Analiza zjawiska i aspekt prawny.
Wywieranie wpływu na proces myślowy, zachowanie lub stan fizyczny osoby pomimo braku jej przyzwolenia przy użyciu środków komunikacji interpersonalnej. Typowe środki przemocy psychicznej to groźba, krzyczenie na kogoś, inwektywa, straszenie i molestowanie psychiczne.
Wywieranie wpływu na proces myślowy, zachowanie lub stan fizyczny osoby pomimo braku jej przyzwolenia przy użyciu siły fizycznej.
1.Faza narastania napięcia w tej fazie pojawiają się nieliczne, o małym nasileniu incydent przemocy. * 2.Faza gwałtownej przemocy w tej fazie dochodzi do niekontrolowanego rozładowania napięcia. Cechą, która odróżnia tę fazę od pierwszej jest całkowity brak kontroli sprawcy nad zachowaniami. * 3.Faza miodowego miesiąca w tej fazie dominują zachowania sprawcy, polegające na okazywaniu miłości, uprzejmości i wszelkich miłych zachowań wobec partnera.
Przemoc psychiczna i fizyczna w polskim prawie jest karana. Przemoc w rodzinie jest przestępstwem i nic jej nie usprawiedliwia!
Ofiarami przemocy w rodzinie są najczęściej kobiety (58%) oraz dzieci do lat 13 (24%). Natomiast sprawcami przemocy są głównie mężczyźni (96%), będący często pod wpływem alkoholu.
1. SYNDROM WYUCZONEJ BEZRADNOŚCI Wyuczona bezradność jest poddaniem się, zaprzestaniem działania, które wy nika z przekonania, że cokolwiek się zrobi, nie będzie to miało żadnego znaczenia, gdyż zawsze znajdzie się powód do zachowań agresywnych. Wyuczona bezradność jest najczęstszym objawem u osób doznających prze mocy. Bardzo często rozwija się na bazie życiowych doświadczeń. L.Walker, na pod stawie wieloletnich badań, ustaliła listę czynników wysokiego ryzyka rozwoju wyuczonej bezradności, do których zaliczyła: Doświadczenia z dzieciństwa: - przemoc fizyczna; - napaść seksualna lub molestowanie; - sytuacje traumatyczne (śmierć lub rozwód rodziców, alkoholizm, choroba bli skich itp.); - kłopoty w nauce; - problemy zdrowotne. Doświadczenia wyniesione ze związków w życiu dorosłym: - przemoc (istotny jest czas trwania, rodzaj i częstość przemocy); - patologiczna zazdrość; - gwałt, przymuszanie do nieakceptowanych form współżycia; - groźby pozbawienia życia.
2. ZJAWISKO PRANIA MÓZGU Rozumie się go jako szereg zabiegów stosowanych w celu zmiany osobowości (uczuć, potrzeb, postaw), aby osoba manipulowana działała zgodnie z oczekiwaniami manipulatora. [...] Badania nad przemocą w rodzinie pozwoliły wyodrębnić najbardziej typowe za chowania sprawców przemocy, stosujących technikę prania mózgu" do których zalicza się: izolację, monopolizację uwagi, doprowadzenie do wyczerpania, wywoływanie lęku i depresji, naprzemienność kary i nagrody, demonstrowanie wszechmocy i wszechwładzy, wymuszanie drobnych przysług. [...] Konsekwencje prania mózgu": * Degradacja własnego obrazu - zabiegi te powodują, że osoby doznające prze mocy, zmniejszają swoją aktywność, wycofują się z działania i unikają podejmowania trudnych zadań. Uważają, że są głupie i mało zdolne. Łatwo ulegają sugestiom i manipulacjom. Zmieniają swoje poglądy, przyzwyczajenia, by dostosować się do życzeń sprawcy. * Przeżywanie silnego poczucia lęku i zagrożenia - ofiary mają duże poczucie winy, wstydu i lęku. Od sprawcy oczekują jedynie kary, ponieważ wiedzą, że są pełne wad, a wszystko co robią jest niewłaściwe. Przeżywanie silnego poczucia winy kieru je złość i agresywność w stronę własnej osoby, to z kolei powoduje, że sprawca może czuć się bezkarnie. * Wyzwalanie silnych stanów regresji - regresja jest mechanizmem obronnym, polegającym na nawrotach do zachowań i sposobów działania z wcześniejszych okre sów życia. Stosowanie techniki prania mózgu", prowadzi do wielu regresywnych zmian w osobowości ofiar. Skutkiem tego jest ich bezradność, zanik krytycznego myślenia, powrót do myślenia życzeniowego, czasami zanik uczuć wyższych. Procesy prania mózgu" powodują całkowite podporządkowanie, utratę poczucia własnej wartości i własnych przekonań oraz bezkrytyczne przyjmowanie rzeczywistości, wykreowanej przez sprawcę.
* Bo odczuwają lęk przed zemstą ze strony partnera. * Bo odczuwają wstyd i upokorzenie. * Bo są zależne finansowo do partnera * Bo posiadają błędne przekonania. Uważają, że przemoc jest sprawą rodzinną i nie można liczyć na pomoc z zewnątrz. * Bo utraciły wiarę w pomoc.
Procedurą szczególną w sytuacjach przemocy w rodzinie jest procedura Niebieskiej Karty, która została uregulowana w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 13 września 2011 r. w sprawie procedury Niebieskie Karty oraz wzorów formularzy Niebieska Karta wydanym jako akt wykonawczy na podstawie art. 9d ust. 5 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie.
W przypadku zgłoszenia przez osobę poszkodowaną bądź świadka aktu przemocy, przedstawiciel Policji, pracownik socjalny a także przedstawiciele oświaty oraz służby zdrowia zobowiązani są wypełnić druk Niebieskiej Karty. Karta jest dalej przekazana do gminnego zespołu interdyscyplinarnego, który ma koordynować pomoc udzielaną ofiarom przemocy w rodzinie.
Zakończenie procedury jest możliwe w dwóch przypadkach: *ustania przemocy w rodzinie i uzasadnionego przypuszczenia o zaprzestaniu dalszego stosowania przemocy w rodzinie *po zrealizowaniu indywidualnego planu pomocy albo rozstrzygnięcia o braku zasadności podejmowania działań Zakończenie procedury wymaga udokumentowania w formie protokołu podpisanego przez przewodniczącego zespołu interdyscyplinarnego.
www.cpk.org.pl www.niebieskalinia.pl ciklublin.pl 997 801-12-00-02