Podłogi drewniane Instrukcja instalacji Podłoga pływająca
WARUNKI Podłoga drewniana montowana, jako podłoga pływająca nie jest przytwierdzona (np. gwoździami czy klejem) do podłoża. Podłoże powinno być równe, odpowiednio wytrzymałe, suche i oczyszczone oraz przygotowane zgodnie z miejscowymi standardami budowlanymi. Wilgotność względna powietrza powinna mieścić się w przedziale od 30% do 60%, a temperatura powietrza powinna wynosić przynajmniej 18 C przed, podczas i po instalacji. W nowych budynkach może występować wilgoć, dlatego też pomieszczenie, w którym instalowana będzie podłoga, powinno być ogrzewane i wietrzone już na pewien czas przed montażem, aby uzyskać właściwy klimat w pomieszczeniu. Podłogi drewniane firmy Tarkett powinny być przechowywane w takich warunkach, jak opisano powyżej, oraz nie w bezpośrednim kontakcie z betonem. Nie należy otwierać opakowań, w których znajdują się elementy podłogi, wcześniej niż bezpośrednio przed montażem. NARZĘDZIA Poza tradycyjnymi narzędziami takimi jak młotek, piłka ręczna jednochwytowa, wyrzynarka lub pilarka tarczowa, linijka, kątownik, ołówek, wiertarka i dłuto, zaleca się stosowanie narzędzia Tarktool oraz klocka montażowego firmy Tarkett. Klocek montażowy zabezpiecza krawędzie desek podczas ich dobijania nigdy nie należy używać do tego celu odciętego kawałka deski, ponieważ spowoduje to uszkodzenie krawędzi. Narzędzie Tarktool, listwa do dopasowywania desek firmy Tarkett, ułatwia umieszczenie we właściwym miejscu ostatniego rzędu desek. Używając wyrzynarki lub pilarki tarczowej, należy ciąć od spodniej strony deski. Używając zwykłej piłki ręcznej, należy ciąć od strony wierzchniej. MEMBRANA PRZECIWWILGOCIOWA Membranę przeciwwilgociową należy stosować wszędzie tam, gdzie wilgoć może przenikać od podłoża oraz gdzie podłoże stanowi beton na gruncie, lekka podłoga betonowa, podłoga nad ciepłymi i wilgotnymi pomieszczeniami (pralnia, pomieszczenie z bojlerem), podłoga z wbudowanymi lub podwieszanymi rurami systemu ogrzewania lub podłoga nad niskim korytarzem umożliwiającym dostęp do węzłów sanitarnych i innych urządzeń. Membrana przeciwwilgociowa musi składać się z arkuszy bardzo trwałego polietylenu (o grubości co najmniej 0,2 mm) lub z połączeń membrany przeciwwilgociowej/pianki komórkowej takich jak Tarkoflex lub Tuplex o wymaganej trwałości i odporności na wilgoć. Membranę przeciwwilgociową instaluje się z zakładką co najmniej 200 mm. Natomiast zakładka dla Tarkoflex Light wynosi 70 mm (zakładka przyklejana taśmą). W przypadku bardzo dużej wilgotności podłoża zaleca się wentylowaną membranę przeciwwilgociową. Można ją również połączyć z wentylacją mechaniczną. Jeżeli na podkładzie tego typu instalowane są produkty cieńsze niż 13 mm, należy na podkładzie zamontować płyty rozkładające obciążenia (np. płyty pilśniowe, sklejkę lub płyty wiórowe, o minimalnej grubości 6 mm) oraz na wierzch położyć papier podłogowy, jako warstwę pośrednią. PLANOWANIE MONTAŻU Kierunek montażu Jeżeli kształt podłogi jest zbliżony do kwadratu, dłuższy bok desek powinien biec równolegle w stosunku do światła padającego z zewnątrz. W długich, wąskich pomieszczeniach najlepiej montować deski równolegle do dłuższego boku podłogi z uwagi na pracowanie drewna (patrz poniżej: SZCZELINA DYLATACYJNA). Należy wykonać pomiar podłogi. Jeżeli ostatni rząd desek będzie węższy niż 5 cm lub jeśli ściana nie biegnie prosto, pierwszy rząd desek powinien być cięty. Panel instalacyjny Warstwa wierzchnia panelu składa się z jednego dużego pasa drewna i między deskami faktycznie występują różnice w jego odcieniu. Nawet niewielkie różnice w odcieniu między sąsiadującymi deskami mogą wizualnie razić. Dlatego