KODEKS ETYKI IZBY PRODUCENTÓW I DYSTRYBUTORÓW DIAGNOSTYKI LABORATORYJNEJ (IPDDL) Preambuła IPDDL (dalej IZBA) reprezentuje interesy producentów i dystrybutorów wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro ( dalej IVD) wobec różnych podmiotów i organizacji, europejskich i krajowych agencji rządowych, placówek służby zdrowia, które stosują lub korzystają z naszych wyrobów, oraz wobec grup pacjentów i społeczeństwa. IZBA wyraża przekonanie, że wysokiej jakości, ekonomicznie efektywne wyroby medyczne IVD i związane z nimi usługi, mogą znacznie poprawić bezpieczeństwo i dobrą kondycję pacjentów oraz przynieść poprawę systemu opieki zdrowotnej. Członkowie IZBY uznają, że zgodność ze stosownymi przepisami prawa oraz przestrzeganie standardów etycznych jest zarówno obowiązkiem jak i niezbędnym krokiem, który pozwoli umocnić znaczenie i rozwój przemysłu IVD. Zamierzeniem Kodeksu Etyki jest określenie wytycznych dla współpracy zawodowej członków IZBY z osobami lub jednostkami, które kupują, dzierżawią, polecają, stosują, przygotowują do zakupu lub dzierżawy lub zalecają wyroby medyczne w Polsce, Wspólnocie Europejskiej i na świecie, zwanymi tutaj przedstawicielami służby zdrowia. Część A Współpraca z przedstawicielami służby zdrowia I. Wprowadzenie Istnieje wiele form współdziałania pomiędzy członkami IZBY i przedstawicielami służby zdrowia, które przyczyniają się do postępu w naukach medycznych i doskonalenia opieki nad pacjentami, w tym: Postęp w technice medycznej: opracowywanie innowacyjnych wyrobów medycznych i doskonalenie już istniejących jest często wynikiem współpracy pomiędzy członkami IZBY i przedstawicielami służby zdrowia. Innowacyjność i inwencja twórcza mają zasadnicze znaczenie dla rozwoju i ewolucji wyrobów medycznych i często występują poza firmami produkującymi aparaturę medyczną. Bezpieczne i efektywne stosowanie wyrobów medycznych IVD: bezpieczne i skuteczne stosowanie techniki medycznej często wymaga, aby członkowie IZBY zapewnili przedstawicielom służby zdrowia odpowiedni instruktaż, szkolenie, serwis i wsparcie techniczne. Przepisy mogą również wymagać zapewnienia szkolenia tego typu jako warunku dopuszczenia wyrobu do sprzedaży. Badania i kształcenie: wspieranie prowadzonych w dobrej wierze badań medycznych, kształcenie i doskonalenie kwalifikacji zawodowych udzielane przez członków IZBY, przyczynia się między innymi do poprawy bezpieczeństwa pacjentów i rozszerza dostęp do nowych technologii. 1
Członkowie IZBY uznają, że przestrzeganie standardów etycznych i stosowanie się do obowiązującego prawa, ma decydujące znaczenie dla zdolności przemysłu wyrobów medycznych do kontynuacji współpracy z przedstawicielami służby zdrowia. Członkowie IZBY powinni promować etyczne zachowania biznesowe i pro społeczne zaangażowanie przemysłu w jego współdziałaniu z przedstawicielami służby zdrowia. Powinni również respektować zobowiązanie przedstawicieli służby zdrowia do podejmowania niezależnych decyzji odnośnie rodzaju terapii. Niniejszy kodeks określa standardy właściwe dla różnego rodzaju relacji zawodowych z przedstawicielami służby zdrowia. Zamierzeniem tego kodeksu nie jest zastępowanie prawa krajowego lub przepisów czy też kodeksów zawodowych (w tym regulaminów czy kodeksów firm), które mogą nakładać określone wymagania na członków IZBY lub przedstawicieli służby zdrowia, wykonujących określone działania. Wszyscy członkowie IZBY powinni upewnić się, czy ich współpraca z przedstawicielami służby zdrowia jest zgodna ze wszystkimi obowiązującymi aktualnie przepisami prawa krajowego, lokalnego i kodeksami zawodowymi. Organizacje ubiegające się o członkostwo w IZBIE powinny przystosować swoje wewnętrzne kodeksy postępowania, jeżeli takie są, tak, aby były zgodne z kodeksem etycznym IZBY. Kodeks stanowi akt