***I PROJEKT SPRAWOZDANIA

Transkrypt

1 Parlament Europejski Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii 2016/0376(COD) ***I PROJEKT SPRAWOZDANIA w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 2012/27/UE w sprawie efektywności energetycznej (COM(2016)0761 C8-0498/ /0376(COD)) Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii Sprawozdawca: Adam Gierek PR\ docx PE v01-00 Zjednoczona w różnorodności

2 PR_COD_1amCom Objaśnienie używanych znaków * Procedura konsultacji *** Procedura zgody ***I Zwykła procedura ustawodawcza (pierwsze czytanie) ***II Zwykła procedura ustawodawcza (drugie czytanie) ***III Zwykła procedura ustawodawcza (trzecie czytanie) (Wskazana procedura opiera się na podstawie prawnej zaproponowanej w projekcie aktu) Poprawki do projektu aktu Poprawki Parlamentu w postaci dwóch kolumn Skreślenia zaznacza się wytłuszczonym drukiem i kursywą w lewej kolumnie. Zmianę brzmienia zaznacza się wytłuszczonym drukiem i kursywą w obu kolumnach. Nowy tekst zaznacza się wytłuszczonym drukiem i kursywą w prawej kolumnie. Pierwszy i drugi wiersz nagłówka każdej poprawki wskazuje element rozpatrywanego projektu aktu, którego dotyczy poprawka. Jeżeli poprawka odnosi się do obowiązującego aktu, do którego zmiany zmierza projekt aktu, nagłówek zawiera dodatkowo trzeci wiersz wskazujący obowiązujący akt i czwarty wiersz wskazujący przepis tego aktu, którego dotyczy poprawka. Poprawki Parlamentu w postaci tekstu skonsolidowanego Nowe fragmenty tekstu zaznacza się wytłuszczonym drukiem i kursywą. Fragmenty tekstu, które zostały skreślone, zaznacza się za pomocą symbolu lub przekreśla. Zmianę brzmienia zaznacza się przez wyróżnienie nowego tekstu wytłuszczonym drukiem i kursywą i usunięcie lub przekreślenie zastąpionego tekstu. Tytułem wyjątku nie zaznacza się zmian o charakterze ściśle technicznym wprowadzonych przez służby w celu opracowania końcowej wersji tekstu. PE v /71 PR\ docx

3 SPIS TREŚCI Strona PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO... 5 UZASADNIENIE ZAŁĄCZNIK: WYKAZ PODMIOTÓW LUB OSÓB, OD KTÓRYCH SPRAWOZDAWCA OTRZYMAŁ INFORMACJE PR\ docx 3/71 PE v01-00

4 PE v /71 PR\ docx

5 PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 2012/27/UE w sprawie efektywności energetycznej (COM(2016)0761 C8-0498/ /0376(COD)) (Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie) Parlament Europejski, uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2016)0761), uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 194 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0498/2016), uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 26 kwietnia 2017 r. 1, uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Regionów z dnia... 2, uwzględniając art. 59 Regulaminu, uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz opinię Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A8-0000/2017), 1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu; 2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie; 3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym. 1 Motyw 1 (1) Ograniczenie zapotrzebowania na energię jest jednym z pięciu wymiarów strategii dotyczącej unii energetycznej (1) Poprawa efektywności zużycia energii pierwotnej jest korzystna dla środowiska, spowoduje ograniczenie emisji 1 Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym. 2 Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym. PR\ docx 5/71 PE v01-00

6 przyjętej w dniu 25 lutego 2015 r. Poprawa efektywności energetycznej będzie korzystna dla środowiska, spowoduje ograniczenie emisji gazów cieplarnianych, poprawę bezpieczeństwa energetycznego poprzez zmniejszenie zależności od importu energii spoza Unii, obniży koszty energii dla gospodarstw domowych i przedsiębiorstw, wspomoże łagodzenie ubóstwa energetycznego i doprowadzi do wzrostu zatrudnienia i ożywienia całej gospodarki. Jest to zgodne z unijnymi zobowiązaniami podjętymi w ramach unii energetycznej i globalnych działań związanych z klimatem ustanowionych na mocy porozumienia paryskiego z grudnia 2015 r. zawartego przez strony Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu. gazów cieplarnianych, poprawę bezpieczeństwa energetycznego, obniży koszty finalnej energii elektrycznej i cieplnej dostarczonej do gospodarstw domowych i przedsiębiorstw, gdzie efektywnie wykorzystywana w formie energii użytkowej i użytkowej pracy złagodzi ubóstwo energetyczne, co w konsekwencji doprowadzi do ożywienia gospodarek państw członkowskich. bez niepotrzebnych odwołań precyzuje wstępnie obszary, w których możliwe są działania w zakresie efektywności energetycznej. 2 Motyw 2 (2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE 9 jest elementem realizacji unii energetycznej, zgodnie z którym efektywność energetyczna powinna być traktowana jako pełnoprawne źródło energii. Zasada efektywność energetyczna przede wszystkim powinna być uwzględniana przy określaniu nowych przepisów po stronie podaży i innych obszarów polityki. Komisja powinna zapewnić, aby efektywność energetyczna i działania po stronie odpowiedzi na zapotrzebowanie mogły konkurować na równych (2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE 9 jest elementem realizacji unii energetycznej, zgodnie z którym efektywność energetyczna powinna być traktowana jako pełnoprawne źródło dostępnej energii. Zasada efektywność energetyczna przede wszystkim powinna być uwzględniana przy określaniu przepisów przewidujących zwiększenie lub ustabilizowanie podaży energii finalnej na rynki państw członkowskich przy zmniejszającym się zużyciu energii pierwotnej. Efektywność energetyczną należy brać pod uwagę za PE v /71 PR\ docx

7 warunkach ze zdolnościami wytwarzania energii. Efektywność energetyczną należy brać pod uwagę za każdym razem, gdy podejmowane są odpowiednie decyzje dotyczące planowania lub finansowania. Usprawnienia w zakresie efektywności energetycznej należy realizować za każdym razem, gdy są one bardziej opłacalne niż równoważne rozwiązania po stronie podaży. Powinno to pomóc w wykorzystaniu różnorodnych korzyści w zakresie efektywności energetycznej dla społeczeństwa europejskiego, w szczególności dla obywateli i przedsiębiorstw. 9 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/125/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE (Dz.U. L 315 z , s. 1). każdym razem, gdy podejmowane są decyzje dotyczące planowania i finansowania. Inwestycje podnoszące końcową efektywność energetyczną należy realizować za każdym razem, gdy są one bardziej opłacalne rynkowo niż równoważne rozwiązania po stronie podaży. Powinno to pomóc w wykorzystaniu różnorodnych korzyści w zakresie wzrostu efektywności energetycznej na wszystkich etapach przepływu energii dla wzrostu dobrobytu społeczeństwa europejskiego. Komisja powinna zapewnić, aby rzeczywisty wzrost efektywności energetycznej i działania podejmowane w odpowiedzi na realne zapotrzebowanie rynków mogły konkurować na równych warunkach ze wzrostem zdolności do wytwarzania energii końcowej, zwłaszcza energii elektrycznej, której konsumpcja decyduje o wielkości PKB per capita. Decyzje wspierające inwestycje zwiększające efektywność energetyczną, zwłaszcza na etapie konwersji energii pierwotnej w energię finalną oraz w efektywne sieci jej przesyłu do użytkownika winny zyskać priorytet w planach finansowych UE, zwłaszcza w Europejskim Fnduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS). 9 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/125/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE (Dz.U. L 315 z , s. 1). Wprowadzono dwa ważne akcenty: po pierwsze, że to nie jakieś usprawnienia, lecz inwestycje są ważne i po drugie, że dobrobyt, a więc wzrost PKB per capita, jest ściśle zależny od użytkowania energii na ostatnim etapie jej przepływu, również per capita. W poprawce podkreśla się znaczenie PKB per capita na potrzeby inwestycyjne w energetykę oraz potrzebę większej elastyczności polityki energetycznej krajów członkowskich. PR\ docx 7/71 PE v01-00

