Załącznik nr 1 do uchwały Nr 184/XXV/2013 Rady Miejskiej w ie z dnia 14 lutego2013 r. Program Ochrony Środowiska dla Miasta i Gminy na lata 2012-2016 z perspektywą do roku 2019 MIASTO I GMINA DROBIN POWIAT PŁOCKI WOJEWÓDZTWO MAZOWIECKIE DROBIN 2011
Spis treści 1. WPROWADZENIE... 5 2. PODSTAWA WYKONANIA PRACY... 5 3. METODYKA OPRACOWANIA PROGRAMU... 5 4. CHARAKTERYSTYKA GMINY... 9 4.1. POŁOŻENIA ADMINISTRACYJNE I GEOGRAFICZNE... 9 4.2. UKSZTAŁTOWANIE POWIERZCHNI, GEOMORFOLOGIA... 10 4.3. BUDOWA GEOLOGICZNA... 12 4.4. WARUNKI KLIMATYCZNE... 12 4.5. HISTORIA GMINY... 14 4.6. ZABYTKI KULTURY MATERIALNEJ... 15 4.7. ANALIZA ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY... 17 4.7.1. STRUKTURA ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY... 17 4.7.2. FORMY UŻYTKOWANIA TERENU... 18 4.8. DEMOGRAFIA... 19 4.9. SYTUACJA GOSPODARCZA... 24 4.10. INFRASTRUKTURA TECHNICZNO INŻYNIERYJNA GMINY... 29 4.11. GOSPODARKA ODPADAMI... 35 5. ZAŁOŻENIA PROGRAMU OCHRONY ŚRODOWISKA DLA MIASTA I GMINY DROBIN... 42 5.1. UWARUNKOWANIA ZEWNĘTRZNE DO REALIZACJI PROGRAMU... 42 5.1.1. UWARUNKOWANIA WYNIKAJĄCE Z POLITYKI EKOLOGICZNEJ PAŃSTWA... 42 5.1.2. UWARUNKOWANIA WYNIKAJĄCE Z POLITYKI EKOLOGICZNEJ WOJEWÓDZTWA MAZOWIECKIEGO... 43 5.1.3. UWARUNKOWANIA WYNIKAJĄCE Z POLITYKI EKOLOGICZNEJ POWIATU PŁOCKIEGO... 48 5.2. UWARUNKOWANIA WEWNĘTRZNE REALIZACJI PROGRAMU OCHRONY ŚRODOWISKA DLA MIASTA I GMINY DROBIN... 50 6. ZAŁOŻENIA OCHRONY ŚRODOWISKA DLA MIASTA I GMINY DROBIN DO 2019 R.... 53 6.1. NADRZĘDNY CEL PROGRAMU OCHRONY ŚRODOWISKA DLA MIASTA I GMINY DROBIN 53 6.2. PRIORYTETY EKOLOGICZNE... 53 7. POPRAWA JAKOŚCI ŚRODOWISKA I BEZPIECZEŃSTWA EKOLOGICZNEGO... 54 WESTMOR CONSULTING 2
7.1. JAKOŚĆ WÓD I STOSUNKI WODNE... 54 7.1.1. STAN AKTUALNY... 54 7.1.2. PROGRAM POPRAWY DLA POLA: JAKOŚĆ WÓD I STOSUNKI WODNE... 66 7.2. POWIETRZE... 67 7.2.1. STAN AKTUALNY... 67 7.2.2. PROGRAM POPRAWY DLA POLA: POWIETRZE ATMOSFERYCZNE... 84 7.3. HAŁAS... 86 7.3.1. STAN AKTUALNY... 86 7.3.2. PROGRAM POPRAWY DLA POLA: HAŁAS I WIBRACJE... 89 7.4. PROMIENIOWANIE ELEKTROMAGNETYCZNE... 90 7.4.1. STAN AKTUALNY... 90 7.4.2. PROGRAM POPRAWY DLA POLA: PROMIENIOWANIE ELEKTROMAGNETYCZNE... 93 7.5. POWAŻNE AWARIE I ZAGROŻENIA NATURALNE... 94 7.5.1. STAN AKTUALNY... 94 7.5.2. PROGRAM POPRAWY DLA POLA: POWAŻNE AWARIE I ZAGROŻENIA NATURALNE. 99 8. OCHRONA DZIEDZICTWA PRZYRODNICZEGO I RACJONALNE UŻYTKOWANIE ZASOBÓW PRZYRODY... 100 8.1. OCHRONA PRZYRODY I KRAJOBRAZU... 100 8.1.1. STAN AKTUALNY... 100 8.1.2. PROGRAM OPERACYJNY DLA POLA: OCHRONA PRZYRODY I KRAJOBRAZU... 107 8.2. GLEBY... 109 8.2.1. STAN AKTUALNY... 109 8.2.2. PRZEOBRAŻENIA GLEB I PRZEKSZTAŁCENIA POWIERZCHNI ZIEMI... 111 8.2.3. PROGRAM POPRAWY DLA POLA: GLEBY... 112 8.3. SUROWCE MINERALNE... 113 8.3.1. STAN AKTUALNY... 113 8.3.2. PROGRAM POPRAWY W POLU: OCHRONA ZASOBÓW KOPALIN... 114 9. ZRÓWNOWAŻONE WYKORZYSTANIE SUROWCÓW, MATERIAŁÓW, WODY I ENERGII... 115 9.1. RACJONALIZACJA ZUŻYCIA WODY... 115 9.2. ZRÓWNOWAŻONE WYKORZYSTANIE ENERGII... 118 9.3. WYKORZYSTANIE ENERGII ZE ŹRÓDEŁ ODNAWIALNYCH... 121 9.4. ZRÓWNOWAŻONE WYKORZYSTANIE MATERIAŁÓW... 124 10. WŁĄCZANIE ASPEKTÓW EKOLOGICZNYCH DO POLITYK SEKTOROWYCH... 126 WESTMOR CONSULTING 3
10.1. ZAGADNIENIA OCHRONY ŚRODOWISKA W UJĘCIU SEKTOROWYM... 126 8.3.3. ROLNICTWO... 126 8.3.4. ŁOWIECTWO... 129 8.3.5. PRZEMYSŁ... 129 8.3.6. TRANSPORT... 130 8.3.7. GOSPODARKA KOMUNALNA I BUDOWNICTWO... 130 8.3.8. TURYSTYKA I REKREACJA... 131 8.3.9. AKTYWIZACJA RYNKU DO DZIAŁAŃ NA RZECZ ŚRODOWISKA... 132 11. EDUKACJA EKOLOGICZNA... 133 11.1. DOTYCHCZASOWA EDUKACJA EKOLOGICZNA... 133 11.2. EDUKACJA EKOLOGICZNA FORMALNA (SZKOLNA)... 133 11.3. EDUKACJA EKOLOGICZNA POZASZKOLNA... 134 11.4. CELE W ZAKRESIE EDUKACJI EKOLOGICZNEJ... 135 12. ASPEKTY FINANSOWE REALIZACJI PROGRAMU... 136 12.1. HARMONOGRAM RZECZOWO FINANSOWY REALIZACJI ZADAŃ... 136 13. ANALIZA MOŻLIWOŚCI REALIZACJI PLANOWANYCH ZADAŃ W OPARCIU O OCENĘ INFRASTRUKTURY GMINY, ORGANIZACJĘ WEWNĘTRZNĄ I ZARZĄDZANIE OCHRONĄ ŚRODOWISKA W GMINIE ORAZ SYTUACJĘ FINANSOWĄ WRAZ Z LISTĄ PODMIOTÓW, DO KTÓRYCH KIEROWANE SĄ OBOWIĄZKI USTALONE W PROGRAMIE... 144 14. ZARZĄDZANIE W PROGRAMIE OCHRONY ŚRODOWISKA... 149 14.1. STRUKTURA ZARZĄDZANIA ŚRODOWISKIEM... 149 14.2. STRUKTURA ZARZĄDZANIA PROGRAMEM... 150 15. MONITORING PROGRAMU I ŚRODOWISKA... 151 SPIS TABEL... 155 SPIS RYSUNKÓW... 156 SPIS WYKRESÓW... 156 WESTMOR CONSULTING 4
1. Wprowadzenie Celem niniejszego dokumentu jest opracowanie Programu Ochrony Środowiska dla Miasta i Gminy na lata 2012 2016 z perspektywą do roku 2019, który porusza szeroko rozumianą problematykę ochrony środowiska na terenie Gminy. Nadrzędnym celem programu ochrony środowiska jest osiągniecie trwałego i zrównoważonego rozwoju Gminy oraz poprawa jej atrakcyjności poprzez działania społeczne i inwestycyjne w zakresie ochrony środowiska. Zgodnie z ustawą Prawo ochrony środowiska niniejszy dokument zawiera cele ekologiczne, priorytety ekologiczne, rodzaj i harmonogram działań proekologicznych, środki i mechanizmy niezbędne do osiągnięcia wyznaczonych celów. Program ochrony środowiska definiuje cele i zadania dla najbliższych czterech lat (2012-2016) oraz cele i zadania długookresowe (do roku 2019), monitoring realizacji programu oraz nakłady finansowe potrzebne na wdrożenie założeń programu. Program Ochrony Środowiska spełnia wymagania zawarte w opracowanym przez Ministerstwo Środowiska dokumencie Wytyczne do sporządzania programów ochrony środowiska na szczeblu regionalnym i lokalnym. Niniejszy dokument jest zgodny z dokumentami powiatowymi i wojewódzkimi oraz z Polityką ekologiczną państwa w latach 2009-2012 z perspektywą do roku 2016. 2. Podstawa wykonania pracy Niniejszy dokument wykonany został na podstawie umowy Nr 12/POŚ/2011 z dnia 23 maja 2011 r. oraz aneksu do umowy Nr 1/2011 z dnia 13 lipca 2011 r. na opracowanie Programów ochrony środowiska dla Związku Gmin Regionu Płockiego, zawartych pomiędzy Związkiem Gmin Regionu Płockiego z siedzibą w Płocku przy ul. Kobylińskiego 6, a firmą WESTMOR CONSULTING z siedzibą we Włocławku przy ul. Plac Wolności 3/4. 3. Metodyka opracowania Programu Gminny Program Ochrony Środowiska jest dokumentem strategicznym, opracowywanym na szczeblu gminnym, odnoszącym się do aspektów środowiskowych. Zachowując spójność WESTMOR CONSULTING 5
ze Strategią Rozwoju Gminy, Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy, Programem Gospodarki Odpadami oraz innymi dokumentami strategicznymi obowiązującymi na szczeblu gminnym, dokument ten ma określać i systematyzować działania środowiskowe, niezbędne do poprawy jakości życia i stanu środowiska na terenie Gminy oraz przyczyniać się do zapewniania zrównoważonego rozwoju Gminy. Program Ochrony Środowiska dla Miasta i Gminy został opracowany na zlecenie Burmistrza Miasta i Gminy, zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 27.04.2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jednolity: Dz. U. 2008 Nr 25, poz. 150), uwzględniając wymagania, o których mowa w art. 14. przedmiotowej ustawy, tj.: 1 cele ekologiczne, 2 priorytety ekologiczne, 2a) poziomy celów długoterminowych, 3 rodzaj i harmonogram działań proekologicznych, 4 środki niezbędne do osiągnięcia celów, w tym mechanizmy prawno-ekonomiczne i środki finansowe. Projekt Programu Ochrony Środowiska zgodnie z art. 17 ust. 2 podlega zaopiniowaniu przez organ wykonawczy powiatu, czyli Starostę Płockiego. Jednocześnie należy podkreślić, że Burmistrz Miasta i Gminy, zgodnie z art. 17 ust. 4, zapewnia możliwość konsultacji społecznych, na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, w postępowaniu, którego przedmiotem jest sporządzenie programu ochrony środowiska. Po przeprowadzeniu postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko oraz po zaopiniowaniu, Program ten, zgodnie z art. 18 ust. 1 w/w ustawy, uchwala Rada Miejska. Ustawa ta wprowadza również obowiązek sporządzania co 2 lata raportu z wykonania programów i przedstawienia ich Radzie Miejskiej. W sporządzonym opracowaniu uwzględniono wymagania obowiązujących przepisów prawnych dotyczących zagadnień ochrony środowiska. Podstawę prawną Programu stanowią następujące akty prawne: WESTMOR CONSULTING 6
ustawa o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) ustawa prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 ze zm.) ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko z dnia 3 października 2008 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 199, poz. 1227 ze zm.) ustawa o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220 ze zm.) ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach z 13 września 1996 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 236, poz. 2008 ze zm.) ustawa o odpadach z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 185, poz. 1243 z późn. zm.) ustawa o opakowaniach i odpadach opakowaniowych z dnia 11 maja 2001 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr 63, poz. 638 ze zm.) ustawa o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej z dnia 11 maja 2001 r. (Dz. U. z 2007 r. Nr 90, poz. 607 ze zm.) ustawa o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest z dnia 19 czerwca 1997 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 3, poz. 20 ze zm.) ustawa prawo wodne z dnia 18 lipca 2001 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019 ze zm.) ustawa nawozach i nawożeniu z dnia 10 lipca 2007 r. (Dz. U. z 2007 r. Nr 147, poz. 1033) ustawa o ochronie gruntów rolnych i leśnych z dnia 3 lutego 1995 r. (Dz. U. z 2004 Nr 121, poz. 1266 ze zm.) ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 ze zm.) ustawa o lasach z dnia 28 września 1991 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.) ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków z dnia 7 czerwca 2001 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 ze zm.) WESTMOR CONSULTING 7
ustawa prawo górnicze i geologiczne z dnia 4 lutego 1994 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz. 1947 ze zm.). W trakcie prac nad Programem: konsultowano się z pracownikami Urzędu Miasta i Gminy w zakresie pozyskania informacji niezbędnych do opracowania Programu, dokonano oceny relacji pomiędzy zapisami środowiskowych dokumentów strategicznych szczebla centralnego, wojewódzkiego i powiatowego, w celu ustalenia uwarunkowań zewnętrznych dla opracowywanego programu, dokonano analizy aktualnych dokumentów strategicznych dla Miasta i Gminy, w celu zachowania spójności priorytetów oraz zapewnienia skoordynowanej realizacji planowanych działań ujętych we wszystkich dokumentach strategicznych, określono potrzeby w zakresie ochrony środowiska na terenie Miasta i Gminy i na ich podstawie sprecyzowano cele i niezbędne działania ekologiczne, pozostające w zgodności z celami ujętymi w dokumentach strategicznych wyższego szczebla oraz obowiązującymi dokumentami strategicznymi dla Miasta i Gminy, opracowano harmonogram rzeczowo-finansowy realizacji poszczególnych działań ekologicznych, mając na uwadze pilność zaspokojenia potrzeb w zakresie ochrony środowiska, możliwości finansowe Gminy, dostępne źródła finansowania, uzgodniono sposoby wdrażania i zasady monitorowania Programu, sporządzono prognozę oddziaływania Programu na środowisko. W Programie Ochrony Środowiska dla Miasta i Gminy uwzględniono następujące, zasadnicze części: charakterystykę Miasta i Gminy, uwzględniającą dane demograficzne, gospodarcze oraz o stanie infrastruktury i środowiska na koniec 2010 r., uwarunkowania zewnętrzne i wewnętrzne realizacji Programu Ochrony Środowiska na szczeblu gminnym, cele i priorytety ekologiczne dla Miasta i Gminy, WESTMOR CONSULTING 8
analizę jakości środowiska na terenie Miasta i Gminy wraz z planowanymi działaniami ekologicznymi, harmonogram realizacji działań ekologicznych na terenie Miasta i Gminy, propozycję systemu wdrażania i monitorowania Programu, prognozę oddziaływania Programu na środowisko. Przygotowanie Programu Ochrony Środowiska jest konsekwencją realizacji polityki ekologicznej państwa przedstawionej w II Polityce Ekologicznej Państwa oraz Programie Wykonawczym do II Polityki Ekologicznej Państwa. Gminny Program odnosi się do dokumentów wyższego szczebla, a więc Programu Ochrony Środowiska Województwa Mazowieckiego oraz Programu ochrony środowiska w powiecie płockim na lata 2011-2015 z perspektywą do roku 2018. Programy te są wykonywane w określonej kolejności od programu wojewódzkiego, poprzez programy powiatowe do gminnych. Bez wątpienia wdrożenie Programu przyczyni się do poprawy środowiska przyrodniczego oraz wzrostu atrakcyjności Miasta i Gminy zarówno dla mieszkańców jak i potencjalnych inwestorów. 4. Charakterystyka Gminy 4.1. Położenia administracyjne i geograficzne Miejsko-wiejska Gmina zlokalizowana jest w powiecie płockim, w zachodniej części województwa mazowieckiego. Analizowana Gmina graniczy z następującymi jednostkami samorządu terytorialnego: od północnego wschodu z gminą Raciąż (powiat płoński), od południowego wschodu z gminą Staroźreby, od południowego zachodu z gminą Bielsk, od północnego zachodu z gminą Zawidz Kościelny (powiat sierpecki). WESTMOR CONSULTING 9
Rysunek 1. Usytuowanie Miasta i Gminy w powiecie płockim i województwie mazowieckim Źródło: www.zpp.pl jest usytuowany na skrzyżowaniu dwóch ważnych szlaków komunikacyjnych: drogi nr 10, łączącej Warszawę z Toruniem i całym Pomorzem Zachodnim oraz drogi nr 60, stanowiącej ważny szlak tranzytowy do krajów bałtyckich: Litwy, Łotwy, Estonii. Zgodnie z Nomenklaturą Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS), miejskowiejska Gmina znajduje się w obrębie 3 poziomu NTS podregionu ciechanowskopłockiego. Natomiast nadany Gminie identyfikator terytorialny, zbudowany według hierarchicznej numeracji województw, powiatów i gmin, to 1419053 (natomiast dla miasta: 1419054, a dla obszaru wiejskiego 1419055). 4.2. Ukształtowanie powierzchni, geomorfologia Zgodnie z podziałem J. Kondrackiego ( Geografia regionalna Polski, PWN, Warszawa 2009), miejsko-wiejska Gmina położona jest w obrębie mezoregionu Wysoczyzna Płońska. Wysoczyzna Płońska jest jednym z siedmiu mezoregionów wchodzących w skład Niziny Północnomazowieckiej. Wysoczyzna Płońska, usytuowana na północ od Kotliny Warszawskiej, stanowi równinę morenową urozmaiconą łańcuchem wzgórz morenowych i kemowych, ciągnących się równolegle do Wisły poniżej ujścia WESTMOR CONSULTING 10
Narwi. Mezoregion ten charakteryzują wysokości nad poziomem morza przekraczające 100 m. Wysoczyzna Płońska, o powierzchni ok. 1780 m 2, jest krainą rolniczą z małym udziałem lasów, o glebach płowych i brunatno ziemnych na glinie morenowej piaskach naglinowych. W południowej części mezoregionu znajduje się rezerwat Noskowo o powierzchni 75,8 ha, z fragmentem naturalnego lasu liściastego. Rysunek 2. Położenie geograficzne Gminy Źródło: Państwowy Instytut Geologiczny, Centralna Baza Danych Geologicznych, http://web3.pgi.gov.pl/ Pod względem morfologicznym obszar Gminy jest mało urozmaicony. Deniwelacje terenu sięgają 38 m. Najwyżej położony punkt znajduje się w pobliżu miejscowości Maliszewko i jest to punkt o rzędnej 145,8 m n.p.m. leżący na obszarze moreny czołowej. Najniżej położone punkty znajdują się w dolinach rzek Sierpienicy i Karsówki. Przeciętne rzędne terenu w części południowej omawianego obszaru wahają się od około 125 do 135 m n.p.m. Średnia wysokość północnej części terenu sięga około 120 m n.p.m. Jest to teren równin akumulacyjnych i erozyjnych wód roztopowych. Przez obszar Gminy przepływają rzeki: Sierpienica i Karsówka. WESTMOR CONSULTING 11
4.3. Budowa geologiczna Obszar Gminy miejsko wiejskiej leży w obrębie synklinorium warszawskiego na obszarze niecki brzeżnej. Budowa geologiczna przedkenozoiczna danego obszaru jest nierozpoznana. Osady trzeciorzędu rozpoczynają się serią ilastych osadów oligoceńskich o miąższości 10,5 m. Na całym obszarze Gminy powszechnie występują osady miocenu. Reprezentowane są przez iły z przewarstwieniami piasków drobnoziarnistych. Miąższość tych tworów waha się od 10 do 42 m. Osady pliocenu wykazują znaczne wahania miąższości od 1,5 m do ponad 158 m w ie. Brak szczegółowego rozpoznania geologicznego uniemożliwia określenie dokładnego przebiegu i stopnia usunięcia utworów trzeciorzędu. Obszar Gminy charakteryzuje się występowaniem znacznych deniwelacji stropu trzeciorzędu pochodzenia erozyjnego oraz związanych z zaburzeniami glacitektonicznymi. Na powierzchni terenu występują osady czwartorzędowe. Miąższość osadów czwartorzędowych jest w znacznym stopniu uwarunkowana morfologią stropu utworów trzeciorzędowych. Na całym obszarze Gminy występują osady zlodowacenia środkowopolskiego. W profilu geologicznym utworów czwartorzędowych dominują gliny zwałowe, pyły i mułki z przewarstwieniami i soczewkami piasków o różnej granulacji i zróżnicowanej miąższości. Okres zlodowacenia północnopolskiego charakteryzował się intensywnym niszczeniem powierzchni obszaru i jego łagodzeniem. W okresie holocenu powstały tarasy zalewowe rzek, namuły i torfy w zagłębieniach bezodpływowych. 4.4. Warunki klimatyczne Obszar Gminy, zgodnie z podziałem dokonanym przez A. Wosia (1995 r.), znajduje się w środkowomazowieckim regionie klimatycznym. W porównaniu z innymi regionami klimatycznymi, notuje się tutaj stosunkowo największą liczbę dni bardzo ciepłych i pochmurnych. Dni z taką pogodą jest średnio w roku 63. Natomiast dni z pogodą przymrozkową bardzo chłodną, tylko około 38 dni, a dni z umiarkowanie zimną i pochmurną 12. WESTMOR CONSULTING 12
Jest to obszar o najmniejszych opadach atmosferycznych w Polsce poniżej 500 mm rocznie. Przy normalnych opadach może występować deficyt wody w glebie oraz głębokie niżówki w rzekach zasilanych lokalnie. Średnia roczna temperatura powietrza wynosi 7,6 C, średnia temperatura stycznia wynosi 2,6 C, średnia temperatura lipca wynosi +18,1 C. Okres wegetacji na tym obszarze trwa 200 220 dni. Średnia roczna wilgotność względna powietrza wynosi 81 %. Dominującym kierunkiem wiatrów jest kierunek zachodni. W okresie letnim wzrasta udział wiatrów północno - zachodnich, natomiast w okresie zimowym wiatrów południowo zachodnich. Tabela 1. Długość sezonu grzewczego oraz średnia miesięczna temperatura na obszarze Miasta i Gminy Wyszczególnienie Liczba dni ogrzewania w poszczególnych miesiącach Średnia wieloletnia temperatura danego miesiąca Miesiąc I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII 31 28 31 30 5 0 0 0 5 31 30 31-0,9-2,7 3,3 8,8 12,3 17,1 17,3 18,2 13,5 9,3 3,9-0,4 Źródło: Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 17 marca 2009 r. w sprawie szczegółowego zakresu i form audytu energetycznego ( ); dane dla stacji meteorologicznej i antymetrycznej Płock Trzepowo WESTMOR CONSULTING 13
Rysunek 3. Dzielnice rolniczo-klimatyczne Polski wg R. Gumińskiego Źródło: www.acta-agrophysica.org Legenda: Dzielnica rolniczo-klimatyczna I Szczecińska VII Zachodnia XV Częstochowsko- Kielecka II Zachodniobałtycka IX Wschodnia XVI Tarnowska III Wschodniobałtycka X Łódzka XVII Sandomiersko - Rzeszowska IV Pomorska XI Radomska XVIII Podsudecka V Mazurska XII Lubelska XIX Podkarpacka VI Nadnotecka XIII Chełmska XX Sudecka VII Środkowa XIV Wrocławska XXI Karpacka 4.5. Historia Gminy Początki osadnictwa na terenie Gminy datuje się na środkowy okres epoki kamienia mezolitu (około 8000 5000 lat p.n.e.). We wsi Wrogocin odkryto obozowiska pochodzące z tego okresu. Pierwsze większe skupiska osadnictwa na terenie dzisiejszej Gminy powstały dopiero w czasie obecności ludności kultury łużyckiej (koniec II tysiąclecia p.n.e.) oraz lateńskiej i z okresu wpływów rzymskich (wsie: Psary, Setropie, Mokrzk). Były to stałe WESTMOR CONSULTING 14
osiedla mieszkalne, a osadnicy zajmowali się gospodarką rolną, hodowlą zwierząt domowych oraz wytwarzaniem naczyń glinianych. We wczesnym średniowieczu (około VII w.) ziemie Mazowsza są pod wpływem plemion słowiańskich. Największy rozwój osadnictwa przypadał na okres od IX do XI w. Na obszarze dzisiejszych wsi: Cieszewko, Brzechowo, Psary oraz Mokrzk. Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z 1333 roku. uzyskało prawa miejskie w 1487 roku, alokacja nastąpiła w 1511 r. W wyniku najazdu szwedzkiego miasto przeżyło upadek gospodarczy. Taki stan rzeczy trwał przez cały wiek XVIII. Na początku XIX wieku zaobserwowano ożywienie gospodarcze. W 1810 roku miasteczko liczyło 773 mieszkańców, w 1860 r. 1352 mieszkańców i 87 domów w większości drewnianych. Ze względu na koszty utrzymania administracji miejskiej, jak i rolniczy charakter miasteczka, wszczęto starania o uznanie a za wieś. W wyniku tych działań, w 1869 roku utracił prawa miejskie. Następne lata przyniosły postęp w rolniczym zagospodarowaniu okolicznych dóbr, co wpłynęło na poprawę stanu gospodarczego a przez ożywienie handlu. Sześć razy do roku odbywały się tu jarmarki, a co tydzień targi. W 1910 roku było w ie 4200 mieszkańców. Po I wojnie światowej liczba mieszkańców zmalała do 2435 osób. W wyniku zbudowania w 1924 roku linii kolejowej relacji Nasielsk Sierpc, znacznie zmniejszyły się możliwości rozwojowe miasta, które pozostało na uboczu. W 1939 roku miasto zamieszkiwało 2500 osób, spośród których większość zginęła w czasie działań wojennych. W 1958 roku miasto liczyło 1998 mieszkańców. 1 lipca 1994 roku odzyskał prawa miejskie. 4.6. Zabytki kultury materialnej Do dnia dzisiejszego na terenie Miasta i Gminy zachowały się zabytki kultury materialnej, które w większości zostały wpisane do rejestru zabytków. Zabytki te stanowią także jedną z atrakcji turystycznych Gminy. WESTMOR CONSULTING 15
