniejszej sekcji, bez uszczerbku dla art. 5 ust. 5. Uzasadnienie Pracownicy powinni mieć również prawo do pozywania kilku pracodawców. Może to mieć znaczenie, w przypadku gdy trudno jest wskazać wśród wielu pracodawców tego, który faktycznie ponosi odpowiedzialność, np. z uwagi na złożoną strukturę przedsiębiorstwa. 78 Artykuł 18 ustęp 1 1. Jeżeli przedmiotem postępowania jest indywidualna umowa o pracę lub roszczenia z indywidualnej umowy o pracę, jurysdykcję określa się według niniejszej sekcji, bez uszczerbku dla art. 5 ust. 5 oraz art. 6 ust Jeżeli przedmiotem postępowania jest indywidualna umowa o pracę lub roszczenia z indywidualnej umowy o pracę, jurysdykcję określa się według niniejszej sekcji, bez uszczerbku dla art. 4 ust. 2a, art. 5 ust. 5 oraz art. 6 pkt AM\ doc 13/38 PE v04-00

14 Artykuł 18 ustęp 1 a (nowy) Uzasadnienie 1a. Pracownicy mają prawo do zastosowania podstawy z art. 6 pkt 1. Pracownicy powinni mieć również prawo do pozywania kilku pracodawców. Może to mieć znaczenie, w przypadku gdy trudno jest wskazać wśród wielu pracodawców tego, który faktycznie ponosi odpowiedzialność, np. z uwagi na złożoną strukturę przedsiębiorstwa. 80 Tiziano Motti, Antonio Cancian Artykuł 20 ustęp 1 1. Pracodawca może wytoczyć powództwo tylko przed sądami państwa członkowskiego, na terytorium którego pracownik ma miejsce zamieszkania. 1. Pracodawca może wytoczyć powództwo tylko przed sądami państwa członkowskiego właściwego z uwagi na postanowienia zawarte w umowie o pracę, podpisanej przez pracodawcę i pracownika. Wybór właściwej instancji w obrębie wyżej określonego państwa członkowskiego musi uwzględniać trudności, jakie napotykają małe i średnie przedsiębiorstwa przy podejmowaniu postępowań sądowych poza terytorium państwa, na terenie którego dane przedsiębiorstwo ma siedzibę. Or. it 81 PE v /38 AM\ doc

15 Artykuł 22 wprowadzenie Jurysdykcję wyłączną mają: Niezależnie od miejsca zamieszkania jurysdykcję wyłączną mają: 82 Artykuł 22 punkt -1 (nowy) Uzasadnienie -1. w planowanym lub zawisłym postępowaniu w sprawie pozwu zbiorowego sąd państwa członkowskiego, w którym pozew ma być lub został złożony. Zgodnie z punktem 7 preambuły rozporządzenia Rzym II konieczne jest zachowanie spójności między tymi instrumentami prawa wspólnotowego, które regulują właściwość przepisów, a jurysdykcją sądów. Należy wprowadzić jurysdykcję odpowiadającą art. 9 rozporządzenia Rzym II, aby zapobiec wybieraniu sądu ze względu na możliwość korzystniejszego rozstrzygnięcia sprawy (tzw. forum shopping). Zasada spójna z rozporządzeniem Rzym II daje pewność prawną pracodawcomi i pracownikom. Spójność między rozporządzeniami Rzym II i Bruksela I oznacza, że sąd właściwy często będzie stosował prawo swojego kraju, co ma znaczenie w złożonej dziedzinie pozwów zbiorowych. 83 Artykuł 23 ustęp 1 wprowadzenie AM\ doc 15/38 PE v04-00

16 1. Jeżeli strony uzgodniły, że sąd lub sądy państwa członkowskiego powinny rozstrzygać spór już wynikły albo spór przyszły mogący wyniknąć z określonego stosunku prawnego, to sąd lub sądy tego państwa członkowskiego mają jurysdykcję chyba, że umowa jest w swojej zasadniczej treści nieważna na mocy prawa danego państwa członkowskiego. Sąd lub sądy tego państwa mają jurysdykcję wyłączną, o ile strony nie uzgodniły czego innego. Taka umowa dotycząca jurysdykcji musi być zawarta: 1. Jeżeli strony uzgodniły, że sąd lub sądy państwa członkowskiego powinny rozstrzygać spór już wynikły albo spór przyszły mogący wyniknąć z określonego stosunku prawnego, to sąd lub sądy tego państwa członkowskiego mają jurysdykcję chyba, że umowa jest w swojej zasadniczej treści nieważna na mocy właściwego prawa danego państwa członkowskiego. Sąd lub sądy tego państwa mają jurysdykcję wyłączną, o ile strony nie uzgodniły czego innego. Taka umowa dotycząca jurysdykcji musi być zawarta: 84 Artykuł 25 wprowadzenie Jeżeli żaden sąd państwa członkowskiego nie ma jurysdykcji zgodnie z art. 2 24, przysługuje ona sądom państwa członkowskiego, w którym znajduje się majątek pozwanego, o ile Jeżeli żaden sąd państwa członkowskiego nie ma jurysdykcji zgodnie z art. 5 24, przysługuje ona sądowi państwa członkowskiego, w którym pozwany ma miejsce zamieszkania: 85 Artykuł 25 litera a) a) wartość tego majątku nie jest skreślony PE v /38 AM\ doc

