Downloaded from: justpaste.it/16blw. Topkapi, 1634r.

Downloaded from: justpaste.it/16blw Topkapi, 1634r. Mijają dwa lata, odkąd władza należy w pełni do Sułtana Murada. Wszyscy zdążyli oswoić się z tą sytuacją, z wyjątkiem Kösem. Vâlidê nieustannie starała się pozbyć niewygodnego syna, jednak rywal okazał się zbyt trudnym orzechem do zgryzienia. Wojna między matką a synem wciąż trwa. Mahpeyker mimo bycia na straconej pozycji nadal zacięcie walczy. Kemankes Aga, jej wierny sługa pomaga swej Sułtance jak tylko może. Zdobył zaufanie syna Kösem i dołączył do Rady Dywanu, co dało mu silną pozycję oraz możliwość wpływania na wiele ważnych decyzji, a co najważniejsze, może informować Vâlidê o zamiarach Krwawego. Padyszach jednak nie jest ufny wobec każdego członka. Już parę lat temu znalazł swych zaufanych ludzi, których regularnie informuje o najważniejszych decyzjach. Kemankes stara się wzbudzić większe zaufanie władcy, jednak to nie jest wcale takie łatwe jak mu się wydawało. W Topkapi mieszkańcy Stambułu hucznie przygotowywali się do ślubu Sułtanki. Hanzade Sultan wreszcie mogła połączyć się wraz z ukochanym mężem, dawniej obiektem jej westchnień. Burnaz Atike pogodziła się ze stratą ukochanego, wiedziała, iż nie wpłynie na decyzje okrutnego brata. Mimo to, nadal kontynuowała wojnę ze znienawidzoną siostrą. Nikt nie spodziewał się, że za mąż wyjdą także Sułtanki Atike oraz Ismihan Kaya. Z rozkazu Kösem, Burnaz została żoną Wielkiego Wezyra - Yusuf'a Paszę, natomiast Ismihan Kaya za męża pojęła Wezyra - Mahmmuda Paszę. Haseki Ayse Sultan bardzo cierpi po stracie ukochanej córki. Z rozkazu Kösem, nie dość że jej zaledwie siedmioletnia córeczka wyszła za mąż, to została odesłana do odległej prowincji. Pożegnanie matki i córki było bardzo bolesne dla obu niewiast. Ayse przysięgła zemstę na Kösem, która wpadła na ten pomysł i zrealizowała go. Jednak największy żal poczuła do Murada. Nie

rozumie, dlaczego zgodził się na oddanie maleńkiej córki w ręce czterdziestoletniego Paszy. Od zaślubin Ismihan, Ayse oddaliła się od Sułtana, jednak nie na długo. Na świat przyszła kolejna sułtańska córka - Mêylikâyâ Sultân. Narodziny Sułtanki na nowo zbliżyło parę, jednak nie tak, jak dawniej. Ayse postanowiła chronić niemowlę z całych sił, aby nigdy nie spotkał je taki los, jak starszą siostrę. We wszystkim wspiera ją siostra Sułtana - Âysê, z którą zawarła sojusz. Huricehre od prawie dwóch lat może cieszyć się nowym tytułem, bowiem została matką Księcia. Sułtanka na świat wydała Sehzade Isa oraz Sule Turkan Sultan. Od chwili ujrzenia niemowląt pokochała je całym sercem. Jednak matczyna miłość nie skłoniła jej do porzucenia okrutnych planów. Wciąż jest szpiegiem w pałacu Topkapi, informującym o każdym kroku Padyszacha swych rodziców. Semsiperi ostatnio także przeżywała najlepszy okres w swym życiu, bowiem na świat wydała Sehzade Alaadina. Zyskała tytuł Sułtanki, ale oprócz tego, stała się ulubienicą Sułtana Murada. Uradowany władca, słysząc informacje o narodzinach kolejnego Księcia postanowił obdarzyć swoją ukochaną tytułem Haseki. Pragnął pokazać, jak ważną w jego życiu kobietą jest Semsiperi. Haseki Ayse widząc, jak duży wpływ wywiera na ukochanego Semsiperi, postanawia nawiązać z nią sojusz. Obie Haseki starają się wyeliminować z pałacowego życia Huricehre, która stanowi ogromne zagrożenie dla