HYMN POLSKI Jeszcze Polska nie zginęła, Póki my żyjemy. Co nam obca przemoc wzięła, Szablą odbierzemy. Marsz, marsz Dąbrowski Z ziemi włoskiej do Polski! Za twoim przewodem Złączym się z narodem. Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę, Będziem Polakami. Dał nam przykład Bonaparte, Jak zwyciężać mamy. Marsz, marsz... Jak Czarniecki do Poznania Po szwedzkim zaborze, Dla Ojczyzny ratowania Wrócim się przez morze. Marsz, marsz... Już tam ojciec do swej Basi mówi zapłakany: "Słuchaj jeno, pono nasi biją w tarabany!" Marsz, marsz... BRATNIE SŁOWO Bratnie słowo sobie dajem, Że pomagać będziem wzajem: Druh druhowi, druhnie druh. Hasło znaj czuj duch! W troskach, smutkach i zmartwieniach, W dni pogody i w dni cienia, W dzień i w ciemną noc Przyjaźń da ci moc. Bacz, by słowo raz już dane Było zawsze dotrzymane. Druh druhowi, druhnie druh. Hasło znaj czuj duch! HYMN HARCERSKI Wszystko, co nasze, Polsce oddamy, W niej tylko życie, więc idziem żyć. Świty się bielą, otwórzmy bramy, Rozkaz wydany: "Wstań w słońce idź" Ramię pręż, słabość krusz, Ducha tęż, Ojczyźnie miłej słuź! Na jej zew, w bój czy w trud Pójdzie rad harcerzy polskich ród. IDZIE NOC Idzie noc, słońce już Zeszło z gór, zeszło z pól, zeszło z mórz, W cichym śnie spocznij już. Bóg jest tuż, Bóg jest tuż. MODLITWA HARCERSKA O Panie Boże, Ojcze nasz, W opiece swej nas miej. Harcerskich serc ty drgnienia znasz, Nam pomóc zawsze chciej. Wszak Ciebie i Ojczyznę, Miłując chcemy żyć. Harcerskim prawom życia dnia, Wiernymi zawsze być. PŁONIE OGNISKO Płonie ognisko i szumią knieje, drużynowa jest wśród nas, opowiada starodawne dzieje, bohaterski wskrzesza czas. O rycerstwie spod kresowych stanic, o obrońcach naszych polskich granic. A ponad nami wiatr szumny wieje i dębowy huczy las. Już do powrotu głos trąbki wzywa, alarmując ze wszech stron. Staje wiara w ordynku szczęśliwa, serca biją w zgodny ton. Każda twarz się uniesieniem płoni, każdy laskę krzepko dzierży w dłoni, a z młodzieńczej się piersi wyrywa pieśń potężna, pieśń jak dzwon. Gaśnie ognisko i szumią drzewa, Spojrzyj nań ostatni raz. Niech Ci w duszy radośnie zaśpiewa, Że na wieki łączą nas Wspólne troski i radości życia, Serc modlitwą zjednoczone bicia I ta przyjaźń najświętsza na świecie, Którą Bóg połączył nas JUŻ ROZPALIŁO SIĘ OGNISKO Już rozpaliło się ognisko Dając nam dobrej wróżby znak Siadłyśmy wszystkie przy nim blisko Bo w całej Polsce siedzą tak. Siedzą harcerki przy płomieniach Ciepły blask ognia skupia je Wszystko, co złe, to szuka cienia Do światła dobro garnie się. Mówiłaś, druhno komendantko, Że zaufanie do nas masz, Że wierzysz w nasze szczere chęci, Wszak ty harcerek serca znasz. Warunki tylko warunkami, Od dawna już słyszymy to, Że my jesteśmy harcerkami I zwyciężymy wszelkie zło!
