Ewidencja podatkowa i zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych. Iwona Bielecka-Latos doradca podatkowy, radca prawny

Transkrypt

1 Ewidencja podatkowa i zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych Iwona Bielecka-Latos doradca podatkowy, radca prawny

2 Definicja ksiąg podatkowych w Ordynacji podatkowej, przykłady ksiąg dla poszczególnych podatników. Art. 3 pkt 4 Ordynacji podatkowej - księgi podatkowe: księgi rachunkowe, podatkowa księga przychodów i rozchodów, ewidencje oraz rejestry, do których prowadzenia na podstawie odrębnych przepisów obowiązani są podatnicy, płatnicy lub inkasenci.

3 Definicja ksiąg podatkowych w Ordynacji podatkowej, przykłady ksiąg dla poszczególnych podatników. Przykłady ksiąg dla podatników PIT: podatkowa książka przychodów i rozchodów/księgi rachunkowe gdy przychody netto podatnika przekroczyły euro, ewidencja środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, ewidencja wyposażenia, ewidencja przebiegu pojazdu, ewidencja zatrudnienia (karta podatkowa), ewidencja przychodów (ryczałt od przychodów ewidencjonowanych). Przykłady ksiąg dla podatników CIT: księgi rachunkowe, ewidencja środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

4 Definicja ksiąg podatkowych w Ordynacji podatkowej, przykłady ksiąg dla poszczególnych podatników. Przykłady ksiąg dla podatników VAT: ewidencja sprzedaży podatnika zwolnionego podmiotowo, ewidencja sprzedaży prowadzonej przez pozostałych podatników, ewidencja usług świadczonych poza terytorium kraju, ewidencja przemieszczanych towarów. Przykład ksiąg dla podatników podatku akcyzowego: ewidencja nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych przez zarejestrowanego odbiorcę.

5 Podstawowe zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych wspólne w aspekcie prawa podatkowego i bilansowego. Ordynacja podatkowa: księgi należy prowadzić w sposób rzetelny i niewadliwy, wtedy stanowią dowód tego, co wynika z zawartych w nich zapisów (art. 193 Ordynacji podatkowej). Księgi rzetelne zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty. Księgi niewadliwe prowadzone zgodnie z zasadami wynikającymi z odrębnych przepisów. Ustawa o rachunkowości: księgi należy prowadzić rzetelnie i bezbłędne, sprawdzalnie i na bieżąco (art. 24 ustawy o rachunkowości). Księgi rzetelne dokonywane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty. Księgi bezbłędne wprowadzono do nich kompletnie i poprawnie wszystkie zakwalifikowane do zaksięgowania w danym miesiącu dowody księgowe, zapewniono ciągłość zapisów oraz bezbłędność działania stosowanych procedur obliczeniowych.

6 Rodzaje dowodów źródłowych będących podstawą zapisów w księgach rachunkowych. Art. 20 ustawy o rachunkowości: Dowody źródłowe: zewnętrzne obce otrzymane od kontrahnetów, zewnętrze własne przekazane w oryginale kontrahentom, wewnętrzne dotyczące operacji według jednostki.

7 Rodzaje dowodów źródłowych będących podstawą zapisów w księgach rachunkowych. Dowody księgowe sporządzone przez jednostkę: zbiorcze łączny zapis zbioru dowodów źródłowych, które muszą być w dowodzie pojedynczo wymienione, korygujące poprzednie zapisy, zastępcze wystawione do czasu otrzymania zewnętrznego obcego dowodu źródłowego, rozliczeniowe ujmujące już dokonane zapisy według nowych kryteriów klasyfikacyjnych. Uzasadniony brak możliwości zewnętrznych obcych dowodów źródłowych - kierownik jednostki może zezwolić na udokumentowanie operacji gospodarczej poprzez księgowe dowody zastępcze, sporządzone przez osoby dokumentujące tych operacji (nie: zakupy opodatkowe VAT, skup metali nieżelaznych od ludności).

8 Rodzaje dowodów źródłowych będących podstawą zapisów w księgach rachunkowych. Księgi prowadzone komputerowo: zapisy w księgach rachunkowych wprowadzane automatycznie za pośrednictwem urządzeń łączności, informatycznych nośników danych, tworzone według algorytmu programu na podstawie informacji z ksiąg równoważne z dowodami źródłowymi. Warunki: trwała czytelna postać zapisów zgodna z treścią odpowiednich dowodów księgowych, możliwe stwierdzenie źródła ich pochodzenia oraz ustalenia osoby odpowiedzialnej za ich wprowadzenie, stosowana procedura zapewnia sprawdzenie poprawności przetworzenia odnośnych danych oraz kompletności i identyczności zapisów, dane źródłowe w miejscu ich powstania są odpowiednio chronione, w sposób zapewniający ich niezmienność, przez okres wymagany do przechowywania danego rodzaju dowodów księgowych.

9 Charakterystyka dowodu księgowego będącego podstawą zapisów w księgach rachunkowych. Art. 22 ustawy o rachunkowości - dowód księgowy pożądane cechy: rzetelny zgodny z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej, kompletny zawiera dane określone w art. 21 ustawy o rachunkowości, wolny od błędów rachunkowych, niedopuszczalne jest dokonywanie w dowodach wymazywania i przeróbek.

10 Charakterystyka dowodu księgowego będącego podstawą zapisów w księgach rachunkowych. Art. 21 ustawy o rachunkowości wymagane elementy dowodu księgowego: określenie rodzaju dowodu i jego numeru identyfikacyjnego, określenie stron (nazwy, adresy) dokonujących operacji gospodarczych, opis operacji oraz jej wartości, jeśli to możliwe, określoną także w jednostkach naturalnych, data dokonania operacji, a gdy dowód sporządzony pod inną datą także data sporządzenia dowodu, podpis wystawcy dokumentu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składniki aktywów, stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja), podpis osoby odpowiedzialnej za te wskazania.