Sułtanek oraz ich dzieci. Sanevber Hatun długo nie cieszyła się życiem u boku Murada. Tak podpadła siostrze Sułtana, że z jej rozkazu została uduszona a następnie powieszona na oczach całego haremu. Atike kolejny raz pokazała, że nie warto z nią zadzierać. Sêmsisâh, szpieg wysłany przez Kösem nadal wspina się po coraz to wyższych kafelkach władzy. Przez ostatnie lata zbliżyła się do Murâd'a, jednak nie na tyle, aby ten zaufał jej i powierzył swe serce. Bliźnięta, które urodziła - Sehzade Orhân oraz Cihânsah Sultân, pozwoliły jej się stać prawdziwą konkurentką dla reszty kobiet. Mimo to, żadna z urodziwych niewiast nie wpadła jeszcze na to, że Sêmsisâh może okazać się tak potężnym wrogiem. Âysê Sultân, najstarsza córka Kösem zaskarbiła sobie wielką sympatię oraz uznanie rodzeństwa. Każdego z braci odwiedzała w prowincjach, chcąc się im przypodobać. Na to wszystko z przymrużonym okiem patrzyła Gêvhêrhân, która starszej siostrze zazdrościła wszystkiego. Pewnego dnia, między siostrami wybuchł konflikt. Gêvêrhân zaczęła wywyższać się oraz poniżać siostrę. Tym sposobem chciała 'przenieść' na swą stronę poparcie ludności oraz haremu. Niestety, przywiązanie do Âysê było o wiele silniejsze. Gêvhêrhân z zazdrości podtopiła starszą siostrę, czym przelała falę goryczy. Niegdyś kochające się siostry, stały się wrogami. Gêvhêrhân Sultan coraz częściej spotykała się ze swym kochankiem Tâjmullâh'em oraz spędzała z nim namiętne noce. Ich romans przez długi czas nie wychodził na jaw, jednak wszystko zmieniło się w jeden wieczór. Całkiem przypadkiem, lub nie, Sułtanka Âysê zauważyła siostrę wraz z nieznanym mężczyzną. Z daleka dało się zauważyć, że parę łączy coś więcej niż zwykła znajomość. Starsza siostra postanowiła przemilczeć tę sprawę oraz dowiedziedzieć się od młodszej z sióstr, kim jest dla niej ten mężczyzna. Gêvhêrhân po usłyszeniu, że Âysê wie o wszystkim, postanowiła się jej pozbyć aby chronić swoje dobro. Zakradła się nocą do komnaty siostry z zamiarem uduszenia jej. Role się jednak odwróciły, i zamiast Âysê, Gêvhêrhân leżała martwa. Tâjmullâh Bey, który na prawdę pokochał Gêvhêrhân, postanowił się zemścić. Dowiedziawszy się, że Âysê Sultan o wszystkim wiedziała, pomyślał, że to przez nią kobieta jego serca nie żyje. Zdesperowany zaczął grozić Sułtance, a ta nie pozostawała mu dłużna. Nie mając nic do stracenia poszła do władcy i wyśpiewała mu o romansie siostry. Zdenerwowany Murâd natychmiastowo

pozbył się Tâjmullâh'a, pozbawiając go głowy. Fâtmâ Sultân jako ulubienica mieszkańców często wychodziła na zewnątrz oraz spacerowała stambulskimi drogami. Wspierała bezdomnych, opiekowała się nimi. Pewnego razu na swej drodze spotkała mężczyzne, który najwidoczniej ją uwodził. Sułtanka po długiej rozmowie zaufała młodzieńcowi oraz zdecydowała się pójść z nim na spacer. Mężczyzna zaprowadził kobietę do swego domu, w którym czekali także inni. Mężczyźni zrobili Fatmie wielką krzywdę, a mianowicie, zgwałcili. Sułtanka ze złym stanem psychicznym wróciła do Topkapi. Zamknęła się w sobie i nikomu nic nie powiedziała. Sprawy się skomplikowały, kiedy Sułtanka dowiedziała się o swym stanie błogosławionym. Topkapi przed kilkoma tygodniami opanowała choroba, zwana dżumą. Wiele nałożnic zachorowało oraz poumierało, przez co trzeba było zakupić kilka nowych do pałacu. Jedną z branek okazała się