też przed montażem podłogi złożonej z paneli należy posortować deski. Należy otworzyć kilka paczek i posegregować deski tak, aby uniknąć dużego kontrastu pod względem odcienia między sąsiednimi panelami. Zapobiega to układaniu najjaśniejszych odcieniem desek obok tych o najciemniejszej barwie. Montaż desek o wzorze plecionki Wzór plecionki należy zawsze instalować według wzorca holenderskiego (patrz rys. 1), a nigdy tak, by stykały się ze sobą przeciwległe naroża kwadratów (patrz rys. 2 źle). ŹLE Rys. 1 Rys. 2 SZCZELINA DYLATACYJNA Drewno to materiał pracujący, co oznacza, że podłoga pływająca będzie się nieznacznie rozszerzać lub kurczyć, pomimo swojej wielowarstwowej struktury, w zależności od zmian klimatu w pomieszczeniu w ciągu roku. Dlatego też należy pozostawić wolną przestrzeń (zwaną szczeliną dylatacyjną) o szerokości co najmniej 1,5 mm na metr szerokości podłogi, minimum 8-10 mm, pomiędzy krawędzią podłogi a ścianami wokół pomieszczenia. Dotyczy to również przestrzeni między podłogą a progami, rurami, schodami, filarami, kominkami, podłogami kamiennymi itp. Szczeliny dylatacyjne maskuje się przy użyciu listew przypodłogowych lub obrzeży. MAKSYMALNA POWIERZCHNIA MONTAŻU Proste (prostokątne) powierzchnie można na ogół bez problemu pokrywać deskami, jako jedną całość do wielkości 240 m 2. Jednakże taka powierzchnia podłogi może mieć maksymalną szerokość 12 m i maksymalną długość 20 m. Większe powierzchnie należy dzielić szczelinami dylatacyjnymi. Należy pamiętać, że w korytarzach deski powinny być montowane wzdłuż korytarza. Ponadto ciężkie meble mogą unieruchomić podłogę. Uwagi ogólne W przypadku bardziej skomplikowanych powierzchni, na przykład tam, gdzie podłoga ma być zainstalowana w korytarzu oraz w pomieszczeniach po obu jego stronach lub w pokojach usytuowanych jeden za drugim z otworami drzwiowymi lub łukami pomiędzy nimi, może się ona wybrzuszać już w obrębie znacznie mniejszych powierzchni niż podano powyżej. W takich przypadkach należy instalować podłogę w formie kilku niezależnych kwadratów/prostokątów oddzielonych szczelinami dylatacyjnymi. Jeżeli wszystkie takie powierzchnie muszą być zainstalowane, jako jedna podłoga bez szczelin, można wtedy przykleić deski do podłoża (patrz osobna instrukcja). Ta metoda minimalizuje ruchy w podłodze z drewna i powinna być również stosowana w przypadku montażu wzorów o deskach biegnących w różnych kierunkach lub w innych sytuacjach, gdzie mogą wystąpić nieregularne ruchy w obrębie podłogi.
Ultraloc Aby nie uszkodzić pióra panelu podłogowego podczas zbijania razem desek ważne jest, aby korzystać z klocka montażowego firmy Tarkett. Należy uderzać klocek montażowy młotkiem, najlepiej cięższym, ponieważ jedno mocniejsze uderzenie jest lepsze niż kilka słabszych. Przy najprostszej instalacji należy postępować według następującego porządku: * Ultraloc z warstwą środkową z HDF. Najpierw dopasować (zbić) dłuższy bok, a potem krótszy (rys. 1) Rys. 1 * Ultraloc z żebrem poprzecznym w warstwie środkowej. Najpierw dopasować (zbić) krótszy bok, a potem dłuższy (rys. 2). Rys. 2 T-lock T-lock to system łączenia krawędzi pod kątem i na docisk, gdzie do deski już zamontowanej dołącza się pod kątem drugą deskę, dociska ją w dół i w ten sposób łączy z profilem deski wcześniej położonej. RÓŻNE RODZAJE PODŁOŻA Podłoga w piwnicy lub podłoga betonowa Wypełnić ewentualne nierówności powierzchni. Położyć wymaganą membranę przeciwwilgociową (patrz powyżej: Membrana przeciwwilgociowa ) + warstwę pośrednią zgodnie z poniższą tabelką: 8,5 13-22 mm Opcja 1 Arkusze polietylenu / Ragfelt / 2mm Tarkofoam Arkusze polietylenu / Ragfelt / 3mm Tarkofoam Opcja 2 Tarkoflex light