Warszawa, dnia 24 lutego 2016 r. Poz UCHWAŁA NR KOLEGIUM REGIONALNEJ IZBY OBRACHUNKOWEJ W WARSZAWIE. z dnia 15 grudnia 2015 r.

Podobne dokumenty
UCHWAŁA Nr /16 KOLEGIUM REGIONALNEJ IZBY OBRACHUNKOWEJ w Olsztynie z dnia 16 grudnia 2016 roku

Znaczenie pojęć: targowisko i inkasent opłaty targowej w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych

UCHWAŁA Nr /16 KOLEGIUM REGIONALNEJ IZBY OBRACHUNKOWEJ w Olsztynie z dnia 18 stycznia 2016 roku

UCHWAŁA Nr /16 KOLEGIUM REGIONALNEJ IZBY OBRACHUNKOWEJ w Olsztynie z dnia 18 stycznia 2016 roku

Jaka była w sprawie tej dotacji uchwała Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Krakowie?

UCHWAŁA Nr /16 KOLEGIUM REGIONALNEJ IZBY OBRACHUNKOWEJ w Olsztynie z dnia 21 marca 2016 roku

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

UCHWAŁA NR XII/76/07 Rady Gminy Świerklany. z dnia 24 października 2007 r. w sprawie opłaty targowej na 2008 r.

UCHWAŁA NR... RADY MIEJSKIEJ W SŁAWKOWIE. z dnia 19 listopada 2015 r. w sprawie opłaty targowej

UCHWAŁA NR IX/61/2015 RADY MIEJSKIEJ W MUROWANEJ GOŚLINIE. z dnia 28 maja 2015 r.

Uchwała Nr Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie z dnia 19 lipca 2016 roku

UCHWAŁA Nr /15 KOLEGIUM REGIONALNEJ IZBY OBRACHUNKOWEJ w Olsztynie z dnia 06 sierpnia 2015 roku

UCHWAŁA Nr /15 KOLEGIUM REGIONALNEJ IZBY OBRACHUNKOWEJ w Olsztynie z dnia 22 października 2015 roku

Szczecin, dnia 26 stycznia 2016 r. Poz. 469 UCHWAŁA NR I.2.K.2016 KOLEGIUM REGIONALNEJ IZBY OBRACHUNKOWEJ W SZCZECINIE. z dnia 13 stycznia 2016 r.

UCHWAŁA Nr /16 KOLEGIUM REGIONALNEJ IZBY OBRACHUNKOWEJ w Olsztynie z dnia 02 czerwca 2016 roku

UCHWAŁA Nr /16 KOLEGIUM REGIONALNEJ IZBY OBRACHUNKOWEJ w Olsztynie z dnia 24 lutego 2016 roku

Interpretacja indywidualna

Data Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy INTERPRETACJA INDYWIDUALNA UZASADNIENIE

Regionalna Izba Obrachunkowa w Warszawie

S E N A T U R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J. z dnia 1 października 2015 r.

UCHWAŁA NR VII/8/2014 RADY MIASTA PRUSZCZ GDAŃSKI. z dnia 3 grudnia 2014 r.

POSTANOWIENIE z dnia 27 września 2000 r. Sygn. U. 5/00. Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska przewodnicząca Jerzy Ciemniewski sprawozdawca Lech Garlicki

UCHWAŁA NR... RADY MIASTA LEGIONOWO. z dnia 30 listopada 2016 r. w sprawie podatków i opłat lokalnych na 2017 rok

Słowa kluczowe: klasyfikacje, podatek akcyzowy, samochód ciężarowy, samochód osobowy

Kielce, dnia 7 grudnia 2012 r. Poz OBWIESZCZENIE NR 1/2012 RADY GMINY TUCZĘPY. z dnia 30 października 2012 r.

Rzeszów, dnia 29 czerwca 2018 r. Poz UCHWAŁA NR XLI RADY GMINY W WIELOPOLU SKRZYŃSKIM. z dnia 15 maja 2018 r.

Zawiadomienie o wszczęciu postępowania

Jaka jest w tej sprawie interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, czy

Poznań, dnia 17 lipca 2015 r. Poz WYROK NR IV SA/PO 182/15 WOJEWÓDZKIEGO SĄDU ADMINISTRACYJNEGO W POZNANIU. z dnia 14 maja 2015 r.