17 niewspółmierna do wartości roszczenia; oraz 86 Artykuł 25 litera a) wartość tego majątku nie jest niewspółmierna do wartości roszczenia; oraz wartość tego majątku nie jest niewspółmierna do wartości roszczenia. 87 Artykuł 25 litera b) b) sprawa ma wystarczający związek z państwem członkowskim sądu, przed którym wytoczono powództwo. skreślona Uzasadnienie Ograniczenie tworzy niepewność prawną i pozostawia pole do interpretacji. Jeżeli istnieje wystarczający związek, stosuje się przepisy o właściwości z rozdziału II sekcje 2-7 niniejszego rozporządzenia, zatem literę należy skreślić. 88 AM\ doc 17/38 PE v04-00

18 Artykuł 25 litera b) b) sprawa ma wystarczający związek z państwem członkowskim sądu, przed którym wytoczono powództwo. skreślona 89 Artykuł 25 ustęp 1 akapit pierwszy (nowy) 1. w sprawach dotyczących umowy zawartej z pozwanym, który prowadzi działalność zawodową lub gospodarczą lub taką działalność w jakikolwiek sposób kieruje do tego państwa członkowskiego lub do kilku państw włącznie z tym państwem członkowskim, a umowa wchodzi w zakres tej działalności; 2. w sprawach dotyczących zobowiązania pozaumownego, które wiąże się ściśle z działalnością gospodarczą lub zawodową pozwanego prowadzoną w tym państwie członkowskim lub skierowaną do tego państwa członkowskiego lub kilku państw, włącznie z tym państwem członkowskim; 3. w sprawach dotyczących zobowiązania pozaumownego, które wiąże się ściśle z umową zawartą między stronami, jeżeli sąd tego państwa członkowskiego jest właściwy dla spraw dotyczących tej umowy na podstawie art. 5 pkt 1; 4. w sprawach dotyczących umowy, jeżeli strony wybrały prawo tego państwa członkowskiego jako właściwe dla zawartej przez nie umowy; PE v /38 AM\ doc

19 90 Artykuł 26 wprowadzenie Jeżeli żaden sąd państwa członkowskiego nie ma jurysdykcji na mocy niniejszego rozporządzenia, sądy państwa członkowskiego mogą w wyjątkowych przypadkach rozpoznać sprawę, jeśli jest to niezbędne dla zapewnienia prawa do rzetelnego procesu lub prawa do dostępu do wymiaru sprawiedliwości, w szczególności: Jeżeli żaden sąd państwa członkowskiego nie ma jurysdykcji na mocy niniejszego rozporządzenia, sądy państwa członkowskiego są w wyjątkowych przypadkach właściwe dla spraw, w których pozwany ma miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego, jeśli jest to niezbędne dla zapewnienia prawa do rzetelnego procesu lub prawa do dostępu do wymiaru sprawiedliwości, w szczególności: 91 Artykuł 26 zakończenie oraz sprawa ma wystarczający związek z państwem członkowskim sądu, przed którym wytoczono powództwo. skreślone Uzasadnienie Ograniczenie tworzy niepewność prawną i pozostawia pole do interpretacji. Jeżeli istnieje wystarczający związek, stosuje się przepisy o właściwości z rozdziału II sekcje 2-7 niniejszego rozporządzenia, zatem przedmiotowy tekst należy skreślić. AM\ doc 19/38 PE v04-00

