***I PROJEKT SPRAWOZDANIA

Transkrypt

1 PARLAMENT EUROPEJSKI Komisja Transportu i Turystyki /0074(COD) ***I PROJEKT SPRAWOZDANIA w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej ramy planowania przestrzennego obszarów morskich oraz przybrzeżną (COM(2013)0133 C7-0065/ /0074(COD)) Komisja Transportu i Turystyki Sprawozdawczyni: Gesine Meissner PR\ doc PE v01-00 Zjednoczona w różnorodności

2 PR_COD_1amCom Objaśnienie używanych znaków * Procedura konsultacji *** Procedura zgody ***I Zwykła procedura ustawodawcza (pierwsze czytanie) ***II Zwykła procedura ustawodawcza (drugie czytanie) ***III Zwykła procedura ustawodawcza (trzecie czytanie) (Wskazana procedura opiera się na podstawie prawnej zaproponowanej w projekcie aktu.) Poprawki do projektu aktu W poprawkach Parlamentu zmiany do projektu aktu zaznacza się wytłuszczonym drukiem i kursywą. Oznakowanie zwykłą kursywą jest wskazówką dla służb technicznych dotyczącą propozycji korekty elementów projektu aktu w celu ustalenia tekstu końcowego (np. elementów w oczywisty sposób błędnych lub pominiętych w danej wersji językowej). Sugestie korekty wymagają zgody właściwych służb technicznych. W poprawkach do aktów istniejących trzecia i czwarta linijka w nagłówku poprawki w projekcie aktu zawiera, odpowiednio, odniesienie do istniejącego aktu i postanowienia tego aktu, które ulega zmianie. Fragmenty przepisu aktu istniejącego, do którego Parlament wprowadza zmiany, a który nie został zmieniony w projekcie aktu, zaznacza się wytłuszczonym drukiem. Ewentualne skreślenia w obrębie takich fragmentów zaznaczane są w sposób następujący: [...]. PE v /38 PR\ doc

3 SPIS TREŚCI Strona PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO...5 UZASADNIENIE...35 PR\ doc 3/38 PE v01-00

4 PE v /38 PR\ doc

5 PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej ramy planowania przestrzennego obszarów morskich oraz przybrzeżną (COM(2013)0133 C7-0065/ /0074(COD)) (Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie) Parlament Europejski, uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2013)0133), uwzględniając art. 294 ust. 2, art. 43 ust. 2, art. 100 ust. 2, art. 192 ust. 1 i art. 194 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi Komisja przedstawiła wniosek Parlamentowi (C7 0065/2013), uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając uzasadnione opinie przedłożone na podstawie Protokołu (nr 2) w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności przez parlament Belgii, niemiecki Bundesrat, irlandzką Izbę Reprezentantów, parlament Litwy, senat Holandii, holenderską Izbę Reprezentantów, senat Polski, senat Rumunii, parlament Finlandii i parlament Szwecji, stwierdzające niezgodność przedmiotowego projektu aktu ustawodawczego z zasadą pomocniczości, uwzględniając projekt opinii Komitetu Regionów z dnia 18 lipca 2013 r. 1, po konsultacji z Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym, uwzględniając art.55 Regulaminu, uwzględniając sprawozdanie Komisji Transportu i Turystyki oraz opinie Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności oraz Komisji Rybołówstwa (A7-0000/2013), 1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu; 2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzić znaczące zmiany do swojego wniosku lub zastąpić go innym tekstem; 3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym. 1 Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym. PR\ doc 5/38 PE v01-00

6 1 Tytuł 1 Wniosek DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY ustanawiająca ramy planowania przestrzennego obszarów morskich oraz przybrzeżną Nie dotyczy wersji polskiej. Or. de Nie dotyczy wersji polskiej. 2 Motyw 1 (1) Wysoki i szybko rosnący popyt na przestrzeń morską do wykorzystania w różnych celach, takich jak instalacje w celu eksploatowania odnawialnych źródeł energii, transport morski i działalność połowowa, ochrona ekosystemu i turystyka oraz urządzenia akwakultury, jak również występowanie licznych presji na zasoby przybrzeżne, wymagają zintegrowanego podejścia w zakresie planowania i zarządzania. (1) Wysoki i szybko rosnący popyt na przestrzeń morską do wykorzystania w różnych celach, takich jak instalacje w celu eksploatowania odnawialnych źródeł energii, transport morski i działalność połowowa, ochrona ekosystemu, wydobycie surowców, turystyka i urządzenia akwakultury, jak również występowanie licznych presji na zasoby przybrzeżne, wymagają zintegrowanego podejścia w zakresie planowania i zarządzania. Wydobycie surowców dodano do niniejszego motywu, aby zapewnić zgodność z art. 7. PE v /38 PR\ doc

7 3 Motyw 2 (2) Takie podejście do zarządzania oceanami zostało opracowane w Zintegrowanej polityce morskiej Unii Europejskiej, obejmującej jako filar środowiskowy dyrektywę 2008/56/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającą ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego. Celem zintegrowanej polityki morskiej jest wspieranie zrównoważonego rozwoju mórz i oceanów oraz rozwijanie skoordynowanego, spójnego i przejrzystego procesu decyzyjnego w odniesieniu do unijnych polityk sektorowych dotyczących oceanów, mórz, wysp, obszarów przybrzeżnych i regionów najbardziej oddalonych oraz sektorów morskich, w tym poprzez strategie dotyczące basenów morskich lub strategie makroregionalne. (2) Takie podejście do zarządzania oceanami i morzami zostało opracowane w Zintegrowanej polityce morskiej Unii Europejskiej, obejmującej jako filar środowiskowy dyrektywę 2008/56/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającą ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego. Celem zintegrowanej polityki morskiej jest wspieranie zrównoważonego rozwoju mórz i oceanów oraz rozwijanie skoordynowanego, spójnego i przejrzystego procesu decyzyjnego w odniesieniu do unijnych polityk sektorowych dotyczących oceanów, mórz, wysp, obszarów przybrzeżnych i regionów najbardziej oddalonych oraz sektorów morskich, w tym poprzez strategie dotyczące basenów morskich lub strategie makroregionalne. Zintegrowaną politykę morską opracowano przede wszystkim w celu stworzenia bardziej spójnych ram zarządzania polityką morską. 4 Motyw 3 (3) W zintegrowanej polityce morskiej wskazano planowanie przestrzenne obszarów morskich oraz zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną jako (3) W zintegrowanej polityce morskiej wskazano planowanie przestrzenne obszarów morskich oraz zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną jako PR\ doc 7/38 PE v01-00