samodyscypliny. Członkowie IZBY przyjmując ten kodeks potwierdzają tym samym, że będzie on stosowany zarówno, co do ducha jak i litery. Firmy przystępujące do IZBY przyjmują kodeks wraz ze statutem IZBY. Inne organizacje związane z przemysłem IVD w Polsce również są zaproszone do przyjęcia i przestrzegania tego kodeksu, ponieważ ważne jest, aby w całym środowisku propagować i utrzymywać wysokie standardy etyczne. Członkowie IZBY powinni spowodować, aby wszyscy właściwi pracownicy (w sprzedaży i marketingu, obsłudze klientów, obsłudze technicznej i technicy serwisowi) znali kodeks i wynikające zeń obowiązki dla tych, którzy go powinni stosować. II. Szkolenia dotyczące wyrobów sponsorowane przez członków IZBY W przypadkach, gdy poszczególni członkowie IZBY powinni zapewnić przedstawicielom służby zdrowia szkolenia, mające na celu ułatwienie bezpiecznego i skutecznego stosowania pewnych wyrobów IVD, programy szkoleniowe powinny być realizowane w sposób uwzględniający wygodę uczestników i charakter szkolenia. W szczególności: Programy i sesje należy realizować w pomieszczeniach klinicznych, laboratoryjnych, dydaktycznych, konferencyjnych i im podobnych, włączając w to własne siedziby członków IZBY lub wynajmowane lokale przystosowane do takich celów. Pozwoli to na skuteczne przekazanie wiedzy i wszelkich potrzebnych umiejętności praktycznych. Instruktorzy powinni posiadać odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie w prowadzeniu takich szkoleń. W trakcie szkolenia członkowie IZBY mogą zapewnić uczestnikom wyżywienie i nocleg. Warunki pobytu powinny być dostosowane do czasu trwania i celów edukacyjnych szkolenia, zgodne z przepisami, kulturą i obyczajami obowiązującymi w kraju, gdzie przedstawiciel służby zdrowia jest uprawniony do wykonywania zawodu, należy przy tym unikać wystawności. Członkowie IZBY mogą opłacać podstawowe koszty podróży i zakwaterowania ponoszone przez uczestniczącego przedstawiciela służby zdrowia, unikając przy tym wystawności. Musi to być zgodne z przepisami, kulturą i obyczajami kraju, gdzie przedstawiciel służby zdrowia jest uprawniony do wykonywania zawodu. 2
Członkowie IZBY nie powinni jednak opłacać kosztów podróży lub innych kosztów poniesionych przez współmałżonków lub gości zaproszonych przez przedstawicieli służby zdrowia, lub jakiekolwiek inne osoby, które nie są w dobrej wierze profesjonalnie zainteresowane informacjami przekazywanymi na spotkaniu. W przypadku współmałżonków lub gości stosowne może być ich uczestnictwo w imprezach zbiorowych pod warunkiem, że ostateczne koszty dla członków IZBY są symboliczne. III. Wspieranie konferencji szkoleniowych organizowanych przez osoby trzecie Niezależne konferencje szkoleniowe, naukowe lub opiniotwórcze szerzą wiedzę naukową, promują postęp w medycynie i sprzyjają skutecznej opiece zdrowotnej. Są to zwykle konferencje organizowane przez krajowe, regionalne lub specjalistyczne stowarzyszenia medyczne lub akredytowanych organizatorów szkoleń medycznych. Członkowie IZBY mogą wspierać takie konferencje na różne sposoby: Wspieranie konferencji. Można przekazać dotacje finansowe na pokrycie kosztów konferencji i uzasadnionych kosztów podróży i zakwaterowania przedstawicieli służby zdrowia (a także studentów medycyny, gości, stypendystów i innych osób będących przedstawicielami służby zdrowia w trakcie szkolenia) wówczas, gdy konferencja jest zasadniczo poświęcona promowaniu celów naukowych i szkoleniowych. Takie wsparcie powinno być zgodne z przepisami kraju, w którym przedstawiciel służby zdrowia jest uprawniony do wykonywania zawodu. Organizator konferencji odpowiada za dobór programu szkolenia, kadry, metod dydaktycznych i materiałów szkoleniowych oraz za realizację. Wsparcie ze strony członka IZBY powinno być wyraźnie określone wcześniej w formie