UWAGA BARSZCZ SOSNOWSKIEGO W związku z podejrzeniami występowania na terenie Gminy Dębe Wielkie stanowisk rośliny barszczu Sosnowskiego, proszę profilaktycznie o zachowanie szczególnej ostrożności i unikanie jakiejkolwiek kontaktu fizycznego, w przypadku podejrzenia, że dana roślina może być barszczem Sosnowskiego. Barszcz Sosnowskiego jest rośliną silnie parzącą. Toksyny (związki furokumarynowe) zawarte we włoskach pokrywających liście oraz w łodydze rośliny mogą powodować poparzenia II i III stopnia. Związane jest to z uwrażliwieniem organizmu (głównie skóry ludzkiej) na działanie promieni słonecznych. Innymi skutkami kontaktu z furokumarynami są efekty ogólnoustrojowe tj.: nudności, wymioty, a nawet urazy oczu. Z kolei w upalne dni olejki eteryczne (wydzielane przez barszcz Sosnowskiego) mogą transpirować z powierzchni rośliny i unosić się w powietrzu. Zachodzi zatem ryzyko, że do obrażeń może dojść nawet bez bezpośredniego fizycznego kontaktu z barszczem. Kontakt z sokiem barszczu Sosnowskiego może powodować także powstawanie dermatozy wszystkich trzech stopni, które mogą się objawiać poprzez powstawanie bolesnych pęcherzy i zaczerwienień, pojawiających się do 48 godzin po ekspozycji skóry, która miała kontakt z sokiem rośliny. Szerszych informacji o tematyce barszczów kaukaskich można uzyskać w Wytycznych dotyczących zwalczania barszczu Sosnowskiego (Heracleum Sosnowski) i barszczu Mantegazziego (Heracleum mantegazzianum) na terenie Polski, opracowania wykonanego przez Fundację Palący Problem Heracleum na zlecenie Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Informacja o budowie barszczu Sosnowskiego Pokrój barszcz Sosnowskiego zazwyczaj osiąga wysokość ok. 3 m, a czasem potrafi nawet dorastać do wysokości 4-5 m. W pierwszym roku wyrastają jedynie rozłożyste rozety liściowe, w kolejnych latach rośliny wykształcają długie pędy.
Łodyga Barszcz Sosnowskiego wykształca okrągłe, głęboko bruzdowe łodygi, o 3-6 międzywęźlach. Osiągają one u podstaw grubość ok. 8-12 cm. Rozgałęziają się u góry. Wewnątrz są puste. Liście Liście barszczu Sosnowskiego są bardzo duże (odziomkowe i dolne łodygowe trójlistkowej) dorastają do 2 m i więcej, przy czym blaszki liściowe osiągają rozmiar 1,2-1,5 m. Kwiaty Barszcz Sosnowskiego wykształca po kilka kilkanaście kwiatostanów. Ogromne wielkopromieniowe baldachy (największy na osi pędu głównego łodygi osiągający 30-75 cm), złożone są najczęściej z kilkudziesięciu baldaszków i wyglądem przypominają wielki parasol. Białe kwiaty wydzielają charakterystyczny zapach kumaryny. Owoc Barszcz Sosnowskiego wytwarza owoce w postaci rozłupni. Rozpadają się w chwili dojrzenia na dwie płaskie rozłupki w kolorze oliwkowym. Korzeń Barszcz Sosnowskiego posiada silny i gruby korzeń palowy, który rozgałęzia się w górnej części. Pojedyncze korzenie mogą sięgać nawet do 2 m głębokości, a główna ich masa znajduje się na głębokości 30 cm.
W razie podejrzenia występowania na terenie Państwa miejscowości skupisk (lub pojedynczych egzemplarzy) barszczu Sosnowskiego proszę o przekazywanie stosownej informacji do Urzędu Gminy. W miarę możliwości podczas zgłaszania podejrzeń stanowisk barszczu Sosnowskiego proszę o załączanie zdjęć rośliny, w celu przyspieszenia procesu identyfikacji, jednakże proszę w tym przypadku o zachowanie stosownej ostrożności. Przedmiotowe zdjęcia wraz z lokalizacją występowania proszę kierować na adres sekretariat@debewielkie.pl (025 756 47 00) lub m.pienkowski@debewielkie.pl (025 756 47 52). Przekazywane przez Państwa informacje będą weryfikowane oraz wykorzystywane na potrzeby tworzenia ewidencji (bazy danych) skupisk barszczu Sosnowskiego na terenie Gminy Dębe Wielkie. W przypadku potwierdzenia występowania na terenie gminy skupisk barszczu Sosnowskiego, będzie opracowywana gminna strategia zwalczania tej rośliny w następnych latach.
Poniżej zilustrowano porównanie barszczu Sosnowskiego (w tym również spokrewnionego z nim barszczu Mantegazziego, równie niebezpiecznego dla życia i zdrowia ludzkiego) z innymi gatunkami roślin, występujących na terenie Polski, które ze względu na swoją morfologię często są mylone z kaukaskimi barszczami.