od 2011 roku, dzień 1 marca został ustanowiony świętem państwowym, poświęconym żołnierzom zbrojnego podziemia antykomunistycznego. Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych jest obchodzony corocznie jest dniem symbolicznym, tego dnia w 1951 roku wykonany został wyrok śmierci na kierownictwie IV Komendy Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość.
August Emil Fieldorf, ps. Nil (ur. 20 marca 1895 a zm. 24 lutego 1953) bojownik o niepodległość Polski, generał brygady Wojska Polskiego, organizator i dowódca Kedywu Armii Krajowej, zastępca Komendanta Głównego AK, pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego Wyrok przez powieszenie wykonano 24 lutego 1953 o godz. 15:00 w więzieniu Warszawa-Mokotów przy ul. Rakowieckiej..
10 listopada 1950 został aresztowany przez funkcjonariuszy UB, przewieziony do Warszawy i osadzony w areszcie śledczym. Oskarżony o wydawanie rozkazów likwidowania przez AK partyzantów radzieckich. Pomimo tortur Fieldorf odmówił współpracy z Urzędem Bezpieczeństwa. Wyrok przez powieszenie wykonano 24 lutego 1953 o godz. 15:00 w więzieniu Warszawa-Mokotów przy ul. Rakowieckiej
Zygmunt Edward Szendzielarz ps. Łupaszka (ur. 12 marca 1910 a zm. 8 lutego 1951) major kawalerii Wojska Polskiego i Armii Krajowej. Natychmiast po aresztowaniu, Łupaszka został przewieziony do Warszawy i osadzony w więzieniu mokotowskim przy ul. Rakowieckiej. Przebywał tam do 8 lutego 1951 roku, kiedy wykonano wyrok w więzieniu na Mokotowie. Ciało zostało pochowane w tajemnicy w nieznanym przez lata miejscu.
Feliks Selmanowicz ps. Zagończyk (ur. 6 czerwca 1904 a zm. 28 sierpnia 1946 w Gdańsku) partyzant 3 Wileńskiej Brygady AK, zastępca dowódcy plutonu 5 Wileńskiej Brygady AK, dowódca 2 kompanii 4 Wileńskiej Brygady AK.
Danuta Siedzikówna ps. Inka (ur. 3 września 1928 a zm. 28 sierpnia 1946) sanitariuszka 4. szwadronu 5 Wileńskiej Brygady AK, w 1946 w 1. szwadronie Brygady działającym na Pomorzu.
Została zastrzelona 28 sierpnia 1946 wraz z Feliksem Selmanowiczem ps. Zagończyk według relacji przymusowego świadka egzekucji, ks. Mariana Prusaka, ostatnimi słowami Inki było: Niech żyje wolna Polska! Niech żyje major Łupaszko! Miejsce jej pochówku do 2014 roku było nieznane.
"Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba"...
Porucznik Aleksander Młyński Drągal" (1925-1950) to jeden z najsłynniejszych żołnierzy antykomunistycznej partyzantki na ziemi radomskiej, żołnierz Armii Krajowej, po wojnie Narodowego Związku Zbrojnego oraz Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. Jego partyzancka epopeja zakończyła się dopiero 25 sierpnia 1950 r., kiedy to został zastrzelony wraz z dwoma swoimi podkomendnymi w Kolonii Wawrzyszów pod Wolanowem.
Tadeusz Zieliński Igła (Ur. 27 września 1927 r. a zm. 24 czerwca 1948 r.) Żołnierz AK i WiN -u, dowódca oddziału polskiego podziemia antykomunistycznego działającego w Radomskiem i Kieleckiem. W konspiracji od 1943. Po wejściu sowietów na ziemie polskie nie złożył broni. Oddział Igły przeprowadził także szereg akcji likwidacyjnych. Nie chcąc dostać się do niewoli popełnił samobójstwo.
Jan Sońta ps. Ośka, Jaś (ur. 1919, w Świesielicach, zm. 1990) polski działacz ruchu ludowego, partyzant Ziemi Radomskiej.
po wojnie euforia zwycięstwa mieszała się z niepokojami politycznymi, a wolność, którą cieszyli się Polacy przepadła w ubeckich kazamatach i piwnicach tam też zginęli bez wieści polscy żołnierze niezłomni mijały lata zanim o ich losach dowiedziała się najbliższa rodzina, przyjaciele i towarzysze broni.
Ponieważ żyli prawem wilka Historia o nich głucho milczy Pozostał po nich w białym śniegu Żółtawy mocz i ślad ich wilczy. Przegrali bój we własnym domu Kędy zawiewał sypki śnieg Nie było komu z łap wyjmować cierni I gładzić ich zmierzwioną sierść. Nie opłakała ich Elektra Nie pogrzebała Antygona I będą tak przez całą wieczność We własnym domu wiecznie konać Ponieważ żyli prawem wilka Historia o nich głucho milczy Pozostał po nich w kopnym śniegu Ich gniew, ich rozpacz i ślad ich wilczy. Wilki Zbigniew Herbert
historycy zgodnie dostrzegają w Żołnierzach Niezłomnych tych, dzięki którym przetrwała, głęboko zakorzeniona w polskiej tradycji, postawa patriotyczna to Oni tworzyli opozycję przed ruchem solidarnościowym w czasach, gdy Polacy doświadczali stalinowskiego terroru byli jednym z głównych ośrodków opozycji przeciw rządowi Polski Ludowej i komunizmowi
dziękujemy za uwagę
. wszelkie materiały zostały wykorzystane w celach dydaktycznych.