Podejście obiektowe wprowadzenie

Podobne dokumenty
Podejście obiektowe - podstawowe pojęcia

Bogdan Kreczmer. Zakład Podstaw Cybernetyki i Robotyki Instytut Informatyki, Automatyki i Robotyki Politechnika Wrocławska

Organizacja kursu, paradygmaty, ogólnie o C i C++

Szablony funkcji i szablony klas

Wprowadzenie do UML, przykład użycia kolizja

Wprowadzenie do szablonów klas

Diagramy UML, przykład problemu kolizji

Schemat konstrukcja pliku Makefile

Wprowadzenie do szablonów szablony funkcji

Wprowadzenie do szablonów szablony funkcji

Dalmierze optyczne. Bogdan Kreczmer.

Praca z aplikacją designer

Przestrzenie nazw. Bogdan Kreczmer. Katedra Cybernetyki i Robotyki Politechnika Wrocławska

Modelowanie danych, projektowanie systemu informatycznego

Qt sygnały i sloty. Bogdan Kreczmer. Katedra Cybernetyki i Robotyki Wydział Elektroniki Politechnika Wrocławska

Języki Programowania Obiektowego

Dariusz Brzeziński. Politechnika Poznańska, Instytut Informatyki

Paweł Kurzawa, Delfina Kongo

Czujniki PSD i dalmierze triangulacyjne

Qt sygnały i designer

Technologie obiektowe

1 Projektowanie systemu informatycznego

Wyliczanie wyrażenia obiekty tymczasowe

Komputerowe Systemy Przemysłowe: Modelowanie - UML. Arkadiusz Banasik arkadiusz.banasik@polsl.pl

Rok akademicki: 2012/2013 Kod: EAR s Punkty ECTS: 3. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: -

Języki i paradygmaty programowania Wykład 2. Dariusz Wardowski. dr Dariusz Wardowski, Katedra Analizy Nieliniowej, WMiI UŁ 1/18

Modelowanie i Programowanie Obiektowe

ZARZĄDZANIU. Wykład VI. dr Jan Kazimirski

OpenGL oświetlenie. Bogdan Kreczmer. Katedra Cybernetyki i Robotyki Wydziału Elektroniki Politechnika Wrocławska

Podstawy Programowania Obiektowego

Techniki modelowania programów Kod przedmiotu

Style programowania - krótki przeglad

Wykład 1. Program przedmiotu. Programowanie (język C++) Literatura. Program przedmiotu c.d.:

Laboratorium modelowania oprogramowania w języku UML. Ćwiczenie 4 Ćwiczenia w narzędziu CASE diagram czynności. Materiały dla studenta

Pola i metody statyczne

Czujniki PSD i dalmierze triangulacyjne

Podstawy Programowania

Wykład 1. Program przedmiotu. Programowanie Obiektowe (język C++) Literatura. Program przedmiotu c.d.:

Papyrus. Papyrus. Katedra Cybernetyki i Robotyki Politechnika Wrocławska

Programowanie obiektowe 2 - opis przedmiotu

Zajęcia trwają 15 tygodni (2 godziny wykładu, 2 godziny laboratorium tygodniowo) Zaliczenie zajęć jest uwarunkowane zaliczeniem zajęć laboratoryjnych

Programowanie obiektowe Wykład 1. Dariusz Wardowski. dr Dariusz Wardowski, Katedra Analizy Nieliniowej, WMiI UŁ 1/20

Programowanie współbieżne Wykład 8 Podstawy programowania obiektowego. Iwona Kochaoska

Podstawy modelowania programów Kod przedmiotu

Automatyka i Robotyka I stopień (I stopień / II stopień) ogólno akademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Metodyki i techniki programowania

Laboratorium modelowania oprogramowania w języku UML. Ćwiczenie 2 Ćwiczenia w narzędziu CASE diagram klas. Materiały dla nauczyciela

Zagadnienia (1/3) Data-flow diagramy przepływów danych ERD diagramy związków encji Diagramy obiektowe w UML (ang. Unified Modeling Language)

K_W04 K_W04 K_W04. Opis

Informatyka I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny) stacjonarne (stacjonarne / niestacjonarne)

Laboratorium modelowania oprogramowania w języku UML. Ćwiczenie 3 Ćwiczenia w narzędziu CASE diagram sekwencji. Materiały dla nauczyciela

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA realizacja w roku akademickim 2016/2017

Programowanie obiektowe Object-Oriented Programming. Automatyka i Robotyka II stopień ogólnoakademicki

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Programowanie w Javie nazwa przedmiotu SYLABUS A. Informacje ogólne

Programowanie obiektowe

Świat rzeczywisty i jego model

Inżynieria oprogramowania Jarosław Kuchta. Modelowanie interakcji

Wykład 9: Polimorfizm i klasy wirtualne

Modelowanie. Wykład 1: Wprowadzenie do Modelowania i języka UML. Anna Kulig

Modelowanie klas i obiektów. Jarosław Kuchta Projektowanie Aplikacji Internetowych

Podstawy algorytmiki i programowania - wykład 4 C-struktury

WYKŁAD. Jednostka prowadząca: Wydział Techniczny. Kierunek studiów: Elektronika i telekomunikacja. Nazwa przedmiotu: Język programowania C++

Iteracyjno-rozwojowy proces tworzenia oprogramowania Wykład 3 część 1

Wykład 9: Metody wirtualne i polimorfizm

Metodyki i techniki programowania

Języki Programowania z Programowaniem Obiektowym wykład (15 godzin/semestr) laboratorium (30 godzin/semestr)

INŻYNIERIA OPROGRAMOWANIA. laboratorium

Modelowanie obiektowe

Diagramy obiegu dokumentów a UML w modelowaniu procesów biznesowych. Stanisław Niepostyn, Ilona Bluemke Instytut Informatyki, Politechnika Warszawska

Analiza i projektowanie oprogramowania. Analiza i projektowanie oprogramowania 1/32

Elektrotechnika I stopień (I stopień / II stopień) Ogólno akademicki (ogólno akademicki / praktyczny) Kierunkowy (podstawowy / kierunkowy / inny HES)

Diagramy czynności Na podstawie UML 2.0 Tutorial

Zasoby, pliki graficzne

dr inż. Jarosław Forenc

KARTA KURSU. Programowanie obiektowe

Analiza i projektowanie obiektowe 2017/2018. Wykład 3: Model wiedzy dziedzinowej

KARTA PRZEDMIOTU. 1. Informacje ogólne. 2. Ogólna charakterystyka przedmiotu. Programowanie I C6

Programowanie obiektowe

Programowanie obiektowe

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje w roku akademickim 2012/2013. Przedmioty kierunkowe

Programowanie obiektowe 1 - opis przedmiotu

JAVA. Java jest wszechstronnym językiem programowania, zorientowanym. apletów oraz samodzielnych aplikacji.