Historia Skautingu 1857-22 lutego w Londynie urodził się twórca skautingu Robert Baden-Powell 1880-90 - E.Th.Seton i D.C.Beard stosują metody zbliżone do skautowych wśród młodzieży amerykańskiej. Jednocześnie Robert Baden-Powell stosuje zwiady, podchodzenie i tropienie wśród żołnierzy angielskich. 1899 - Robert Baden-Powell dowodzi obroną południowo-afrykańskiego miasta Mafeking wykorzystując do służby łącznościowej, porządkowej i wartowniczej oddziały skautów 1907 - Baden-Powell organizuje na wyspie Brownsea (Anglia) pierwszy obóz skautowy. 1908 - Ukazuje się "Scouting for Boys" Roberta Baden-Powella. 1913 - W Birmingham (Anglia) odbywa się zlot skautów z całego świat. Wśród 30.000 uczestników udział bierze też 56-osobowa grupa instruktorów z Polski z Andrzejem Małkowskim na czele. 1920 - I Zlot Międzynarodowy (Jamboree) w Londynie. Roberta Baden-Powella obwołano Naczelnym Skautem Świata. 1924 - II Jamboree w Kopenhadze (Dania). 1929 - III Jamboree w Anglii (okolice Birkenhead). 1933 - IV Jamboree w Gödöllö k. Budapesztu (Węgry). 1937 - V Jamboree w Holandii. 1941-8 stycznia w Kenii umiera założyciel skautingu generał lord Baden-Powell. Historia Harcerstwa 1909 - pierwsze wzmianki w czasopismach lwowskim i warszawskim o ruchu skautów angielskich kierowanych przez Roberta Baden-Powella. 1910 - Andrzej Małkowski - członek "Zarzewia", "Sokoła" i "Eleusis"*, tłumaczy na język polski "Scouting for Boys" Roberta Baden-Powella. 1911 - we Lwowie zorganizowano pierwszy kurs skautmistrzowski. 21 maja powstaje Komenda Skautowa we Lwowie 22 maja powstają trzy męskie i jedna żeńska drużyna 15 października ukazuje się pierwszy numer "Skauta" redagowanego przez A. Małkowskiego (m.in. słowa hymnu harcerskiego, tekst ślubowania i Prawa Skautowego oraz ogłoszenie konkursu na odznakę skautową) 1912 - ukazuje się podręcznik "Harce młodzieży polskiej", w którym zaproponowano nazwy: harcerz, harcerka, zastęp, zastępowy, drużyna, drużynowy, hufiec, hufcowy, harcmistrz itp. 1913 - na zlocie w Birmingham 56-osobowa grupa polskich skautów rozbiła własny obóz, wywiesiła polską flagę (choć Polski nie było jeszcze wtedy na mapie) oraz występowała ze sztandarem z białym orłem w koronie. 1916 - drużyny męskie podległe Naczelnej Komendzie Skautowej w Warszawie zaczynają używać nazwy Związek Harcerstwa Polskiego 1-2 listopada na Zjeździe Zjednoczeniowym w Warszawie powołano jednolity Związek Harcerstwa Polskiego który przyjął za swe odznaki Krzyż Harcerski i lilijkę z literami ONC. Naczelnikiem został ks. Mauersberger 1918 1-2 listopada - w Lublinie utworzono ogólnopolski ZHP (ok. 30 tyś. członków) 27 grudnia wybucha Powstanie Wielkopolskie, w którym bierze udział kilkuset skautów 1919, 15/16 stycznia ginie założyciel harcerstwa Andrzej Małkowski, którego statek wpadł na minę w drodze z Francji do Odessy 1920-21 31 grudnia - 2 stycznia obraduje I Walny Zjazd ZHP (m.in. zatwierdzono Prawo i Przyrzeczenie Harcerskie). Naczelnikiem został hm. Stanisław Sedlaczek, Naczelniczką hm. Maria Wocalewska z Łodzi 1926 - socjaliści wykorzystując metodę harcerską organizują Czerwone Harcerstwo TUR ze Stanisławem Dubois na czele. 1935 - w Spale koło Tomaszowa odbył się Zlot 25-lecia harcerstwa, w którym wzięło udział ok. 25 tys. uczestników. 1939 27 września - grupa instruktorów podjęła decyzję o dalszym działaniu ZHP w konspiracji wojennej. Przyjęto nazwę Szare Szeregi (organizacja męska) i Związek Koniczyn (organizacja żeńska). Pierwszym Naczelnikiem Szarych Szeregów został hm. Florian Marciniak** z Poznania. Grupa instruktorów