Tarkoflex/Tuplex Stara podłoga drewniana Sprawdzić, czy podłoże jest odpowiednio wytrzymałe, równe, nie ma śladów gnicia i nie skrzypi. Wypełnić lub przeszlifować papierem ściernym większe nierówności. Wypełnić mniejsze nierówności papierem podłogowym. Następnie położyć Ragfelt jako podkład. Zainstalować nowe deski pod kątem 90 w stosunku do starych. Płyta wiórowa Podobnie jak w przypadku starej podłogi drewnianej. Jednakże nie może być przybijana gwoździami. Kierunek desek jak w sekcji Planowanie montażu. Twarde i miękkie podłogi w arkuszach Podłogi drewniane mogą być układane bezpośrednio na wykładzinach winylowych, linoleum, wykładzinach dywanowych igłowanych oraz cienkich, pętelkowych wykładzinach dywanowych. Należy używać papieru podłogowego lub pianki komórkowej jako podkład na linoleum i twarde wykładziny winylowe. Można zasięgnąć porady u lokalnego dystrybutora. EPS, pianka komórkowa z tworzywa sztucznego podłogi drewniane o grubości 13, 14, 22 mm Mogą być instalowane na komórkowej izolacji z tworzywa sztucznego o wytrzymałości na ściskanie wynoszącej co najmniej 150 kn/m 2. Arkusze powinny być zabezpieczone i układane pod kątem 90 do dłuższego boku desek podłogowych. Ewentualną membranę przeciwwilgociową należy układać pod arkuszami EPS. Jako podkładu należy używać papieru podłogowego. Podłogi drewniane cieńsze niż 13 mm Na piance komórkowej z tworzywa sztucznego należy ułożyć deski rozkładające obciążenie (np. płyta pilśniowa, sklejka lub płyta wiórowa, o minimalnej grubości 6 mm). Ewentualną membranę przeciwwilgociową należy układać pod arkuszami EPS. Jako warstwy pośredniej nad deskami rozkładającymi obciążenie należy użyć papieru podłogowego. OGRZEWANIE PODŁOGOWE System ogrzewania należy tak zaprojektować, aby zapewniał równomierne rozłożenie ciepła na całej powierzchni podłogi i aby temperatura generowana przez taki system nigdy nie przekraczała 27 C w żadnym fragmencie podłogi. Odnosi się to również do powierzchni pod dywanami, szafkami itp. Wymaga to samo-ograniczającego temperaturę, elektrycznego systemu ogrzewania podłogowego lub odpowiednio zaprojektowanego wodnego systemu takiego ogrzewania. Jeżeli jest zainstalowane ogrzewania podłogowe, należy w każdym przypadku układać membranę przeciwwilgociową. Kiedy ciepło przenika przez podłogę drewnianą, wysycha ona bardziej niż zwykle, co może powodować powstanie niewielkich szczelin podczas okresu grzewczego. Drewno bukowe i klonowe pracuje bardziej niż inne gatunki drewna i dlatego ich montaż nie jest polecany tam, gdzie jest zainstalowane ogrzewanie podłogowe. Należy przestrzegać ograniczeń odnośnie maksymalnej powierzchni montażu. OCHRONA Należy chronić podłogę drewnianą, jeśli po jej ułożeniu mają być kontynuowane prace budowlane. Użyty materiał ochronny musi pozwalać na przenikanie wilgoci i nie może powodować odbarwień gotowej podłogi. Nie wolno przyklejać taśmy bezpośrednio do drewnianej podłogi. WAŻNE INFORMACJE DLA INSTALATORÓW Wszystkie elementy tego parkietu zostały dokładnie sprawdzone podczas całego procesu produkcyjnego. Szczególnie uważnie została sprawdzona powierzchnia i została zaklasyfikowana według naszych specyfikacji. Jednakże, jeśli okaże się, że któraś z desek nie pasuje do innych, prosimy jej nie instalować*. Po jej sprawdzeniu wymienimy taką wadliwą deskę. Uwaga: jeżeli wadliwa deska zostanie zainstalowana, firma Tarkett nie ponosi odpowiedzialności za rezultat końcowy. Firma zwraca jedynie koszt wadliwej deski. * Należy skontaktować się z dostawcą. KONSERWACJA Patrz osobne instrukcje (dostępne na stronie www.tarkett.com). Więcej informacji znajduje się na stronie internetowej firmy Tarkett pod adresem: www.tarkett.com.
