mini przewodnik free ciekawe miejsca w okolicy Ośrodek Wypoczynkowy Flamandia
2 Na mapie: A Wilamowice: Echa średniowiecznej Flandrii Wilamowice powstały ok. 1250 r., a osadników do zaludnienia wsi ściągnięto aż z Fryzji i Flandrii. Ponoć stało się tak z powodu znacznego wyludnienia Śląska po najeździe tatarskim w 1241 r. Według tradycji koloniści byli uciekinierami z terenów niszczonych przez częste powodzie, więc nie chcąc już mieć do czynienia z wodą, wieś założyli na dziale pomiędzy dolinami Soły i Wisły, choć w tym okresie miejscowości zakładano w dolinach rzek. W nieznanym nam dziś czasie osiedliła się w Wilamowicach również grupa przybyszów ze Szkocji. Pamiątką po nich jest motyw szkockiej kraty na noszonych tu wełnianych chustach i nazwisko Fox, które ma wielu mieszkańców. W ciągu 700 lat wilamowiczanie zachowali poczucie odrębności. Dzisiaj żyje już ostatnie pokolenie, które posługuje się dawną gwarą i w święta ubiera się w tradycyjne stroje. Etnografów najbardziej intryguje język wymysojer, którym posługują się najstarsi potomkowie dawnych osadników. Poza Wilamowicami nie występuje nigdzie indziej. Jest odmianą języka flamandzkiego z elementami języków starogermańskiego, francuskiego, celtyckiego, galijskiego i retoromańskiego. Powszechna Deklaracja Praw Człowieka Artykuł 1 Oły łaojt zajn gybn yr frajchajt głajch myta aondyn łaojta. Dy zajn bysienkt mytum gydechnys an myt ar zejł an dy zuła zich myt aondyn bygejn wi bridyn. Wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi pod względem swej godności i swych praw. Są obdarzeni rozumem i sumieniem i powinni postępować wobec innych w duchu braterstwa. W Wilamowicach znajduje się także inna atrakcja turystyczna. Jest nią jedyna w Polsce fabryka kos, które cieszą się ogromnym powodzeniem w Afryce, Rumunii i na Ukrainie. Fabryka produkuje ona również maczety eksportowane do Ameryki. W to ciekawe miejsce warto się wybrać na weekend. Na mapie: D Stara Wieś: Drewniany kościół Podwyższenia Krzyża Świętego (1522) Drewniany kościół Podwyższenia Krzyża Świętego (1522), wieża z nadwieszoną izbicą dobudowana w 1644. Przebudowany w 1926. Na mapie: E Pisarzowice: Ogród japoński Ogród japoński znajduje się przy Szkółce Krzewów Ozdobnych Antoniego Pudełko. Miejsce jest cudowne, pełne orientalnego uroku i ciszy. Najciekawszym elementem ogrodu jest budynek herbaciarni. To japoński pawilon, który właściciele otworzyli we wrześniu 2010 roku dla odwiedzających ogród. W herbciarni serwowanych jest kilkadziesiąt gatunków herbat. Miejsce zaproponował: treeman Na mapie: B Nowa Wieś: Kaplica (XVIII/XIX w.) Kaplica (XVIII/XIX w.). Na mapie: C Stara Wieś: Barokowy dwór (XVIII w.) Barokowy dwór (XVIII w.) z łamanym dachem.
3 wykorzystaniem partii gotyckich), wieża dobudowana w 1910. Na mapie: I Kęty: Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP, w wyposażeniu m.in. gotycka Pieta z XV w. Na mapie: J Kęty: Klasztor reformatów (XVIII w.) Klasztor reformatów (XVIII w.), piętrowy, czworoboczny, z wirydarzem. Na mapie: F Jawiszowice: Drewniany kościół św. Marcina (1692) Drewniany kościół św. Marcina (1692). Na mapie: K Kęty: Barokowy kościół św. Jana Kantego (1715) Barokowy kościół św. Jana Kantego (1715). Na mapie: G Kęty: Neogotycka wieloboczna kaplica (1901) Neogotycka wieloboczna kaplica (1901), dziedziniec odpustowy z kapliczkami i bramami (XVIII w.). Na mapie: H Kęty: Barokowy kościół św. Małgorzaty i Katarzyny (1657-1685) Barokowy kościół św. Małgorzaty i Katarzyny (1657-1685, z
4 tysiąca i jednej nocy. Misternymi malowidłami i mozaikami utrzymanymi w tonacji błękitno-białej pokryto każdy skrawek ścian i sufitów (z przewagą motywów geometrycznych i roślinnych). Gdzieniegdzie do dnia dzisiejszego zachowały się napisy w językach arabskich, m.in. Allah Akbar (Bóg Wszechmocny). Atrakcją jest balowa Sala Mauretańska z pięknymi arabeskami i wejściem zamkniętym łukiem, ozdobionym motywem muszli. Baśniowy pałac był w posiadaniu Larischów do końca XIX w. W 1885 r. zaniedbaną i zadłużoną posiadłość wykupił Oskar von Rudziński i przywrócił blask budowli, której sława obiegła już cały kraj. Nowi właściciele prowadzili bogate życie kulturalne, udzielali się również w polityce. Na bale i spotkania przyjeżdżali przedstawiciele polskiej elity, m.in. Ignacy Mościcki, Józef