KARTA PRZEDMIOTU. 1. Informacje ogólne. 2. Ogólna charakterystyka przedmiotu. Programowanie II C16

Diagramy interakcji. Jarosław Kuchta Dokumentacja i Jakość Oprogramowania

Geneza powstania języka C++

Konstruktor kopiujacy

Programowanie obiektowe - 1.

Technologie i usługi internetowe cz. 2

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2012/2013

Projektowanie systemów informatycznych. Roman Simiński siminskionline.pl. Modelowanie danych Diagramy ERD

Projektowanie interakcji. Jarosław Kuchta

Modelowanie diagramów klas w języku UML. Łukasz Gorzel @stud.umk.pl 7 marca 2014

Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2014/2015. Forma studiów: Stacjonarne Kod kierunku: 11.

Wybrane problemy z dziedziny modelowania i wdrażania baz danych przestrzennych w aspekcie dydaktyki. Artur Krawczyk AGH Akademia Górniczo Hutnicza

Laboratorium modelowania oprogramowania w języku UML. Ćwiczenie 5 Ćwiczenia w narzędziu CASE diagram przypadków uŝycia. Materiały dla nauczyciela

Programowanie obiektowe

Referencje do zmiennych i obiektów

Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2013/2014. Forma studiów: Stacjonarne Kod kierunku: 11.

Transkrypt:

wprowadzenie Bogdan Kreczmer bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Zakład Podstaw Cybernetyki i Robotyki Instytut Informatyki, Automatyki i Robotyki Politechnika Wrocławska Kurs: Copyright c 2013 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument zawiera materiały do wykładu dotyczącego programowania obiektowego. Jest on udostępniony pod warunkiem wykorzystania wyłącznie do własnych prywatnych potrzeb i może on być kopiowany wyłącznie w całości, razem z niniejszą stroną tytułową. wprowadzenie

Niniejsza prezentacja została wykonana przy użyciu systemu składu L A TEX oraz stylu beamer, którego autorem jest Till Tantau. Strona domowa projektu Beamer: http://latex-beamer.sourceforge.net

Moje dane Bogdan Kreczmer, dr inż., pok. 307 bud. C-3 Terminy konsultacji: wt. 13:00 15:00 pt. 13:00 15:00 Strona kursu: http://sequoia.iiar.pwr.wroc.pl/ kreczmer/kpo http://rab.iiar.pwr.wroc.pl/ kreczmer/kpo

Organizacja kursu Warunki udziału w kursie Wykłady i materiały do wykładów Laboratoria

Organizacja kursu Warunki udziału w kursie Wykłady i materiały do wykładów Laboratoria

Organizacja kursu Warunki udziału w kursie Wykłady i materiały do wykładów Laboratoria

Warunki zaliczeń Kurs kończy się egzaminem. Do egzaminu można przystąpić pod warunkiem uzyskania zaliczenia z laboratorium Istnieje możliwość zwolnienia z egzaminu na podstawie oceny z laboratorium i wyniku z ekranówki. Przewidywana jest ona w 14 tygodniu zajęć. Warunki zwolnienia: ocena z laboratorium 5,0, ocena z ekranówki 4,0 ocena z laboratorium = 4,5, ocena z ekranówki 4,5 Ocena celująca ekranówka: 5,0; laboratorium: 5,5 sposób liczenia oceny z kursu: 10 ( )(E + L) 20 + 0.25(E L) 2 Ocena celująca egzamin: 5,0; laboratorium: 5,5 egzamin: 5,5; laboratorium: 5,0

Warunki zaliczeń Kurs kończy się egzaminem. Do egzaminu można przystąpić pod warunkiem uzyskania zaliczenia z laboratorium Istnieje możliwość zwolnienia z egzaminu na podstawie oceny z laboratorium i wyniku z ekranówki. Przewidywana jest ona w 14 tygodniu zajęć. Warunki zwolnienia: ocena z laboratorium 5,0, ocena z ekranówki 4,0 ocena z laboratorium = 4,5, ocena z ekranówki 4,5 Ocena celująca ekranówka: 5,0; laboratorium: 5,5 sposób liczenia oceny z kursu: 10 ( )(E + L) 20 + 0.25(E L) 2 Ocena celująca egzamin: 5,0; laboratorium: 5,5 egzamin: 5,5; laboratorium: 5,0

Warunki zaliczeń Kurs kończy się egzaminem. Do egzaminu można przystąpić pod warunkiem uzyskania zaliczenia z laboratorium Istnieje możliwość zwolnienia z egzaminu na podstawie oceny z laboratorium i wyniku z ekranówki. Przewidywana jest ona w 14 tygodniu zajęć. Warunki zwolnienia: ocena z laboratorium 5,0, ocena z ekranówki 4,0 ocena z laboratorium = 4,5, ocena z ekranówki 4,5 Ocena celująca ekranówka: 5,0; laboratorium: 5,5 sposób liczenia oceny z kursu: 10 ( )(E + L) 20 + 0.25(E L) 2 Ocena celująca egzamin: 5,0; laboratorium: 5,5 egzamin: 5,5; laboratorium: 5,0

