VC Stanowisko testowe sterownika - instrukcja 1 1. Informacje wstępne Stanowisko testowe pozwala na sprawdzenie działania sterownika układów wentylacyjnych wraz z wybranymi urządzeniami peryferyjnymi. Niniejsza instrukcja zawiera podstawowe informacje niezbędne do przeprowadzenia testów, w tym wyposażenie stanowiska, podłączenie poszczególnych urządzeń obiektowych, sprawdzenie poprawności współpracy sterownika z dołączonymi urządzeniami, opis bloków funkcjonalnych i zmiennych sterownika, schematy i inne informacje instalacyjne. 2. Wyposażenie stanowiska Stanowisko do testowania składa się z następujących elementów 1. Sterownik VC. 2. Kabel zasilający 230V AC. 3. Siłowniki (obrotowe, ze sprężyną powrotną) do przepustnic powietrza. 4. Czujnik poziomu CO 2 - typ CO 2 SM-021 - wraz z okablowaniem. 5. Czujnik różnicy ciśnień - typ DPSM-021 - wraz z okablowaniem. 6. Czujka ruchu z okablowaniem lub alternatywnie symulator czujki ruchu. 7. Komputer z oprogramowaniem narzędziowym LonWorks. 3. Podłączenie urządzeń obiektowych Przed rozpoczęciem pracy należy dołączyć poszczególne urządzenia obiektowe, o ile nie zostało to wykonane wcześniej. Kolejność dołączania urządzeń nie na znaczenia, istotne jest tylko zwracanie uwagi na poprawność połączeń. Wykonując połączenia należy kierować się rysunkiem aplikacji sterownika zamieszczonym na końcu instrukcji. Wszelkie prace związane z dołączaniem i odłączaniem urządzeń powinny być wykonywane przy wyłączonym zasilaniu sterownika! Dołączanie siłowników przepustnic Siłownik przepustnicy powietrza dołączany jest do jednego ze złącz śrubowych sterownika (4-zaciskowego) opisanego jako REGULATOR VAV NR X (X=1/2).W przypadku modeli użytych na stanowisku wykorzystane zostało okablowane fabryczne siłownika. Kabel zawiera 4 żyły - zasilanie, sygnał sterujący oraz sygnał zwrotny. Przewody kabla powinny być już dołączone do odłączalnej części złącza sterownika. Jeśli tak nie jest, to należy wykonać połączenia zgodnie z tabelą Nr żyły Sygnał siłownika Sygnał sterownika VC (opis na płycie czołowej) Kolor żyły 1 * ~/-(zasilanie - przewód wspólny) MASA Czarna ** 2 * ~/+(zasilanie - przewód gorący) 24VDC Czerwona ** 3 * Y (sygnału sterującego - wejście) WYJŚCIE Biała ** 5 * U (sygnału zwrotny - wyjście) WEJŚCIE Biała ** numer żyły zwykle jest nadrukowany na jej izolacji kolor żyły nie jest normowany i w innych wykonaniach może odbiegać od podanego * ** Ze względu na możliwość użycia tego siłownika w nieco innym wykonaniu (np. innego producenta) podane oznaczenia mogą się nieco różnić - w takim przypadku należy podane połączenia zweryfikować posiłkując się opisem na obudowie siłownika. Złącza sterownika dla siłowników mają taką samą budowę, wybór jednego z nich jest sprawą umowną.