20 92 Artykuł 26 zakończenie oraz sprawa ma wystarczający związek z państwem członkowskim sądu, przed którym wytoczono powództwo. oraz pozwany ma miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego, przed którego sądem wytoczono powództwo. 93 Artykuł 27 Sąd państwa członkowskiego stwierdza z urzędu brak swej jurysdykcji, jeżeli wystąpiono do niego o rozpoznanie sprawy do której rozpoznania nie ma jurysdykcji na mocy niniejszego rozporządzenia. Sąd państwa członkowskiego stwierdza z urzędu brak swej jurysdykcji, jeżeli wystąpiono do niego o rozpoznanie sprawy należącej na podstawie art. 22 do wyłącznej jurysdykcji sądu innego państwa członkowskiego. 94 Artykuł 28 ustęp 1 1. Jeżeli pozwany jest pozwany przed sąd państwa członkowskiego i nie wdaje się w spór, sąd zawiesza postępowanie do czasu 1. Jeżeli pozwany jest pozwany przed sąd państwa członkowskiego i nie wdaje się w spór, sąd z urzędu stwierdza brak swej PE v /38 AM\ doc

21 ustalenia, że pozwany miał możliwość uzyskania dokumentu wszczynającego postępowanie albo dokumentu równorzędnego w czasie umożliwiającym mu przygotowanie obrony albo że podjęte zostały wszelkie niezbędne do tego czynności. jurysdykcji, jeżeli jego jurysdykcja nie wynika z niniejszego rozporządzenia. 95 Artykuł 28 ustęp 1 a (nowy) 1a. Sąd zawiesza postępowanie do czasu ustalenia, że pozwany miał możliwość otrzymać dokument wszczynający postępowanie albo dokument równorzędny w czasie umożliwiającym mu przygotowanie obrony, albo że podjęte zostały wszelkie niezbędne do tego czynności. 96 Giuseppe Gargani Artykuł 29 ustęp 2 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, sąd, przed którym najpierw wytoczono powództwo, stwierdza swoją jurysdykcję w terminie sześciu miesięcy, chyba że uniemożliwiają to nadzwyczajne okoliczności. Na wniosek innego sądu, przed który wytoczono powództwo, sąd, 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, sąd, przed którym najpierw wytoczono powództwo, stwierdza swoją jurysdykcję w terminie trzydziestu dni, chyba że uniemożliwiają to nadzwyczajne okoliczności należycie umotywowane. Na wniosek innego sądu, przed który AM\ doc 21/38 PE v04-00

22 przed którym najpierw wytoczono powództwo informuje ten sąd o dacie, w której wytoczono przed nim powództwo oraz czy stwierdził swoją jurysdykcję w danej sprawie, a jeśli nie, podaje szacunkowy termin jej stwierdzenia. wytoczono powództwo, sąd, przed którym najpierw wytoczono powództwo informuje ten sąd o dacie, w której wytoczono przed nim powództwo oraz czy stwierdził swoją jurysdykcję w danej sprawie, a jeśli nie, podaje szacunkowy termin jej stwierdzenia. Or. it 97 Artykuł 29 ustęp 3 a (nowy) 3a. Sądy innego państwa członkowskiego, co do których właściwości zgłoszono zarzut, że strony uzgodniły, iż wyłączną właściwość będzie miał sąd lub sądy innego państwa członkowskiego na podstawie art. 23 ust. 1, chyba że ich właściwość opiera się na art. 22 lub 23, zawieszają postępowanie po tym jak sąd lub sądy tego państwa członkowskiego, co do których twierdzi się, że dokonano wyboru ich właściwości, zostaną wezwane do stwierdzenia w postępowaniu głównym lub wstępnym istnienia, ważności lub skutków umownego wyboru sądu w sporze między przedmiotowymi stronami. Niniejszy ustęp stosuje się niezależnie od tego, do którego sądu sprawę wniesiono wcześniej. Niniejszy ustęp nie ma zastosowania do sporów dotyczących kwestii, o których mowa w sekcjach 3, 4 i 5 rozdziału II. PE v /38 AM\ doc