związanych ze Stronnictwem Narodowym powołała mniejsze od Szarych Szeregów "Hufce Polskie". Naczelnikiem "HP" został Stanisław Sedlaczek. 1944 30 grudnia powołano do życia ZHP (początkowo na terenach wyzwolonych - Lubelszczyzna, Rzeszowszczyzna, Białostocczyzna) oparte na działaczach komunistycznych 1947 - zaproponowano połączenie Organizacji Harcerzy i Harcerek. 1948 - przedstawiono program Harcerskiej Służby Polsce. 18-20 grudnia odbyła się konferencja, na której ZHP uznane zostało za organizację wierną ideom socjalistycznym 1949-15 października ZHP wcielono do komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej zakazując używania Krzyża, lilijki i munduru harcerskiego oraz zmieniono Prawo i Przyrzeczenie, jako drużynę uznano szkołę, jako zastęp - klasę, bez podziału na płeć. Przyjęto nazwę Organizacji Harcerskiej ZMP. 1955, maj/czerwiec powstaje Organizacja Harcerska Polski Ludowej z Centralną Szkołą Instruktorów Harcerskich w Łodzi 1956, 8-10 grudnia w Łodzi przy ul. Fornalskiej (obecnie Wileńskiej) powołano do życia Związek Harcerstwa Polskiego i przywrócono stare symbole (mundur, Krzyż, lilijka) 1954-62 - pod przewodnictwem Jacka Kuronia działają komunistyczne drużyny "Walterowców" - organizacji odrzucającej wzór drużynowego wzorującej się na postawie komunisty. Historia ZHR 1980 - powstają Kręgi Instruktorów Harcerskich im. Andrzeja Małkowskiego (KIHAM), których celem jest odnowa harcerstwa w oparciu o przedwojenne wartości - Boga, Ojczyznę i służbę bliźnim. 1982 - rozwiązano ze względu na wprowadzenie stanu wojennego (13 grudnia 1981) Radę Porozumienia KIHAM, która działa dalej w warunkach konspiracji. Powstają też inne niekomunistyczne organizacje harcerskie - Niezależny Ruch Harcerski w Lublinie, Polska Organizacja Harcerska w Koninie (1985), a KIHAM przekształca się w Ruch Harcerstwa Rzeczypospolitej. 1985 październik - Powstanie pierwszych drużyn POH 1989 - Rejestracja POH. luty - powstaje Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej marzec - powstaje Związek Harcerstwa Polskiego 1918 1992 3 października - dochodzi do połączenia ZHR i ZHP-1918 w jeden ogólnopolski ZHR 1997, 23 listopada - delegaci VI Krajowego Kongresu POH podejmują decyzję o rozwiązaniu Polskiej Organizacji Harcerskiej i wstąpieniu w szeregi ZHR
Funkcję pełnione w ZHR oznaczone są przy pomocy sznurów funkcyjnych, noszonych po lewej stronie munduru harcerskiego. Funkcje pełnione w Organizacji Harcerek i Harcerzy oznacza się w następujący sposób. a. w drużynie: o zastępowy - sznur brązowy noszony spod ramienia o przyboczny - sznur zielony noszony spod ramienia o drużynowy - sznur granatowy noszony spod ramienia b. w hufcu - sznury w kolorze srebrnym: o hufcowy - sznur noszony z ramienia o zastępca hufcowego - sznur noszony spod ramienia o członkowie komendy hufca - sznur noszony spod kołnierza c. w chorągwi - sznury w kolorze złotym: o komendant chorągwi - sznur noszony z ramienia o zastępca komendanta chorągwi - sznur noszony spod ramienia o członkowie komendy chorągwi - sznur noszony spod kołnierza d. w Głównej Kwaterze - sznury skórzane: o Naczelnik Harcerzy - sznur noszony z ramienia o zastępca Naczelnika Harcerzy - sznur noszony spod ramienia o członkowie Głównej Kwatery Harcerzy - sznur noszony spod kołnierza e. Szczepowy - sznur granatowy noszony z ramienia f. Kapelan harcerski - sznur fioletowy noszony spod ramienia Funkcję oraz członkostwo we władzach naczelnych oznacza się w następujący sposób: a. w Naczelnictwie - sznury w kolorze białym, pleciony: o Przewodniczący ZHR - sznur noszony z ramienia o wiceprzewodniczący - sznur noszony spod ramienia o pozostali członkowie - sznur noszony spod kołnierza b. w Radzie Naczelnej - biały suwak noszony na sznurze