VC Stanowisko testowe sterownika - instrukcja 2 Dołączanie czujnika poziomu CO2 Czujnik poziomu CO 2 dołączany jest 4-przewodowym kablem zakończony wtykami telekomunikacyjnymi 4P4C. Kabel taki jest standardowym wyposażeniem czujnika i powinien być w zestawie. Czujnik dołączany jest do jednego z wejść uniwersalnych opisanych jako WEJŚCIE UNIWERSALNE NR X (X=1/2). Dołączanie czujnika różnicy ciśnień Czujnik różnicy ciśnień dołączany jest 4-przewodowym kablem zakończony wtykami telekomunikacyjnymi 4P4C. Kabel taki jest standardowym wyposażeniem czujnika i powinien być w zestawie. Czujnik dołączany jest do jednego z wejść uniwersalnych opisanych jako WEJŚCIE UNIWERSALNE NR X (X=1/2). Dołączanie czujki ruchu W tym przypadku istnieje możliwość wykorzystania dwóch urządzeń obiektowych standardowa czujka ruchu - standardowym wyposażeniem stanowiska jest czujka wykona jako boczna, symulator czujki ruchu - pozwala na ręczne zadawanie sygnałów z czujki, co w pewnych przypadkach może być wygodniejsze przy wykonywaniu testów. W punktu widzenia sterownika rodzaj użytego urządzenia nie ma znaczenia. Czujka ruchu lub symulator wyposażone są w kabel zakończony wtykiem telekomunikacyjnym 6P6C. Kabel należy podłączyć do złącza sterownika opisanego OBWÓD CZUJEK RUCHU. Dołączenie sieci LonWorks Sieć LonWorks dołączana jest do zacisków sterownika opisanych TP/FT-10. Wykonanie złącza sterownika pozwala na wygodne tworzenie łańcuchów urządzeń, w przypadku stanowiska testowego wystarczy wykorzystać dwa zaciski opisane A i B, kolejność przewodów nie ma znaczenia. Zasilenie sterownika Jest to końcowy etap przygotowania sterownika do testów od strony elektrycznej. Sterownik zasilany jest kablem zakończonym z jednej strony standardową wtyczką sieciową 230V z uziemieniem, a z drugiej strony złączem bezpiecznym Wieland. Kabel jest standardowym wyposażeniem zestawu testowego sterownika. Po załączeniu zasilania powinna zapalić się zielona dioda ZASIL./WINK na płycie czołowej sterownika, a żółta dioda SERVICE powinna na początku się zaświecić. Dalsze zachowanie diody zależne jest od stanu sterownika sterownik nieskomisjonowany - dioda SERVICE pulsuje, sterownik skomisjonowany - dioda SERVICE pozostaje zgaszona. Inne zachowanie oznacza usterkę sterownika. W przypadku braku reakcji sterownika na załączenie zasilanie istnieje kilka możliwości uszkodzony kabel zasilający - należy wykonać próbę z innym, przepalony bezpiecznik w sterowniku - przed wymianą na nowy należy się upewnić, że przepalenie nie było skutkiem błędnie wykonanych połączeń, zwarcie w połączeniach urządzeń obiektowych - w tym przypadku należy kolejno odłączać urządzenia i obserwować zachowanie sterownika, po ewentualnym wykryciu błędów należy je skorygować, uszkodzenie sterownika - w tym przypadku należy sterownik dostarczyć do serwisu. UWAGA! Wszelkie prace w obwodach 230V powinny być wykonywane wyłącznie przez osoby wykwalifikowane do takich prac! Po stwierdzeniu poprawnego zachowania sterownika można przejść do dalszych prac. 4. Skomisjonowanie sterownika Kolejny etap, to skomisjonowanie sterownika w sieci, w której będą przeprowadzane dalsze testy.
