Szczepan Humbert (1756 1829)
Szczepan Humbert urodził się 25 lipca 1756 r. w Paryżu. Nazywał się: Étienne Humbert. Był synem Ludwika i Krystyny Marii Faret. We Francji uczył się architektury i budownictwa. Paryż w XVIII w.
W wieku 19 lat, czyli w 1775 r. przyjechał do Polski w celu odbycia praktyki zawodowej.
Księżna Izabela Lubomirska W 1783 r. został zatrudniony przez arystokratkę, księżnę marszałkową Izabelę Lubomirską. Na jej zlecenie zaprojektował pałacyk Vauxhall w Krzeszowicach, pomyślany jako dom zdrojowy. Pałacyk Vauxhall
17 maja 1788 r. z rąk Króla Stanisława Augusta Poniatowskiego uzyskał patent na budowniczego Stołecznego Miasta Krakowa i został mianowany Królewskim Architektem. Król Stanisław August Poniatowski
7 września 1793 r. w Krakowie odbył się ślub Szczepana Humberta z Magdaleną z domu Baillot, urodzoną w Moulins, w departamencie Arles we Francji. Była nauczycielką. Zmarła w 1812 r.
Obywatelstwo Miasta Krakowa otrzymał 16 czerwca 1796 r. Wtedy też wstąpił do cechu murarzy i kamieniarzy. Mapa Krakowa w XVIII w.
W 1806 r. nabył kamienice przy zbiegu ulic Brackiej i Franciszkańskiej w Krakowie, tworząc z nich okazałą rezydencję znaną jako pałac Larischa (z fasadą w stylu neoklasycystycznym). Pałac Larischa
W latach 1815 1816 pracował przy przebudowie i zdobieniu wnętrz Pałacu Biskupów Krakowskich.
W latach 1817 1821 przekształcił architektonicznie trzy kamienice przy ul. Sławkowskiej (nadając im jednolite elewacje), tworzące dzięki temu nowoczesny Hotel Saski.
Kopiec Kościuszki Był współautorem w roku 1822 ostatecznego kształtu Kopca Kościuszki oraz nadzorował jego budowę.
Zmarł 19 marca 1829 r. Został pochowany w grobowcu państwa Humbertów na Cmentarzu Rakowickim.
Do jego ważniejszych prac architektonicznobudowlanych zalicza się: Projekt pomnika nagrobnego Duninów w kaplicy św. Jana Nepomucena w kościele Mariackim (1795).
Przystosowanie do użytku scenicznego najstarszego z funkcjonujących wtedy na ziemiach polskich budynków teatralnych Teatru Starego im. Heleny Modrzejewskiej.
Dom Wenecki w Rynku Głównym (1809) Dom "Pod Złotym Karpiem" (1809)
Ołtarz murowany w kaplicy Loretańskiej w kościele o.o. Kapucynów (1817)
Rekonstrukcja domu przy ul. Stolarskiej 13 (1819).
Hotel "Pod Różą" przy ul. Floriańskiej.
Przebudowa i nadbudowa oficyn kamienicy przy ul. Szewskiej 9.
Przebudowa Kamienicy Mennica, zwanej również Kamienicą Margrabską, zlokalizowanej przy Rynku Głównym 47. Podjął się gruntownej restauracji Kamienicy Hetmańskiej przy Rynku Głównym 17.
Dziełem Szczepana Humberta była odbudowa po pożarze Kamienicy pod Murzynami u zbiegu ulicy Floriańskiej i placu Mariackiego.
Elegancki Pałac Pusłowskich przy ul. Westerplatte 10. Pałac Pusłowskich
W 1828 r. Szczepan Humbert sporządził Testament, w którym przeczytać można takie słowa: Ustanawiam na korzyść ubogich wyrobników, a w szczególniej w parafii WW: Świętych znajdujących się Instytucyą, która ma nosić imię fundatora Szczepana Humbert. ( ) Odebrawszy od Mieszkańców tego kraju, w którym przeżyłem lat 52, wiele dowodów przychylności, pragnę uwiecznić pamięć moję między niemi, przeznaczając majątek mój nabyty 50 letnią pracą na użytek tego miasta.( ) Przekonany, że sztuki i rzemiosła są najdzielniejszą sprężyną pomyślności narodowej, a na których krainie tej dotąd zbywa, mniemam, że przywiązania mego do niej dam najlepszy dowód tworząc Instytut któregoby celem było usposobienie dobrych rzemieślników; ( )
Majątek pozostawiony przez Szczepana Humberta oszacowano na około 60 000 złotych. Pieniądze te pozwoliły na powołanie do życia w 1834 r. Instytutu Technicznego.
Początkowo Instytut Techniczny mieścił się w budynku Kolegium św. Barbary przy Małym Rynku.
Następnie został przeniesiony do budynku przy ul. Gołębiej 20 (1835 1912)
Od 1912 r. siedzibą Szkoły jest budynek przy al. Mickiewicza 5.
Historia budynku przy al. Mickiewicza 5 12 kwietnia 1894 r. Rada Miasta Krakowa wydziela parcelę pod budowę szkoły. 1896 r. Projekt budynku szkoły, wykonany przez absolwenta Instytutu Technicznego Sławomira Odrzywolskiego. 1910 1912 Budowa Państwowej Szkoły Przemysłowej.
Dzieje szkoły w datach: 1834 r. Instytut Techniczny 1876 r. Instytut Techniczno Przemysłowy 1882 r. Akademia Przemysłowo Techniczna 1885 1951 Państwowa Szkoła Przemysłowa 1951 r. Podział Państwowej Szkoły Przemysłowej: - Technikum Mechaniczne - Technikum Budowlane - Technikum Chemiczne - Technikum Elektryczne - Zasadnicza Szkoła Metalowo Budowlana 1955 r. Połączenie z Technikum Mechaniczno - Odlewniczym
Dzieje szkoły w datach: 1966 r. Technikum Mechaniczne otrzymuje imię Szczepana Humberta 1970 r. połączenie Technikum Mechanicznego im. Szczepana Humberta z Zasadniczą Szkołą Zawodową Nr 1 1972 r. powstanie Zespołu Szkół Mechanicznych Nr 1 1999 r. połączenie Zespołu Szkół Mechanicznych Nr 1 z Technikum Mechanicznym i Zasadniczą Szkołą Zawodową im. Prof. Romana Podoskiego w Zespół Szkół Mechanicznych Nr 1 im. Szczepana Humberta
W 1935 r. dla uczczenia zasług fundatora Instytutu Technicznego ul. Żabią przemianowano na ul. Szczepana Humberta.