ULTRALOC oraz T&G 1. Pierwszy rząd. Należy pamiętać, że najlepiej jest, jeśli deski podłogowe biegną równolegle do dłuższej ściany pomieszczenia. Zacząć od lewego rogu, przykładając deskę stroną z wpustem (rowkiem) w kierunku ściany, i dalej pracować w prawą stronę. Jeżeli ściana nie jest prosta, ciąć deski wzdłuż. Przyłożyć klocek montażowy do krótszego boku deski i połączyć deski, uderzając młotkiem. Włożyć podkładki dystansowe pomiędzy krawędź podłogi a ścianę, aby powstała szczelina dylatacyjna szerokości 8-10 mm (zalecane po montażu ok. 3 rzędów). 2. Na końcu rzędu odwrócić ostatnią deskę tak, aby leżała piórem w kierunku pióra przedostatniej deski. Dosunąć krótszy bok ciasno do ściany. Zaznaczyć miejsce cięcia ołówkiem w odległości 8-10 mm od krótszego boku przedostatniej deski, aby po połączeniu desek pozostała szczelina dylatacyjna. 3. Uciąć deskę w zaznaczonym miejscu. Wstawić ją pod kątem we właściwe miejsce i dopasować za pomocą listwy i młotka. Włożyć podkładkę dystansową pomiędzy krótszy bok deski a ścianę. 4. Rozpocząć drugi rząd, wykorzystując pozostałą część odciętej deski. Upewnić się, czy wszystkie spoiny między krótszymi bokami desek w jednym rzędzie są przesunięte względem łączeń między krótszymi bokami sąsiedniego rzędu o co najmniej 50 cm dla desek o długości >1250 i co najmniej 30 cm dla desek o długości 1250 (np. Viva). 5. Podłoga Viva, która ma warstwę środkową z HDF, jest zbijana najpierw dłuższym bokiem deski, a następnie krótszym. W przypadku desek typowych podłóg drewnianych najpierw zbija się razem krótsze boki, a następnie dłuższe. Wpust dłuższego boku musi być w tym celu ustawiony naprzeciwko pióra. 6. Kontynuować instalację kolejnych rzędów w ten sam sposób, aż do ostatniego rzędu. Za każdym razem rozpoczynać nowy rząd, wykorzystując odcięty kawałek deski z zakończenia poprzedniego rzędu. Używać młotka i narzędzi instalacyjnych Tarkett: klocka montażowego i listwy. Nie zbijać desek razem zbyt mocno. To i/lub używanie niewłaściwych narzędzi spowoduje uszkodzenie krawędzi. 7. Ostatni rząd: po dotarciu do ostatniego rzędu może się okazać, że deski nie pasują na szerokość. W takim przypadku należy umieścić deskę z ostatniego rzędu piórem (wypustem) w stronę ściany i dokładnie na desce z przedostatniego rzędu. Położyć na wierzch pozostały z wcześniejszych prac kawałek deski i zmierzyć odstęp, przesuwając kawałek deski wzdłuż ściany i zaznaczając ołówkiem miejsce koniecznego cięcia ostatniej deski. 8. Dobić młotkiem uciętą piłką deskę za pomocą listwy do dopasowywania. Jeśli ostatni rząd desek nie był przycinany, należy odciąć pióro, aby pozostawić szczelinę dylatacyjną. Należy również umieścić podkładki dystansowe wzdłuż ostatniego rzędu desek. Po zainstalowaniu podłogi można założyć listwy przypodłogowe i ewentualne listwy łączące, ale po uprzednim usunięciu wszystkich podkładek dystansowych. 9. Jeżeli rurki wypadają w dłuższym boku deski: wywiercić otwór o średnicy ok. 16 mm większy niż średnica rurki, aby pozostawić szczelinę dylatacyjną wokół rurki. Zaznaczyć ołówkiem linię cięcia. 10. Odciąć piłką kawałek, który będzie zamontowany za rurkami, blisko ściany. Ciąć pod kątem, jak pokazano na zdjęciu. Jeśli rury znajdują się wzdłuż krótszego boku podłogi, należy ciąć deskę pod kątem 90, prosto, wzdłuż osi otworów. 11. Ustawić deskę we właściwym położeniu, przykleić luźną część deski, włożyć podkładkę dystansową między deskę a ścianę i zamaskować otwory na rurki specjalnymi pierścieniami. 12. Ościeżnice drzwiowe można zdjąć i podnieść, ale zwykle łatwiej jest je podciąć. Użyć odpadowej deski podłogowej jako szablonu wysokości i odciąć ościeżnicę piłką o drobnych zębach. Wsunąć podłogę pod ościeżnicę. Upewnić się, czy podłoga nie zaklinowała się pomiędzy podłożem a ościeżnicą.