Warunki zaliczeń Kurs kończy się egzaminem. Do egzaminu można przystąpić pod warunkiem uzyskania zaliczenia z laboratorium Istnieje możliwość zwolnienia z egzaminu na podstawie oceny z laboratorium i wyniku z ekranówki. Przewidywana jest ona w 14 tygodniu zajęć. Warunki zwolnienia: ocena z laboratorium 5,0, ocena z ekranówki 4,0 ocena z laboratorium = 4,5, ocena z ekranówki 4,5 Ocena celująca ekranówka: 5,0; laboratorium: 5,5 sposób liczenia oceny z kursu: 10 ( )(E + L) 20 + 0.25(E L) 2 Ocena celująca egzamin: 5,0; laboratorium: 5,5 egzamin: 5,5; laboratorium: 5,0

Warunki zaliczeń Kurs kończy się egzaminem. Do egzaminu można przystąpić pod warunkiem uzyskania zaliczenia z laboratorium Istnieje możliwość zwolnienia z egzaminu na podstawie oceny z laboratorium i wyniku z ekranówki. Przewidywana jest ona w 14 tygodniu zajęć. Warunki zwolnienia: ocena z laboratorium 5,0, ocena z ekranówki 4,0 ocena z laboratorium = 4,5, ocena z ekranówki 4,5 Ocena celująca ekranówka: 5,0; laboratorium: 5,5 sposób liczenia oceny z kursu: 10 ( )(E + L) 20 + 0.25(E L) 2 Ocena celująca egzamin: 5,0; laboratorium: 5,5 egzamin: 5,5; laboratorium: 5,0

Warunki zaliczeń Kurs kończy się egzaminem. Do egzaminu można przystąpić pod warunkiem uzyskania zaliczenia z laboratorium Istnieje możliwość zwolnienia z egzaminu na podstawie oceny z laboratorium i wyniku z ekranówki. Przewidywana jest ona w 14 tygodniu zajęć. Warunki zwolnienia: ocena z laboratorium 5,0, ocena z ekranówki 4,0 ocena z laboratorium = 4,5, ocena z ekranówki 4,5 Ocena celująca ekranówka: 5,0; laboratorium: 5,5 sposób liczenia oceny z kursu: 10 ( )(E + L) 20 + 0.25(E L) 2 Ocena celująca egzamin: 5,0; laboratorium: 5,5 egzamin: 5,5; laboratorium: 5,0

Warunki zaliczeń Kurs kończy się egzaminem. Do egzaminu można przystąpić pod warunkiem uzyskania zaliczenia z laboratorium Istnieje możliwość zwolnienia z egzaminu na podstawie oceny z laboratorium i wyniku z ekranówki. Przewidywana jest ona w 14 tygodniu zajęć. Warunki zwolnienia: ocena z laboratorium 5,0, ocena z ekranówki 4,0 ocena z laboratorium = 4,5, ocena z ekranówki 4,5 Ocena celująca ekranówka: 5,0; laboratorium: 5,5 sposób liczenia oceny z kursu: 10 ( )(E + L) 20 + 0.25(E L) 2 Ocena celująca egzamin: 5,0; laboratorium: 5,5 egzamin: 5,5; laboratorium: 5,0

Warunki zaliczeń Kurs kończy się egzaminem. Do egzaminu można przystąpić pod warunkiem uzyskania zaliczenia z laboratorium Istnieje możliwość zwolnienia z egzaminu na podstawie oceny z laboratorium i wyniku z ekranówki. Przewidywana jest ona w 14 tygodniu zajęć. Warunki zwolnienia: ocena z laboratorium 5,0, ocena z ekranówki 4,0 ocena z laboratorium = 4,5, ocena z ekranówki 4,5 Ocena celująca ekranówka: 5,0; laboratorium: 5,5 sposób liczenia oceny z kursu: 10 ( )(E + L) 20 + 0.25(E L) 2 Ocena celująca egzamin: 5,0; laboratorium: 5,5 egzamin: 5,5; laboratorium: 5,0

Egzamin Propozycje daty egzaminu 18.06.2013 termin I 3.07.2013 termin II

Literatura Literatura podstawowa: S. B. Leppman, Josée Lajoie, B. E. Moo C++ Primer, 2012 Bjarne Stroustrup, Język C++, WNT, 2002 J. Grębosz, Symfonia C ++ standard J. Grębosz, Pasja C ++

Literatura Literatura pomocnicza: B. Eckel, Thinking in C++ Nicolai M. Josuttis, C++ Biblioteka standardowa, Podręcznik programisty David Vandevoorde, Nicolai M. Josuttis, C++ szablony Grady Booch, James Rumbaugh, Ivar Jacobson, UML użytkownika przewodnik Michał Śmiałek, Zrozumieć UML 2.0 Metody modelowania obiektowego, HELION 2005 James Martin, James J. Odell, Podstawy metod obiektowych

Spis treści 1

Czym jest pojęcie oparte jest na podejściu obiektowym do analizy problemu oraz syntezy i implementacji jego rozwiązania.

Czym jest pojęcie oparte jest na podejściu obiektowym do analizy problemu oraz syntezy i implementacji jego rozwiązania. bazuje na fundamentalnej cesze aktywności intelektualnej, która pozwala ludziom (i nie tylko) wyróżniać odrębne obiekty w swoim otoczeniu, przypisywać im własności oraz określać sposób ich interakcji między sobą i otoczeniem.

Czym jest pojęcie oparte jest na podejściu obiektowym do analizy problemu oraz syntezy i implementacji jego rozwiązania. bazuje na fundamentalnej cesze aktywności intelektualnej, która pozwala ludziom (i nie tylko) wyróżniać odrębne obiekty w swoim otoczeniu, przypisywać im własności oraz określać sposób ich interakcji między sobą i otoczeniem. Wyróżnianie obiektów może być dokonywane na różne sposoby. Oparte jest ono na obserwacji i wcześniejszej wiedzy.

Postrzeganie

Postrzeganie

Postrzeganie Obserwując otoczenie jesteśmy w stanie wyodrębnić przedmioty...

Postrzeganie Obserwując otoczenie jesteśmy w stanie wyodrębnić przedmioty...

Postrzeganie Obserwując otoczenie jesteśmy w stanie wyodrębnić przedmioty i przypisać im pojęcia.

Postrzeganie Obserwując otoczenie jesteśmy w stanie wyodrębnić przedmioty i przypisać im pojęcia. Proces ten nazywamy postrzeganiem.

