1 1. Strona tytułowa 2. Zawartość opracowania 3. Warunki i zapewnienia 3.1. oświadczenie o prawie do dysponowania terenem na cele budowlane. 4. Opis do projektu architektonicznego-konstrukcyjnego. 5. Rysunki projektu architektonicznego-konstrukcyjnego. KOLORYSTYKA A-1 Elewacja południowa. A-2 Elewacja wschodnia i zachodnia. A-3 Elewacja północna. I-1 Inwentaryzacja detali architektonicznych na ścianie szczytowej zachodniej.
2 OPIS TECHNICZNY 1. Podstawa opracowania : -zlecenie inwestora ; -ustalenia z inwestorem; -opis technologii systemu renowacji elewacji ATLAS. 2. Przedmiot opracowania: Przedmiotem opracowania jest Projekt ocieplenia dwóch szczytowych ścian zewnętrznych oraz renowacji pozostałych ścian zewnętrznych budynku mieszkalnego wielorodzinnego zlokalizowanego w Tczewie przy ul. Wąska 48. Projektuje się ocieplenie ścian szczytowych styropianem gr. 14 cm. Przewiduje się również wymianę obróbek blacharskich. W projekcie ujęto także wykonanie nowej izolacji pionowej przeciwwodnej trzech zewnętrznych ścian piwnicznych (za wyjątkiem ściany podłużnej od strony podwórza-izolacja wykonana wcześniej w ramach prac termomodernizacyjnych). Wykonana zostanie również pozioma przepona izolacyjna. 3. Stan istniejący : Budynek mieszkalny wielorodzinny w Tczewie przy ul. Wąska 48 został zaprojektowany i wykonany XIX wieku zgodnie z obowiązującą w tym okresie sztuką budowlaną. Istniejące elewacje wykazują duży stopień zużycia: -liczne odbarwienia oraz złuszczenia farby; -spękania tynku; -uszkodzone bonie; -zły stan obróbek blacharskich. 4. Projektowane prace elewacyjne Jedynym sposobem poprawienia estetyki kamienicy jest gruntowne przemalowanie elewacji. Zdecydowano się na zastosowanie różnych odcieni koloru beżowego. W trakcie prac remontowych należy zachować wszystkie ozdobne elementy. Zdobienia te nadają kamienicy dostojny charakter i przełamią monotonię ściany. Podczas wykonywania robót należy stosować się do instrukcji oraz wytycznych producenta farb ATLAS. Zewnętrzna kolorystyka przedstawiona została na załączonych rysunkach nr A-1 3. Numery farb podano na podstawie wzornika firmowego ATLAS.
Zdecydowano się na użycie farb silikatowych. 5. Prace renowacyjne. A) Przygotowanie podłoża Podłoże pod farbę stanowi tynk cementowo-wapienny. Wszelkie luźne, Słabo przylegające fragmenty tynku należy skuć, wypełniając ubytki za pomocą np. zaprawy wyrównującej. Resztki starych powłok malarskich powinno się zmyć pod ciśnieniem bądź zeskrobać. W przypadku podłoża słabego, pylącego, bądź też podłoża o dużej chłonności, należy zagruntować je emulsją gruntującą (patrz p-t B). Konieczne uzupełnienia wykonać zaprawą cementowo-wapienną. B)Wykonanie podkładu malarskiego Dla uzyskania gładkiej i równej powierzchni zaleca się wyrównanie podłoża tynkiem drobnoziarnistym. Piaskujące się tynki z resztkami farb wapiennych trudnych do usunięcia pokrywamy do nasycenia preparatem wzmacniającym. C) Malowanie farbami fasadowymi. Do malowania elewacji zdecydowano się użyć farb fasadowych silikonowych firmy ATLAS. Charakteryzują się one dużą odpornością na różnego rodzaju uszkodzenia, czynniki atmosferyczne, mycie i szorowanie itp. Przed malowaniem farbę dokładnie należy wymieszać. Farbę nakładać cienką warstwą na suchą powierzchnię, wałkiem lub pędzlem. W normalnych warunkach wystarczy położenie 2 warstw farby, w odstępach 12 godzinnych potrzebnych do