23 98 Giuseppe Gargani Artykuł 29 ustęp 4 4. Jeżeli uzgodnione lub wyznaczone miejsce prowadzenia postępowania polubownego znajduje się w państwie członkowskim, sądy innego państwa członkowskiego, w odniesieniu do których zgłoszono zarzut braku jurysdykcji, zawieszają postępowanie po tym jak przed sądami państwa członkowskiego, w którym znajduje się miejsce prowadzenia postępowania polubownego, lub przed sądem polubownym wszczęto postępowanie, w którym głównym celem lub kwestią incydentalną jest stwierdzenie istnienia, ważności lub skutków tej umowy o arbitraż. Niniejszy ustęp nie stanowi dla sądu, w odniesieniu do którego zgłoszono zarzut braku jurysdykcji, przeszkody dla stwierdzenia braku swojej jurysdykcji, jeśli nakazuje mu to jego prawo krajowe. Jeżeli zostanie stwierdzone istnienie, ważność lub skutki umowy o arbitraż, sąd przed który wytoczono powództwo, stwierdza brak swojej jurysdykcji. Niniejszy ustęp nie ma zastosowania do spraw dotyczących kwestii, o których mowa w sekcjach 3, 4 i 5 rozdziału II. 4. Jeżeli dany podmiot złożył wniosek za późno lub bezpodstawnie, sąd, do którego zwrócono się najpierw, może decyzją kwestionującą jego jurysdykcję na korzyść sądu, do którego zwrócono się później, skazać ten podmiot na zapłatę kwoty proporcjonalnej do wartości przedmiotu postępowania, przy czym kwota ta nie może przekraczać 10% odnośnej wartości, bez uszczerbku dla odszkodowania, jakiego może zażądać strona przeciwna. Uważa się, że dany podmiot złożył wniosek za późno lub bezpodstawnie, jeżeli uczynił to z naruszeniem klauzuli właściwości sądu, którą znał lub której nie znał z powodu swojego zaniedbania. Or. it 99 Artykuł 29 ustęp 4 akapit czwarty AM\ doc 23/38 PE v04-00

24 Niniejszy ustęp nie ma zastosowania do spraw dotyczących kwestii, o których mowa w sekcjach 3, 4 i 5 rozdziału II. Niniejszego ustępu nie stosuje się do spraw dotyczących kwestii, o których mowa w sekcjach 3, 4 i 5 rozdziału II, oraz do wszelkiego postepowania, w którym wydano ostatecznie wiążącą decyzję w sprawie właściwości. 100 Artykuł 31 ustęp 2 W szczególności sąd, do którego wniesiono wniosek o środki zabezpieczające, w tym tymczasowe, występuje do drugiego sądu o informacje na temat wszystkich istotnych okoliczności sprawy, takich jak pilność wnioskowanego środka lub odmowie orzeczenia podobnego środka przez sąd, przed który wytoczono powództwo główne. Taka współpraca w żadnym razie nie podważa pilnego charakteru wnioskowanego środka. Jeżeli przed podjęciem decyzji w sprawie tego środka współpraca okaże się niemożliwa, sąd zarządzający ten środek kontaktuje się i wymienia informacje z sądem przedmiotowo właściwym po zarządzeniu tego środka. Jeżeli po ww. wymianie sąd zarządzający środek odmiennie oceni wnioskowany środek, w koordynacji z jakimkolwiek zaangażowanym w sprawę sądem uchyla lub zmienia ten środek, a strony zaprzestają jego stosowania. 101 Artykuł 32 ustęp 2 PE v /38 AM\ doc

25 2. Z wyjątkiem umów podlegających przepisom sekcji 3, 4 i 5 niniejszego rozdziału, jeżeli umowa, o której mowa w art. 23 nadaje wyłączną jurysdykcję sądowi lub sądom państwa członkowskiego, sądy innych państw członkowskich nie mają jurysdykcji w sprawie dopóty, dopóki sąd lub sądy wyznaczone w umowie nie stwierdzą braku swojej jurysdykcji. skreślony 102 Artykuł 32 ustęp 2 2. Z wyjątkiem umów podlegających przepisom sekcji 3, 4 i 5 niniejszego rozdziału, jeżeli umowa, o której mowa w art. 23 nadaje wyłączną jurysdykcję sądowi lub sądom państwa członkowskiego, sądy innych państw członkowskich nie mają jurysdykcji w sprawie dopóty, dopóki sąd lub sądy wyznaczone w umowie nie stwierdzą braku swojej jurysdykcji. 2. Z wyjątkiem umów podlegających przepisom sekcji 3, 4 i 5 niniejszego rozdziału, jeżeli umowa, o której mowa w art. 23 nadaje wyłączną jurysdykcję sądowi lub sądom państwa członkowskiego, sądy innych państw członkowskich zawieszają toczące się przed nimi postępowanie, dopóki sąd lub sądy wyznaczone w umowie nie stwierdzą braku swojej jurysdykcji, lub też dopóki obie strony nie uzgodnią jurysdykcji sądów tego innego państwa członkowskiego lub nie wdadzą się w spór zgodnie z art Tadeusz Zwiefka AM\ doc 25/38 PE v04-00