Aleksandra, córka Rosyjskiego Popa. Zarządczyni haremu od razu zwróciła uwagę na przepiękną dziewoję, która dostała nowe imię - Kâyrâ. Już pierwszej nocy została podarowana Sułtanowi, aby spędził z nią noc. Po długiej i namiętnej nocy, zainteresowanie władcy dziewoją szybko się kończy. Kâyrâ nawet nie staje się faworytą, jest traktowana tak, jakby nigdy nie spędziła nocy z Murâd'em. Urodą zachwyca Sułtankę Fatmę, która postanawia odesłać ją jako podarunek dla zapomnianego brata - Księcia Numân'a. Do pałacu przybywa Lucrezia Hâtun, niewiasta o królewskim pochodzeniu. Jej pradziadek był Księciem Węgier. Lucrezia jest silną kobietą, idealnie włada mieczem oraz bierze czynny udział w wojnach. Pewnego dnia na swej drodze napotyka przebranego Sułtana, który postanowił wybrać się na przechadzkę po targu. Zaczepia mężczyznę, nie wiedząc, z jak ważną osobą ma do czynienia. Kobieta zachowuje się wulgarnie, jest pyskata oraz zachęca władcę do walki. Zdziwiony oraz rozbawiony całą sytuacją Sułtan, zgadza się z ale pod jednym warunkiem. Jeśli niewiasta przegra, trafi do haremu, a jeśli wygra, 'zwykły Murad Bey' stanie się jej sługom. Mimo wielkiej pewności siebie, Lucrezia przegrywa walkę i zostaje siłą zabrana do Topkapi. Tam zachowuje się, jakby była najważniejszą personą pałacu. Nie traktuje nikogo poważnie, sprzeciwia się nawet rozkazom Vâlide, która od razu nie polubiła niesfornego dziewczęcia. Lucrezia nienawidzi także dzieci, niegdyś zaszła w ciążę z pewnym księciem, jednak szybko pozbyła się problemu. Od przybycia Hâtun w pałacu nieustannie wybuchają konflikty, nad którymi nikt nie może zapanować. Stambuł Władzę nad jednym ze stambulskich pałaców przejmuje najstarszy z Książąt - Bâyezid. Został pozbawiony władzy nad prowincją, tak samo jak reszta jego braci, z powodu obaw Sułtana. Książę poczuł się urażony brakiem zaufania ze strony władcy, jednak zaczyna go rozumieć. Odkrył, jak przebiegłą osobą jest jego matka oraz Rumeysâ, którą odtrącił z powodu ciągłych intryg. Zaczął wątpić w to, że ukochana na prawdę go kocha. Na świat przyszła córka Księcia - Hâtice Âlemsâh, zrodzona z łona Gözde Meylisâh Kâdin. Sułtanka urodziła się dużo wcześniej, niż powinna, stąd dość często chorowała. Raz, jej życie stało na włosku, przez co rodzice bardzo długo nad nią czuwali oraz nie dawali dotknąć jej nikomu, prócz medyczek. To zdarzenie bardzo zbliżyło do siebie parę, która na prawdę się pokochała. Stworzyli małą, kochającą się rodzinę, której na drodze szczęścia stała zazdrosna Rumeysâ. Czarnowłosa bardzo zazdrościła Meylisâh, oraz nie mogła zrozumieć, jak Książę mógł ją tak odtrącić. Jej jedyną nadzieją jest ciąża, o której dowiedziała się kilka miesięcy temu, kiedy wszystko wydawało się takie łatwe. Z decyzją syna nie zgadza się także Mâhfiruz, która bardzo

wspiera swą krewną. Jednak książęca matka, odkąd dowiedziała się o swej chorobie, anemii, bardzo dba o swoje zdrowie i woli porzucić intrygowanie, z czego niezadowolona jest Rumeysâ. Mâhfiruz stara się zdobyć zaufanie rodziny syna, jednak na przeszkodzie stoi jej Vâlide, która od zawsze nie ufała i nie będzie ufać Mâhfiruz. Sehzâde Bâyezid, dowiedziawszy się o śmierci jednej z sióstr, postanowił przygarnąć pod swe skrzydła Sultânzâde Selim'a. Od zawsze traktował go jak syna, troszczył się jak o własne dziecko. Selim także pokochał Księcia, który