Postrzeganie Wyodrębnieniu może podlegać zestaw elementów, jako osobna całość.

Postrzeganie odnosi się wówczas do zbioru elementów między którymi zachodzą odpowiednie relacje.

Postrzeganie Każdemu z elementów może być osobno wyróżniony poprzez przypisanie mu indywidualnego pojęcia.

Postrzeganie Znajdując cechy wspólne wszystkich elementów możemy również przyporządkować pojęcie ich zbiorowi.

Czym jest pojęcie Istotnym elementem aktu wyróżnienia jakiegoś tworu lub wyobrażenia abstrakcyjnego jest przypisanie mu pewnego pojęcia.

Czym jest pojęcie Istotnym elementem aktu wyróżnienia jakiegoś tworu lub wyobrażenia abstrakcyjnego jest przypisanie mu pewnego pojęcia. jest wyobrażeniem lub oznaczeniem, które stosujemy do rzeczy lub wyobrażeń abstrakcyjnych.

Czym jest pojęcie Istotnym elementem aktu wyróżnienia jakiegoś tworu lub wyobrażenia abstrakcyjnego jest przypisanie mu pewnego pojęcia. jest wyobrażeniem lub oznaczeniem, które stosujemy do rzeczy lub wyobrażeń abstrakcyjnych. Przypisywanie pojęć jest możliwe dzięki rozpoznaniu własności wspólnych dla reprezentantów zbiorów, do których stosuje się dane pojęcie.

Czym jest pojęcie Przyswojenie sobie zbioru pojęć pozwala nadawać znaczenie obiektom znajdującym się w naszym otoczeniu.

Czym jest pojęcie Przyswojenie sobie zbioru pojęć pozwala nadawać znaczenie obiektom znajdującym się w naszym otoczeniu. Przykłady pojęć: materialne niematerialne relacyjne zdarzenia inne

Czym jest pojęcie Przyswojenie sobie zbioru pojęć pozwala nadawać znaczenie obiektom znajdującym się w naszym otoczeniu. Przykłady pojęć: materialne niematerialne relacyjne zdarzenia inne pojazd budynek atom

Czym jest pojęcie Przyswojenie sobie zbioru pojęć pozwala nadawać znaczenie obiektom znajdującym się w naszym otoczeniu. Przykłady pojęć: materialne niematerialne relacyjne zdarzenia inne pojazd budynek atom czas poprawność firma

Czym jest pojęcie Przyswojenie sobie zbioru pojęć pozwala nadawać znaczenie obiektom znajdującym się w naszym otoczeniu. Przykłady pojęć: materialne niematerialne relacyjne zdarzenia inne pojazd budynek atom czas poprawność firma posiadanie przynależność małżeństwo

Czym jest pojęcie Przyswojenie sobie zbioru pojęć pozwala nadawać znaczenie obiektom znajdującym się w naszym otoczeniu. Przykłady pojęć: materialne niematerialne relacyjne zdarzenia inne pojazd budynek atom czas poprawność firma posiadanie przynależność małżeństwo spotkanie zakup wyjazd

Czym jest pojęcie Przyswojenie sobie zbioru pojęć pozwala nadawać znaczenie obiektom znajdującym się w naszym otoczeniu. Przykłady pojęć: materialne niematerialne relacyjne zdarzenia inne pojazd budynek atom czas poprawność firma posiadanie przynależność małżeństwo spotkanie zakup wyjazd wzorowy nietypowy ikona

Czym jest pojęcie Termin pojęcie zawiera: intensję treść pojęcia ekstensję zakres pojęcia

Czym jest pojęcie Termin pojęcie zawiera: intensję treść pojęcia ekstensję zakres pojęcia

Czym jest pojęcie Termin pojęcie zawiera: intensję treść pojęcia ekstensję zakres pojęcia

Czym jest pojęcie Termin pojęcie zawiera: intensję treść pojęcia ekstensję zakres pojęcia Intensja jest pełną definicją pojęcia i testu określającego, czy dane pojęcie odnosi się do danej rzeczy lub wyobrażenia abstrakcyjnego.

Czym jest pojęcie Termin pojęcie zawiera: intensję treść pojęcia ekstensję zakres pojęcia Intensja jest pełną definicją pojęcia i testu określającego, czy dane pojęcie odnosi się do danej rzeczy lub wyobrażenia abstrakcyjnego. Ekstensja jest zbiorem wszystkich rzeczy i wyobrażeń abstrakcyjnych, do których stosuje się dane pojęcie.

Czym jest pojęcie Termin pojęcie zawiera: intensję treść pojęcia ekstensję zakres pojęcia Intensja jest pełną definicją pojęcia i testu określającego, czy dane pojęcie odnosi się do danej rzeczy lub wyobrażenia abstrakcyjnego. Ekstensja jest zbiorem wszystkich rzeczy i wyobrażeń abstrakcyjnych, do których stosuje się dane pojęcie. Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja)

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja)

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) Robot przemysłowy

Przykłady trójek pojęciowych nazwa Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) Robot przemysłowy intensja ekstensja

Przykłady trójek pojęciowych nazwa Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) Robot przemysłowy Robot przemysłowy intensja ekstensja

Przykłady trójek pojęciowych nazwa Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) Robot przemysłowy Robot przemysłowy intensja ekstensja Maszyna manipulacyjna sterowana automatycznie za pomocą sygnałów generowanych w programowalnym układzie sterowania.

Przykłady trójek pojęciowych nazwa Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) Robot przemysłowy Robot przemysłowy intensja Maszyna manipulacyjna sterowana automatycznie za pomocą sygnałów generowanych w programowalnym układzie sterowania. ekstensja irb-6, IRB1400, Puma 560,...

Przykłady trójek pojęciowych nazwa Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) Robot przemysłowy Robot przemysłowy intensja Maszyna manipulacyjna sterowana automatycznie za pomocą sygnałów generowanych w programowalnym układzie sterowania. ekstensja irb-6, IRB1400, Puma 560,...

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) nazwa intensja ekstensja

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) Idealny człowiek nazwa intensja ekstensja

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) Idealny człowiek nazwa Idealny człowiek intensja ekstensja

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) Idealny człowiek nazwa Idealny człowiek intensja ekstensja Uczciwy, rzetelny,...

