Żukowo gmina: Suchań, powiat: stargardzki INFORMACJE SZCZEGÓŁOWE Żukowo to wieś położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Suchań. Wieś leży na Równinie Nowogardzkiej (zbocza Trzebiatowsko - Żukowskiego) i Pojezierzu Ińskim. Założona w odległości 1 km od rzeki Iny. Wieś umiejscowiona jest w pobliżu drogi krajowej nr 10 ze Szczecina do Bydgoszczy. Miejscowość położona jest wzdłuż drogi gminnej Krąpiel- Żukowo - Brudzewice. DATA UTWORZENIA 24.11.2015 LICZBA MIESZKAŃCÓW 308 (30.09.2015) KODY POCZTOWE 73-132 SYSTEM IDENTYFIKATORÓW I NAZW MIEJSCOWOŚCI (SIMC) 784125 Wieś położona jest 12 km na zachód od Suchania (siedziby gminy) i 16 km na południowy wschód od Stargardu (siedziby powiatu), 55 km od Szczecina (stolicy województwa), 50 km od Kalisza Pomorskiego, 94 km od Wałcza, 130 do Kołobrzegu, 71 km od Myśliborza. Transport lokalny zapewniony jest przez lokalnych przewoźników bus oraz PKS Stargard. Przystanki PKS usytuowane są w centralnej części miejscowości oraz przy drodze krajowej nr 10 w odległości ok. 2 km od centrum miejscowości. Nawiguj Pokaż na mapie Dodaj do planu podróży Powierzchnia wsi Żukowo wynosi 12, 34 km². Pierwsza wzmianka na temat miejscowości pochodzi z 1237 r. kiedy to wieś przekazana została joannitom ze Stargardu Szczecińskiego. W tym też czasie w Żukowie istniała siedziba rycerskiego rodu de Suckow, związanego z zakonem joannitów. Ród ten występuje w dokumentach pomorskich do lat 60. XVIII w. Po kasacji zakonu joannickiego na Pomorzu, majątek włączono do dóbr książąt zachodniopomorskich a część wsi należała do Maxa Bork. W 1748 r. część wsi z gospodarstwem sołtysa i 21 zagrodami chłopskimi wykupił Friedrich Lupold von Wedel z Krępcewa. Pod koniec XVIII w. cała wieś należała do rodu von Blankenburg z Mechowa. Po regulacji gruntów w 1825 r. tylko sam majątek
przeszedł w posiadanie rodziny Klockow. Według danych z 1868 r. w Żukowie obok chłopskiej wsi istniał majątek szlachecki z 651 morgami, 13 budynkami mieszkalnymi i 11 gospodarczymi. Od 1839 r. właścicielem majątku był August Wilhelm Gehrke. Ponadto we wsi zarejestrowano: 18 dużych gospodarstw chłopskich, 5 połówkowych, 4 zagrodnicze i 10 chałupników - łącznie 91 właścicieli gospodarujących na areale ponad 4607 mórg, w zabudowie 95 budynków mieszkalnych, 4 przemysłowe i 77 gospodarczych. W 1925 r. łącznie było 116 budynków mieszkalnych (135 rodzin) a ogólna powierzchnia gruntów wynosiła 1343 ha. Średniowieczny układ wsi owalnicowej (zwarta zabudowa rozlokowana wokół wewnętrznego placu) z obszernym placem i kościołem w centrum wsi pozostał czytelny do dziś. W niemal połowie zostały zachowane historyczne zagospodarowania zagród. Żukowo to wieś, w której podstawowym kierunkiem gospodarczym jest rolnictwo. Funkcjonują tutaj gospodarstwa specjalizujące się w chowie bydła mlecznego, trzody chlewnej oraz hodowli koni sportowych. Największą atrakcją turystyczną tej wsi jest kościół pw. św. Antoniego w Żukowie. Jest to piętnastowieczna świątynia późnogotycka, zbudowana z kamieni polnych w formie budowli salowej, zakończonej od wschodu trójbocznie, z masywną kamienną wieżą przy elewacji zachodniej. Barokowe zwieńczenie wieży wykonano w I połowie XVIII w. a w XIX w. wieżę zwieńczono stożkowym hełmem. Na elewacjach zachowały się gotyckie ostrołukowe portale i okna. Tuż obok można zobaczyć stary cmentarz. Teren dawnego cmentarz przykościelnego ogrodzony jest kamiennym murem. Kościół postawiony został jako świątynia rzymsko - katolicka, po reformacji służyła wiernym protestanckim. W 1840 r. była tu parafia ewangelicka z filią w Słodkówku, pod patronatem królewskim, z uposażeniem ponad 150 mórg gruntów. Innym ważnym budynkiem jest szkoła. W 1840 r. na uposażenie szkoły przeznaczano 9 mórg ziemi oraz świadczenia w naturze mieszkańców wsi. Obecnie istniejący budynek szkolny pochodzi z
