Skoczne melodie, Ludzie tańczący wesoło po sali, Uśmiechnięte twarze To wszystko twoja sprawka. Wdzięczny tłum ludzi oklaskuje Twój występ. Lubisz to, prawda? Kiedy siadasz przy fortepianie, Czuć jakgdyby ta muzyka przepływała prze ciebie, przez twoje palce poruszające się po czarno-białej klawiaturze fortepianu. To miłe, słuchać twojej muzyki, Kiwać się w jej rytm, Cieszyć się z innymi jej miłą melodią. Dla nas to taki mały raj na ziemi. Podziękujemy Ci Możemy? Więc tańczmy! Dagmara Gawlik
Świat Chopina Wojny, bitwy, klęski, Lecz on, jeden z niewielu, stara się zaprzestać te męki. Tworzy utwory smutne, radosne, Pisze listy miłosne. Patrzy w chmury, podziwia przyrodę, W tym co piękne, widzi urodę. Z każdym dniem coraz sławniejszy, A świat wydaje się piękniejszy. Zakochany, Uwielbiany, Wysławiany, Pognębiany. Wie, Że gra co czuję, według mnie, Czas jego się nigdy nie skończy, A to wszystko się połączy, W jedno wielkie przemyślenie, i Chopina zrozumienie... Izabela Kłoszewska
Wieczór Nastał wieczór. Chopin usiadł przy swym fortepianie. Delikatnie położył swe długie palce na klawiszach. Wokół cisza. Skupiony zaczyna grać. Spod jego palców wypływa muzyka, Muzyka, która cieszy uczy, Pozwala zapomnieć o tym co się dzieje, Pozwala na chwile rozkoszy, przemyśleń. Nagle fortepian wydaje ostatni dźwięk i wszystko jest takie jak wcześniej. Kolorowa bańka pękła i wszystko jest jak wcześniej. Jedynego pozostało to wspomnienia, Wspomnienia, które pamiętamy do dziś. Ola Podlasek
*** Cisza smutek, nostalgia Cisza skupienie, napięcie Cisza pragnienie wolności Cisza cisza przed burzą Już niedługo! Przerwać ciszę! Czystym dźwiękiem dać upust marzeniom! Nutą przeciwstawić się rzeczywistości! A jednak ciągle być blisko ziemi Przerwać ciszę! Strzałem oddać hołd tej ziemi! Czystym dźwiękiem przeciwstawić się rzeczywistości! Rozpocząć powstanie Cisza odchodzi! Topiona we wzburzonym morzu Jednak wciąż walczy! Nie daje sercu spokoju
Cisza odchodzi! Topiona w odwadze walczy: Zamilknij! Ocal własne życie! Zostań! Nie! Już podjąłeś decyzję. Ocal ją. Nie siebie Ojczyznę! Cisza nie nadejdzie! Wysoko nisko Szybko wolno Legato staccato O wolność, tym razem naszą Cisza nie nadejdzie! Małe tryumfy! Małe tragedie! Wielkie zwycięstwa! Wielkie klęski! Cisza smutek, nostalgia Cisza znowu odżyła Cisza wygrała Jak mogła nie docenić odwagi? Monika Strąk
Delikatny dźwięk rozpływający się powoli po eleganckich salonach. Obejmujący każdą osobę, wdzierający się w jej serce. Ta muzyka oplata nasze dusze, niczym wąż swą ofiarę. Ale nie zabija Nie robi krzywdy Otumania, uzależnia W sposób dobry, prawidłowy. Tak, jak powinna, tak jak została do tego stworzona. Panie Fryderyku! Dziękujemy! Za te wszystkie splątane nici dźwięków, Poszczególnych nut, które wyszły spod twoich palców, Zapisując się w nas, naszych przodkach. Dziękujemy za etiudy, koncerty, preludia. Twą muzykę wszystkie pokolenia będą znać i pamiętać. Dziękujemy
Rwący potok nut Etiudy Minutowej, Pieści moje uszy. Etiuda Rewolucyjna porusza moje serce, Moją duszę. Powolny marsz żałobny, Bywa na każdym pogrzebie. Muzyka Chopina, Żyje, trwa, W każdym z nas. Katarzyna Car