8 przekrojowy instrument polityczny, adresowany do władz publicznych i zainteresowanych stron, który należy stosować w sposób skoordynowany i zintegrowany. Stosowanie podejścia ekosystemowego przyczyni się do propagowania zrównoważonego wzrostu gospodarki morskiej i przybrzeżnej oraz zrównoważonego wykorzystania zasobów morskich i przybrzeżnych. przekrojowy instrument polityczny, adresowany do władz publicznych i zainteresowanych stron, który należy stosować w sposób skoordynowany, zintegrowany i transgraniczny. Stosowanie podejścia ekosystemowego przyczyni się do propagowania zrównoważonego wzrostu gospodarki morskiej i przybrzeżnej oraz zrównoważonego wykorzystania zasobów morskich i przybrzeżnych. Wzmocnienie współpracy transgranicznej ma kluczowe znaczenie dla zintegrowanej polityki morskiej, zwłaszcza dla planowania przestrzennego obszarów morskich i zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną. 5 Motyw 10 (10) W celu zapewnienia spójności i jasności prawnej należy określić zasięg geograficzny planowania przestrzennego obszarów morskich oraz strategii przybrzeżną zgodnie z istniejącymi instrumentami prawnymi Unii oraz międzynarodowym prawem morskim. (10) W celu zapewnienia spójności i jasności prawnej należy określić zasięg geograficzny planowania przestrzennego obszarów morskich oraz zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną zgodnie z istniejącymi instrumentami prawnymi Unii oraz międzynarodowym prawem morskim. Planowanie przestrzenne obszarów morskich odnosi się do procedury, a nie do samego planu, dlatego należy je powiązać ze zintegrowanym zarządzaniem strefą przybrzeżną. PE v /38 PR\ doc

9 6 Motyw 12 (12) O ile zadaniem Unii jest ustanowienie przepisów dotyczących planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii przybrzeżną, o tyle państwa członkowskie i ich właściwe organy są nadal odpowiedzialne za wytworzenie i określenie, w granicach swoich wód morskich i w strefach przybrzeżnych, zawartości takich planów i strategii, w tym rozdziału przestrzeni morskiej między różne działania sektorowe. (12) O ile zadaniem Unii jest ustanowienie ram planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną, o tyle państwa członkowskie i ich właściwe organy są nadal odpowiedzialne za wytworzenie i określenie, w granicach swoich wód morskich i w strefach przybrzeżnych, zawartości takich planów i strategii, w tym rozdziału przestrzeni morskiej między poszczególne działania sektorowe i formy wykorzystania obszarów morskich. 7 Motyw 16 (16) Planowanie przestrzenne obszarów morskich oraz zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną będzie się między innymi przyczyniać do osiągnięcia celów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych, rozporządzenia Rady nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa, decyzji nr 884/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej decyzję nr 1692/96/WE w sprawie wspólnotowych wytycznych (16) Planowanie przestrzenne obszarów morskich oraz zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną będzie się między innymi przyczyniać do osiągnięcia celów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych, rozporządzenia Rady nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa, decyzji nr 884/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej decyzję nr 1692/96/WE w sprawie wspólnotowych wytycznych PR\ doc 9/38 PE v01-00

10 dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej, dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej, dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającej ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego, strategii UE w zakresie różnorodności biologicznej na 2020 r., planu działania na rzecz zasobooszczędnej Europy, strategii UE dotyczącej dostosowania się do zmiany klimatu oraz, w stosownych przypadkach, również polityki regionalnej UE, w tym strategii dotyczących basenów morskich oraz strategii makroregionalnych. dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej, dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej, dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającej ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego, strategii UE w zakresie różnorodności biologicznej na 2020 r., planu działania na rzecz zasobooszczędnej Europy, strategii UE dotyczącej dostosowania się do zmiany klimatu, komunikatu Komisji COM(2009)0008 zatytułowanego Strategiczne cele i zalecenia w zakresie polityki transportu morskiego UE do 2018 r. oraz, w stosownych przypadkach, również polityki regionalnej UE, w tym strategii dotyczących basenów morskich oraz strategii makroregionalnych. 8 Motyw 19 (19) Głównym celem planowania przestrzennego obszarów morskich jest zdefiniowanie form wykorzystania przestrzeni oraz konfliktów w obszarach morskich i zarządzanie nimi. Aby osiągnąć ten cel, państwa członkowskie powinny przynajmniej zapewnić, że wynikiem procesu lub procesów planowania jest kompleksowa mapa przedstawiająca różne sposoby wykorzystania przestrzeni morskiej, uwzględniające długotrwałe zmiany spowodowane zmianą klimatyczną. (19) Do głównych celów planowania przestrzennego obszarów morskich należy zdefiniowanie form wykorzystania przestrzeni i zarządzanie nimi, zminimalizowanie międzysektorowych konfliktów na obszarach morskich i zwiększenie trwałego rozwoju w sektorze morskim. Aby osiągnąć te cele, państwa członkowskie powinny przynajmniej zapewnić, że wynikiem procesu lub procesów planowania jest kompleksowa mapa przedstawiająca różne sposoby wykorzystania przestrzeni morskiej, PE v /38 PR\ doc

11 uwzględniające długotrwałe zmiany spowodowane zmianą klimatyczną. 9 Motyw 20 (20) Państwa członkowskie powinny konsultować i koordynować swoje plany i strategie z właściwymi organami państw członkowskich lub państw trzecich w regionie lub podregionie morskim bądź odnośnej strefie przybrzeżnej zgodnie z prawami i zobowiązaniami tych państw członkowskich oraz państw trzecich wynikającymi z prawa europejskiego i międzynarodowego. Skuteczna współpraca transgraniczna między państwami członkowskimi oraz z sąsiadującymi państwami trzecimi wymaga wskazania właściwych organów w każdym państwie członkowskim. Państwa członkowskie wyznaczają w tym celu właściwy organ lub właściwe organy odpowiedzialne za współpracę z innymi państwami członkowskimi lub państwami trzecimi. Ze względu na różnice pomiędzy poszczególnymi regionami lub podregionami morskimi i strefami przybrzeżnymi nie jest właściwe szczegółowe ustanawianie w niniejszej dyrektywie mechanizmów współpracy. (20) Państwa członkowskie powinny konsultować i w miarę możliwości koordynować swoje plany i strategie z właściwymi organami państw członkowskich lub państw trzecich w regionie lub podregionie morskim bądź odnośnej strefie przybrzeżnej zgodnie z prawami i zobowiązaniami tych państw członkowskich oraz państw trzecich wynikającymi z prawa europejskiego i międzynarodowego. Skuteczna współpraca transgraniczna między państwami członkowskimi oraz z sąsiadującymi państwami trzecimi wymaga wskazania właściwych organów w każdym państwie członkowskim. Państwa członkowskie wyznaczają w tym celu właściwe organy odpowiedzialne za współpracę z innymi państwami członkowskimi lub państwami trzecimi. Ze względu na różnice pomiędzy poszczególnymi regionami lub podregionami morskimi i strefami przybrzeżnymi nie jest właściwe szczegółowe ustanawianie w niniejszej dyrektywie mechanizmów współpracy. PR\ doc 11/38 PE v01-00