wyschnięcia. Czas otwartej pracy z farbami fasadowymi zależy od chłonności podłoża, temperatury otoczenia i konsystencji zaprawy. Przy malowaniu wskazany jest pośpiech, szczególnie przy wysokiej temperaturze powietrza i nasłonecznieniu, których generalnie należy unikać. Należy doświadczalnie (dla danego typu podłoża i danej pogody) ustalić maksymalną powierzchnię możliwą do malowania w jednym cyklu technologicznym. W przeciwnym razie miejsce połączenia będzie widoczne. Przerwy technologiczne należy z góry zaplanować tak, aby móc je ukryć w detalach architektonicznych /np.: otwory, w narożnikach i załamaniach budynku, pod rurami spustowymi, na styku kolorów itp./. Jeżeli nie ma takiej możliwości, wówczas ścianę musi malować tylu robotników, aby przerw technologicznych nie było w ogóle. Ważnym czynnikiem podczas wykonywania całości prac malarskich są warunki atmosferyczne. Całość prac powinna być wykonywana w temperaturach dodatnich od + 5 C do +25 C. Podczas malowania należy dodatkowo pamiętać, aby chronić malowaną 3
4 elewację przed bezpośrednim nasłonecznieniem, działaniem wiatru i deszczu. Wszelkie etapy robót podlegają bezwzględnie odbiorowi przez osobę uprawnioną pełniącą funkcję inspektora nadzoru inwestorskiego. Zewnętrzna kolorystyka przedstawiona została na załączonych rysunkach. 6. Ocieplenie ścian zewnętrznych Aby obniżyć współczynnik przenikania ciepła i tym sposobem poprawić komfort życia w mieszkaniach zdecydowano się ocieplić dwie szczytowe ściany zewnętrzne. Projektuje się wykonać ocieplenie ściany metodą lekkomokrą w systemie ATLAS stosując styropian odmiany FS-15 gr. 14 cm. Dopuszcza się zastosowanie tynków innych producentów. Elementy systemu : -klej do przyklejenia styropianu ATLAS; -klej do wtopienia siatki ATLAS; -tkanina zbrojąca z włókna szklanego; -podkład tynkarski ATLAS; -tynk silikatowy gładki. Zewnętrzna kolorystyka przedstawiona została na załączonym rysunkach A-1 3. Sposób wykonania ocieplenia ścian szczytowych. Prace termoizolacyjne należy wykonać przy użyciu systemu ATLAS. Prace należy prowadzić stosując się do instrukcji systemowej oraz do poniższych wskazań. A) Przygotowanie podłoża Podłoże stanowi tynk cementowo-wapienny kat. III. Wszelkie luźne, słabo przylegające fragmenty tynku należy skuć, wypełniając ubytki za pomocą np. zaprawy wyrównującej. Resztki starych powłok malarskich powinno się zmyć pod ciśnieniem bądź zeskrobać. W przypadku podłoża słabego, pylącego, bądź też podłoża o dużej chłonności, należy zagruntować je emulsją gruntującą. Zmniejsza ona odciąganie wody z zaprawy klejowej i stabilizuje powierzchnię pod względem nośności. B) Przymocowanie styropianu do podłoża Wykonywanie ocieplenia należy rozpocząć od zamocowania listwy cokołowej na powierzchni ściany. Listwa ta ułatwia zachowanie poziomu przy układaniu kolejnych płyt styropianowych, a także stanowi obróbkę dolnej krawędzi systemu. Należy ją zamocować, najlepiej na cokole budynku, jednak nie niżej niż 30 cm od podłoża. Ta bowiem odległość eliminuje wpływ podciągania kapilarnego wilgoci na trwałość systemu, a także chroni tynk zewnętrzny przed zabrudzeniami,