26 Artykuł 32 ustęp 2 2. Z wyjątkiem umów podlegających przepisom sekcji 3, 4 i 5 niniejszego rozdziału, jeżeli umowa, o której mowa w art. 23 nadaje wyłączną jurysdykcję sądowi lub sądom państwa członkowskiego, sądy innych państw członkowskich nie mają jurysdykcji w sprawie dopóty, dopóki sąd lub sądy wyznaczone w umowie nie stwierdzą braku swojej jurysdykcji. 2. Z zastrzeżeniem art. 24, jeżeli sprawę wniesiono do sądu, któremu umowa, o której mowa w art. 23, nadaje wyłączną jurysdykcję, sąd innego państwa członkowskiego, do którego również wniesiono sprawę, zawiesza postępowanie, dopóki nie zostanie stwierdzona jurysdykcja sądu wyznaczonego w umowie. 104 Tadeusz Zwiefka Artykuł 32 ustęp 2 a (nowy) 2a. Jeżeli zostanie stwierdzona jurysdykcja sądu wskazanego w umowie, sąd innego państwa członkowskiego, do którego również wniesiono sprawę, odmawia właściwości na korzyść tego sądu. 105 Tadeusz Zwiefka Artykuł 32 ustęp 2 b (nowy) 2b. Ustępów 2 i 3 nie stosuje się do umów podlegających sekcjom 3, 4 i 5, jeżeli PE v /38 AM\ doc

27 powodem jest ubezpieczający, ubezpieczony, strona poszkodowana lub uposażony z tytułu ubezpieczenia, konsument lub pracownik. 106 Artykuł 34 ustęp 1 wprowadzenie 1. Nie naruszając przepisów art. 3 7, jeżeli w okresie, w którym przed sądami państwa trzeciego zawisły sprawy o to samo roszczenie między tymi samymi stronami, wytoczone zostaje powództwo przed sądem w państwie członkowskim, sąd ten może zawiesić postępowanie, jeżeli: 1. Nie naruszając przepisów art. 3 7, jeżeli w tym samym czasie przed sądami państwa trzeciego i sądem w państwie członkowskim zawisły sprawy o to samo roszczenie między tymi samymi stronami albo sprawy powiązane, sąd państwa członkowskiego może na wniosek strony zawiesić postępowanie, jeżeli: 107 Artykuł 34 ustęp 1 litera a) a) powództwo zostało wytoczone najpierw przed sądem państwa trzeciego; skreślony 108 AM\ doc 27/38 PE v04-00

28 Artykuł 34 ustęp 1 litera b) b) można oczekiwać, że sąd w państwie trzecim wyda, w rozsądnym terminie, orzeczenie, które będzie można uznać i, w odpowiednich przypadkach, wykonać w tym państwie członkowskim; oraz b) można oczekiwać, że sąd w państwie trzecim wyda, w rozsądnym terminie, orzeczenie, które będzie można uznać i, w odpowiednich przypadkach, wykonać w tym państwie członkowskim, chyba że w państwie trzecim znajdują się aktywa wystarczające do zaspokojenia roszczeń wynikających z wyroku wydanego na korzyść powoda; oraz 109 Artykuł 34 ustęp 1 litera c) c) sąd upewnił się, że jest to potrzebne do zapewnienia prawidłowego wymiaru sprawiedliwości. c) sąd państwa członkowskiego upewnił się, że zawieszenie toczącego się przed nim postępowania jest w interesie wymiaru sprawiedliwości, zaś sądy państwa trzeciego wyraźnie bardziej nadają się do rozstrzygnięcia sprawy niż sądy, przed które te sprawę wniesiono. 110 Artykuł 34 ustęp 4 4. Sąd umarza postępowania na wniosek 4. Sąd umarza postępowania na wniosek PE v /38 AM\ doc

29 jednej ze stron lub z urzędu, jeżeli postępowanie przed sądem państwa trzeciego zakończyło się i doprowadziło do wydania orzeczenia, które można wykonać w tym państwie albo uznać, lub, w odpowiednich przypadkach, wykonać, w państwie członkowskim. jednej ze stron, jeżeli postępowanie przed sądem państwa trzeciego zakończyło się i doprowadziło do wydania orzeczenia, które można wykonać w tym państwie albo uznać, lub, w odpowiednich przypadkach, wykonać, w państwie członkowskim. 111 Artykuł 34 ustęp 4 a (nowy) 4a. Postępowania, o których mowa w ut. 1, uznaje się za pozostające ze sobą w związku w rozumieniu art. 30 ust Artykuł 34 a (nowy) Artykuł 34a 1. Nie naruszając przepisów art. 3 7, jeżeli w tym samym okresie przed sądami państwa trzeciego i sądem w państwie członkowskim zawisły sprawy o to samo roszczenie między tymi samymi stronami lub też sprawy powiązane, sąd państwa członkowskiego może na wniosek strony zawiesić postępowanie, jeżeli postępowanie przed sądami państwa trzeciego ma za przedmiot jedną z AM\ doc 29/38 PE v04-00