oznaczającym funkcję podstawową c. w Komisji Rewizyjnej Związku - sznury w kolorze białym, plecione z amarantowym suwakiem: o przewodniczący - sznur noszony z ramienia o wiceprzewodniczący - sznur noszony spod ramienia o pozostali członkowie - sznur noszony spod kołnierza d. w Sądzie Harcerskim - sznury w kolorze białym, plecione z zielonym suwakiem: o prezes - sznur noszony z ramienia o wiceprezes - sznur noszony spod ramienia o pozostali członkowie - sznur noszony spod kołnierza e. Przewodniczący Rady Duszpasterskiej Związku - sznur fioletowy noszony z ramienia Funkcje we władzach okręgu oznacza się w następujący sposób: a. w Zarządzie Okręgu - sznur w kolorze białym, gładki: o przewodniczący - sznur noszony z ramienia o wiceprzewodniczący - sznur noszony spod ramienia o pozostali członkowie - sznur noszony spod kołnierza b. w Komisji Rewizyjnej Okręgu - sznury w kolorze białym, gładki z amarantowym suwakiem: o przewodniczący - sznur noszony z ramienia o wiceprzewodniczący - sznur noszony spod ramienia o pozostali członkowie - sznur noszony spod kołnierza W przypadku pełnienia jednoczenie kilku funkcji na mundurze jest oznaczenie funkcji najwyższego szczebla. Powyższy tekst jest wyciągiem z Regulaminu symboli, odznak i odznaczeń
Przyrzeczenie Harcerskie Mam szczerą wolę całym życiem pełnić służbę Bogu i Polsce, nieść chętną pomoc bliźnim i być posłuszną Prawu Harcerskiemu. Prawo Harcerskie 1. Harcerka służy Bogu i Polsce i sumiennie spełnia swoje obowiązki. 2. Na słowie harcerki polegaj jak na Zawiszy. 3. Harcerka jest pożyteczna i niesie pomoc bliźnim. 4. Harcerka w każdym widzi bliźniego, a za siostrę uważa każdą inną harcerkę. 5. Harcerka postępuje po rycersku. 6. Harcerka miłuję przyrodę i stara się ją poznać. 7. Harcerka jest karna i posłuszna rodzicom i wszystkim swoim przełożonym. 8. Harcerka jest zawsze pogodna. 9. Harcerka jest oszczędna i ofiarna. 10. Harcerka jest czysta w myśli, mowie i uczynkach, nie pali tytoniu, nie pije napojów alkoholowych. Stopnie harcerskie Oznaczenia stopni harcerzy znajdują się na Krzyżu Harcerskim: ochotniczka/młodzik krzyż tropicielka/wywiadowca - krzyż ze srebrną lilijką samarytanka/ćwik - krzyż ze złotą lilijką wędrowniczka/harcerz Orli - krzyż ze złotą lilijką i złotym kręgiem Harcerka, Harcerz Rzeczypospolitej - krzyż ze złotą lilijką, złotym kręgiem i złotym wieńcem Stopnie Instruktorskie Oznaczeniami stopni instruktorów są podkładki pod Krzyżem Harcerskim oraz lilijka na lewym rękawie munduru. Ponadto na nakryciu głowy instruktorzy noszą złota lilijkę, : przewodnik, przewodniczka - podkładka w kolorze granatowym podharcmistrz, podharcmistrzyni - podkładka w kolorze zielonym harcmistrz, harcmistrzyni - podkładka w kolorze czerwonym
KTO JEST KIM W ZHR? Zastępowe: trop. Stefa Szwalbe (Włóczykije), ochotn. Zosia Łoszewska (Traperki), ochotn. Ania Kurowska (Pędziwiatry) Drużynowa 301 Warszawskiej Drużyny Harcerek Na Szlaku : pwd. Ula Swianiewicz wędr. Hufcowa Warszawskiego Hufca Harcerek Niwa Marymoncka : pwd. Ola Pilaszek wędr. Vicekomendantki Mazowieckiej Chorągwi Harcerek:, hm. Ewa Ciosek HR, hm. Anna Wysocka HR Komendantka Mazowieckiej Chorągwi Harcerek: hm. Karolina Kolbuszewska HR Przewodnicząca Okręgu Mazowieckiego: hm. Małgorzata Żochowska HR Naczelniczka Harcerek: hm. Magdalena Masiak HR Przewodniczący ZHR: hm. Marcin Jędrzejewski HR
STRUKTURA ZHR