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) Idealny człowiek nazwa Idealny człowiek intensja ekstensja Uczciwy, rzetelny,...

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) Idealny człowiek nazwa Idealny człowiek intensja ekstensja Uczciwy, rzetelny,... Niektóre pojęcia mogą nie mieć swoich reprezentantów.

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) nazwa intensja ekstensja

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) 40S25 nazwa intensja ekstensja

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) 40S25 nazwa 40S25 intensja ekstensja

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) 40S25 nazwa 40S25 intensja ekstensja

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) 40S25 nazwa 40S25 intensja ekstensja 40S25, 40S25,...

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) 40S25 nazwa 40S25 intensja ekstensja 40S25, 40S25,... może nie mieć swojej definicji. Przykład układu scalonego, którego dokumentacja i opis zostały zagubione.

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) nazwa intensja ekstensja

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) Klient nazwa intensja ekstensja

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) Klient nazwa Klient intensja ekstensja

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) Klient nazwa Klient intensja ekstensja Osoba lub organizacja kupująca dobra lub usługi.

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) Klient nazwa Klient intensja Osoba lub organizacja kupująca dobra lub usługi. ekstensja Jan Kowalski, Firma Jana Kowalskiego

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) Klient nazwa Klient intensja Osoba lub organizacja kupująca dobra lub usługi. ekstensja Jan Kowalski, Firma Jana Kowalskiego

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) Klient, Interesant nazwa Klient, Interesant intensja Osoba lub organizacja kupująca dobra lub usługi. ekstensja Jan Kowalski, Firma Jana Kowalskiego

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) Klient, Interesant nazwa Klient, Interesant intensja Osoba lub organizacja kupująca dobra lub usługi. ekstensja Jan Kowalski, Firma Jana Kowalskiego Pojęcia mogą mieć synonimy.

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) Klient nazwa Klient intensja Osoba lub organizacja kupująca dobra lub usługi. ekstensja Jan Kowalski, Firma Jana Kowalskiego

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) Klient nazwa Klient intensja Osoba lub organizacja kupująca dobra lub usługi. Aplikacja programowa, która żąda od innej aplikacji realizacji usług. ekstensja Jan Kowalski, Firma Jana Kowalskiego xclock, xterm,...

Przykłady trójek pojęciowych Trójka pojęciowa = (nazwa, intensja, ekstensja) Klient nazwa Klient intensja Osoba lub organizacja kupująca dobra lub usługi. Aplikacja programowa, która żąda od innej aplikacji realizacji usług. ekstensja Jan Kowalski, Firma Jana Kowalskiego xclock, xterm,... Pojęcia mogą mieć homonimy.

Obiekt?! Co to takiego???

Obiektem jest to coś, do czego da się zastosować jakieś pojęcie. Tak więc obiekt jest egzemplarzem pojęcia.

Obiektem jest to coś, do czego da się zastosować jakieś pojęcie. Tak więc obiekt jest egzemplarzem pojęcia. = robot przemysłowy

Obiektem jest to coś, do czego da się zastosować jakieś pojęcie. Tak więc obiekt jest egzemplarzem pojęcia. = robot przemysłowy Obiekt = konkretny egzemplarz robota, np. robota IRB1400

Własności: Obiekt może mieć cechy, którym przypisywane są nazwy, np. kulistość. Obiekt może mieć atrybuty, np. promień kuli. Obiektowi możemy przyporządkować stan. Stan obiektu jest kolekcją atrybutów i związków dotyczących danego obiektu. Zmiana stanu jest zmianą atrybutu i/lub związków danego obiektu (np. położenie obiektu x, y, z). Obiekt może mieć pewien ograniczony czas życia. Obiekt może być powiązany z innymi obiektami poprzez odwzorowania lub relacje. Odwzorowania i relacje mogą także być modelowane jako obiekty.

Własności: Obiekt może mieć cechy, którym przypisywane są nazwy, np. kulistość. Obiekt może mieć atrybuty, np. promień kuli. Obiektowi możemy przyporządkować stan. Stan obiektu jest kolekcją atrybutów i związków dotyczących danego obiektu. Zmiana stanu jest zmianą atrybutu i/lub związków danego obiektu (np. położenie obiektu x, y, z). Obiekt może mieć pewien ograniczony czas życia. Obiekt może być powiązany z innymi obiektami poprzez odwzorowania lub relacje. Odwzorowania i relacje mogą także być modelowane jako obiekty.

Własności: Obiekt może mieć cechy, którym przypisywane są nazwy, np. kulistość. Obiekt może mieć atrybuty, np. promień kuli. Obiektowi możemy przyporządkować stan. Stan obiektu jest kolekcją atrybutów i związków dotyczących danego obiektu. Zmiana stanu jest zmianą atrybutu i/lub związków danego obiektu (np. położenie obiektu x, y, z). Obiekt może mieć pewien ograniczony czas życia. Obiekt może być powiązany z innymi obiektami poprzez odwzorowania lub relacje. Odwzorowania i relacje mogą także być modelowane jako obiekty.

Własności: Obiekt może mieć cechy, którym przypisywane są nazwy, np. kulistość. Obiekt może mieć atrybuty, np. promień kuli. Obiektowi możemy przyporządkować stan. Stan obiektu jest kolekcją atrybutów i związków dotyczących danego obiektu. Zmiana stanu jest zmianą atrybutu i/lub związków danego obiektu (np. położenie obiektu x, y, z). Obiekt może mieć pewien ograniczony czas życia. Obiekt może być powiązany z innymi obiektami poprzez odwzorowania lub relacje. Odwzorowania i relacje mogą także być modelowane jako obiekty.

Własności: Obiekt może mieć cechy, którym przypisywane są nazwy, np. kulistość. Obiekt może mieć atrybuty, np. promień kuli. Obiektowi możemy przyporządkować stan. Stan obiektu jest kolekcją atrybutów i związków dotyczących danego obiektu. Zmiana stanu jest zmianą atrybutu i/lub związków danego obiektu (np. położenie obiektu x, y, z). Obiekt może mieć pewien ograniczony czas życia. Obiekt może być powiązany z innymi obiektami poprzez odwzorowania lub relacje. Odwzorowania i relacje mogą także być modelowane jako obiekty.