pisemnej, widoczne podczas imprezy i w materiałach z niej przygotowanych. Gościnność. Można zapewnić wsparcie finansowe organizatorom konferencji w postaci ugoszczenia uczestników programu. Wszelkie posiłki i formy gościnności powinny mieć ograniczoną wartość materialną, być ograniczone do czasu trwania konferencji i odpowiadać jej celom, oraz mieścić się w granicach kultury i obyczajów polskich. Należy przy tym unikać wystawności. Koszty kadry szkoleniowej. Można udzielić organizatorom pomocy finansowej na pokrycie rozsądnych honorariów, kosztów podróży, zakwaterowania i wyżywienia tym przedstawicielom służby zdrowia, którzy są faktycznymi członkami kadry. Reklama i pokazy. Członkowie IZBY mogą w czasie konferencji opłacać reklamę i wynajmować powierzchnię wystawową na pokazy firmowe. IV. Sprzedaż i spotkania promocyjne Spotkania z przedstawicielami służby zdrowia dla omówienia charakterystyki wyrobów, negocjacji kontraktowych i warunków sprzedaży, powinny z zasady odbywać się w miejscu pracy przedstawiciela służby zdrowia lub w pobliżu tego miejsca, chyba, że z pewnych względów (jak np. waga prezentowanych urządzeń lub lepsze możliwości prezentacji) korzystniejsze jest spotkanie w lokalu firmy. W związku z takimi spotkaniami, członkowie IZBY mogą ponosić rozsądne koszty posiłku i drobnych form gościnności. W razie konieczności, mogą oni również opłacić rozsądne koszty podróży uczestników (np. wyjazdy do zakładów produkcyjnych, lub w celu demonstracji wyrobów, których przewóz nie jest możliwy). Nie jest jednak właściwe płacenie za posiłki, podróż i inne formy gościnności w odniesieniu do gości przedstawicieli służby zdrowia czy innych osób, które nie są faktycznie zainteresowane informacjami prezentowanymi w czasie spotkania. 3
V. Umowy z konsultantami Przedstawiciele służby zdrowia mogą pełnić rolę konsultantów wobec członków IZBY, dostarczając im faktycznych usług doradczych obejmujących badania, udział w ciałach doradczych, prezentacje w czasie szkoleń sponsorowanych przez członków IZBY i współpracę nad produktem. Właściwe jest wypłacanie przedstawicielom służby zdrowia adekwatnego wynagrodzenia za wykonanie takich usług. Wymienione niżej czynniki stanowią podstawę faktycznej umowy konsultingowej pomiędzy członkami IZBY i przedstawicielami służby zdrowia: Umowy konsultingowe z przedstawicielami służby zdrowia powinny mieć formę pisemną, być podpisane przez strony i określać wszystkie usługi do wykonania. Takie umowy powinny być zgodne z przepisami kraju, w którym przedstawiciel służby zdrowia ma prawo wykonywania zawodu. Umowy konsultingowe z przedstawicielami służby zdrowia powinny być zgodne z naturą świadczonych usług i być z nimi współmierne, a nie opierać się o wartość wyrobów IVD, które przedstawiciele służby zdrowia mogą stosować w swej własnej praktyce; zapłata powinna opierać się na faktycznie wykonanych usługach i zgodnie ze stosownymi warunkami opodatkowania i innymi wymogami prawa. Członkowie IZBY mogą opłacić adekwatne koszty poniesione przez konsultantów wynikające z wykonania przedmiotu umowy konsultingowej. Umowy konsultingowe należy zawierać jedynie wówczas, gdy zawczasu zostanie ustalona uzasadniona potrzeba wykonania takich usług. Dobór konsultantów powinien być dokonany w oparciu o ich kwalifikacje i doświadczenie, które powinny odpowiadać założonemu celowi. Miejsce i okoliczności spotkań z konsultantami należy dostosować do tematu konsultacji. Formy gościnności, związane ze spotkaniem z konsultantem, powinny być dostosowane do czasu spotkania, być drugorzędne wobec zasadniczego celu spotkania, unikać wystawności i mieścić się w granicach kultury i obyczajów polskich.w przypadku zatrudnienia przedstawiciela służby zdrowia jako konsultanta, należy sporządzić pisemną umowę zgodnie z obowiązującymi