8 3 Motyw 2 a (nowy) (2a) Wszystkie formy energii pierwotnej winny uwzględniać dodatkową pracę niezbędną do jej pozyskania, do wytworzenia i eksploatacji instalacji energetycznych, a także do ich likwidacji, wraz z usunięciem towarzyszących tym procesom zagrożeń ekologicznych. Energia pierwotna nigdy w stu procentach nie jest przetwarzana i przesyłana do użytkowników jako energia finalna, nawet z odnawialnych źródeł energii (OZE). 4 Motyw 2 b (nowy) (2b) Działania państw członkowskich powinny być wspierane przez dobrze zaprojektowane i efektywne unijne instrument finansowe, takie jak budżet UE, EFIS lub Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI), które powinny być neutralne technologicznie i skupione na najbardziej opłacalnej metodzie redukcji zużycia energii pierwotnej lub wzmacniające efektywność energetyczną. Narzędzia wspierające osiągnięcie celu unijnego powinny być zaprojektowane w podobny sposób, co zapewni opłacalne, technologicznie neutralne i zorientowane na konsumentów rozwiązanie. PE v /71 PR\ docx

9 5 Motyw 3 (3) W październiku 2014 r. Rada Europejska ustanowiła cel w zakresie efektywności energetycznej wynoszący 27 % do 2030 r., który zostanie poddany przeglądowi do 2020 r. z myślą o poziomie unijnym wynoszącym 30 %. W grudniu 2015 r. Parlament Europejski wezwał również Komisję do oceny możliwości osiągnięcia celu w zakresie efektywności energetycznej wynoszącego 40 % w tej samej perspektywie czasowej. Należy zatem dokonać przeglądu i zmiany dyrektywy w celu jej dostosowania do perspektywy czasowej sięgającej roku (3) W październiku 2014 r. Rada Europejska ustanowiła cel w zakresie efektywności energetycznej wynoszący 27 % do 2030 r., który zostanie poddany przeglądowi do 2020 r. z myślą o poziomie unijnym wynoszącym 30 %. W grudniu 2015 r. Parlament Europejski wezwał również Komisję do oceny możliwości osiągnięcia celu w zakresie efektywności energetycznej wynoszącego 40 % w tej samej perspektywie czasowej. Należy zatem dokonać przeglądu i analizy aspektów technicznych oraz inwestycyjnych takiej zmiany dyrektywy, by w perspektywie czasowej 2030 r. nie spowodowały one trudności gospodarczych w państwach członkowskich i nie pogorszyły poziomu życia obywateli poprzez zmniejszenie ich PKB per capita. Wszystkie państwa członkowskie UE winny dokonać takiego przeglądu swoich możliwości, by ich zróżnicowane ambicje były oparte na realnych podstawach. 6 Motyw 4 (4) W perspektywie czasowej do 2030 r. wiążące cele nie występują na poziomie krajowym. Konieczność osiągnięcia przez Unię jej celów w zakresie efektywności energetycznej na poziomie unijnym, (4) W perspektywie czasowej do 2030 r. wiążące cele nie występują na poziomie krajowym. Potrzeba osiągnięcia przez Unię jej celów wyrażonych w postaci znacznego zmniejszenia użytkowania PR\ docx 9/71 PE v01-00

10 wyrażonych w postaci zużycia energii pierwotnej i końcowej do roku 2020 i 2030, powinna zostać jasno określona w postaci wiążącego celu wynoszącego 30 %. Takie doprecyzowanie na szczeblu UE nie powinno nakładać ograniczeń na państwa członkowskie, ponieważ zachowują one swobodę określania swoich wkładów krajowych w oparciu o zużycie energii pierwotnej lub końcowej, oszczędności energii pierwotnej lub końcowej bądź energochłonność. Państwa członkowskie powinny wyznaczyć sobie orientacyjne krajowe wkłady w zakresie efektywności energetycznej, biorąc pod uwagę fakt, że unijne zużycie energii pierwotnej do 2030 r. nie może być większe niż Mtoe energii pierwotnej i 987 Mtoe energii końcowej. Oznacza to że zużycie energii pierwotnej należy zmniejszyć w Unii o 23 %, a zużycie energii końcowej o 17 % w porównaniu z poziomami z 2005 r. Regularna ocena postępów państw członkowskich w zakresie realizacji celu Unii na rok 2030 jest niezbędna i została przewidziana we wniosku ustawodawczym dotyczącym zarządzania unią energetyczną. energii pierwotnej oraz finalnej do roku 2020 i 2030, powinna być jasno określona na poziomie unijnym w dziedzinie energetyki zawodowej, grzania i chłodzenia w mieszkalnictwie oraz w transporcie w postaci wiążącego celu wynoszącego 35 %. Takie doprecyzowanie na szczeblu UE nie powinno nakładać ograniczeń na państwa członkowskie, kierujące się swymi planami rozwoju, w zakresie priorytetu w tempie podnoszenia efektywności w wyżej wymienionych dziedzinach gospodarki, ponieważ zachowają one swobodę określenia swoich wkładów krajowych w oparciu o efektywne określenie energochłonności ich gospodarek oraz o zużycie skumulowanej energii pierwotnej. Państwa członkowskie powinny wyznaczyć sobie orientacyjne krajowe wkłady ograniczenia zużycia skumulowanej energii pierwotnej, biorąc pod uwagę fakt, że unijne zużycie skumulowanej energii pierwotnej nie może być większe niż 1321 Mtoe (plus zużycie paliw na transport) skumulowanej energii pierwotnej. Regularna ocena postępu państw w zakresie realizacji ich zobowiązań składających się w sumie na cel unijny będzie dokonywana co 2,5 roku i została przewidziana we wniosku ustawodawczym zarządzania unią energetyczną. Efektywność energetyczna winna być rozważana holistycznie, bez żadnych wyłączeń, zaś najlepszym sposobem liczenia oszczędności jest liczenie w oparciu o ograniczenie zużycia skumulowanej energii pierwotnej. 7 Motyw 4 a (nowy) PE v /71 PR\ docx