drobinkami błota, nanoszonymi przez odbijające się od podłoża krople deszczu. Kolejną czynnością jest przyklejenie warstwy materiału termoizolacyjnego. Jest nim styropian samogasnący, sezonowany, o gramaturze powyżej 15 kg/m3. Płyty styropianowe układa się z przesunięciem (przewiązaniem) w tzw. "cegiełkę" na powierzchni ściany, a także na narożach budynku. Grubość styropianu przyjmuje się równą 14 cm. Styropian do podłoża należy mocować za pomocą warstwy zaprawy klejowej ATLAS. Nakłada się ją na wewnętrzną powierzchnię płyty tzw. metodą punktowokrawędziową tzn. w postaci ciągłej pryzmy obwodowej przy krawędzi płyty i około 6 placków równomiernie rozłożonych na jej powierzchni. Dodatkowo powyżej drugiej kondygnacji, należy wykonać uzupełniające mocowanie przy pomocy dybli plastikowych w ilości około 4 szt./ m2. Głębokość zakotwienia kołków w warstwie konstrukcyjnej ściany powinna wynosić min 5 cm. C) Wykonanie warstwy zbrojonej Po zeszlifowaniu wszelkich nierówności na powierzchni przyklejonego styropianu można przystąpić do wykonywania warstwy zbrojonej. Stanowi ją warstwa zaprawy klejowej ATLAS z zatopioną w niej siatką z włókna szklanego. Wykonywanie warstwy zbrojonej rozpoczynamy od nałożenia na styropian warstwy zaprawy klejowej za pomocą zębatej pacy. Następnie odcina się potrzebnej długości pas siatki i wciska się go w kilku punktach w klej, po czym zębatą pacą dokładnie zatapia. Warstwa zbrojona musi być warstwą ciągłą tzn. kolejne pasy siatki muszą być układane z zakładem min. 10 cm, zaś na narożach min. 15 cm. Ostatnią czynnością jest wygładzenie powierzchni warstwy zbrojonej pacą metalową do otrzymania równej, gładkiej faktury. W celu zwiększenia odporności warstwy ociepleniowej na uszkodzenia mechaniczne, na wszystkich narożnikach pionowych na parterze oraz na narożnikach ościeży drzwi wejściowych i drzwi balkonowych należy, przed przyklejeniem tkaniny, wkleić aluminiowe listwy narożne. Podobnie cokoły budynków powinny być wykończone przez zastosowanie cokołowych listew (aluminiowe lub z PCV). Zamiast nich dopuszcza się stosowanie pasków tzw. tkaniny pancernej lub dwóch warstw siatki z włókna szklanego. Dokładne wykonanie warstwy zbrojonej jest szczególnie ważne, zarówno ze względów konstrukcyjnych jak i estetycznych. Jeżeli po wygładzeniu pozostaną jakieś nierówności to należy je zeszlifować, ponieważ mogą one być widoczne również na wyprawie tynkarskiej, gdyż ma ona grubość tylko 1,5 mm. D) Wykonanie podkładu tynkarskiego Wykonuje się go płynem gruntującym ATLAS. 5
Jest to uniwersalny środek gruntujący pod tynki silikatowe, do nanoszenia na podłoże wałkiem lub pędzlem. Stosowanie go zapobiega przedostawaniu się do warstwy tynku szlachetnego zanieczyszczeń z zapraw klejowych. Ponadto chroni i wzmacnia podłoże, zwiększa przyczepność, zapobiega powstawaniu plam na powierzchni tynku szlachetnego. Podkład tynkarski należy rozprowadzić (bez rozcieńczania wodą) dokładnie na całej powierzchni za pomocą wałka lub pędzla. E) Wykonanie tynku silikatowego ATLAS - gładki. Tynk silikatowy ATLAS średnioziarnisty to gotowa do użycia masa w konsystencji pasty. Charakteryzują się dużą odpornością na różnego rodzaju uszkodzenia, czynniki atmosferyczne, mycie i szorowanie itp. Masę tynkarską nakłada się warstwą o grubości ziarna kruszywa, przy pomocy gładkiej pacy ze stali nierdzewnej. Nadmiar materiału należy ściągnąć z powrotem do wiadra i przemieszać. Powstałą powierzchnię lekko zaciera się gładką pacą z tworzywa, uzyskując żądaną fakturę. Czas otwartej pracy (pomiędzy naciągnięciem masy a zatarciem) zależy od chłonności podłoża, temperatury otoczenia i konsystencji zaprawy. Przy