przepisami. VI. Podarunki Przedstawicielom służby zdrowia sporadycznie mogą być przekazywane drobne podarunki, muszą one jednak pozostawać w zgodzie z przepisami, kulturą i obyczajami kraju, w którym przedstawiciel służby zdrowia ma prawo do wykonywania zawodu. Zasadą ogólną jest, że podarunki powinny wiązać się z korzyścią dla pacjentów lub mieć prawdziwie edukacyjną formę. Można również sporadycznie przekazywać przedstawicielom służby zdrowia firmowe przedmioty promocyjne o minimalnej wartości, mające związek z pracą zawodową przedstawiciela służby zdrowia lub pożyteczne dla pacjentów. Podarunek nie może mieć formy gotówkowej lub ekwiwalentu gotówkowego. Ten punkt nie dotyczy legalnej praktyki przekazywania odpowiednich próbek produktów oraz możliwości oceny wyrobów. 4
VII. Zasady dotyczące współpracy przy określaniu wysokości refundacja kosztów badań i innych informacji ekonomicznych Członkowie IZBY powinni wspierać dokładne i odpowiedzialne rozliczenia składane instancjom dokonującym zwrotu pieniędzy za świadczenia zdrowotne i innym płatnikom. W tym celu mogą przekazywać dane na temat wydajności ekonomicznej oraz refundacji w odniesieniu do swoich wyrobów przedstawicielom służby zdrowia i płatnikom za świadczenia zdrowotne. Informacje te powinny być ograniczone do danych, niezbędnych do identyfikacji kodu, symboli lub sposobu fakturowania wyrobów i procedur wykorzystujących te wyroby. Mogą również promować ekonomiczność i efektywność dostarczanych wyrobów. Ten punkt nie odnosi się do uznanej praktyki zapewniającej wsparcie techniczne lub innego działania mającego na celu właściwe używania lub uruchamianie wyrobu medycznego. VIII. Darowizny na cele charytatywne i dobroczynne Członkowie IZBY mogą przekazywać darowizny (w tym subwencje) na cele charytatywne lub inne, takie jak wspieranie oryginalnych niezależnych badań medycznych mających na celu postęp w medycynie lub kształceniu medycznym, opieka nad biednymi, kształcenie pacjentów, edukacja publiczna lub sponsorowanie imprez, które mają cel charytatywny. Darowizny powinny być przekazywane jedynie organizacjom lub jednostkom upoważnionym do ich otrzymywania zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa. Wszystkie darowizny winny być odpowiednio udokumentowane. A oto przykłady właściwych darowizn i związane z nimi warunki: Postęp w edukacji medycznej. Można przekazywać subwencje w celu wsparcia prawdziwej edukacji medycznej studentów medycyny, gości i stypendystów uczestniczących w programach stypendialnych, które mają cel charytatywny lub mają afiliację akademicką lub, w przypadkach zgodnych z preambułą do tego rozdziału, innego personelu medycznego. (Dalsze kwestie odnoszące się do subwencji edukacyjnych podano w rozdziale III Wspieranie konferencji szkoleniowych organizowanych przez osoby trzecie ). Wspieranie badań o wartości naukowej. Można przekazywać subwencje (granty) badawcze dla wspierania oryginalnych badań medycznych. Cel grantu powinien być wyraźnie zdefiniowany. (Wskazówki dotyczące ograniczeń w przypadkach, gdy członek IZBY zawiera umowę z przedstawicielem służby zdrowia na badania wykonywane na swoją rzecz, podano w rozdziale V Umowy z konsultantami ). Edukacja publiczna. Można udzielać grantów w celu wspierania edukacji pacjentów lub społeczeństwa w zakresie ważnych zagadnień związanych z ochroną zdrowia Część B Wskazówki dotyczące przestrzegania prawa o konkurencji Przepisy antymonopolowe o ochronie konkurencji oraz dotyczące zamówień publicznych Członkowie IZBY powinni prowadzić swoją działalność zgodnie z wymogami obowiązujących przepisów dotyczących ochrony konkurencji oraz zamówień publicznych. Zabronione działania mogą obejmować: a) zawieranie porozumień i umów z firmami konkurencyjnymi w celu ustalenia cen, podziału klientów lub terytoriów, lub ograniczenia sprzedaży; b) wymianę informacji cenowych oraz innych informacji poufnych z firmami konkurencyjnymi; oraz c) dyskryminacje cenowe lub odmowę sprzedaży 5