Tabela 2. Zestawienie obiektów z obszaru Gminy wpisanych do rejestru zabytków Wyszczególnienie Numer w rejestrze zabytków Biskupice park dworski, 2 poł. XIX w. 598 z 29.12.1988 historyczny układ urbanistyczny miasta, XVI-XVIII w. A-662 z 25.11.2005 kościół par. p.w. św. Stanisława Biskupa, 1477, 1780 369/62 z 5.03.1962 zajazd, ob. dom, 2 poł. XIX w. 1434 z 22.05.1975 Karsy park dworski, poł. XIX w. 560 z 31.08.1987 Kowalewo zespół dworski, 2 poł. XIX w. - ruina dworu - park 1441 z 22.05.1975 575 z 8.09.1987 Kuchary zespół dworski, 2 poł. XIX w. (dwór i park) 487 z 9.04.1979: Łęg Probostwo kościół par. p.w. św. Katarzyny, 1409, XVI w. 370/62 z 5.03.1962 Mogielnica park dworski, poł. XIX w. 555 z 19.03.1986 Setropie park dworski, poł. XIX w. 561 z 19.03.1986 Źródło: Rejestr zabytków opublikowany przez Narodowy Instytut Dziedzictwa, http://www.nid.pl/ Do zabytków kultury materialnej znajdujących się na terenie Gminy, objętych ochroną konserwatora zabytków, zalicza się: Wiatrak w miejscowości Brzechowo - 1890 rok, WESTMOR CONSULTING 16
Park dworski w Dobrosielicach z XIX wieku, Usytuowany w ie: wiatrak koźlak XIX w., cmentarz parafialny rzym. kat. 1900 r., kaplica XIX w., dwór, park - I połowa XIX w., cmentarz żydowski - 1915 rok, cmentarz niemiecki. Park dworski w Kozłowie - II połowa XIX wieku o pow. 3,00 ha oraz cmentarz wojenny z 1939 r., Zespół dworsko parkowy w Krajkowie - II połowa XIX wieku (dwór drewniany), Dwór murowany w Łęgu Kasztelańskim z XIX w., Milice Kostery (dwór murowany, park resztki drzewostanu) - II połowa XIX wieku Park dworski w miejscowości Mokrzk i grodzisko nizinne XIX wiek, stanowisko archeologiczne, Park dworski w miejscowości Nagórki Dobrskie - XIX wiek, Zespół dworsko parkowy w miejscowości Psary - XIX wiek, Rogotwórsk (kościół, cmentarz przykościelny) XIX w, Park dworski w miejscowości Tupadły. Ponadto na terenie Gminy rozpoznano 27 wartościowych stanowisk archeologicznych, które są usytuowane w miejscowościach: Wrogocin, Psary, Chudzynek oraz Mokrzk. 4.7. Analiza zagospodarowania przestrzennego Gminy 4.7.1. Struktura zagospodarowania przestrzennego Gminy Ze względu na charakter Gminy miejsko wiejski wyróżnia się dwa układy przestrzenne: przestrzenny układ miasta a oraz przestrzenny układ obszarów wiejskich Gminy. jest głównym ośrodkiem administracyjno usługowym Gminy, koncentrujące zabudowę mieszkaniową oraz usługi ponadpodstawowe i podstawowe dla obsługi ludności i rolnictwa. Ważnym ośrodkiem w systemie obsługi ludności pozostaje wieś Łęg Probostwo WESTMOR CONSULTING 17
koncentrująca działalność inwestycyjną i produkcyjno usługową, a także Świerczynek. Tereny wiejskie w obszarze wsi Świerczynek, Łęg Probostwo i Łęg Kościelny podlegają urbanizacji ekonomicznej (miejsca pracy w działalności gospodarczej). Z punktu widzenia zagospodarowania przestrzennego ważna jest też rosnąca wielofunkcyjność obszarów wsi. 4.7.2. Formy użytkowania terenu W granicach administracyjnych Gmina zajmuje powierzchnię 143 km 2, z czego na teren Miasta przypada ok. 10 km 2. Dominującą formę użytkowania gruntów Gminy stanowią tereny rolnicze ponad 13 129 ha (83,88% powierzchni gminy). Lasy i grunty leśne zajmują powierzchnię prawie 561,45 ha (co stanowi 3,92% powierzchni gminy). W skład pozostałych terenów wchodzą obszary mieszkaniowe i usługowe oraz nieużytki, które stanowią 7,82% powierzchni Gminy. Wykres 1. Struktura gruntów na terenie Miasta i Gminy (dane z 2010 r.) Źródło: Dane Urzędu Miasta i Gminy w ie Struktura użytków rolnych przedstawia się następująco: grunty orne zajmują powierzchnię 11 021,59 ha (co stanowi 76,97% powierzchni gminy), sady zajmują powierzchnię 12,54 ha (co stanowi 0,09% powierzchni gminy), łąki zajmują powierzchnię 485,02 ha (co stanowi 3,39% powierzchni gminy), WESTMOR CONSULTING 18
pastwiska zajmują powierzchnię 1 119,02 ha (co stanowi 7,81% powierzchni gminy). 4.8. Demografia Wg danych GUS teren Gminy w 2010 roku był zamieszkiwany przez ogólną liczbę ludności wynoszącą 8319, z czego kobiety stanowiły 50,39% a mężczyźni 49,61%. zasiedlało ponad 34,8% mieszkańców Gminy: ponad 35,9% kobiet i 33,7% mężczyzn. Jak wynika z danych przedstawionych w tabeli 1 liczba ludności z roku na rok spada. W 2010 r. w stosunku do roku 2004 liczba ta spadła o 295 mieszkańców, co daje średnioroczny spadek o ok. 50 mieszkańców. Spadek w 2010 r. w stosunku do 2004 odnośnie ogólnej liczby mieszkańców wyniósł 3,42%, w tym 3,88% kobiet i 2,96% mężczyzn. Ludność zamieszkująca miasto w 2010 r. spadła o 3,91% w stosunku do 2004 r., przy czym liczba kobiet o 4,26% a mężczyzn o 3,53%. Biorąc pod uwagę tereny wiejskie również zaobserwowano spadek liczby ludności o 3,16%, w tym 3,66% kobiet i 2,67% mężczyzn. Spadek liczby ludności wynika głównie ze sporego, ujemnego salda migracji wewnętrznej. W latach 2004 2010 migracja dotyczyła w 65,7% kobiet i 34,3% mężczyzn. W latach 2004 2010 na terenie Gminy zameldowało się 659 osób, z czego 34,9% stanowiły zameldowania z miast a z obszarów wiejskich 65,1%. Niestety liczba wymeldowań z Gminy była większa niż zameldowań i wynosiła w tych latach 1032 osoby, z czego 55,5% to były wymeldowania do miast a 44,5% stanowiły wymeldowania na tereny wiejskie. Po 2007 r. dostrzec można niewielki spadek tempa wymeldowań. W wyniku zmniejszającej się liczby mieszkańców ogólny wskaźnik gęstości zaludnienia gminy zmniejszył się z 60 os/km 2 w 2004 r. do 58 os/km 2 w roku 2010. W 2010 r. biorąc pod uwagę wskaźnik wyrażający liczbę urodzeń na 1000 mieszkańców jest zauważalny wzrost o 22,4% w stosunku do 2004 r. Wzrostowi o 37,1% uległ również wskaźnik wyrażający liczbę zgonów na 1000. Na terenie gminy dostrzec można wzrost liczby osób w wieku produkcyjnym i poprodukcyjnym. Szczegółowe dane dotyczące struktury demograficznej gminy w latach 2004 2010 prezentuje tabela 3. WESTMOR CONSULTING 19
Tabela 3. Struktura demograficzna Gminy w latach 2004-2010 Wyszczególnienie Obszar miejski i wiejski Obszar miejski Obszar wiejski Ludność w wieku nieprodukcyjnym na 100 osób w wieku produkcyjnym Ludność w wieku poprodukcyjnym na 100 osób w wieku przedprodukcyjnym Ludność w wieku poprodukcyjnym na 100 osób w wieku produkcyjnym Rok 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 Ludność Ogółem 8 614 8 593 8 533 8 488 8 411 8 351 8 319 Mężczyźni 4 253 4 242 4 206 4 203 4 172 4 143 4 127 Kobiety 4 361 4 351 4 327 4 285 4 239 4 208 4 192 Ogółem 3 016 3 005 2 946 2 950 2 938 2 900 2 898 Mężczyźni 1 444 1 448 1 409 1 423 1 413 1 391 1 393 Kobiety 1 572 1 557 1 537 1 527 1 525 1 509 1 505 Ogółem 5 598 5 588 5 587 5 538 5 473 5 451 5 421 Mężczyźni 2 809 2 794 2 797 2 780 2 759 2 752 2 734 Kobiety 2 789 2 794 2 790 2 758 2 714 2 699 2 687 Wskaźnik obciążenia demograficznego 70,5 68,9 68,5 67,3 65,5 64,2 63,2 62,3 63,1 65,4 67,1 68,0 72,0 71,8 27,1 26,7 27,1 27,0 26,5 26,9 26,4 Udział ludności wg ekonomicznych grup wieku w % ludności ogółem W wieku przedprodukcyjnym 25,5 25,0 24,6 24,1 23,6 22,7 22,5 W wieku produkcyjnym 58,6 59,2 59,4 59,8 60,4 60,9 61,3 W wieku poprodukcyjnym 15,9 15,8 16,1 16,2 16,0 16,4 16,2 Saldo migracji w ruchu wewnętrznym Ogółem -30-69 -70-66 -49-50 -39 Mężczyźni -2-37 -34-18 -13-18 -6 Kobiety -28-32 -36-48 -36-32 -33 Przyrost naturalny Ogółem 17 15 1 23-16 7 7 Mężczyźni 17 6-8 17-9 -2-10 Kobiety 0 9 9 6-7 9 17 Ludność wskaźniki modułu gminnego ludność na 1 km 2 60 60 59 59 59 58 58 WESTMOR CONSULTING 20
kobiety na 100 mężczyzn 103 103 103 102 102 102 102 małżeństwa na 1000 ludności 7,1 6,3 5,5 8,8 6,8 7,4 5,5 urodzenia żywe na 1000 ludności 11,6 13,4 12,1 13,5 12,9 11,0 14,2 zgony na 1000 ludności 9,7 11,7 12,0 10,8 14,8 10,2 13,3 przyrost naturalny na 1000 ludności 1,9 1,7 0,1 2,7-1,9 0,8 0,8 Źródło: Dane GUS. Według danych GUS ponad 35% osób zameldowanych na terenie Gminy, to mieszkańcy Miasta. Pozostałe 43 miejscowości charakteryzują się zarówno zróżnicowaną liczbą mieszkańców jak i zróżnicowaną strukturą demograficzną największy odsetek ludności w wieku przedprodukcyjnym występuje w miejscowości Nagórki-Olszyny (39,7%), natomiast najmniejszy w miejscowości Kozłówko (14,7%). Tabela 4. Struktura demograficzna poszczególnych miejscowości na terenie Miasta i Gminy w 2009 r. Lp Miejscowość Liczba ludności w 2009 r. Ogółem Kobiety Mężczyźni % udział liczby mieszkańców miejscowości w liczbie mieszkańców Gminy Udział ludności wg ekonomicznych grup wieku w % ludności ogółem w 2009 r. w wieku przedprodukcyj -nym w wieku produkcyj -nym w wieku poprodukcyj -nym 1 3 014 1 468 1 546 35,24% 21,5 65,4 13,1 2 Kozłowo 312 158 154 3,65% 28,2 54,5 17,3 3 Nagórki Dobrskie 304 155 149 3,55% 21,1 63,8 15,1 4 Psary 257 135 122 3,00% 23,0 63,0 14,0 5 Łęg Probostwo 253 127 126 2,96% 16,6 66,0 17,4 6 Świerczynek 246 118 128 2,88% 24,4 62,2 13,4 7 Chudzyno 231 116 115 2,70% 25,5 59,7 14,7 8 Karsy 209 103 106 2,44% 30,6 54,5 14,8 9 Mogielnica 206 111 95 2,41% 23,3 59,7 17,0 10 Kuchary 186 91 95 2,17% 23,7 53,8 22,6 11 Setropie 170 79 91 1,99% 29,4 54,1 16,5 12 Łęg Kościelny 164 87 77 1,92% 18,3 60,4 21,3 13 Brzechowo 159 82 77 1,86% 23,9 56,0 20,1 14 Kowalewo 152 82 70 1,78% 16,4 73,0 10,5 15 Nowa Wieś 149 71 78 1,74% 20,8 56,4 22,8 16 Wrogocin 137 67 70 1,60% 25,5 59,1 15,3 WESTMOR CONSULTING 21
17 Cieszewko 135 71 64 1,58% 34,1 45,2 20,7 18 Dobrosielice Pierwsze 128 70 58 1,50% 21,9 57,0 21,1 19 Krajkowo 124 60 64 1,45% 32,3 49,2 18,5 20 Maliszewko 123 60 63 1,44% 31,7 56,9 11,4 21 Małachowo 120 61 59 1,40% 32,5 54,2 13,3 22 Budkowo 118 58 60 1,38% 21,2 59,3 19,5 23 Tupadły 118 58 60 1,38% 20,3 58,5 21,2 24 Siemienie 109 56 53 1,27% 22,0 58,7 19,3 25 Niemczewo 107 56 51 1,25% 22,4 65,4 12,1 26 Mokrzk 106 54 52 1,24% 22,6 58,5 18,9 27 Chudzynek 100 53 47 1,17% 22,0 56,0 22,0 28 Cieszewo 100 50 50 1,17% 27,0 64,0 9,0 29 Dobrosielice Drugie 100 49 51 1,17% 25,0 57,0 18,0 30 Cieśle 96 54 42 1,12% 27,1 64,6 8,3 31 Biskupice 91 50 41 1,06% 23,1 57,1 19,8 32 Kłaki 86 45 41 1,01% 23,3 59,3 17,4 33 Borowo 83 37 46 0,97% 26,5 55,4 18,1 34 Wilkęsy 81 42 39 0,95% 23,5 61,7 14,8 35 Nagórki-Olszyny 68 40 28 0,80% 39,7 48,5 11,8 36 Rogotwórsk 61 36 25 0,71% 27,9 59,0 13,1 37 Świerczyn 59 29 30 0,69% 15,3 66,1 18,6 38 Stanisławowo 58 30 28 0,68% 22,4 50,0 27,6 39 Dziewanowo 54 28 26 0,63% 25,9 55,6 18,5 40 Mlice-Kostery 53 26 27 0,62% 15,1 64,2 20,8 41 Brelki 51 26 25 0,60% 33,3 47,1 19,6 42 Świerczyn-Bęchy 41 23 18 0,48% 22,0 58,5 19,5 43 Kozłówko 34 19 15 0,40% 14,7 67,6 17,6 44 Stare Sokolniki 0 0 0 0,00% 0,0 0,0 0,0 Źródło: Dane GUS. Liczba bezrobotnych w Gminie na koniec 2010 r. wynosiła 589 osób, z czego 48,2% stanowiły kobiety. Do 2008 roku na terenie Gminy obserwowany był znaczny spadek bezrobocia. Natomiast w danych dotyczących liczby bezrobotnych w 2009 r. widoczne są już WESTMOR CONSULTING 22
skutki światowego kryzysu gospodarczego, w następstwie którego liczba bezrobotnych w Gminie zwiększyła się rok do roku o 21,9%. Udział osób bezrobotnych zarejestrowanych w analizowanym obszarze w 2009 r. był znacznie wyższy niż w przypadku powiatu płockiego (10,5%) czy województwa mazowieckiego (6,7%). Tabela 5. Struktura bezrobocia w Mieście i Gminie Rok Wyszczególnienie 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 Bezrobotni zarejestrowani Ogółem 1 033 991 820 687 487 594 589 Mężczyźni 505 468 352 275 190 299 305 Kobiety 528 523 468 412 297 295 284 Udział bezrobotnych zarejestrowanych w liczbie ludności w wieku produkcyjnym [%] Ogółem 20,4 19,5 16,2 13,5 9,6 11,7 BD Mężczyźni 18,8 17,4 13,1 10,2 7,0 10,9 BD Kobiety 22,3 21,8 19,6 17,3 12,6 12,6 BD Źródło: Dane GUS. Wykres 2. Struktura bezrobocia na terenie Miasta i Gminy w latach 2004-2010 Źródło: Dane GUS. WESTMOR CONSULTING 23
4.9. Sytuacja gospodarcza Na terenie Gminy na koniec 2010 roku działało 379 podmiotów gospodarczych, z czego 6% w sektorze publicznym a 94% w sektorze prywatnym. Liczba podmiotów gospodarczych w 2010 roku zmniejszyła się o 23 w stosunku do roku 2004. Największy spadek był w roku 2007 o 9 podmiotów gospodarczych, natomiast w 2010 r znacznie wzrosła liczba podmiotów gospodarczych o 21 podmioty w stosunku do roku 2009. Tabela 6 przedstawia strukturę działalności gospodarczej prowadzonej w sektorze publicznym i prywatnym w Gminie. Tabela 6. Struktura działalności gospodarczej według sektorów w Gminie Wyszczególnienie Rok 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 Liczba podmiotów gospodarczych 385 372 373 364 365 358 379 Sektor publiczny podmioty gospodarki narodowej ogółem państwowe i samorządowe jednostki prawa budżetowego ogółem 23 23 23 22 23 23 23 12 12 12 12 13 13 13 spółki handlowe 1 1 1 0 0 0 0 Sektor prywatny podmioty gospodarki narodowej ogółem osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą 362 349 350 342 342 335 356 301 292 292 280 280 271 286 spółki handlowe 10 9 9 12 12 12 13 spółki handlowe z udziałem kapitału zagranicznego 1 1 1 2 1 1 1 spółdzielnie 5 5 5 5 5 5 5 stowarzyszenia i organizacje społeczne 14 14 14 15 15 16 17 Źródło: Dane GUS. Dane dotyczące struktury działalności gospodarczej według sektorów w Gminie w latach 2004 2009 przedstawia tabela 7 i wykres 3. Prywatna działalność gospodarcza prowadzona na terenie Gminy koncentruje się głównie na handlu, przetwórstwie WESTMOR CONSULTING 24
przemysłowym oraz budownictwie. Analizując tabelę 7 dostrzec można dynamiczny rozwój przetwórstwa przemysłowego oraz budownictwa. PKD 2004 Tabela 7. Struktura działalności gospodarczej według sektorów w Gminie w latach 2004-2009 (wg PKD 2004) Wyszczególnienie 2004 2005 2006 2007 2008 2009 A Rolnictwo 28 26 25 23 23 29 D Przetwórstwo przemysłowe 35 31 35 40 37 48 E Wytwarzanie i zaopatrywanie w energię elektryczną, gaz, wodę 2 2 2 2 2 3 F Budownictwo 31 29 32 31 41 48 G Handel hurtowy i detaliczny, naprawa pojazdów 142 136 129 133 132 110 H Hotele i restauracje 5 4 3 3 2 1 I Transport, gospodarka magazynowa, łączność 30 28 26 26 25 20 J Pośrednictwo finansowe 9 10 9 11 10 10 K Obsługa nieruchomości, wynajem i usługi związane z prowadzeniem działalności gospodarczej 41 48 52 34 34 29 L Ubezpieczenia 11 11 11 12 12 12 M Edukacja 12 12 13 13 13 13 N Ochrona zdrowia 13 13 14 14 13 14 O Działalność usługowa komunalna, społeczna, pozostała 26 22 22 22 21 21 RAZEM 385 372 373 364 365 358 Źródło: Dane GUS. WESTMOR CONSULTING 25
Wykres 3. Struktura działalności gospodarczej na terenie Gminy w 2010 roku Źródło: Dane GUS WESTMOR CONSULTING 26
Tabela 8. Podmioty gospodarcze zarejestrowane w poszczególnych miejscowościach Miasta i Gminy w 2009 r. (na podstawie danych GUS)
Legenda: Zmiany wskaźników dotyczących aktywności gospodarczej mieszkańców Gminy w latach 2009-2010, na tle danych dla kraju, województwa i powiatu prezentuje tabela 9. Tabela 9. Podmioty gospodarcze - wskaźniki Wyszczególnienie J.m. Gmina Powiat Płocki Województwo Mazowieckie Podmioty wpisane do rejestru REGON na 10 tys. ludności Jednostki nowo zarejestrowane w rejestrze REGON na 10 tys. ludności Jednostki wykreślone z rejestru REGON na 10 tys. ludności jed. gosp. jed. gosp. jed. gosp. Polska 2009 2010 2009 2010 2009 2010 2009 2010 429 456 537 576 1238 1299 981 1024 62 59 72 78 100 127 92 105 71 36 58 45 103 64 94 62 Źródło: Dane GUS Warunki środowiskowe oraz tradycja wpłynęły na rolniczy charakter gminy. Obecnie w Gminie funkcjonuje wiele specjalistycznych gospodarstw, produkujących na wysokim, europejskim poziomie mleko i tuczniki. Lokalne gospodarstwa są także zapleczem dla cukrowni. WESTMOR CONSULTING 28
4.10. Infrastruktura techniczno inżynieryjna Gminy INFRASTRUKTURA SIECIOWA: WODOCIĄGI, KANALIZACJA Gmina i zaopatrywana jest w wodę w systemie wodociągów grupowych opartych na stacjach wodociągowych i hydroforni zlokalizowanych w miejscowościach: Łęg Probostwo, Maliszewko,, Wrogocin, Karsy. Ujęcie wody w ie ze względu na złą jakość wody, wysokie koszty uzdatniania oraz niska wydajność planowane jest do zamknięcia, a zapotrzebowanie pokrywać będą ujęcia w Maliszewku i w Karsach. Wskaźnik zwodociągowania gminy wynosi 98%. Program perspektywicznego zaspokojenia potrzeb zaopatrzenia w wodę mieszkańców oparty jest na istniejących ujęciach. W latach 2004-2009 długość rozdzielczej sieci wodociągowej zwiększyła się o 13,4 km. Uporządkowaną gospodarkę ściekową reprezentuje obecnie oczyszczalnia ścieków w ie, o przepustowości docelowej 400 m 3 /d typu BIOBLOK oraz oczyszczalnia ścieków w Krajkowie, o pojemności 15 m 3 typu EKOPAN. Oczyszczalnia ścieków w ie posiada punkt zlewny, co umożliwia dowóz ścieków z terenów zainwestowanych nieskanalizowanych, a więc z obszarów wiejskich gminy. Sieć kanalizacyjna znajduje się obecnie wyłącznie na terenie miasta, które jest prawie w 100% skanalizowane. Na terenie zabudowy rozproszonej ścieki gromadzone są w zbiornikach, nie zawsze szczelnych. Indywidualne, przydomowe oczyszczalnie ścieków funkcjonują głównie na obszarach wiejskich Gminy (obecnie na tych obszarach jest ich 7 szt.) a w kolejnych latach planowana jest dalsza budowa tego typu infrastruktury przez przedsiębiorców oraz właścicieli prywatnych nieruchomości. WESTMOR CONSULTING 29
Na terenie Gminy funkcjonują ponadto następujące obiekty związane z gospodarką ściekową: oczyszczalnia ścieków RLM 75 w Psarach, oczyszczalnia ścieków technologicznych mechaniczno biologiczna na terenie zakładów OLEWNIK, hydroponiczna oczyszczalnia ścieków typu Ekopan wraz z kanalizacją sanitarną w miejscowości Krajkowo, hydroponiczna oczyszczalnia ścieków w Łęgu Probostwie przy Zespole Szkół. Tabela 10. Wyposażenie Gminy w infrastrukturę techniczną w latach 2004-2010 Wyszczególnienie Jedn. miary Wodociągi Rok 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 Długość czynnej sieci rozdzielczej km 182,1 189,3 189,3 193,8 195,4 195,5 197,9 Połączenia prowadzące do budynków mieszkalnych Woda dostarczona gospodarstwom domowym Ludność korzystająca z sieci wodociągowej Ludność korzystająca z sieci wodociągowej w miastach szt. 1 759 1 790 1 626 1 641 1 650 1 646 1 653 dam 3 245,0 243,0 290,0 295,0 275,9 280,3 301,9 osoba 7 003 7 009 6 956 6 932 6 877 6 827 6806 osoba 2 636 2 631 2 579 2 585 2 574 2 541 2540 Kanalizacja Długość czynnej sieci kanalizacyjnej km 8,7 8,7 11,7 11,7 11,7 11,9 11,9 Połączenia prowadzące do budynków mieszkalnych szt. 428 428 502 519 529 571 576 Ścieki odprowadzone dam 3 59,0 47,8 50,0 81,9 83,7 71,6 102 Ludność korzystająca z sieci kanalizacyjnej Ludność korzystająca z sieci kanalizacyjnej w miastach Sieć wodociągowa osoba 1 558 1 552 1 721 1 745 1 750 1 778 1 783 osoba 1 558 1 552 1 721 1 745 1 750 1 778 1 783 Sieć rozdzielcza na 100 km 2 Ogółem km 127,2 132,2 131,9 135,1 136,2 136,2 137,9 W miastach km 88,2 105,8 105,7 110,9 110,9 110,9 111,9 Na wsi km 130,0 134,1 133,8 136,8 138,0 138,1 139,8 WESTMOR CONSULTING 30
Sieć kanalizacyjna Ogółem km 6,1 6,1 8,2 8,2 8,2 8,3 8,3 W miastach km 90,2 90,2 121,2 121,2 121,2 123,3 123,3 Na wsi km 0,0 0,0 0,0 0,0 0,0 0,0 0,0 Źródło: Dane GUS. ZAOPATRZENIE W PALIWA GAZOWE Na terenie Miasta i Gminy nie funkcjonuje sieć gazowa, dlatego mieszkańcy korzystają z gazu płynnego przechowywanego w butlach lub zbiornikach przydomowych. Pomimo iż planowane jest zaopatrzenie Gminy i Miasta w gaz przewodowy poprzez budowę sieci gazociągowej średniego ciśnienia, dotychczas nie sporządzono koncepcji gazyfikacji analizowanego obszaru. Zaopatrzenie Miasta i Gminy w gaz wiąże się z koniecznością doprowadzenia na teren Gminy sieci gazowej wysokiego ciśnienia i wybudowania stacji redukcyjno pomiarowej I stopnia. Gazyfikacja przedmiotowego obszaru będzie możliwa w oparciu o sieć gazową średniego ciśnienia w miejscowości Staroźreby. ZAOPATRZENIE W CIEPŁO Na terenie Miasta i Gminy, poza prywatną siecią ciepłowniczą obsługującą budynki usytuowane przy dwóch ulicach w ie, nie funkcjonuje system zbiorowego zaopatrywania w energię cieplną. System ciepłowniczy Miasta i Gminy oparty jest na systemie kilku indywidualnych małych kotłowni lokalnych, głównie opalanych węglem lub olejem opałowym. Dla wielorodzinnych budynków mieszkalnych i spółdzielni mieszkaniowej źródłem ciepła są kotłownie spółdzielcze, dla budynków komunalnych - kotłownie komunalne. Sieć ciepłownicza, zarządzana przez prywatnego przedsiębiorcę, występuje wyłącznie na terenie Miasta i zaopatruje w ciepło budynki usytuowane przy ul. Padlewskiego i ul. Spółdzielczej. Odbiorców ciepła zlokalizowanych na terenie Gminy można podzielić na następujące kategorie: a) odbiorcy ciepła na cele bytowe, w tym budynki jednorodzinne do celów ogrzewania pomieszczeń i przygotowania ciepłej wody użytkowej, b) instytucje użyteczności publicznej (oświata, urząd) do celów ogrzewania pomieszczeń i przygotowania ciepłej wody użytkowej, WESTMOR CONSULTING 31