Własności: Obiekt może mieć cechy, którym przypisywane są nazwy, np. kulistość. Obiekt może mieć atrybuty, np. promień kuli. Obiektowi możemy przyporządkować stan. Stan obiektu jest kolekcją atrybutów i związków dotyczących danego obiektu. Zmiana stanu jest zmianą atrybutu i/lub związków danego obiektu (np. położenie obiektu x, y, z). Obiekt może mieć pewien ograniczony czas życia. Obiekt może być powiązany z innymi obiektami poprzez odwzorowania lub relacje. Odwzorowania i relacje mogą także być modelowane jako obiekty.

Własności: Obiekt może mieć cechy, którym przypisywane są nazwy, np. kulistość. Obiekt może mieć atrybuty, np. promień kuli. Obiektowi możemy przyporządkować stan. Stan obiektu jest kolekcją atrybutów i związków dotyczących danego obiektu. Zmiana stanu jest zmianą atrybutu i/lub związków danego obiektu (np. położenie obiektu x, y, z). Obiekt może mieć pewien ograniczony czas życia. Obiekt może być powiązany z innymi obiektami poprzez odwzorowania lub relacje. Odwzorowania i relacje mogą także być modelowane jako obiekty.

Własności: Obiekt może mieć cechy, którym przypisywane są nazwy, np. kulistość. Obiekt może mieć atrybuty, np. promień kuli. Obiektowi możemy przyporządkować stan. Stan obiektu jest kolekcją atrybutów i związków dotyczących danego obiektu. Zmiana stanu jest zmianą atrybutu i/lub związków danego obiektu (np. położenie obiektu x, y, z). Obiekt może mieć pewien ograniczony czas życia. Obiekt może być powiązany z innymi obiektami poprzez odwzorowania lub relacje. Odwzorowania i relacje mogą także być modelowane jako obiekty.

Własności: Obiekt może mieć cechy, którym przypisywane są nazwy, np. kulistość. Obiekt może mieć atrybuty, np. promień kuli. Obiektowi możemy przyporządkować stan. Stan obiektu jest kolekcją atrybutów i związków dotyczących danego obiektu. Zmiana stanu jest zmianą atrybutu i/lub związków danego obiektu (np. położenie obiektu x, y, z). Obiekt może mieć pewien ograniczony czas życia. Obiekt może być powiązany z innymi obiektami poprzez odwzorowania lub relacje. Odwzorowania i relacje mogą także być modelowane jako obiekty.

Typ obiektowy Typ obiektowy???

Typ obiektowy Typ obiektowy jest pojęciem, tzn. jest koncepcją lub ideą, którą stosujemy do obiektów występujących w naszej świadomości.

Typ obiektowy Typ obiektowy jest pojęciem, tzn. jest koncepcją lub ideą, którą stosujemy do obiektów występujących w naszej świadomości. Typ obiektowy jest typem obiektu.

Typ obiektowy Typ obiektowy jest pojęciem, tzn. jest koncepcją lub ideą, którą stosujemy do obiektów występujących w naszej świadomości. Typ obiektowy jest typem obiektu. Przykład typów obiektowych: robot przemysłowy, pojazd, idealny człowiek, wektor, równanie liniowe.

Typ obiektowy Własności: Typ obiektowy jest też pojęciem. Do pojedynczego obiektu może stosować się wiele pojęć (typów obiektowych). Typy obiektowe mogą tworzyć hierarchię od bardzo ogólnych pojęć do pojęć szczegółowych.

Typ obiektowy Własności: Typ obiektowy jest też pojęciem. Do pojedynczego obiektu może stosować się wiele pojęć (typów obiektowych). Typy obiektowe mogą tworzyć hierarchię od bardzo ogólnych pojęć do pojęć szczegółowych.

Typ obiektowy Własności: Typ obiektowy jest też pojęciem. Do pojedynczego obiektu może stosować się wiele pojęć (typów obiektowych). Typy obiektowe mogą tworzyć hierarchię od bardzo ogólnych pojęć do pojęć szczegółowych.

Typ obiektowy Własności: Typ obiektowy jest też pojęciem. Do pojedynczego obiektu może stosować się wiele pojęć (typów obiektowych). Typy obiektowe mogą tworzyć hierarchię od bardzo ogólnych pojęć do pojęć szczegółowych.

Przykład hierarchii maszyna pojazd samochód Ferrante V Concept

Hierarchie typów obiektowych Hierarchie typów obiektowych możemy tworzyć poprzez uogólnienie lub uszczegółowienie danego typu obiektowego.

Hierarchie typów obiektowych Hierarchie typów obiektowych możemy tworzyć poprzez uogólnienie lub uszczegółowienie danego typu obiektowego. Przykład uogólnienia:

Hierarchie typów obiektowych Hierarchie typów obiektowych możemy tworzyć poprzez uogólnienie lub uszczegółowienie danego typu obiektowego. Przykład uogólnienia: Samochód

Hierarchie typów obiektowych Hierarchie typów obiektowych możemy tworzyć poprzez uogólnienie lub uszczegółowienie danego typu obiektowego. Przykład uogólnienia: Pojazd Samochód

Hierarchie typów obiektowych Hierarchie typów obiektowych możemy tworzyć poprzez uogólnienie lub uszczegółowienie danego typu obiektowego. Przykład uogólnienia: Pojazd Samochód Uogólnienie jest aktem lub wynikiem wyróżnienia typu obiektowego, który całkowicie zawiera (obejmuje) inny typ obiektowy.

Hierarchie typów obiektowych Hierarchie typów obiektowych możemy tworzyć poprzez uogólnienie lub uszczegółowienie danego typu obiektowego. Przykład uszczegółowienia:

Hierarchie typów obiektowych Hierarchie typów obiektowych możemy tworzyć poprzez uogólnienie lub uszczegółowienie danego typu obiektowego. Przykład uszczegółowienia: Pojazd

Hierarchie typów obiektowych Hierarchie typów obiektowych możemy tworzyć poprzez uogólnienie lub uszczegółowienie danego typu obiektowego. Przykład uszczegółowienia: Pojazd Quad

Hierarchie typów obiektowych Hierarchie typów obiektowych możemy tworzyć poprzez uogólnienie lub uszczegółowienie danego typu obiektowego. Przykład uszczegółowienia: Pojazd Quad Specjalizowanie jest aktem lub wynikiem wyróżnienia typu obiektowego, który całkowicie zawiera się w innym typie obiektowym.