zastąpił mu ojca. Opiekę nad młodzieńcem sprawuje także Meylisâh, która początkowo robiła to aby zapunktować u Księcia, po czasie na prawdę pokochała 'syna'. Sultânzâde bardzo zaprzyjaźnił się z Sehzâde Âhmet'em, który często wraz z ojcem odwiedza pałacyk. Chłopcy często wybierają się na przejażdżki konne, a od niedawna towarzyszy im Christine. Dziewczynka została sprowadzona z Persji przez siostrę, aby uwolnić ją spod wpływu rodziców. Początkowo buntownicza, teraz spotulniała jak aniołek. To wszystko za sprawą siostry, która obiecała jej, że jeśli będzie udawać, że cieszy się z powodu odnalezienia siostry oraz pogodzi się ze swoim losem i tym, iż nie wróci do rodziców, zostanie wydana za mąż za Âhmet'a, obiekt jej westchnień. Christine zgodziła się, jednak nadal relacje między nią, a dawną Marianne są chłodne, co jest dość zauważalne. Córka Perskiego władcy stara się spędzać jak najwięcej czasu z Księciem Âhmet'em, który nie domyśla się uczuć, jakimi obdarza go dziewczynka. Na to wszystko patrzy Selim, który jest zakochany w Christine, jednak widzi co dzieje się między nią a Âhmet'em i nie wtrąca się, chociaż bardzo cierpi. Do pałacu Bâyezid'a zostaje oddana pod opiekę księżniczka Amalie, z rosyjskiego rodu. W Rosji, jej rodzimym kraju nie dzieje się dobrze. Jej wuj, który niedawno przejął władzę po zmarłym bracie Amalie, stara się pozbyć całej rodziny brata. Pozbył się już jej matki oraz dwóch braci, jedynie ona oraz Clementine uratowały się, prosząc o pomoc Osmanów. Niestety, podczas przenoszenia się do pałacu Bâyezid'a jedna z sióstr, Clementine, zostaje porwana. Ślad po niej zaginął, a zrozpaczona Amalie nie wie, co zrobić, aby odnaleźć siostrę. We wszystkim wspiera kobietę Książę, który bardzo lubił brata Amalie, z którym często korespondował listownie. Rosjanka zaczyna czuć coś do potomka Osmana, jednak stara się ukrywać uczucia. Nie chce niszczyć życia jego kobiecie, Meylisâh, która jest bardzo zazdrosna. Władcą kolejnego pałacu w Stambule jest Kâsim, najzdolniejszy z Książąt. Mężczyzna, tak samo jak Bâyezid, oburzył się zachowaniem Murâd'a, który postanowił odebrać mu władzę nad sandżakiem, bardzo dla niego ważnym. Mimo wielkiej złości, postanowił władać najlepiej jak potrafi powierzonym przez władcę pałacem, aby udowodnić mu, że jest godny największej prowincji. Na świat niedawno przyszły cudowne bliźnięta, zrodzone z łona Gulum - Sehzâde Âslân oraz Melike Kâder. Kâsim oraz Gulum bardzo pokochali swe dzieci, które mimo wszystko nie zbliżyły do siebie pary, na nieszczęście Sułtanki. Âylin wciąż miała wielki wpływ na decyzje Kâsim'a odnośnie innych kobiet. Gulum, która otrzymała nowe imię, mianowicie Sevda, postanowiła wziąć sprawy w swoje ręce. Uwierzyła w siebie i zbuntowała się przeciw rozkazowi. Tak często jak tylko mogła odwiedzała Księcia, czym wzbudzała wielką złość jego prawowitej małżonki. W końcu cierpliwość Âylin dobiegła końca podczas kłótni z Sevdą. Żona Księcia kilka dni po tym zdarzeniu nasłała na Sułtankę służąca, aby zepchnęła matkę bliźniąt ze schodów. Gulum chwilowo straciła pamięć, jednak szybko ją odzyskała. Nigdy nie dowiedziała się, kto na prawdę stoi za tym haniebnym czynem. Âylin natomiast gryzły wyrzuty sumienia spowodowane 'wypadkiem'. Postanowiła pozwolić Księciu na jedną nałożnicę, czyli Sevdę, mając nadzieję, że poczucie winy zniknie.