c) podmioty gospodarcze. Odbiorcy ciepła na cele bytowe są jednocześnie jego producentami. Budynki mieszkalne jednorodzinne ogrzewane są za pomocą indywidualnych kotłowni niskotemperaturowych, wykorzystujących różne rodzaje paliwa. W ostatnich latach istotnie wzrosło zainteresowanie wykorzystaniem odnawialnych źródeł energii na potrzeby ogrzewania budynków i przygotowania ciepłej wody użytkowej. Sytuacja ta wynika z coraz atrakcyjniejszych cen ekologicznych instalacji i jednocześnie coraz wyższych kosztów ogrzewania tradycyjnymi paliwami. Nie bez znaczenia jest także coraz większa świadomość mieszkańców Gminy w zakresie ochrony środowiska, która wraz z czynnikiem ekonomicznym wpływa na coraz powszechniejsze stosowanie instalacji solarnych, pomp ciepła oraz kotłów opalanych biomasą. Spośród budynków użyteczności publicznej usytuowanych na terenie Miasta i Gminy w instalację solarną wyposażony jest obecnie tylko budynek Miejsko-Gminnego Przedszkola w ie oraz budynek szatni przy Miejskim Ośrodku Sportu i Rekreacji w ie. Natomiast Szkoła Podstawowa w Cieszewie koło a, korzysta z kotłowni na biomasę, która zaspakaja 90% zapotrzebowania budynku na ciepło. ZAOPATRZENIE W ENERGIĘ ELEKTRYCZNĄ Obszar Miasta i Gminy zaopatrywany jest w energię elektryczna za pomocą dwóch linii magistralnych SN-15 [kv] relacji: GPZ 110/15 Płock [Przemysłowa] GPZ 110/15 [kv] Raciąż i GPZ 110/15 [kv] Staroźreby GPZ 110/15 [kv] Raciąż. Stan techniczny tych linii oceniany jest jako przeciętny. Obecna infrastruktura zaspakaja obecne zapotrzebowanie na energię elektryczną, zgłaszane przez odbiorców indywidualnych, instytucjonalnych jak i podmioty gospodarcze. INFRASTRUKTURA DROGOWA I TRANSPORT Infrastruktura drogowa na terenie Miasta i Gminy obejmuje: 28,037 km dróg krajowych, 50,703 km dróg powiatowych, 119,552 km dróg gminnych. Przez obszar Miasta i Gminy nie przebiegają drogi wojewódzkie. Szczegółowe zestawienie dróg usytuowanych na terenie Gminy prezentuje tabela 11. WESTMOR CONSULTING 32
Tabela 11. Infrastruktura drogowa na terenie Miasta i Gminy L.p. Nowy numer drogi Stary numer drogi Droga relacji / nazwa drogi / miasto Drogi krajowe 1 10 Granica państwa Lubieszyn Szczecin - Toruń - Płońsk 2 60 Łęczyca Płock Ciechanów Ostrów Mazowiecka Drogi powiatowe 1 3759W Szumanie Słupia Bielsk 2 6914W Gutowo Lelice 3 2994W Koziebrody Pijawnia 4 2996W Mogielnica Brzechowo 5 2998W Gralewo Mystkowo 6 2911W Goślice Smolino Sędek Kłaki 7 2913W Jaroszewo Biskupie Brzechowo 8 2914W Kłaki Staroźreby 9 2917W Rogotwórsk Bromierzyk 10 2921W Smolino Psary Drogi gminne 1 290501W Siemienie droga powiatowa nr 3759W 2 290502W Mogielnica Kowalewo - Kisielewo 3 290503W (Kosmaczewo) - gr. gminy droga powiatowa nr 2993W 4 290504W gr. gminy - Dobrosielice Pierwsze 5 290505W Dobrosielice-Zalesie - dr. krajowa nr 10 6 290506W Dziewanowo - Dobrosielice 7 290507W Dobrosielice Pierwsze - Świerczynek 8 290508W Świerczynek - Świerczyn 9 290509W dr. krajowa nr 10 - Nowa Wieś - 10 290510W gr. gminy Siemki - Nowa Wieś 11 290511W Nowa Wieś Kuchary Budkowo - dr. krajowa nr 60 12 290512W Cieśle - gr. gminy - (Żukowo-Strusie) 13 290513W Budkowo - Niemczewo WESTMOR CONSULTING 33
14 290514W Tupadły Niemczewo - Karsy 15 290515W Karsy - gr. gminy - (Bogucin) 16 290516W Niemczewo - gr. gminy - (Młodochowo) 17 290517W Łęg Kasztelański - Mokrzk 18 290518W Kowalewo - Łęg Probostwo - Mokrzk 19 290519W Łęg Probostwo - Psary 20 290520W Dziewanowo Brelki - Łęg Probostwo 21 290521W Brelki Gawrony - Świerczynek 22 290522W Świerczyn przez wieś - (dr. krajowa nr 60) 23 290523W Świerczynek - Kłaki 24 290524W Brelki - Kozłówko 25 290525W Łęg Probostwo Kozłowo - Biskupice 26 290526W Psary Brzechowo Setropie - Tupadły 27 290527W Kozłowo - Cieszewko 28 290528W Nagórki - Tupały 29 290529W (Nowe Młodochowo) - gr. gminy -Nagórki Dobrskie - Warszewka 30 290530W Wrogocin - Rogotwórsk 31 290531W Rogotwórsk - gr. gminy - (Wępiły) 32 290532W Rogotwórsk - Stare Sokolniki 33 290533W Setropie - Wrogocin 34 290534W Wrogocin - Małachowo Górne 35 290535W Brzechowo Cieszewo Maliszewko - dr. powiatowa nr 2914W 36 290536W Borowo - gr. gminy - (Przeciszewo) 37 290537W Mlice Kostery Mokrzk - Krajkowo 38 290538W Chudzynek - gr. gminy - dr. powiatowa nr 2911W 39 290539W (Dziedzice) - gr. gminy Krajkowo Chudzyno 40 290540W Chudzyno - gr. gminy 41 290541W (Kleniewo) - gr. gminy - Chudzyno 42 290542W gr. gm. - droga krajowa nr 10 43 290543W - Dobrosielice - Kowalewo 44 290544W ul. Kryskich 45 290545W ul. Św. Stanisława Kostki WESTMOR CONSULTING 34
46 290546W ul. Heleny Mniszkówny Źródło: Dane Urzędu Miasta i Gminy w ie Obszar Miasta i Gminy charakteryzuje się rozbudowaną infrastrukturą drogową, zapewniającą wysoką dostępność obszarów Gminy pod zabudowę inwestycyjną i mieszkaniową oraz zapewniającą dobre powiązania komunikacyjne z innymi ośrodkami miejskimi. Rysunek 4. Sieć drogowa województwa mazowieckiego Źródło: Mapa opracowana przez Biuro Geodety Województwa Mazowieckiego w Warszawie Transport publiczny na terenie Miasta i Gminy realizowany jest przez 5 linii autobusowych PKS. Transport kolejowy na analizowanym obszarze nie funkcjonuje. 4.11. Gospodarka odpadami Odpady w sektorze komunalnym Źródłami wytwarzanych odpadów komunalnych są: gospodarstwa domowe (w których powstają między innymi takie odpady jak: wielkogabarytowe oraz odpady niebezpieczne), obiekty infrastruktury, WESTMOR CONSULTING 35
obszary ogrodów, parków, cmentarzy, targowisk, ulice i place. Według Sprawozdania z realizacji gminnego PGO za lata 2009-2010 ilość zmieszanych odpadów zebranych na terenie Miasta i Gminy w 2010 to 1103,17 Mg. W 2011 r. zebrano natomiast łącznie 1241,94 Mg zmieszanych odpadów komunalnych (z czego: 1187,89 Mg REMONDIS DROBIN Komunalna Sp. z o.o, 54,05 Mg SITA PGK Sp. z o.o.) Na terenie Gminy funkcjonuje składowisko odpadów komunalnych w Cieszewie. Odpady niesegregowane oraz surowce wtórne są dostarczane na składowisko w Cieszewie. Ponadto na terenie Gminy działają 3 firmy prowadzące działalność w zakresie odzysku odpadów: 1. REMONDIS DROBIN Komunalna Sp. z o.o. prowadzący odzysk odpadów z mechanicznej obróbki (np. obróbki ręcznej, sortowania, zgniatania, granulowania) nie ujętych w innych grupach takich jak papier i tektura, tworzywa sztuczne i guma, szkło, 2. Zakład Przetwórstwa Mięsa OLEWNIK-BIS prowadzący odzysk odpadów z przygotowania i przetwórstwa produktów spożywczych pochodzenia zwierzęcego takich jak odpadowa tkanka zwierzęca, osady z zakładowych oczyszczalni ścieków; oraz odpadów opakowaniowych (włącznie z selektywnie gromadzonymi komunalnymi odpadami opakowaniowymi), takich jak opakowania z papieru i tektury, z drewna, 3. MILBERA sp. z o.o. zajmujący się zbiórką odpadów stalowych i metali kolorowych. W 2010 r. zorganizowanym systemem zbierania odpadów komunalnych objętych było 1081 mieszkańców Miasta i Gminy, natomiast w 2011 r. 1139 mieszkańców (70% ogólnej liczby mieszkańców Miasta i Gminy). Systemem selektywnej zbiórki odpadów komunalnych objętych jest ok. 95% nieruchomości na terenie Miasta i Gminy. Selektywna zbiórka odpadów jest prowadzona od 1996 r. Odpady są zbierane w 28 pojemnikach o pojemności 1,1 m 3, opróżnianych 1-3 razy w miesiącu, w zależności od potrzeb. Tabela 12. przedstawia masę odpadów zebranych selektywnie w 2010 i 2011 r., w gniazdach z pojemnikami do selektywnej zbiórki. WESTMOR CONSULTING 36
Tabela 12. Masa zebranych odpadów z podziałem na rodzaje Rodzaj odpadów Masa odpadów komunalnych zebranych selektywnie w Mg Wg stanu na 31.12.2010r. Masa odpadów komunalnych zebranych selektywnie w Mg Wg stanu na 31.12.2011r. Papier i tektura - - Szkło 9,04 4,96 Tworzywa sztuczne 11,78 13,50 Metale - - Odpady wielkogabarytowe - - Odpady niebezpieczne - - Odpady ulegające biodegradacji - - Inne: - - RAZEM 20,82 18,46 W Gminie nie wdrożono systemu selektywnego zbierania odpadów komunalnych ulegających biodegradacji, w tym odpadów zielonych i odpadów organicznych z gospodarstw domowych, ponieważ gmina ma charakter typowo rolniczy i odpady są zagospodarowane we własnym zakresie. Odpady zielone jak i odpady organiczne z gospodarstw są wykorzystywane u źródła ich powstawania poprzez wykorzystywanie ich do celów: nawożenie gruntów, kompostowanie w przydomowych kompostownikach, konsumpcja przez zwierzęta gospodarskie. Na terenie Miasta i Gminy prowadzona jest zbiórka liści z ulic miasta. Na terenie Gminy wdrożono system selektywnego zbierania odpadów niebezpiecznych z gospodarstw domowych, funkcjonujący w formie Mobilnych Objazdowych Punktów Zbierania Odpadów, które dwa razy w roku umożliwiają zbiórkę odpadów o kodzie 19 12 04 oraz 19 12 05. Baterie i akumulatory zbierane są w pojemnikach przeznaczonych do tego celu, rozstawionych w placówkach oświatowych działających na terenie gminy oraz w siedzibie Urzędu Miasta i Gminy w ie. Zebrane baterie przekazywane są do REBA Organizacja Odzysku S.A. WESTMOR CONSULTING 37
Gospodarka odpadami zawierającymi azbest Gmina zatwierdziła Uchwałą Nr 159/XXXIV/09 Rady Miejskiej w drobinie z dnia 19 lutego 2009 r. w sprawie przyjęcia Programu usuwania wyrobów zawierających azbest z terenu Miasta i Gminy na lata 2008-2032. W latach 2004 i 2008 na terenie Miasta i Gminy na zasadzie spisu z natury przeprowadzona została inwentaryzacja wyrobów zawierających azbest. Tabela 13. przedstawia zestawienie ilościowe wyrobów zawierających azbest. Tabela 13. Ilość wyrobów zawierających azbest w m2 Stan na 31.12.2010 r. 339 400,03 Stan na 31.12.2011 r. 335 566,58 Ilość usunięta w 2010 r. 300 Ilość usunięta w 2011 r. 3 833,45 Działalność Samorządu ma na celu wspomaganie mieszkańców w realizacji obowiązku ustawowego, z którego wynika iż wszystkie wyroby zawierające azbest powinny być usunięte na koszt właściciela. Realizując postawione sobie zadanie Urząd Miasta i Gminy przystąpił w 2010 o 2011 r. do realizowanego przez Związek Gmin zadania Kompleksowa usługa w zakresie demontażu, transportu, unieszkodliwiania pokryć dachowych zawierających azbest, z którego w 2010 roku skorzystało 26 mieszkańców gminy. W 2011 roku złożono wnioski o dotację dla kolejnych 36 osób. Gmina prowadzi działania informacyjne w zakresie usuwania wyrobów zawierających azbest (informacje o obowiązkach właścicieli nieruchomości, na terenie których znajdują się wyroby zawierające azbest, informacje o szkodliwości azbestu, informacje o możliwości uzyskania dofinansowania do usunięcia i unieszkodliwienia wyrobów zawierających azbest) w formie plakatów na tablicach ogłoszeń, okólników za pośrednictwem sołtysów, Gminnego Biuletynu Informacyjnego KONTAKT, w trakcie spotkań informacyjnych z sołtysami oraz za pośrednictwem strony internetowej: www.drobin.pl. Postępowanie z padłymi zwierzętami Bezpośredni odbiór padłych zwierząt następuje przez uprawnioną firmę zewnętrzną po zgłoszeniu telefonicznym: firma: PPH HETMAN Sp. z o.o. z/s Florianów 24, 99-311 Bedlno. Umowa z ww. podmiotem na odbiór i unieszkodliwianie padłych sztuk zwierząt gospodarskich jest podpisywana corocznie, natomiast umowa z ww. podmiotem na odbiór WESTMOR CONSULTING 38
i unieszkodliwianie padłych zwierząt: ptactwo, koty, psy - podpisana jest na czas nieokreślony. W 2010 r. z terenu gminy zebrano 7 padłych zwierząt, natomiast w 2011 r. - 3. Odzysk i unieszkodliwianie odpadów Odpady zebrane z terenu gminy poddawane są procesom unieszkodliwiania i składowania na Składowisku Odpadów Komunalnych w Cieszewie. Właściciel i zarządca: REMONDIS Komunalna Sp. z o.o., ul. Tupadzka 7, 09-210. Baterie przekazane do REBA Organizacja Odzysku S.A., ul. Kubickiego 19 lok. 16, 02-954 Warszawa. Odpady elektroniczne przekazane są do REMONDIS Electrorecycling Sp. z o.o. ul. Zawodzie 16, 02-981 Warszawa, Zakład Przetwarzania w Łodzi, ul. Pryncypialna 132/134, 93-373 Łódź. Zakład Przetwórstwa Mięsa OLEWNIK-BIS Anna Olewnik Mikołajewska, Świerczynek 10A, 09-210 prowadzi odzysk odpadów (pochodzących wyłącznie z własnego przedsiębiorstwa) z przygotowania i przetwórstwa produktów spożywczych pochodzenia zwierzęcego, takich jak: odpadowa tkanka zwierzęca, osady z zakładowych oczyszczalni ścieków; oraz odpadów opakowaniowych (włącznie z selektywnie gromadzonymi komunalnymi odpadami opakowaniowymi), takich jak: opakowania z papieru i tektury, z drewna. Natomiast MILBERA Sp. zo.o. prowadzi skup oraz przekazuje do recyklingu żelazo i stal. W związku z tym, że w dniu 1 stycznia 2012 r. weszła w życie znowelizowana ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach wprowadzone zostaną radykalne zmiany w gospodarowaniu odpadami komunalnymi. Zmiany te wprowadzane będą jednak stopniowo. Obowiązki i uprawnienia (m.in. do stanowienia aktów prawa miejscowego) związane z gospodarowaniem odpadami narzucone na Gminę realizował będzie Związek Gmin Regionu Płockiego. Nastąpi to w chwili przekazania zakresu obowiązków przez Gminę w postaci uchwały Rady Gminy. Od 1 stycznia 2012 r. w miejsce zezwoleń wydawanych przez Burmistrza Gminy i Miasta prowadzony jest rejestr działalności regulowanej polegającej na świadczeniu usług WESTMOR CONSULTING 39
w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, znajdujących się na terenie Gminy. Oznacza to, że przedsiębiorcy, którzy będą chcieli rozpocząć prowadzenie działalności w zakresie odbioru odpadów komunalnych, będą zobowiązani złożyć w Urzędzie Miasta i Gminy w ie wniosek o wpis do rejestru działalności regulowanej. Nie dotyczy to przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenia na odbiór odpadów komunalnych przed dniem wejścia w życie znowelizowanej ustawy. Zezwolenia te zachowują ważność do końca 2012 roku. W Gminie odbiór odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości na nowych zasadach zacznie obowiązywać od dnia 1 lipca 2013 r. Wówczas właściciele nieruchomości będą obowiązani wnosić do gminy tzw. opłatę za gospodarowanie odpadami wyliczoną w składanych do gminy deklaracjach. W zamian za opłatę Gmina przejmie obowiązki właściciela nieruchomości w zakresie gospodarowania odpadami komunalnymi. Wspomniana opłata uwzględniać będzie koszty odbioru, transportu, zbierania, odzysku i recyklingu odpadów. Metodę ustalenia opłaty, stawkę opłaty, termin, częstotliwość i tryb uiszczania opłaty oraz wzór deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi ustali Rada Gminy w drodze uchwały. W myśl zapisów nowej ustawy Gmina ma obowiązek objąć wszystkich właścicieli nieruchomości na swoim terenie systemem gospodarowania odpadami komunalnymi. Nowe przepisy określają, iż wójt, burmistrz lub prezydent miasta musi zorganizować przetarg na odbieranie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości albo przetarg na odbieranie i zagospodarowanie tych odpadów. Dodatkowo Gmina będzie gospodarowała środkami pochodzącymi z opłat pobieranych od właścicieli nieruchomości, a od firm egzekwowała będzie odpowiednią jakość usług. Do czasu wprowadzenia nowego systemu właściciele nieruchomości będą rozliczać się za odbiór odpadów komunalnych z firmami wywozowymi, z którymi mają zawarte umowy. Znowelizowana ustawa wskazuje również, iż do zadań Gminy należeć będzie ustanowienie selektywnego zbierania odpadów komunalnych. Ma ono obejmować co najmniej takie frakcje z odpadów jak: papier, metal, tworzywa sztuczne, szkło i opakowania wielomateriałowe oraz odpady ulegające biodegradacji, a także tworzenie punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych oraz wskazywanie mieszkańcom, gdzie prowadzone będą punkty zbierania zużytych urządzeń elektrycznych i elektronicznych. WESTMOR CONSULTING 40
Nowelizacja ustawy wprowadza również obowiązek przedstawiania sprawozdań z realizacji powierzonych zadań zarówno przez marszałków województw, gminy, jak i przedsiębiorców odbierających odpady komunalne. Podmiot odbierający odpady komunalne od właścicieli nieruchomości jest zobowiązany do przedstawienia kwartalnych sprawozdań zawierających informacje dotyczące masy poszczególnych rodzajów odebranych odpadów komunalnych oraz sposobie ich zagospodarowania, masy odpadów komunalnych ulegających biodegradacji, liczby właścicieli nieruchomości, od których zostały odebrane odpady komunalne oraz właścicieli nieruchomości, którzy zbierają odpady komunalne w sposób niezgodny z regulaminem. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta sporządza roczne sprawozdanie z realizacji zadań z zakresu gospodarowania odpadami komunalnymi. Zawiera ono informacje przekazane przez podmioty odbierające odpady komunalne oraz informacje o osiągniętych poziomach odzysku i recyklingu oraz ograniczenia masy odpadów komunalnych ulegających biodegradacji przekazywanych do składowania, jak również informacje o ilości i rodzaju nieczystości ciekłych odebranych z obszaru danej gminy. Marszałek województwa jest obowiązany do sporządzenia rocznego sprawozdania z realizacji zadań z zakresu gospodarowania odpadami komunalnymi, zawierającego zsumowane informacje pochodzące ze sprawozdań sporządzanych przez wójtów, burmistrzów i prezydentów miast z terenu danego województwa. Nie realizowanie postanowień ustawy wiąże się z karami pieniężnymi nakładanymi przez organy administracyjne drogą decyzji administracyjnej. Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska może nałożyć na gminę karę w przypadku niezapewnienia osiągnięcia określonych poziomów odzysku i recyklingu oraz redukcji odpadów komunalnych ulegających biodegradacji kierowanych do składowania, jak również w przypadku niedopełnienia obowiązków sprawozdawczych. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta może nałożyć karę na przedsiębiorcę odbierającego odpady komunalne od właścicieli nieruchomości, gdy przedsiębiorca nie zapewni osiągnięcia określonych poziomów odzysku i recyklingu oraz redukcji odpadów komunalnych ulegających biodegradacji kierowanych do składowania, miesza selektywnie zebrane odpady komunalne ze zmieszanymi odpadami komunalnymi, transportuje odpady do instalacji WESTMOR CONSULTING 41
niewskazanej w uchwale w sprawie realizacji wojewódzkiego planu gospodarki odpadami, przekazuje nierzetelne sprawozdania lub przekazuje sprawozdania z opóźnieniem. Wprowadzenie nowego systemu ma na celu uszczelnienie systemu gospodarowania odpadami, upowszechnienie prowadzenia selektywnej zbiórki odpadów komunalnych, zmniejszenie ilości odpadów komunalnych (w szczególności odpadów ulegających procesowi biodegradacji) kierowanych na składowiska odpadów, zwiększenie liczby instalacji do odzysku, wyeliminowanie nielegalnych składowisk odpadów, skrócenie odległości na jakie transportowane są odpady komunalne oraz skuteczne monitorowanie postępowania z odpadami komunalnymi. 5. Założenia Programu Ochrony Środowiska dla Miasta i Gminy 5.1. Uwarunkowania zewnętrzne do realizacji Programu 5.1.1. Uwarunkowania wynikające z Polityki Ekologicznej Państwa POLITYKA EKOLOGICZNA PAŃSTWA W LATACH 2009-2012 Z PERSPEKTYWĄ DO ROKU 2016 Główne cele wynikające z polityki ekologicznej państwa dotyczące Miasta i Gminy : 1) W zakresie poprawy jakości środowiska: osiągnięcie dobrego stanu wód powierzchniowych i podziemnych poprzez uporządkowanie gospodarki ściekami komunalnymi oraz zmniejszenie ładunku zanieczyszczeń pochodzących ze źródeł rozproszonych, trafiających do wód wraz ze spływami powierzchniowymi, spełnienie wymagań prawnych w zakresie jakości powietrza, minimalizacja zagrożenia mieszkańców gminy ponadnormatywnym hałasem, wprowadzenie kompleksowego systemu gospodarowania odpadami komunalnymi. 2) W zakresie ochrony przyrody: zachowanie różnorodności biologicznej i ochrona krajobrazu, ochrona i zrównoważony rozwój lasów. 3) W zakresie zrównoważonego wykorzystania materiałów, wody i energii: WESTMOR CONSULTING 42
wprowadzanie nowoczesnych technologii w przemyśle i energetyce w celu zmniejszenia wodochłonności, materiałochłonności, energochłonności i odpadowości produkcji oraz redukcji emisji zanieczyszczeń do środowiska, wzrost wykorzystania energii ze źródeł odnawialnych. 4) W zakresie zadań systemowych: zapewnienie włączenia celów ochrony środowiska do ustaleń zawartych we wszystkich dokumentach strategicznych i przeprowadzenia oceny skutków ekologicznych ich realizacji przed ich zatwierdzeniem, upowszechnienie Systemów Zarządzania Środowiskowego, zagwarantowanie szerokiego dostępu do informacji o środowisku i jego ochronie, współpraca z sąsiednimi gminami. 5.1.2. Uwarunkowania wynikające z Polityki Ekologicznej Województwa Mazowieckiego Podstawowe uwarunkowania zewnętrzne dla Miasta i Gminy w zakresie ochrony środowiska, wynikają z następujących dokumentów strategicznych województwa mazowieckiego: Programu Ochrony Środowiska Województwa Mazowieckiego na lata 2007-2010 z uwzględnieniem perspektywy do 2014 r., Strategii Rozwoju Województwa Mazowieckiego do roku 2020 (aktualizacja), Planu Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Mazowieckiego. Wszelkie cele i działania w zakresie ochrony środowiska na terenie Miasta i Gminy muszą być bowiem zbieżne z celami i działaniami ujętymi w dokumentach strategicznych Województwa Mazowieckiego, a także przyczyniać się do ich realizacji. W związku z tym, etap formułowania priorytetów i celów ekologicznych dla Miasta i Gminy, musi zostać poprzedzony analizą zewnętrznych uwarunkowań, podyktowanych polityką ekologiczną województwa. WESTMOR CONSULTING 43