11 (4a) Dynamika zmian efektywności energetycznej winna być liczona na poziomie przedsiębiorstw i branż gospodarczych oraz na poziomie państw członkowskich, gdyż zależy od ich miksu energetycznego i tempa rozwoju gospodarczego, a także winna być określona na poziomie całej Unii Europejskiej, łączącej w ramach unii energetycznej poszczególne krajowe systemy w jeden, współpracujący system wspólnorynkowy. Unia energetyczna w zakresie efektywności powstanie wówczas, gdy wystąpi tendencja wzrostu efektywności energetycznej uśrednionego miksu dla wszystkich państw członkowskich, m.in. poprzez sprawne łączenie ze sobą krajowych systemów energetycznych. 8 Motyw 4 b (nowy) (4b) Na chwilową efektywność funkcjonowania systemów energetycznych wpływają możliwości płynnego i elastycznego włączania do sieci mocy generowanych w oparciu o współpracujące ze sobą różne źródła energii, które charakteryzują się zróżnicowanymi czasami (okresami) bezwładności ich uruchamiania; poprawa tej efektywności umożliwi lepsze wykorzystanie energii odnawialnych, np. energii wiatrowej w skojarzeniu z turbinami gazowymi po to, by uniknąć przeciążania sieci obsługiwanych przez tradycyjnych, dużych wytwórców energii dysponujących wytwornicami parowymi o znacznej bezwładności termicznej. PR\ docx 11/71 PE v01-00

12 Energia pozyskiwana z OZE nie jest, za wyjątkiem elektrowni wodnych, efektywna, zaś jej wprowadzanie do sieci zasilanej w sposób sztywny przez siłownie cieplne wymaga dyżurnego utrzymywania tych ostatnich w ruchu. Obniża to łączną efektywność. 9 Motyw 5 a (nowy) (5a) W swojej rezolucji z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie przeglądu planu działania na rzecz racjonalizacji użytkowania energii Parlament Europejski wezwał Komisję, by uwzględniła środki, które pozwoliłyby osiągnąć ogólny cel Unii w zakresie realnej efektywności energetycznej w roku 2020 zgodnie ze zobowiązaniami politycznymi państw członkowskich dotyczącymi efektywności energetycznej. Efektywność tę należy obliczać zgodnie z zależnością określoną jako dynamika zmiany efektywności energetycznej, która uwzględnia PKB per capita w tych państwach w okresie od roku referencyjnego do 2020 roku. Dla oceny skutków decyzji politycznej 3 x 20 do 2020r. proponuje się sposób liczenia wg nowych formuł z Art. 2, uwzględniających PKB per capita w okresie referencyjnym. 10 Motyw 7 (7) Państwa członkowskie są (7) Państwa członkowskie są PE v /71 PR\ docx

13 zobowiązane do spełnienia wymogu w zakresie łącznych oszczędności energii końcowej dla całego okresu objętego obowiązkiem, równoważnego z nowymi oszczędnościami wynoszącymi 1,5 % rocznej wartości sprzedaży energii. Wymóg ten można spełnić za pomocą nowych środków z zakresu polityki, które zostaną przyjęte podczas nowego okresu objętego obowiązkiem (od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2030 r.) lub za pomocą nowych indywidualnych działań podjętych w wyniku przyjęcia środków z zakresu polityki w trakcie lub przed rozpoczęciem poprzedniego okresu, lecz w odniesieniu do których indywidualne działania, które generują oszczędności energii zostały faktycznie wprowadzone w nowym okresie. zobowiązane do spełnienia wymogu w zakresie łącznej oszczędności skumulowanej energii pierwotnej w odniesieniu do całego okresu objętego obowiązkiem, równoważnego z nowymi zobowiązaniami dotyczącymi oszczędności energetycznych, będących rezultatem rzeczywistego wzrostu efektywności konwersji, przesyłu i użytkowania energii. Wymóg ten można spełnić stosując nowe środki z zakresu polityki inwestycyjnej prowadzące do wzrostu efektywności energetycznej, przyjęte na okres od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2030 r.. Oszczędności energii rozłożone, np. liniowo, dla całego okresu referencyjnego winny dotyczyć skumulowanej energii pierwotnej, a nie łącznych oszczędności energii końcowej, które nie zawsze są ekwiwalentne. Oszczędności tych nie można więc liczyć wartością ich sprzedaży, która może się różnić w poszczególnych państwach członkowskich. 11 Motyw 7 a (nowy) (7a) Nowe, dopuszczalne standardy emisji CO2 w gramach na jedną kilowatogodzinę winny być przyjmowane z uwzględnieniem łącznej efektywności energetycznej konwersji energii pierwotnej zawartej w paliwach kopalnych w całkowitą energię finalną: ciepło oraz energię elektryczną; systemy kogeneracyjne winny być projektowane dla wspólnej energii tak, by nie trzeba było uzyskiwać dodatkowych uprawnień emisyjnych. PR\ docx 13/71 PE v01-00

14 Takie podejście umożliwi lepsze wykorzystanie technologii kogeneracyjnych. 12 Motyw 7 b (nowy) (7b) Standardy emisyjne winny uwzględniać aktualną i potencjalną efektywność energetyczną miksu energetycznego państwa członkowskiego UE; winny one również uwzględniać realny system zaopatrzenia w energię pierwotną pochodzenia wewnętrznego oraz z importu, tak aby system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (ETS UE) mógł być zmodyfikowany bez obniżania konkurencyjności gospodarek krajów wytwarzających energię z paliw kopalnych, zwłaszcza z węgla. Energia pierwotna importowana do UE, np. węglowodory i węgiel, winna być obciążona kosztami pozwoleń na emisję CO2, zaś efektywność energetyczna skorygowana przez uwzględnienie energochłonności ich wydobycia i transport. 13 Motyw 7 c (nowy) (7c) Państwa członkowskie powinny określić całkowitą efektywność energetyczną swojego miksu energetycznego, tj. efektywność przejścia od energii pierwotnej, którą dysponują, PE v /71 PR\ docx