VC Stanowisko testowe sterownika - instrukcja 3 5. Testowanie współpracy z urządzeniami peryferyjnymi Przed wykonaniem właściwych prac testowych korzystne będzie sprawdzenie prawidłowej współpracy urządzeń peryferyjnych ze sterownikiem. Wykonanie tych czynności pozwoli na zmniejszenie liczby ewentualnych problemów w dalszej części i usprawni pracę. W dalszej części opisane są sposoby przetestowania współpracy z poszczególnymi urządzeniami. Testowanie siłowników przepustnic Współpraca siłowników przepustnic ze sterownikiem polega na zadaniu poziomu wysterowania i obserwacji zachowania siłownika. Test składa się z kilku etapów 1. Ustawienie zadanego wysterowania. 2. Obserwacja zachowania siłownika. 3. Odczyt sygnału zwrotnego. Ustawienie zadanego wysterowania Żądaną wartość wysterowania należy wpisać do odpowiednich zmiennych sieciowych - opis w tabeli poniżej Blok Zmienna sieciowa Typ zmiennej Opis funkcjonalny AnalogOutput[0] nvianalog_1 Wysterowanie w układzie REGULATOR VAV NR 1 nviao_1 AnalogOutput[1] nvianalog_2 nviao_2 Wysterowanie w układzie REGULATOR VAV NR 2 Wartość wpisywana do zmiennej określa wysterowanie w % (0..100%). Zmienne są sobie równoważne - zapis może być dokonany do dowolnej z nich. Dwa formaty zmiennych zastosowano w celu zwiększenia elastyczności łączeniowej z innymi blokami funkcjonalnymi Obserwacja zachowania siłownika Po dokonaniu wpisu do zmiennej sieciowej siłownik powinien ustawić się w pozycji określonej wpisaną wartością. Ruch wykonywany przez siłownik jest zarówno widoczny (zmiana położenia uchwytu przepustnicy) jak również słyszalny (praca silnika). Wpisując różne wartości wysterowania można obserwować położenia osiągane przez siłownik. Odczyt sygnału zwrotnego Siłownik podczas pracy wystawia sygnał zwrotny informujący o swojej bieżącej pozycji. Wartość tego sygnału dostępna jest poprzez odpowiednie zmienne sieciowe - opis w tabeli poniżej. AnalogInput[0] nvoanalog_1 Wysterowanie w układzie REGULATOR VAV NR 1 nvoai_1 AnalogInput[1] nvoanalog_2 nvoai_2 Wysterowanie w układzie REGULATOR VAV NR 2 Odczytana wartość określa stopień otwarcia przepustnicy w % (0..100%). Zmienne są sobie równoważne, dwa formaty zmiennych zastosowano w celu zwiększenia elastyczności łączeniowej z innymi blokami funkcjonalnymi Po osiągnięciu przez siłownik zadanej pozycji wartości zmiennej dla sygnału zwrotnego powinna się zrównać z wartością zadaną wysterowania. Ze względu na tolerancję pomiarową dopuszczalna jest niewielka rozbieżność między wartościami (jednak nie większa niż 0,5..1%). Przy braku reakcji siłownika należy sprawdzić poprawność połączeń, zwłaszcza zasilania i sygnału sterującego.