STRATEGIA ROZWOJU WOJEWÓDZTWA MAZOWIECKIEGO DO ROKU 2020 (AKTUALIZACJA) W Strategii Rozwoju Województwa Mazowieckiego do roku 2020 oprócz wizji: Mazowsze konkurencyjnym regionem w układzie europejskim i globalnym, sformułowano także - w celu urzeczywistnienia nakreślonej wizji rozwoju regionu - misję: Mazowsze jako najbardziej rozwinięty gospodarczo region w Polsce podejmuje uczestnictwo w rywalizacji z innymi rozwiniętymi regionami, poprzez eliminowanie dysproporcji rozwojowych, rozwój nowoczesnej gospodarki opartej na wiedzy oraz zapewnienie mieszkańcom Mazowsza optymalnych warunków do rozwoju jednostki, rodziny, jak i całej społeczności, przy jednoczesnym zachowaniu spójnego i zrównoważonego rozwoju. Wizja rozwoju regionu, misja i cel nadrzędny, a następnie urzeczywistniające je cele strategiczne, pośrednie i kierunki działań tworzą spójny układ zamierzeń rozwojowych województwa mazowieckiego. Strategia za nadrzędny cel rozwoju Mazowsza przyjmuje wzrost konkurencyjności gospodarki i zrównoważenie rozwoju społeczno-gospodarczego w regionie jako podstawę poprawy jakości życia mieszkańców. Realizacja celu nadrzędnego będzie możliwa poprzez trzy cele strategiczne. 1. Budowa społeczeństwa informacyjnego i poprawa jakości życia mieszkańców województwa; 2. Zwiększenie konkurencyjności regionu w układzie międzynarodowym; 3. Poprawa spójności społecznej, gospodarczej i przestrzennej regionu w warunkach zrównoważonego rozwoju. Cele strategiczne osiągane będą poprzez realizacje pięciu celów pośrednich: 1. Rozwój kapitału ludzkiego 2. Wzrost innowacyjności i konkurencyjności gospodarki regionu 3. Stymulowanie rozwoju funkcji metropolitarnych Warszawy 4. Aktywizacja i modernizacja obszarów pozametropolitarnych 5. Rozwój społeczeństwa obywatelskiego oraz kształtowanie wizerunku regionu WESTMOR CONSULTING 44
Najistotniejsze, z punktu widzenia ochrony środowiska na analizowanym obszarze, są następujące cele i kierunki działań sprecyzowane w Strategii: Cel strategiczny: Poprawa spójności społecznej, gospodarczej i przestrzennej regionu w warunkach zrównoważonego rozwoju; Cel pośredni: Aktywizacja i modernizacja obszarów pozametropolitarnych; Kierunek działań: Ochrona i rewaloryzacja środowiska przyrodniczego dla zapewnienia trwałego i zrównoważonego rozwoju. PROGRAM OCHRONY ŚRODOWISKA WOJEWÓDZTWA MAZOWIECKIEGO NA LATA 2007-2010 Z UWZGLĘDNIENIEM PERSPEKTYWY DO 2014 R. Celem nadrzędnym polityki ekologicznej województwa mazowieckiego, wskazanym w Programie Ochrony Środowiska Województwa Mazowieckiego na lata 2007-2010 z uwzględnieniem perspektywy do 2014 r., jest Ochrona walorów przyrodniczych i poprawa standardów środowiska. Program, uszczegóławiający zapisy Strategii Rozwoju Województwa Mazowieckiego w zakresie ochrony środowiska, został przyjęty przez Sejmik Województwa Mazowieckiego w dniu 19 lutego 2007 r. Cele główne Programu, przyczyniające się do osiągnięcia celu nadrzędnego, obejmują: Zmniejszenie zanieczyszczeń środowiska, w ramach którego wyodrębniono następujące cele długoterminowe: o Kontynuacja działań związanych z poprawą jakości wód, o Kontynuacja działań związanych z ochroną powierzchni ziemi, o Racjonalna gospodarka odpadami, o Kontynuacja działań związanych z poprawą jakości powietrza atmosferycznego, o Kontynuacja działań związanych z ochroną przed hałasem, o Kontynuacja działań związanych z ochroną przed promieniowaniem elektromagnetycznym. WESTMOR CONSULTING 45
Zrównoważone wykorzystanie materiałów, wody i energii oraz rozwój proekologicznych form działalności gospodarczej, w ramach którego wyodrębniono następujące cele długoterminowe: o Racjonalne gospodarowanie wodą, o Zrównoważone wykorzystanie energii, o Zrównoważone korzystanie z gleb (rolnictwo ekologiczne), o Prowadzenie proekologicznej polityki w dziedzinie transportu. Utworzenie spójnego systemu obszarów chronionych, w ramach którego wyodrębniono następujący cel długoterminowy: o Ochrona dziedzictwa przyrody, w szczególności bioróżnorodności. Zwiększenie lesistości i ochrona lasów, w ramach którego wyodrębniono następujący cel długoterminowy: o Ochrona i powiększenie powierzchni lasów. Poprawa stanu bezpieczeństwa ekologicznego, w ramach którego wyodrębniono następujące cele długoterminowe: o Ochrona przed powodzią i suszą, o Ochrona przed osuwiskami, o Ochrona przeciwpożarowa, o Przeciwdziałanie awariom przemysłowym, o Zapewnienie bezpiecznego transportu substancji niebezpiecznych. Podnoszenie poziomu wiedzy ekologicznej, w ramach którego wyodrębniono następujące cele długoterminowe: o Ustawiczne kształcenie społeczeństwa w zakresie edukacji ekologicznej, o Systematyczna poprawa zarządzania ochroną środowiska, o Wzmocnienie roli aspektów ekologicznych w politykach sektorowych, o Aktywizacja rynku do działań na rzecz ochrony środowiska. WESTMOR CONSULTING 46
PLAN ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO WOJEWÓDZTWA MAZOWIECKIEGO Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Mazowieckiego, który został przyjęty uchwałą Nr 65/2004 Sejmiku Województwa Mazowieckiego z dnia 7 czerwca 2004 r., jest dokumentem wyznaczającym cele i kierunki rozwoju regionu w układzie przestrzennym. Jego istotą jest neutralizowanie istniejących i potencjalnych kolizji w zagospodarowaniu przestrzennym, którym często towarzyszą konflikty społeczne, głównie w relacjach: człowiek - gospodarka - środowisko. Plan zagospodarowania przestrzennego województwa mazowieckiego wyraża politykę przestrzenną samorządu województwa, której wyzwaniem jest idea zrównoważonego rozwoju. Misja sformułowana w analizowanym Planie Zagospodarowania Przestrzennego obejmuje Stwarzanie warunków do osiągnięcia spójności terytorialnej oraz trwałego i zrównoważonego rozwoju województwa mazowieckiego, poprawy warunków życia jego mieszkańców, stałego zwiększania efektywności procesów gospodarczych i konkurencyjności regionu. Misja będzie wdrażana poprzez następujące cele: 1. Zapewnienie większej spójności przestrzeni województwa i stwarzanie warunków do wyrównywania dysproporcji rozwojowych, 2. Zapewnienie zrównoważonego i harmonijnego rozwoju województwa poprzez zachowanie właściwych relacji pomiędzy poszczególnymi systemami i elementami zagospodarowania przestrzennego, 3. Zwiększenie konkurencyjności regionu i poprawa warunków życia. Z perspektywy tworzenia Programu Ochrony Środowiska dla Miasta i Gminy, najistotniejsze w Planie Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Mazowieckiego są zapisy dotyczące celów związanych właśnie z polityką ekologiczną, które brzmią następująco: Zapewnienie zrównoważonego i harmonijnego rozwoju województwa poprzez zachowanie właściwych relacji pomiędzy poszczególnymi systemami i elementami zagospodarowania przestrzennego, który realizowany będzie poprzez: ochronę i racjonalne gospodarowanie zasobami naturalnymi, ochronę dziedzictwa kulturowego, krajobrazu i kształtowanie ładu przestrzennego, WESTMOR CONSULTING 47
wzmacnianie wielofunkcyjności struktur przestrzennych, wzrost bezpieczeństwa ekologicznego. 5.1.3. Uwarunkowania wynikające z Polityki Ekologicznej Powiatu Płockiego PROGRAM OCHRONY ŚRODOWISKA W POWIECIE PŁOCKIM NA LATA 2011 2015 Z PERSPEKTYWĄ DO ROKU 2018 Nadrzędnym celem działań ekorozwojowych w powiecie płockim jest cel strategiczny: Poprawa stanu środowiska przyrodniczego i ochrona jego zasobów. Cele główne: 1. Ograniczenie emisji substancji i energii Cele szczegółowe: 1.1. Doskonalenie gospodarki odpadami 1.2. Ochrona powietrza 1.3. Ochrona przed hałasem 1.4. Ochrona przed polami elektromagnetycznymi 1.5. Rozwój inwestycji służących ochronie środowiska 1.6. Poprawa bezpieczeństwa ekologicznego 2. Ochrona zasobów naturalnych Cele szczegółowe: 2.1. Ochrona środowiska przyrodniczego i krajobrazu 2.2. Ochrona zasobów wodnych 2.3. Ochrona powierzchni ziemi 2.4. Ochrona zasobów surowców naturalnych WESTMOR CONSULTING 48
3. Rozwój energetyki odnawialnej Cele szczegółowe: 3.1. Rozwój produkcji energii słonecznej 3.2. Rozwój produkcji energii z biomasy 3.3. Rozwój produkcji energii wiatrowej 3.4. Rozwój produkcji energii wodnej 3.5. Rozwój produkcji energii za pomocą pomp ciepła 3.6. Rozwój energetyki geotermalnej 4. Podnoszenie świadomości ekologicznej społeczeństwa Cele szczegółowe: 4.1. Zwiększenie efektywności edukacji ekologicznej społeczeństwa 4.2. Zwiększenie dostępu społeczeństwa do informacji o środowisku 4.3. Wzrost aktywności społecznej w sprawach ochrony środowiska STRATEGIA ROZWOJU POWIATU PŁOCKIEGO DO 2015 R. Cel nadrzędny (misja): Lepsza jakość życia mieszkańców poprzez wielostronny, bezpieczny i społecznie akceptowalny rozwój. Cele strategiczne: A. Wielofunkcyjny rozwój terenów wiejskich (korzystne przemiany struktury agrarnej, nowe miejsca pracy na wsi w sektorze okołorolniczym, turystyka) B. Podniesienie jakości świadczonych usług publicznych (ochrona miejsc pracy, bezpieczeństwo, edukacja, ochrona zdrowia, pomoc społeczna) C. Poprawa stanu środowiska przyrodniczego i ochrona jego zasobów zgodnie z zasadami rozwoju zrównoważonego D. Integracja społeczeństwa więzi W ramach celu strategicznego C wyodrębniono następujące cele operacyjne: WESTMOR CONSULTING 49
C.1. Zmniejszenie zanieczyszczeń ewakuowanych do środowiska i przeciwdziałanie degradacji środowiska C.2. Podniesienie stanu świadomości ekologicznej społeczeństwa C.3. Ochrona przyrody i krajobrazu C.4. Racjonalne gospodarowanie środowiskiem Cele strategiczne realizowane będą za pomocą następujących rozwiązań: C.1.1. Usprawnienie gospodarki odpadami C.1.2. Poprawa jakości wód podziemnych, jezior i rzek C.1.3. Poprawa czystości powietrza C.1.4. Rekultywacja obszarów zdegradowanych C.2.1. Realizacja powiatowego programu edukacji ekologicznej C.3.1. Zwiększenie lesistości i ochrona istniejących lasów C.3.2. Ochrona różnorodności siedliskowej i gatunkowej C.3.3. Działania na rzecz ochrony walorów krajobrazu rolniczego, przyrodniczego i kulturowego C.4.1. Racjonalna gospodarka wodna i rozwój małej retencji C.4.2. Racjonalna gospodarka surowcami 5.2. Uwarunkowania wewnętrzne realizacji Programu Ochrony Środowiska dla Miasta i Gminy Podstawowe uwarunkowania wewnętrzne dla Miasta i Gminy w zakresie ochrony środowiska, wynikają z następujących gminnych dokumentów o charakterze strategicznym i planistycznym: WESTMOR CONSULTING 50
STRATEGIA ROZWOJU MIASTA I GMINY DROBIN DO 2020 ROKU (AKTUALIZACJA) (załącznik do uchwały Rady Miejskiej w ie Nr 108/XXIV/08 z dnia 24.04.2008 r.) Strategia rozwoju gminy jest dokumentem uchwalanym w celu określenia najważniejszych zamierzeń, osiąganych wspólnym wysiłkiem władz samorządowych, mieszkańców i podmiotów gospodarczych. W ramach Strategii wyodrębniono obszary problemowe, a następnie każdemu z nich przypisano odpowiednie cele. W latach 2008-2020, główne działania rozwojowe Miasta i Gminy będą się koncentrowały wokół następujących obszarów: I. Jakość życia mieszkańców II. Przemiany w rolnictwie III. Wizerunek i promocja gminy IV. Rozwój przedsiębiorczości V. Położenie komunikacyjne VI. Rozwój mieszkańców W Strategii uwzględniono następujące cele dotyczące bezpośrednio lub pośrednio ochrony środowiska: Cel strategiczny II. Uważna modernizacja i monitoring zmian w rolnictwie gminnym, realizowany przez następujące cele średniookresowe: o stwarzanie warunków do rozwoju przetwórstwa rolno spożywczego na terenie gminy, o wdrożenie cyklu szkoleń dotyczących produkcji zdrowej żywności, o stwarzanie warunków do rozwoju gospodarstw agroturystycznych. Cel strategiczny III. Wykreowanie i promocja nowego wizerunku gminy kierującej się w działaniach zasadą rozwoju zrównoważonego, realizowany przez następujące cele średniookresowe: o opracowanie lokalnej AGENDY 21, WESTMOR CONSULTING 51
o dokończenie budowy sieci kanalizacyjnej, poprzez wykonanie przyłączy, szamb z systemem wywozu ścieków do oczyszczalni i przydomowych oczyszczalni, o wprowadzenie powszechnego systemu zbiórki i segregacji odpadów, o cykliczne organizowanie regionalnych konferencji poświęconych rozwojowi zrównoważonemu, o likwidacja dzikich wysypisk śmieci, o minimalizacja zanieczyszczeń komunikacyjnych, o ochrona terenów leśnych i udostępnienie turystyczne lasów, o opracowanie i wdrożenie programu rozwoju szlaków pieszych i rowerowych. ZAŁOŻENIA DO PLANU ZAOPATRZENIA GMINY DROBIN W ENERGIĘ ELEKTRYCZNĄ, CIEPŁO I PALIWA GAZOWE (załącznik do uchwały nr 51/VII/2011 Rady Miejskiej w ie z dnia 30 czerwca 2011 r.) W Założeniach do planu zaopatrzenia Gminy w energię elektryczną, ciepło i paliwa gazowe, oprócz wyboru docelowego wariantu realizacji polityki gminy, w zakresie gospodarki energią, wskazano także propozycje przedsięwzięć możliwych do wprowadzenia przez władze Gminy, w zakresie oszczędności energii. Do przedsięwzięć, które służą racjonalizacji gospodarki energetycznej, a w rezultacie także zmniejszeniu emisji zanieczyszczeń, zalicza się m.in.: a) termomodernizacja budynków, b) racjonalizacja zużycia energii elektrycznej, c) wykorzystanie istniejących zasobów energii odnawialnej. (s. 100). W przedmiotowym dokumencie przeanalizowano ponadto możliwość pozyskiwania energii na terenie Miasta i Gminy z odnawialnych źródeł, co ma kluczowe znaczenie dla określenia celów i zadań w tym zakresie w opracowywanym Programie Ochrony Środowiska. WESTMOR CONSULTING 52
6. Założenia ochrony środowiska dla Miasta i Gminy do 2019 roku 6.1. Nadrzędny cel Programu Ochrony Środowiska dla Miasta i Gminy Osiągniecie trwałego i zrównoważonego rozwoju gminy oraz poprawa jej atrakcyjności poprzez działania społeczne i inwestycyjne w zakresie ochrony środowiska. 6.2. Priorytety ekologiczne Priorytety ekologiczne dla Miasta i Gminy sprecyzowano na podstawie diagnozy stanu oraz zagrożeń środowiska a także założeń polityki ekologicznej Polski, województwa mazowieckiego oraz powiatu płockiego. PRIORYTETY EKOLOGICZNE DLA MIASTA I GMINY DROBIN: OPTYMALIZACJA GOSPODARKI WODNO-ŚCIEKOWEJ, OCHRONA POWIETRZA ATMOSFERYCZNEGO, OCHRONA POWIERZCHNI ZIEMI, OCHRONA PRZED HAŁASEM I PROMIENIOWANIEM ELEKTROMAGNETYCZNYM, OCHRONA RÓŻNORODNOŚCI BIOLOGICZNEJ I KRAJOBRAZU, EDUKACJA EKOLOGICZNA, ROZWÓJ ENERGETYKI ODNAWIALNEJ. Oprócz konieczności zapewnienia spójności z dokumentami strategicznymi, wyznaczając priorytety ekologiczne, a następnie cele i zadania w zakresie polityki ekologicznej Miasta i Gminy, kierowano się także następującymi zasadami: eliminacji największych problemów, zapobiegania spodziewanym problemom, oszczędnego korzystania z zasobów naturalnych, zanieczyszczający płaci, WESTMOR CONSULTING 53
odpowiedzialności za prowadzone działania, skuteczności ekologicznej i efektywności ekonomicznej. 7. Poprawa jakości środowiska i bezpieczeństwa ekologicznego 7.1. Jakość wód i stosunki wodne 7.1.1. Stan aktualny WODY POWIERZCHNIOWE Obszar Miasta i Gminy leży w zlewni Skrwy Prawej i Narwi. Część centralna i wschodnia gminy odwadniana jest przez rzekę Karsówkę (dopływ Raciążnicy), natomiast część południowa i zachodnia przez rzekę Sierpienicę (dopływ Skrwy Prawej). Karsówka to niewielka rzeka o długości ok. 17 km w dorzeczu Narwi, prawy dopływ Raciążnicy. Karsówka wypływa w okolicach wsi Małachowo i płynie w kierunku północnozachodnim. Mija miejscowości Warszewka i Nagórki-Olszyny a następnie, na południe od miasta, przecina drogę krajową nr 10 i zmienia kierunek na północno-wschodni. Dalej przepływa obok miejscowości: Niemczewo, Karsy, Łempino. Do Raciążnicy wpada w Raciążu. Sierpienica jest najważniejszym dopływem Skrwy Prawej. Rzeka ta ma charakter typowo nizinny i odznacza się niewielkim spadkiem. Charakteryzuje się śnieżno deszczowym reżimem zasilania z wezbraniami przypadającymi na marzec kwiecień i niżówkami w lecie i na jesieni. Zjawiska lodowe trwają średnio około 60 dni i zaczynają się pod koniec grudnia, a ustają z końcem lutego. Rzeki przepływające przez obszar Gminy zaliczane są do wód istotnych dla regulacji stosunków wodnych na potrzeby rolnictwa oraz do wód służących do polepszenia zdolności produkcyjnych gleb i ułatwienia ich upraw. Tereny podmokłe występują na terenie wsi Łęg Kościelny oraz Wrogocin. Tworzą one przeważnie kompleksy trwałych użytków zielonych. Ponadto na terenie Gminy funkcjonuje 125 km kanałów i rowów melioracyjnych (gęstość rowów na terenie gminy wynosi 0,87 km/km 2 ). WESTMOR CONSULTING 54
Na terenie Gminy nie występują naturalne zbiorniki wodne. Do sztucznych akwenów wodnych zalicza się 5 stawów hodowlanych zlokalizowanych we wsi Łęg Kościelny o łącznej powierzchni 1,85 ha oraz 1 w miejscowości Cieśle o powierzchni 0,06 ha. Ponadto, na terenie gminy oprócz wymienionych wcześniej 5 stawów funkcjonują od 2002 roku jeszcze 2 stawy hodowlane w miejscowości Chudzynek o łącznej powierzchni 0,60 ha i 1 staw hodowlany w Nowej Wsi o pow. 0,15 ha. Rysunek 5. Wody powierzchniowe na terenie Miasta i Gminy Źródło: Stan środowiska w Województwie Mazowieckim w 2009 r. w Warszawie. Warszawa 2010 STAN WÓD POWIERZCHNIOWYCH Ogólnie zanieczyszczenie wód powierzchniowych jest wynikiem oddziaływania różnych czynników antropogenicznych takich jak: urbanizacja, rolnictwo, uprzemysłowienie. Do głównych przyczyn zagrożenia zasobów i jakości wód na terenie Miasta i Gminy należy zaliczyć: emisję ścieków ze źródeł przemysłowych i komunalnych, odprowadzanie ścieków nieoczyszczonych lub niedostatecznie oczyszczonych, niekontrolowane odprowadzanie wód opadowych do kanalizacji sanitarnej, odprowadzanie ścieków sanitarnych do kanalizacji deszczowej, niewystarczające skanalizowanie wiejskich obszarów gminy, WESTMOR CONSULTING 55
niewłaściwy sposób postępowania z wodami opadowymi i roztopowymi, spływ powierzchniowy biogenów z pól i niewłaściwe składowanie nawozów naturalnych, lokalne podtopienia użytków rolniczych. Na jakość wód wyraźny wpływ wywiera gospodarka ściekowa. W 2010 r. z terenu Miasta i Gminy do wód powierzchniowych i ziemi odprowadzono łącznie 102 dam 3, wszystkie ścieki zostały poddane procesowi oczyszczania, w tym 100% ścieków oczyszczono biologicznie z jednoczesnym podwyższonym usuwaniem biogenów. Istotnym źródłem presji na środowisko wodne jest niedostateczna sanitacja obszarów wiejskich. Prowadzone na szeroką skalę wodociągowanie wsi nie było zsynchronizowane z równoczesną budową sieci kanalizacyjnej, co w efekcie doprowadziło do powstania dużej ilości ścieków, które często w stanie surowym trafiają do odbiorników. Zgodnie z danymi GUS w 2010 r. z oczyszczalni ścieków korzystało jedynie 2 816 osób, co stanowi ok. 33,85% ogółu ludności zamieszkującej i Gminę. Należy dodać, że zgodnie z danymi GUS 95,7% osób korzystających z oczyszczalni ścieków zamieszkiwało na terenie miasta, co oznacza, że większość mieszkańców terenów wiejskich nie korzystających z przydomowych oczyszczalni ścieków korzysta z usług firm posiadających zezwolenia na wywóz nieczystości płynnych. Jednym z głównych problemów występujących na terenie Miasta i Gminy, gdzie bardzo ważną funkcję pełni rolnictwo, są spływy powierzchniowe zanieczyszczeń, obciążone głównie związkami biogennymi (azotem i fosforem) właśnie pochodzenia rolniczego. Ponadto duże zagrożenie stanowi niewłaściwe przechowywanie i stosowanie nawozów sztucznych i organicznych, stosowanie chemicznych środków ochrony roślin oraz niewłaściwe wykonywanie zabiegów agrotechnicznych. Melioracje wodne szczegółowe polegają na regulacji stosunków wodnych w celu polepszenia zdolności produkcyjnej gleby, ułatwienia jej uprawy oraz na ochronie użytków rolnych przed powodziami. Zagrożenie dla zasobów wód stanowi niewłaściwe użytkowanie melioracji wodnych, odprowadzanie nieoczyszczonych wód opadowych z powierzchni zanieczyszczonych bezpośrednio do odbiorników oraz niewłaściwie prowadzona gospodarka odpadami, jak np. dzikie wysypiska śmieci. WESTMOR CONSULTING 56
Badania monitoringowe wód powierzchniowych Jakość wód płynących rzek Sierpienicy i Karsówki, badana jest w ramach krajowego i regionalnego monitoringu. Na terenie Miasta i Gminy obecnie nie ma punktów pomiarowo kontrolnych (ostatnie opublikowane badania pochodzą z 2006 r.), natomiast najbliższe punkty zlokalizowane są w miejscowości Dwa Młyny (rzeka Sierpienica) oraz w Raciążu (rzeka Karsówka), badane w ramach monitoringu podstawowego wód powierzchniowych. Wyniki wszystkich parametrów zmierzonych w punktach pomiarowo kontrolnych prezentuje tabela 14. Tabela 14. Ocena jakości rzek na terenie gminy Rzeka Sierpienica Karsówka Nazwa punktu pomiarowo-kontrolnego Dwa Młyny Raciąż Nazwa części wód Sierpienica od dopływu spod a do ujścia Karsówka Km 0,20 0,60 Elementy biologiczne 1 1 Elementy fizykochemiczne 3 3 Ocena Substancje szczególnie szkodliwe 0 (brak przekroczeń) 0 (brak przekroczeń) Elementy hydromorfologiczne 0 (brak danych) 0 (brak danych) Stan/potencjał ekologiczny Umiarkowany Umiarkowany Stan chemiczny 0 (stan dobry) 0 (stan dobry) Stan ogólny wód Zły Zły Źródło: Zestawienie ocen jednolitych części wód powierzchniowych w województwie mazowieckim w 2008 r. WESTMOR CONSULTING 57
Tabela 15. Wyniki badań rzek Sierpienicy i Karsówki w punktach pomiarowo kontrolnych Rzeka Punkt pomiarowo -kontrolny Km biegu rzeki Gmina Powiat Klasa ogólna Wyniki pomiarów wskaźników i substancji odpowiadające IV lub V klasie jakości wód w poszczególnych punktach pomiarowych Nazwa wskaźnika Klasa wskaźnika Jedn. średnioroczne Stężenie max. min. Sierpienica (wyniki z 2007 r.) Jeżewo 18,8 Zawidz sierpecki V Barwa IV mg Pt/l 20 37 20 ChZt-Cr IV mg O 2 /l 25,8 33,6 15,05 Azot ogólny IV mg N/l 4,77 18,17 0,85 Og. lb. b. coli IV n/100 ml 12866 62000 2400 Azotany V mg NO 3 /l 16,38 74,1 0,75 Lb. b. coli fek. V n/100 ml 7350 24000 2300 Sierpienica (wyniki z 2007 r.) Dwa Młyny 0,20 Sierpc sierpecki V Barwa IV mg Pt/l 13,6 58,6 0,58 Azotany V mg NO 3 /l 4,3 14,56 0,97 Azot ogólny IV mg N/l 4,5 15,9 0,9 Lb. b. coli fek. V n/100 ml 188850 700000 6200 Og. lb. b. coli IV n/100 ml 132773 700000 24000 Karsówka powyżej 11,1 płocki V Barwa IV mg Pt/l 14 30 5 WESTMOR CONSULTING 58