nakładaniu wskazany jest pośpiech, szczególnie przy tynkach kolorowych, wysokiej temperaturze powietrza i nasłonecznieniu, których generalnie należy unikać. Należy doświadczalnie (dla danego typu podłoża i danej pogody) ustalić maksymalną powierzchnię możliwą do wykonania w jednym cyklu technologicznym (naciągnięcie i zatarcie). Materiał należy nakładać metodą "mokre na mokre", nie dopuszczając do zaschnięcia zatartej partii przed naciągnięciem kolejnej. W przeciwnym razie miejsce tego połączenia będzie widoczne. Przerwy technologiczne należy z góry zaplanować tak, aby móc je ukryć w detalach architektonicznych /np. otwory, w narożnikach i załamaniach budynku, pod rurami spustowymi, na styku kolorów itp./ Jeżeli nie ma takiej możliwości, wówczas ścianę musi tynkować tylu robotników, aby przerw technologicznych nie było w ogóle. Ważnym czynnikiem podczas wykonywania całości prac ociepleniowych są warunki atmosferyczne. Całość prac powinna być wykonywana w temperaturach dodatnich od + 5 C do +25 C. Podczas wykonywania tynków należy dodatkowo pamiętać, aby chronić tynkowaną elewację przed bezpośrednim nasłonecznieniem, działaniem wiatru i deszczu. Wszelkie etapy robót podlegają bezwzględnie odbiorowi przez osobę uprawnioną pełniącą funkcję inspektora nadzoru inwestorskiego. Należy odtworzyć wszystkie detale elewacyjne. 6
7 7. Izolacja pionowa ścian zewnętrznych piwnicznych budynku. Należy wykonać izolację pionową trzech ścian, tj. wschodniej, zachodniej oraz frontowej południowej w postaci dwuwarstwowej bitumicznej masy KMB z dociepleniem poliestyrenem ekstrudowanym SYNTHOS XPS 50 o gęstości 33-42 kg/m3, o grubości 10 cm. Przed pracami izolacyjnymi należy mechanicznie usunąć ze stref izolowanych zagrzybionych pleśni, skorodowanych tynków. Należy zastosować materiały absorbujące szkodliwe sole znajdujące w ścianach piwnicznych. Dodatkowo przewiduje się wykonać poziomą przeponę przy pomocy iniekcji środkiem BOTAMENT BM92 Schnell. 8. Informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony zdrowia Podczas wykonywania robót elewacyjnych stosować rusztowania posiadające atesty, ustawione i zakotwione zgodnie z odpowiednimi przepisami. Pracownicy pracujący na wysokości muszą posiadać aktualne badania wysokościowe oraz stosować indywidualne środki ochrony osobistej zapewniające bezpieczną pracę na wysokości. W czasie silnego wiatru, opadów atmosferycznych, mgły itp. nie należy prowadzić prac na wysokości. Szczególną uwagę należy zwrócić na bezpieczne prowadzenie prac na wysokości. Przed rozpoczęciem budowy zgodnie z art. 21a Prawa Budowlanego nie przewiduje się konieczności sporządzenia przez kierownika budowy planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. Opracował : mgr inż. W. Richert upr. bud. 5276/GD/92 Projektował: mgr inż. arch. Tadeusz Kuca upr. bud. 137/GD/00 Sprawdził: mgr inż. arch. Karol Szykowny upr. bud. PO/KK/054/03
8 Tczew, dnia 25.08.2015 OŚWIADCZENIE Stosownie do zapisów art.20 ust.4 Prawa Budowlanego oświadczam, że dokumentacja projektowa : Ocieplenie dwóch ścian szczytowych oraz renowacji pozostałych ścian budynku w Tczewie przy ul. Wąska 48 została wykonana zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej. Opracował : mgr inż. W. Richert upr. bud. 5276/GD/92 Projektował: mgr inż. arch. Tadeusz Kuca upr. bud. 137/GD/00 Sprawdził: mgr inż. arch. Karol Szykowny upr. bud. PO/KK/054/0