11 Charakterystyka dowodu księgowego będącego podstawą zapisów w księgach rachunkowych. Dopuszczalne jest zaniechanie: określenia rodzaju dowodu, numeru identyfikacyjnego, stron operacji gospodarczej, opisu operacji i jej wartości, podpisu wystawcy dowodu i osoby, której wydano lub od której przyjęto składniki aktywów jeżeli to wynika z odrębnych przepisów, dekretacji z podpisem osoby odpowiedzialnej jeżeli wynika to z techniki dokumentowania zapisów księgowych. Dodatkowo: podpisy wystawcy dowodu/osoby której wydano lub od której przyjęto składnik aktywów mogą być zastąpione znakami zapewniającymi ustalenie tych osób (nie: przeniesienie prawa własności, użytkowania wieczystego, przekazanie/przejęcie składników aktywów, na dowodzie zastępczym), podpisy na dowodach ubezpieczeniowych, papierach wartościowych dopuszczalne odtwarzanie mechaniczne, dowód opiewający na waluty obce przeliczenie na walutę polską według kursu obowiązującego w dniu przeprowadzenia operacji (wynik przeliczenia zamieszczamy na dowodzie, chyba że system zapewnia automatyczne przeliczanie co potwierdza odpowiedni wydruk), na żądanie organów kontroli/biegłego rewidenta tłumaczenie na język polski dowodów sporządzonych w języku obcym.

12 Obowiązki ewidencyjne w podatku akcyzowym w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Dział VIa Ewidencje i inne dokumenty ustawy o podatku akcyzowym: Ewidencja wyrobów akcyzowych wysyłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu (art. 138b ustawy o podatku akcyzowym) prowadzona przez zarejestrowanego wysyłającego, ilość i rodzaj wyrobów akcyzowych wysyłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy przez zarejestrowanego wysyłającego, określenie kwoty akcyzy, której pobór podlega zawieszeniu w związku z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, ustalenie podmiotu, do którego wysyłane są wyroby akcyzowe.

13 Obowiązki ewidencyjne w podatku akcyzowym w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Ewidencja wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo (art. 138c ustawy o podatku akcyzowym) Prowadzą ją: zarejestrowany odbiorca (nie: taki, który posiada zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca); podatnik nabywający wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej na terytorium kraju; podatnik nabywający wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy, które są objęte na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż zerowa.

14 Obowiązki ewidencyjne w podatku akcyzowym w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Określa: ilość i rodzaj wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo, określenie kwoty akcyzy, ustalenie podmiotu, który wysłał wyroby akcyzowe, ustalenie podmiotu, na rzecz którego wyroby akcyzowe zostały nabyte, u zarejestrowanego odbiorcy: ewidencja powinna umożliwiać dodatkowo ustalenie posiadania przez właściciela, na rzecz którego zarejestrowany odbiorca dokonał nabycia wewnątrzwspólnotowego paliwa, wymaganej koncesji,

15 Obowiązki ewidencyjne w podatku akcyzowym w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Przedstawiciel podatkowy odpowiedzialny za prowadzenie ewidencji nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych dostarczonych na terytorium kraju przez sprzedawcę, którego jest przedstawicielem. (wymogi opisane na poprzednich slajdach)

16 Niezbędne dane ewidencji prowadzonej przez podmiot prowadzący działalność w zakresie gier hazardowych. Ewidencja podstaw opodatkowania i obliczenia wysokości podatku od gier w grach hazardowych (z wyłączeniem loterii promocyjnych, odrębnie dla każdego ośrodka gier, dla każdej strony www, łącznie dla pozostałych gier hazardowych). Sposób prowadzenia (rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 stycznia 2010 r. w sprawie dokumentacji prowadzonej przez podmioty prowadzące działalność w zakresie gier hazardowych): umożliwiający identyfikację zdarzeń i operacji gospodarczych, w szczególności urządzania i prowadzenia gier hazardowych, z zachowaniem ciągłości zapisów i bezbłędności stosowanych procedur obliczeniowych. Wpisy do dokumentacji: w sposób trwały i czytelny, zmiany i poprawki tak by pierwotny tekst pozostał czytelny (zmiany i poprawki potwierdzone podpisem osoby dokonującej zmiany oraz datą).

17 Niezbędne dane ewidencji prowadzonej przez podmiot prowadzący działalność w zakresie gier hazardowych. Ewidencja podstaw opodatkowania załącznik nr 1 do rozporządzenia: liczba porządkowa, data wpisu, gry dla których podstawą opodatkowania jest dochód rodzaj gry, przychód, rozchód, podstawę opodatkowania, gry dla których podstawą opodatkowania jest przychód rodzaj gry, podstawę opodatkowania.

18 Niezbędne dane ewidencji prowadzonej przez podmiot prowadzący działalność w zakresie gier hazardowych. Ewidencja obliczania wysokości podatku od gier: liczba porządkowa, data wpisu, okres rozliczeniowy, rodzaj gry, podstawa opodatkowania, stawka podatku, kwota podatku.

19 W jaki sposób należy prowadzić rejestr zaświadczeń o wygranej uzyskanej przez uczestnika gry lub zakładu wzajemnego. Podstawa prawna: ustawa z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych oraz rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 czerwca 2010 r. w sprawie zaświadczeń o uzyskanej wygranej oraz ewidencji zaświadczeń i ewidencji wypłaconych (wydanych) wygranych. Ewidencja zaświadczeń: w formie książkowej, jej karty winny być ponumerowane, przeszyte oraz ostemplowane na każdej stronie pieczęcią podmiotu. Każdy wpis do ewidencji powinien być podpisany przez osobę upoważnioną. Prowadzi się ją za każdy rok kalendarzowy (po jego zakończeniu ewidencja przedstawiana naczelnikowi urzędu skarbowego celem poświadczenia zamknięcia ewidencji). Naczelnik urzędu skarbowego właściwy dla miejsca prowadzenia ewidencji zaświadczeń, przed rozpoczęciem jej prowadzenia, dokonuje poświadczenia ewidencji (przeszycie opatrzone zamknięciem urzędowym). Zakończenie wykonywania działalności niewykorzystane druki zaświadczeń należy anulować a ewidencję przedstawić naczelnikowi US do poświadczenia jej zamknięcia.

