BAŚŃ O ZAKLĘTYM KACZORZE
lllclaisll TEATI LALEI WllOClAW, Pl.A~ TllATLUNY ł L I S T M A G D Y MOI DRODZY! DYREKTOR I KIEROWNIK ARTYSTYCZNY ZASTĘPCA DYREKTORA KONSULTAIT LITERACKI GŁÓWNY SCENOGRAF KIEROWNIK MUZYCZNY Kierownik Modelatorka Konstruktorzy Krawcowe Stolarz Pomocnik stolana Akustyk i 111. elektryk Elektrycy Bryqadler Maszyniści - Stanisław Stapf - Jan Orzech - Klemens Krzvta11órskl - Kazimierz Samołyk - Zblqnlew Kamecki PRACOWNIA PLASTYCZNA: - Janina Grodzka - Danuta Kochanowska - Jan Wecławowlcz - Jerzy ModrzvJ\skl - Andrzej Waszczuk - Marian Kmlclalt - Kazimiera Plch - Prand1zta Król - Franciszek Janik - Franciszek Chabko OBSlUGA SCENY: - Eu11enlusz Pawlina - Józef Warmuz Henryk Wesołowski - Jeoanis Kullo1 - Witold Golus Józef Kukuła Zblqnlew Wawrvk Dział or11anlzacjl widowni przyjmuje zamówienia na bilety zbiorowe. Wrocławski Teatr Lalek - Wrocław, Plac Teatralny 4, tel. 412-11. Druk. Swldnlca z, 2111 6.000 szt. 10 10 C-4-419-70 Jest to przedstawienie o pewnej bardzo dobrej, bardzo grzecznej, bardzo pracowitej i wytrwalej dziewczynce. (Mój tatuś, chociaż ma także bardzo grzeczną córkę, mówi, że dopiero w teatrze zobaczyl, jakie dobre dzieci mogą być na świecie). Ta dziewczynka nazywa się Weronka i ma dwie siostry oraz ojca, którego bardzo kocha. Gdy ojciec zaslabl i stracil wzrok, tylko Weronce udalo się zaczerpnąć życiodajnej wody z zaczarowanej studzienki, bo tylko ona zdobyla się na obietnicę, że zostanie żoną kaczora. Z tego wynika, że Weronka koc hala ojca bardziej niż jej obie siostry i dlatego spotkala ją duża niespodzianka: w nocy, przy świetle księżyca, narzeczony okazal się zaklętym w kaczora pięknym mlodzieńcem. Czar z niego spadnie, jeśli Weronka okaże się wierną i spelni daną obietnicę. Wszystko byloby dobrze, ale nadmierna ciekawość zwykle prowadzi do zlego. Jedna z sióstr podpatruje rozmowę przy studni i z tego powodu Weronka musi wyruszyć w długą niebezpieczną wędrówkę, musi pokonać wiele przeszkód, okazać dużo poświęcenia i wytrwałości. Napisałam Wam już, że byla to dziewczynka dobra i pracowita. Nic więc dziwnego, że znalazła pomoc u Księżyca, u pracą uznojonego Słonka, a nawet u obieżyświata Wichra. Dokładniej opowiada o tym wierszyk zamieszczony w programie. Jest jeszcze coś, co pomaga Weronce znieść wszystkie trudy, a nawet przezwycię żyć czary zlej Wojewodzianki. To piosenka kaczora, zaczarowanego Złotnika, która towarzyszy calem?! przedstawieniu. Kiedy nagle zabrakło piosenki - Weronka znalazła się w wielkim niebezpieczeństwie. W końcu - jak zawsze, we wszystkich ładnych bajkach - zlo zostaje ukarane. Mój tatuś uważa jednak, że nie to jest najważniejsze i ż e z tej bajki plynie inny ważny wniosek: nale ży kochać tatusia i nie zapominać ladnych piosenek. A co Wy o tym myślicie? Czekam na Wasze Zisty. Magda Mój adres: Wrocławski Teatr Lalek Wrocław, Plac Teatralny 4. Dla Magdy!