30 poniższych kwestii: a) prawa rzeczowe na nieruchomości lub dzierżawy nieruchomości, jeżeli przedmiotowa nieruchomość znajduje się w tym państwie trzecim; b) ważność ustanowienia, nieważność lub rowiązanie spółek lub innych osób prawnych lub stowarzyszeń osób fizycznych lub prawnych, lub też ważność decyzji ich organów, jeżeli siedziba danej spółki, osoby prawnej lub stowarzyszenia znajduje się w tym państwie trzecim; c) rejestracja lub ważność patentów, znaków towarowych, wzorów i modeli, jak również podobnych praw wymagających zgłoszenia lub zarejestrowania, jeżeli takie zgłoszenie lub rejestrację zastosowano w odniesieniu do tego państwa trzeciego lub jeżeli nastąpiły one w tym państwie trzecim, pod warunkiem że: (i) można oczekiwać, że sąd w państwie trzecim wyda, w rozsądnym terminie, orzeczenie, które będzie można uznać i, w odpowiednich przypadkach, wykonać w tym państwie członkowskim, chyba że w państwie trzecim znajdują się aktywa wystarczające do zaspokojenia roszczeń wynikających z wyroku wydanego na korzyść powoda; oraz (ii) sąd państwa członkowskiego upewnił się, że zawieszenie toczącego się przed nim postępowania jest w interesie wymiaru sprawiedliwości, zaś sądy państwa trzeciego wyraźnie bardziej nadają się do rozstrzygnięcia sprawy niż sądy, przed które te sprawę wniesiono. 2. W okresie zawieszenia strona, która wytoczyła powództwo przed sądem w państwie członkowskim, nie traci korzyści związanych z przerwaniem biegu przedawnienia przewidzianych w prawie tego państwa członkowskiego. 3. Sąd państwa członkowskiego może PE v /38 AM\ doc

31 podjąć postępowanie w każdym czasie na wniosek jednej ze stron, jeżeli spełniony został jeden z następujących warunków: a) postępowanie przed sądem państwa trzeciego zostało zawieszone lub umorzone; b) sąd tego państwa członkowskiego ocenia, że postępowanie przed sądem państwa trzeciego nie zostanie przypuszczalnie zakończone w rozsądnym terminie; c) podjęcie postępowania jest niezbędne do zapewnienia prawidłowego wymiaru sprawiedliwości. 4. Sąd państwa członkowskiego umarza postępowania na wniosek jednej ze stron, jeżeli postępowanie przed sądem państwa trzeciego zakończyło się i doprowadziło do wydania orzeczenia, które można wykonać w tym państwie albo uznać, lub, w odpowiednich przypadkach, wykonać, w państwie członkowskim. 5. Postępowania, o których mowa w ut. 1, uznaje się za pozostające ze sobą w związku w rozumieniu art. 30 ust Artykuł 34 b (nowy) Artykuł 34b 1. Nie naruszając przepisów z art. 3-7, jeżeli w państwie trzecim i w sądzie państwa członkowskiego wszczęte zostanie między tymi samymi stronami postępowanie wchodzące w materialny zakres umowy o wyborze sądu, która AM\ doc 31/38 PE v04-00