(wyniki z 2006 r.) a ChZt-Mn IV mg O 2 /l 10,8 21 10,8 Azot ogólny IV mg N/l 7,0 19,05 2,0 Przew. elektrol. IV µs/cm 833 1693 527 Subst. rozp. og. IV mg/l 621 1012 460 Chlorki IV mg Cl/l 109 345 42,3 Mangan IV mg Mn/l 0,197 0,59 0,05 Fenole lotne IV mg/l 0,011 0,011 0,011 Ind. sap. fitopl. IV - 2,31 3,4 1,8 Tlen rozp. V mg O 2 /l 5,7 2,1 10,7 BZT 5 V mg O 2 /l 5,7 15,6 2,3 ChZt-Cr V mg O 2 /l 43,4 105,6 20 Ogólny węg. org. V mg C/l 4,5 20,06 4,8 Amoniak V mg NH 4 /l 5,1 46,6 0,41 Azot Kjeldahla V mg N/l 9,9 18,7 1,44 Azotany V mg NO 3 /l 7,0 51,4 0,8 Fosforany V mg PO 4 /l 5,8 14,3 0,9 WESTMOR CONSULTING 59
Karsówka (wyniki z 2007 r.) Poniżej a Fosfor ogólny V mg P/l 2,50 5,8 0,3 Selen V mg Se/l 0,051 0,067 0,028 Oleje mineralne V mg/l 3,73 3,73 3,73 Lb. b. coli fek. V n/100 ml 46836 240000 2400 Og. lb. b. coli V n/100 ml 64981 240000 2400 8,0 płocki V Azotyny IV mg NO 2 /l 0,24 0,64 0,01 Przew. elektrol. IV µs/cm 893 1505 529 Subst. rozp. og. IV mg/l 683 851 553 Barwa IV mg Pt/l 17 60 5 Zawiesina ogólna V mg/l 24,5 146 3,4 Tlen rozp. V mg O 2 /l 5,3 1,1 11,0 BZT 5 V mg O 2 /l 10,2 44,4 2,4 ChZt-Mn V mg O 2 /l 17,2 64,5 8,1 ChZt-Cr V mg O 2 /l 68,3 252,3 25,3 Ogólny węg. org. V mg C/l 17,8 82 7,3 Azot Kjeldahla V mg N/l 11,8 60,04 x WESTMOR CONSULTING 60
Amoniak V mg NH 4 /l x 58,96 1,4 Azot ogólny V mg N/l 0,24 61,03 3,68 Azotany V mg NO 3 /l 3,68 60,3 0,6 Fosforany V mg PO 4 /l 7,47 23,1 1,04 Fosfor ogólny V mg P/l 3,32 9,3 0,36 Selen V mg Se/l 0,028 0,057 0,014 Oleje mineralne V mg/l 1,86 1,86 1,86 Ind. sap. fitopl. V - 2,64 3,8 1,68 Indeks sap. per. V 2,9 3,7 2,4 Lb. b. coli fek. V n/100 ml 428400 24000000 2400 Źródło: Ocena stanu rzek w 2006 r. i 2007 r. WIOŚ w Warszawie Rzeka Karsówka wraz z dopływami jest głównym odbiornikiem ścieków odprowadzanych na terenie gminy. Rzeka na całej swej długości prowadzi wody o pozaklasowej jakości. Główne punktowe źródła zanieczyszczeń, które mają istotny wpływ na jej wody to gorzelnia w Setropiu i. Generalnie poprawa jakości wód powierzchniowych zależna jest też od ograniczenia spływu zanieczyszczeń obszarowych. Głównym źródłem tych zanieczyszczeń są mineralne i organiczne nawozy stosowane pod uprawy oraz chemiczna ochrona roślin. Przyczyną potęgującą to zjawisko jest niekorzystna struktura użytkowania terenu, a zwłaszcza bardzo niski wskaźnik lesistości gminy. WESTMOR CONSULTING 61
WODY PODZIEMNE Gmina miejsko wiejska położona jest w obrębie mazowieckiego regionu hydrogeologicznego. Zasoby wód głównego użytkowego poziomu wodonośnego na terenie Miasta i Gminy charakteryzują następujące parametry: powierzchnia 133,6 km 2, zasoby dyspozycyjne (wg obliczeń szacunkowych) 7938 m 3 /d, suma zasobów eksploatacyjnych ujęć 433,2 m 3 /h, szacunkowy pobór wody przez ujęcia wodociągowe i większe zakłady 1200 m 3 /d. Obszar Gminy w całości leży w zasięgu Głównego Zbiornika Wód Podziemnych. Jest to zbiornik nr 215 osady trzeciorzędowe o charakterze porowym i szacunkowych zasoby dyspozycyjnych 250 tys. m 3 /d. Główne użytkowe poziomy wodonośne na obszarze gminy występują w utworach czwartorzędowych oraz podrzędnie w trzeciorzędowych (miocen, oligocen). Trzeciorzędowe piętro wodonośne Poziom ten jest słabo rozpoznany. W ie miąższość utworów trzeciorzędowych wynosi 158 m. Trzeciorzęd rozpoznany jest głównie w strefach wyniesień powierzchni trzeciorzędowej (okolice a). W wyciśniętych partiach osadów pojawiają się przewarstwienia piaszczyste (warstwy plioceńskich piasków drobnoziarnistych) na głębokości 33 i 70 m. Czwartorzędowe piętro wodonośne Użytkowe poziomy wodonośne w utworach czwartorzędowych związane są z piaskami wodnolodowcowymi zlodowaceń środkowopolskich i piaszczystymi osadami interglacjalnymi (głównie interglacjału wielkiego). Na większości obszaru występuje przypowierzchniowy poziom wodonośny. Poziom ten związany jest z występującymi na powierzchni terenu piaszczystymi osadami wodnolodowcowymi zlodowacenia środkowopolskiego. Lokalnie wiąże się również z przewarstwieniami piaszczysto żwirowymi w glinach zlodowacenia środkowopolskiego. Miąższość tego poziomu jest niewielka, waha się od 8 10 m. Wykorzystywany jest głównie przez gospodarstwa indywidualne, do celów gospodarczych. W przeważającej większości WESTMOR CONSULTING 62
obszaru gminy seria gliniasta rozdzielająca osady piaszczyste jest usunięta lub zredukowana. W ujęciach Maliszewko (izolacja lokalna tylko w okolicy otworu), Łęg,, Psary posiadają izolację w postaci warstwy gliny. Głównym użytkowym poziomem wodonośnym na terenie gminy jest poziom związany z osadami piaszczystymi interglacjału mazowieckiego i piaskami wodnolodowcowymi zlodowacenia środkowopolskiego. Rzędna występowania stropu osadów interglacjału mazowieckiego wynosi 75 90 m n.p.m., a osadów wodnolodowcowych zlodowaceń środkowopolskich 100 110 m n.p.m. Hydroizohipsy poziomu wodonośnego wskazują na spływ wód generalnie w kierunku północnym. Część zachodnia i centralna gminy jest drenowana przez Sierpienicę, wschodnia natomiast przez Wkrę za pośrednictwem Raciążnicy i Karsówki. Główny poziom wodonośny występuje na głębokości od <5 do 50 m p.p.t. Miąższość głównego poziomu użytkowego zmienia się w zakresie 10 90 m, przeważnie waha się jednak w zakresie 20 40 m. Współczynnik filtracji piasków jest zmienny i waha się w granicach 2,4 15 m/24 h, przy współczynniku przewodnictwa wodnego na ogół nie przekraczającego 500 m 2 /24h. Wody głównego poziomu użytkowego charakteryzują się niezbyt wysoką jakością co jest związane głównie z przekroczeniami dopuszczalnych stężeń żelaza, manganu oraz barwy. Badania monitoringowe wód podziemnych Celem monitoringu jakości wód podziemnych jest dostarczenie informacji o stanie chemicznym wód, śledzenie jego zmian oraz sygnalizacja zagrożeń, na potrzeby zarządzania zasobami wód podziemnych i oceny skuteczności podejmowanych działań ochronnych związanych z osiągnięciem dobrego stanu ekologicznego, określonego przez Ramową Dyrektywę Wodną (RDW). Oceny stanu chemicznego w jednolitych częściach wód (JCWPd) i w poszczególnych punktach badawczych dokonano w oparciu o rozporządzenie MŚ z 2008 r. w sprawie kryteriów i sposobu oceny stanu wód podziemnych (Dz. U. Nr 143, poz. 896), które wyróżnia pięć klas jakości wód: klasa I wody bardzo dobrej jakości, klasa II wody dobrej jakości, klasa III wody zadowalającej jakości, WESTMOR CONSULTING 63
klasa IV wody niezadowalającej jakości, klasa V wody złej jakości oraz dwa stany chemiczne wód: stan dobry (klasy I, II i III), stan słaby (klasy IV i V). Zasada zaliczania wód do odpowiedniej klasy polega na dopuszczeniu przekroczenia wartości granicznych elementów fizykochemicznych, gdy jest ono spowodowane przez naturalne procesy, pod warunkiem, że mieszczą się one w granicach przyjętych dla bezpośrednio niższej klasy jakości. Jako niedopuszczalne przyjęto przekroczenie wartości granicznych oznaczonych w rozporządzeniu indeksem H wskaźników nieorganicznych: antymonu, arsenu, azotanów, azotynów, boru, chromu, cyjanków, fluorków, glinu, kadmu, niklu, ołowiu, rtęci, selenu i srebra oraz wskaźników organicznych: adsorbowanych związków chloroorganicznych (AOX), benzo/α/pirenu, benzenu, lotnych węglowodorów aromatycznych (BTX), substancji ropopochodnych, pestycydów, tetrachloroetenu, trichloroetenu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA). Na terenie Miasta i Gminy nie ma punktu monitoringu jakości wód podziemnych. Najbliżej położony punkt monitoringu zlokalizowany jest w m. Wincentów (JCWPd 47) w gminie Łąck. Stan jakości wody w Mieście i Gminie będzie zbliżony do stanu określonego w wymienionym powyżej punkcie monitoringu, tj. miejscowości Wincentów (rysunek 6). WESTMOR CONSULTING 64
Rysunek 6. Jakość wód podziemnych w 2010 r. (Monitoring diagnostyczny PIG) Źródło: Monitoring jakości wód poziemnych w województwie mazowieckim w 2010 r. Zgodnie z wynikami badań przeprowadzonymi przez Państwowy Instytut Geologiczny w 2010 r. woda z ujęcia w m. Wincentów zaliczona została do klasy III, czyli jest to woda o dobrym stanie chemicznym. Dla porównania w 2007 r. woda pobrana z tego samego ujęcia zaliczona została do klasy II, co oznacza, że na przestrzeni ostatnich trzech lat nastąpiło pogorszenie jakości wody. WESTMOR CONSULTING 65
7.1.2. Program poprawy dla pola: Jakość wód i stosunki wodne Cel strategiczny Dobry stan wód powierzchniowych i podziemnych. Racjonalizacja ich wykorzystania oraz zapewnienie wszystkim mieszkańcom Gminy wody pitnej odpowiedniej jakości Cele krótkoterminowe do roku 2016: Ograniczenie dopływu zanieczyszczeń do wód powierzchniowych i podziemnych. Racjonalna gospodarka wodna. Zwiększenie zasięgu oraz modernizacja infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej. Podjęcie działań zapobiegawczych i prewencyjnych związanych z nielegalnym zrzutem ścieków. Cele średnioterminowe do roku 2019: Przywrócenie wysokiej jakości wód powierzchniowych. Ochrona wód powierzchniowych przed zanieczyszczeniami pochodzącymi ze źródeł komunalnych, przemysłowych i rolniczych. Uporządkowanie gospodarki wodno ściekowej na terenie miasta i gminy poprzez budowę i modernizację sieci wodociągowych, kanalizacyjnych, stacji uzdatniania wody. Uregulowanie gospodarki wodno-ściekowej na terenie Gminy. Współpraca ponadlokalna w celu ochrony wód powierzchniowych i podziemnych. ZADANIA PRZEWIDZIANE DO REALIZACJI NA TERENIE MIASTA I GMINY L.P. NAZWA ZADANIA LOKALIZACJA LATA REALIZACJI KOSZT JEDNOSTKA REALIZUJĄCA 1 Budowa sieci wodociągowej w Gminie 2012-2016 455 000 zł REMONDIS DROBIN Komunalna Sp. z o.o. WESTMOR CONSULTING 66
2 Uporządkowanie gospodarki ściekowej 2012-2016 256 000 zł REMONDIS DROBIN Komunalna Sp. z o.o. 3 Budowa przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie Gminy Gmina 2012-2015 2 928 000 zł Mieszkańcy 4 Inwentaryzacja zbiorników bezodpływowych na terenie Gminy 2013-2014 - 5 Konserwacja urządzeń melioracyjnych Gmina praca ciągła b.d. Spółki wodne 6 Budowa płyt obornikowych Gmina 2012-2016 b.d. Mieszkańcy - rolnicy 7.2. Powietrze 7.2.1. Stan aktualny Powietrze atmosferyczne należy do najważniejszych chronionych komponentów środowiska przyrodniczego. Obowiązujące regulacje prawne odnoszą się przede wszystkim do jego jakości oraz kontroli emisji w postaci pozwoleń na emisję gazów i pyłów. Ze względu na porozumienia międzynarodowe, ochrona powietrza atmosferycznego obejmuje również warstwę ozonową i klimat. W polskim prawie środowiskowym zakres i sposoby ochrony powietrza atmosferycznego są określane głównie w ustawie Prawo ochrony środowiska. Przepisy te dotyczą ochrony zasobów środowiska przyrodniczego, przeciwdziałania zanieczyszczeniom, wydawania pozwoleń, opłat i kar administracyjnych za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza. W efekcie ramy prawne ochrony powietrza atmosferycznego w Polsce wyznaczają następujące akty: A. Z zakresu prawa krajowego: 1) Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 roku Prawo ochrony środowiska i towarzyszące jej rozporządzenia, WESTMOR CONSULTING 67
2) Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 roku o substancjach zubożających warstwę ozonową. B. Z zakresu prawa wspólnotowego: 1) Dyrektywa 96/62/WE z 1996 roku w sprawie oceny i zarządzania jakością otaczającego powietrza wraz z dyrektywami córkami, 2) Dyrektywa 2001/81/WE z 2001 roku w sprawie krajowych poziomów emisji dla niektórych rodzajów zanieczyszczeń powietrza, 3) Dyrektywa 1999/13/WE z 1999 roku w sprawie kontroli emisji lotnych związków organicznych ze stosowania rozpuszczalników organicznych, 4) Dyrektywa 94/63/WE z 1994 roku w sprawie kontroli emisji lotnych związków organicznych ze składowania paliwa i jego dystrybucji z terminali do stacji paliw, 5) Dyrektywa 2001/80/WE z 2001 roku w sprawie ograniczenia emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza z dużych obiektów energetycznego spalania, 6) Dyrektywa 2003/87/WE z 2003 roku ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie, 7) Dyrektywy dotyczące zawartości określonych substancji w paliwach, 8) Dyrektywa IPPC (96/61/WE), 9) Rozporządzenie wspólnotowe 2037/2000 z 2000 roku w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową. C. Z zakresu prawa międzynarodowego: 1) Konwencja w sprawie transgranicznego zanieczyszczenia powietrza na dalekie odległości z 1979 roku, 2) Protokół do Konwencji w sprawie transgranicznego zanieczyszczenia powietrza na dalekie odległości, dotyczący długofalowego finansowania wspólnego programu monitoringu i oceny przenoszenia zanieczyszczeń powietrza na dalekie odległości w Europie (EMEP) z 1984 roku, 3) Ramowa Konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu z 1992 roku, 4) Protokół z Kioto z 1997 roku, 5) Konwencja wiedeńska o ochronie warstwy ozonowej z 1985 roku, WESTMOR CONSULTING 68
6) Protokół montrealski w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową z 1987 roku. Potrzeba prawnej ochrony powietrza jest skutkiem jego zanieczyszczenia, które w ustawie Prawo ochrony środowiska zostało zdefiniowane jako emisja, która może być szkodliwa dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska, może powodować szkodę w dobrach materialnych, może pogarszać walory estetyczne środowiska lub może kolidować z innymi uzasadnionymi sposobami korzystania ze środowiska (art. 3 pkt 49 u.p.o.ś.). Postępująca urbanizacja przyczynia się do wzrostu liczby źródeł emisji zanieczyszczeń. Badania jakości powietrza potwierdzają, iż emisja antropogeniczna jest głównym źródłem zanieczyszczeń powietrza w województwie mazowieckim. Najczęściej stosowaną klasyfikacją źródeł emisji jest następujący podział: źródła punktowe związane z energetycznym spalaniem paliw i procesami technologicznymi w zakładach przemysłowych, źródła liniowe związane z komunikacją, źródła powierzchniowe niskiej emisji rozproszonej komunalno-bytowej i technologicznej. EMISJA PUNKTOWA Punktowe źródła mają istotny wpływ na wielkość i zasięg stężeń zanieczyszczeń w powietrzu atmosferycznym. Emisja punktowa pochodzi głównie z dużych zakładów przemysłowych emitujących pyły, dwutlenek siarki, tlenek azotu, tlenek węgla oraz metale ciężkie. Istotnym źródłem zanieczyszczeń powietrza w powiecie płockim jest energetyka zawodowa oraz reprezentujący przemysł rafineryjno-petrochemiczny Polski Koncern Naftowy ORLEN S.A. w Płocku. Natomiast na terenie Miasta i Gminy, źródłem emisji punktowej są następujące zakłady: EURO-BART Recykling Sp. zo.o., Piekarnia Guzowski Tadeusz, Zakład Przetwórstwa Mięsa OLEWNIK-BIS, Zakłady Mięsna OLEWNIK-BIS Sp. z o.o. (Instalacje spalania paliw o nominalnej mocy cieplnej < 5 MW), WESTMOR CONSULTING 69
zobowiązane m.in. do składania raportów o emisjach zanieczyszczeń. Ustawa z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. z 2009 r. Nr 130, poz. 1070, z późn. zm.) wprowadziła obowiązek składania przez podmioty, korzystające ze środowiska, rocznych raportów o wielkościach emisji gazów cieplarnianych i innych substancji, wprowadzanych do powietrza. Ustawowy obowiązek raportowania danych o emisji gazów cieplarnianych do powietrza dotyczy wszystkich korzystających ze środowiska. EMISJA LINIOWA W ostatnich latach istotnie wzrosła dostępność pojazdów, praktycznie dla każdej grupy społecznej. Wynika to nie tylko z poprawy stopy życiowej w Polsce, ale także możliwości zakupu tanich, używanych pojazdów z zagranicy, których stan techniczny niejednokrotnie pozostawia wiele do życzenia. W związku z tym, praktycznie każda rodzina posiada już co najmniej jeden samochód. Jednocześnie w ostatnich latach spadł wskaźnik osób podróżujących jednym samochodem, co wiąże się nie tylko ze wzrostem kosztów podróży ale i wyższą emisją zanieczyszczeń ze źródeł komunikacyjnych. Do zmiany tej niekorzystnej sytuacji, zwłaszcza z punktu widzenia środowiska naturalnego, mogą przyczynić się wzrastające ceny paliw, które najprawdopodobniej zmuszą część społeczeństwa do zmiany nawyków na bardziej ekonomiczne. Nie bez znaczenia są też kampanie społeczne o tematyce ekologicznej, zachęcające do korzystania z komunikacji publicznej. Jednak na terenie analizowanej Gminy dostęp do komunikacji publicznej ograniczony jest wyłącznie do autobusów PKS, a miejsko- wiejski charakter Gminy i związane z tym duże rozproszenie zabudowy na niektórych obszarach powoduje, że korzystanie z samochodu jest nieuniknione. Mimo wszystko, działania proekologiczne w tym zakresie prowadzone na terenie Gminy mogą skupiać się na propagowaniu ekonomicznego podróżowania samochodem (zorganizowanie dojazdów przy maksymalnym wykorzystaniu liczby miejsc w pojeździe, co zmniejsza koszty podróży i jednocześnie ogranicza emisję zanieczyszczeń na skutek mniejszej ilości spalonego paliwa) lub jeśli to tylko możliwe, zastąpienie go rowerem, co wpływa nie tylko na środowisko, ale i stan zdrowia mieszkańców. Poziom zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego jest zależny od natężenia ruchu na poszczególnych trasach komunikacyjnych. Wielkość emisji ze źródeł komunikacyjnych WESTMOR CONSULTING 70
zależna jest od ilości i rodzaju samochodów oraz rodzaju stosowanego paliwa jak również od procesów związanych ze zużyciem opon, hamulców a także ścierania nawierzchni dróg. Emisję związaną z ww. procesami zalicza się do tzw. emisji pozaspalinowej. Dodatkowy wpływ na wielkość emisji pyłu PM10 ma tzw. emisja wtórna (z unoszenia) pyłu PM10 z nawierzchni dróg. System komunikacyjny ma istotny wpływ na stan jakości powietrza głównie z tytułu transportu drogowego, w tym przede wszystkim ruchu tranzytowego pojazdów ciężkich. W Mieście i Gminie największa emisja liniowa występuje w obrębie dróg krajowych nr 10 i 60, ze względu na duże natężenie ruchu. Pomimo iż sieć dróg na terenie Miasta i Gminy jest stale modernizowana i przebudowywana, to jednak ciągły wzrost ruchu samochodowego pociąga za sobą degradację stanu technicznego dróg a co za tym idzie zwiększenie hałasu komunikacyjnego i wzrost ilości zanieczyszczeń w powietrzu. W celu redukcji emisji zanieczyszczeń ze źródeł liniowych warto kontynuować działania polegające na poprawie stanu technicznego dróg już istniejących (w tym również likwidacja nieutwardzonych poboczy). Dodatkowym istotnym elementem przyczyniającym się do zmniejszenia emisji wtórnej z dróg, powinno być utrzymanie ulic w czystości, które korzystnie wpływa na zmniejszenie unosu pyłu z dróg również w okresie bezopadowym. EMISJA POWIERZCHNIOWA Źródłem emisji powierzchniowej, pochodzącej z sektora bytowego, są lokalne kotłownie i paleniska domowe. Mieszkańcy Gminy ogrzewają swoje domy głównie węglem, co przyczynia się do wysokiej emisji dwutlenku siarki, tlenku azotu, pyłów, sadzy oraz tlenku węgla i węglowodorów aromatycznych. Coraz wyższe ceny paliw opałowych przyczyniają się z kolei do poszukiwania różnego rodzaju oszczędności. Z tego powodu część mieszkańców spala w swoich piecach różnego rodzaju odpady, emitujące znaczne ilości zanieczyszczeń. Praktyka ta jest w dalszym ciągu powszechna dla obszarów wiejskich. Innym sposobem poszukiwania oszczędności jest wykorzystanie na cele ogrzewania i przygotowania ciepłej wody użytkowej, odnawialnych źródeł energii. Montaż tego typu urządzeń wiąże się z dość wysokimi nakładami na etapie inwestycyjnym, natomiast w fazie eksploatacji wymaga WESTMOR CONSULTING 71
ponoszenia znacznie niższych kosztów, niż w przypadku powszechnie stosowanych źródeł ciepła opalanych węglem, olejem czy gazem. Ze względu na coraz atrakcyjniejsze ceny urządzeń grzewczych bazujących na odnawialnych źródłach energii oraz dodatkowo możliwość współfinansowania takiej inwestycji np. z WFOŚiGW oraz funduszy Unii Europejskiej, Gmina będzie podejmowała działania mające na celu zachęcenie mieszkańców do wyposażenia budynków mieszkalnych w urządzenia bazujące na odnawialnych źródłach energii. Ponadto w ekologiczne instalacje grzewcze wyposażane będą stopniowo budynki użyteczności publicznej na terenie Gminy. Obecnie instalacja solarna funkcjonuje wyłącznie w Miejsko-Gminnym Przedszkolu w ie oraz szatni przy budynku Miejskiego Ośrodka sportu i Rekreacji w ie. Sposobem ograniczania niskiej emisji na terenie Miasta i Gminy jest także termomodernizacja budynków mieszkalnych oraz budynków użyteczności publicznej, których przegrody zewnętrzne nie spełniają warunków technicznych w zakresie wartości współczynnika przenikania ciepła. Docieplenie ścian zewnętrznych, stropów lub stropodachów, wymiana stolarki okiennej i drzwiowej oraz usprawnienia w zakresie instalacji c.o. i c.w.u. wiążą się z istotnym ograniczeniem zapotrzebowania budynku na ciepło, co znajduje bezpośrednie odzwierciedlenie w ilości spalanego paliwa, a w rezultacie emisji zanieczyszczeń. Występująca na danym terenie struktura paliwowa wśród korzystających z indywidualnych źródeł ciepła jest bardzo istotna ze względu na jakość powietrza. Praktyka stosowana w całej Polsce wskazuje, iż w domowych kotłowniach nie tylko spalane są ww. paliwa ale również odpady, takie jak: plastik, guma itp. Zjawisko to powoduje zwiększone zanieczyszczenie powietrza szczególnie w okresie grzewczym, a toksyczne związki uwalniane do atmosfery podczas spalania paliw jak i odpadów mają fatalny wpływ na zdrowie społeczeństwa. Eksploatacja domowych pieców grzewczych odbywa się w ramach tzw. powszechnego korzystania ze środowiska i w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo ochrony środowiska nie wymaga uzyskania pozwoleń na wprowadzenie gazów i pyłów do powietrza. W przypadku sektora bytowo-komunalnego nie ma opracowanych skutecznych i ekonomicznie zasadnych metod redukcji zanieczyszczeń poprzez urządzenia ochronne. Brak podstaw prawnych do zarządzenia wymiany starych, niskosprawnych i nieekologicznych kotłów i pieców węglowych przez osoby fizyczne jest poważną barierą do podjęcia działań zmierzających do ograniczenia ich oddziaływania na jakość powietrza. Dlatego też podejmowane działania powinny być w pierwszej kolejności skierowane na większe uświadomienie społeczeństwa WESTMOR CONSULTING 72