Wrocław, dnia 10 czerwca 2015 r. Poz ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE NR NK-N JB WOJEWODY DOLNOŚLĄSKIEGO. z dnia 28 maja 2015 r.

Uchwała Nr XII/66/2011 Rady Gminy Przywidz z dnia 30 listopada 2011r.

IPTPB2/436-17/11-4/KR Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Uchwała Nr XLIX /542 /2010

REFERATY. Usługi świadczone na targowisku a opłata targowa

ZARZĄDZENIE NR W WÓJTA GMINY GASZOWICE. z dnia 15 października 2014 r. w sprawie konsultacji projektów uchwał podatkowych

Obwieszczenie Rady Miejskiej Kalisza z dnia 25 czerwca 2015 r.

UCHWAŁA Nr /16 KOLEGIUM REGIONALNEJ IZBY OBRACHUNKOWEJ w Olsztynie z dnia 13 lipca 2016 roku

o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE

Warszawa, dnia 3 sierpnia 2015 r. Poz ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE NR LEX-I JF WOJEWODY MAZOWIECKIEGO. z dnia 30 lipca 2015 r.

ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE. stwierdzam nieważność

Powrót Drukuj Wyszukiwarka. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja dostarczona przez portal Największe archiwum polskich interpretacji podatkowych.

Uchwała Nr Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie z dnia 21 czerwca 2016 roku

UCHWAŁA NR KI-411/257/13 Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Krakowie z dnia 4 grudnia 2013 r.

ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE. stwierdzam nieważność

UCHWAŁA NR KI-411/454/15 Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Krakowie z dnia 16 grudnia 2015 r.

UCHWAŁA NR XXXIX/353/2017 RADY MIASTA PRUSZCZ GDAŃSKI. z dnia 5 września 2017 r.

Opoczno, dnia r. PiOL Interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego.

Naliczanie odsetek i egzekucja.

ZARZĄDZENIE NR W WÓJTA GMINY GASZOWICE. z dnia 3 listopada 2017 r. w sprawie konsultacji projektów uchwał podatkowych

Rodzaj dokumentu Interpretacja indywidualna

Temat Podatek od towarów i usług --> Dokumentacja --> Kasy rejestrujące --> Kasy rejestrujące

Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych Str 1 / 5

UCHWAŁA NR XIV/182/2015 RADY MIASTA BOLESŁAWIEC. z dnia 28 października 2015 r.

interpretacja indywidualna Sygnatura PT /WCH Data Minister Finansów

Reklama na kółkach a podatek od nieruchomości

UCHWAŁA Nr II/8/06 Rady Miejskiej Wałbrzycha z dnia 1 grudnia 2006 roku

Uchwałę w tej sprawie wydało Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Krakowie.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Uchwała Nr IX/92/2003 Rady Gminy w Chmielnie z dnia roku

UCHWAŁA NR XXX/370/2013 RADY GMINY PAWŁOWICE. z dnia 17 września 2013 r.

UCHWAŁA NR VIII/61/15 RADY MIEJSKIEJ CHEŁMŻY. z dnia 29 października 2015 r. w sprawie opłaty targowej.

U c h w a ł a Nr XXXVII/365/2013 Rady Miasta Starogard Gdański z dnia 27 marca 2013 r.

UCHWAŁA NR KI-411/23/13 Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Krakowie z dnia 30 stycznia 2013 r. znak sprawy: KI /1/13

Art konkretyzacja: - ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych

ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Dolnośląski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego. Wrocław, dnia 26 listopada 2012r.

Wrocław, dnia 20 listopada 2015 r. Poz UCHWAŁA NR 90/2015 KOLEGIUM REGIONALNEJ IZBY OBRACHUNKOWEJ WE WROCŁAWIU. z dnia 4 listopada 2015 r.

POSTANOWIENIE. SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący) SSN Iwona Koper SSN Maria Szulc (sprawozdawca)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA PRZEPISÓW PRAWA PODATKOWEGO

Wzór. Polski Związek Działkowców. Rodzinny Ogród Działkowy. Adres ROD. Ewentualnie: Adres do korespondencji. Marszałek Województwa.

ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE

Rodzaj dokumentu Interpretacja indywidualna

Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych Str 1 / 5

UCHWAŁA NR... RADY MIASTA KOŁOBRZEG. z dnia r. w sprawie opłaty targowej

Temat Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Dostawa towarów i świadczenie usług --> Świadczenie usług

UCHWAŁA NR XXXVIII/317/09 RADY MIEJSKIEJ W WYRZYSKU z dnia 29 grudnia 2009 r.

UCHWAŁA NR XLIV/548/2010 RADY MIASTA WISŁA. z dnia 29 kwietnia 2010 r.

UCHWAŁA Nr /15 KOLEGIUM REGIONALNEJ IZBY OBRACHUNKOWEJ w Olsztynie z dnia 02 lutego 2015 roku

UCHWAŁA NR... RADY MIEJSKIEJ W ŚREMIE. z dnia r. w sprawie opłat targowych

Białystok, dn r. reprezentowana przez. Sygn.akt.

WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO. Katowice, dnia 21 listopada 2008 r. Nr 203

IPTPB3/ /12-2/IR Data Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

UCHWAŁA NR LVIII/1396/14 RADY MIASTA GDAŃSKA. z dnia 30 października 2014 r. w sprawie opłaty targowej

Prezydent Miasta Bielsko - Biała. Ratuszowy Bielsko Biała. Dotyczy: zapytania o obowiązek podatkowy w zakresie pawilonów handlowych

OBWIESZCZENIE NR 26/16 RADY MIASTA TORUNIA z dnia 12 maja 2016 r.

PISEMNA INTERPRETACJA PRZEPISÓW PRAWA PODATKOWEGO

Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych Str 1 / 5

Szczecin, dnia 01 grudnia 2011 r.

PRAWO. SEMESTR ZIMOWY 2015/2016 mgr Anna Kuchciak

UCHWAŁA NR RADY MIEJSKIEJ W BIELSKU-BIAŁEJ. z dnia 2015 r. w sprawie opłaty targowej

DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWODY KUJAWSKO-POMORSKIEGO. Bydgoszcz, dnia 27 czerwca 2016 r. Poz z dnia 24 czerwca 2016 r.

interpretacja indywidualna Sygnatura IPPP3/ /15-2/WH Data Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

UCHWAŁA NR XVIII/165/2015 RADY MIASTA SANDOMIERZA. z dnia 18 listopada 2015 r.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

SENAT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ VIII KADENCJA SPRAWOZDANIE

Śmigiel, r. FN KSM. Uzasadnienie

Transkrypt:

DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA MAZOWIECKIEGO Warszawa, dnia 24 lutego 2016 r. Poz. 1760 UCHWAŁA NR 27.254.2015 KOLEGIUM REGIONALNEJ IZBY OBRACHUNKOWEJ W WARSZAWIE z dnia 15 grudnia 2015 r. w sprawie orzeczenia nieważności w całości Uchwały Nr XII/87/15 Rady Gminy Mińsk Mazowiecki z dnia 19 listopada 2015 r. w sprawie opłaty targowej na terenie gminy Mińsk Mazowiecki Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 1515) w związku art. 11 ust. 1 pkt 5 i art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 października 1992r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2012 r., poz. 1113 z późn. zm.) Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie uchwala, co następuje: 1. Orzeka o nieważności w całości Uchwały Nr XII/87/15 Rady Gminy Mińsk Mazowiecki z dnia 19 listopada 2015 r. w sprawie opłaty targowej na terenie gminy Mińsk Mazowiecki z powodu istotnego naruszenia art. 15 ust. 1 w brzmieniu nadanym art. 9 pkt 10 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1045) i art. 19 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 849 z późn. zm.) w zw. z art. 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.), art. 59 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1045). 2. Od niniejszej uchwały przysługuje Gminie Mińsk Mazowiecki prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia, za pośrednictwem Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie. Przewodniczący Posiedzenia Kolegium Jan Rudowski

Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego 2 Poz. 1760 Uzasadnienie W dniu 26 listopada 2015 r. do Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie, Zespół w Siedlcach wpłynęła Uchwała Nr XII/87/15 Rady Gminy Mińsk Mazowiecki z dnia 19 listopada 2015 r. w sprawie opłaty targowej na terenie gminy Mińsk Mazowiecki. W przedmiotowej uchwale Gmina Mińsk Mazowiecki na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8, art. 40 ust. 1, art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r., poz. 1515) i art. 15 ust. 1, art. 19 pkt 1 lit. a i pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 849 z późn. zm.) wprowadziła opłatę targową na terenie Gminy Mińsk Mazowiecki, określiła wysokość stawek opłaty targowej, określiła zasady ustalania i poboru oraz terminy płatności opłaty targowej, zarządziła pobór opłaty targowej w drodze inkasa, określiła inkasentów, termin płatności dla inkasentów oraz wynagrodzenia za inkaso ( 1 badanej uchwały). W 2 ust. 1 badanej uchwały, Gmina Mińsk Mazowiecki określiła stawki dziennej opłaty targowej pobierane od osób fizycznych, osób prawnych i jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach Gminy Mińsk Mazowiecki w wysokościach przedstawionych w poniższej tabeli. Natomiast w 2 ust. 2 uchwały wskazano, że za handel poza targowicą obowiązuje opłata jak na targowicy według stawek niniejszego cennika. W 4 ust.1 wprowadzono, iż zarządza się pobór opłaty targowej w drodze

Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego 3 Poz. 1760 inkasa, pobieranego przez inkasenta wyznaczonego przez Wójta Gminy. W 4 ust. 3 uchwały określono, że szczegółowe warunki dokonywania poboru opłaty targowej, określa umowa zawarta z inkasentem. W 8 uchwały Rada Gminy postanowiła, że uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Mazowieckiego. Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie zważyło, co następuje: Badając legalność Uchwały Nr XII/87/15 Rady Gminy Mińsk Mazowiecki z dnia 19 listopada 2015 r. w sprawie opłaty targowej na terenie gminy Mińsk Mazowiecki, Kolegium RIO dokonało oceny zgodności jej ustaleń z prawem normującym zakres kompetencji organu stanowiącego do podejmowania uchwał prawa miejscowego z powołanych w jej podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8, art. 40 ust. 1, art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r., poz. 1515) i art. 15 ust. 1, art. 19 pkt 1 lit. a i pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 849 z późn. zm.), dalej również zamiennie jako u.p.o.l. Ocenie poddano również prawidłowość norm ustanowionych przedmiotową uchwałą z punktu widzenia ich zgodności z przepisami prawa. W pierwszej kolejności Kolegium RIO wyjaśnia, że przepisy prawa są sformułowane za pomocą języka, zatem pierwszoplanowe znaczenie ma wykładnia językowa. Egzegeza tekstu prawnego, w tym względzie zachowuje swój priorytet. Przekładając powyższe na treść 2 ust. 1 badanej uchwały należy wskazać, iż wyszczególnione