Hierarchia typów Typ

Hierarchia typów Nadtyp Typ

Hierarchia typów Nadtyp Typ Podtyp

Hierarchia typów Nadtyp Typ definicja jest ogólniejsza niż definicja innego typu, którego elementy zawarte są w zbiorze danego typu obiektowego. Podtyp

Hierarchia typów Nadtyp Typ Podtyp definicja jest ogólniejsza niż definicja innego typu, którego elementy zawarte są w zbiorze danego typu obiektowego. definicja jest bardziej wyspecjalizowana niż definicja innego typu zawierającego między innymi również te same obiekty.

Hierarchia typów przykład Nadtyp Typ Podtyp

Hierarchia typów przykład Nadtyp Typ Samochód Podtyp

Hierarchia typów przykład Nadtyp Pojazd Typ Samochód Podtyp

Hierarchia typów przykład Nadtyp Pojazd Typ Samochód Podtyp Kabriolet

Hierarchie typów obiektowych Uogólnienie i specjalizowanie pozwalają tworzyć hierarchię abstrakcji. Pomagają one lepiej zrozumieć znaczenie danego typu obiektowego w kontekście hierarchii typów. Tym samym pomagają lepiej zamodelować rozwiązanie problemu.

Hierarchie typów obiektowych Uogólnienie i specjalizowanie pozwalają tworzyć hierarchię abstrakcji. Pomagają one lepiej zrozumieć znaczenie danego typu obiektowego w kontekście hierarchii typów. Tym samym pomagają lepiej zamodelować rozwiązanie problemu.

Hierarchie typów obiektowych Uogólnienie i specjalizowanie pozwalają tworzyć hierarchię abstrakcji. Pomagają one lepiej zrozumieć znaczenie danego typu obiektowego w kontekście hierarchii typów. Tym samym pomagają lepiej zamodelować rozwiązanie problemu.

Hierarchie typów obiektowych Uogólnienie i specjalizowanie pozwalają tworzyć hierarchię abstrakcji. Pomagają one lepiej zrozumieć znaczenie danego typu obiektowego w kontekście hierarchii typów. Tym samym pomagają lepiej zamodelować rozwiązanie problemu. Jak w językach programowania wspierane jest tworzenie hierarchii typów?

Hierarchie typów obiektowych Uogólnienie i specjalizowanie pozwalają tworzyć hierarchię abstrakcji. Pomagają one lepiej zrozumieć znaczenie danego typu obiektowego w kontekście hierarchii typów. Tym samym pomagają lepiej zamodelować rozwiązanie problemu. Do definiowania podtypów w językach programowania wspierających paradygmat obiektowy wykorzystywane jest dziedziczenie.

Dziedziczenie Istnieją dwa typy dziedziczenia: jednobazowe wielobazowe

Dziedziczenie Istnieją dwa typy dziedziczenia: jednobazowe wielobazowe

Dziedziczenie Istnieją dwa typy dziedziczenia: jednobazowe wielobazowe

Dziedziczenie Istnieją dwa typy dziedziczenia: jednobazowe dany typ dziedziczy bezpośrednio tylko jeden nadtyp, wielobazowe

Dziedziczenie Istnieją dwa typy dziedziczenia: jednobazowe dany typ dziedziczy bezpośrednio tylko jeden nadtyp, wielobazowe dany typ może dziedziczyć bezpośrednio wiele nadtypów.

Dziedziczenie Przykład: jednobazowe wielobazowe

Dziedziczenie Przykład: jednobazowe Jabłko wielobazowe

Dziedziczenie Przykład: jednobazowe Owoc Jabłko wielobazowe

Dziedziczenie Przykład: jednobazowe Owoc Jabłko wielobazowe Dźwig samobieżny

Dziedziczenie Przykład: jednobazowe wielobazowe Dźwig Owoc Jabłko Pojazd Dźwig samobieżny

Metody Cechą charakterystyczną podejścia obiektowego i języków obiektowych jest ścisłe powiązanie operacji z danymi, na których są one wykonywane.

Metody Cechą charakterystyczną podejścia obiektowego i języków obiektowych jest ścisłe powiązanie operacji z danymi, na których są one wykonywane. Przejawem tego jest to, że dla każdego typu obiektowego można zdefiniować metody.

Metody Cechą charakterystyczną podejścia obiektowego i języków obiektowych jest ścisłe powiązanie operacji z danymi, na których są one wykonywane. Przejawem tego jest to, że dla każdego typu obiektowego można zdefiniować metody. Metoda jest specyfikacją sposobu wykonania sekwencji operacji.

Podsumowanie - najważniejsze terminy Obiekt Typ obiektowy Metoda Dziedziczenie Polimorfizm

Podsumowanie - najważniejsze terminy Obiekt Typ obiektowy Metoda Dziedziczenie Polimorfizm

Podsumowanie - najważniejsze terminy Obiekt Typ obiektowy Metoda Dziedziczenie Polimorfizm

Podsumowanie - najważniejsze terminy Obiekt Typ obiektowy Metoda Dziedziczenie Polimorfizm

Podsumowanie - najważniejsze terminy Obiekt Typ obiektowy Metoda Dziedziczenie Polimorfizm

Podsumowanie - najważniejsze terminy Obiekt Typ obiektowy Metoda Dziedziczenie Polimorfizm

Skąd się biorą typy Przejściu od sformułowania problemu do jego rozwiązania w postaci działające systemu towarzyszą zwykle trzy fazy: Analiza Projektowanie Konstrukcja

Skąd się biorą typy Przejściu od sformułowania problemu do jego rozwiązania w postaci działające systemu towarzyszą zwykle trzy fazy: Analiza Projektowanie Konstrukcja