i propagowanie szerszego wykorzystania paliw niskoemisyjnych, bardziej przyjaznych środowisku, których wykorzystanie przyczyni się do zmniejszenia tzw. niskiej emisji, jak również wyeliminuje spalanie odpadów. Tabela 16. Zestawienie emisji ze źródeł punktowych, powierzchniowych i liniowych na terenie powiatu płockiego w 2010 r. Wyszczególnienie Jedn. CO NO x SO 2 PM10 Emisja ze źródeł punktowych, powierzchniowych i liniowych Emisja ze źródeł punktowych Emisja ze źródeł powierzchniowych Mg/km 2 2,951 3,810 0,240 0,470 0,666 0,930 1,491 1,810 Mg/km 2 0,007 0,143 0,010 0,130 0,001 0,125 0,0003 0,006 Mg/km 2 1,651 2,305 0,271 0,335 0,511 0,625 1,196 1,450 Emisja ze źródeł liniowych Mg/km 2 0,956 1,675 0,362 0,590 0,002 0,145 0,220 Źródło: Roczna ocena jakości powietrza w województwie Mazowie. Raport za rok 2010. Najważniejsze problemy w zakresie jakości powietrza, zidentyfikowane na terenie województwa mazowieckiego: wzrost emisji zanieczyszczeń ze źródeł liniowych komunikacyjnych, wzrost emisji pyłu zawieszonego PM10, SO 2 i CO 2, bardzo niski udział energii odnawialnej w ogólnym bilansie energetycznym. Problemy te, pomimo iż zostały sformułowane dla województwa, można odnieść także do Miasta i Gminy. W wyniku spalania paliw naturalnych, oprócz ciepła, powstają również gazy spalinowe oraz w przypadku paliw stałych popioły i żużle. Skład spalin jest różny w zależności od rodzaju paliwa oraz samego procesu spalania, który wbrew pozorom jest procesem skomplikowanym, zależnym od temperatury, stosunku do ilości paliwa, rodzaju palnika lub paleniska i wielu innych czynników. WESTMOR CONSULTING 73
Głównym składnikiem spalin powstających przy spalaniu paliw stałych jest ditlenek węgla (CO 2 ), w mniejszych ilościach ditlenek siarki (SO 2 ), tlenek węgla (CO), tlenki azotu (NO x ), para wodna (H 2 O), sadza i pył. W przypadku paliw ciekłych i gazowych udział pary wodnej w spalinach jest większy i porównywalny z ilością CO 2, natomiast nie ma w nich pyłu, a w przypadku gazu ziemnego SO 2. Niektóre gatunki ropy naftowej także nie posiadają związków siarki. W spalinach pochodzących z paliw ciekłych i gazowych również występują, choć w mniejszych ilościach, tlenki azotu i sadza, gdyż ich obecność jest związana raczej z samym procesem spalania niż z rodzajem paliwa. Tlenki węgla Z punku widzenia ochrony środowiska rozróżnia się dwa rodzaje dwutlenków węgla: przyjazny dla środowiska - o krótkim (trwającym od 1 roku do kilkudziesięciu lat) obiegu w przyrodzie, który powstaje w procesach utleniania biomasy (drewna, słomy, biopaliw i biomasy) i nieprzyjazny, który jest produktem spalania paliw nieodnawialnych (węgla, ropy, gazu), a cykl jego obiegu określa się w milionach lat. Tlenki siarki Głównym źródłem emisji SO 2 jest energetyka 90%, natomiast za pozostałe 10% emisji odpowiada przemysł i komunikacja. Dwutlenek siarki, jako taki nie szkodzi środowisku, jednak w obecności ozonu O 3, który powstaje podczas wyładowań atmosferycznych, przekształca się w bardzo niebezpieczny dla środowiska SO 3, który łączy się w chmurach z parą wodną i spada na ziemię w postaci kwaśnego deszczu. Związki organiczne Związki organiczne w spalinach to głownie węglowodory alifatyczne (parafiny), które są praktycznie obojętne dla środowiska, oraz policykliczne węglowodory aromatyczne (wielopierścieniowe), które alergizują, podrażniają błony śluzowe, a nawet mogą wywoływać nowotwory. Najbardziej znany z tych wiązków do benzo/a/piren (BaP), który jest związkiem silnie rakotwórczym. Przyczyną powstawania tych węglowodorów jest niepełne spalanie paliw przy zbyt małej ilości powietrza, termiczny rozkład paliwa (piroliza) również wobec braku tlenu, a także gwałtowne schładzanie płomienia na skutek nierównomiernego spalania, WESTMOR CONSULTING 74
rozruchu urządzenia lub spalania paliw w nieodpowiednich kotłach, palnikach lub silnikach. Sadza Głównym składnikiem sadzy, która tworzy ze spalinami lub powietrzem aerozol nazywany dymem, jest węgiel bezpostaciowy. Sadza zawiera także węglowodory. Ponieważ z węglowodorów aromatycznych sadza powstaje łatwiej niż z alifatycznych, więc to one są drugim składnikiem sadzy. Należy zatem przypuszczać, że sadza może mieć, podobnie jak i węglowodory aromatyczne, działanie rakotwórcze. Pyły Pyły i popioły to stałe składniki mineralne, które pozostają po spaleniu paliw. Popiół i sadza stanowią główne składniki dymu, którego cząsteczki o rozmiarach nieprzekraczających 0,1 µm mają bardzo dobrze rozwiniętą powierzchnię, dzięki której adsorbują lotne toksyczne składniki spalin i dlatego są bardzo niebezpieczne dla zdrowia ludzi i zwierząt, a także dla roślin. Najważniejsze negatywne skutki oddziaływania produktów spalania paliw nieodnawialnych, głównie węgla kamiennego i brunatnego, to pogłębienie się efektu cieplarnianego oraz powiększanie się stref występowania smogu. Kwaśny smog, zwany londyńskim, na skutek inwersji aerozolu, składającego się z tlenków siarki i pyłu ze spalonego węgla oraz mgły, zamiast unosić się jako cieplejszy od powietrza, opada na miasto i zatruwa jego mieszkańców. Wraz z rozwojem motoryzacji i komunikacji miejskiej, oprócz smogu londyńskiego, pojawił się nowy rodzaj smogu, zwany fotochemicznym, który atakuje w upalne lata. Smog ten zawiera, oprócz tlenków siarki i pyłów, także: tlenki azotu, związki organiczne, np. aldehydy, ketony, azotany i nadtlenki organiczne oraz ozon. W efekcie zamkniętego cyklu ponad 200 reakcji chemicznych, efekt smogu fotochemicznego pogłębia się, a jego produkty nie są obojętne dla środowiska. Wolne rodniki działają rakotwórczo, a ozon, który w stratosferze chroni nas przed promieniowaniem ultrafioletowym, w dolnych warstwach atmosfery jest równie niebezpieczny dla organizmów żywych jak związki rakotwórcze. Negatywne oddziaływanie energetyki konwencjonalnej na środowisko obejmuje ponadto: WESTMOR CONSULTING 75
zakwaszenie atmosfery tlenkami siarki i azotu, wskutek czego giną lasy, zamiera życie w rzekach i jeziorach, brak tlenu w środowisku morskim, co jest następstwem emisji tlenków azotu, zaburza równowagę pokarmową w morzu ze szkodą dla żyjących w nim organizmów roślinnych i zwierzęcych, zanieczyszczenie wód zaskórnych metalami ciężkimi wymywanymi z nieprawidłowo składowanych popiołów i żużli, a także produktami ubocznymi powstającymi podczas oczyszczania spalin metodami mokrymi i suchymi. Skażenie wody, ziemi i powietrza, wpływa na tempo wzrostu zachorowań i zaburzeń genetycznych wśród ludności zamieszkującej regiony o silnie rozwiniętym przemyśle. Obserwowana jest także wzmożona korozja konstrukcji żelbetonowych oraz coraz szybciej postępujące niszczenie dorobku kultury materialnej. W rejonach silnie uprzemysłowionych zamierają również lasy, zwłaszcza iglaste. (Źródło: Proekologiczne odnawialne źródła energii W. M. Lewandowski, Warszawa 2007) Zagrożenia wynikające z zanieczyszczeń powietrza są groźniejsze od zanieczyszczeń wód czy gleb, ze względu na niedająca się kontrolować łatwość rozprzestrzeniania. STAN POWIETRZA Zgodnie z art. 89 ustawy Prawo ochrony środowiska Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska co roku dokonuje oceny poziomów substancji w powietrzu w poszczególnych strefach. W rozumieniu założeń do projektu ustawy o zmianie ustawy prawo ochrony środowiska, przygotowywanych w związku z transpozycją do prawa polskiego Dyrektywy 2008/50/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakości i czystszego powietrza dla Europy przyjmuje się, że od stycznia 2010 r. dla wszystkich zanieczyszczeń uwzględnionych w ocenie strefę stanowi: aglomeracja o liczbie mieszkańców powyżej 250 tysięcy, miasto nie będące aglomeracją o liczbie mieszkańców powyżej 100 tysięcy, pozostały obszar województwa, nie wchodzący w skład aglomeracji i miast powyżej 100 tys. mieszkańców. WESTMOR CONSULTING 76
W województwie mazowieckim Roczną ocenę jakości powietrza za 2010 r. wykonano w 4 strefach: aglomeracji warszawskiej, mieście Radom, mieście Płock i w strefie mazowieckiej, do której zakwalifikowano powiat płocki. Celem przeprowadzenia rocznej oceny jest: 1) klasyfikacja stref w oparciu o obowiązujące na dany rok kryteria, 2) uzyskanie informacji o przestrzennych rozkładach stężeń zanieczyszczeń, 3) wskazanie wartości i obszarów przekroczeń wartości kryterialnych, 4) wskazanie potrzeb w zakresie niezbędnej modernizacji systemu monitoringu powietrza. Ocenę jakości powietrza wykonano w czterech strefach województwa według kryteriów dotyczących ochrony zdrowia dla: benzenu C 6 H 6, dwutlenku azotu NO 2, dwutlenku siarki SO 2, tlenku węgla CO, ozonu O 3, pyłu zawieszonego PM2.5, pyłu zawieszonego PM10, arsenu w pyle As(PM10), kadmu w pyle Cd(PM10), niklu w pyle Ni(PM10), ołowiu w pyle Pb(PM10), benzo/a/pirenu w pyle B/a/P(PM10) oraz kryteriów określonych w celu ochrony roślin w strefie mazowieckiej dla: dwutlenku siarki SO 2, tlenków azotu NO x, ozonu O 3 określonego współczynnikiem AOT40. Podstawą klasyfikacji stref w rocznej ocenie jakości powietrza są wartości poziomów: dopuszczalnego, dopuszczalnego powiększonego o margines tolerancji (PM2.5), docelowego i celu długoterminowego określone w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 3 marca 2008 r. w sprawie poziomów niektórych substancji w powietrzu (Dz. U. Nr 47, poz. 281) oraz w dyrektywie 2008/50/WE CAFE. W wyniku klasyfikacji, w zależności od analizy stężeń w danej strefie można wydzielić następujące klasy stref: klasa C stężenia zanieczyszczeń na terenie strefy przekraczają poziomy dopuszczalne powiększone o margines tolerancji, w przypadku gdy margines tolerancji nie jest określony poziomy dopuszczalne i poziomy docelowe, klasa B stężenia zanieczyszczeń na terenie strefy przekraczają poziomy dopuszczalne lecz nie przekraczają poziomów dopuszczalnych powiększonych o margines tolerancji, klasa A stężenia zanieczyszczeń na terenie strefy nie przekraczają poziomów dopuszczalnych i poziomów docelowych. WESTMOR CONSULTING 77
oraz dla ozonu klasa D1 stężenia ozonu nie przekraczają poziomu celu długoterminowego, klasa D2 stężenia ozonu przekraczają poziom celu długoterminowego. Na terenie powiatu płockiego zlokalizowane są dwa punkty pomiarowe: w Trzepowie (krajowy kod stacji MzPlockPKN1) oraz w Maszewie (krajowy kod stacji MzPlockPKN2). Tabela 17. Wynikowe klasy stref dla poszczególnych zanieczyszczeń, uzyskane w ocenie rocznej dokonanej z uwzględnieniem kryteriów ustanowionych w celu ochrony zdrowia wg jednolitych kryteriów w skali kraju, zgodnych z kryteriami UE Nazwa strefy Kod strefy Symbol klasy wynikowej dla poszczególnych zanieczyszczeń dla obszaru całej strefy SO 2 NO 2 PM10 Pb C 6 H 6 CO O 3 As Cd Ni BaP PM2,5 Strefa mazowiecka PL1404 A A C A A A A A A A C B Źródło: Roczna ocena jakości powietrza w województwie Mazowieckim. Raport za rok 2010. Z danych zestawionych w tabeli 17 wynika, iż poziomy stężeń pyłu PM10 oraz benzo/a/piranu kształtowały się powyżej poziomu dopuszczalnego, co zadecydowało o klasyfikacji wynikowej C dla tych zanieczyszczeń. Najwyższe stężenia BaP zanotowano na terenach, gdzie emisja niska z indywidualnego ogrzewania budynków jest dominująca. W sezonie grzewczym wielkości stężeń BaP były bardzo wysokie, natomiast w okresie letnim niskie. Z kolei stężenia pyłu PM2,5 na terenie strefy mazowieckiej przekraczały poziomy dopuszczalne lecz nie przekraczały poziomów dopuszczalnych powiększonych o margines tolerancji, w związku z czym klasą wynikową jest w tym przypadku klasa B. Natomiast stężenia pozostałych zanieczyszczeń tj. SO 2, NO 2, C 6 H 6, CO, O 3, oraz metali: Pb, Cd, Ni, As nie przekraczały wartości dopuszczalnych, dlatego tez klasą wynikową dla wymienionych zanieczyszczeń jest klasa A. Rozkład stężeń poszczególnych zanieczyszczeń zaprezentowano w tabeli 18, sporządzonej na postawie Rocznej oceny jakości powietrza w województwie Mazowieckim. Raport za rok 2010 opublikowanej przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Warszawie. WESTMOR CONSULTING 78
Tabela 18. Rozkład stężeń zanieczyszczeń powietrza na terenie powiatu płockiego w latach 2009-2010 ROZKŁAD STĘŻEŃ ZANIECZYSZCZEŃ POWIETRZA NA TERENIE POWIATU PŁOCKIEGO W 2009 R. W 2010 R. CEL: OCHRONA ZDROWIA WESTMOR CONSULTING 79
WESTMOR CONSULTING 80
WESTMOR CONSULTING 81
CEL: OCHRONA ROŚLIN WESTMOR CONSULTING 82
ŹRÓDŁO: TRZECIA PIĘCIOLETNIA OCENA JAKOŚCI POWIETRZA W WOJEWÓDZTWIE MAZOWIECKIM ZA LATA 2005-2009. ZAŁĄCZNIK NR 2. WOJEWÓDZKI INSPEKTORAT OCHRONY ŚRODOWISKA W WARSZAWIE, CZERWIEC 2010 R. ŹRÓDŁO: ROCZNA OCENA JAKOŚCI POWIETRZA W WOJEWÓDZTWIE MAZOWIE. RAPORT ZA ROK 2010. - ZAŁĄCZNIK NR 3. WOJEWÓDZKI INSPEKTORAT OCHRONY ŚRODOWISKA W WARSZAWIE, MARZEC 2011 R. WESTMOR CONSULTING 83
ODORY Odorami nazywa się lotne związki chemiczne organiczne i nieorganiczne wyczuwane przez receptory węchowe przy bardzo niskich stężeniach i rejestrowane przez mózg jako nieprzyjemne (wg doc. dr hab. Zbigniewa Maklesa oraz dr inż. Magdaleny Galwas- Zakrzewskiej). Do źródeł wytwarzających gazy złowonne (odory) na terenie gminy można zaliczyć: odory towarzyszące hodowli (składowanie bądź nawożenie obornikiem, gnojówką, gnojowicą), odory towarzyszące chemizacji w rolnictwie (wykonywanie oprysków), zbiorniki bezodpływowe (szamba), niezorganizowane źródła emisji z indywidualnych palenisk domowych, (np. spalanie odpadów z tworzyw sztucznych, gumy w paleniskach domowych), oczyszczalnie ścieków. W celu zapewnienia wysokiej jakości życia na terenie Miasta i Gminy wynikającej m.in. z nieuciążliwej emisji złowonnej, konieczne jest konsekwentne postępowanie zarówno mieszkańców (poprzez wyeliminowanie spalania odpadów, rozszczelniania szamb) jak i władz Gminy (poprzez edukację ekologiczną mieszkańców, poszerzanie pasów zielenie izolacyjnych wokół obiektów uciążliwych zapachowo oraz przemyślane decyzje w zakresie wydawania pozwoleń na budowę dla obiektów będących źródłem emisji złowonnej). 7.2.2. Program poprawy dla pola: Powietrze atmosferyczne Cel strategiczny Zapewnienie dobrej jakości powietrza atmosferycznego na terenie Miasta i Gminy Osiągnięcie dobrej, a więc co najmniej normatywnej jakości powietrza zarówno na obszarze Miasta jak i Gminy, będzie możliwe dzięki realizacji celów krótkoi średnioterminowych. Na cele te składają się konkretne zadania wskazane w tabeli. Cele krótkoterminowe (do roku 2016) i średnioterminowe (do roku 2019): Ograniczenie niskiej emisji, Ograniczenie uciążliwości systemu komunikacyjnego, WESTMOR CONSULTING 84
Ograniczenie emisji złowonnej, Wzrost wykorzystania odnawialnych źródeł energii. ZADANIA PRZEWIDZIANE DO REALIZACJI NA TERENIE MIASTA I GMINY L.P. NAZWA ZADANIA LOKALIZACJA LATA REALIZACJI KOSZT JEDNOSTKA REALIZUJĄCA CEL: OGRANICZENIE NISKIEJ EMISJI 1 Termomodernizacja budynków na terenie Miasta i Gminy 2012-2016 b.d. Burmistrz Miasta i Gminy ; Mieszkańcy, podmioty gospodarcze 2 Racjonalizacja wykorzystania i modernizacja istniejących systemów grzewczych w budynkach użyteczności publicznej 2012-2017 400 000 zł 3 Skuteczne egzekwowanie zakazu wypalania łąk, ściernisk i pól 2012-2016 Koszty ponoszone w ramach wydatków administracyjnych Burmistrz Miasta i Gminy ; WIOŚ, RDOŚ, PSP, Policja 4 Skuteczne egzekwowanie zakazu spalania odpadów poza instalacjami do tego przeznaczonymi 2012-2016 Koszty ponoszone w ramach wydatków administracyjnych Burmistrz Miasta i Gminy ; WIOŚ, PSP, Policja 5 Zapobieganie pożarom w lasach 2012-2015 b.d. Właściciele lasów, Administracja Lasów Państwowych CEL: OGRANICZENIE UCIĄŻLIWOŚCI SYSTEMU KOMUNIKACYJNEGO 6 Kontynuowanie działań na rzecz poprawy jakości dróg publicznych Gmina 2012-2015 6 000 000 zł Burmistrz Miasta i Gminy 6.1 Przebudowa dróg 2012-2016 800 000 zł Zarząd Dróg WESTMOR CONSULTING 85
powiatowych Powiatowych 6.2 Przebudowa dróg krajowych 2012-2015 b.d. GDDKiA 6.3 Budowa chodników 2012-2016 400 000 zł Burmistrz Miasta i Gminy CEL: WZROST WYKORZYSTANIA ODNAWIALNYCH ŹRÓDEŁ ENERGII 7 Promocja wykorzystania paliw alternatywnych w środkach transportu drogowego, obsługi rolnictwa, budownictwie i przemyśle 2012-2016 - Burmistrz Miasta i Gminy 8 Montaż instalacji bazujących na odnawialnych źródłach energii w budynkach użyteczności publicznej 2012-2016 30 000 zł Burmistrz Miasta i Gminy 7.3. Hałas 7.3.1. Stan aktualny Hałas w środowisku to wszelkiego rodzaju niepożądane, nieprzyjemne i uciążliwe dźwięki w danym miejscu i czasie. Jest zanieczyszczeniem środowiska przyrodniczego charakteryzującym się różnorodnością źródeł i powszechnością występowania. Skutki oddziaływania hałasu i wibracji na człowieka i środowisko naturalne są bardzo dotkliwe. Społeczne i zdrowotne skutki oddziaływania hałasu i wibracji wyrażają się: a) szkodliwym działaniem na zdrowie ludności, b) obniżeniem sprawności i chęci działania oraz wydajności pracy, c) negatywnym wpływem na możliwość komunikowania się, d) utrudnianiem odbioru sygnałów optycznych, e) obniżeniem sprawności nauczania, WESTMOR CONSULTING 86
f) powodowaniem lokalnych napięć i kłótni między ludźmi, g) zwiększeniem negatywnych uwarunkowań w pracy i komunikacji, powodujących wypadki, h) rosnącymi liczbami zachorowań na głuchotę zawodową i chorobę wibracyjną. Hałas i wibracje powodują pogorszenie jakości środowiska przyrodniczego, a w konsekwencji: a) utratę przez środowisko naturalne istotnej wartości, jaką jest cisza, b) zmniejszenie (lub utratę) wartości terenów rekreacyjnych lub leczniczych, c) zmianę zachowań ptaków i innych zwierząt (stany lękowe, zmiana siedlisk, zmniejszenie liczby składanych jaj, spadek mleczności zwierząt i inne). Hałas i wibracje powodują również ujemne skutki gospodarcze, takie jak: a) szybsze zużywanie się środków produkcji i transportu, b) pogorszenie jakości i przydatności terenów zagrożonych nadmiernym hałasem oraz zmniejszenie przydatności obiektów położonych na tych terenach, c) absencję chorobową spowodowaną hałasem i wibracjami, z czym są związane koszty leczenia, przechodzenia na renty inwalidzkie, utrata pracowników, d) pogorszenie jakości wyrobów (niezawodności, trwałości), e) utrudnienia w eksporcie wyrobów nie spełniających światowych wymagań ochrony przed hałasem i wibracjami. Hałas pochodzenia antropogenicznego, dzieli się w zależności od sposobu powstawania, na hałas komunikacyjny i przemysłowy. Hałas przemysłowy jest to hałas stworzony przez źródła zlokalizowane wewnątrz i na zewnątrz obiektów budowlanych różnego typu. Bywa on najczęstszą przyczyną skarg ludności. Wynika to między innymi z faktu, że hałasy tego typu mają najczęściej charakter ciągły, często o bardzo dokuczliwym brzmieniu. Największymi źródłami są zakłady przemysłowe, wytwórcze i rzemieślnicze. WESTMOR CONSULTING 87
Hałas komunikacyjny pochodzi od środków transportu lotniczego, kolejowego i drogowego. Szczególnie narażone są tereny znajdujące się w pobliżu większych tras komunikacyjnych. Wynika to z dużej dynamiki wzrostu ilości środków transportu, zwłaszcza pojazdów samochodowych notowanego w ostatnich latach oraz wzmożonego ruchu tranzytowego (towarowego i osobowego) w komunikacji międzynarodowej. Podsystem monitoringu hałasu obejmuje zarówno emisję hałasu jak i ocenę klimatu akustycznego. Ze względu na charakter zjawiska hałasu, pomiary w sieci krajowej i sieciach regionalnych międzywojewódzkich nie są realizowane. Sieci regionalne wojewódzkie obejmują badania wykonywane w zależności od potrzeb w miejscach o szczególnym zagrożeniu i obejmują pomiary hałasu emitowanego z dróg krajowych i wojewódzkich. Sieci lokalne obejmują pomiarami źródła przemysłowe i komunikacyjne. Na terenie Miasta i Gminy nie jest prowadzony monitoring hałasu. Hałas przemysłowy Ze względu na niski stopień uprzemysłowienia Miasta i Gminy można uznać, że poziom hałasu przemysłowego na analizowanym terenie ma marginalne znaczenie. Ewentualne zwiększenie jego poziomu może występować w sąsiedztwie niektórych zakładów rzemieślniczych i usługowych. Do takich zakładów należą m.in.: warsztaty mechaniki pojazdowej, blacharskie, ślusarskie, stolarskie. Hałas pochodzący z tych źródeł stanowi zagrożenie o charakterze lokalnym i dotyczy terenów zlokalizowanych w ich bezpośrednim sąsiedztwie. Przyczynę wzrostu uciążliwości hałasu przemysłowego na terenie Miasta i Gminy stanowi rozbudowa zabudowy mieszkaniowej w sąsiedztwie tych terenów. Hałas komunikacyjny Na terenie Miasta i Gminy najbardziej uciążliwym źródłem hałasu jest komunikacja drogowa. Badania poziomu hałasu wykonane w 1997 r. przez Państwową Inspekcję Ochrony Środowiska Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Płocku wykazały, iż hałas motoryzacyjny występujący na terenie Miasta, należy uznać za ponadnormatywny WESTMOR CONSULTING 88