VC Stanowisko testowe sterownika - instrukcja 4 Testowanie czujnika poziomu CO2 Wtyk kabla czujnika CO 2 SM-021 należy umieścić w jednym ze złącz WEJŚCIE UNIWERSALNE NR X i obserwować wartość odpowiednich zmiennych sieciowych - opis w tabeli poniżej AnalogInput[2] nvoanalog_3 Poziom sygnału z czujnika, gdy jest dołączony do wejścia nvoai_3 WEJŚCIE UNIWERSALNE NR 1 AnalogInput[3] nvoanalog_4 nvoai_4 Poziom sygnału z czujnika, gdy jest dołączony do wejścia WEJŚCIE UNIWERSALNE NR 2 Odczytana wartość określa wartość sygnału z czujnika w % (0..100%), przy czym napięcie wejściowe 10V przedstawiane jest jako 100%. Zmienne są sobie równoważne, dwa formaty zmiennych zastosowano w celu zwiększenia elastyczności łączeniowej z innymi blokami funkcjonalnymi Użyty czujnik pracuje w zakresie pomiarowym 0..2000ppm CO2, generując sygnał wyjściowy 0..8V. Przy stężeniu CO 2 na poziomie 1000 ppm czujnik wygeneruje napięcie ok. 4V, co daje 40% wartości odczytanej w zmiennej. Zmianę wskazań można próbować wymusić przez umieszczenie czujnika w przewiewie lub przez dmuchanie przez otwory w obudowie. Testowanie czujnika różnicy ciśnień Wtyk kabla czujnika DPSM-021 należy umieścić w jednym ze złącz WEJŚCIE UNIWERSALNE NR X i obserwować wartość odpowiednich zmiennych sieciowych - opis w tabeli poniżej AnalogInput[2] nvoanalog_3 Poziom sygnału z czujnika, gdy jest dołączony do wejścia nvoai_3 WEJŚCIE UNIWERSALNE NR 1 AnalogInput[3] nvoanalog_4 nvoai_4 Poziom sygnału z czujnika, gdy jest dołączony do wejścia WEJŚCIE UNIWERSALNE NR 2 Odczytana wartość określa wartość sygnału z czujnika w % (0..100%), przy czym napięcie wejściowe 10V przedstawiane jest jako 100%. Zmienne są sobie równoważne, dwa formaty zmiennych zastosowano w celu zwiększenia elastyczności łączeniowej z innymi blokami funkcjonalnymi W normalnej sytuacji czujnik nie wykazuje żadnej różnicy ciśnień. Taką różnicę można wymusić przez zdjęcie obudowy, założenie krótkiego odcinka elastycznego wężyka na jedną z końcówek elementu pomiarowego w środku i lekkie dmuchnięcie. Ze względu na dużą czułość czujnika należy stosować bardzo małe wymuszenia, w przeciwnym przypadku osiągane są wartości pomiarów z krańców zakresu. Testowanie czujki ruchu Testowanie funkcjonalności czujki ruchu w sterowniku nieco się różni w zależności do tego, czy urządzeniem dołączonym do sterownika jest czujka ruchu, czy też symulator. Niezależnie od urządzenia wtyk kabla należy umieścić w złączu OBWÓD CZUJEK RUCHU sterownika. Elementem wspólnym testu jest obserwacja wartości odpowiednich zmiennych sieciowych sterownika - opis w tabeli poniżej Digitallnput[0] nvodi_1 Stan styku Ruch czujki ruchu Digitallnput[1] nvodi_2 Stan styku Sabotaż czujki ruchu W przypadku symulatora stan obu styków można zadawać ręcznie, ponadto symulator ma też wskaźnik zasilania czujki. Testowanie w tym przypadku jest prostsze i daje bardziej jednoznaczne wyniki. Natomiast w przypadku czujki ruchu testowanie jest nieco trudniejsze. Sygnał ruchu można wygenerować przez poruszanie np. ręką przed czujką (powinna się wtedy zapalać wewnętrzna dioda, o ile nie została wyłączona). Natomiast styk sabotażu powinien być w stanie nieaktywnym, zmiana stanu wymaga otwarcia obudowy czujki, co może być kłopotliwe. Obecność napięcia zasilającego czujkę można stwierdzić pośrednio - przez obserwację reakcji czujki na ruch w pobliżu.