12 10 Motyw 25 (25) W celu zapewnienia, że ustanowienie planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii przybrzeżną opiera się na wiarygodnych danych, oraz uniknięcia dodatkowych obciążeń administracyjnych konieczne jest gromadzenie przez państwa członkowskie najlepszych dostępnych danych i informacji poprzez wykorzystanie istniejących instrumentów i narzędzi gromadzenia danych, takich jak normy opracowane w ramach inicjatywy Wiedza o morzu (25) W celu zapewnienia, że ustanowienie planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii przybrzeżną opiera się na wiarygodnych danych, oraz uniknięcia dodatkowych obciążeń administracyjnych konieczne jest gromadzenie i wykorzystywanie przez państwa członkowskie najlepszych dostępnych danych i informacji poprzez zachęcanie odpowiednich zainteresowanych stron do dzielenia się danymi i informacjami oraz poprzez wykorzystanie istniejących instrumentów i narzędzi gromadzenia danych, takich jak normy opracowane w ramach inicjatywy Wiedza o morzu Wiele zainteresowanych stron, takich jak przedsiębiorstwa górnicze, naftowe czy gazowe, gromadzi ogromne ilości danych przed rozpoczęciem wydobycia, lecz dane te nie są później nigdy wykorzystywane ani udostępniane. 11 Artykuł 1 ustęp 1 1. Niniejsza dyrektywa ustanawia ramy planowania przestrzennego obszarów morskich oraz zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną mające na celu propagowanie zrównoważonego rozwoju gospodarki morskiej i nadbrzeżnej oraz zrównoważonego wykorzystania zasobów 1. Niniejsza dyrektywa ustanawia ramy planowania przestrzennego obszarów morskich oraz zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną mające na celu propagowanie zrównoważonego rozwoju i trwałego wzrostu gospodarki morskiej i nadbrzeżnej oraz zrównoważonego PE v /38 PR\ doc

13 morskich i przybrzeżnych. wykorzystania zasobów morskich i przybrzeżnych. Wymienienie zrównoważonego rozwoju razem z trwałym wzrostem zwraca uwagę na poszczególne etapy rozwoju gospodarki morskiej i nadbrzeżnej w Europie i podkreśla fakt, że zintegrowana polityka morska charakteryzuje się długofalowym podejściem i szerszym zakresem niż tylko wzrost, zwłaszcza w połączeniu ze zintegrowanym zarządzaniem strefą przybrzeżną. 12 Artykuł 1 ustęp 2 2. W ramach zintegrowanej polityki morskiej Unii Europejskiej niniejsze zasady ramowe przewidują ustanowienie i wdrożenie przez państwa członkowskie planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii przybrzeżną z zamiarem osiągnięcia celów określonych w art W kontekście zintegrowanej polityki morskiej Unii Europejskiej niniejsza dyrektywa zapewnia ramy ustanowienia i wdrożenia przez państwa członkowskie planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii przybrzeżną z zamiarem osiągnięcia celów określonych w art. 5. Nowe brzmienie mające zapewnić państwom członkowskim większą swobodę w decydowaniu o sposobie przybrzeżną. 13 Artykuł 3 punkt 1 1. strefa przybrzeżna oznacza geomorfologiczny obszar po obu stronach brzegu morskiego, ograniczony od strony 1. strefa przybrzeżna oznacza brzeg morski oraz geomorfologiczny obszar po obu stronach brzegu morskiego. Granice PR\ doc 13/38 PE v01-00

14 morza morską granicą zewnętrzną mórz terytorialnych państw członkowskich, a od strony lądu granicą określoną przez państwa członkowskie w ich strategii przybrzeżną; od strony lądu i od strony morza określają państwa członkowskie i granice te nie wykraczają poza ich morza terytorialne. Państwa członkowskie powinny mieć swobodę w określaniu obu granic, niekoniecznie w ramach przybrzeżną. 14 Artykuł 3 punkt 2 2. zintegrowana polityka morska (Integrated Maritime Policy, zwana dalej IMP) oznacza politykę Unii ukierunkowaną na wspieranie skoordynowanego i spójnego procesu podejmowania decyzji w celu osiągnięcia maksymalnego zrównoważonego rozwoju, wzrostu gospodarczego i spójności społecznej państw członkowskich, w szczególności w odniesieniu do przybrzeżnych, wyspiarskich i najbardziej oddalonych regionów Unii, a także sektorów morskich, poprzez spójne strategie polityczne związane z sektorem morskim oraz odpowiednią współpracę międzynarodową; 2. zintegrowana polityka morska (Integrated Maritime Policy, zwana dalej IMP) oznacza politykę Unii ustanowioną w celu wspierania skoordynowanego i spójnego, międzysektorowego i transgranicznego zarządzania obszarami morskimi oraz opracowaną w celu osiągnięcia maksymalnego zrównoważonego rozwoju, wzrostu gospodarczego i spójności społecznej państw członkowskich, w szczególności w odniesieniu do przybrzeżnych, wyspiarskich i najbardziej oddalonych regionów Unii; Nowa propozycja definicji IMP, ponieważ poprzednie brzmienie było niejasne. PE v /38 PR\ doc