i kwalifikujący klimat akustyczny miasta jako uciążliwy dla mieszkańców, także ze względu na ciągłość jego występowania, zwłaszcza w ciągu dnia. W ramach monitoringu w 2008 roku Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Warszawie wykonał badania hałasu komunikacyjnego przy głównych drogach dwukrotnie w tzw. sesji wiosenno-letniej i jesiennej dla pory dnia i pory nocy. Pomiary wykonano w 1 przekroju przy ul. Płońskiej w kwietniu i listopadzie 2008 r. Równoważny poziom dźwięku dla pory dnia zawierał się od 69,1dB do 69,2dB, a dla pory nocy od 66,1dB do 66,2dB i przekraczał poziom dopuszczalny. Dodatkowo należy się spodziewać, że w najbliższych latach natężenie ruchu kołowego w kolejnych latach będzie wzrastać, co przyczyni się do zwiększenia już i tak wysokiego natężenia hałasu. Brak kompleksowych pomiarów hałasu na terenie Miasta i Gminy w ostatnich latach uniemożliwia wnioskowanie na temat klimatu akustycznego analizowanego obszaru. 7.3.2. Program poprawy dla pola: hałas i wibracje Cel strategiczny Ograniczenie uciążliwości hałasu na terenie Gminy Cele krótkoterminowe do roku 2016: Ograniczenie emisji hałasu do środowiska. Cele średnioterminowe do roku 2019: Utrzymanie aktualnego poziomu hałasu w obszarach, w których sytuacja akustyczna jest korzystna. Ograniczenie poziomu hałasu emitowanego przez środki transportu w obszarach wzdłuż głównych dróg. Wyeliminowanie z użytkowania środków transportu, maszyn i urządzeń, których hałaśliwość nie odpowiada obowiązującym normom. WESTMOR CONSULTING 89
ZADANIA PRZEWIDZIANE DO REALIZACJI NA TERENIE MIASTA I GMINY L.P. NAZWA ZADANIA LOKALIZACJA LATA REALIZACJI KOSZT JEDNOSTKA REALIZUJĄCA 1 Aktualizacja inwentaryzacji źródeł uciążliwości akustycznej 2012-2016 b.d. Burmistrz we współpracy ze Starostą Powiatowym w Płocku i MWIOŚ w Płocku 2 Wymiana stolarki okiennej w budynkach narażonych na ponadnormatywny hałas 2012-2016 b.d. Właściciele domów 3 Modernizacja i budowa nawierzchni dróg gminnych z infrastrukturą 2012-2017 Koszty uwzględnio ne w zadaniach w zakresie ochrony powietrza Burmistrz, Zarząd Dróg Powiatowych, Zarząd Dróg Wojewódzkich, GDDKiA 4 Rozbudowa i modernizacja lokalnego układu komunikacyjnego (parkingi, zatoki postojowe, itp.) Gmina 2010-2014 800 000 zł Burmistrz Miasta i Gminy 5 Utrzymanie i urządzanie istniejących dróg gminnych 2012-2019 160 000 zł rocznie Burmistrz Miasta i Gminy 7.4. Promieniowanie elektromagnetyczne 7.4.1. Stan aktualny W aktualnym stanie prawnym można wyróżnić promieniowanie: jonizujące, występujące w wyniku użytkowania substancji promieniotwórczych w energetyce jądrowej, ochronie zdrowia, przemyśle, badaniach naukowych, przed którym ochrona unormowana jest w ustawie z 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe, niejonizujące promieniowanie elektromagnetyczne, związane ze zmianami pola elektromagnetycznego wytwarzanego przez źródła energetyczne WESTMOR CONSULTING 90
i radiokomunikacyjne, przed którym ochronę reguluje ustawa Prawo ochrony środowiska, w dziale VI pod nazwą Ochrona przed polami elektromagnetycznymi. Niejonizujące promieniowanie elektromagnetyczne w postaci pól elektromagnetycznych (PEM) zawsze występowało w środowisku naturalnym. Pochodzi ono od naturalnych źródeł, jakimi są np.: Słońce, Ziemia, zjawiska atmosferyczne. Natomiast sztuczne pola elektromagnetyczne zaczęły pojawiać się w środowisku ponad sto lat temu i były związane z techniczną działalnością człowieka. Promieniowanie elektromagnetyczne występuje wszędzie. Do najważniejszych źródeł promieniowania należą: stacje i linie energetyczne, nadajniki radiowe i telewizyjne oraz CB-radio i radiostacje amatorskie, stacje bazowe telefonii komórkowej, wojskowe i cywilne urządzenia radionawigacji i radiolokacji, urządzenia powszechnego użytku: kuchenki mikrofalowe, monitory, aparaty komórkowe itp. Zgodnie z art. 3 pkt 18 u.p.o.ś przez pola elektromagnetyczne rozumie się pole elektryczne, magnetyczne oraz elektromagnetyczne o częstotliwościach od 0 Hz do 300 GHz. Zgodnie z Ustawą, celem regulacji dotyczących pól elektromagnetycznych jest: utrzymanie poziomów pól elektromagnetycznych poniżej lub na poziomie dopuszczalnych wartości, a w przypadku, gdy normy są przekroczone, zmniejszenie emisji pól do poziomu dopuszczalnego. Wartości dopuszczalne natężenia pól elektromagnetycznych określa Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30 października 2003 r. (Dz. U. Nr 192, poz. 1883), podając je osobno dla terenów przeznaczonych pod zabudowę oraz dla miejsc dostępnych dla ludzi, zgodnie z art. 122 ust. 2 ustawy Prawo ochrony środowiska. Owe dopuszczalne wartości są zgodne z rekomendacjami Rady Europy oraz zaleceniami międzynarodowych organizacji zajmujących się kwestiami ochrony przed promieniowaniem. W zakresie promieniowania elektromagnetycznego dla człowieka istotne są mikrofale, radiofale i fale o bardzo niskiej częstotliwości (VLF), a także fale o ekstremalnie niskiej częstotliwości (FW). Ważna cechą pól elektromagnetycznych jest to, że ich natężenie spada wraz z rosnąca odległością od źródła, które je wytwarza. Promieniowanie niejonizujące uważa się obecnie za jedno z poważniejszych zanieczyszczeń środowiska. Pole elektromagnetyczne wytwarzane przez silne źródło niekorzystnie zmienia WESTMOR CONSULTING 91
warunki bytowania człowieka, wpływa na przebieg procesów życiowych. Może powodować wystąpienie zaburzeń funkcji ośrodkowego układu nerwowego, układów: rozrodczego, hormonalnego, krwionośnego oraz narządów słuchu i wzroku. Obecnie prowadzone są także badania nad wpływem promieniowania elektromagnetycznego na powstawanie nowotworów u człowieka. Na terenie Miasta i Gminy nie są prowadzone badania monitorujące pola elektromagnetyczne, z wyjątkiem pomiarów kontrolnych np. przed oddaniem do użytkowania nowych instalacji emitujących pola elektromagnetyczne (zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy Dz. U. 2002 Nr 217 poz. 1833). SIECI I URZĄDZENIA WYSOKIEGO, ŚREDNIEGO I NISKIEGO NAPIĘCIA Na terenie Miasta i Gminy znajduje się 86 stacji 15/0,4 kv oraz przebiegają dwie linie magistralne SN-15 kv relacji: GPZ 110/15 Płock (Przemysłowa) GPZ 110/15 kv Raciąż, GPZ 110/15 Staroźreby GPZ 110/15 kv Raciąż. INSTALACJE RADIOKOMUNIKACYJNE Na terenie Miasta i Gminy znajdują się stacje bazowe telefonii komórkowej 2G i 3G (E-GSM, GSM900, GSM1800, UMTS) zaprezentowane w tabeli 19. Tabela 19. Wykaz stacji BTS na terenie Miasta i Gminy NAZWA OPERATORA NR DECYZJI DATA WAŻNOŚCI LOKALIZACJA ID STACJI POLKOMTEL S.A. GSM900/1/4837/2/09 2019-11-30, Tupadzka 7, działka będąca własnością REMONDIS DROBIN Komunalna Sp. z o.o. 11235 POLSKA TELEFONIA CYFROWA S.A. GSM900/2/4103/2/08 2017-12-31, Padlewskiego 5 22023 POLSKA TELEFONIA GSM900/3/0744/2/08 2018-02-28, Tupadzka 1 0550 WESTMOR CONSULTING 92
KOMÓRKOWA CENTERTEL sp. z o.o. POLSKA TELEFONIA KOMÓRKOWA CENTERTEL sp. z o.o. GSM1800/3/3962/1/10 2020-04-30, Tupadzka 1 0550 Aero 2 Spółka z o.o. UMTS900/5/0399/1/10 2020-11-30, Płocka 33 11051 MOBYLAND Sp. z o.o. LTE1800/10/0509/1/10 2020-12-31, Płocka 33 11051 P4 Sp. z o.o. GSM900/4/3020/1/12 2022-02-28, Tupadzka 12 (dz. nr 625/3 i 624/5) PLO44 81 Źródło: Dane Urzędu Komunikacji Elektronicznej, stan na sierpień 2011 r. 7.4.2. Program poprawy dla pola: Promieniowanie elektromagnetyczne Cel strategiczny Ochrona przed działaniem promieniowania elektromagnetycznego Dynamiczny postęp technologiczny obliguje do wyznaczenia celów i zadań także w obszarze promieniowania elekromagnetycznego. Pomimo braku dotychczasowych zidentyfikowanych przekroczeń dopuszczalnych norm w tym zakresie na terenie Miasta i Gminy, nie jest wykluczone, że do 2019 r. zjawisko to wystąpi. W związku z tym, cele krótkoi średnioterminowe w analizowanym obszarze skoncentrowano na utrzymaniu promieniowania elektromagnetycznego na bezpiecznym poziomie. Osiągnięcie tak postawionych celów jest uwarunkowane realizacją kontentych zadań, ujętych w tabeli. Cel krótkoterminowy do roku 2016 i średnioterminowy do roku 2019: Zachowanie poziomów pól elektromagnetycznych poniżej dopuszczalnych norm. ZADANIA PRZEWIDZIANE DO REALIZACJI NA TERENIE MIASTA I GMINY L.P. NAZWA ZADANIA LOKALIZACJA LATA REALIZACJI KOSZT JEDNOSTKA REALIZUJĄCA CEL: ZACHOWANIE POZIOMÓW PÓL ELEKTROMAGNETYCZNYCH PONIŻEJ DOPUSZCZALNYCH NORM 1 Inwentaryzacja źródeł emisji pól elektromagnetycznych i 2012-2016 b.d. Burmistrz we współpracy WESTMOR CONSULTING 93
obszarów objętych oddziaływaniem pól ze Starostą Powiatowym w Płocku, MWIOŚ w Płocku, Wojewoda 2 Badania pól elektromagnetycznych, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska w sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku oraz sposobu sprawdzenia dotrzymywania tych poziomów 2012-2016 b.d. MWIOŚ w Płocku 7.5. Poważne awarie i zagrożenia naturalne 7.5.1. Stan aktualny ZAGROŻENIA NATURALNE ZAGROŻENIE POWODZIOWE Do zagrożeń powodujących największe niebezpieczeństwo dla mieszkańców powiatu płockiego należą powodzie. Występują one w różnych porach roku. Powodowane są gwałtownym topnieniem śniegów, intensywnymi deszczami, zlodowaceniem rzek, krótkotrwałymi burzami oraz silnymi wiatrami. Duży wpływ na bezpieczeństwo powodziowe mieszkańców powiatu ma wybudowanie na rzece Wiśle tylko jednego stopnia z projektowanej Kaskady Dolnej Wisły. W rejonie strefy cofkowej Zbiornika Włocławskiego odkładają się znaczne ilości rumoszu naniesionego przez wody Wisły z jej górnego biegu, co uniemożliwia wykonanie prawidłowej regulacji koryta rzeki. Największe zagrożenie powodziowe występuje w okresie zimowo-wiosennym, gdy korytem rzeki płynie kra lodowa. Wówczas na Zbiorniku Włocławskim powstają trudne do likwidacji zatory lodowo-śryżowe oraz następuje blokowanie swobodnego spływu wody. Potencjalnym źródłem podtopień są rzeki Sierpienica i Karsówka przepływające przez obszar Gminy. SUSZE WESTMOR CONSULTING 94
W przypadku analizowanego obszaru zjawisko suszy występuje sporadycznie i z reguły nie stanowi nadmiernego zagrożenia dla zdrowia i życia, jednak w szczególnych przypadkach może być przyczyną strat materialnych, głównie na obszarach rolnych, związanych z działalnością człowieka. POŻARY Skutkiem długotrwałej suszy mogą być również pożary lasów. Występujące na terenie Miasta i Gminy lasy, wchodzące w skład obszaru Nadleśnictwa Płock, zaliczone są do I kategorii zagrożenia pożarowego, oznaczającą duże zagrożenie pożarowe zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 22 marca 2006 r. w sprawie szczegółowych zasad zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów (Dz. U. 2006 Nr 58, poz. 405 z późn. zm.) Z ogólnej powierzchni lasów w Gminie, 41,6% (233,45 ha) stanowią lasy prywatne. O braku zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów prywatnej własności świadczą dane statystyczne z ostatnich lat. W lasach tych powstaje blisko 60% wszystkich pożarów w kraju. Ochrona lasów przed pożarami należy więc do najważniejszych obowiązków ustawowych właścicieli. W 2009 r. Starosta Płocki, jako organ nadzorujący lasy prywatne, wspólnie z wójtami i burmistrzami gmin, doprowadził do podpisania przez większość gmin porozumień z jednostkami Ochotniczej Straży Pożarnej o gotowości zabezpieczania, w uzasadnionych przypadkach, terenów pożarzysk. Wiosną każdego roku Starosta Płocki kieruje do właścicieli lasów obwieszczenia przypominające o ochronie ppoż. W ostatnich latach nie odnotowano w płockich lasach znaczącej ilości pożarów. Oprócz suszy przyczynami pożarów lasów mogą być: uderzenia piorunów, podpalenia, sabotaż, zaprószenie ognia. Pomimo iż największe zagrożenie na terenie powiatu płockiego w zakresie pożarowowybuchowym stwarzają zakłady przemysłowe: PKN ORLEN S.A. w Płocku, Baza Surowcowa PERN oraz inne zakłady, na terenie Miasta i Gminy ryzyko z tego tytułu jest niewielkie. OSUWISKA Ruchy masowe ziemi stanowią w niektórych przypadkach zagrożenie dla obiektów budowlanych posadowionych na uruchomionej powierzchni oraz zagrożenie dla życia i zdrowia. Pomimo, iż na terenie powiatu płockiego zidentyfikowano osuwiska, których WESTMOR CONSULTING 95
zasięg oddziaływania jest bardzo ograniczony, zjawiska te nie występują bezpośrednio na terenie miejsko-wiejskiej Gminy. HURAGANY, GRADOBICIA I OBLODZENIA Prawdopodobieństwo powstania na terenie powiatu płockiego, a więc i miejsko-wiejskiej Gminy huraganów czy przejścia trąb powietrznych jest niewielkie. Nie można ich jednak wykluczyć. Bardziej prawdopodobne są silne wichury, których prędkość dochodzi do ponad 100 km/h. Trudno jest określić obszary zagrożeń związanych z silnymi wiatrami, dlatego ważne jest możliwie wczesne podjęcie działań profilaktycznych oraz poinformowanie społeczeństwa o istniejącym zagrożeniu. Z kolei intensywne, trwające do kilku dni, opady deszczu wiążą się z zagrożeniem powodziowym oraz katastrofalnymi zatopieniami. Deszcze przechodzące w deszcz ze śniegiem powodują niebezpieczną gołoledź a osiadając na drzewach i infrastrukturze technicznej nadmiernie je obciążają i niejednokrotnie niszczą, powodując m.in. utrudnienia w komunikacji oraz awarie linii energetycznych, co paraliżuje pracę zakładów przemysłowych oraz znacznie utrudnia codzienne życie mieszkańców. Gradobicia, czyli intensywne opady gradu, występujące najczęściej z burzami, są zjawiskiem coraz częstszym w okresie letnim, powodując dotkliwe zniszczenia polonów i mienia. TRZĘSIENIA ZIEMI Na obszarze Miasta i Gminy trzęsienia ziemi nie występują. POWAŻNE AWARIE Zagadnienia związane z poważnymi awariami zostały uregulowane przede wszystkim w ustawie Prawo ochrony środowiska (tytuł IV Poważne awarie ). Definicja ustawowa określa poważną awarię jako zdarzenie, w szczególności emisję, pożar lub eksplozję, powstałą w trakcie procesu przemysłowego, magazynowania lub transportu, w których występuje jedna lub więcej niebezpiecznych sytuacji, prowadząca do natychmiastowego powstania zagrożenia życia lub zdrowia ludzi lub środowiska lub powstania takiego zagrożenia z opóźnieniem (art. 3, ust. 23). Definicja ta jest zbieżna z Dyrektywą Seveso II (96/82/WE) oraz Konwencją z 1992 r. w sprawie transgranicznych skutków awarii przemysłowych. WESTMOR CONSULTING 96
AWARIE ELEKTROWNI JĄDROWYCH, GWAŁTOWNE POŻARY OBIEKTÓW PRZEMYSŁOWYCH, ATAKI TERRORYSTYCZNE Na terenie Miasta i Gminy nie funkcjonuje elektrownia jądrowa, jednak awaria elektrowni na Ukrainie, Słowacji i Węgrzech, opierających się na technologiach zbliżonych do tych, które były stosowane w Czarnobylu, potencjalnie może być przyczyną skażenia także obszaru Gminy. Podobne ryzyko dotyczy ataków terrorystycznych, które mogą skutkować skażeniem środowiska na znacznych obszarach. Zakładem stwarzającym zagrożenie awarią przemysłową jest każdy zakład, na którego terenie znajdują się substancje niebezpieczne, mogące spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi lub środowiska. Ze względu na rodzaj i ilość substancji niebezpiecznych zakłady dzielimy, zgodnie z art. 248, ust. 1 u.p.o.ś., na: zakłady o zwiększonym ryzyku zakłady, na których terenie znajdują się mniej niebezpieczne substancje lub ich ilość jest mniejsza, zakłady o dużym ryzyku. Ryzyko awarii przemysłowej na terenie powiatu płockiego jest szczególnie wysokie, z racji centralnego usytuowania, a także z uwagi na rodzaj i wielkość przemysłu oraz transport materiałów niebezpiecznych. Na terenie powiatu płockiego i miasta Płocka funkcjonuje 5 zakładów o dużym ryzyku i 2 zakładów o zwiększonym ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej. Do zakładów o dużym ryzyku oddziaływujących na teren gmin usytuowanych w obrębie powiatu płockiego, w tym oddziaływujących na obszar Miasta i Gminy, należą: Polski Koncern Naftowy ORLEN S.A. Zakład Produkcyjny w Płocku, Basell Orlen Polyolefins Sp. z o.o., Przedsiębiorstwo Eksploatacji Rurociągów Naftowych Przyjaźń S.A. Baza Surowcowa w Miszewku Strzałkowskim k/płocka, ORLEN OIL Sp. z o.o. Zakład Produkcyjny w Płocku, ORLEN GAZ Sp. z o.o. Rozlewnia Gazu Płynnego w Płocku. WESTMOR CONSULTING 97
Zgodnie z zapisami Programu Ochrony Środowiska w powiecie płockim na lata 2011-2015 z perspektywą do roku 2018, w Zakładzie Produkcyjnym PKN ORLEN S.A. oraz spółkach: Orlen Oil i Basell Orlen Polyolefins zagrożenie stwarzają substancje powstające i gromadzone, bądź używane w procesach produkcyjnych m.in.: siarkowodór, fluorowodór, etylen, propylen, tlenek etylenu, benzyna, chlor, gazy płynne. Innego rodzaju zagrożenie stwarza Baza Surowcowa PERN w Miszewku Strzałkowskim, gdzie magazynowana jest surowa ropa naftowa, oraz eksploatacja rurociągów z surowcem i produktami finalnymi niosąca ryzyko powstania lokalnych zagrożeń polegających na wycieku produktów naftowych z uszkodzonych urządzeń rurociągowych lub zbiorników magazynowych. Do zakładów o zwiększonym ryzyku należą: Przedsiębiorstwo Gazyfikacji Bezprzewodowej ZALGAZ w Bronowie Zalesiu, gm. Stara Biała, ORLEN GAZ Sp. z o.o. Baza Gazu Płynnego w Płocku. Przedsiębiorstwa te, z tytułu transportu materiałów niebezpiecznych, stwarzają także potencjalne zagrożenie dla ludności i środowiska w skali całego kraju. TRANSPORT SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNYCH Poważne zagrożenie w powiecie płockim i na terenie Miasta i Gminy stanowi transport substancji niebezpiecznych w ruchu drogowym. Usytuowanie na terenie miejskowiejskiej gminy ważnych szlaków komunikacyjnych stanowi nie tylko potencjał rozwojowy Gminy, ale także zwiększa potencjalne możliwości wystąpienia zagrożeń związanych z transportem substancji niebezpiecznych. Decydującym dla skali zagrożeń jest bardzo intensywny ruch cystern z paliwami płynnymi od terminalu paliwowego w Trzepowie trasą Płock - Ciechanów do drogi Płock - Warszawa. Brak na terenie Miasta i Gminy parkingów dla pojazdów przewożących materiały niebezpieczne powoduje, że poza transportami chloru inne pojazdy poruszają się po drogach i parkują w sposób niekontrolowany. Wśród innych zagrożeń, które mogą wystąpić na terenie powiatu płockiego, a więc także Miasta i Gminy, możemy wyróżnić: zagrożenia radiacyjne (skażenia promieniotwórcze), chemiczne (zagrożenie toksycznymi środkami przemysłowymi i innymi WESTMOR CONSULTING 98
substancjami chemicznymi), biologiczne: epidemie, epizootie (plagi zwierzęce), epifitozy (choroby populacji roślinnej), awarie urządzeń infrastruktury technicznej (gazowe, energetyczne, wodociągowe), terrorystyczne (z wykorzystaniem broni, bomb, materiałów wybuchowych, środków chemicznych oraz biologicznych). 7.5.2. Program poprawy dla pola: Poważne awarie i zagrożenia naturalne Cel strategiczny Zapobieganie skutkom poważnych awarii i zagrożeniom naturalnym Cele krótkoterminowe do roku 2016: Dysponowanie sprawnym systemem zapobiegawczo-interwencyjno-ratunkowym na wypadek wystąpienia poważnej awarii lub klęski żywiołowej, Wzrost świadomości społecznej w zakresie zapobiegania awariom i klęskom naturalnym i postępowania w przypadku ich wystąpienia. Cele średnioterminowe do roku 2019: Minimalizacja ryzyka wystąpienia poważnej awarii, Ochrona ludności przed skutkami poważnej awarii lub klęski żywiołowej. ZADANIA PRZEWIDZIANE DO REALIZACJI NA TERENIE MIASTA I GMINY L.P. NAZWA ZADANIA LOKALIZACJA LATA REALIZACJI KOSZT JEDNOSTKA REALIZUJĄCA CEL: DYSPONOWANIE SPRAWNYM SYSTEMEM ZAPOBIEGAWCZO-INTERWENCYJNO- RATUNKOWYM NA WYPADEK WYSTĄPIENIA POWAŻNEJ AWARII LUB KLĘSKI ŻYWIOŁOWEJ 1 Współdziałanie i współpraca z jednostkami ratowniczymi, specjalistami i ekspertami w zakresie wystąpienia na terenie Gminy poważnych awarii przemysłowych i klęsk żywiołowych 2012-2016 125 000 zł (25 000 zł/rok) Burmistrz Miasta i Gminy, OSP, Policja 2 Utrzymywanie w gotowości sprawnego systemu zapobiegawczo-interwencyjnoratunkowym na wypadek wystąpienia poważnej awarii lub 2012-2016 300 000 zł (60 000 zł/rok) OSP WESTMOR CONSULTING 99
klęski żywiołowej CEL: WZROST ŚWIADOMOŚCI SPOŁECZNEJ W ZAKRESIE ZAPOBIEGANIA AWARIOM I KLĘSKOM NATURALNYM I POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU ICH WYSTĄPIENIA 3 Prowadzenie działań edukacyjno-informacyjnych dla mieszkańców Miasta i Gminy o możliwościach zapobiegania i zasadach postępowania w przypadku wystąpienia poważnej awarii lub klęski żywiołowej 2012-2016 30 000 zł (6 000 zł/rok) Burmistrz Miasta i Gminy, OSP, Policja 8. Ochrona dziedzictwa przyrodniczego i racjonalne użytkowanie zasobów przyrody 8.1. Ochrona przyrody i krajobrazu 8.1.1. Stan aktualny LASY Na terenie Gminy miejsko wiejskiej lasy zajmują powierzchnię 561,45 ha, co stanowi 3,92% powierzchni Gminy (średnia powiatowa lesistość wynosi ok. 17,4%, wojewódzka - ok. 22%, a średnia krajowa 28,2%). Zatem Gmina zaliczana jest do najmniej zalesionych terenów w województwie mazowieckim, a także w Polsce. Z ogólnej powierzchni lasów, 41,6% (233,45 ha) stanowią lasy prywatne (o funkcji gospodarczej), natomiast 58,4% (328 ha) stanowią lasy będące własnością Skarbu Państwa. Największe kompleksy leśne występują we wsiach: Świerczynek, Brelki, Dziewanowo. Siedliskowo lasy reprezentowane są przez bór mieszany świeży, las mieszany, ols właściwy i ols jesionowy. Przeważają drzewostany sosnowe w wieku do 40 lat z domieszką dębu i brzozy. Lasy prywatne nie tworzą dużych kompleksów leśnych, są zazwyczaj rozdrobnione. Ze względu na niski wskaźnik lesistości gminy, obszar ten wymaga dolesień w skali 5 10% ogólnej powierzchni Gminy. Gmina posiada program zwiększania lesistości zgodnie, z którym do 2020 roku trzeba zalesić 202 ha gruntów ornych, ornych odłogujących i nieużytków w indywidualnych gospodarstwach rolnych. WESTMOR CONSULTING 100