T-LOCK 1. Przed instalacją pierwszego rzędu należy odciąć wystającą część profilu wpustu. 2. Pierwszy rząd. Należy pamiętać, że najlepiej jest, jeśli deski podłogowe biegną równolegle do dłuższej ściany pomieszczenia. Zacząć od lewego rogu, przykładając deskę stroną z wpustem (rowkiem) w kierunku ściany, i dalej pracować w prawą stronę. Następną deskę połączyć pod kątem z krótszym bokiem poprzedniej deski: wsunąć we wpust i opuścić. Włożyć podkładki dystansowe pomiędzy krawędź podłogi a ścianę, aby powstała szczelina dylatacyjna o szerokości 8-10 mm (zalecane po montażu ok. 3 rzędów). 3. Na końcu rzędu odwrócić ostatnią deskę tak, aby leżała piórem w kierunku pióra przedostatniej deski. Dosunąć krótszy bok ciasno do ściany. Zaznaczyć miejsce cięcia ołówkiem w odległości 8-10 mm od krótszego boku przedostatniej deski, aby po połączeniu desek pozostała szczelina dylatacyjna. 4. Rozpocząć montaż drugiego rzędu, wykorzystując w tym celu część deski pozostałą po odcięciu. Włożyć deskę odpowiednio we wpust bez dociskania jej w dół. Założyć kolejną deskę pod kątem od strony krótszego boku. Następnie nacisnąć deskę tak, aby dłuższy bok znalazł się we wpuście. Jeśli to konieczne, użyć dwóch klocków montażowych. Deska powinna wsunąć się w łączenie na krótszym boku. Kontynuować montaż kolejnych desek w ten sam sposób, aż do końca rzędu. 5. Po ułożeniu całego rzędu we wpuście, przycisnąć jednocześnie cały rząd w dół, aby uzyskać równe połączenie. 6. Wskazówka dla skutecznej i szybkiej instalacji: ułożyć nowy rząd desek obok poprzedniego rzędu. Połączyć deski krótszymi bokami za pomocą niepotrzebnych kawałków deski, a następnie podnieść cały rząd, dopasować pióra i wpusty i opuścić w dół. 7. Ostatni rząd: po dotarciu do ostatniego rzędu może się okazać, że deski nie pasują na szerokość. W takim przypadku należy umieścić deskę z ostatniego rzędu piórem (wypustem) w stronę ściany i dokładnie na desce z przedostatniego rzędu. Położyć na wierzch pozostały z wcześniejszych prac kawałek deski i zmierzyć odstęp, przesuwając kawałek deski wzdłuż ściany i zaznaczając ołówkiem miejsce koniecznego cięcia ostatniej deski. Jeśli ostatni rząd desek nie był przycinany, należy odciąć pióro, aby pozostawić szczelinę dylatacyjną. 8. Jeśli nie ma miejsca na założenie ostatniej deski od góry, można ją wsunąć z boku. Aby to zrobić należy, wyrównać pióro deski. Za pomocą dłuta zestrugać wybrzuszony ku górze fragment pióra na zewnętrznej krawędzi deski. 9. Nałożyć wąską linię kleju D3 firmy Tarkett wzdłuż górnej krawędzi zestruganego pióra. Dopasować deskę, dobijając ją w poprzek za pomocą listwy i młotka. Na koniec włożyć podkładki dystansowe w szczelinę dylatacyjną między podłogą a ścianą. Po zainstalowaniu podłogi można założyć listwy przypodłogowe i ewentualne listwy łączące, ale po uprzednim usunięciu wszystkich podkładek dystansowych. 10. Jeżeli rurki wypadają w dłuższym boku deski: wywiercić otwór o średnicy ok. 16 mm większy niż średnica rurki, aby pozostawić szczelinę dylatacyjną wokół rurki. Zaznaczyć ołówkiem linię cięcia. Odciąć piłką kawałek, który będzie zamontowany za rurkami, blisko ściany. Ciąć pod kątem, jak pokazano na zdjęciu. Jeśli rurki znajdują się wzdłuż krótszego boku podłogi, należy ciąć deskę pod kątem 90, prosto, wzdłuż osi otworów. 11. Ustawić deskę we właściwym położeniu za pomocą młotka, przykleić luźną część deski, włożyć podkładkę dystansową między deskę a ścianę i zamaskować otwory na rurki specjalnymi pierścieniami. 12. Ościeżnice drzwiowe można zdjąć i podnieść, ale zwykle łatwiej jest je podciąć. Użyć odpadowej deski podłogowej jako szablonu wysokości i odciąć ościeżnicę piłką o drobnych zębach. Wsunąć podłogę pod ościeżnicę. Upewnić się, czy podłoga nie zaklinowała się pomiędzy podłożem a ościeżnicą.