15 15 Artykuł 3 punkt 2 a (nowy) Definicję dodano, aby zapewnić większą precyzję. 2a. plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich oznaczają plan lub plany będące wynikiem publicznego procesu analizy i planowania przestrzennego i czasowego rozmieszczenia działalności człowieka na obszarach morskich służące osiągnięciu celów gospodarczych, środowiskowych i społecznych z myślą o określeniu różnych form wykorzystania przestrzeni morskiej; 16 Artykuł 3 punkt 2 b (nowy) 2b. strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną oznaczają formalne i nieformalne praktyki lub strategie, które mają na celu zintegrowane zarządzanie wszystkimi procesami mającymi wpływ na strefę przybrzeżną, zajmując się w sposób skoordynowany interakcjami między lądem i morzem w ramach działalności przybrzeżnej w celu zapewnienia zrównoważonego rozwoju obszarów przybrzeżnych i morskich. Dzięki takim strategiom decyzje dotyczące zarządzania lub rozwoju są podejmowane w sposób spójny we wszystkich sektorach. PR\ doc 15/38 PE v01-00

16 Definicję dodano, aby zapewnić większą precyzję. 17 Artykuł 3 punkt 5 5. społeczny oznacza angażujący jedną osobę fizyczną lub prawną lub więcej takich osób oraz, zgodnie z przepisami prawa krajowego lub praktyką, ich stowarzyszenia, organizacje lub grupy; 5. podmiot publiczny oznacza osobę fizyczną lub prawną lub więcej takich osób oraz, zgodnie z krajowym ustawodawstwem lub krajową praktyką, ich stowarzyszenia, organizacje lub grupy; Jest to korekta, ponieważ samo określenie społeczny nie oznacza angażowania kogoś w coś. W przeciwnym razie należałoby napisać udział społeczny. 18 Artykuł 4 ustęp 1 1. Każde państwo członkowskie ustanawia i wprowadza w życie plan lub plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategię lub strategie przybrzeżną. Mogą one zostać przygotowane w postaci odrębnych dokumentów. 1. Każde państwo członkowskie ustanawia i wprowadza w życie plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategie przybrzeżną. Państwa członkowskie mogą zdecydować, czy zastosują podejście zintegrowane, czy ustanowią plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategie przybrzeżną oddzielnie. PE v /38 PR\ doc

17 Należy umożliwić państwom członkowskim decydowanie o sposobie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną. 19 Artykuł 4 ustęp 1 a (nowy) 1a. Państwa członkowskie i ich właściwe organy pozostają odpowiedzialne za określenie i opracowanie treści takich planów i strategii, w tym podziału przestrzeni morskiej między poszczególne działania sektorowe i formy wykorzystania obszarów morskich. 20 Artykuł 4 ustęp 3 3. Przy sporządzaniu planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii przybrzeżną państwa członkowskie powinny uwzględniać w należyty sposób specyfikę regionów i podregionów, odnośną działalność sektorową, wody morskie i strefy przybrzeżne, których dotyczą dokumenty, oraz potencjalne skutki zmiany klimatu. 3. Przy sporządzaniu planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii przybrzeżną państwa członkowskie powinny uwzględniać w należyty sposób specyfikę regionów i podregionów morskich i przybrzeżnych, odnośną działalność sektorową, zarówno bieżącą, jak i przyszłą, wody morskie i strefy przybrzeżne, których dotyczą dokumenty, oraz potencjalne skutki zmiany klimatu. PR\ doc 17/38 PE v01-00

18 Dodany tekst ma na celu doprecyzowanie i uwzględnienie wszelkiej możliwej działalności sektorowej. 21 Artykuł 5 wprowadzenie W planach zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategiach zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną stosuje się podejście ekosystemowe w celu ułatwienia współistnienia konkurujących ze sobą działalności sektorowych w wodach morskich i w strefach przybrzeżnych oraz zapobiegania konfliktom między nimi; ich celem jest przyczyniać się do: W planach zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategiach zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną stosuje się podejście ekosystemowe w celu ułatwienia zrównoważonego rozwoju, wzrostu gospodarczego w sektorze morskim i współistnienia różnych rodzajów działalności sektorowej oraz w celu zminimalizowania konfliktów między tymi rodzajami działalności w wodach morskich i w strefach przybrzeżnych. Celem tych planów jest przyczynianie się do: 22 Artykuł 5 litera b b) propagowania rozwoju transportu morskiego i wytyczenia wydajnych i opłacalnych szlaków żeglugowych w całej Europie, w tym zapewnienia dostępności portu i bezpieczeństwa transportu; b) propagowania rozwoju transportu morskiego, w tym zapewnienia dostępności portów i bezpieczeństwa transportu; PE v /38 PR\ doc

19 Brzmienie to sugeruje zarządzanie szlakami żeglugowymi na szczeblu europejskim. Konsekwencje są problematyczne, ponieważ nie istnieją kompetencje na szczeblu europejskim w tym zakresie i mogłoby to naruszać swobodę konkurencji, zobowiązania międzynarodowe, takie jak zobowiązania wynikające z UNCLOS, oraz wyłączną odpowiedzialność IMO za wytyczanie szlaków żeglugowych. 23 Artykuł 5 litera c c) wspierania zrównoważonego rozwoju i wzrostu sektora rybołówstwa i akwakultury, w tym zatrudnienia w rybołówstwie i związanych z nim sektorach; c) wspierania zrównoważonego rozwoju sektora rybołówstwa i trwałego wzrostu sektora akwakultury, w tym zatrudnienia w rybołówstwie i związanych z nim sektorach; W myśl reformy WPRyb najważniejsze jest zapewnienie zrównoważonego sektora rybołówstwa w UE, a nie sprzyjanie wzrostowi gospodarczemu. Jednak w sektorze akwakultury należy osiągnąć trwały wzrost. 24 Artykuł 5 litera e a (nowa) ea) propagowania różnorodnego wykorzystywania tych samych obszarów morskich przez różne sektory; Planowanie przestrzenne obszarów morskich służy propagowaniu wydajnego wykorzystywania ograniczonych obszarów morskich i dlatego należy promować planowanie oparte na różnorodnym wykorzystywaniu tych samych obszarów. PR\ doc 19/38 PE v01-00

20 25 Artykuł 5 litera e b (nowa) eb) realizacji dalszych celów, takich jak promocja zrównoważonej turystyki czy ochrona dziedzictwa kulturowego. Celów wymienionych w niniejszym wniosku nie należy traktować jako wyczerpującej listy. Są one jedynie skonsolidowanym wykazem obecnych celów na szczeblu UE. Państwa członkowskie mogą do niego dodawać dalsze cele o szczególnym dla siebie znaczeniu. 26 Artykuł 6 ustęp 1 1. Plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną ustanawiają działania operacyjne zmierzające do osiągnięcia celów określonych w art. 5, z uwzględnieniem wszystkich istotnych działań i środków, które mają do nich zastosowanie. 1. Każde państwo członkowskie ustanawia działania operacyjne zmierzające do osiągnięcia celów określonych w art. 5, z uwzględnieniem wszystkich istotnych działań i środków, które mają do nich zastosowanie. Trzeba napisać wyraźnie, że to państwa członkowskie ustanawiają te działania operacyjne. PE v /38 PR\ doc