32 przyznaje wyłaczną właściwość sądom państwa, które nie jest ani państwem członkowskim, ani państwem, które obowiązuje konwencja z Lugano z 2007 r., sąd państwa członkowskiego może na wniosek jednej ze stron zawiesić toczące się przed nim postepowanie, jeżeli: a) można oczekiwać, że sąd w państwie trzecim wyda, w rozsądnym terminie, orzeczenie, które będzie można uznać i, w odpowiednich przypadkach, wykonać w tym państwie członkowskim, chyba że w państwie trzecim znajdują się aktywa wystarczające do zaspokojenia roszczeń wynikających z wyroku wydanego na korzyść powoda; oraz b) sąd ten upewnił się, że zawieszenie toczącego się przed nim postępowania jest w interesie wymiaru sprawiedliwości; oraz c) sprawa umownego wyboru sądu nie wchodzi w zakres Konwencji haskiej z 2005 r. o umowach dotyczących właściwości sądu 2. W okresie zawieszenia strona, która wytoczyła powództwo przed sądem w państwie członkowskim, nie traci korzyści związanych z przerwaniem biegu przedawnienia przewidzianych w prawie tego państwa członkowskiego. 3. Sąd państwa członkowskiego może podjąć postępowanie w każdym czasie na wniosek jednej ze stron, jeżeli spełniony został jeden z następujących warunków: a) postępowanie przed sądem państwa trzeciego zostało zawieszone lub umorzone; b) sąd tego państwa członkowskiego ocenia, że postępowanie przed sądem państwa trzeciego nie zostanie przypuszczalnie zakończone w rozsądnym terminie; c) podjęcie postępowania jest niezbędne do zapewnienia prawidłowego wymiaru sprawiedliwości. PE v /38 AM\ doc

33 4. Sąd państwa członkowskiego umarza postępowania na wniosek jednej ze stron, jeżeli postępowanie przed sądem państwa trzeciego zakończyło się i doprowadziło do wydania orzeczenia, które można wykonać w tym państwie albo uznać, lub, w odpowiednich przypadkach, wykonać, w państwie członkowskim. 114 Artykuł 40 ustęp 1 a (nowy) Z zastrzeżeniem środków zabezpieczających przewidzianych w akapicie pierwszym, nie zarządza się środków wykonawczych, chyba że: a) wnioskodawca na co najmniej 14 dni przed terminem złożenia wniosku o środek wykonawczy przedstawił stronie, przeciwko której wnosi się o środek zabezpieczający, kopię zaświadczenia, o którym mowa w art. 42 ust. 1 lub 2, odpowiednio zgodnie z wymogami rozporządzenia (WE) nr 1393/2007; or b) niemożliwe jest dostarczenie dokumentów sądowych stronie, przeciwko której wnioskuje się o zastosowanie środka wykonawczego, zaś wnioskodawca podjął rozsądne działania w celu zawiadomienia strony, przeciwko której wnosi się o zastosowanie środka, o treści wyroku; AM\ doc 33/38 PE v04-00

34 115 Artykuł 42 ustęp 1 litera b a) (nowa) ba) certyfikat w formie przewidzianej w załączniku I, który potwierdzi, że spełniono wymogi z art. 40 akapit drugi, jeżeli wymaga tego właściwy organ państwa członkowskiego wykonania; 116 Tadeusz Zwiefka Artykuł W przypadku złożenia wniosku o ponowne zbadanie orzeczenia na mocy art. 45 lub art. 46 właściwy organ w państwie członkowskim wykonania może, na wniosek pozwanego: a) ograniczyć postępowanie egzekucyjne do środków zabezpieczających; b) uzależnić wykonanie od złożenia, określonego przez siebie, zabezpieczenia; or c) zawiesić, w całości lub w części, wykonanie orzeczenia. 2. Na wniosek pozwanego właściwy organ zawiesza wykonanie orzeczenia, jeżeli w państwie członkowskim pochodzenia zawieszono wykonalność tego orzeczenia. 3. W przypadku gdy środek zabezpieczający zarządzono bez wezwania pozwanego do stawiennictwa oraz wykonano bez uprzedniego doręczenia do skreślony PE v /38 AM\ doc

35 pozwanemu, na wniosek pozwanego właściwy organ może zawiesić wykonanie, jeżeli pozwany zaskarżył środek w państwie członkowskim pochodzenia. 117 Tadeusz Zwiefka Artykuł 46 ustęp 1 1. W przypadkach innych niż te objęte zakresem art. 45, strona ma prawo złożyć wniosek o odmowę uznania lub wykonania orzeczenia, jeżeli takie uznanie lub wykonanie nie byłoby dozwolone w świetle podstawowych zasad stanowiących fundament prawa do rzetelnego procesu. 1. Strona ma prawo złożyć wniosek o odmowę uznania lub wykonania orzeczenia, jeżeli: a) takie uznanie lub wykonanie jest ewidentnie sprzeczne z porządkiem publicznym (ordre public) państwa członkowskiego, w którym wystąpiono o uznanie; b) orzeczenie zostało wydane zaocznie w związku z niestawieniem się pozwanego, któremu nie doręczono pozwu lub równorzędnego dokumentu w czasie i trybie umożliwiającym mu przygotowanie obrony, chyba że pozwany nie złożył przeciwko temu orzeczeniu środka zaskarżenia lub nie wystąpił o ponowne rozpoznanie sprawy w trybie art. 45, kiedy miał taką możliwość; c) orzeczenia nie da się pogodzić z orzeczeniem wydanym w postępowaniu między tymi samymi stronami w państwie członkowskim, w którym wystąpiono o uznanie; d) orzeczenia nie da się pogodzić z wcześniejszym orzeczeniem wydanym w AM\ doc 35/38 PE v04-00