Piłsudski i kardynał Sapieha. Inspiracji szukali tu także artyści. Zachowały się listy akwarelisty Juliusza Fałata, zaprzyjaźnionego z Rudzińskimi. Wybuch II wojny światowej zmusił Rudzińskich do opuszczenia majątku. Po wojnie zakazano im zbliżania się do pałacu na odległość 30 km. Zdewastowaną rezydencję oddano do użytku właścicieli dopiero w 2000 r. Obecnie mieszka w niej Maciej Rudziński - ostatni z rodu, wychowany w Osieku. We wnętrzach urządził niewielkie muzeum, po którym sam oprowadza wycieczki, barwnie opowiadając historię rodu i posiadłości. A jest o czym mówić, bo trudno tę budowlę porównać do jakiejkolwiek innej w Polsce. Na mapie: L Pisarzowice: Dwór (2 poł. XVIII w.) Dwór (2 poł. XVIII w.). Na mapie: M Góra: Późnoklasycystyczny dwór (poł. XIX w.) Późnoklasycystyczny dwór (poł. XIX w.). Na mapie: N Brzeszcze: Kościół św. Urbana (1874-1876) Kościół św. Urbana (1874-1876). Na mapie: O Osiek: Pałac z tysiąca i jednej nocy Pierwsza wzmianka o wsi Osiek, datowana na 1278 r., znajduje się w dokumencie Bolesława Wstydliwego. Przez kolejne stulecia osada należała m.in. do Kazimierza Jagiellończyka i rodziny Porębskich. Następnie właścicielami ziem osieckich byli Braniccy, na czele z Ksawerym, zdrajcą narodowym i targowiczaninem. Za ich czasów Osiek podupadł. Okryty złą sławą majątek odkupił śląski szlachcic Karol Wacław Larisch, który wzniósł tu pierwszą rodową rezydencję. Jej obecny kształt jest efektem przebudowy, jakiej dokonał syn Wacława, Karol Józef prawdopodobnie już przed 1840 r. Wtedy w Osieku stanął jedyny w swoim rodzaju pałac mauretański, według projektu włoskiego architekta Franciszka Marii Lanciego. Modne wówczas nawiązania do stylu orientalnego często stosowano w budownictwie mieszkalnym, ale wyłącznie jako dodatek do klasycznego wyposażenia. Projekt osieckiej posiadłości był inny - budynek całkowicie przebudowano. Lanci dodał piętro, dwie wieże kryte cebulastymi hełmami, dobudował wschodnie skrzydło i zmienił kształt okien. Wejścia do pałacu broniły dwa potężne posągi gryfów. Wnętrza zaczęły przypominać sztychy przedstawiające zamki z Baśni z Na mapie: P Osiek: Dąb "Pręgierz" Dąb "Pręgierz" jest zabytkiem przyrody. Dawniej wykonywano tu kary. Na drzewie są widoczne ślady po metalowych obręczach. Związana jest z nim legenda: wiekowe drzewo, świadek wielu cierpień, po zakatowaniu jednego ze skazanych, pękło z żalu i tak rośnie do dziś. Na mapie: Q Osiek: Kościół orientowany Kościół orientowany (ołtarz od strony wsch., wejście od zach.), wokół dębowy starodrzew, otoczony ogrodzeniem z belek drewnianych. We wnętrzu cenny wczesnobarokowy ołtarz, dużej wartości artystycznej epitafium Mikołaja i Beaty z Mirowa Porębskich, rokokowa ambona w kształcie łodzi, płyta nagrobna Samuela Bathmana z 1576 r.
5 Na mapie: T Osiek: Klasycystyczna stajnia i neogotycka oficyna (1843) W parku klasycystyczna stajnia i neogotycka oficyna (1843). Na mapie: R Osiek: Zespół parkowo - pałacowy W gminie Osiek jest zespół parkowo-pałacowy, położony na miejscu wspomnianego w 1672 r. w dokumentach fortalicjum. Obecny pałac wzniesiono w 2 poł. XVIII w. i gruntownie przebudowano w poł. XIX w. w stylu orientalnym. Jego ostatnimi właścicielami byli Rudzińscy. W pałacu gościli Artur Grottger i Julian Fałat. Autorzy zdjęć: fot. arch. UMiG Wilamowice, treeman, fot. Smokey, JBIZ, JBIZ, JBIZ, fot. arch. UG Osiek, Maciej_z_Zagłębia, Maciej_z_Zagłębia, fot. arch. UG Osiek,, Przewodnik wygenerowany w serwisie. Wszystkie prawa zastrzeżone. Żadna część ani całość Mini przewodnika nie może być reprodukowana ani przetwarzana w sposób elektroniczny, mechaniczny, fotograficzny i inny; nie może być użyta do innej publikacji oraz przechowywana w jakiejkolwiek bazie danych bez pisemnej zgody Administratora serwisu. Copyright 2007 Polska Niezwykła Na mapie: S Osiek: Kościół św. Andrzeja Aby zobaczyć mapę miejsc zawartych w mini przewodniku kliknij lub skopiuj do przeglądarki poniższy link: http:///miniprzewodnik/map.aspx?lat=49.9217758179&lng=19.1734981537&pl=20 Stary kościół pw. św. Andrzeja w Osieku to perła sakralnej architektury drewnianej na terenie ziemi oświęcimskiej. Został wzniesiony w 1558 r., w oparciu o zachowane ściany poprzedniego kościółka, w stylu późnogotyckim odmiany śląskiej (dach prezbiterium jest niższy niż dach nawy).