15 poprzez energię finalną przesyłaną na rynek konsumenta, po energię użytkowaną na tym rynku: w mieszkalnictwie, transporcie i przemyśle, posługując się przelicznikami liczbowymi ujętymi jako PEF w załaczniku IVa oraz z uwzględnieniem procentowego udziału każdego składnika energii pierwotnej w tym miksie, poprzez zsumowanie poszczególnych udziałów tych składników pomnożonych przez stosowne efektywności konwersji. Każdy miks energetyczny charakteryzuje się efektywnością konwersji, co pozwala ujawnić słabe miejsca tego miksu i ocenić możliwości poprawy uśrednionej efektywności energetycznej każdego państwa członkowskiego, tj. Eśr.miks = X1 x ɳ1+ X2 x ɳ2 + X3 x ɳ3 +..., gdzie: X - udział procentowy danej energii pierwotnej, ɳ - sprawność (efektywność) konwersji do energii finalnej. 14 Motyw 7 d (nowy) (7d) Na podstawie efektywności miksów energetycznych państw członkowskich Komisja powinna oszacować, uwzględniając udział procentowy tych krajów w wykorzystaniu energii pierwotnej, średnią sprawność energetyczną (efektywność) dla całej Unii Europejskiej. Znajomość tego względnego wskaźnika jest istotna dla kształtowania polityki unii energetycznej. PR\ docx 15/71 PE v01-00

16 15 Motyw 8 (8) Długoterminowe środki w zakresie efektywności energetycznej będą nadal przynosić oszczędności energii po roku 2020, lecz aby przyczynić się do realizacji nowego celu Unii w zakresie efektywności energetycznej na 2030 r., środki te powinny przynieść nowe oszczędności po roku Z drugiej strony oszczędności energii uzyskane po dniu 31 grudnia 2020 r. nie mogą być zaliczane na poczet łącznych oszczędności wymaganych dla okresu od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2020 r. (8) Długoterminowe środki w zakresie ograniczenia zużycia skumulowanej energii pierwotnej podjęte przed 2020 r., będą przyczyniać się do kontynuacji procesu oszczędzania energii w okresie od 2021 do 2030 r., przy czym oszczędności te nie mogą być zaliczane na poczet uzupełnienia niezrealizowanych wcześniejszych zobowiązań, sprzed 2020 r. Przyczyny niezrealizowania zobowiązań na rok 2020 winny być przeanalizowane i uwzględnione w nowych planach na rok W przypadku braku realizacji swych zobowiązań dotyczących efektywności energetycznej państwa członkowskie winny podać przyczyny tego stanu rzeczy. 16 Motyw 9 (9) Nowe oszczędności powinny mieć charakter dodatkowy w stosunku do normalnych działań, tak aby nie można było zgłaszać oszczędności, które i tak miałyby miejsce. W celu obliczenia wpływu wprowadzonych środków można zaliczać jedynie oszczędności netto, zmierzone jako zmiana zużycia energii bezpośrednio związana z przedmiotowym środkiem dotyczącym efektywności energetycznej. W celu obliczenia oszczędności netto państwa członkowskie powinny ustanowić scenariusz odniesienia (9) W celu obliczenia rzeczywistego wpływu nowo wprowadzanych środków, m.in. inwestycyjnych, należy uwzględniać jedynie oszczędności będące funkcją przedmiotowych środków kształtujących efektywność energetyczną. Państwa członkowskie powinny ustanowić scenariusz odniesienia przedstawiający rozwój sytuacji w przypadku dodatkowych działań oszczędnościowych. Działania strony zobowiązanej, strony uczestniczącej lub strony uprawnionej powinny faktycznie przyczynić się do osiągnięcia zgłaszanych PE v /71 PR\ docx

17 przedstawiający rozwój sytuacji w przypadku braku przedmiotowej polityki. Działanie w ramach polityki należy oceniać w stosunku do tego określonego scenariusza odniesienia. Państwa członkowskie powinny uwzględnić, że inne działania w ramach polityki mogą być podejmowane w tym samym okresie, co może mieć również wpływ na oszczędności energii, zatem nie wszystkie ze zmian obserwowanych od czasu wprowadzenia działania objętego polityką będącego przedmiotem oceny można przypisać wyłącznie tej polityce. Działania strony zobowiązanej, strony uczestniczącej lub strony uprawnionej powinny się faktycznie przyczyniać do osiągnięcia zgłaszanych oszczędności w celu spełnienia wymogu istotności. oszczędności. Nie trzeba komplikować problemu oszczędzania, zakładając, że bez nowej polityki energetycznej i tak jakaś wcześniejsza polityka istnieje. Utrudnia to sposób liczenia oszczędności. Nie można zakładać, że występują jakieś działania określane przez Komisję jako normalne. Nasuwa się pytanie, jakie działania Komisja nazywa normalnymi. 17 Motyw 9 a (nowy) (9a) Ze względu na zróżnicowaną efektywność użytkowania skumulowanej energii pierwotnej przeliczanie energii finalnej, tj. energii elektrycznej i cieplnej, na energię pierwotną, nie może być prowadzone przy użyciu tych samych wskaźników PEF, gdyż nie można dodawać do siebie bezwzględnych wartości różniących się jakościowo rodzajów energii uzyskanych przy pomocy odmiennych technologii o różnej efektywności konwersji. PR\ docx 17/71 PE v01-00

18 Należy dążyć do transparentności w liczeniu przyszłych oszczędności. 18 Motyw 12 (12) Poprawa efektywności energetycznej budynków powinna zapewnić korzyści szczególnie odbiorcom dotkniętym ubóstwem energetycznym. Państwa członkowskie mogą nałożyć na strony zobowiązane wymóg włączenia celów społecznych do środków służących oszczędności energii, w odniesieniu do ubóstwa energetycznego, a możliwość ta powinna obecnie zostać rozszerzona na środki alternatywne i przekształcona w obowiązek, przy jednoczesnym pozostawieniu państwom członkowskim pełnej elastyczności co do wielkości, zakresu i treści tych środków. Zgodnie z art. 9 Traktatu polityki Unii w zakresie efektywności energetycznej powinny sprzyjać włączeniu społecznemu, a więc również zapewniać dostępność środków w zakresie efektywności energetycznej dla odbiorców dotkniętych ubóstwem energetycznym. (12) Coroczne trzykrotne zwiększenie zakresu termomodernizacji budynków i poprawa efektywności energetycznej budynków powinny zapewnić korzyści szczególnie odbiorcom o niskich dochodach zagrożonym ubóstwem energetycznym. Państwa członkowskie mogą nałożyć na strony zobowiązane wymóg włączenia celów społecznych do środków służących oszczędności energii, w odniesieniu do ubóstwa energetycznego, a możliwość ta powinna obecnie zostać rozszerzona na środki alternatywne, które uzyskają dodatkowe wsparcie i wymóg stosowania ich znacznej części na zasadzie priorytetowej, i przekształcona w obowiązek, przy jednoczesnym pozostawieniu państwom członkowskim pełnej elastyczności co do zakresu i treści tych środków. Zgodnie z art. 9 Traktatu polityki Unii w zakresie efektywności energetycznej powinny sprzyjać włączeniu społecznemu, a więc również zapewniać dostępność środków w zakresie efektywności energetycznej dla odbiorców dotkniętych ubóstwem energetycznym. Or. xm Powinno się zalecić państwom członkowskim wprowadzenie takich regulacji prawnych, które pozwolą zwiększyć zakres termomodernizacji budynków mieszkalnych co najmniej trzykrotnie. PE v /71 PR\ docx