20 W jaki sposób należy prowadzić rejestr zaświadczeń o wygranej uzyskanej przez uczestnika gry lub zakładu wzajemnego. Rejestr zaświadczeń powinien zawierać: liczbę porządkową wpisu do ewidencji zaświadczeń, serię i numer druku zaświadczenia, datę wystawienia lub anulowania zaświadczenia, imię i nazwisko uczestnika gry hazardowej, numer PESEL/adres zamieszkania i obywatelstwo uczestnika, rodzaj gry hazardowej, wartość wypłaconej nagrody, imię i nazwisko osoby upoważnionej do dokonania wpisu do ewidencji.

21 Kto jest płatnikiem PCC i jakie są w związku z tym obowiązki ewidencyjne. Art. 10 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych: Notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego. Płatnicy obowiązani są: uzależnić dokonanie czynności cywilnoprawnej od uprzedniego zapłacenia podatku, prowadzić rejestr podatku, wpłacić pobrany podatek na rachunek organu podatkowego właściwego ze względu na siedzibę płatnika, w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek, przekazać w tym terminie, w formie elektronicznej, deklarację o wysokości pobranego i wpłaconego podatku przez płatnika, w tym informację o kwocie podatku należnego poszczególnym gminom, przekazywać organowi podatkowemu właściwemu ze względu na siedzibę płatnika sporządzoną w formie papierowej albo w formie elektronicznej informację zawierającą treść aktów notarialnych lub dane z tych aktów dotyczące czynności stanowiących przedmiot opodatkowania.

22 Kto jest płatnikiem PCC i jakie są w związku z tym obowiązki ewidencyjne. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie sposobu pobierania i zwrotu podatku od czynności cywilnoprawnych ( 5). Rejestr podatku PCC powinien zawierać następujące rubryki: liczbę porządkową, datę sporządzenia aktu notarialnego, numer repertorium A, datę wpisania do rejestru aktu notarialnego,

23 Kto jest płatnikiem PCC i jakie są w związku z tym obowiązki ewidencyjne. imię i nazwisko albo nazwę lub firmę podatnika, identyfikator podatkowy NIP lub identyfikator podatkowy numer PESEL (jeżeli podatnik go posiada), miejsce zamieszkania (siedzibę) podatnika, zwięzłe określenie treści czynności cywilnoprawnej, wartość przedmiotu czynności cywilnoprawnej, miejsce położenia nieruchomości stanowiącej przedmiot czynności cywilnoprawnej (miejscowość, gmina, powiat, województwo),

24 Kto jest płatnikiem PCC i jakie są w związku z tym obowiązki ewidencyjne. stawkę podatku; kwotę pobranego podatku albo podstawę prawną jego niepobrania, uwagi. Płatnicy w rejestrze podatku dokonują podsumowania kwot podatku pobranego w każdym miesiącu, za jaki dokonywane jest rozliczenie podatku z organem podatkowym, oraz wyodrębniają kwoty podatku pobranego od umowy spółki kapitałowej i jej zmiany, a także odnotowują w rubryce "uwagi" kwoty podatku przekazanego na rachunek bankowy organu podatkowego, datę wpłaty i okres, którego wpłata dotyczy.

25 Sytuacje, w których w związku z naruszeniem obowiązków ewidencyjnych w VAT naczelnik US/organ kontroli skarbowej jest uprawniony do szacowania sprzedaży. Art ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Podatnicy korzystający ze zwolnienia podmiotowego z VAT są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym. Określenie sprzedaży w drodze oszacowania przez organ jest dopuszczalne wtedy, gdy podatnik nie prowadzi ewidencji sprzedaży albo prowadzi ją w sposób nierzetelny, a na podstawie dokumentacji nie jest możliwe ustalenie wartości sprzedaży. W takiej sytuacji organ po określeniu sprzedaży ustali od niej kwotę podatku należnego. W zakresie stawki podatku jeśli ustalenie przedmiotu opodatkowania nie jest możliwe, stosuje się stawkę 22% (23%). U podmiotów, które nie są obowiązane do prowadzenia ewidencji sprzedaży w związku z dokonywaniem wyłącznie sprzedaży zwolnionej z VAT na podstawie art. 43 i 82 ust. 2 ustawy o VAT, oszacowanie może mieć miejsce gdy dokonają oni sprzedaży opodatkowanej i nie zapłacą podatku należnego, a na podstawie dokumentacji nie jest możliwe ustalenie wartości sprzedaży.

26 Obowiązki ewidencyjne podmiotów z innych państw będących podatnikami podatku od wartości dodanej w podatku VAT dla towarów czasowo używanych na terytorium kraju. Art. 12 ust. 7 i 8 ustawy o VAT: Przemieszczenia towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w przypadku gdy: towary mają być czasowo używane na terytorium kraju w celu świadczenia usług przez tego podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu, towary mają być czasowo używane przez tego podatnika na terytorium kraju, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące, pod warunkiem że import takich towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju z uwagi na ich przywóz czasowy byłby zwolniony od cła.

27 Obowiązki ewidencyjne podmiotów z innych państw będących podatnikami podatku od wartości dodanej w podatku VAT dla towarów czasowo używanych na terytorium kraju. W powyższych przypadkach zgodnie z art. 109 ust. 9a ustawy o VAT podatnicy podatku od wartości dodanej są obowiązani prowadzić ewidencję przemieszczanych towarów zawierającą w szczególności: datę ich przemieszczenia na terytorium kraju, dane pozwalające na identyfikację towarów.

28 Obowiązki ewidencyjne w VAT wynikające z czynności przemieszczenia z PL do DE materiałów budowlanych do wykonywania usług oraz komputera do prowadzenia ewidencji magazynowej (polska firma, podatnik VAT, wykonująca usługi w DE) Przemieszczenie materiałów budowlanych z PL do DE do wykonania usług Reguła: zgodnie z art. 109 ust. 3a ustawy o VAT podatnicy świadczący usługi, których miejscem świadczenia nie jest terytorium kraju są obowiązani w prowadzonej ewidencji podać: nazwę usługi, wartość usługi bez podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, uwzględniając moment powstania obowiązku podatkowego określony dla tego rodzaju usług świadczonych na terytorium kraju.