R E P E R T U A R MARIA KANN BAŚŃ O ZAKLĘTYM KACZORZE 1. Scena duża (dla dzieci szkolnych): Hanna Januszewska - O flisaku I Przydróżce" A. E. Wiede - Ze!lar słoneczny" Marian Kann - Baśń o zaklętym kaczorze" Reżyseria - Stanisław Stapf Scenografia - Kazimierz Samolyk Muzyka - Leszek Żuchowski Asystent reżysera - Alicja Łoboz w przy!lotowa.nlu: Jan Ośnlca - Baśń o dwóch nieustraszonych rycerzach" OB S ADA 2. Scena wędrowna (dla przedszkolaków): Jan Brzechwa - Bajltl pana Brzechwy" Marla Kownacka - O Kasi, co gi!skl zgubiła" Urban Guyle - Lis detektyw prowadzi śledztwo" w przy!lotowanlu: Jan Kakosz - Smyk Kwik" Złotnik (zaklęty w kaczora) Czarownica - Wojewodzianka Weronka Jagna Kasia Ojciec J{siężyc Matka Księżyca Słonko Matka Sionka Wicher Matka Wichru - Andrzej Dziedziul - Czesława Samolyk - Alicja Łoboz - Maryla Dzikowska - Czesława Samolyk - Marian Dymała - Jan Fornal - Grażyna Zachajkiewicz - Marian Dymała - Elżbieta Kalinowicz - Józef Frymet 3. Scena mała (dla dorosłych i młodzieży licealnej): Anonim I F. Garcia Lorca - Gra o prawdziwej miłości" Bolesław Leśmian - Dzlejba leśna" F. Garcia Lorca - "Momento de verdad" Gąska Kula zaczarowana - Grażyna Zachajkiewicz Miotła - Jan Fornal na smoczych łapach - Józef Frymet Zwierciadło Skarbczyk - Marian Dymała Wielki książę" - wq W. Szekspira Stan losów Fausta" - wg Goethe!lo I Marlowe'a Kto zabił don Kichota?" - W!! M. Cervantesa Inspicjent - Waldemar Kaliczak w przy!lotowanlu: Jan Kurowicki I Wiesław Hejno - Czarownice'' Lalki i dekoracje wykonano w pracowniach Państwowego Teatru Lalek w Wałbrzychu. Premiera - październik 1970
Wędrowała Weronka sto mil w dzień i w nocy by u Księżyca szukać pomocy: Miesiączlku, mies.iąazlku, zaświeć-że mi jasno, bo w tym czarnym lesie samej iść mi straszno. Zaświeć-że mi, zaświeć, z tobą będzie raźniej, łatwiej będzie dźwigać trzewiczki żelazne. Nie zwodził jej Księyc dwurogi, dał jej srebrny orzeszek na drogę. Wędrowała sto mil w dzień i w nocy, by od Słonka szukać pomocy: Słoneczko, słoneczko, skryj-że się za chmurę, łiaitwiej będzie dźwigać żelazny kosturek; żela~ny kosturek, tmewiczkd rozpalone, pokaż, pokaż słonk-0', w którą mam iść stronę. Nie spaliło Słoniko niebogi, złoty orzeszek dało jej na drogę.
Wędrowała Weronka sto mil w dzień i w nocy, by u Wichru szukać pomdcy: Wichrze, wichrze, nie wiej, nie bij mnie wichuro, na drogach dalekich złamał się kosturek, na twardych kamieniach trzewiczki się rozbiły, ipokaż, pokaż wichrze, gdzie też jest mój miły? Nie przepędził jej Wicher srogi, diamentowy orzeszek dał jej na drogę. Przed złymi czarami obronią Weronkę dary Wd.chru, Księżyca i Słonka.