ANDALUZYT Al 2 SiO 5 (rombowy) CECHA Wykształcenie andaluzyt ziarna, krótkie słupki, częste agregaty ziarniste lub pręcikowe Forma kryształy auto- i hipautomorficzne rzadkie, zwykle ksenomorficzny Łupliwość dwukierunkowa, pod kątem prostym (89º) Relief Barwa/pleochroizm Bliźniaki wysoki bezbarwny, rzadziej różowawy z lekkim, często plamistym pleochroizmem różowy do bezbarwnego sporadyczne Barwy interferencyjne niskie szare, I rzędu ( =0,009-0,011) Inne chiastolit - zawiera liczne wrostki węgliste z wzrostem ciśnienia przechodzi w dysten, z wzrostem temperatury w syllimanit
ANDALUZYT Barwna i pleochroiczna odmiana andaluzytu. Jeden polaryzator. Andaluzyt. Dwa polaryzatory, skrzyżowane.
ANDALUZYT Duży osobnik andaluzytu z widoczną łupliwością. Jeden polaryzator. Andaluzyt. Dwa polaryzatory, skrzyżowane.
CECHA Wykształcenie Forma Łupliwość Relief Barwa/pleochroizm Bliźniaki syllimanit zwykle wydłużone słupki, igiełki, bez prawidłowych zakończeń hipautomorficzny dobra, zgodna z wydłużeniem słupków, nie zawsze widoczna, niekiedy obecne nieregularne spękania poprzeczne wysoki bezbarwny i niepleochroiczny, w agregatach włóknistych może być mętno-żółtawy i słabo pleochroiczny, jasnożółty do brązowego brak SYLLIMANIT Al 2 SiO 5 (rombowy) Barwy interferencyjne wysokie I do niskich fioletowe, niebieskie) II rzędu ( =0,020-0,022, żółtoczerwone, Inne delikatnie włóknista odmiana, tworząca włoskowe, spilśnione agregaty to fibrolit z wzrostem ciśnienia przechodzi w dysten, z spadkiem temperatury w andaluzyt
SYLLIMANIT Słupki syllimanitu. Jeden polaryzator. Słupki syllimanitu. Dwa polaryzatory, skrzyżowane.
SYLLIMANIT Agregaty igiełek fibrolitu, widoczne przy dużym powiększeniu. Jeden polaryzator. Agregaty igiełek fibrolitu, widoczne przy dużym powiększeniu. Dwa polaryzatory, skrzyżowane.
CECHA Wykształcenie Forma Łupliwość Relief Barwa/pleochroizm Bliźniaki tabliczki, ziarna dysten (syn. cyanit, kyanit) zwykle formy hipautomorficzne dwa systemy jednej doskonałej i drugi dobrej łupliwości, krzyżujące się pod kątem zbliżonym do prostego (grubo zarysowane) bardzo wysoki (wyższy od pozostałych polimorfów) bezbarwny, niepleochroiczny pospolite, niekiedy polisyntetyczne Barwy interferencyjne wysokie I do niskich II rzędu ( =0,012-0,016, żółte, żółtoczerwone, rzadko niebieskie) Inne DYSTEN Al 2 SiO 5 (trójskośny) z wzrostem temperatury (m. kontaktowy lub regionalnydiaftoreza) przechodzi w andaluzyt lub syllimanit
DYSTEN Dysten oraz staurolit i granat. Jeden polaryzator. Dysten oraz staurolit i granat. Dwa polaryzatory, skrzyżowane.
DYSTEN Dysten. Jeden polaryzator. Dysten. Dwa polaryzatory, skrzyżowane.
CECHA Wykształcenie Forma Łupliwość Relief krótkie słupki, ziarna staurolit ksenomorficzny, rzadko hipautomorficzny jednokierunkowa, słaba, nie zawsze widoczna bardzo wysoki Barwa/pleochroizm pleochroiczny od bezbarwnego do jasnożółtego, bladozielonego Bliźniaki bliźniaki krzyżowe, rzadko widoczne Barwy interferencyjne wysokie I do niskich II rzędu ( =0,010-0,015, szarożółte, rzadko żółtoczerwone) Inne STAUROLIT (Fe 2+, Mg, Zn) 2 Al 9 (Si,Al) 4 O 22 (OH) 2 (jednoskośny) zazwyczaj gęsto poprzerastany wrostkami innych minerałow, często na sposób sitowy
STAUROLIT Automorficzny, barwny i pleochroiczny staurolit. Jeden polaryzator. Automorficzny staurolit. Dwa polaryzatory, skrzyżowane.