36 postępowaniu w innym państwie członkowskim albo w państwie trzecim w sporze o to samo roszczenie między tymi samymi stronami, o ile to wcześniejsze orzeczenie spełnia warunki konieczne do jego uznania w państwie członkowskim, w którym wystąpiono o uznanie; e) orzeczenie jest sprzeczne z rozdziałem II sekcje 3, 4, 5 lub Artykuł 46 ustęp 1 1. W przypadkach innych niż te objęte zakresem art. 45, strona ma prawo złożyć wniosek o odmowę uznania lub wykonania orzeczenia, jeżeli takie uznanie lub wykonanie nie byłoby dozwolone w świetle podstawowych zasad stanowiących fundament prawa do rzetelnego procesu. 1. Strona ma prawo złożyć wniosek o odmowę uznania lub wykonania orzeczenia, jeżeli: a) takie uznanie lub wykonanie jest ewidentnie sprzeczne z porządkiem publicznym (ordre public) państwa członkowskiego, w którym wystąpiono o uznanie; b) orzeczenie zostało wydane zaocznie w związku z niestawieniem się pozwanego, któremu nie doręczono pozwu lub równorzędnego dokumentu w czasie i trybie umożliwiającym mu przygotowanie obrony, chyba że pozwany nie złożył przeciwko temu orzeczeniu środka zaskarżenia lub nie wystąpił o ponowne rozpoznanie sprawy w trybie art. 45, kiedy miał taką możliwość; c) orzeczenia nie da się pogodzić z orzeczeniem wydanym w postępowaniu PE v /38 AM\ doc

37 między tymi samymi stronami w państwie członkowskim, w którym wystąpiono o uznanie; d) orzeczenia nie da się pogodzić z wcześniejszym orzeczeniem wydanym w postępowaniu w innym państwie członkowskim albo w państwie trzecim w sporze o to samo roszczenie między tymi samymi stronami, o ile to wcześniejsze orzeczenie spełnia warunki konieczne do jego uznania w państwie członkowskim, w którym wystąpiono o uznanie; e) orzeczenie jest sprzeczne z rozdziałem II sekcje 3, 4, 5 lub 6; f) orzeczenie zostało wydane z naruszeniem wymogów sekcji 5 rozdziału II odnoszącej się do jurysdykcji w zakresie indywidualnych umów o pracę. 119 Rolandas Paksas Artykuł 58 ustęp 3 3. Sąd, do którego wniesiono środek zaskarżenia na mocy art. 57 wydaje swoją decyzję niezwłocznie. 3. Sąd, do którego wniesiono środek zaskarżenia na mocy art. 57, wydaje orzeczenie w terminie 90 dni od wniesienia tego środka, chyba że uniemożliwiają to nadzwyczajne okoliczności. Or. lt 120 Artykuł 85 AM\ doc 37/38 PE v04-00

38 Niniejsze rozporządzenie nie wpływa na prawo pracowników i pracodawców, lub ich odpowiednich organizacji, do podejmowania zbiorowych działań w celu ochrony ich interesów, w szczególności na prawo do strajku lub innych działań zgodnie z prawem unijnym oraz z prawem i praktykami krajowymi. Wyłączną jurysdykcję w sprawie mają sądy państwa członkowskiego, w którym planuje się wnieść pozew zbiorowy lub go już wniesiono. Uzasadnienie Zgodnie z punktem 7 preambuły rozporządzenia Rzym II konieczne jest zachowanie spójności między tymi instrumentami prawa wspólnotowego, które regulują właściwość przepisów, a jurysdykcją sądów. Do rozporządzenia Bruksela I należy wprowadzić jurysdykcję odpowiadającą art. 9 rozporządzenia Rzym II, aby zapobiec wybieraniu sądu ze względu na możliwość korzystniejszego rozstrzygnięcia sprawy. W przypadku kilku pozwanych w danej sprawie (pozew zbiorowy) spółka może nadal wybrać sąd, który wydaje się być bardziej przychylny z punktu widzenia jej interesów, co nie jest zgodne z celami rozporządzenia Bruksela I. PE v /38 AM\ doc