Podane niżej wskazówki praktyczne mają na celu zapewnienie, że ani personel IZBY ani osoby prawne- członkowie IZBY świadomie i rozmyślnie nie zaangażują się w działania, które mogą naruszyć prawo RP i Unii Europejskiej, ze szczególnym uwzględnieniem przebiegu spotkań IZBY. I. Artykuł 81(1) Traktatu UE Artykuł 81(1) Traktatu UE zabrania umów pomiędzy firmami i podejmowania decyzji przez stowarzyszenia firm, które za swój cel lub skutek mają ograniczenie lub zakłócenie konkurencji w ramach Unii Europejskiej. Pojęcie umowy lub decyzji jest bardzo szerokie i obejmuje również milczącą zgodę na zachowania zwalczające konkurencję. W przypadku niezastosowania się do tych zasad, w trakcie oficjalnych spotkań IZBY lub zebrań mniej formalnych, IPDDL może stanąć przed ryzykiem zapłaty poważnej kary. II. Podstawowe nakazy i zakazy NIE UZGADNIAJ z konkurentami ani z nikim innym: Cen twoich wyrobów lub warunków sprzedaży Ograniczenia produkcji, poziomu produkcji lub innego ograniczenia dostaw jakiegokolwiek wyrobu oferowanego na rynku. Podziału rynku lub źródła zaopatrzenia geograficznie lub według kategorii klientów. Czarnych list lub bojkotu klientów, konkurentów lub dostawców. Ograniczeń lub regulacji twoich inwestycji lub prac rozwojowych na rynku NIE DYSKUTUJ ANI NIE WYMIENIAJ INFORMACJI z twoimi konkurentami na tematy wymienione powyżej. Innymi słowy, NIE PODEJMUJ formalnych czy nieformalnych dyskusji na następujące tematy: Poszczególne ceny fabryczne, zmiany cen, warunki sprzedaży, itp. Polityka cenowa, poziom cen, zmiany cen, itp. Różnice cen, podwyżki cen, upustów, rabatów, warunków kredytowych. Koszty produkcji lub dystrybucji, sposoby księgowania kosztów, metody obliczania kosztów. Poszczególne dane firmowe dotyczące źródeł zaopatrzenia, kosztów, produkcji, remanentów, sprzedaży, itp. Informacje dotyczące planów na przyszłość poszczególnych firm w odniesieniu do technologii, inwestycji lub projektowania, produkcji, dystrybucji lub marketingu określonych wyrobów w tym planowane terytoria lub klienci. Spraw odnoszących się do poszczególnych dostawców lub klientów, szczególnie w aspekcie wszelkich działań, które mogłyby wpłynąć na wyłączenie ich z rynku. POSTĘPOWANIE W CZASIE SPOTKAŃ IZBY jest szczególnie ważne. Przyjęcie członkostwa oznacza przyjęcie zasad postępowania IZBY. Jeżeli więc IZBA angażuje się w jakiekolwiek działania walczące z naruszeniem zasad konkurencji, to członkowie IZBY zobowiązani są również do takiego działania. IZBA stara się zapewnić, aby projekty programów były sprawdzane pod względem zagadnień, które mogłyby wzbudzać zastrzeżenia w świetle prawa polskiego i UE o konkurencji. W kwestii każdego takiego zagadnienia członkowie IZBY powinni jednak bez wahania szukać odpowiedniej porady prawnej. 6
Jeżeli w czasie spotkania IZBY toczy się dyskusja na jeden z tematów dotykających zagadnień konkurencji wymienionych powyżej, poszczególni członkowie IZBY mogą poprosić, aby przewodniczący zawiesił i odłożył debatę na taki czas, jaki potrzebny jest na uzyskanie opinii prawnej w tej materii. Członkowie IZBY mogą powstrzymać się od udziału w dyskusji na temat poszczególnych punktów porządku dnia. Członkowie IZBY powinni również reagować, jeżeli podejmowane są próby debatowania na wyraźnie niewłaściwe tematy, np. ustalanie cen czy podział rynku. Część C Działania handlowe I. Promocja Firmy będące członkami IZBY zobowiązują się do przestrzegania następujących zasad promowania swej firmy i jej wyrobów wobec swych klientów: Wyroby lub usługi innych firm nie mogą być traktowane z pogardą, ani bezpośrednio ani przez implikację chyba, że w kontekście niezależnych publikacji w