początku XX w. W pobliżu budynku znajduje się boisko szkolne oraz świetlica. Dzieci i młodzież mogą przebywać na jej terenie w godzinach popołudniowych, po zajęciach szkolnych. Zapisani na świetlicę mogą uczęszczać na: zajęcia plastyczne, ruchowe, gry i zabawy, zajęcia komputerowe, zajęcia socjoterapeutyczne. Dzieci i młodzież mogą grać również w tenis stołowy, bilard, piłkarzyki. Opiekunki zapewniają pomoc w odrabianiu zadań domowych. Wychowankowie świetlicy corocznie biorą udział w organizowanych imprezach okolicznościowych: Dniu Babci i Dziadka, Dniu Matki, Dniu Dziecka, Jasełkach, Andrzejkach, Mikołajkach oraz balu karnawałowym. We wsi zachowały się także ślady pałacu. Obecnie istniejąca budowla powstała pod koniec XIX w. Jest to obszerny, parterowy budynek, przykryty naczółkowym dachem. W pobliżu obiektu znajduje się folwark. Według danych z 1868 r. do majątku rodziny Geherke należało 651 mórg gruntów oraz 13 budynków mieszkalnych i 11 gospodarczych. W 1892 r. był to mały folwark o pow. 164 ha należący do Alberta Geherke. W latach 80. XX w. zabudowania folwarku posadowione były na wschodnim krańcu wsi, na wyniesieniu terenu po południowej stronie ulicy. Otaczały one dziedziniec o kształcie prostokąta. Północną granicę dziedzińca wyznaczał dziewiętnastowieczny dwór. Obecnie układ dziedzińca jest słabo czytelny a zachowane budynki gospodarcze pochodzą z końca XIX w. Wśród spacerów po wsi warto udać się do budynku kuźni. Budynek (nr 68), który obecnie można podziwiać pochodzi z początku XX w. Postawiony został nad stawem na zachodnim krańcu wsi, w miejscu w którym przypuszczalnie stał poprzedni budynek kuźni. We wsi zachował się również budynek młyna wodnego. Obiekt założony został na zachodnim krańcu wsi nad ciekiem wodnym (dopływem Iny). W 1866 r. młynem zarządzała wdowa Adamy. Z zabudową młyna były prawdopodobnie związane budynki nr 5 (dawny młyn) i 5 (dom młynarza). Bardziej aktywnym turystom można polecić jazdę konną. W Żukowie znajduje się stadnina koni, która dysponuje zakrytą ujeżdżalnią koni
umożliwiającą jazdę konną w okresie zimowym. Ośrodek Jeździectwa Konnego w Żukowie dysponuje ponad setką koni sportowych. Posiada zaplecze noclegowe i rekreacyjne. Wiele atrakcji, szczególnie dla miłośników architektury sakralnej, dostarczy szlak zabytkowych kościołów gminy Suchań. Wśród obiektów do odwiedzenia znajdują się: kościół pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Suchaniu, kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sadłowie, kościół pw. św. Józefa w Słodkowie, kościół pw. Matki Boskiej Szkaplerznej w Słodkówku, kościół pw. Chrystusa Króla w Suchanówku, kościół pw. św. Franciszka z Asyżu w Nosowie, kościół pw. św. Antoniego w Żukowie, kościół pw. św. Jana Kantego w Wapnicy oraz młyn w Suchaniu, młyn wodny w Suchanówku, ruiny zamku w Suchaniu, a także pozostałości zamków w Wapnicy i Brudzewicach. Również fani kajakarstwa nie będę się nudzić w Żukowie. W pobliżu gminy przepływa bowiem Rzeczyca oraz Ina. Szlak kajakowy w regionie wiedzie przez Jezioro Warpnickie, przez ujście kanału Nosowo, przez ujście Rzeczycy (Rzeczyca, Ognica), pod mostem drogi nr 160 Choszczno Suchań, a następnie przez jaz w Suchaniu, w dalszej kolejności jaz Lipka i Żukowo oraz most Witkowa Drugiego i ujścia Kanału Rzeplińskiego po ujście Krąpieli, gdzie dalej sięga się Stargardu Szczecińskiego. Baza lokalowa jest niewielka. We wsi najlepiej zatrzymać się u prywatnych właścicieli oferujących wynajmowanie turystom prywatnych kwater. Działa również kilka gospodarstw agroturystycznych. Również zaplecze gastronomiczne jest skromne i głównie opiera się na posiłkach serwowanych przez prywatnych gospodarzy. We wsi jest sklep spożywczy. Autor: Marek Jedynak Media
Lokalizacja + Dane mapy OpenStreetMap CC BY-SA, WODGIK Szczecin KOMENTARZE Zaloguj się, aby dodać komentarz. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Zachodniopomorskiego na lata 2007-2013.