21 27 Artykuł 6 ustęp 2 litera b b) zapewniają skuteczną współpracę transgraniczną między państwami członkowskimi, a także między organami krajowymi i zainteresowanymi stronami odpowiednich polityk sektorowych; b) zapewniają skuteczny udział zainteresowanych stron odpowiednich polityk sektorowych; Należy zaangażować zainteresowane strony. Żądanie współpracy stanowiłoby działanie o jeden krok za daleko i zahamowałoby proces. 28 Artykuł 6 ustęp 2 litera b a (nowa) ba) zapewniają skuteczną współpracę transgraniczną między państwami członkowskimi zgodnie z art. 12; Jako że zaangażowanie zainteresowanych stron i współpraca transgraniczna między państwami członkowskimi to dwie zupełnie różne kwestie, lepiej jest odnieść się do nich w dwóch osobnych ustępach. 29 Artykuł 6 ustęp 2 litera c c) określają transgraniczne skutki planów c) określają transgraniczne skutki planów PR\ doc 21/38 PE v01-00

22 zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii przybrzeżną w odniesieniu do wód morskich i stref przybrzeżnych będących pod władzą lub jurysdykcją państw trzecich tego samego regionu lub podregionu morskiego i związanych z nim stref przybrzeżnych oraz podejmują te kwestie we współpracy z właściwymi organami tych państw zgodnie z art. 12 i 13. zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii przybrzeżną w odniesieniu do wód morskich i stref przybrzeżnych będących pod władzą lub jurysdykcją państw trzecich tego samego regionu lub podregionu morskiego i związanych z nim stref przybrzeżnych oraz podejmują te kwestie we współpracy z właściwymi organami tych państw zgodnie z art. 13. Art. 12 odnosi się do innych państw członkowskich, a nie do państw trzecich, dlatego skreśla się odniesienie do art Artykuł 6 ustęp 2 litera c a (nowa) ca) z jednej strony opierają się na najlepszych dostępnych danych a z drugiej strony gwarantują niezbędną elastyczność umożliwiającą uwzględnianie przyszłych zmian. Cele dyrektywy są ambitne, zwłaszcza dla tych państw członkowskich, które nie posiadają dotychczas żadnego doświadczenia w zakresie planowania przestrzennego obszarów morskich czy przybrzeżną. Dlatego trzeba podkreślić konieczność zapewnienia elastyczności oraz danych. Środowisko morskie jest bardzo złożone, nadal jest częściowo nieznane i stale się zmienia. PE v /38 PR\ doc

23 31 Artykuł 7 ustęp 1 1. Aby zapewnić osiągnięcie celów określonych w art. 5, plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich zawierają przynajmniej zmapowane przedstawienie wód morskich, które określa rzeczywiste i potencjalne rozłożenie czasowe i przestrzenne wszystkich odnośnych działań sektora morskiego. 1. Aby zapewnić osiągnięcie celów określonych w art. 5, plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich zawierają przynajmniej zmapowane przedstawienie wód morskich, które określa rzeczywiste, zamierzone i potencjalne rozłożenie czasowe i przestrzenne wszystkich odnośnych form wykorzystania obszarów morskich i działań sektora morskiego. Ponieważ niektóre państwa członkowskie już wyznaczyły kilka obszarów na konkretne formy wykorzystania bez sporządzania faktycznych planów, o których mowa w niniejszej dyrektywie, już istnieją przypadki zamierzonego rozłożenia, a nie tylko jedno ewentualne rozłożenie. Nie wszystkie spośród wymienionych punktów to działania. 32 Artykuł 7 ustęp 2 wprowadzenie 2. Przy opracowywaniu planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich państwa członkowskie uwzględniają przynajmniej wymienione poniżej formy działalności: 2. Przy opracowywaniu planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich państwa członkowskie uwzględniają między innymi wymienione poniżej formy wykorzystania i działalności: Nie wszystkie spośród wymienionych punktów to działania. PR\ doc 23/38 PE v01-00

24 33 Artykuł 7 ustęp 2 litera b b) urządzenia i infrastruktury do wydobywania ropy naftowej i gazu, b) urządzenia i infrastruktura do wydobywania ropy naftowej, gazu i innych surowców, Skoro wymieniono ropę naftową i gaz, należy wymienić też inne surowce. 34 Artykuł 7 ustęp 2 litera e e) łowiska, e) istniejące i potencjalne łowiska, Jak widać na przykładzie makreli w Atlantyku, łowiska mogą się zmieniać. 35 Artykuł 7 ustęp 2 litera g a (nowa) ga) poligony wojskowe; Należy też uwzględnić poligony wojskowe, ale wyłącznie rozumiane jako obszary. PE v /38 PR\ doc

25 36 Artykuł 7 ustęp 2 litera g b (nowa) gb) wszelkie inne formy wykorzystania obszarów morskich i działalności morskiej. Ta nowa litera jest ważna, aby móc dodawać dalsze formy wykorzystania obszarów morskich i działalności morskiej, które są istotne w niektórych państwach członkowskich. 37 Artykuł 8 ustęp 1 1. Aby zapewnić osiągnięcie celów określonych w art. 5, strategie przybrzeżną zawierają przynajmniej wykaz istniejących środków stosowanych w strefie przybrzeżnej oraz analizę potrzeb w zakresie dodatkowych działań. Strategie zapewniają zintegrowane i międzysektorowe wdrażanie polityki oraz uwzględniają interakcje między działaniami lądowymi i morskimi. 1. Zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną przybiera postać zestawu praktyk albo jednej lub większej liczby strategii. Państwa członkowskie określają istniejące środki stosowane w strefie przybrzeżnej i analizują potrzebę podjęcia dodatkowych działań, aby osiągnąć cele przedstawione w art. 5. Zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną sprzyja zintegrowanemu i międzysektorowemu wdrażaniu polityki oraz uwzględnia interakcje między działaniami lądowymi i morskimi w celu zapewnienia połączenia lądu i morza. Państwa członkowskie powinny mieć swobodę decydowania o dokładnym kształcie strategii przybrzeżną zgodnie z art. 3 ust. 4. Warto jednak jeszcze raz wyjaśnić rolę przybrzeżną, która polega na PR\ doc 25/38 PE v01-00