19 19 Motyw 12 a (nowy) (12a) Reagowanie na dzienne i nocne zapotrzebowanie na energię elektryczną jest ważnym instrumentem poprawy efektywnego użytkowania energii, gdyż znacznie poprawia możliwości oszczędzania energii przez odbiorców lub wskazane przez nich strony trzecie przez podejmowanie decyzji w oparciu o informacje wskazujące na możliwość optymalizacji jej zużycia w godzinach poboru energii, w tym w godzinach jej szczytowego poboru tak, by umożliwić lepsze wykorzystanie sieci przesyłowych i zasobów wytwórczych. Równomierny pobór mocy regulowany m.in. taryfami nocnymi i dziennymi zwiększa efektywność energetyczną. 20 Motyw 12 b (nowy) (12b) Około 50 mln gospodarstw domowych w Unii jest dotkniętych ubóstwem energetycznym. Środki w zakresie efektywności energetycznej służące uzyskaniu taniej energii końcowej powinny w związku z tym znajdować się w centrum zainteresowania każdej efektywnej kosztowo strategii mającej na celu zmniejszenie ubóstwa energetycznego i poprawę pozycji konsumentów i uzupełniać politykę zabezpieczenia społecznego na szczeblu państw PR\ docx 19/71 PE v01-00

20 członkowskich. Or. xm Ubóstwo energetyczne będzie ograniczane, gdy spadną koszty energii elektrycznej finalnej przez poprawę efektywności konwersji i przesyłu oraz koszty energii cieplnej finalnej poprzez termomodernizację. 21 Motyw 12 c (nowy) (12c) Budynki w Unii będą się musiały stać budynkami o niemal zerowym zużyciu energii do 2050 r. zgodnie z celami Konferencji Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w Sprawie Zmian Klimatu (COP21), która odbyła się w Paryżu w grudniu 2015 r. Aktualne tempo renowacji budynków jest niewystarczające, a budynki w posiadaniu osób o niskich dochodach zagrożonych ubóstwem energetycznym lub przez nie zajmowane są najtrudniej osiągalne. Stosowne jest w związku z tym, aby państwa członkowskie priorytetowo traktowały tę grupę obywateli podczas przyjmowania środków związanych z obowiązkową oszczędnością energii, systemów zobowiązujących do efektywności energetycznej i alternatywnych środków z zakresu polityki przewidzianych w dyrektywie oraz by wzmogły wysiłki podejmowane na rzecz trzykrotnego zwiększenia zakresu termomodernizacji w skali rocznej. Trzeba wyraźnie wskazać, że dotychczasowe wysiłki w skali rocznej są niewystarczające i winny być znacznie zwiększone. Or. xm PE v /71 PR\ docx

21 22 Motyw 13 a (nowy) (13a) Bilans energetyczny w przedsiębiorstwach i branżach gospodarczych państw członkowskich można poprawić, wykorzystując zasady gospodarki o obiegu zamkniętym (Circular Economy), poprzez właściwe wykorzystanie odpadów przemysłowych jako surowców wtórnych, pod warunkiem, że ich potencjał energetyczny (egzergetyczny) będzie dostatecznie wysoki i wyższy od potencjału alternatywnych surowców pierwotnych; zbyt głęboko przetworzone wyroby jako odpady przemysłowe cechuje zbyt wysoki poziom entropii konfiguracyjnej, by można było liczyć na dodatnią efektywność energetyczną prostego recyklingu. Dla przykładu prosty recycling opon samochodowych nie ma sensu, gdyż wymagałby ogromnego nakładu energii. Właściwe wykorzystanie Circular Economy wymaga odejścia od prostego recyklingu. 23 Motyw 13 b (nowy) (13b) Polityka Circular Economy powinna być oparta na bilansie egzergii jako kryterium oceny efektywności energetycznej wykorzystywania odpadów przemysłowych jako surowców wtórnych; potencjał energetyczny głęboko przetworzonych złożonych wyrobów, jak PR\ docx 21/71 PE v01-00

22 kompozyty czy też niektóre wyroby elektroniczne jest zbyt niski, zaś etropia konfiguracyjna zbyt wysoka, by można było mówić o dodatniej efektywności energetycznej. Dla przykładu prosty recycling materiałów kompozytowych nie ma sensu, gdyż wymagałby ogromnego nakładu energii. Właściwe wykorzystanie Circular Economy wymaga odejścia od prostego recyklingu. 24 Motyw 15 a (nowy) (15a) Budowanie jednostek rozproszonej generacji energii ogranicza straty przesyłu oraz pozwala na elastyczne dostosowywanie się do zmian zapotrzebowania na energię przez lokalnych odbiorców. Sprawność układów skojarzonych (kogeneracji) wynosi 80-90%. Elektrociepłownie - jednostki generacji rozproszonej, budowane w pobliżu miejsc o dużej gęstości zaludnienia wyposażone w akumulatory ciepła - pozwalają uzyskać dużą elastyczność i sprawność produkcji prądu i ciepła lub zimna: gdzie: η - sprawność konwersji do energii finalnej, Ep - energia początkowa, Eel - energia elektryczna, Qkog - energia cieplna w kogeneracji, Qchłodz - energia chłodzenia w kogeneracji. PE v /71 PR\ docx

23 Generacja rozproszona, w tym kogeneracja, to dobry sposób na wzrost efektywności konwersji i małe straty przesyłu. 25 Motyw 15 b (nowy) (15b) Wzrost efektywności energetycznej jest bezpośrednim rezultatem następujących etapów procesów uwalniania i konwersji energii: efektywnej konwersji energii pierwotnej w energię finalną, efektywnego jej przesyłu do odbiorców w formie energii elektrycznej lub ciepła, a także oszczędnego jej użytkowania przez odbiorców końcowych; efekt oszczędnościowy na rynku konsumenckim nie powinien być traktowany jako jedyna funkcja celu kształtującego tę efektywność, gdyż może być skutkiem niekorzystnego kształtowania się cen energii. Komisja Europejska w swej propozycji odnosi się wyłącznie do oszczędności na rynku konsumenta, a przecież największe rezerwy efektywności tkwią w konwersji energii pierwotnej oraz oszczędnym jej przesyle na ten rynek. 26 Motyw 15 c (nowy) (15c) Należy rozważyć uchylenie lub zmianę przepisów dyrektywy 2003/87/WE PR\ docx 23/71 PE v01-00