KRZYŻ HARCERSKI Historia : Kiedy powstały w 1911r. we Lwowie pierwsze drużyny polskich skautów, ich członkowie wyróżniali się jedynie kapeluszem skautowskim oraz charakterystycznym mundurem, nie istniał jednak żaden znak mówiący o przynależności do organizacji. Na konkurs ogłoszony w piśmie "Skaut" (15 października 1911r.) przysłano aż różne 84 projekty. III nagrodę (podręcznik skautowy) otrzymał ksiądz dr Kazimierz Lutosławski za dość skomplikowaną kompozycję zawierającą na okrągłej tarczy duże szable, umieszczony poniżej polski krzyż wojskowy "Virtuti Militari" z napisem "Bóg i Ojczyzna", z unoszącym się nad nim orłem w locie z napisem "Czuwaj" przy górnej krawędzi. W 1913r. ks. Lutosławski przedstawił nowy, znacznie uproszczony projekt. Ograniczał się do zachowania kształtu wzorowanego na krzyżu "Virtuti Militari" (orderze ufundowanym przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego dla upamiętnienia bitwy pod Zieleńcami w 1792r.). Na jego poziomych ramionach umieszczony był napis "Czuwaj", pomiędzy ramionami wpleciony wieniec złożony z lewej strony z liści dębu zaś z prawej z liści laurowych zaś po środku koło, a w nim gwiazda promienna. W listopadzie (1-2) 1916 roku odbył się zjazd zjednoczeniowy organizacji skautowych Królestwa Polskiego, gdzie przyjęto za odznakę ZHP (zaboru rosyjskiego) - krzyż ks. Lutosławskiego, z tą jednak różnicą, że zamiast gwiazdy w koło wpisano lilijkę Polskiej Organizacji Skautowej. W listopadzie (1-2) 1918r. w Lublinie na zjeździe połączeniowym krzyż został zatwierdzony dla całego ZHP. Nosi się go 2 cm nad lewą kieszenią munduru (na sercu). Prawo noszenia Krzyża Harcerskiego zyskuje się przy złożeniu Przyrzeczenia Harcerskiego. Na ubraniu cywilnym można nosić jego miniaturki. Jest jedyną odznaką cywilna, którą można nosić na mundurze wojskowym. Symbolika : kształt krzyża na wzór krzyża Virtuti Militari, jednego z najcenniejszych i najważniejszych bojowych odznaczeń polskich żołnierzy 4 ramiona krzyża 4 strony świata, skauting działa na całym świecie ziarenka piasku na ramionach krzyża - oznaczają wielość, różnorodność a równocześnie jedność harcerzy "Czuwaj" - tradycyjne pozdrowienie harcerskie, które przypomina o konieczności stałej gotowości do czynu, służby, pracy dla innych i nad sobą znak lilijki- oznaka mówiąca o przynależności do ruchu skautowego oraz kierunek drogi jaką obrał sobie harcerz w życiu; symbolizuje postępowanie zgodnie z Prawem Harcerskim 2 gwiazdki na ramionach lilijki - oznaczają oczy harcerza - zawsze szeroko otwarte, starające się dostrzec, kiedy i gdzie harcerz może być potrzebny okrąg wokół lilijki - symbol doskonałości oraz bratniego harcerskiego kręgu promienie wokół lilijki - promienność harcerza i jego wpływ na otoczenie wieniec liści laurowych -to symbol zwycięstwa (laurem wieńczono skronie wielkich wodzów, olimpijczyków, zwycięzców bitew), triumfu nad własnymi słabościami; wieniec z liści dębowych - to symbol męstwa - harcerz powinien łączyć w sobie obydwie cechy LILIJKA Lilijkę jako symbol skautingu zaproponował Baden-Powell. Lilijka - to symbol wielu organizacji skautowych. W Polsce po raz pierwszy pojawiła się w Polskiej Organizacji Skautowej (od 1916r. używającej nazwy Związku Harcerstwa Polskiego) w Piotrkowie jako jej symbol. Lilijkę te w 1918r wpisano w krzyż harcerski. W 1927 roku umieszczono na ramionach lilijki skrót Został przywrócony w 1981r. Lilijka kształtem swym przypomina zakończenie igły magnetycznej wskazującej biegun północny, symbolizuje to powinność przestrzegania przez harcerza Prawa Harcerskiego jak i wskazywać drogę do osiągania ideałów. Lilijka symbolizuje również czystość i cnotę. Na ubraniu cywilnym harcerze i instruktorzy mogą nosić miniaturki lilijki. członkowie drużyn specjalności wodnej jest lilijka połączona z kotwicą. Instruktorzy mogą nosić lilijki w kolorach podkładek naszywane na lewym rękawie munduru. Stanowi element Krzyża Harcerskiego.