GRANATY Grupa krzemianów wyspowych o ogólnym wzorze: 2 3 M 3 R2 [ SiO ] 4 3 gdzie: M 2+ =Mg, Fe 2+,Mn 2+, Ca R 3+ =Al, Fe 3+,Cr 3+
GRANATY (regularny) CECHA granaty Wykształcenie Forma Łupliwość Relief Barwa/pleochroizm Bliźniaki Barwy interferencyjne Inne ziarna zwykle formy auto- i hipautomorficzne, rzadziej ksenomorficzne, wykształcone szkieletowo brak, obecne nieregularne spękania bardzo wysoki (wrażenie chropowatej powierzchni) przeważnie bezbarwne, bladoróżowe (gr. tytanowe-żółte, brązowe; gr. chromowo-wapniowe zielone) brak izotropowe niekiedy widoczna budowa pasowa (w odmianach barwnych) częste wrostki innych minerałów, niekiedy S-kształtne rzadko anomalna anizotropowość korony kelyfitowe, powstałe w wyniku diaftorezy
GRANATY Automorficzny kryształ granatu. Jeden polaryzator. Automorficzny kryształ granatu. Dwa polaryzatory, skrzyżowane.
GRANATY Automorficzne kryształy granatu o budowie pasowej. Jeden polaryzator. Automorficzne kryształy granatu o budowie pasowej. Dwa polaryzatory, skrzyżowane.
GRUPA EPIDOTÓW Grupa glinokrzemianów grupowych o wzorze: X 2 Y3Z 3( O, OH, F) 13 gdzie: X=Ca, Fe 2+, Mn 2+, Mn 3+ Y=Al, Fe 3+, Mn 3+, Fe 2+, Mn 2+, Ti Z=Si, Be zoizyt klinozoizyt Ca 2 Al 3 Si 3 O 12 (OH) epidot Ca 2 (Fe 3+,Al)Al 2 Si 3 O 12 (OH)
CECHA Wykształcenie Forma zoizyt/klinozoizyt słupki, pręciki, ziarna, częste agregaty zairniste hipautomorficzne lub ksenomorficzne Łupliwość jednokierunkowa dobra, niekiedy obecne dodatkowe nieregularne spękania Relief Barwa/pleochroizm Bliźniaki Barwy interferencyjne Inne wysoki bezbarwny brak ZOIZYT/KLINOZOIZYT (rombowy/jednoskośny) bardzo niskie I rzędu ( =0,004-0,008 / 0,05-0,015), zwykle subnormalne: szaroniebieskie, niebieskie zoizyt wygasza prosto, podczas gdy klinozoizyt ukośnie
ZOIZYT Słupki zoizytu z widoczną łupliwością Jeden polaryzator. Słupki zoizytu z widoczną łupliwością. Dwa polaryzatory, skrzyżowane.
ZOIZYT Słupki zoizytu z widoczną łupliwością Jeden polaryzator. Słupki zoizytu z widoczną łupliwością. Dwa polaryzatory, skrzyżowane.
CECHA Wykształcenie Forma Łupliwość EPIDOT (jednoskośny) ziarna, tabliczki, słupki, pręciki epidot zwykle ksenomorficzny, rzadziej hipautomorficzny, niekiedy tworzy promieniste agregaty jedna wyraźna, oraz druga słaba, przecinające się pod kątem około115º Relief Barwa/pleochroizm Bliźniaki bardzo wysoki (wyższy od zoizytu i klinozoizytu) bezbarwny do cytrynowo-żółtego, zielonożółtego pospolite, niekiedy polisyntetyczne Barwy interferencyjne wysokie I do wysokich II rzędu, tzw. plamiste ( =0,015-0,049) Inne ukośnie wygasza światło
EPIDOT Barwna i pleochroiczna odmiana epidotu. Dwa polaryzatory, skrzyżowane. Epidot. Dwa polaryzatory, skrzyżowane.