Do pałacu, który jest pod władaniem Księcia Kâsim'a przybywa pewien Bey. Ma za zadanie chronić Księcia, a jednocześnie pilnować, aby nie popełnił błędu. Mehmed Bey spotyka się pewnego pięknego poranka w ogrodzie z Âylin, całkiem przypadkiem. Od razu zwraca uwagę na urodę żony Księcia. Pragnie, aby niewiasta została jego żoną, jednak kiedy dowiaduje się kim ona jest, wstydzi się swych grzesznych myśli. Âylin także zwraca uwagę na Bey'a. W jej mniemaniu, w porównaniu do Księcia, Mehmed jest bardzo przystojnym mężczyznom. Dziewoja pragnie często spotykać się z Bey'em, jednak boi się konsekwencji. Ostatnim stambulskim pałacykiem włada Książę Ibrahim, zwany wśród ludu Szalonym. Oskarżenia te nie są wcale bezpodstawne, gdyż w ciągu ostatnich dwóch lat stan Księcia widocznie się pogorszył. Każdej nocy, Ibrahim zasypia z myślą, że już się nie obudzi. Strachu o życie nie potrafi wyeliminować nawet Hâtice Muâzzez, która jest najbardziej związana z Księciem. Humâsâh Kâdin zrodziła ze swego łona pięknolicą Sułtankę Âdeviye, owoc miłości jej oraz Ibrâhim'a. Ku nieszczęściu Humâsâh, nie podarowała Księciu synka, o którym zawsze marzyła. Starała się pokochać dziewczynkę tak, jak mogła, jednak starania poszły na marne. Książę Ibrahim zauważył niechęć swej konkubiny do córki, która była jego oczkiem w głowie. Tak na prawdę nie chciał, aby na świecie pojawił się Książę, gdyż sądził, że przez to Murâd zechce go stracić. Turhân Hâtice Hâtun postanowiła zerwać sojusz z niby nie przeszkadzającą jej Humâsâh. Blondyna zaczęła działać na własną rękę. Przekupiła główną zarządczynię haremu, dzięki czemu to ona co noc odwiedzała ukochanego. Mimo jej wysokiej pozycji, nadal nie zaszła w ciążę, co bardzo ją zmartwiło. Zaczęła wątpić w swą płodność, dlatego do Stambułu sprowadziła najlepszą medyczkę, na jaką było ją stać. Sehzâde Ibrahim pewnego dnia spacerując po stambulskich ogrodach napotkał na swej drodze Kalikę Hâtun, pewną tawerniankę. Nieziemska uroda dziewczęcia zaintrygowała szalonego, a jej charakter także przykuł jego uwagę. Od razu zapragnął zabrać ją do haremu, jednak wiedział, że takie postąpienie skutkowało by czymś złym. Flirciarska Kâlikâ nie domyślała się nawet, że ma do czynienia z osmańskim dzieckiem. Zaczęła uwodzić mężczyznę, tak jak czyniła to z wieloma Bey'ami czy Paszami. Dwójka młodych ludzi zaczęła spotykać się w 'ich' miejscu oraz poznawać. Między parą zaiskrzyło. Ibrahim wiedział, że taki związek nie mógłby mieć miejsca, natomiast Kâlikâ zaczynała posuwać się do coraz odważniejszych czynów. Bursa Ową prowincją od niespełna roku zarządza nieznany dotąd wielu - Sehzâde Numân. Książę jest synem Sułtana Âhmed'a oraz jego ulubienicy - Hurrem Sultân. Po śmierci swego ojca, kilkuletni Książę oraz jego matka uciekli do ojczystego kraju kobiety - Francji. Sułtanka wiedziała, że pod rządami Kösem ona i jej syn długo nie pożyją, dlatego zorganizowała ucieczkę z kraju. Po latach, Hurrem zachorowała na raka krtani, i niestety po długiej walce z chorobą zmarła. Numân, który nie czuł przywiązania do Francji oraz rodziny ze strony matki, postanowił po latach wrócić do domu. Nie czuł strachu, bowiem na tronie zasiadał jego ulubiony brat, z którym łączyła go za dzieciaka silna więź. Książę nie wiedział jednak, że Murâd już nie jestem tym samym Murâd'em co wcześniej. Mimo dużych obaw, jak rodzina przyjmie od dawna zaginionego Księcia, Sułtan oraz siostry