29 Obowiązki ewidencyjne w VAT wynikające z czynności przemieszczenia z PL do DE materiałów budowlanych do wykonywania usług oraz komputera do prowadzenia ewidencji magazynowej (polska firma, podatnik VAT, wykonująca usługi w DE) Przemieszczenie komputera do prowadzenia ewidencji magazynowej z PL do DE: Nie jest traktowane jako WDT takie przemieszczenie towarów, w którym towary mają być czasowo używane na terytorium innego państwa członkowskiego w celu świadczenia usług przez podatnika (art. 13 ust. 4 pkt 7 i 8 ustawy o VAT). W powyższym stanie faktycznym nie ma miejsca WDT, a w konsekwencji podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przemieszczanych towarów (art. 109 ust. 10a ustawy o VAT) zawierającą: datę ich przemieszczenia na terytorium kraju, dane pozwalające na identyfikację towarów.

30 Sytuacje, w których podatnik jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji towarów przemieszczanych z terytorium kraju oraz ewidencji towarów otrzymanych na terytorium kraju, wymagany zakres ewidencyjny w VAT. Ewidencję towarów przemieszczanych z terytorium kraju prowadzą podatnicy, u których przemieszczenia towarów nie uznaje się za WDT gdy towary te mają być: czasowo używane na terytorium kraju w celu świadczenia usług przez tego podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu, czasowo używane przez tego podatnika na terytorium kraju, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące, pod warunkiem że import takich towarów z terytorium państwa trzeciego z uwagi na ich przywóz czasowy byłby zwolniony od cła. Ewidencja ta powinna zawierać w szczególności: datę ich przemieszczenia na terytorium kraju oraz dane pozwalające na identyfikację towarów.

31 Sytuacje, w których podatnik jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji towarów przemieszczanych z terytorium kraju oraz ewidencji towarów otrzymanych na terytorium kraju, Wymagany zakres ewidencyjny w VAT. Ewidencję towarów otrzymanych na terytorium kraju prowadzą podatnicy, u których przemieszczenia towarów nie uznaje się za WNT gdy towary te mają być przedmiotem wykonanych na terytorium kraju na rzecz tego podatnika usług polegających na ich wycenie lub wykonaniu na nich prac, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną z powrotem przemieszczone na terytorium państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie wywiezione. Powinna zawierać: datę otrzymania towarów, dane pozwalające na ich identyfikację, datę wydania towaru po wykonaniu usługi przez podatnika.

32 Specyfika prowadzenia ewidencji w VAT związanej z procedurami szczególnymi, dotyczącymi podmiotów zagranicznych świadczących usługi elektroniczne na terytorium Wspólnoty, osobom nie podlegającym opodatkowaniu. Zgodnie z art ustawy o VAT: Podmioty zagraniczne zidentyfikowane na potrzeby procedury szczególnej rozliczania VAT są obowiązane prowadzić w postaci elektronicznej ewidencję transakcji objętych procedurą szczególną rozliczania VAT, zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 63c rozporządzenia 282/2011. Ewidencja powinna być udostępniona przez podmiot zagraniczny drogą elektroniczną na każde żądanie państwa członkowskiego identyfikacji oraz państwa członkowskiego konsumpcji. Ewidencję należy przechowywać przez okres 10 lat od zakończenia roku, w którym dokonano świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych.

33 Specyfika prowadzenia ewidencji w VAT związanej z procedurami szczególnymi, dotyczącymi podmiotów zagranicznych świadczących usługi elektroniczne na terytorium Wspólnoty, osobom nie podlegającym opodatkowaniu. Zgodnie z art. 63c rozporządzenia ewidencja prowadzona przez podatnika musi zawierać następujące informacje: oznaczenie państwa członkowskiego konsumpcji, na rzecz którego świadczona jest usługa, rodzaj świadczonej usługi, datę świadczenia usługi, podstawę opodatkowania ze wskazaniem użytej waluty, wszelkie dalsze kwoty podwyższające lub obniżające podstawę opodatkowania, zastosowaną stawkę VAT,

34 Specyfika prowadzenia ewidencji w VAT związanej z procedurami szczególnymi, dotyczącymi podmiotów zagranicznych świadczących usługi elektroniczne na terytorium Wspólnoty, osobom nie podlegającym opodatkowaniu. kwotę należnego VAT ze wskazaniem użytej waluty; datę i kwotę otrzymanych płatności; wszelkie płatności zaliczkowe otrzymane przed świadczeniem usługi; w przypadku gdy wystawiono fakturę - informacje zawarte na fakturze; nazwisko/nazwę usługobiorcy, jeżeli są znane podatnikowi; informacje wykorzystywane do określenia miejsca, w którym usługobiorca ma siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, lub zwykłe miejsce pobytu. Informacje podlegają ewidencjonowaniu przez podatnika w taki sposób, aby możliwe było ich niezwłoczne udostępnienie drogą elektroniczną oraz dla każdej pojedynczej świadczonej usługi.

35 Obowiązki związane z prowadzeniem ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych obowiązek ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani zgodnie z art. 111 ust. 3a ustawy o VAT: dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy, dokonywać niezwłocznego zgłoszenia właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących każdej nieprawidłowości w pracy kasy, udostępniać kasy rejestrujące do kontroli stanu ich nienaruszalności i prawidłowości pracy na każde żądanie właściwych organów, zgłaszać kasy rejestrujące do obowiązkowego przeglądu technicznego właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących, używać kas rejestrujących zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 7a pkt 1,

36 Obowiązki związane z prowadzeniem ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b; dokonywać wydruku emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów i ich kopii, prowadzić i przechowywać dokumentację o przebiegu eksploatacji kasy rejestrującej, z uwzględnieniem przepisów wydanych na podstawie ust. 7a i ust. 9 pkt 1, dokonać zgłoszenia kasy rejestrującej do naczelnika urzędu skarbowego w celu otrzymania numeru ewidencyjnego kasy, poddać obowiązkowemu przeglądowi technicznemu kasy rejestrujące, które zostały przez podatnika utracone, a następnie odzyskane, przed ich ponownym zastosowaniem do prowadzenia ewidencji.

