Praca na konkurs pn. By czas nie zaćmił

Transkrypt

1 Praca na konkurs pn. By czas nie zaćmił Temat pracy: Historia i stan aktualny zabytków architektonicznych na terenie mojej miejscowości. Wykonanie: Ewelina Aftańska i Aleksandra Ambroziak Uczennice klasy V (12 lat) Publicznej Szkoły Podstawowej w Łętowie Łętowo 12, Bodzanów Op. Katarzyna Krzeszewska

2 ŁĘTOWO to niewielka wieś położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Bodzanów. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z XIII w. Kiedy to w tym czasie było ono własnością opactwa benedyktynów. W 1251 r. biskup Andrzej przyznał dziesięcinę z Łętowa opactwu św. Wojciecha w Płocku. W 1827 stanowiło własność rządową Łętowo jest położone nad malowniczą rzeką Mołtawą, która w Kępie Polskiej wpada do Wisły. Rzeka stanowi niejako granicę pomiędzy Łętowem a sąsiednią miejscowością również bardzo ciekawą i ważną pod względem historycznym Mąkolinem. To właśnie tu, jak podają źródła historyczne, 5 lub 26 (w zależności od źródła) kwietnia 1361r. król Kazimierz Wielki podpisał dokument na mocy, którego podarował miastu Płock sześćdziesiąt włók ziemi na przedmieściach. Rękopis Kazimierza Wielkiego o powiększeniu obszaru miasta Płocka można obejrzeć w Internecie pod adresem: bszaru_miasta_plocka_z_dnia_26_iv_1361_roku,pid,234269,gid,234216,cid,3103.htm?sh=1 Być może właśnie z tego powodu starzy mieszkańcy mówią, że Łętowo to wieś królewska, która stała się duchowym i intelektualnym centrum okolicy. W 1884 r. oprócz kościoła we wsi funkcjonowały również szkółka elementarna i karczma rządowa. Parafia Łętowo powstała prawdopodobnie w drugiej połowie XIII w. Pierwsza wzmianka o kościele w Łętowie pochodzi z 1333 r. Został on zbudowany przez ks. Mateusza Karwowskiego. Jednak uległ zniszczeniu. Kolejny drewniany kościół wzniósł w 1568 r. opat benedyktynów płockich Paweł Kalecki z Mąkolina. Dzięki staraniom ówczesnego proboszcza ks. Placyda Nagabczyńskiego, w latach świątynia została przebudowana. Po przebudowie ponownie poświęcił ją Izydor Szwarc, przeor klasztoru benedyktynów płockich. W 1798 r. uderzenie pioruna zniszczyło fragment kościoła, który znów wymagał remontu. Z tego powodu był kilkakrotnie restaurowany. W 1825 r. przez ks. Justyna Szeliskiego, następnie w 1848 r. przez Antoniego Bońkowskiego. W 1890 r. wzniesiono wieżę, która jest jednocześnie dzwonnicą. W czasie okupacji niemieckiej w 1941 r. po aresztowaniu proboszcza ks. Jana Wilocha i wikariusza ks. Eugeniusza Kleniewskiego kościół został zamknięty. Dopiero po wojnie, w latach , przeprowadzono kapitalny remont świątyni, przebudowano również wtedy dawne prezbiterium. Znajdujący się w nim ołtarz główny z rzeźbami św. Piotra i Pawła pochodzi z XIX w. Dwa boczne ołtarze z XVIII w.

3 Fot. Ołtarz główny z rzeźbami św. Pawła i św. Piotr W czasie duszpasterzowania ks. Antoniego Szpieka, w 1990 r., kościół został odremontowany poprzez podniesienie konstrukcji i ustawienie na betonowym fundamencie. W prace remontowe zaangażowanych było wielu parafian. Każdego dnia mężczyźni pomagali pracując przy kościele, kobiety zaś przygotowywały dla pracujących posiłki. Dzięki temu zaangażowaniu remont zakończył się sukcesem. W 1997 r. kościół otrzymał polichromię. Obecny proboszcz ks. Eugeniusz Światkowski systematycznie konserwuje drewniane ściany kościoła. Wykonano też nowe ogrodzenie. Kamienne słupy i metalowe elementy zastąpiły bardzo już zniszczony parkan.

4 Drewniany kościół w Łętowie jest trójnawowy o zrębowej konstrukcji. Prezbiterium jest mocno wydłużone, mniejsze od nawy, zamknięte prostokątnie. Posiada dwie wewnętrzne zakrystie po bokach. Z boku nawy znajduje się kruchta i kaplica pod wezwaniem Matki Bożej. Wnętrze podzielone zostało na trzy części przez dwa rzędy słupów, po cztery słupy w każdym rzędzie. Strop jest wspólny, płaski dla nawy i prezbiterium niższy w nawach bocznych. Nad wejściem głównym usytuowano chór muzyczny. Jest on podwieszony z prospektem organowym oraz parapetem wybrzuszonym w części środkowej. Od frontu, nad kościołem wznosi się kwadratowa wieża, którą zwieńcza namiotowy blaszany hełm. Dach kościoła jest dwukalenicowy, kryty blachą. Jest też ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę nad prezbiterium. Pokrywa ją również blaszany hełm, ale jest zupełnie innego kształtu cebulasty z latarnią. Polichromia pochodzi, z 1958 r., została ona przemalowana i nieco zmieniona w 1997 r. Wyposażenie kościoła jest barokowe i późniejsze. Stanowi je ołtarz główny, który jest eklektyczny i pochodzi z drugiej połowy XIX w., a dwa ołtarze boczne z 1774 r. Późnobarokowy ołtarz w kaplicy z połowy. XVIII w., zaś ambona i chrzcielnica z końca XVIII w. Obok kościoła stoi metalowa dzwonnica z trzema dzwonami. Znajduje się też wiele cennych rzeźb i tablic pamiątkowych.

5 Fot. Kaplica pod wezwaniem Matki Bożej