SZYFRY Alfabet Morse a Alfabet składający się z kropek i kresek, pozwalający porozumiewać się na spore odległości za pomocą chorągiewek (w dzień) lub latarki (w nocy). Przyjęty na całym świecie. Aby ułatwić nadawanie alfabetem Morse a wymyślono wyrazy. Po podzieleniu odpowiedniego wyrazu na sylaby, jeśli w sylabie znajduje się o lub ó - nadajemy kreskę, jeśli nie kropkę Dla tych co mają wyobraźnię, rysunki :) U i L pozostawiam Wam. Pozostałe znaki trzeba zapamiętać normalnie ;) Aby ułatwić odbieranie/rozszyfrowywanie informacji, stworzono drzewko z liter. Zaczynając od góry, jeśli odbierzemy kropkę idziemy po linii w lewo, jeśli kreskę w prawo. A - a-zot Armata - wylot (kropka) i lufa (kreska) B - bo-ta-ni-ka Bilard - od lewej: kij bilardowy i 3 kule C - - co-raz-moc-niej Cymbały - 2 pałeczki do grania D - do-li-na Dubeltówka - lufa i 2 wyloty (jak to w dwururce :) E Ełk Elektron - jak sama nazwa wskazuje... F - fi-lan-tro-pia Formuła - 2 koła z tyłu, środek samochodu, koło z przodu (drugie już odpadło ;)) G -- gos-po-da Gumowy materac - po prawej stronie wałek pod głowę H ha-la-bar-da 4 Hamburgery - wiadomo I ig-ła oczy Idioty - oczy - jasne, dlaczego Idioty? - bo na I :) J --- jed-no-kon-no Jama - wejście do jaskini (kropka), korytarz K - - ko-la-no Kokarda - kropka to supełek L - Le-o-ni-das M -- mo-tor Mongoł - albo oczy Mongoła (skośne) N - no-ga Nabój - kreska to łuska, kropka to pocisk O --- O-pocz-no 3 Osy - kreski, bo osy mają żądła P -- Pe-lo-po-nez Pojedynek - 2 szpady R - re-wol-wer Rower - koło + rama + koło S Sa-ha-ra Supły proste, tylko pamiętaj, że 3 ;) T - tom Tratwa - jak na załączonym obrazku widać... U - Ur-sy-nów W -- wi-no-rośl Wąż strażacki -...nawinięty (kropka) i dwie ręce rozwijające go (2 kreski) Y - -- York-Hull-Ox-ford Yeti - idzie sobie Yeti: zrobił 1 krok (kreska), potknął się (kropka) i poszedł dalej Z -- zło-to-li-te Zazdrość - Mongoł + oczy Idioty - piękne oczy mam, komu je dam ;) 0 ----- 1 ---- 2 --- 3 -- 4-5 6-7 -- 8 --- 9 ----. - - -, -- -- : ---? -- Ga-de-ry-po-lu-ki Jeden z najprostszych szyfrów, polega na zamianie przy szyfrowaniu liter na te, z którymi znajdują się w jednej sylabie w ga-de-ry-po-lu-ki, pozostałe zostawiamy bez zmian. Np. Harcerka -> Hgycdyig
MUSZTRA Czyli jak zrobić prawidłowo to, co już tyle razy robiłaś? ;) Opracowane na podstawie regulaminu musztry. Postawa zasadnicza (na baczność) W postawie zasadniczej harcerka stoi nieruchomo. Ciężar ciała spoczywa równomiernie na obu stopach. Pięty są złączone, stopy zaś rozwarte na szerokość środkowej części podeszwy buta. Nogi w kolanach wyprostowane, mięśnie nóg lekko naprężone. Tułów wyprostowany. Brzuch lekko wciągnięty, ramiona cofnięte do tyłu na jednakowej wysokości i równolegle do linii frontu. Ręce opuszczone i wyprostowane w łokciach. Palce zwarte i wyprostowane; palec środkowy ułożony wzdłuż szwu spódnicy. Głowa podniesiona, wzrok skierowany na wprost, usta zamknięte. Postawę zasadniczą przyjmujemy: po komendzie baczność, po zapowiedzi (pierwszej części) dowolnej komendy, po wykonaniu komendy zbiórka, przy wydawaniu i odbieraniu rozkazów, przy meldowaniu, podczas salutowania. Postawa swobodna (spocznij) Na komendę spocznij harcerka energicznie wysuwa lewą nogę w lewo w skos na odległość równą połowie długości stopy. Ciężar ciała spoczywa na prawej nodze. Ręce opuszczone