37 Obowiązki związane z prowadzeniem ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Planowane wprowadzenie kas rejestrujących przesyłających dane do centralnego systemu teleinformatycznego (tzw. kasy online) prowadzonego przez Szefa KAS. stopniowe wycofywanie starych kas (kasy z zapisem papierowym homologacja do , kasy z zapisem elektronicznym do ) brak obowiązku wydruku paragonu, zniesienie obowiązku zgłoszenia kasy do naczelnika US, zgłoszenie online w trakcie fiskalizacji, obowiązek zapewnienia połączenia umożliwiającego przesyłanie danych do Centralnego Repozytorium Kas, obowiązek zakończenia używania kasy w przypadku zakończenia działalności/zakończenia pracy danej kasy.

38 Warunki, jakie musi spełniać kasa rejestrująca, aby mogła zostać uznana za urządzenie służące do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego. Podstawowe wymogi art. 111 ust. 6a i 6b ustawy o VAT Szczegółowe warunki techniczne - ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRZEDSIĘBIORCZOŚCI I TECHNOLOGII z dnia 28 maja 2018 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące Kasa rejestrująca musi zapewnić prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego. Powinna również przechowywać dane lub zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki. Pamięć fiskalna kasy numer unikatowy, nadawany przez MF. Dostawcy kas (krajowi producenci oraz dokonujący ich WNT/importu w celu wprowadzenia na teryotorium kraju) potwierdzenie Prezesa Głównego Urzędu Miar.

39 Warunki, jakie musi spełniać kasa rejestrująca, aby mogła zostać uznana za urządzenie służące do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego. Kasy online oprócz zaewidencjonowania, przechowywania i bezpiecznego przesyłania również możliwość połączenia i przesyłania danych do Centralnego Repozytorium Kas (pamięć fiskalna również numer unikatowy nadawany przez MF)

40 Cel oraz rodzaje podmiotów zobowiązanych do prowadzenia ewidencji wartości towarów nabywanych z innych państw członkowskich. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 oraz art. 109 ust. 11 ustawy o VAT ewidencja ta jest prowadzona przez: rolników ryczałtowych dla prowadzonej przez nich działalności rolniczej, podatników, którzy wykonują jedynie czynności inne niż opodatkowane podatkiem i którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy (zwolnienie podmiotowe z uwagi na wysokość sprzedaży), osoby prawne, które nie są podatnikami U podmiotów tych nabywanie towarów nie stanowi WNT jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty zł.

41 Cel oraz rodzaje podmiotów zobowiązanych do prowadzenia ewidencji wartości towarów nabywanych z innych państw członkowskich, Podmioty te są obowiązane prowadzić ewidencję, na podstawie której można określić wartość nabywanych przez nie towarów z innych państw członkowskich; prowadzenie ewidencji powinno zapewnić wskazanie dnia, w którym wartość nabywanych przez te podmioty towarów z innych państw członkowskich przekroczy kwotę zł. Celem ewidencji jest tym samym monitorowanie poziomu nabyć i określenie kiedy/czy podmioty wyżej wymienione będą zobowiązane do rozliczenia WNT.

42 Cel oraz rodzaje podmiotów zobowiązanych do prowadzenia ewidencji wartości towarów nabywanych z innych państw członkowskich. Podmioty te są obowiązane prowadzić ewidencję, na podstawie której można określić wartość nabywanych przez nie towarów z innych państw członkowskich; prowadzenie ewidencji powinno zapewnić wskazanie dnia, w którym wartość nabywanych przez te podmioty towarów z innych państw członkowskich przekroczy kwotę zł. Celem ewidencji jest tym samym monitorowanie poziomu nabyć i określenie kiedy/czy podmioty wyżej wymienione będą zobowiązane do rozliczenia WNT.

43 Podmioty zobowiązane do prowadzenia rejestru podatku od spadków i darowizn oraz zakres jego treści. Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn notariusze są płatnikami podatku od dokonanej w formie aktu notarialnego: darowizny, umowy nieodpłatnego zniesienia współwłasności lub ugody w tym przedmiocie, umowy nieodpłatnego ustanowienia służebności, umowy nieodpłatnego ustanowienia użytkowania.

44 Podmioty zobowiązane do prowadzenia rejestru podatku od spadków i darowizn oraz zakres jego treści. Zgodnie z 5 ust. 1 rozporządzenia MF z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie pobierania przez płatników podatku od spadków i darowizn rejestr podatku zawiera następujące rubryki: 1)liczbę porządkową; 2)datę sporządzenia aktu notarialnego;3)numer repertorium A;4)datę wpisania do rejestru aktu notarialnego; 5)imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania podatnika;6)identyfikator podatkowy NIP lub identyfikator podatkowy numer PESEL (jeżeli podatnik go posiada);7)zwięzłe określenie treści czynności;8)wartość przedmiotu czynności; 9)miejsce położenia nieruchomości stanowiącej przedmiot tej czynności (miejscowość, gmina, powiat, województwo); 10)grupę podatkową wynikającą z osobistego stosunku łączącego nabywcę ze zbywcą; 11)kwotę pobranego podatku albo podstawę prawną jego niepobrania;12)uwagi.

45 Warunki uznania podatkowej książki przychodów i rozchodów za rzetelną i niewadliwą Zgodnie z art. 193 Ordynacji podatkowej: Księgi podatkowe uważa się za rzetelne, jeżeli dokonywane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty. Za niewadliwe uważa się księgi podatkowe prowadzone zgodnie z zasadami wynikającymi z odrębnych przepisów.

46 Warunki uznania podatkowej książki przychodów i rozchodów za rzetelną i niewadliwą Rozporządzenie MF z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów Za niewadliwą uważa się księgę prowadzoną zgodnie z przepisami rozporządzenia i objaśnieniami do wzoru księgi. Księgę uważa się za rzetelną jeżeli dokonywane w niej zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty.