24 Parlamentu Europejskiego i Rady 1a (dyrektywa ETS UE) dotyczących granicznych limitów emisji niekorzystnych dla technologii energetycznych bloków węglowych w przypadku podjęcia innowacyjnych inwestycji mających na celu istotny wzrost efektywności użytkowania skumulowanej energii pierwotnej. Przepisy zawarte w dyrektywie EU ETS są doktrynalnie antywęglowe. 1a Dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. L 275 z , s. 32). 27 Motyw 16 (16) Uwzględniając postęp techniczny i rosnący udział odnawialnych źródeł energii w sektorze wytwarzania energii elektrycznej, należy poddać przeglądowi domyślny współczynnik oszczędności wyrażony w kwh energii elektrycznej w celu odzwierciedlenia zmian współczynnika energii pierwotnej (PEF) dla energii elektrycznej. Obliczenia PEF dla energii elektrycznej są oparte na wartościach średniorocznych. Metoda rozliczania fizycznej zawartości energii została zastosowana do wytwarzania energii elektrycznej i ciepła z energii jądrowej, a metoda technicznej sprawności przemiany została zastosowana do wytwarzania energii elektrycznej i ciepła z (16) Uwzględniając postęp techniczny i rosnący udział odnawialnych źródeł energii w sektorze wytwarzania energii elektrycznej, należy poddać przeglądowi domyślny współczynnik oszczędności wyrażony w kwh energii elektrycznej w celu odzwierciedlenia zmian współczynnika energii pierwotnej (PEF) dla energii elektrycznej. Obliczenia PEF dla energii elektrycznej są oparte na wartościach średniorocznych. Metoda rozliczania fizycznej zawartości energii została zastosowana do wytwarzania energii elektrycznej i ciepła z energii jądrowej, a metoda technicznej sprawności przemiany została zastosowana do wytwarzania energii elektrycznej i ciepła z PE v /71 PR\ docx

25 paliw kopalnych i biomasy. W przypadku niepalnych odnawialnych źródeł energii metodą jest bezpośredni ekwiwalent oparty na podejściu dotyczącym energii pierwotnej ogółem. Do obliczenia udziału energii pierwotnej w przypadku energii elektrycznej z kogeneracji zastosowano metodę określoną w załączniku II do dyrektywy 2012/27/UE. Zastosowano średnią pozycję rynkową zamiast pozycji krańcowej. Przyjęto założenie, że wartość sprawności przemiany wynosi 100 % dla niepalnych odnawialnych źródeł energii, 10 % dla elektrowni geotermalnych i 33 % dla elektrowni jądrowych. Całkowitą sprawność kogeneracji oblicza się na podstawie najnowszych danych Eurostatu. Odnośnie do granic systemu współczynnik PEF wynosi 1 dla wszystkich źródeł energii. Obliczenia opierają się na najnowszej wersji scenariusza odniesienia PRIMES. Wartość współczynnika PEF opiera się na prognozie na 2020 r. Analiza obejmuje państwa członkowskie UE oraz Norwegię. Zestaw danych dla Norwegii opiera się na danych ENTSO-E. paliw kopalnych i biomasy. W przypadku niepalnych odnawialnych źródeł energii metodą jest bezpośredni ekwiwalent oparty na podejściu dotyczącym energii pierwotnej ogółem. Do obliczenia udziału energii pierwotnej w przypadku energii elektrycznej z kogeneracji zastosowano metodę określoną w załączniku II do dyrektywy 2012/27/UE. Zastosowano średnią pozycję rynkową zamiast pozycji krańcowej. Przyjęto założenie, że wartość sprawności przemiany wynosi 100 % dla niepalnych odnawialnych źródeł energii, 10 % dla elektrowni geotermalnych i 33 % dla elektrowni jądrowych. Całkowitą sprawność kogeneracji oblicza się na podstawie najnowszych danych Eurostatu. Odnośnie do granic systemu współczynnik PEF wynosi 1 dla wszystkich źródeł energii. Obliczenia opierają się na najnowszej wersji scenariusza odniesienia PRIMES. Wartość współczynnika PEF opiera się na prognozie na 2020 r. Analiza obejmuje państwa członkowskie UE oraz Norwegię. Zestaw danych dla Norwegii opiera się na danych ENTSO-E. Wartości PEF przedstawione są w załącznikach IVa i IVb do niniejszej dyrektywy. Wartość współczynnika PEF jest różna dla różnych źródeł energii. Te realne wskaźniki są niezbędne dla przeliczeń przy przejściu od energii użytkowej i finalnej do wyznaczanej przez państwa członkowskie skumulowanej energii pierwotnej. 28 Motyw 16 a (nowy) (16a) Mając na względzie, iż w konkluzjach Rady z dnia 10 czerwca 2011r. w sprawie Planu na rzecz efektywności energetycznej (10709/11) PR\ docx 25/71 PE v01-00

26 podkreślono, że 40% energii pierwotnej w UE użytkuje się w budynkach, co stanowi 50% energii końcowej, oraz, aby umożliwić wzrost gospodarczy i zwiększenie zatrudnienia w sektorach wymagających specjalnych kwalifikacji, tj. w sektorze budownictwa i produkcji wyrobów budowlanych, a także w działalności zawodowej takiej, jak architektura i urbanistyka oraz doradztwo w zakresie inżynierii grzania i chłodzenia, państwa członkowskie powinny ustanowić długoterminową strategię w tych dziedzinach na okres po 2020r., mobilizując środki na inwestycje w masową termomodernizację istniejących zasobów budynków mieszkalnych i publicznych oraz na rzecz budowy nowych zeroemisyjnych zasobów mieszkalnych. Mieszkalnictwo stanowi najłatwiejszy technicznie do wykorzystania potencjał podniesienia efektywności energetycznej. 29 Motyw 17 (17) W celu zapewnienia, aby załączniki do dyrektywy oraz zharmonizowane wartości referencyjne efektywności, o których mowa w art. 14 ust. 10, mogły być aktualizowane, konieczne jest przedłużenie przekazania uprawnień przyznanego Komisji. skreśla się Aktualizacja winna być każdorazowo uzgodniona z państwami członkowskimi i Parlementem Europejskim. PE v /71 PR\ docx

27 30 Motyw 19 a (nowy) (19a) Państwa członkowskie, w których PKB per capita jest niższy od średniego PKB unijnego, winny mieć możliwość zwiększenia zużycia energii pierwotnej pod warunkiem, że jej konwersja na energię finalną, jej dalszy przesył i dystrybucja oraz użytkowe oszczędności na rynku konsumenckim będą uwzględniały wyraźny wzrost efektywności energetycznej na każdym etapie procesu technologicznego przepływu strumienia uwolnionej energii pierwotnej. Należy wyrównać standardy zużycia energii użytkowej we wszystkich państwach członkowskich UE. 31 Motyw 19 b (nowy) (19b) Obliczanie rzeczywistego wzrostu efektywności w znaczeniu fizykalnym dotyczy oddzielnych dużych podmiotów gospodarczych: wytwórców energii, w tym elektrowni i elektrociepłowni oraz dystrybutorów sieci przesyłowych, jak i dodatkowo ostatniego ogniwa wykorzystania energii, tj. rynku konsumenckiego, wg wzoru zawartego w art. 2 pkt 6 i 6a dyrektywy 2012/27/UE zmienionej niniejszą dyrektywą. PR\ docx 27/71 PE v01-00