VC Stanowisko testowe sterownika - instrukcja 5 Po wykonaniu wszystkich powyższych testów i nie stwierdzeniu problemów (lub po ich usunięciu) możliwe jest przystąpienie do testów właściwej funkcjonalności sterownika 6. Opis bloków funkcjonalnych i zmiennych sieciowych sterownika Celem realizacji zadań związanych z funkcjonalnością sterownika VC powstała dedykowana aplikacja. Aplikacja została podzielona na pewne logiczne części zwane blokami funkcjonalnymi. Każdy z bloków zapewnia pewną własną funkcjonalność, przez współpracę różnych bloków w aplikacji możliwe jest osiągnięcie żądanej funkcjonalności sterownika jako całości. Sposób działania bloków, a co za tym idzie - wypracowane sygnały wyjściowe, zależny jest zarówno od sygnałów wejściowych (wygenerowanych np. przez inne bloki funkcjonalne) jak również zestawu parametrów wewnętrznych (parametrów konfiguracyjnych). Taki logiczny podział pozwala na realizację szeregu zadań związanych ze sterowaniem wentylacją bez konieczności zmiany aplikacji. W tej części instrukcji opisane zostaną wszystkie bloki dostępne w aplikacji sterownika. Nazwa bloku VCW ExhaustSum AnalogInput[0] AnalogInput[1] AnalogInput[2] AnalogInput[3] AnalogOutput[0] AnalogOutput[1] DigitalInput[0] DigitalInput[1] DigitalInput[2] DigitalInput[3] OccupancySensor[0] OccupancySensor[1] FromSwitchConv[0] FromSwitchConv[1] VFB NodeObject Funkcja Zasadnicze bloki funkcjonalne sterownika Główny blok funkcjonalny sterowania wentylacją Blok funkcjonalny sumy wywiewów Bloki funkcjonalne wejść i wyjść sterownika Wejście analogowe - sygnał zwrotny z regulatora VAV nr 1 Wejście analogowe - sygnał zwrotny z regulatora VAV nr 2 Wejście analogowe - wejście uniwersalne (dla zewnętrznego czujnika) nr 1 Wejście analogowe - wejście uniwersalne (dla zewnętrznego czujnika) nr 2 Wyjście analogowe - sygnał sterujący dla regulatora VAV nr 1 Wyjście analogowe - sygnał sterujący dla regulatora VAV nr 2 Wejście dwustanowe - czujka ruchu - styk ruchu Wejście dwustanowe - czujka ruchu - styk sabotażu Wejście dwustanowe - rezerwa Wejście dwustanowe - rezerwa Bloki funkcjonalne pomocnicze i narzędziowe Blok o funkcjonalności czujnika obecności nr 1 Blok o funkcjonalności czujnika obecności nr 2 Blok konwersji zmiennych Bloki standardowe (zgodnie ze standardem LonMark) Blok funkcjonalny "Virtual Functional Block" Blok funkcjonalny "Node Object" Blok funkcjonalny VCW Jest to główny blok funkcjonalny aplikacji sterownika, odpowiedzialny za sterowanie wentylacją w pomieszczeniu. Nazwa zmiennej Typ Kierunek Opis nvivavmeasv_1 Wyjściowa Pomiar przepływu z VAV nawiewnego w V. nvivavmeasv_2 Wejściowa Pomiar przepływu z VAV wywiewnego w V. nvoflowcurr_1 SNVT_flow Wyjściowa Aktualny przepływ VAV nawiewnego w m 3 /h nvoflowcurr_2 SNVT_flow Wyjściowa Aktualny przepływ VAV wywiewnego w m 3 /h nvovavsetv_1 Wyjściowa Wartość zadana sterowania VAV nawiewnego w V. nvovavsetv_2 Wyjściowa Wartość zadana sterowania VAV wywiewnego w V. nvoflowset_1 SNVT_flow Wyjściowa Wartość zadana przepływu VAV nawiewnego w m 3 /h. nvoflowset_2 SNVT_flow Wyjściowa Wartość zadana przepływu VAV wywiewnego w m 3 /h. nvoalarm SNVT_state Wyjściowa Stany alarmowe: bit0 nieosiągnięcie zadanego przepływu przez VAV naw bit1 nieosiągnięcie zadanego przepływu przez VAV wyw