26 zapewnieniu połączenia lądu i morza. 38 Artykuł 8 ustęp 2 wprowadzenie 2. Przy opracowywaniu strategii przybrzeżną państwa członkowskie uwzględniają przynajmniej wymienione poniżej formy działalności: 2. Przy opracowywaniu strategii przybrzeżną państwa członkowskie uwzględniają: 39 Artykuł 8 ustęp 2 litera a a) wykorzystanie konkretnych zasobów naturalnych, w tym instalacji do pozyskiwania energii i produkcji energii ze źródeł odnawialnych, skreślona 40 Artykuł 8 ustęp 2 litera a a (nowa) aa) istniejące już praktyki i strategie zgodne z zaleceniem 2002/413/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącym wdrożenia zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną w Europie; PE v /38 PR\ doc

27 41 Artykuł 8 ustęp 2 litera a b (nowa) ab) istniejące formalne i nieformalne praktyki, sieci i mechanizmy współpracy transgranicznej; 42 Artykuł 8 ustęp 2 litera a c (nowa) ac) odpowiednie działania, instalacje, urządzenia i infrastruktura. 43 Artykuł 8 ustęp 2 litera b b) rozwój infrastruktury, zakładów energetycznych, transportu, portów, zakładów i obiektów morskich oraz innych obiektów, w tym także zielonej infrastruktury, skreślona PR\ doc 27/38 PE v01-00

28 44 Artykuł 8 ustęp 2 litera c c) rolnictwo i przemysł, skreślona 45 Artykuł 8 ustęp 2 litera d d) rybołówstwo i akwakulturę, skreślona 46 Artykuł 9 ustęp 1 1. Państwa członkowskie ustanawiają środki zapewniające udział wszystkich zainteresowanych stron na wczesnym etapie opracowywania planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii przybrzeżną. Państwa członkowskie ustanawiają środki zapewniające udział społeczeństwa poprzez informowanie odnośnych zainteresowanych stron, organów i podmiotów publicznych oraz poprzez przeprowadzanie z nimi konsultacji na wczesnym etapie opracowywania planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii przybrzeżną. Państwa członkowskie dopilnowują też, aby te zainteresowane strony, organy i podmioty publiczne miały dostęp do wyników, gdy tylko zakończą się prace nad tymi planami i strategiami. PE v /38 PR\ doc

29 Brzmienie zaproponowane przez Komisję jest zbyt ogólne, dlatego należy doprecyzować, o jaki udział chodzi. Poza tym można połączyć ust. 1 i Artykuł 9 ustęp 2 2. Udział społeczeństwa zapewni odpowiednim zainteresowanym stronom i organom, a także zainteresowanej społeczności, wgląd do projektu planów i strategii oraz dostęp do wyników, w momencie gdy staną się one dostępne. skreślony 48 Artykuł 9 ustęp 3 3. Przy ustalaniu sposobów konsultacji społecznych państwa członkowskie działają zgodnie z odpowiednimi regulacjami zawartymi w innych przepisach prawa UE. skreślony Oryginalne brzmienie nie ma wartości dodanej. PR\ doc 29/38 PE v01-00

30 49 Artykuł 10 ustęp 1 1. Państwa członkowskie organizują gromadzenie najlepszych dostępnych danych oraz wymianę informacji niezbędnych do sporządzenia planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii przybrzeżną. 1. Państwa członkowskie organizują gromadzenie i wykorzystanie najlepszych dostępnych danych oraz wymianę informacji niezbędnych do sporządzenia planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i realizacji strategii przybrzeżną. 50 Artykuł 10 ustęp 3 3. Przy organizacji gromadzenia i wymiany danych, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie wykorzystują, w miarę możliwości, instrumenty i narzędzia opracowane w ramach zintegrowanej polityki morskiej. 3. Przy organizacji gromadzenia i wymiany danych, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie wykorzystują, w miarę możliwości, instrumenty i narzędzia opracowane w ramach zintegrowanej polityki morskiej oraz inne odnośne dziedziny polityki Unii. Nie wszystkie odpowiednie instrumenty i narzędzia mogą stanowić część IMP. 51 Artykuł 12 ustęp 1 PE v /38 PR\ doc

31 1. Każde państwo członkowskie, do którego przylega strefa przybrzeżna lub obszar morski innego państwa członkowskiego współpracuje z tym państwem w celu zagwarantowania, że plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategie przybrzeżną są spójne i skoordynowane w całej odnośnej strefie przybrzeżnej lub regionie bądź podregionie morskim. Współpraca ta uwzględnia w szczególności kwestie ponadnarodowe, takie jak infrastruktura transgraniczna. 1. Państwa członkowskie, do których przylega ta sama strefa przybrzeżna lub ten sam obszar morski, konsultują się ze sobą i podejmują wszelkie niezbędne kroki, by współpracować w celu zagwarantowania spójności i koordynacji planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii przybrzeżną w całej odnośnej strefie przybrzeżnej lub regionie bądź podregionie morskim. Współpraca ta uwzględnia w szczególności kwestie ponadnarodowe, takie jak infrastruktura transgraniczna. Zmiana ma zapewnić państwom członkowskim większą elastyczność w przypadku, kiedy współpraca jest niemożliwa pomimo podjęcia wszelkich starań. 52 Artykuł 12 ustęp 2 litera b b) sieci dedykowane właściwych organów państw członkowskich obejmujące dany region lub podregion morski. b) sieci właściwych organów państw członkowskich obejmujące dany region lub podregion morski. 53 Artykuł 12 ustęp 2 litera b a (nowa) PR\ doc 31/38 PE v01-00

32 ba) wszelkie inne podejście spełniające wymogi ust. 1. Ogólnie preferuje się podejście regionalne, jednak w niektórych przypadkach bardziej praktyczna może być inna strategia, np. strategia dwustronna. 54 Artykuł 13 ustęp 1 Państwa członkowskie, do którego przylega strefa przybrzeżna lub obszar morski państwa trzeciego powinny dołożyć wszelkich starań, aby uzgodnić swoje plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategie przybrzeżną z tym państwem trzecim w danym regionie lub podregionie morskim i związanej z nim strefie przybrzeżnej. Państwa członkowskie, do których przylega strefa przybrzeżna lub obszar morski państwa trzeciego, powinny konsultować się z tym państwem, dołożyć wszelkich starań, aby współpracować i uzgodnić swoje plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną z tym państwem trzecim w danym regionie lub podregionie morskim i związanej z nim strefie przybrzeżnej. 55 Artykuł 17 ustęp 2 2. W przypadku odesłania do ustępu 1 stosuje się art. 5 rozporządzenia nr 182/ W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. PE v /38 PR\ doc