Ważnym elementem szaty roślinnej na terenach ubogich w lasy są zadrzewienia i zakrzewienia śródpolne, przydrożne. Prawie każde wycięcie drzewa i krzewów wymaga zezwolenia, a także rekompensaty dla środowiska przyrodniczego w postaci nowych nasadzeń w innych miejscach. Mimo zasady równoważenia strat w lokalnym środowisku przyrodniczym i rekompensaty przyrodniczej, nadal aktualna jest potrzeba zwiększenia zadrzewień i zakrzewień. Do tego celu nadaje się praktycznie każdy wolny fragment terenu użyteczności publicznej lub nieruchomości prywatnych. Gospodarka leśna powinna być prowadzona zgodnie z planem urządzenia lasu (Lasy Państwowe, Nadleśnictwo) oraz z uproszczonymi planami urządzenia lasu (lasy prywatne niestanowiące własności Skarbu Państwa). OBIEKTY I OBSZARY CHRONIONE W Polsce stosuje się następujące formy ochrony przyrody: parki narodowe i krajobrazowe, rezerwaty przyrody, obszary chronionego krajobrazu, obszary specjalnej ochrony ptaków i specjalne obszary ochrony siedlisk Natura 2000, ochronę gatunkową roślin, zwierząt i grzybów, pomniki przyrody, stanowiska dokumentacyjne, użytki ekologiczne oraz zespoły przyrodniczo-dokumentacyjne i użytki ekologiczne. Cztery pierwsze formy ochrony, tzn.: parki narodowe, rezerwaty przyrody, parki krajobrazowe i obszary chronionego krajobrazu stanowiły krajową sieć obszarów chronionych, uzupełnionych przez obszary Natura 2000 oraz formy prawne (w świetle obecnych przepisów prawnych mogą być powołane uchwałą Rad Gminnych), obejmujące użytki ekologiczne, zespoły przyrodniczokrajobrazowe, stanowiska dokumentacyjne i pomniki przyrody. Wielką wartością powiatu płockiego jest różnorodność biologiczna. Blisko połowa (ok. 45%) powierzchni powiatu objęta jest prawną ochroną przyrodniczą (województwa - ok. 30%, kraju ok. 11%). Sieć obszarów Natura 2000 obejmuje w powiecie płockim powierzchnię 15.039,370 ha. Dotychczas formalnie na terenie powiatu wyznaczony został tylko jeden obszar Natura 2000. Jest to obszar OSO Dolina Środkowej Wisły (PLB 140004) o ogólnej pow. 30.777,9 ha. Zespoły przyrodniczo-krajobrazowe zajmują w powiecie płockim 886 ha. Obszary chronionego krajobrazu występujące w powiecie płockim stanowią łączną powierzchnię 61.644,74 ha: Nadwiślański Obszar Chronionego Krajobrazu, Obszar WESTMOR CONSULTING 101
Chronionego Krajobrazu Przyrzecze Skrwy Prawej, Gostynińsko Gąbiński Obszar Chronionego Krajobrazu. Uzupełnieniem wielkoobszarowych form ochrony przyrody są użytki ekologiczne w ilości 90 o łącznej powierzchni 93,58 ha, przeważnie o charakterze śródleśnych bagien lub łąk. W powiecie płockim ustanowionych zostało 187 pomników przyrody. Dopełnieniem systemu ochrony przyrody jest ochrona gatunkowa roślin i zwierząt. Na terenie Miasta i Gminy, zgodnie z opisem zamieszczonym na stronie internetowej Gminy (http://www.drobin.pl) występują wyłącznie następujące prawne formy ochrony przyrody: Użytki ekologiczne: o Dziewanowo użytki 663, 664, 667, 668 Lokalizacja: Użytki ekologiczne znajdują się na terenie lasu Państwowego w miejscowości Dziewanowo, przy drodze powiatowej Nr 6914W -Gutowo- Lelice, w odległości ok. 5m od a. Opis: Las charakteryzuje się drzewostanem mieszanym liściastym i liściasto-iglastym jak: grab, dąb, brzozą, sosna, świerk, w którym występuje bogate runo leśne, w tym rzadkie gatunki, jak zawilce czy gwiazdnica. Głównym walorem tego obszaru są ukryte w głębi lasu użytki ekologiczne, które potocznie nazwane są moczydłami. Wiedzie do nich porośnięta drzewami droga ukazująca dwa stawy z bujną roślinnością typu tatarak i trzcina. Teren ten jest bardzo osobliwą ostają dla wielu gatunków ptaków. Można spotkać, m.in. czaplę siwą, żurawie, dzikie kaczki, łyski, kruki, dzięcioły, myszołowy, sowy oraz błotniaka stawowego. Poza tym można również spotkać wiele gatunków innych zwierząt m.in. dzika, sarnę, lisa, borsuka, kunę leśną, jeża oraz drobną zwierzynę leśną. Dodatkową atrakcją zwłaszcza w okresie wiosennym - są gody żab moczarowych. Za sprawą tych godów bagna charakterystycznie "bulgoczą". Efekt ten wywołuje głuche szczekanie tysięcy żab moczarowych. Największe wrażenie jednak robi chór żab wśród rozlewisk podczas bezwietrznych, ciepłych nocy. o Kuchary Kryski użytki 665, 666 Lokalizacja: Jadąc z a w kierunku miejscowości Koziebrody, wzdłuż Alei Topolowej, drogą powiatową Nr 2924 W, należy w miejscowości Druchowo skręcić WESTMOR CONSULTING 102
w prawo, przy przystanku autobusowym i kierować się do wsi Cieśle. Przy pierwszej drodze, która skręca w prawo, na gruntach wsi Kuchary znajduje się użytek ekologiczny 666, a jadąc dalej prosto w odległości ok. 500m od niego, znajduje się użytek ekologiczny 665. Opis: Na terenie użytków ekologicznych nie występują zastoiska wody. W lasach tych nastąpiło znaczne osuszenie terenu, być może spowodowane spadkiem wód gruntowych bądź melioracjami wodnymi. Występuje nieliczna roślinność charakterystyczna dla terenów podmokłych, tj. olsza czarna, wierzba Iwa. Runo jest ubogie, porośnięte głównie mchem i porostami. Tereny te stanowią naturalną ostoję dla zwierząt i ptaków. Pomniki przyrody o Aleja topolowa Lokalizacja: Przy drodze krajowej Nr10 Warszawa-Toruń, 500 m za rondem w miejscowości, w kierunku Torunia, po prawej stronie znajduje się pomnik przyrody Aleja Topolowa. Aleja rozciąga się wzdłuż drogi powiatowej - Koziebrody Nr 2924 W (dawnej drogi powiatowej 164). Opis: Aleja składa się ze 165 topól kanadyjskich o obwodach pni na wysokości 1,3 m od 248 do 339 cm i wysokości ok. 30 m. Wiek topól szacuje się na 80 lat. W 2007 roku drzewa wchodzące w skład alei były poddane leczeniu po tym jak zostały masowo zaatakowane przez szkodnika liści białkę wierzbówkę. o Lipy Karsy Lokalizacja: Lipy znajdują się w parku podworskim z połowy XIX w., przy drodze krajowej Nr 60 -Raciąż, na wysokości przystanku autobusowego. Jedna z lip rośnie przy drodze wjazdowej do parku, druga zaś pośrodku parku. Z dawnego założenia parku zachowały się jedynie piękne aleje: kasztanowa i wiązowa oraz system dwóch stawów. Otwarta przestrzeń parku wypełniona jest wolno stojącymi grupami drzew i krzewów różnej wielkości. Opis: WESTMOR CONSULTING 103
Lipa, która rośnie przy drodze wjazdowej, posiada dwa grube rozgałęzienia. Jedno rozgałęzienie jest wsparte na metalowym słupie zabezpieczającym przed zerwaniem. Widoczne jest również uszkodzenie pnia drzewa ze spróchnieniem. Lipa, która rośnie po środku parku ma widoczne odłamanie jednego rozgałęzienia prawdopodobnie po uderzeniu piorunem oraz dość znaczny ubytek w pniu (spróchniały środek). o Głaz Warszewka Lokalizacja: Jadąc z a w kierunku Warszawy drogą krajową Nr 10 Warszawa Toruń, należy na 423 kilometrze skręcić w lewo w piaszczystą drogę i kierować się nią do ostatniej nieruchomości, w której mieszka właściciel terenu, na którym za budynkami gospodarczymi znajduje się głaz. Opis: Głaz narzutowy, przeniesiony przez lodowiec z Półwyspu Skandynawskiego,. jest zbudowany z granitu średnioziarnistego o obwodzie 960 cm i wysokości 1,2 m. Głaz jest koloru szaro-różowego. o Głaz Kozłowo Lokalizacja: Jadąc z a w kierunku Płocka drogą krajową Nr 60, należy w miejscowości Kozłowo (4 km od a) skręcić w lewo w żwirową drogę i kierować się do wsi Biskupice. W odległości ok. 1,4 km po lewej stronie drogi, przy granicy Kozłowo-Biskupice, na prywatnym terenie znajduje się głaz. Opis: Jest to głaz narzutowy zbudowany z granitu z pegmatytem o obwodzie 1300 cm i wysokości 1,2 m. Głaz jest koloru szarego. Na terenie Miasta i Gminy nie wyznaczono obszarów chronionych obejmujących parki narodowe, rezerwaty przyrody, parki krajobrazowe i obszary chronionego krajobrazu. Ponadto w granicach Miasta i Gminy nie wyznaczono obszaru NATURA 2000. TERENY ZIELENI Zgodnie z definicja tereny zieleni to tereny wraz z infrastrukturą techniczną i budynkami funkcjonalnie z nimi związanymi, pokryte roślinnością, znajdujące się w granicach wsi o zwartej zabudowie lub miast, pełniące funkcje estetyczne, rekreacyjne, zdrowotne lub osłonowe, a w szczególności parki, zieleńce, promenady, bulwary, ogrody botaniczne, WESTMOR CONSULTING 104
zoologiczne, jordanowskie i zabytkowe oraz cmentarze, a także zieleń towarzysząca ulicom, placom, zabytkowym fortyfikacjom, budynkom, składowiskom, lotniskom oraz obiektom kolejowym i przemysłowym. Na obszarze Miasta i Gminy tereny zieleni zajmują około 27 ha, co stanowi 0,18 % powierzchni gminy. Pomimo tak niewielkiej powierzchni, tereny zielone mają ogromne znaczenie nie tylko dla estetyki miast i miejscowości, ale także pozytywnie wpływają na jakość życia, poprzez: kształtowanie lokalnych warunków klimatycznych, oczyszczanie atmosfery z zanieczyszczeń stałych i gazowych i regulację stosunku CO 2 i O 2, tłumienie hałasu, zapewnienie przestrzeni do wypoczynku i rekreacji. Tabela 20. Charakterystyka najważniejszych terenów zieleni w Mieście i Gminie Lp. Nazwa obiektu Powierzchnia (ha) 1. Park miejski 0,37 2. Park miejski 0,45 3. Park wiejski b.d. 1. 2. 3. Razem 0,82 Biskupice park dworski Dobrosielice park dworski Karsy zespół dworsko parkowy Lokalizacja Parki miejskie 0,006 % pow. gminy ul. Piłsudskiego ul. Rynek Łęg Kościelny 09-209 Łęg Probostwo Parki podworskie 0,14 % pow. gminy 1,92 Biskupice Cenne drzewostany kasztanowce, jesiony lipy Dęby, jesiony, klony Aleja lipowa, modrzewie, drzewa owocowe 1,52 Dobrosielice Kasztanowce 5,12 Karsy Aleja lipowa, kasztanowa, jesiony, lipy, zabytkowe drzewo lipa Stan utrzymania dostateczny dostateczny dostateczny wymaga konserwacji wymaga konserwacji wymaga konserwacji WESTMOR CONSULTING 105
Lp. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 1. 2. Nazwa obiektu Kowalewo zespół dworsko parkowy Kozłowo park dworski Krajkowo zespół dworsko parkowy Kuchary Kryski zespół dworsko parkowy Milice Kostery dwór murowany park resztki drzewostanu Mogielnica park dworski pozostałości Mokrzk park dworski grodzisko nizinne Nagórki Dobrskie park dworski Psary zespół dworsko parkowy Setropie park dworski Tupadły park dworski Powierzchnia (ha) Lokalizacja 3,26 Kowalewo b.d. b.d. 5,65 Kozłowo Krajkowo Kuchary Kryski Cenne drzewostany Kasztanowce, lipy Limba, dąb, kasztanowce Olcha, klony, dąb 3 aleje kasztanowców, lipy, jesiony b.d. Milice Kostery b.d. 0,68 Mogielnica b.d. b.d. Mokrzyk b.d. b.d. Razem 20,7 Rogotwórsk cmentarz przykościelny cmentarz parafialny rzym. kat., kaplica Nagórki Dobrskie b.d. b.d. Psary b.d. 2,55 Setropie Modrzewie, świerki, brzozy, buk, dąb, przewaga olchy, zabytkowe drzewo lipa b.d. Tupadły b.d. Cmentarze 0,03 % pow. gminy Stan utrzymania wymaga konserwacji wymaga konserwacji wymaga konserwacji wymaga konserwacji wymaga konserwacji wymaga konserwacji wymaga konserwacji wymaga konserwacji wymaga konserwacji wymaga konserwacji wymaga konserwacji 0,83 Rogotwórsk b.d dobry 1,8 Kasztanowce, lipy, jesiony dobry WESTMOR CONSULTING 106
Lp. 3. 4. 5. Nazwa obiektu cmentarz żydowski cmentarz niemiecki Kozłowo cmentarz wojenny Łęg Probostwo cmentarz parafialny cmentarzysko Setropie cmentarzysko Powierzchnia (ha) 0,62 0,18 Lokalizacja Cenne drzewostany - zakrzewienia Stan utrzymania 0,20 Kozłowo Sosny, brzozy dobry 0,84 b.d. Łęg Probostwo b.d. b.d. Setropie b.d - dobry Razem 4,47 Ogrody działkowe 0,007 % pow. gminy 1. Ogrody działkowe 1,0 ul. Kopernika dobry 8.1.2. Program operacyjny dla pola: Ochrona przyrody i krajobrazu Cel strategiczny Zachowanie walorów i zasobów przyrodniczych z uwzględnieniem bioróżnorodności oraz utrzymanie istniejących form ochrony przyrody. Cele krótkoterminowe do roku 2016: Zrównoważona gospodarka leśna. Zachowanie bioróżnorodności zwłaszcza na terenach chronionych. Cele średnioterminowe do roku 2019: Utrzymanie i ochrona obszarów o wysokich warunkach przyrodniczych. Utrzymanie bioróżnorodności poprzez ochronę gatunkową roślin i zwierząt. Powiązanie polityki środowiskowej z planowaniem przestrzennym. WESTMOR CONSULTING 107
ZADANIA PRZEWIDZIANE DO REALIZACJI NA TERENIE MIASTA I GMINY L.P. NAZWA ZADANIA LOKALIZACJA LATA REALIZACJI KOSZT JEDNOSTKA REALIZUJĄCA 1 Inwentaryzacja i waloryzacja obszarów cennych przyrodniczo Gmina 2012-2016 10 000 zł Burmistrz Miasta i Gminy 2 Prowadzenie gospodarki leśnej uwzględniającej wymogi ochrony prawnej konkretnych obszarów przyrodniczych Gmina 2012-2016 b.d. 3 Zalesianie gruntów o niskiej klasie bonitacji zgodnie z Programem zwiększania lesistości Gminy Gmina 2012-2016 b.d. ARiMR, właściciele lasów prywatnych, WFOŚiGW 4 Racjonalne gospodarowanie cennymi zasobami przyrodniczymi Gminy Gmina 2012-2016 - Burmistrz Miasta i Gminy 5 Utrzymywanie istniejących form ochrony przyrody 2012-2016 b.d. Regionalny Konserwator Przyrody 6 Tworzenie nowych obszarów chronionych 2012-2016 b.d. Burmistrz Miasta i Gminy 7 Uwzględnianie w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego prawnych form ochrony przyrody 2012-2016 25 000 zł Burmistrz Miasta i Gminy 8 Złożenie wniosku o objęcie ochroną konserwatorską wszystkich zabytkowych parków podworskich wraz z zabytkowymi dworkami i pałacami 2012-2016 - Burmistrz Miasta i Gminy WESTMOR CONSULTING 108
8.2. Gleby 8.2.1. Stan aktualny Dobra jakość gleb na terenie Gminy w istotny sposób wpływa na jej potencjał. Gleby dobrej jakości oznaczają nie tylko zdrowe i wysokie plony, ale także warunkują prawidłowy rozwój człowieka, gdyż wraz z pożywieniem roślinnym i zwierzęcym dostarczają odpowiedniej ilości wysokokalorycznych składników odżywczych, witamin, substancji mineralnych, niezbędnych do budowy i właściwego funkcjonowania organizmu. Razem z pożywieniem człowiek pobiera składniki korzystne, jak i niekorzystne dla swego rozwoju. Na terenie Gminy występują następujące typy gleb: gleby płowe, gleby brunatne wyługowane - tworzą one przeważnie kompleksy żytnie bardzo dobre lub pszenne dobre, miejscami bardzo dobre (stanowią ok. 70 % gruntów ornych), gleby bielicowe oraz gleby rdzawe (określane również jako skrytobielicowe), które są rozwinięte głównie na podłożu piasków o różnej genezie, ubogich w składniki pokarmowe. Rolnicza jakość tych gleb jest bardzo niska. Stanowią one głównie kompleks żytni słaby lub żytnio - łubinowy (stanowią ok. 20 % pow. gruntów ornych, w tym ok. 15 % stanowią uprawy, ok. 5 % zalesienia), gleby torfowe tworzą przeważnie kompleksy trwałych użytków zielonych (stanowią ok.10 % pow. gruntów ornych). Na terenie Gminy dominują gleb klas bonitacyjnych III i IV (stanowią ok. 87,5 % powierzchni gruntów ornych). Wykształciły się z utworów plejstoceńskich i holoceńskich. Bonitację gleb na terenie miejsko wiejskiej Gminy przedstawiono w tabeli 21. Tabela 21. Klasy bonitacyjne gleb gruntów ornych oraz łąk i pastwisk Grunty orne Łąki i pastwiska Klasa gleby Powierzchnia [ha] Udział % Klasa gleby Powierzchnia [ha] Udział % I - - I - - II 63,4508 0,58% II 1,20 0,08% IIIa 1652,4880 15,00% III 368,39 24,93% WESTMOR CONSULTING 109
IIIb 3012,5271 27,35% IV 988,13 66,88% IVa 3366,6420 30,57% V 84,83 5,74% IVb 1618,1046 14,69% VI 35,00 2,37% V 1134,2189 10,30% VIz - - VI 166,1701 1,51% Źródło: Dane Urzędu Miasta i Gminy w ie Rysunek 7. Kompleksy rolniczej przydatności gleb na terenie Gminy Źródło: Mapa opracowana przez Biuro Geodety Województwa Mazowieckiego w Warszawie Na stan gleb na terenie Gminy wpływają głównie czynniki pochodzenia antropogenicznego: o Wydobywanie kopalin ze złóż. Eksploatacja kopalin powoduje nieodwracalne zmiany w naturalnym krajobrazie i dlatego wymaga przywrócenia tych terenów do użytkowania rolniczego lub leśnego poprzez zalesianie gruntów zdegradowanych. o Nadmierne nawożenie, które może prowadzić do zatrucia metalami ciężkimi i substancjami toksycznymi obecnymi w nawozach. Działalność zakładów produkcyjno usługowych, w wyniku której do gleb mogą przedostawać się szkodliwe substancje. o Erozja spowodowana niewłaściwym użytkowaniem gruntów. WESTMOR CONSULTING 110
o Komunikacja i transport samochodowy, przyczyniający się do zanieczyszczenia gleb położonych w bezpośrednim sąsiedztwie intensywnie użytkowanych szlaków komunikacyjnych (dróg krajowych). o Ponadto ogromne szkody w glebie wyrządzają: składowanie odpadów w miejscach do tego nie przeznaczonych, wypalanie traw, palenie odpadów na powierzchni ziemi, odprowadzanie nieoczyszczonych ścieków do środowiska, nieszczelne szamba. Jakość gleb ma wpływ na rozmieszenie upraw rolniczych, ale zależy ona również od odpowiedniej wilgotności, nawożenia mineralno organicznego, warunków termicznych oraz opadów atmosferycznych. Na terenie Miasta i Gminy ochronie podlegają użytki rolne klas I-III, powstałe z gleb pochodzenia mineralnego. 8.2.2. Przeobrażenia gleb i przekształcenia powierzchni ziemi Nasilające się stałe wpływy różnorodnych form działalności rolniczej, usługowej i urbanizacyjnej przyczyniają się do znacznych zmian w naturalnych warunkach glebowych. Zmiany te przejawiają się w postaci szeregu form degradacji pokrywy glebowej i prowadzą do wytworzenia gleb o zmienionym profilu i właściwościach fizykochemicznych. Procesy degradacji gleb związane są przede wszystkim z: rejonami intensywnej produkcji rolnej i hodowlanej, intensywnej melioracji gleb, rejonami budowy nowych osiedli mieszkaniowych, trasami komunikacyjnymi, terenami eksploatacji kopalin lub wyrobisk poeksploatacyjnych. Przekształcenia mechaniczne gleb powodowane są przez zabudowę terenu, utwardzanie i ubicie podłoża, zdjęcie pokrywy glebowej lub jej wymieszanie z elementami obcymi (np. gruzem budowlanym) oraz w wyniku formowania wykopów i wyrównań. Ważną rolę odgrywa emisja zanieczyszczeń powietrza i opad zanieczyszczeń oraz procesy chemicznego degradowania gleb przez niewłaściwie prowadzoną gospodarkę ściekową i odpadową. W obszarach dolinnych źródłem zanieczyszczeń gleb są wylewy rzek, zwłaszcza tych, które prowadzą wody zanieczyszczone. WESTMOR CONSULTING 111
Zgodnie z danymi Starostwa Powiatowego w Płocku (stan na koniec 2009 r.) powierzchnia gruntów zdegradowanych i zdewastowanych na terenie Miasta i Gminy wyniosła 10,9 ha, co stanowi 4,6% łącznej powierzchni gruntów podlegających rekultywacji i zagospodarowaniu na terenie powiatu płockiego. Powierzchnia gruntów wyłączonych z produkcji rolniczej wyniosła z kolei 0,3 ha, czyli 1,4% łącznej powierzchni gruntów wyłączonych z produkcji rolniczej w powiecie płockim (wg danych za 2009 r.). Przyczyną wyłączeń było rozszerzanie się budownictwa mieszkaniowego oraz przemysłowego. 8.2.3. Program poprawy dla pola: Gleby Cel strategiczny Ochrona powierzchni ziemi i gleb przed degradacją Cele krótkoterminowe do roku 2016: Racjonalne użytkowanie zasobów naturalnych. Rekultywacja terenów poeksploatacyjnych i zdegradowanych. Ograniczenie degradacji chemicznej i fizycznej gleb i gruntów. Ochrona gleb przed niewłaściwą agrotechniką i nadmierną intensyfikacją produkcji rolnej oraz nadmiernym stosowaniem środków ochrony roślin i nawozów. Cele średnioterminowe do roku 2019: Zagospodarowanie gleb w sposób adekwatny do ich klasy bonitacyjnej oraz poziomu zanieczyszczenia. Ograniczenie degradacji gleb spowodowanej ich rolniczym wykorzystaniem bądź wydobywaniem kopalin. Uaktualnienie informacji o jakości oraz zanieczyszczeniu gleb i gruntów na obszarze miasta i gminy. Inwentaryzacja terenów zanieczyszczonych i zdegradowanych. WESTMOR CONSULTING 112
ZADANIA PRZEWIDZIANE DO REALIZACJI NA TERENIE MIASTA I GMINY L.P. NAZWA ZADANIA LOKALIZACJA LATA REALIZACJI KOSZT JEDNOSTKA REALIZUJĄCA 1 Upowszechnianie i praktyczne wdrażanie zasad Kodeksu dobrej praktyki rolniczej 2012-2016 b.d. Burmistrz Miasta i Gminy, Starosta Płocki, WODR 2 Prowadzenie jakości gleby monitoringu 2012-2016 - MWIOŚ Delegatura w Płocku 3 Ograniczenie przeznaczenia gleb cennych rolniczo na cele nierolnicze i nieleśne 2012-2016 25 000 zł Burmistrz Miasta i Gminy 4 Likwidacja dzikich wysypisk 2012-2016 20 000 zł Burmistrz Miasta i Gminy 8.3. Surowce mineralne 8.3.1. Stan aktualny Na terenie Gminy stwierdzono występowanie jednego złoża kopalin pospolitych - piasku. Starosta Płocki wydał koncesję na wydobywanie piasku ze złoża CIESZEWO - koncesja nr OŚ.IV.7510/19/2005 z dnia 26 lipca 2005 r., ważna do dnia 31 lipca 2015 r. W złożu o powierzchni 1,13 ha występują zasoby piasku równe 95.859 Mg. WESTMOR CONSULTING 113
Rysunek 8. Lokalizacja złoża CIESZEWO Źródło: Państwowy Instytut Geologiczny, MIDAS http://geoportal.pgi.gov.pl/portal/page/portal/midasgis/ Eksploatacja złoża Brelki (kopalina pospolita - piasek) została zakończona w 2008 r. i w kolejnych latach złoże to nie będzie eksploatowane. Należy pamiętać, że eksploatacja kopalin powoduje nieodwracalne zmiany w naturalnym krajobrazie i dlatego wymaga stworzenia warunków racjonalnego ich zagospodarowania, zgodnie z maksymalną ochroną walorów krajobrazowych, a następnie rekultywacji terenów poeksploatacyjnych na cele rolne, leśne lub wodne. 8.3.2. Program poprawy w polu: Ochrona zasobów kopalin Cel strategiczny Efektywne wykorzystywanie eksploatowanych złóż oraz ochrona zasobów złóż nieeksploatowanych Cele średnioterminowe do roku 2019: Minimalizacja negatywnego wpływu na środowisko przy eksploatacji kopalin. Rekultywacja terenów poeksploatacyjnych. Cele krótkoterminowe do roku 2016: Maksymalne wykorzystanie zasobów kopalin w granicach udokumentowania. WESTMOR CONSULTING 114