47 Warunki uznania podatkowej książki przychodów i rozchodów za rzetelną i niewadliwą Księgę uznaje się za rzetelną również, gdy: niewpisane lub błędnie wpisane kwoty przychodu nie przekraczają łącznie 0,5% przychodu wykazanego w księdze za dany rok podatkowy lub przychodu wykazanego w roku podatkowym do dnia, w którym organ podatkowy stwierdził te błędy, lub brak właściwych zapisów jest związany z nieszczęśliwym wypadkiem lub zdarzeniem losowym, które uniemożliwiło podatnikowi prowadzenie księgi, lub błędy spowodowały podwyższenie kwoty podstawy opodatkowania, z wyjątkiem błędów polegających na niewykazaniu lub zaniżeniu kosztów zakupu materiałów podstawowych, towarów handlowych oraz kosztów robocizny, lub podatnik uzupełnił zapisy lub dokonał korekty błędnych zapisów w księdze przed rozpoczęciem kontroli przez organ podatkowy lub w terminie, w którym podatnikowi przysługuje uprawnienie do skorygowania deklaracji na podstawie art. 62 ust. 4 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 508, z późn. zm.), lub błędne zapisy są skutkiem oczywistej omyłki, a podatnik posiada dowody księgowe odpowiadające warunkom wskazanym w rozporządzeniu. Przepisy stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia braku zapisów lub błędnych zapisów dotyczących kosztów uzyskania przychodu.

48 Dowody księgowe, na podstawie których dokonywane są zapisy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Podstawa zapisów w KPiR ( rozporządzenia w sprawie prowadzenia KPiR): faktury, faktury VAT RR, rachunki oraz dokumenty celne, zwane dalej "fakturami", wystawione zgodnie z odrębnymi przepisami, dokumenty określające zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów lub zwiększenie przychodów na podstawie art. 22p ustawy o podatku dochodowym (płatność bez pośrednictwa rachunku bankowego mimo obowiązku), zawierające co najmniej: a)datę wystawienia dokumentu oraz miesiąc, w którym dokonuje się zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów lub zwiększenia przychodów, b) wskazanie faktury, a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury, wskazanie umowy albo innego dokumentu, stanowiących podstawę do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z płatnościami dokonanymi bez pośrednictwa rachunku płatniczego, c)wskazanie kwoty, o którą podatnik zmniejsza koszty uzyskania przychodów lub zwiększa przychody, d)podpis osoby sporządzającej dokument,

49 Dowody księgowe, na podstawie których dokonywane są zapisy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. inne dowody stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej :a)wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, b)datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty, c)przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych, d)podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych, oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie, dowody wewnętrzne sporządzone w celu udokumentowania określonych wydatków (katalog wskazany w 14 ust. 2 rozporządzenia, m.in. Koszty diet, opłaty sądowe i notarialne).

50 Zasady ewidencjonowania przychodów w KPiR rozporządzenia w sprawie prowadzenia KPiR: Zapisy w księdze dotyczące pozostałych przychodów muszą być dokonywane na podstawie dowodów potwierdzających te przychody. Zapisy w księdze dotyczące przychodów ze sprzedaży wyrobów, towarów handlowych i usług są dokonywane na podstawie wystawionych faktur, a w przypadku sprzedaży nieudokumentowanej fakturami - na podstawie wystawionego na koniec dnia dowodu wewnętrznego, w którym w jednej kwocie wykazana jest wartość tych przychodów za dany dzień, o ile nie jest prowadzona ewidencja sprzedaży lub ewidencja przy zastosowaniu kas rejestrujących (jeden raz dziennie po zakończeniu dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym. Jeżeli w danym dniu podatnik wystawia wiele faktur, zapisów w księdze można dokonywać jedną sumą wynikającą z dziennego zestawienia tych faktur, zwanego dalej "zestawieniem sprzedaży".

51 Zasady ewidencjonowania przychodów w KPiR. Podatnicy, którzy ewidencjonują obrót przy zastosowaniu kas rejestrujących, dokonują zapisów w księdze na podstawie danych wynikających z raportów dobowych, skorygowanych o kwoty mające wpływ na wysokość przychodu. Mogą jednak dokonywać zapisów w księdze na koniec każdego miesiąca na podstawie danych wynikających z raportów miesięcznych skorygowanych o kwoty mające wpływ na wysokość przychodu. Nie wpisują oni do księgi kwot wynikających z faktur dokumentujących dokonanie sprzedaży uprzednio zarejestrowanej przy zastosowaniu kas rejestrujących, natomiast są obowiązani do połączenia w sposób trwały zwróconych oryginałów paragonów fiskalnych z kopiami wystawionych faktur. Jeżeli podatnik prowadzi odrębną ewidencję sprzedaży dla potrzevy VAT, zapisy w księdze dotyczące przychodów ze sprzedaży towarów i usług mogą być dokonywane na koniec miesiąca łączną kwotą wynikającą z miesięcznego zestawienia sporządzonego na podstawie danych wynikających z tej ewidencji. Podatnicy, o których mowa w art. 84 ustawy o VAT (świadczący usługi w zakresie handlu opodatkowane różnymi stawkami a nie obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas) mogą ewidencjonować przychody w księdze oraz w ewidencji sprzedaży łącznie z podatkiem od towarów i usług, z tym że na koniec miesiąca przychód pomniejsza się o należny podatek od towarów i usług.

52 Zasady sporządzania spisu z natury przy prowadzeniu KPiR rozporządzenia w sprawie prowadzenia KPiR: Podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów (tzw. "spis z natury ), na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie utraty w ciągu roku podatkowego prawa do zryczałtowanego opodatkowania podatkiem dochodowym, zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności. Spis z natury powinien być sporządzony w sposób staranny i trwały oraz zakończony i zaopatrzony w podpisy osób uczestniczących w spisie.

53 Zasady sporządzania spisu z natury przy prowadzeniu KPiR. Spis z natury powinien zawierać co najmniej następujące dane: imię i nazwisko właściciela zakładu (nazwę firmy), datę sporządzenia spisu, numer kolejny pozycji arkusza spisu z natury, szczegółowe określenie towaru i innych składników, jednostkę miary, ilość stwierdzoną w czasie spisu, cenę w złotych i groszach za jednostkę miary, wartość wynikającą z przemnożenia ilości towaru przez jego cenę jednostkową, łączną wartość spisu z natury oraz klauzulę "Spis zakończono na pozycji...", podpisy osób sporządzających spis oraz podpis właściciela zakładu (wspólników).