28 Do definicji wprowadza się wzór pozwalający wyliczyć efektywność użytkowania energii pierwotnej. 32 Motyw 19 c (nowy) (19c) Ze względu na nierównomierność rozmieszczenia mocy wytwórczej w UE, ogólna efektywność energetyczna może być zwiększona dzięki importowi energii finalnej z państw trzecich; niezbędne stają się zatem polityki unijne prowadzące nie tylko do regulowania handlu energią pierwotną, co wiąże się m.in. z budową rurociągów przesyłowych gazu i ropy, lecz także z importem energii finalnej na terenach przygranicznych. Import energii finalnej, np. z pobliskich krajów trzecich, może zagwarantować większą efektywność użytkowania niż sprowadzanie energii z dalej położonych obszarów UE. 33 Artykuł 1 ustęp 1 punkt 1 Artykuł 1 ustęp 1 1. Niniejsza dyrektywa ustanawia wspólne ramy środków na rzecz wspierania efektywności energetycznej w Unii, aby zapewnić osiągnięcie przez Unię głównego unijnego celu zakładającego zwiększenie efektywności energetycznej o 20 % do 1. Niniejsza dyrektywa ustanawia wspólne ramy środków na rzecz wspierania efektywności energetycznej w Unii, aby zapewnić osiągnięcie przez Unię głównego unijnego celu zakładającego zwiększenie efektywności energetycznej o 20% do roku PE v /71 PR\ docx

29 2020 r. oraz jej wiążącego głównego celu zakładającego zwiększenie efektywności energetycznej o 30 % do 2030 r., a także tworzy warunki dla dalszej poprawy efektywności energetycznej po tych terminach. Niniejsza dyrektywa ustanawia przepisy, których celem jest usunięcie barier na rynku energii oraz przezwyciężenie nieprawidłowości w funkcjonowaniu rynku, które ograniczają efektywność dostaw i wykorzystywania energii, a także przewiduje ustalenie orientacyjnych krajowych celów i wkładów w zakresie efektywności energetycznej na rok 2020 i rok 2030.; 2020 w odniesieniu do roku referencyjnego oraz jej wiążącego celu zakładającego wzrost efektywności energetycznej do 35 % do roku 2030., a także stwarza warunki dla dalszej poprawy tej efektywności po roku Niniejsza dyrektywa ustanawia przepisy, których celem jest usunięcie barier na rynku energii oraz poprawa jego funkcjonowania poprzez wzrost efektywności wykorzystania energii pierwotnej, poprawę dostaw energii finalnej i następnie jej efektywne użytkowanie; przewiduje w tym celu ustalenie orientacyjnych krajowych celów, których suma wkładów będzie kształtować ogólny cel unijny w zakresie efektywności energetycznej na rok 2020 i rok Państwa członkowskie poprzedzają przygotowanie planów oszczędności energii pierwotnej wyznaczeniem efektywności energetycznej dla swego miksu energetycznego w oparciu o wartości PEF z załącznika IVa. Efektywność energetyczna miksu energetycznego państw członkowskich wyrażona w formie efektywności wykorzystania energii pierwotnej jest oparta na efektywności wytwarzania, przesyłu i użytkowania, zaś przeliczanie energii finalnej na pierwotną następuje w oparciu o mnożniki PEF. 34 Artykuł 1 ustęp 1 punkt 1 a (nowy) wprowadzenie litera a (nowa) Artykuł 2 ustęp 1 punkt 1 Obowiązujący tekst 1a) w artykule 2 wprowadza się następujące zmiany: a) punkt 1 otrzymuje brzmienie: 1) energia oznacza wszelkie formy 1) energia oznacza skalarną wielkość PR\ docx 29/71 PE v01-00

30 nośników energii, paliwa, energię cieplną, energię ze źródeł odnawialnych, energię elektryczną lub każdą inną formę energii określone w art. 2 lit. d) rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1099/2008 z dnia 22 października 2008 r. w sprawie statystyki energii ( 1 ) fizyczną opisującą strukturalnokinetyczny stan układów materialnych (materii), które mogą na siebie oddziaływać pod wpływem zewnętrznych bodźców, prowadząc do nowego ich równowagowego stanu strukturalnokinetycznego, przy czym od intensywności tego przejścia zależy wielkość wykonanej pracy oraz dyssypacyjny efekt mechaniczny i cieplny. Energia zmieniając jeden swój stan w drugi nie ulega zniszczeniu; Dotychczasowa definicja energii jest mało precyzyjna. 35 Artykuł 1 ustęp 1 punkt 1 a (nowy) litera b (nowa) Artykuł 2 ustęp 1 punkt 1 a (nowy) b) dodaje się następujący punkt: 1a) energia pierwotna oznacza energię fal elektromagnetycznych, w tym promieniowania słonecznego oraz energię mechaniczną, energię wiatru i wody, w tym pływów morskich i energię chemiczną, która jest zawarta w paliwach kopalnych i surowcach, a także energię zawartą w skorupie ziemskiej w formie potencjalnej w postaci naprężeń mechanicznych wyzwalanych podczas ich relaksacji, energię geotermalną oraz nuklearną zawartą w pierwiastkach rozszczepialnych lub wyzwalaną podczas syntezy termonuklearnej; można ją podzielić na dwie grupy energii: - energie nieodnawialne, tj. energie zawarte w paliwach kopalnych i energię jądrową PE v /71 PR\ docx

31 - energię odnawialną, tj. promieniowanie słoneczne, energię wiatru i pływów, a także energię w skorupie ziemskiej oraz energię zawartą w biopaliwach; Definicja energii pierwotnej obejmuje wszystkie pierwotne formy energii pochodzenia endogenicznego, pozaziemskiego i egzogenicznego generowanego wewnątrz naszej planety. 36 Artykuł 1 ustęp 1 punkt 1 a (nowy) litera c (nowa) Artykuł 2 ustęp 1 punkt 1 b (nowy) Ten typ energii jest wykorzystywany na rynku konsumenckim. c) dodaje się następujący punkt: 1b) energia użytkowa oznacza energię promieniowania świetlnego i energię elektromagnetyczną, energię cieplną, a także energię elektryczną oraz mechaniczną stosowaną w instalacjach technicznych i w maszynach wykonujących określoną pracę, oraz do ogrzewania lub chłodzenia w mieszkalnictwie, będącą efektem konwersji elektrycznej energii końcowej, a także końcowej energii cieplnej i energii dostarczanej w formie paliw, w tym paliw do napędu pojazdów; 37 Artykuł 1 ustęp 1 punkt 1 a (nowy) litera d (nowa) PR\ docx 31/71 PE v01-00