33 Na przykład w art. 16 ust. 2 jest odniesienie do niniejszego ustępu, a nie do ust Artykuł 18 ustęp 4 4. Plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategie przybrzeżną, o których mowa w art. 4 ust. 1, należy opracować w ciągu 36 miesięcy od wejścia w życie niniejszej dyrektywy. 4. Plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategie przybrzeżną, o których mowa w art. 4 ust. 1, należy opracować w ciągu 48 miesięcy od wejścia w życie niniejszej dyrektywy. Sprawozdawczyni uważa okres 36 miesięcy za nierealistyczny. Ramy czasowe powinny być ambitne, ale nie powinny powodować pospiesznego wdrażania. Należy wziąć pod uwagę poszczególne etapy planowania przestrzennego obszarów morskich w państwach członkowskich. 57 Artykuł 18 ustęp 5 5. Sprawozdanie, o którym mowa w art. 15 ust. 1, przedkłada się najpóźniej po upływie 42 miesięcy od wejścia w życie niniejszej dyrektywy, a następnie co sześć lat. 5. Sprawozdanie, o którym mowa w art. 15 ust. 1, przedkłada się najpóźniej po upływie 54 miesięcy od wejścia w życie niniejszej dyrektywy, a następnie co sześć lat. Zmiana zgodna z art. 18 ust 4., tj. 6 miesięcy po określonym w nim terminie. PR\ doc 33/38 PE v01-00

34 58 Artykuł 18 ustęp 6 a (nowy) 6a. Obowiązki dotyczące transpozycji zawarte w niniejszej dyrektywie nie mają zastosowania do państw śródlądowych. Landlocked Member States do not have a coast and maritime area, therefore there is no use for them to establish maritime spatial plans and integrated coastal management strategies. Still, this Directive can be of importance to them. Landlocked Member States could be asked for cooperation by other Member States, in particular in the course of the establishment and implementation of integrated coastal management strategies if there is a river that runs through that country and enters a sea afterwards. Therefore they have to take into account this directive when planning activities that can affect the seaside of other Member States, but obviously they cannot transpose any obligation contained in this Directive. PE v /38 PR\ doc

35 UZASADNIENIE I. Kontekst ogólny Unię Europejską otaczają oceany i morza, a w jurysdykcji państw członkowskich znajduje się więcej wód niż lądu. Ponadto linia brzegowa należąca do 23 z 28 państw członkowskich jest siedem razy dłuższa niż linia brzegowa USA. Ponad 200 milionów obywateli UE mieszka w regionach przybrzeżnych a 88 milionów tam pracuje, wytwarzając przeszło 40% PKB Unii Europejskiej. 5,4 miliona spośród nich jest zatrudnionych w sektorach morskich, których wartość dodana brutto wynosi niemal 500 miliardów euro. Fakty te wskazują na znaczenie, jakie dla Unii Europejskiej mają obecnie obszary morskie i przybrzeżne oraz gospodarka morska. Jednak w przyszłości ich rola zwiększy się jeszcze bardziej. W tych regionach i sektorach dojdzie do dalszego wzrostu natężenia działalności ludzkiej i gospodarczej. Gospodarka morska UE ma kluczowe znaczenie dla realizacji celów strategii Europa 2020 i może w ogromnym stopniu przyczynić się do zapewnienia konkurencyjności Europy w zglobalizowanym świecie. Dlatego UE powinna odgrywać rolę lidera w rozwoju badań i innowacji morskich oraz w zwiększaniu wzrostu gospodarczego sektorów morskich. Energetyka morska, np. wytwarzanie morskiej energii wiatrowej czy energia fal i pływów, może przyczynić się w zasadniczy sposób do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych i zmniejszenia zależności UE od importu energii. Aby uporać się z rosnącym zapotrzebowaniem na ryby przeznaczone do spożycia i zarządzać w sposób zrównoważony zasobami rybnymi UE bez dalszego zwiększania importu ryb przeznaczonych do spożycia, niezbędne będzie promowanie akwakultury przybrzeżnej. Obecnie 90% handlu zagranicznego UE odbywa się drogą morską. Europejskie porty, morskie szlaki żeglugowe i sektor transportu morskiego odgrywają główną rolę w zapewnieniu funkcjonowania łańcucha dostaw i połączenia europejskich przedsiębiorstw i europejskiego rynku z pozostałymi gospodarkami na całym świecie. Są to jedynie niektóre przykłady istniejącej działalności morskiej, a jest ich znacznie więcej, np. wydobycie ropy naftowej, gazu oraz innych surowców i zasobów czy turystyka morska i przybrzeżna. Pobudzanie wzrostu i rozwoju sektora morskiego jako całości dodatkowo zwiększy zapotrzebowanie na przestrzeń morską. Dlatego konieczne jest koordynowanie obecnego i przyszłego zapotrzebowania na przestrzeń morską, aby zagwarantować trwały wzrost gospodarczy i zapobiec konfliktom sektorowym. Ta działalność sektorowa odbywa się jednak w kruchym środowisku, o którym nadal wiemy niewystarczająco i którego piękno i bogactwo powinniśmy zachować dla przyszłych pokoleń. Duża gęstość zaludnienia i znaczne natężenie działalności człowieka na obszarach przybrzeżnych i morskich stanowi obciążenie dla tych ekosystemów. W związku z tym niezbędne jest znalezienie rozsądnej równowagi między czynnikami gospodarczymi, społecznymi i środowiskowymi w celu skutecznego wspierania wzrostu gospodarki morskiej i jednoczesnego zapewnienia zrównoważonego rozwoju. Jako że kwestia współzależności obszarów morskich i przybrzeżnych jest bardzo złożona, proces zarządzania nimi musi zapewniać połączenie lądu i morza oraz obejmować oceany, morza i wybrzeża. PR\ doc 35/38 PE v01-00