54 Zasady sporządzania spisu z natury przy prowadzeniu KPiR. Spis z natury powinien obejmować również towary stanowiące własność podatnika, znajdujące się w dniu sporządzenia spisu poza zakładem podatnika, a także towary obce znajdujące się w zakładzie podatnika. Towary obce nie podlegają wycenie; wystarczające jest ilościowe ich ujęcie w spisie towarów z podaniem, czyją stanowią własność. Podatnik jest obowiązany wycenić materiały i towary handlowe objęte spisem z natury według cen zakupu lub nabycia albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia; spis z natury półwyrobów (półfabrykatów), wyrobów gotowych i braków własnej produkcji wycenia się według kosztów wytworzenia, a odpadów użytkowych, które w toku działalności utraciły swoją pierwotną wartość użytkową, wycenia się według wartości wynikającej z oszacowania uwzględniającego ich przydatność do dalszego użytkowania.

55 Zasady sporządzania spisu z natury przy prowadzeniu KPiR. Wartość spisu z natury pomniejsza się o kwotę, o którą podatnik zmniejszył koszty uzyskania przychodów lub zwiększył przychody na podstawie art. 22p ustawy o podatku dochodowym, jeżeli zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów lub zwiększenie przychodów związane było z zaliczeniem do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów (półfabrykatów), produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, objętych tym spisem. Pomniejszenia dokonuje się o tę część kwoty zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów lub zwiększenia przychodów, która przypada na towary handlowe, materiały (surowce) podstawowe i pomocnicze, półwyroby (półfabrykaty), produkcję w toku, wyroby gotowe, braki i odpady, objęte tym spisem. Spis z natury musi być wpisany do księgi według poszczególnych rodzajów jego składników lub w jednej pozycji (sumie), jeżeli na podstawie spisu zostało sporządzone odrębne, szczegółowe zestawienie poszczególnych jego składników. Zestawienie przechowuje się łącznie z księgą.

56 Zasady ewidencjonowania kosztów w KPiR oraz 26 rozporządzenia w sprawie prowadzenia KPiR: Zapisy w księdze dotyczące wydatków (kosztów) -są dokonywane na podstawie dowodów wewnętrznych wskazanych na slajdzie dotyczącym dowodów księgowych (pytanie nr 20). Dowody wewnętrzne mogą dotyczyć: zakupu, bezpośrednio od krajowego producenta lub hodowcy, produktów roślinnych i zwierzęcych, nieprzerobionych sposobem przemysłowym lub przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt, zakupu od ludności, sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), surowców roślin zielarskich i ziół dziko rosnących leśnych, jagód, owoców leśnych i grzybów leśnych (PKWiU ex ), wartości produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli prowadzonej przez podatnika, zakupu w jednostkach handlu detalicznego materiałów pomocniczych,

57 Zasady ewidencjonowania kosztów w KPiR. diet i innych należności za czas podróży służbowej pracowników oraz wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących, zakupu od ludności odpadów poużytkowych, stanowiących surowce wtórne, z wyłączeniem zakupu (skupu) metali nieżelaznych oraz przeznaczonych na złom samochodów i ich części składowych, wydatków związanych z opłatami za czynsz, energię elektryczną, telefon, wodę, gaz i centralne ogrzewanie, w części przypadającej na działalność gospodarczą; podstawą do sporządzenia tego dowodu jest dokument obejmujący całość opłat na te cele, opłat sądowych i notarialnych, opłaty skarbowej uiszczanej znakami tej opłaty do dnia 31 grudnia 2008 r., wydatków związanych z parkowaniem samochodu w sytuacji, gdy są one poparte dokumentami niezawierającymi danych wymaganych rozporządzeniem; podstawą wystawienia dowodu wewnętrznego jest bilet z parkometru, kupon, bilet jednorazowy załączony do sporządzonego dowodu.

58 Zasady ewidencjonowania kosztów w KPiR. Dowody wewnętrzne dotyczące rozliczenia kosztów podróży służbowych pracowników oraz wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących powinny zawierać co najmniej następujące dane: imię i nazwisko, cel podróży, nazwę miejscowości docelowej, liczbę godzin i dni przebywania w podróży służbowej (data i godzina wyjazdu oraz powrotu), stawkę i wartość przysługujących diet. Zakup w jednostkach handlu detalicznego materiałów, środków czystości i bhp oraz materiałów biurowych może być dokumentowany paragonami zaopatrzonymi w datę i stempel (oznaczenie) jednostki wydającej paragon - określającymi ilość, cenę jednostkową oraz wartość, za jaką dokonano zakupu. Na odwrocie paragonu podatnik musi uzupełnić jego treść, wpisując swoje nazwisko (nazwę zakładu), adres oraz rodzaj (nazwę) zakupionego towaru. Wydatki poniesione za granicą na zakup paliwa i olejów mogą być dokumentowane paragonami lub dowodami kasowymi.

59 Zasady ewidencjonowania kosztów w KPiR. Otrzymanie materiałów podstawowych i pomocniczych i towarów handlowych musi być potwierdzone na dowodzie zakupu datą i podpisem osoby, która je przyjęła. Jeżeli materiał lub towar handlowy, którego zakup - zgodnie z przepisami rozporządzenia - dokumentowany jest fakturami dostawców, został dostarczony do zakładu lub dokonano nim obrotu przed otrzymaniem faktury, należy sporządzić szczegółowy opis otrzymanego materiału (lub towaru handlowego), podając imię, nazwisko (firmę) i adres dostawcy, ilość i rodzaj oraz cenę jednostkową i wartość materiału (lub towaru handlowego) i dokonać zapisu w księdze na podstawie opisu. Opis musi być potwierdzony w sposób określony w ust. 1 oraz przechowywany jako dowód zakupu i połączony z nadesłaną następnie fakturą. Ewentualna różnica w stosunku do wartości podanej w fakturze musi być wpisana do księgi (ewidencji) w dniu otrzymania faktury. Jeżeli podatnik otrzymał materiał lub towar handlowy oraz fakturę na ten materiał lub towar handlowy w tym samym miesiącu, opis dołącza do otrzymanej faktury, a zapisów w księdze dokonuje na podstawie otrzymanej faktury. Podatnik może nie sporządzać opisu jeżeli zakup udokumentowany jest specyfikacją dostawcy, pod warunkiem że specyfikacja spełnia wymogi określone dla opisu.