32 Artykuł 2 ustęp 1 punkt 1 c (nowy) d) dodaje się następujący punkt: 1c) współczynnik energii pierwotnej (PEF) oznacza współczynnik (mnożnik), tj. liczbową wartość bezwymiarową, która pozwala przez pomnożenie wyliczyć ilość energii pierwotnej w oparciu o zmierzoną ilość energii finalnej z podziałem na różne źródła pochodzenia tej energii finalnej w postaci energii elektrycznej lub cieplnej oraz wyliczyć skumulowaną energię pierwotną tak, by odzwierciedlone zostały straty energetyczne konwersji i przesyłu; Współczynnik energii pierwotnej (PEF) służy do wyliczenia energii pierwotnej, która stanowiła początek łańcucha konwersji na energię finalną w ten sposób, że energia finalna pomnożona przez współczynnik równa się energia pierwotna. 38 Artykuł 1 ustęp 1 punkt 1 a (nowy) litera e (nowa) Artykuł 2 ustęp 1 punkt 1 d (nowy) e) dodaje się następujący punkt: 1d) krajowy współczynnik energii pierwotnej oznacza iloraz stanowiący stosunek użytkowanej przez dane państwo członkowskie energii pierwotnej do wytwarzanej tam i konsumowanej energii finalnej; PE v /71 PR\ docx

33 Krajowy współczynnik energii pierwotnej dla państw UE jest różny - waha się od 1,10-1,20 do 1,60-1,66 i zależy od efektywności wykorzystywania przez te państwa energii pierwotnej. 39 Artykuł 1 ustęp 1 punkt 1 a (nowy) litera f (nowa) Artykuł 2 ustęp 1 punkt 1 e (nowy) f) dodaje się następujący punkt: 1e) łańcuch konwersji energetycznych oznacza proces technologiczny, który zaczyna się od uwolnienia energii pierwotnej i jej przesłania na rynek w formie energii końcowej, gdzie następnie, u konsumenta, ulega ona konwersji na energię użytkową (pracę); cieplna energia końcowa przepływa samorzutnie od układów materialnych o wyższej temperaturze do tych o temperaturze niższej; Im dłuższy ten łańcuch konwersji energetycznych, tym niższa łączna efektywność energetyczna, zaś kierunek przepływu ciepła, jeśli jest niewymuszony, np. zastosowaniem pomp ciepła, jest zawsze jednokierunkowy: od układów o wyższej do układów o niższej temperaturze. 40 Artykuł 1 ustęp 1 punkt 1 a (nowy) litera g (nowa) Artykuł 2 ustęp 1 punkt 2 Obowiązujący tekst 2) zużycie energii pierwotnej oznacza zużycie krajowe brutto z wyłączeniem g) punkt 2 otrzymuje brzmienie: "(2) zużycie energii pierwotnej oznacza skumulowane zużycie krajowe brutto, PR\ docx 33/71 PE v01-00

34 zastosowań pozaenergetycznych;" wraz z energią zużytą na potrzeby pozyskania energii pierwotnej i transportu, w tym transportu również z krajów trzecich paliw niezbędnych do wytworzenia energii finalnej, z wyłączeniem zastosowań pozaenergetycznych;" Istniejąca definicja nie jest precyzyjna i pomija energię zużytą na potrzeby jej pozyskania oraz przetransportowania np. gazu, ropy czy węgla do użytkownika. 41 Artykuł 1 ustęp 1 punkt 1 a (nowy) litera h (nowa) Artykuł 2 ustęp 1 punkt 3 Obowiązujący tekst 3) zużycie energii końcowej oznacza całość energii dostarczonej sektorom przemysłu, transportu, gospodarstw domowych, usług i rolnictwa. Wyłącza się z niego dostawy dla sektora przemiany energetycznej oraz samego przemysłu energetycznego; h) punkt 3 otrzymuje brzmienie: 3) zużycie energii finalnej oznacza zużycie energii elektrycznej dostarczanej na rynek konsumenta, niezbędnej sektorom przemysłu, i transportu, a także energii dostarczanej gospodarstwom domowym, sektorowi usług i rolnictwu, które to zużycie zależy od dyspozycji całkowitej mocy, w tym mocy czynnej i biernej, w czasie dostarczania tej energii.; Dyspozycja mocy winna być zawsze wyższa od zapotrzebowania ze względu na nierównomierny jej pobór na rynku po to, by się ustrzec blackoutu. Na ogół przekracza ona zapotrzebowanie o 20 procent. PE v /71 PR\ docx

35 42 Artykuł 1 ustęp 1 punkt 1 a (nowy) litera i (nowa) Artykuł 2 ustęp 1 punkt 4 Obowiązujący tekst 4) efektywność energetyczna oznacza stosunek uzyskanych wyników, usług, towarów lub energii do wkładu energii; i) punkt 4 otrzymuje brzmienie: 4) efektywność energetyczna oznacza stosunek energii końcowej do energii pierwotnej lub energii użytkowej do energii końcowej, wyrażony w procentach w załączniku Va, przy czym sprawność całkowita może stanowić iloczyn efektywności poszczególnych trzech w/w etapów łańcucha konwersji, zaś efektywność całkowita może stanowić sumę poszczególnych efektywności w łańcuchu konwersji; Efektywność energetyczna często wyrażana jest w formie ilorazu energii końcowej do energii początkowej w postaci ułamka mniejszego od 1, który po pomnożeniu przez 100 oznacza efektywność w danym momencie wyrażoną w procentach. 43 Artykuł 1 ustęp 1 punkt 1 a (nowy) litera j (nowa) Artykuł 2 ustęp 1 punkt 6 Obowiązujący tekst 6) poprawa efektywności energetycznej oznacza zwiększenie efektywności energetycznej w wyniku zmian w technologicznych, zachowań lub ekonomicznych; j) punkt 6 otrzymuje brzmienie: 6) wzrost efektywności użytkowania energii pierwotnej oznacza względny wskaźnik do oceny dynamiki wzrostu tej efektywności wskutek działań technicznych lub ekonomicznych w okresie badania, oznaczany wzorem: PR\ docx 35/71 PE v01-00

36 gdzie: Epp - energia pierwotna początkowa Epk - energia pierwotna końcowa; Przedmiotem definicji jest dynamika wzrostu, tj. zachowanie się (wzrost lub spadek) tego względnego, bezwymiarowego wskaźnika z upływem czasu. 44 Artykuł 1 ustęp 1 punkt 1 a (nowy) litera k (nowa) Artykuł 2 ustęp 1 punkt 6 a (nowy) k) dodaje się następujący punkt: 6a) nominalny skorygowany wzrost efektywności energetycznej oznacza względny wskaźnik oceny dynamiki tego wzrostu w okresie badania, odniesiony do krajowego PKB per capita o wzorze: gdzie: Epk - energia pierwotna końcowa Epp - energia pierwotna początkowa PKBp - PKB per capita dla danego kraju na początku pomiaru PKBk - PKB per capita dla danego kraju na koniec pomiaru; Przedmiotem definicji jest względny wskaźnik, który nie mierzy wprost wzrostu efektywności PE v /71 PR\ docx