VC Stanowisko testowe sterownika - instrukcja 6 nviflowsum SNVT_flow Wejściowa Zmienna z sumą wywiewów z danego pomieszczenia używana w trybie kompensacji. nvico2meas SNVT_ppm Wejściowa Aktualny pomiar stężenia CO2 w wywiewanym powietrzu. nvipressmeas SNVT_press_p Wejściowa Pomiar różnicy ciśnień (zmienna dodana na przyszłość) nvioccup SNVT_occupancy Wejściowa Stan obecności w pomieszczeniu. nciworkmode SNVT_count Wejściowa Tryb pracy sterownika: 0 tryb normalny 1 wysterowanie max przepływów 2 wysterowanie min przepływów 3 stop zamknięcie VAVów 4 tryb kompensacji 5 tryb econo z kompensacją ncisensoren ncisensoren Wejściowa Załączanie działania sensorów: bit0 załączenie sterowania od CO2 (w trybie normal i kompensacji) bit1 załączenie sterowania od obecności (tryb normal i kompensacji) bit2 załączenie sterowania od różnicy ciśnień (tryb normal i kompensacji) do implementacji nvimanualmax Wejściowa Wymuszenie maksymalnych przepływów na VAVach w trybie normal nvimanualmin Wejściowa Wymuszenie minimalnych przepływów na VAVach w trybie normal nvimanualstop Wejściowa Wymuszenie zamknięcia regulatorów VAV w trybie normal nvimanualecon Wejściowa Wymuszenie trybu econo z kompensacją. nvialarmack SNVT_lev_disc Wejściowa ST_ON potwierdzenie alarmów SCPTlimitCO2 Konfiguracja Ilość ppm CO2 po przekroczeniu których następuje zwiększenie wydajności przepływów dla trybów z załączonym sterowaniem od CO2 SCPTminDeltaCO2 Konfiguracja Ilość ppm CO2 po przekroczeniu (w dół) których następuje powrót nominalnych wydajności przepływów dla trybów z załączonym sterowaniem od CO2. SCPTtimeout Konfiguracja Opóźnienie wywołania alarmu nieosiągnięcia przez VAVy zadanego przepływu. SCPTairTemp1Alrm Konfiguracja Różnica w procentach między zadanym a zmierzonym przepływem, która powoduje wywołanie alarmu (zakres od 0,000 do 100,000). SCPToffsetFlow Konfiguracja Różnica między nawiewem a wywiewem (Fnaw Fwyw) jaka ma być utrzymana w trybie kompensacji (wartości dodatnie Fnaw > Fwyw, wartości ujemne Fwyw > Fnaw). UCPTflowSetpoints Konfiguracja Struktura składająca się z pól w kolejności: vavinflowminvavinflowmaxvavinflownomvavoutflowmin vavoutflowmaxvavoutflownomroomfloweconoroomflow NominalroomFlowIncreased Opis pól: vavinflowmin minimalna wartość zadana przepływu dla VAV naw vavinflowmax maksymalna wartość zadana przepływu dla VAV naw vavinflownom nominalna wartość przepływu przez VAV naw vavoutflowmin, vavoutflowmax, vavoutflownom tak jak wyżej tylko dla VAV wywiewnego roomflowecono wartość ekonomiczna przepływu dla danego pomieszczenia (używana w trybie normalnym i kompensacji przy załączonym czujniku obecności i braku obecności)