swobodnie, palce ułożone dowolnie. Harcerka ma swobodę ruchów, lecz nie wolno jej rozmawiać w szyku. W razie potrzeby poprawia umundurowanie i oporządzenie, a także równanie i krycie. Jeżeli przez dłuższy czas pozostaje w postawie swobodnej, może zmienić położenie nóg w ten sposób, że cofa lewą do prawej, a następnie wysuwa prawą i odwrotnie. Za zezwoleniem przełożonej może także chwilowo opuścić szyk. Zwroty w miejscu wykonuje się na komendę: W lewo (w prawo, w tył) ZWROT. Zwroty w lewo i w tył wykonuje się w stronę lewej ręki, na obcasie buta lewej nogi i czubku prawego buta, energicznie dostawiając najkrótszą drogą nogę pozostawioną w tyle. Zwrot w prawo odwrotnie. W czasie zwrotu górna część ciała pozostaje jak w postawie zasadniczej; nóg w kolanach nie zgina się. Marsz rozpoczyna się z postawy zasadniczej lewą nogą. Wykonuje się go krokiem defiladowym lub zwykłym. Krok defiladowy wykonujemy rozpoczynając marsz (3 pierwsze kroki), w marszu po komendzie baczność oraz po komendzie zapowiadającej zatrzymanie się. Zatrzymanie się Stój na tę komendę (poprzedzoną jednostką lub osobą, która komendę ma wykonać) wykonujemy jeszcze jeden krok i dostawiamy drugą nogę, po czym przyjmujemy postawę zasadniczą. W miejscu stój na zapowiedź komendy pierwszy szereg zaczyna marsz w miejscu, pozostałe dołączają do niego i również maszerują w miejscu. Po słowie stój wykonujemy w miejscu trzy kroki i stajemy w postawie zasadniczej. Występowanie Harcerka wywołana (w rozkazie lub poza) przyjmuje postawę zasadzniczą. Na komendę WYSTĄP harcerka z pierwszego rzędu występuje trzy kroki na wprost (lub w przypadku barku miejsca jeden krok) i staje w postawie zasadniczej. Na jej miejsce wstępuje natychmiast stojąca za nią harcerka z drugiego szeregu (stawiając dwa kroki).. Harcerka wywołana z drugiego szeregu robi wykrok lewą nogą, lewą ręką dotyka lewego ramienia swojego poprzednika, po czym cofa lewą nogę do prawej. Na ten znak harcerka z pierwszego szeregu robi prawą nogą krok w prawo w skos do przodu. Wywołana harcerka występuje 5 kroków (dwa do pierwszego szeregu i trzy przed niego).. Po przejściu wywołanej harceka z pierwszego szeregu wraca na swoje miejsce, dając lewą nogą krok w lewo w skos do tyłu. Postępuje podobnie, gdy wywołana wraca na swoje miejsce, dając lewą noga krok w lewo w skos do tyłu. Postępuje podobnie, gdy wywołana wraca na swoje miejsce. Uważa przy tym, aby krok w prawo w skos zrobić równocześnie z wykonaniem zwrotu w tył przez powracającą harcerkę. Jeżeli komenda WYSTĄP dotyczy kilku harcerek stojących w pierwszym szeregu, występują one jednocześnie. Stojące obok siebie w drugim szeregu występują kolejno, zaczynając od prawej; natomiast harcerki, które nie stoją w tym szeregu obok siebie jednocześnie. Na komendę WSTĄP wywołane harcerki robią w tył zwrot i wracają na swoje miejsce jednocześnie lub w kolejności występowania z szyku. Odliczanie stosuje się w celu ustalenia stanu liczbowego harcerek lub sformowania nowego szyku. Wykonuje się je na komendę np.: Kolejno ODLICZ, Do dwóch ODLICZ. Można także nakazać odliczanie do jakiejkolwiek liczby, np.: Do trzech (pięciu, dziesięciu) ODLICZ. Na hasło ODLICZ harcerki pierwszego szeregu zwracają jednocześnie głowy w prawo z wyjątkiem prawoskrzydłowej. Harcerka prawoskrzydłowa pierwszego szeregu zwraca głowę w lewo i zaczyna odliczanie.