w L.p. 1-8, 13 pozycje są bezpośrednim przedmiotem sprzedaży (sprzedawane są pojazdy kołowe). Zatem dochodzi do wypaczenia treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ponieważ przyjmując literalnie brzmienie zapisów organu stanowiącego wyrażonych w 2 ust. 1 uchwały, określono stawkę dzienną opłaty targowej od osób fizycznych ( ), dokonujących sprzedaży na targowiskach na terenie Gminy Mińsk Mazowiecki np. od samochodu ciężarowo-osobowego o masie całkowitej do 3,5 tony w kwocie 9,00 zł. Po drugie, określono w 2 ust. 1 uchwały (vide L.p. 10-12, 14-15) opłaty za czynności związane za wprowadzenie lub wniesieniem zwierząt bądź też za wjazd pojazdami kołowymi. Zgodnie z art. 15 ust. 1 w związku z art. 19 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych; w brzmieniu nadanym art. 9 pkt 10 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1045) rada gminy może wprowadzić opłatę targową. Opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach, z zastrzeżeniem ust. 2b - opłata targowa pobierana jest od osób fizycznych, osób prawnych, jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej - dokonujących sprzedaży na targowiskach, a nie - od innych czynności, nieuregulowanych ustawowo. Określenie kryterium wprowadzenia lub wjazdu pojazdami kołowymi, a także określenie wysokości opłaty targowej od sprzedaży konkretnego pojazdu kołowego stanowi naruszenie upoważnienia ustawowego udzielonego radzie gminy, na podstawie art. 19 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych - do określenia w drodze uchwały zasad ustalania i poboru oraz terminów płatności i wysokości stawek opłaty targowej, pobieranej od ustawowo określonych podmiotów, dokonujących sprzedaży, w miejscach w których sprzedaż jest prowadzona, bez względu na wartość sprzedawanych towarów. Zastrzeżenia budzi również treść zapisów zawartych w 2 ust. 2 uchwały wskazano, że za handel poza targowicą obowiązuje opłata jak na targowicy według stawek niniejszego cennika. Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.o.l., w brzmieniu nadanym art. 9 pkt 10 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1045) - opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach. Targowiskami, o których mowa w ust. 1, są wszelkie miejsca, w których jest prowadzona sprzedaż (ust. 2). Opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub w ich częściach (ust. 2b). Zgodnie z art. 16 u.p.o.l., zwalnia się od opłaty targowej osoby i jednostki wymienione w art. 15 ust. 1 u.p.o.l., które są podatnikami podatku od nieruchomości w związku z przedmiotami opodatkowania położonymi na targowiskach. Jak wyżej wskazano, że podmioty, wymienione w art. 15 ust. 1 u.p.o.l. (w brzmieniu nadanym art. 9 pkt 10 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1045)) podlegają obowiązkowi opłaty targowej od czynności określonych jako dokonywanie sprzedaży na targowiskach. Ustawodawca nie podał definicji legalnej pojęcia "sprzedaży" i "dokonywanie

Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego 4 Poz. 1760 sprzedaży" oraz nie odesłał do definicji zawartych innych przepisach prawa, jak miało to miejsce, np. w art. 1a ust. 1 u.p.o.l. Jednocześnie ustawodawca wprowadził definicję legalną pojęcia "targowisko" w art. 15 ust. 2 u.p.o.l., przez które należy rozumieć wszelkie miejsca, w których jest prowadzona sprzedaż. Do pojęcia "sprzedaży" odnosi się też art. 15 ust. 2b u.p.o.l. Konieczne zatem stało się dokonanie przez wykładni pojęcia "sprzedaż" oraz "handel". W orzecznictwie sądów administracyjnych akceptowana jest zasada pierwszeństwa wykładni językowej oraz pomocniczości wykładni systemowej i funkcjonalnej (por. też dyrektywy preferencji zawarte w "Wykładnia w orzecznictwie sądów. Komentarz", L. Morawski, TNOiK wydawnictwo "Dom Organizatora", Toruń 2002, "Wykładnia językowa według orzecznictwa sądów administracyjnych" A. Bielska-Brodziak, Toruński Rocznik Podatkowy 2008). Według Słownika Języka Polskiego PWN, pod red. M. Szymczaka (tom III R-Z, Warszawa 1996, str. 288), "sprzedaż" to umowa wzajemna, na podstawie której sprzedawca oddaje coś na własność kupującemu za określoną sumę; wydawanie towarów po określonej cenie; sprzedawanie. Według Uniwersalnego Słownika Języka Polskiego PWN pod redakcją S. Dubisza (tom P-Ś, Warszawa 2008, str. 1357), "sprzedaż" to odstępowanie czegoś przez sprzedawcę na własność kupującemu za określona sumę, wydawanie towarów po określonej cenie; sprzedawanie. Według Słownika Języka Polskiego PWN, w opracowaniu m.in. E. Sobol (Warszawa 2011, str. 949), "sprzedaż" to odstępowanie czegoś przez sprzedawcę na własność kupującemu za określona sumę. Według Słownika 100 tysięcy potrzebnych słów, pod red. J. Bralczyka (Wydawnictwo PWN. Warszawa 2008, str. 783), "sprzedaż" to odstępowanie czegoś przez sprzedawcę na własność kupującemu za określona sumę. Jak wynika z ww. przytoczonych definicji pojęcia "sprzedaż" w ogólnym języku (etnicznym) wspólnym zakresem objęta jest czynność-odstępowanie czegoś przez sprzedawcę na własność kupującemu za określoną sumę pieniężną. Czymś" może być np. towar (rozumiany jako-towary i usługi proponowane klientom, rzeczcoś co jest lub może być obiektem sprzedaży), usługa (rozumiana jako rodzaj odpłatnej działalności gospodarczej), wyrób (rozumiany jako przedmiot powstały w wyniku czynności wyrobu jakiś towarów), produkt (będący synonimem wyrobu), rzecz (przedmiot materialny). Uzupełnieniem znaczenia pojęcia "sprzedaż" w języku ogólnym (etnicznym) mogą być definicje legalne pojęcia "sprzedaż" zawarte w innych aktach prawnych, są one jednak stosowane pomocniczo. Wskazać należy, że opłatę targową, mimo nazwy, należy uznać za typowy podatek. Odpowiada ona definicji podatku wskazanej w art. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którą podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej (zob. "Podatki opłaty lokalne. Podatek rolny. Podatek leśny. Komentarz", opracowany, m.in. przez L. Etela, wydawnictwo ABC, Warszawa 2008, do art. 15). W ramach gałęzi prawa jaką jest prawo podatkowe, definicja "sprzedaży" zawarta jest w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) w art. 2 pkt 22, gdzie przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów". Podział sprzedaży na poszczególne czynności wymienione w tym przepisie służy ustawodawcy do zastosowania w stosunku do tych czynności zróżnicowanych stawek podatkowych. W ramach gałęzi prawa jaką jest prawo cywilne, definicję "sprzedaż" zawiera Kodeks cywilny. Kodeks cywilny odnosi pojęcie "sprzedaży" do umowy, która jest umową konsensualną (z wyjątkiem sprzedaży rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku lub rzeczy przyszłych, gdzie sprzedaż jest umową realną - art. 155 1, 2 k.c.), odpłatną, wzajemną (art. 487 2 k.c.), zobowiązującą, z reguły wywołuje też skutki rozporządzające (art. 155, art. 510, art. 1052 k.c.), kauzalną. Do postanowień umowy sprzedaży istotnych przedmiotowo należą: określenie stron, określenie przedmiotu świadczeń stron, określenie cen. Stroną umowy sprzedaży może być każdy podmiot - osoba fizyczna lub prawna, jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której ustawa przyznała zdolność prawną. Przedmiotem umowy sprzedaży, a więc świadczenia sprzedawcy mogą być: rzeczy oznaczone indywidualnie bądź tylko co do gatunku, energie: elektryczna, wysokich ciśnień, gazowa, wodna, cieplna, prawa majątkowe zbywalne, zespoły rzeczy i praw. Wskazać należy, że przedmiot umowy sprzedaży nie musi mieć ściśle skonkretyzowanej postaci w chwili zawierania umowy, ale może dotyczyć rzeczy mającej powstać w przyszłości. Zgodnie z art. 535 1 k.c., przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się

Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego 5 Poz. 1760 przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. W pozostałych artykułach do art. 602 Kodeks cywilny zawiera szczegółowe regulacje dotyczące tej umowy, m.in. w art. 543 k.c., gdzie przez wystawienie rzeczy w miejscu sprzedaży na widok publiczny z oznaczeniem ceny uważa się za ofertę sprzedaży. Powyższe definicje sprzedaży" zostały stworzone przez ustawodawcę na potrzeby innych aktów prawnych niż u.p.o.l., jednak stosując je pomocniczo do ustalonego znaczenia pojęcia sprzedaży" w języku ogólnym, otrzymujemy nadal znaczenie sprzedaży jako czynności odpłatnej. W art. 15 u.p.o.l. (w brzmieniu nadanym art. 9 pkt 10 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1045)), ustawodawca opodatkował czynność sprzedaży nie odnosząc jej do przedmiotu tej sprzedaży. Ustawodawca nie określił, co należy rozumieć przez zwrot "dokonywanie sprzedaży", dlatego też należy przyjąć jego szerokie rozumienie, obejmujące nie tylko wykonanie zobowiązania w rozumieniu art. 535 k.c., ale również czynności mające miejsce przed sprzedażą. Sama gotowość dokonywania sprzedaży, która przejawia się m.in. zajęciem miejsca na targowisku i wyeksponowaniem towaru, jest wystarczającą przesłanką do poboru opłaty targowej przez inkasenta. Sformułowanie art. 15 ust. 1 u.p.o.l. oznacza, że każdy wymieniony w tym przepisie podmiot korzystający z targowiska w celu sprzedaży produktów jest zobowiązany do zapłacenia opłaty targowej, a sformułowanie "dokonujących sprzedaży" należy interpretować szeroko, uznając, że obejmuje ono wszelkie czynności podejmowane przez sprzedającego w celu dokonania sprzedaży, a w szczególności oferowanie produktów, składowanie na stoisku, oczekiwanie na kontrahentów. Organ nadzoru zaznacza, iż w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych brak jest legalnej definicji terminu handel, termin ten został wyeliminowany. Odwołując się w tym zakresie do Słownika Języka Polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN (http://sjp.pwn.pl) pod pojęciem handel wyjaśniono, że dotyczy on działalności polegającej na kupnie, sprzedaży lub wymianie towarów i usług. Z kolei zgodnie z utartym w języku potocznym znaczeniem przez "handel" rozumie się zorganizowaną wymiana dóbr, obrót towarów polegający na kupnie - sprzedaży. Mianem tym (w rozumieniu słownikowym) określono także sklep, winiarnie, małą restaurację przy składzie win. (Słownik Języka Polskiego, tom II Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994r.) Tak więc w szerokim znaczeniu tego słowa "handel" obejmuje również pewne świadczenie usług związanych z obrotem towarów polegającym na kupnie, sprzedaży oraz wymianie. Zastosowanie nomenklatury handlu miało sens przed zmianą brzmienia art. 15 u.p.o.l., tj. do dnia 19 czerwca 2011 r. Ustawą z dnia 15 kwietnia 2011 r. o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 102, poz. 584) była konsekwencją orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 grudnia 2009 r., sygn. akt K 7/08 (Dz. U. Nr 125, poz. 1674) i wprowadziła do u.p.o.l., definicję "targowiska" jako miejsca, w którym prowadzona jest sprzedaż. Przed zmianą ww. przepisu, definicja targowiska" odwoływała się do miejsca, w którym prowadzony jest handel. Pojęcie handlu" występujące w art. 15 ust. 2 u.p.o.l., było i jest odmienne od pojęcia "sprzedaży". Konfrontując zestawienie powyższych dwóch terminów, należało uznać, że organ stanowiący nie miał uprawnień do rozszerzenia semantyki terminu sprzedaż na rzecz pojęcia handel, a tym samym doszło do nieuprawnionego modyfikowania zapisów ustawowych, które zostały zawarte w dyspozycji art. 15 ust. 1 u.p.o.l. (w brzmieniu nadanym art. 9 pkt 10 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1045)). Po wtóre należy podkreślić, że ustawodawca, precyzyjnie określił, za jaką czynność i od jakiego podmiotu pobiera się opłatę targową. Opłaty targowej nie można pobierać od każdej aktywności prowadzonej na targowisku. Jedynie zawieranie umów sprzedaży i czynności zmierzające do jej sfinalizowania skutkują powstaniem obowiązku podatkowego w tym zakresie. Przepis art. 15 ust. 1 u.p.o.l. (w brzmieniu nadanym art. 9 pkt 10 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1045)) nie daje podstawy do pobierania opłaty targowej od dokonywania innych czynności, np. wymiany czy też skupu, czyli od kupujących. Przedmiotem opodatkowania opłatą targową jest tylko i wyłącznie sprzedaż a nie handel, który zawiera w sobie sprzedaż, ale również i inne czynności. Z definicji tych wynika, że "handel" jest pojęciem szerszym niż "sprzedaż" i obejmuje swym zakresem m.in. czynność sprzedaży.

Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego 6 Poz. 1760 Nie należy również tracić z pola widzenia normy konstytucyjnej wyrażonej w art. 217 Konstytucji, zgodnie z którą: Nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy." Normy ustawy o podatkach i opłatach lokalnych przesądzają, że przedmiotem opodatkowania opłatą targową jest sprzedaż a nie jakakolwiek aktywność polegająca na wymianie dóbr, także z pominięciem uniwersalnego miernika wartości jakim jest pieniądz. Rada Gminy Mińsk Mazowiecki bez kompetencji rozszerzyła zakres przedmiotowy opłaty targowej - na czynności związane z handlem. W nawiązaniu do powyższego, za niedopuszczalne należy uznać posługiwanie się terminem handel, w kontekście dokonywania faktycznie czynności sprzedaży, a w konsekwencji posługiwania się takimi zapisami, które mogą spowodować nieczytelność przedmiotowej uchwały i trudności interpretacyjne u jej odbiorców, co stanowi istotne naruszenie art. 15 ust. 1 u.p.o.l.; w brzmieniu nadanym art. 9 pkt 10 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1045). Kolejne zastrzeżenia wiążą się z treścią 4 ust. 1 uchwały gdzie wprowadzono, iż zarządza się pobór opłaty targowej w drodze inkasa, pobieranego przez inkasenta wyznaczonego przez Wójta Gminy. Dalej zaś w 4 ust. 3 uchwały określono, że szczegółowe warunki dokonywania poboru opłaty targowej, określa umowa zawarta z inkasentem. W ocenie Kolegium Izby powyższe postanowienie narusza przepis art. 19 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, gdyż zgodnie z ww. przepisem rada gminy, w drodze uchwały może zarządzić pobór opłat lokalnych w drodze inkasa oraz określić inkasentów i wysokość wynagrodzenia za inkaso. Inkasentem w rozumieniu art. 9 ustawy Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana do pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. W przypadku, gdy inkasentem jest osoba fizyczna, Rada Gminy Mińsk Mazowiecki winna jednoznacznie (imiennie) wskazać inkasenta w taki sposób, aby nie było żadnych wątpliwości, co do jego osoby, by nie budziło wątpliwości, na kogo obowiązek inkasenta został nałożony. W przypadku, gdy inkasentem jest osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, należy wykazać ich nazwy (por. wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2008 r., sygn. akt.: I SA/Sz 158/06). Ponadto w ocenie Kolegium Izby Rada Gminy wprowadziła na terenie Gminy opłatę targową przed dniem 1 stycznia 2016 r. Zdaniem Kolegium Izby 8 uchwały stanowiący, że uchwała wchodzi w życie po upływie czternastu dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Mazowieckiego, w sposób istotny narusza art. 59 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw, który stanowi, że ustawa ta, nadająca m.in. nowe brzmienie art. 15 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2016 r. W ocenie Kolegium rada gminy nie może w drodze uchwały wprowadzić opłaty targowej przez dniem 1 stycznia 2016 r. tj. przed wejściem w życie ustawy nadającej radzie gminy to uprawnienie. Zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych akty normatywne wydawane na podstawie ustaw można ogłaszać w okresie od dnia ogłoszenia danej ustawy, a przed wejściem jej w życie, akt taki nie może wejść w życie wcześniej niż w ustawie. Organ nadzoru zauważa, że przedmiotowa uchwała jest aktem prawnym powszechnie obowiązującym na obszarze gminy, powinna zatem odpowiadać wymogom, jakie stawiane są przepisom powszechnie obowiązującym i nie może pozostawiać w sprzeczności z aktem prawnym wyższego rzędu jakim jest ustawa. Zdaniem organu nadzoru wyznaczenie obowiązku inkasenta ustalane jest w drodze uchwały rady gminy. Na tej podstawie powstaje stosunek administracyjno-prawny pomiędzy organem podatkowym, a osobą inkasenta. W tej sytuacji nie jest dopuszczalna jakakolwiek umowa cywilno-prawna w przedmiocie określenia inkasenta w/w podatków (por. wyrok NSA z dnia 3.11.1998 sygn. akt III SA 16/5/98). Biorąc pod uwagę zaprezentowany stan faktyczny i prawny Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie, orzekło jak w sentencji niniejszej uchwały.