VC Stanowisko testowe sterownika - instrukcja 7 roomflownominal nominalna wartość przepływu dla danego pomieszczenia (używana w trybie normalnym i kompensacji) roomflowincreased wartość zwiększonego wydatku przepływu dla danego pomieszczenia (używana w trybie normalnym i kompensacji przy załączonym czujniku CO2) UCPTvavVoltSetp Konfiguracja Struktura składająca się z pól w koleności: involtlowmeas involthighmeas involtlowset outvoltlowmeas outvolthighmeasoutvoltlowset Opis pól: involtlowmeas wartość w V napięcia pomiarowego po przekroczeniu (w dół) którego przepływ VAV naw jest równy 0 m 3 /h. involthighmeas wartość napięcia pomiarowego dla przepływu nominalnego VAV naw. involtlowset wartość napięcia przy której VAV naw zaczyna się otwierać i osiąga przepływ minimalny. outvoltlowmeas, outvolthighmeas, outvoltlowset tak jak wyżej tylko dla VAV wywiewnego Blok funkcjonalny ExhaustSum Blok funkcjonalny odpowiedzialny za obliczenia wywiewu powietrza związane z wieloma urządzeniami wyciągowymi w pomieszczeniu. Nazwa zmiennej Typ Kierunek Opis nvienexhaust_x Wejściowa Załączenie wywiewu lokalnego. nvienexhaust_x SCPTnomAirFlow Konfiguracja Wartość wywiewu lokalnego w m 3 /h. nviexhflow_x SNVT_flow Wejściowa Wartość wywiewu z VAVów bądź dygestoriów. nviconstexhen Wejściowa Potwierdzenie pracy centrali/wentylatora dla wywiewu stałego. nviconstexhen SCPTnomAirFlow Konfiguracja Wartość wywiewu stałego w m 3 /h. NvoExhSum SNVT_flow Wyjściowa Suma wszystkich aktywnych wywiewów. X indeks zmiennej od 1 do 5 (dla poszczególnych urządzeń wyciągowych). Blok funkcjonalny AnalogInput Bloki funkcjonalne odpowiedzialne za wejścia analogowe sterownika. Funkcje przydzielone do poszczególnych wejść przedstawiono w tabeli AnalogInput[0] nvoanalog_1 Sygnał zwrotny z regulatora VAV nr 1 nvoai_1 AnalogInput[1] nvoanalog_2 Sygnał zwrotny z regulatora VAV nr 2 nvoai_2 AnalogInput[2] nvoanalog_3 Sygnał z wejścia uniwersalnego nr 1 nvoai_3 AnalogInput[3] nvoanalog_4 nvoai_4 Sygnał z wejścia uniwersalnego nr 2 Blok funkcjonalny AnalogOutput Bloki funkcjonalne odpowiedzialne za wyjścia analogowe sterownika. Funkcje przydzielone do poszczególnych wejść przedstawiono w tabeli AnalogOutput[0] nvianalog_1 Sygnał sterujący dla regulatora VAV nr 1
VC Stanowisko testowe sterownika - instrukcja 8 AnalogOutput[1] nviao_1 nvianalog_2 nviao_2 Sygnał sterujący dla regulatora VAV nr 2 Blok funkcjonalny DigitalInput Bloki funkcjonalne odpowiedzialne za wejścia dwustanowe sterownika. Funkcje przydzielone do poszczególnych wejść przedstawiono w tabeli DigitalInput[0] nvodi_1 Stan czujki ruchu styk ruchu DigitalInput[1] nvodi_2 Stan czujki ruchu styk sabotażu DigitalInput[2] nvodi_3 Rezerwa DigitalInput[3] nvodi_4 Rezerwa Blok funkcjonalny OccupancySensor Bloki funkcjonalne odpowiedzialne za analizę sytuacji obecności w pomieszczeniu. Blok funkcjonalny FromSwitchConv Pomocnicze bloki funkcjonalne odpowiedzialne za konwersję zmiennych sieciowych do wykorzystania przy łączeniu bloków o odmiennych interfejsach. Blok funkcjonalny VFB Standardowy wirtualny blok funkcjonalny. Zawiera ogólne zmienne sieciowe i parametry konfiguracyjne aplikacji, nie przydzielone do konkretnych bloków. Blok funkcjonalny Node Object Standardowy blok funkcjonalny zapewniający funkcjonalność sterownika VC jako węzła w sieci LonWorks zgodnie ze standardem LonMark.
VC Stanowisko testowe sterownika - instrukcja 9 7. Schemat połączeń Wykonując wszelkie prace związane z testowanie zestawu ze sterownikiem VC należy kierować się schematem aplikacyjnym umieszczonym w tej części dokumentacji. Schemat połączeń sterownika VC.