Pozostałe harcerki pierwszego szeregu, odwracając energicznie głowy z prawej na lewą stronę, podają kolejno liczby, po czym zwracają głowy na wprost i przyjmują postawę swobodną. Natomiast harcerki drugiego szeregu zwracają uwagę na podaną przez ich poprzedniczki liczbę, która także ich dotyczy i wraz z nimi przyjmują postawę swobodną. Jeżeli dwuszereg jest niepełny, to lewoskrzydłowa drugiego szeregu po odliczeniu zwraca głowę w kierunku przełożonej i melduje głośno: Niepełny. Z szeregu w kolumnę dwójkową przechodzi się na komendę Dwójki, w prawo twórz. Harcerki, na których podczas odliczania wypadła liczba jeden, robią w prawo zwrot w miejscu, a oznaczone liczbą dwa wykonują na obcasie buta prawej nogi i czubku lewego buta część zwrotu w prawo, po czym lewą nogą robią energiczny wykrok w lewo w skos i dostawiając prawą nogę do lewej stają na lewo od swych sąsiadek. Przy mianowaniach imiennie wymienione w rozkazie przyjmują postawę zasadniczą i mówią głośno Służba, a przy zwolnieniach Rozkaz, następnie stają znów w postawie swobodnej. Przy służbach, wartach analogicznie. Jeżeli wymienionej w rozkazie nie ma na apelu, jej bezpośrednia przełożona mówi Zostanie powiadomiona. W przypadku wystąpienia imiennie w rozkaziew innej sytuacji należy tylko przyjąć postawę zasadniczą. Meldowanie Meldować może pojedyncza harcerka (np. swoją gotowość) lub przełożona swoją jednostkę. Rozpoczyna przyjmująca raport, salutując i mówiąc czuwaj, na co meldująca odpowiada tym samym. Salutujemy prawą ręką, zginając ją w łokciu, tak aby przedramię było skierowane do góry. Wyciągamy do góry trzy środkowe palce, kciukiem przytrzymując mały palec. Meldunek składa się z następujących elementów: komu (druhno drużynowa! druhno przewodniczko! druhno samarytanko!), kto (ochotniczka Ania Kowalska, zastępowa Genowefa Franciszkańska, przy czym jeśli meldujemy do stopnia to stopniem, do funkcji funkcją, czyli druhno przewodniczko, ochotniczka albodruhno drużynowa, zastępowa, NIE: druhno drużynowa, ochotniczka), melduje kogo (się, zastęp, patrol, hufiec), gdzie, jak, po co (w gotowości do wyjścia, na apelu, na zbiórce alarmowej), stan (w przypadku jednostek ilość obecnych i nieobecnych oraz czy są usprawiedliwione, w przypadku indywidualnego meldowania pomijamy). W czasie Mszy Św. harcerki przyjmują postawę zasadniczą w czasie Ewangelii i podczas Modlitwy Harcerskiej, reszta zgodnie z liturgią. Proporcowe wraz z proporcami stoją na przedzie szyku lub oddzielnie, przez całą Mszę w postawie zasadniczej. Proporzec pochyla się na Ewangelię, Modlitwę Harcerską, przeistoczenie i podniesienie.