Niech Ŝywa pamięć o przeszłości trwa w naszych sercach. Pamiętajmy, iŝ Ŝyjemy w kraju o wspaniałej i trudnej historii. Pamiętajmy teŝ, iŝ uczymy się w szkole związanej z historią naszej ojczyzny. ROK HISTORII NAJNOWSZEJ w Gimnazjum nr 1 im. Niepodległości Polski w Bielsku Podlaskim Obecny rok szkolny jest rokiem szczególnym Rokiem Historii Najnowszej. Uczniowie Gimnazjum nr 1 w Bielsku Podlaskim mieli szereg okazji do poznania i przypomnienia historii naszego kraju i regionu. W 2009 r. mija 90 rocznica załoŝenia pierwszej polskiej Szkoły Powszechnej w Bielsku Podlaskim. Jej kontynuacją była Szkoła Podstawowa nr 1 im. Niepodległości Polski, a obecnie Gimnazjum nr 1 im. Niepodległości Polski. Nasza szkoła jako jedyna w kraju nosi to zaszczytne imię, gdyŝ jej historia rozpoczęła się wraz z odbudową państwa po okresie zaborów. W listopadzie 2008 roku w związku z 90-tą rocznicą odzyskania niepodległości przez Polskę oraz Święta Szkoły odbyło się uroczyste otwarcie Szkolnej Izby Pamięci. Odsłonięto pamiątkową tablicę, pod którą umieszczono ziemię zebraną z miejsc spoczynku bohaterów narodowych: Marszałka Józefa Piłsudskiego, Generała Józefa Hallera i Marszałka Edwarda Rydza Śmigłego. Przedstawiciele Związku Piłsudczyków Rzeczypospolitej Polskiej przekazali Gimnazjum nr 1 Sztandar Towarzystwa Pamięci im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, który zajął w Izbie Pamięci
honorowe miejsce i stał się pamiątką dla młodszych pokoleń. W izbie zgromadzono eksponaty związane z historią szkoły i regionu, przedstawioną na tle dziejów kraju od momentu odzyskania niepodległości. Są to liczne zdjęcia, dokumenty, broń, części umundurowania Ŝołnierskiego oraz wspomnienia byłych uczniów. Święto Niepodległości tradycyjnie jest w Gimnazjum nr 1 im. Niepodległości Polski w Bielsku Podlaskim Świętem Szkoły. Z okazji Święta Szkoły w listopadzie 2009 r. odbyły się: - apel szkolny pt. Porozmawiajmy o niepodległości..., - projekcja filmu z uroczystości obchodów 90-tej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości, - lekcje w Szkolnej Izbie Pamięci. Rok Historii Najnowszej obfituje w wiele innych okazji do poznawania historii: - wystawy 17 września 1939 i 17 września 1939 - agresja ZSRR na Polskę,
- wycieczki historyczne w 70-tą rocznicę wojny obronnej 1939 r. śladami 3 Pułku Strzelców Konnych ostatniego regularnego oddziału wojska polskiego walczącego z najeźdźcą, wycieczka do Muzeum Powstania Warszawskiego, - projekt Deja vu Bielsk Podlaski czas i przestrzeń. W ramach projektu gromadzone są i prezentowane (wystawy, prezentacje multimedialne) fotodokumenty dotyczące historii miasta. Członkowie koła fotograficznego,
na podstawie starych fotografii, odszukują i fotografują współczesne zakątki naszego miasta. Projekt ma charakter otwarty. Archiwalne materiały uzyskiwane są dzięki stałej współpracy i kontaktom z lokalnymi historykami i miłośnikami miasta i regionu. - konkurs piosenki patriotycznej, - konkurs Wspomnienia moich dziadków, czyli historia mojej rodziny z czasów drugiej wojny światowej (poniŝej przykładowe prace uczniów): Gdy na wieś Grodzisk napadli Niemcy ludzie chowali się gdzie mogli. Starsi i męŝczyźni uciekli do cerkwi, a kobiety z dziećmi do pobliskich okopów za stodołami. Moja prababcia wraz z dwójką dzieci i męŝem skoczyła do głębokiego dołu. Była tuŝ po porodzie. Bombardowanie trwało cały dzień i noc. Niemcy palili wszystko po kolei. Mieszkańcy, choć byli bardzo głodni bali się wychodzić z okopów. Tylko nieliczni męŝczyźni wychodzili nocą w poszukiwaniu jedzenia. Wielu z nich zostało rozstrzelanych. Mój pradziadek schował się w krzakach. LeŜał tam całą noc, aŝ wszystko ucichło. Dopiero wtedy zaczął szukać schronienia dla swojej rodziny. Ze wsi ocalała tylko murowana cerkiew i nieliczne budynki. W kaŝdym z nich musiało mieszkać po kilka rodzin. Dom moich pradziadków teŝ został doszczętnie spalony. Dopiero po kilku latach wieś została odbudowana. Domy powstały przy wzajemnej pomocy sąsiadów, były z surowego drewna, pokryte strzechą. R. S. Czesław Wesołowski z Sieśk miał we wrześniu 1939 roku 14 lat. Tak relacjonuje wkroczenie Niemców do wsi: Dokładnie widziałem jak Niemcy zaatakowali. Przejechali przez wieś samochód za samochodem, całą kolumną i Ŝaden się tu nie zatrzymał. Widać było pojazdy i tumany kurzu za nimi. Wcześniej przez wieś przeszły duŝe grupy uciekinierów. Za wozami ciągnęli bydło. Wojnę przesiedziałem przy rodzicach w domu rodzinnym.( ) Nieraz
najedliśmy się strachu. Pewnego razu na drodze zatrzymało się kilka samochodów pełnych Niemców, którzy niebawem rozeszli się po domach za kurami. Jak wpadali do domu kaŝdego legitymowali. U nas akurat był dowódca partyzantki. Siedział w komórce, gdzie były teŝ dokumenty i broń. Ale Niemiec na szczęście nie odkrył kryjówki. A. F. W najbliŝszej przyszłości planowane są: - akcja liczenia strat wojennych, - spotkania z ciekawymi ludźmi.