przyjęli dość ciepło Księcia. Syn Hurrem dostał własną prowincję, oraz harem, który należał się każdemu Księciu. Od razu po wyjeździe do prowincji, dumny Książę zaczął w pełni oddawać się obowiązkom. Starczyło jednak czasu, aby każdej nocy w jego alkovie królowała jakaś Niewiasta. Pierwszą kobietą, którą zaprosił do siebie Numân była Kâyrâ Hâtun, delikatna niewiasta, potrafiąca idealnie tańczyć. Zauroczyła Księcia sposobem poruszania się oraz urodą. Mimo zainteresowania Księcia, Kâyrâ nie była zadowolona, bowiem wpierw była nałożnicą Sułtana, który szybko o niej zapomniał. Uważała, że nie jest wart jej żaden Książę, który w każdej chwili może zostać stracony a ona wysłana do Starego Pałacu. Pragnęła innego życia, pragnęła stać się Hâseki Sułtana, następnie Vâlide, a później, jeśli Bóg pozwoli Buyuk Vâlide. Zamarzyła sobie życia jak prawdziwa cesarzowa, a w jej mniemaniu zwykły Książę nie mógł jej tego dać. Wszystkie pragnienia zepsuła jej siostra Sułtana - Fâtma, która odesłała ją do Bursy. Kâyrâ mimo takiego przebiegu zdarzeń nie poddaje się, i postanawia zrobić wszystko, aby wrócić do Sułtana Murâd'a. Kolejną nałożnicą, która ma możliwość spędzenia namiętnej nocy w ramionach Księcia jest Huriye Nevrâ, osiemnastoletnia greczynka. Już po pierwszej nocy zostaje obdarowana dzieckiem, które może nosić pod sercem. Numân nie zainteresował się Nevrą, jednak po dowiedzeniu się, że faworyta jest ciężarna, postanawia obdarowywać ją wszelkimi podarunkami. Huriye jest w siódmym niebie, gdyż w tak krótkim czasie udało jej się stać kimś ważnym. Zyskała wielką sympatię oraz poparcie haremu, który stara przypodobać się greczynce, ponieważ wszyscy zakładają, że Huriye będzie najważniejszą kobietą Księcia. Na drodze Huriye staje ciemnowłosa słowianka, pochodząca z terenów Polskich - Hâyâl Hâtun. Dziewczę jest przyrodnią siostrą Kayry, za którą zbytnio nie przepada. Hâyâl oraz Kayrę łączy niewiele wspólnych cech, choć z początku wydaje się, iż są bardzo do siebie podobne pod każdym względem. Obie potrafią idealnie tańczyć, ich śpiew przyprawia o zachwyt, a delikatny wygląd oraz idealne ciało nie pozwala, aby o nich zapomniano. Jednak cechy charakteru są zupełnie różne. Hâyâl z pozoru wydaje się miłą, pomocną dziewczyną, jednak kiedy znudzi jej się maska wzorowej dziewczynki, może stać się prawdziwym potworem. Hâtun ma duże problemy emocjonalne, jeden zły ruch przeciwko niej, a jest w stanie zniszczyć wszystko i wszystkich. Dlatego Kâyrâ, która także nie jest wzorową kobietą, woli trzymać się z daleka od lekko psychicznej siostry. O niczym nie wiedzący Numân, pewnej pięknej nocy do alkovy bierze Hâyâl, która wydaje się aniołem. Od razu zakochuje się w niewolnicy, która w swym umyśle kryje okrutne myśli oraz plany. Pałac Dolmabahce Od kilku miesięcy pałacyk ten zamieszkiwany jest przez Âtike Sultân oraz jej męża Yusufa. Blondwłosa Sułtanka nadal nie może pogodzić się z myślą, że musi dzielić łoże z Paszą, którego nie obdarza uczuciem. W porównaniu do niej, Wielki Wezyr od zawarcia ich małżeństwa pragnie, aby Sułtanka zaznała spokoju w jego ramionach. O dziwo, małżeństwo jeszcze ani razu nie spędziło wspólnej nocy, chociaż nikt o tym nie wie. Burnâz nie ma zamiaru pozwolić, aby między nimi doszło do czegoś więcej, niż zwykła rozmowa. W jej sercu od niedawna zagościł pewien mężczyzna, starający się o Stanowisko Wielkiego Wezyra. Abaza Mehmed Pasza przybył z Bośni, między innymi, aby wspierać Vâlide Mâhpeyker. Tak samo jak ona, pragnie strącić Murad'a z tronu, gdyż Sułtan nie darzy go sympatią, a przez to nie ma szansy aby stać się drugim najważniejszym mężczyzną w kraju. Nie wie o uczuciu, jakim darzy go rodowita Sułtanka, która bardzo mogła by mu pomóc w dojściu do celu. Abaza zauważa, jak na niego patrzy Âtike, i domyśla się, że zaskarbił sobie jej sympatię, którą zamierza wykorzystać. Tajne spotkania wzbudzają wątpliwości Yusufa, który nie zamierza zrezygnować ani z siostry władcy, ani pozycji.