60 Zadanie praktyczne oblicz roczny dochód podatnika. Przychód zł Wartość spisu z natury na początek roku podatkowego zł Wartość zakupu towarów handlowych w roku podatkowym zł Koszty uboczne zakupu zł Wartość spisu z natury na koniec roku podatkowego zł Pozostałe wydatki zł

61 Zadanie praktyczne oblicz roczny dochód podatnika. Zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o PIT u podatników prowadzących działalność gospodarczą i KPiR dochodem jest różnica pomiędzy przychodami a kosztami ich uzyskania: powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż początkowego, lub pomniejszona o tą różnicę jeżeli wartość remanentu końcowego jest niższa niż początkowego.

62 Zadanie praktyczne oblicz roczny dochód podatnika. Przychody: zł Koszty: zł zł zł = zł Wartość spisu z natury na koniec i na początek roku jest równa. Dochód: zł zł = zł

63 Zasady ewidencjonowania wynagrodzeń pracowników w KPiR. 5 oraz pkt 12 załącznika nr 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia KPiR Podatnicy wypłacający pracownikom należności ze stosunku pracy są obowiązani prowadzić indywidualne (imienne) karty przychodów pracowników - karty przychodów. Karty przychodów powinny zawierać co najmniej następujące dane: imię i nazwisko pracownika, identyfikator podatkowy (numer identyfikacji podatkowej albo numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności), miesiąc, w którym nastąpiła wypłata, sumę osiągniętych w danym miesiącu przychodów brutto (w gotówce i w naturze), koszty uzyskania przychodu, składkę na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe), podstawę obliczenia zaliczki w danym miesiącu, razem dochód narastająco od początku roku, kwotę należnej zaliczki na podatek dochodowy obliczonej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, składkę na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, należną zaliczkę na podatek dochodowy, datę przekazania zaliczki na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego właściwy naczelnik urzędu skarbowego wykonuje swoje zadania.

64 Zasady ewidencjonowania wynagrodzeń pracowników w KPiR. Wynagrodzenia w naturze, jeżeli przedmiotem świadczeń w naturze są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej pracodawcy, wpisuje się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców, a w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia. Wpisu dokonuje się: a) na podstawie listy płac lub innych dowodów, na których pracownik potwierdza własnym podpisem kwoty otrzymanych wynagrodzeń w gotówce i w naturze - w przypadku wypłaty wynagrodzenia w kasie, b) na podstawie innych dowodów, np. dowodu potwierdzającego przekazanie wynagrodzenia na rachunek pracownika - jeżeli wynagrodzenie nie jest wypłacane w kasie.

65 Ewidencje do prowadzenia przez podatnika zobowiązanego do prowadzenia KPiR. Zasady ich prowadzenia. 4 8 rozporządzenia w sprawie prowadzenia KPiR Podatnicy obowiązani do prowadzenia KPiR prowadzą: ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n ust. 2-6 ustawy o podatku dochodowym, ewidencję wyposażenia - obejmuje się wyposażenie, którego wartość początkowa przekracza 1500 zł a które nie jest zaliczane do środków trwałych; powinna zawierać co najmniej następujące dane: numer kolejny wpisu, datę nabycia, numer faktury lub rachunku, nazwę wyposażenia, cenę zakupu wyposażenia lub koszt wytworzenia, numer pozycji, pod którą wpisano w księdze koszt związany z nabyciem wyposażenia, datę likwidacji (w tym również datę sprzedaży lub darowizny) oraz przyczynę likwidacji wyposażenia; podatnicy, którzy w ciągu roku podatkowego utracili lub zrzekli się prawa do zryczałtowanego opodatkowania podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej albo zakładają po raz pierwszy ewidencję wyposażenia, dokonują wyceny wyposażenia według cen zakupu lub według wartości rynkowej z dnia założenia ewidencji.

66 Ewidencje do prowadzenia przez podatnika zobowiązanego do prowadzenia KPiR. Zasady ich prowadzenia. karty przychodów patrz slajd 64 ewidencję sprzedaży w miejscu wykonywania działalności w razie powierzenia prowadzenia ksiąg rachunkowych biuru rachunkowemu; powinna zawierać co najmniej następujące dane: numer kolejny wpisu, datę uzyskania przychodu nieudokumentowanego fakturami, rachunkami oraz kwotę tego przychodu; obowiązek nie dotyczy podatników, którzy ewidencjonują obrót przy zastosowaniu kas rejestrujących. ewidencji kupna i sprzedaży wartości dewizowych u podatników prowadzących działalność kantorową zgodnie z wymogami prawa dewizowego.

67 Rodzaje wydatków, które mogą być udokumentowane dowodem wewnętrznym w KPiR. Patrz: slajd 56 i 57 (wymienione przy okazji zasad ujmowania kosztów w KPiR)

68 Pytanie praktyczne Podatnik dokonał zakupu towarów handlowych. Dostawę otrzymał 20 stycznia 20XX r. Fakturę dokumentującą zakupione towary otrzymał 25 stycznia 20XX r. W jaki sposób powinien zaewidencjonować zakup w KPiR? Podstawa prawna: rozporządzenie w sprawie prowadzenia KPiR Otrzymanie towarów potwierdzenie na dowodzie zakupu datą i podpisem przyjmującego. Zakup dokumentowany fakturą, towar dostarczony przed jej otrzymaniem opis (imię, nazwisko, adres dostawcy, ilość i rodzaj, cena jednostkowa, wartość towaru, następnie zapis w księdze na podstawie opisu). Opis opatrzony datą i podpisem, następnie dołączona faktura. Towar i faktura otrzymane w tym samym miesiącu opis dołączany do faktury, zapis w księdze na podstawie faktur. Tu: opis 20.01, połączyć opis z fakturą 25.01, zapis w księgach na podstawie FV. Można odstąpić od opisu w sytuacji otrzymania specyfikacji od dostawcy.