Fryderyk Chopin Jakiś czas temu, żył pewien artysta. Z tego co wiemy, nie był to maszynista. Fryderyk Chopin - tak brzmiało jego imię. Przypomnieliśmy sobie wszyscy, teraz go na chwilę. Zatem znacie trochę tego człowieka, Więc aż tak trudna praca nas nie czeka. Kompozytorem był wspaniałym i genialnym, A wynik tego jest jeden - fenomenalny! Już jako kilkulatek zaczynał swą karierę. Pisał, tworzył i podwyższał sobie barierę. Początkowo mieszkał w Żelazowej Woli, Z czasem coraz lepiej czuł się w swojej roli. Artystą stał się światowym, Muzykiem i kompozytorem wyborowym. Stworzył mazurki, polonezy, nokturny, sonaty, ballady i walce. Robił to wszystko za skinieniem palcem. Lecz jego szczęście wiecznie nie trwało. Z czasem coraz więcej problemów przybywało. Fryderyk poważnie zachorował I już tak dużo nie komponował. Niestety nie udało się wygrać z chorobą, Więc rodzina spotkała się z wielką żałobą. Zgodnie z jego prośbą, po śmierci serce wyjęte zostało I w Warszawie w kościele Św. Krzyża do dziś pozostało. Marzena Wiaderkiewicz
Zaczął niedługo po tym, jak się urodził. Tworzył do czasu, gdy umarł. Co z tego, że on nie żyje? Dorobkiem artysty jest jego muzyka, bo ta trwa na wieki. Karolina Godlewska II c
Inspiracje Gdzie szumy wierzb, Gdzie ptaków śpiew, Cudowny akord brzmi I echo gór I barwę róż Od zawsze chwalę, gdyż Gdy woda płynie, Natchnienie mam, Ma pasja słynie, Dla ludzi gram Ja srogość zimy I gorycz łez I śmierć dziewczyny, Pachnący bez, Ja jestem w stanie wyrazić przez: Muzyki dar I dźwięków czar, Kilku nut sens, Mej weny bezkres Maja Kopeć
Twój świat Twa muzyka tworzy wokół mnie Świat magiczny, o jakim śnię. Czuję lekki powiew wiatru na mej twarzy Dający mi błogość, o jakiej każdy marzy. Jestem spokojna, to dzięki tobie. Jak sen, który zamyka oczy sowie. Jak motyl, co przysiada na kwiat. Dzięki tobie cudowny jest mój świat. Nuty wydobywające się spod twych palców, Urzekłyby najbardziej zrzędliwych starców. Nawet maleńkie dzieci, Twa muzyka oświeci. Ten świat stworzony przez ciebie, Jest lepszy niż wizyta w niebie. Nigdy grać nie przestawaj. Ludziom radość dawaj. Hania Śmiałowska
Chopin Urodził się w Żelazowej Woli W Polsce mało znanej Jego talent wyprowadził go na szczyt, lecz mimo to nie zapomniał o kraju swym Kochał to co robił i dobrze mu to szło Mimo trudności nie poddał się Jego utwory grane są do dziś I tylko z Nim Żelazowa Wola kojarzy się Pytasz z kim? Nie wiesz? To hańba Ci! To Fryderyk Chopin, kompozytor i rodak nasz znany na cały świat! Julka Wilczyńska
Chopin Gdy Jego muzyka do uszu mych wpływa czuję radość życia. Szybko pomykam, słuchawki w uszy wtykam i słucham muzyki - pięknej muzyki. Na ławce przy pomniku odpoczywam, a ta muzyka wciąż do uszu mych wpływa. Przyszła Oliwia i zapytała: - A co Ty tu robisz moja kochana? - ja nie usłyszałam. W plecy mnie klepnęła, ja się ocknęłam. Ona powtórzyła: - A co Ty tu robisz moja koleżanko miła? - Słucham muzyki - odparłam jak zahipnotyzowana. - A jakiej muzyki? - Pięknej muzyki. Kompozytora wspaniałego, bardzo utalentowanego. - A jak brzmi nazwisko Jego? - Chopin - powiedziałam. Oliwia jedną słuchawkę z uszu mi zabrała, obok mnie przysiadła i odparła: - Cudowny kompozytor. Tak siedziałyśmy i słuchałyśmy, do wieczora samego muzyki Jego. Emila Owczarek