36 II. Kontekst polityki W 2009 r. Komisja Europejska opublikowała niebieską księgę zatytułowaną Zintegrowana polityka morska UE. Opracowano w niej kwestię ustanowienia nowego modelu zarządzania obszarami morskimi, którego nadrzędnym celem jest optymalny rozwój wszystkich rodzajów działalności związanych z morzem w zrównoważony sposób. Aby osiągnąć ten cel, należy skoordynować różne obszary polityki dotyczące zagadnień związanych z obszarami morskimi i stosować zintegrowane i międzysektorowe podejście. Ponadto w proces decyzyjny należy w większym stopniu zaangażować odpowiednie zainteresowane strony. W niebieskiej księdze przedstawiono ambitny program polityk sektorowych, które należy rozwinąć, by stworzyć skuteczne ramy zarządzania zintegrowaną polityką morską. Osiągnięciu tego celu będą służyć trzy główne narzędzia: a) nadzór morski, b) dane i informacje oraz c) planowanie przestrzenne obszarów morskich i zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną. Od 2007 r. IMP nabiera coraz wyraźniejszego kształtu. W 2010 r. Parlament Europejski przyjął sprawozdanie na temat oceny IMP. W 2011 r. na mocy rozporządzenia (UE) nr 1255/2011 ustanowiono pozycję budżetową dla IMP w wysokości 40 milionów EUR na dwa kolejne lata. W tym samym roku Komisja zaproponowała ustanowienie Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego w celu finansowania wspólnej polityki rybołówstwa i zintegrowanej polityki morskiej. W międzyczasie została przyjęta dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej jako filar środowiskowy IMP, Komisja przyjęła komunikat w sprawie błękitnego wzrostu w 2012 r., a podczas cypryjskiej prezydencji uzgodniono treść deklaracji z Limasol w sprawie agendy morskiej na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia. W tym samym czasie usprawniono też jej narzędzia. W 2008 r. przyjęto Mapę drogową na rzecz planowania przestrzennego obszarów morskich: Opracowanie wspólnych zasad w UE, a w 2011 r. wszedł w życie protokół dotyczący przybrzeżną Morza Śródziemnego. Ponadto rozpoczęto projekty w zakresie działań przygotowawczych związanych z planowaniem przestrzennym obszarów morskich na Morzu Północnym, Morzu Bałtyckim i na Atlantyku. III. Wniosek Komisji W wyniku tego Komisja zaproponowała dyrektywę ramową dotyczącą ustanowienia i wdrożenia planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii przybrzeżną. Wniosek ma na celu opracowanie ram proceduralnych ustanowienia i wdrożenia planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną w państwach członkowskich. Te plany i/lub strategie powinny przyczynić się do realizacji obecnych celów UE takich jak zapewnienie dostaw energii dla Unii, promowanie transportu morskiego, wspieranie zrównoważonego rybołówstwa czy zachowanie i ochrona środowiska naturalnego. Ponadto powinny się one opierać na podejściu ekosystemowym i ułatwiać współistnienie różnych rodzajów działalności sektorowej na wodach morskich i w strefie przybrzeżnej. PE v /38 PR\ doc

37 Za opracowanie i określenie planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii przybrzeżną odpowiadają państwa członkowskie. Jednak te plany i strategie muszą spełniać minimalne wymogi, np. muszą być skoordynowane lub zintegrowane ze sobą, należy je poddawać przeglądowi co sześć lat i muszą uwzględniać wszystkie odnośne rodzaje działalności morskiej i przybrzeżnej. Plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich zawierają przynajmniej zmapowane przedstawienie wód morskich i określają rzeczywiste potencjalne i czasowe rozłożenie wszystkich odnośnych działań. Wniosek zawiera też niewyczerpujący wykaz działań, które uwzględnia się podczas sporządzania tych planów. Strategie przybrzeżną zawierają wykaz istniejących środków oraz wskazują, czy potrzebne jest podjęcie dodatkowych działań. Uwzględniają też niewyczerpujący wykaz działań prowadzonych na obszarach przybrzeżnych. Opracowując te plany i strategie, państwa członkowskie w szczególności współpracują z innymi krajami, zarówno państwami członkowskimi, jak i państwami trzecimi, do których przylega ta sama strefa przybrzeżna lub ten sam obszar morski, i angażują już na wczesnym etapie zainteresowane podmioty publiczne. IV. Stanowisko sprawozdawczyni Sprawozdawczyni z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji. Zapotrzebowanie na przestrzeń morską rośnie, a przestrzeń ta jest często wykorzystywana w sposób nieskoordynowany. Jednak niewiele państw członkowskich dysponuje już planami zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich. W celu osiągnięcia znacznego wzrostu gospodarczego w sektorze morskim innowacyjne MŚP i duże przedsiębiorstwa potrzebują pewności prawa, by inwestować w technologie przyszłości lub w kosztowne przedsięwzięcia takie jak sieci przesyłowe morskiej energii wiatrowej. Plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich są kluczem do skutecznej realizacji działań na rzecz błękitnego wzrostu, ponieważ dają tę pewność prawa i ułatwiają współistnienie różnych rodzajów działalności sektorowej. Dlatego też dyrektywa w sprawie planowania przestrzennego obszarów morskich jest logiczną konsekwencją i następnym krokiem po ustanowieniu IMP w 2007 r. i przyjęciu agendy na rzecz błękitnego wzrostu w 2012 r. Obszary morskie i przybrzeżne, na których prowadzone są działania, są często obszarami wrażliwymi pod względem środowiskowym. W związku z tym w odniesieniu do kierowania tymi działaniami i planowania ich istnieje potrzeba stosowania podejścia ekosystemowego. Z uwagi na znaczną współzależność obszarów morskich i przybrzeżnych planowanie przestrzenne obszarów morskich oraz zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną należy postrzegać jako uzupełniające się narzędzia. Jednak bardzo ważne jest, aby upewnić się, że dyrektywa ramowa jest zgodna z zasadą pomocniczości i pozostawia państwom członkowskim swobodę skutecznego rozwiązywania kwestii związanych z własnymi interesami i szczególnymi uwarunkowaniami na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym. W szczególności w przypadku linii brzegowej, która jest obszarem o zróżnicowanych cechach, konieczne mogą okazać się różne podejścia strategiczne w celu skutecznego rozwiązania kwestii związanych z tymi szczególnymi cechami. Dlatego dyrektywa ramowa w sprawie planowania przestrzennego obszarów morskich oraz przybrzeżną powinna zapewnić państwom członkowskim niezbędną elastyczność skutecznego działania w ramach wspólnych celów. Niniejsza PR\ doc 37/38 PE v01-00