Królowa Jadwiga patronka mojej szkoły Aleksander Kleszcz Nauczyciel nadzorujący: Artur Winiarczyk & Jacek Pawlak Uczniowie III LO w Inowrocławiu III Liceum Ogólnokształcące im. Królowej Jadwigi w Inowrocławiu
K R Ó L O W A P O L S K I A n d e g a w e ń s k a J A D W I G A
Krótka biografia Jadwiga Andegaweńska przyszła na świat 18 lutego 1374 roku w Budzie, jako trzecia córka węgierskiego króla Ludwika i Elżbiety, księżnej bośniackiej. Zmarła 17 lipca 1399 r., wkrótce po śmierci upragnionego dziecka, Elżbiety Bonifacji, trawiona gorączką połogową. Królowa Jadwiga według Jana Matejki
Rodowód Królowej Jadwiga Andegaweńska Ludwik Węgierski Elżbieta Bośniaczka Karol Robert Elżbieta Łokietkówna Stefan II Kotromanić Elżbieta Inowrocławska
Wykształcenie Młodej królewnie zapewniono staranne wykształcenie - władała poza węgierskim i polskim, jeszcze językiem łacińskim, włoskim i niemieckim. Wspaniale jeździła konno. Od dzieciństwa przygotowywano ją do pełnienia roli króla. Spotykanie się z przebywającymi na dworze dyplomatami, mężami stanu i uczonymi, obserwacja wydarzeń politycznych uczyły ją trudnej sztuki rządzenia państwem.
Koronacja Jadwiga w wieku jedenastu lat została ukoronowana na króla Polski 16 października 1384r. w Krakowie. Koronacji dokonał arcybiskup gnieźnieński Bodzanta. We wszystkich podejmowanych przez młodą królową działaniach wysuwa się na czoło jej osobowość, jej cechy charakteru: Okazywała rozsadek i dojrzałość mimo młodego wieku, cokolwiek mówiła, albo czyniła, wykazywało jakby sędziwego wieku powagę. Jan Długosz - Kroniki Królowa Jadwiga - zachowana kwatera witraża
Wybór męża Przed młodziutką Królową stanęła konieczność podjęcia najważniejszego wyboru w Jej życiu: oddać rękę Wilhelmowi, do czego skłaniały ją względy osobiste, czy Władysławowi Jagielle, za czym przemawiały racje religijne (chrystianizacja Litwy) i polityczne (unia z Litwą). 18 lutego 1386r. oddała swą rękę Jagielle. Jej decyzja, choć w tak młodym wieku podjęta, była dojrzała i samodzielna. Stworzyła ze swym mężem doskonale rozumiejący się związek, w którym obie strony uzupełniały się harmonijnie w swoich działaniach. Władysław Jagiełło Jan Matejko
Jadwiga jako patronka Królowa Jadwiga jest patronką wielu szkół w Polsce m.in. III Liceum Ogólnokształcącego w Inowrocławiu. III LO w Inowrocławiu Inowrocławska Królówka Jest także patronką miasta Inowrocław. W mieście tym główna ulica nazwa jest jej imieniem, a wkrótce powstanie pomnik na cześć Królowej. Dzień 8 czerwca (dzień w którym została świętą) został także Dniem Patronki Miasta, czyli Świętej Królowej Jadwigi.
Uczniowie III LO III LO w Inowrocławiu co roku kultywuje tradycje związane ze swoją patronką. W tym roku bardzo uroczyście obchodziło to święto. Odbyło się m.in. spotkanie Rodziny Szkół imienia Świętej Królowej Jadwigi. Obchody rozpoczęły się od rozstrzygnięcia konkursu na strój królowej i jej dworu. Przygotowano też specjalną wystawę, na której zgromadzono różne oblicza i wizerunki królowej. "Królewski tydzień" zakończyła gala wręczenia nagród ekologicznych, noszących imię Władysława Jagiełły (Władysławy), który jako jeden z pierwszych wprowadził ograniczenia związane z ochroną gatunków zwierząt i roślin.