obiegu publicznym. Opinie kliniczne i naukowe ze strony kręgów medycznych i pokrewnych nie powinny być traktowane z lekceważeniem bezpośrednio ani przez implikację. Metody promocji nigdy nie mogą dyskredytować przemysłu IVD ani podważać zaufania do tego przemysłu. II. Przedstawiciele przemysłu wyrobów medycznych IVD Uwaga: Termin przedstawiciel jest stosowany dalej w tym kodeksie dla oznaczenia wszystkich zatrudnionych przez członków IZBY a nie tylko osób zaangażowanych w bezpośrednią sprzedaż Przedstawiciele muszą posiadać stosowne przeszkolenie i mieć wystarczającą wiedzę merytoryczną tak, aby prezentować informacje o wyrobach firmy w sposób dokładny, rzetelny i odpowiedzialny. Przedstawiciele powinni zawsze, przy wypełnianiu swoich obowiązków, utrzymywać wysoki standard zachowań etycznych. Wymagania niniejszego kodeksu, których celem jest dokładność, rzetelność i dobry gust, dotyczą wszystkich prezentacji jak również materiałów drukowanych. Przedstawiciele muszą unikać nieuczciwych lub mylących porównań lub porównań implikujących lepszą charakterystykę wyrobu, która faktycznie nie jest uzasadniona. Przedstawiciele nie mogą stosować żadnego przekupstwa lub podstępów w celu uzyskania rozmowy. Za pozwolenie odbycia rozmowy nie wolno dawać żadnych korzyści. Przedstawiciele muszą dołożyć starań, aby telefony do laboratoriów lub do szpitali, łącznie ze sposobem ich prowadzenia pod względem częstotliwości, terminów i czasu trwania odbywały się w akceptowalny sposób. Muszą oni również respektować życzenia poszczególnych klientów lub organizatorów spotkań grupowych w określonej instytucji. Przedstawiciele muszą zachować stosowne środki ostrożności tak, aby zapewnić bezpieczeństwo wyrobom diagnostycznym znajdujących się w ich posiadaniu. Część D Stosowanie się do zasad Ci członkowie IZBY, którzy uważają, że działania firmy członkowskiej naruszają niniejszy kodeks, powinni skontaktować się z Dyrektorem Generalnym IZBY. 7
Jeżeli skarga jest jasno sformułowana i poparta odpowiednią dokumentacją, Dyrektor Generalny kieruje ją w najszybszym możliwym terminie do Zarządu IZBY (z wyłączeniem wszelkich osób pozostających w bezpośredniej konkurencji z jedną z zainteresowanych stron lub przez nią zatrudnionych). Dyrektor Generalny zapewni, aby Zarząd otrzymał dowody od wszystkich stron, których skarga dotyczy. Zarząd zbada skargę i zaleci zainteresowanym stronom sposób rozwiązania lub przy dalszych wątpliwościach zasięgnie opinii Sądu Koleżeńskiego. Jeżeli decyzja oraz wszelkie zalecenia ze strony Zarządu nie spotkają się z akceptacją, wówczas spór zostanie przeniesiony przed oblicze niezależnej komisji powołanej przez Dyrektora Generalnego. Strona żądająca takiego rozwiązania będzie zobowiązana do wpłacenia wadium do IZBY na poczet kosztów, jeśli takowe mogą zaistnieć. Komisja złożona będzie z pięciu członków, a mianowicie: Niezależnego przewodniczącego, takiego jak prezes IZBY lub były prezes Przewodniczącego stowarzyszenia zawodowego związanego z sektorem rynku, z którego pochodzi skarga dotycząca wyrobu Przedstawiciela innego stowarzyszenia branżowego Desygnowanego członka Zarządu IZBY i Sądu Koleżeńskiego W oparciu o zalecenia komisji, Zarząd IZBY podejmie decyzję o wszelkich działaniach. Jeżeli skarga jest zasadna, Zarząd postara się o uzyskanie zapewnienia ze strony zainteresowanej firmy, że ta podejmie bezzwłoczne działania i będzie w przyszłości respektować kodeks. W skrajnych przypadkach, może oznaczać to pozbawienie firmy członkostwa w IZBIE. Firma będzie mieć prawo do odwołania się do Walnego Zgromadzenia Członków IZBY, decyzja, którego będzie uznana za ostateczną. Dyrektor Generalny IZBY poinformuje na piśmie wszystkie strony uczestniczące w skardze o ostatecznej decyzji i działaniach, które będą podjęte. Warszawa, luty 2006 - vii - 8