III LO W Inowrocławiu Wystawka poświęcona Królowej Jadwidze w III LO w Inowrocławiu
Działalność Królowej Do najpilniejszych trosk Jadwigi należało odnowienie Akademii Krakowskiej założonej przez Kazimierza Wielkiego w 1364 roku. Na dworze papieskim w Rzymie Jadwiga podjęła starania o odnowienie jej działalności. W swoim testamencie zapisała uniwersytetowi ogromne sumy. W trosce o ewangelizację świeżo ochrzczonego narodu Królowa ufundowała kolegium w Pradze, przygotowujące duszpasterzy, studiujących teologię na miejscowym uniwersytecie, do pracy misyjnej na Litwie. Jadwiga własnoręcznie wyhaftowała biskupowi krakowskiemu racjonał, do dziś noszony na ramionach biskupa w czasie liturgii. Racjonał wyhaftowany przez św. Jadwigę
Działalność Królowej Zachowała się w pamięci współczesnych jako opiekunka ubogich, chorych i potrzebujących. Dla bezdomnych, żebraków, chorych i kalek zakładała szpitale, czyli według dzisiejszych pojęć domy opieki społecznej, gdzie mogli oni znaleźć ciepłą strawę i kąt do spania. Żywo reagowała też na krzywdy wyrządzone poddanym, zwłaszcza tym najsłabiej chronionym prawem, starając się oddać im sprawiedliwość. Na wieść o brutalnym ściąganiu nadmiernych świadczeń z gospodarstw chłopskich przez urzędników Jagiełły, choć zapewniona, iż król obiecał wynagrodzić szkody, miała zapytać A któż im łzy powróci?
Legenda o stópce królowej Jadwigi Fundatorką kościoła karmelitów w Krakowie była królowa Jadwiga. Świątynię wybudowano poza ówczesnymi murami miasta dla ubogiej ludności zamieszkującej podmiejskie okolice. Legenda głosi, że królowa często doglądała budowy kościoła, rozmawiała z budowniczymi i dobrym słowem zachęcała ich do pracy. Pewnego razu przechadzając się po placu budowy, spostrzegła, że jeden z robotników płacze. Zapytany, opowiedział o biedzie i ciężkiej chorobie żony. Wzruszona Jadwiga podarowała mu złotą sprzączkę od trzewika. Gdy odeszła, budowniczy ze zdumieniem spostrzegł ślad królewskiej stópki odciśnięty na kamieniu, na którym stała przed chwilą monarchini. Wykuł ten kamień i wmurował go w ścianę nowej świątyni.
Jadwiga jako kobieta Charakteryzowały ją na pewno trzy cechy: piękno, mądrość i dobroć. Królowa zadziwiała swoją niezwykłą osobowością. Była szlachetna, sprawiedliwa i dobra. Nie okazywała nikomu pychy, gniewu czy niechęci. Królowa lubiła muzykę, tańce i śpiew. Czytała uczone księgi. Ale też nie stroniła od męskich rozrywek, jak polowania i jazda konna utrzymywała strzelców oraz psiarnię. A. Jędrzejczyk Jadwiga Królowa Była kobietą w pełnym tego słowa znaczeniu. Rzadkimi nad podziw wdziękami od natury ozdobiona, ćwiczona w naukach, układna w obejściu, zachowująca skromność i powagę, nie tylko urodzeniu swemu, ale i kobiecie właściwą pisał Długosz w Kronikach
Jadwiga jako święta Działania polityczne, kulturalne i dobroczynne królowej wypływały - wszystkie w tym samym stopniu - z miłości do Chrystusa. Jemu też powierzyła się, gdy po kilkunastu latach oczekiwania cały Kraj napełnił się radością na wieść, że Królowa jest w stanie błogosławionym. Od Niego usłyszała wówczas, że chwila powicia upragnionego dziecka zbiegnie się z Jej przejściem do Ojczyzny Niebieskiej. Jadwiga oddała ducha Bogu 17 lipca 1399r. Polska i Kraków zastygły w bólu. 8 czerwca 1997r. Jan Paweł II, podczas mszy na Błoniach w Krakowie, ogłosił ją świętą.
Relikwie Królowej Berło i jabłko wyrzeźbione w drzewie figowym oraz korona ze skóry pokrytej złotą emalią. Ołtarz Czarnego Krucyfiksu na Wawelu z relikwiami Św. Jadwigi Królowej.
Fragment płyty grobowca Jadwigi Andegaweńskiej w Katedrze Wawelskiej