Skąd się biorą typy Przejściu od sformułowania problemu do jego rozwiązania w postaci działające systemu towarzyszą zwykle trzy fazy: Analiza Projektowanie Konstrukcja

Skąd się biorą typy Przejściu od sformułowania problemu do jego rozwiązania w postaci działające systemu towarzyszą zwykle trzy fazy: Analiza Projektowanie Konstrukcja

Skąd się biorą typy Przejściu od sformułowania problemu do jego rozwiązania w postaci działające systemu towarzyszą zwykle trzy fazy: Analiza jest odwzorowaniem rzeczywistego świata na jego model koncepcyjny Projektowanie Konstrukcja

Skąd się biorą typy Przejściu od sformułowania problemu do jego rozwiązania w postaci działające systemu towarzyszą zwykle trzy fazy: Analiza jest odwzorowaniem rzeczywistego świata na jego model koncepcyjny Projektowanie jest odwzorowaniem modelu koncepcyjnego na model implementacji. Konstrukcja

Skąd się biorą typy Przejściu od sformułowania problemu do jego rozwiązania w postaci działające systemu towarzyszą zwykle trzy fazy: Analiza jest odwzorowaniem rzeczywistego świata na jego model koncepcyjny Projektowanie jest odwzorowaniem modelu koncepcyjnego na model implementacji. Konstrukcja jest odwzorowaniem modelu implementacji na działający system.

Skąd się biorą typy Przejściu od sformułowania problemu do jego rozwiązania w postaci działające systemu towarzyszą zwykle trzy fazy: Analiza jest odwzorowaniem rzeczywistego świata na jego model koncepcyjny Projektowanie jest odwzorowaniem modelu koncepcyjnego na model implementacji. Konstrukcja jest odwzorowaniem modelu implementacji na działający system. Etapy te nie muszą przebiegać sekwencyjnie. Wszystko zależy od przyjętych technik i strategii rozwiązywania danego problemu.

Arytmetyka symboli enum Symbol { e, a, b }; Symbol TabliczkaDzialania[3][3] = { { e, a, b }, { a, b, e }, { b, e, a } }; Symbol Dodaj( Symbol x, Symbol y ) { return TabliczkaDzialania[x][y]; } int main( ) { Symbol } wynik = Dodaj(x,y); x = a, y = b, wynik; Tabliczka działania + e a b e e a b a a b e b b e a

Arytmetyka symboli enum Symbol { e, a, b }; Symbol TabliczkaDzialania[3][3] = { { e, a, b }, { a, b, e }, { b, e, a } }; Symbol Dodaj( Symbol x, Symbol y ) { return TabliczkaDzialania[x][y]; } int main( ) { Symbol } wynik = Dodaj(x,y); x = a, y = b, wynik; Tabliczka działania + e a b e e a b a a b e b b e a a + b =?

Arytmetyka symboli enum Symbol { e, a, b }; Symbol TabliczkaDzialania[3][3] = { { e, a, b }, { a, b, e }, { b, e, a } }; Symbol Dodaj( Symbol x, Symbol y ) { return TabliczkaDzialania[x][y]; } int main( ) { Symbol } wynik = Dodaj(x,y); x = a, y = b, wynik; Tabliczka działania + e a b e e a b a a b e b b e a a + b =?

Arytmetyka symboli enum Symbol { e, a, b }; Symbol TabliczkaDzialania[3][3] = { { e, a, b }, { a, b, e }, { b, e, a } }; Symbol Dodaj( Symbol x, Symbol y ) { return TabliczkaDzialania[x][y]; } int main( ) { Symbol } wynik = Dodaj(x,y); x = a, y = b, wynik; Tabliczka działania + e a b e e a b a a b e b b e a a + b =?

Arytmetyka symboli enum Symbol { e, a, b }; Symbol TabliczkaDzialania[3][3] = { { e, a, b }, { a, b, e }, { b, e, a } }; Symbol Dodaj( Symbol x, Symbol y ) { return TabliczkaDzialania[x][y]; } int main( ) { Symbol } wynik = Dodaj(x,y); x = a, y = b, wynik; Tabliczka działania + e a b e e a b a a b e b b e a a + b = e

Arytmetyka symboli enum Symbol { e, a, b }; Symbol TabliczkaDzialania[3][3] = { { e, a, b }, { a, b, e }, { b, e, a } }; Symbol Dodaj( Symbol x, Symbol y ) { return TabliczkaDzialania[x][y]; } int main( ) { Symbol } wynik = Dodaj(x,y); x = a, y = b, wynik; Tabliczka działania + e a b e e a b a a b e b b e a a + b = e

Arytmetyka symboli enum Symbol { e, a, b }; Symbol TabliczkaDzialania[3][3] = { { e, a, b }, { a, b, e }, { b, e, a } }; Symbol Dodaj( Symbol x, Symbol y ) { return TabliczkaDzialania[x][y]; } int main( ) { Symbol } wynik = Dodaj(x,y); x = a, y = b, wynik; Tabliczka działania + e a b e e a b a a b e b b e a a + b = e

Arytmetyka symboli enum Symbol { e, a, b }; Symbol TabliczkaDzialania[3][3] = { { e, a, b }, { a, b, e }, { b, e, a } }; Symbol Dodaj( Symbol x, Symbol y ) { return TabliczkaDzialania[x][y]; } int main( ) { Symbol } wynik = Dodaj(x,y); x = a, y = b, wynik; Tabliczka działania + e a b e e a b a a b e b b e a a + b = e

Arytmetyka symboli enum Symbol { e, a, b }; Symbol TabliczkaDzialania[3][3] = { { e, a, b }, { a, b, e }, { b, e, a } }; Symbol Dodaj( Symbol x, Symbol y ) { return TabliczkaDzialania[x][y]; } int main( ) { Symbol } wynik = Dodaj(x,y); x = a, y = b, wynik; Tabliczka działania + e a b e e a b a a b e b b e a a + b = e

Arytmetyka symboli enum Symbol { e, a, b }; Symbol TabliczkaDzialania[3][3] = { { e, a, b }, { a, b, e }, { b, e, a } }; Symbol Dodaj( Symbol x, Symbol y ) { return TabliczkaDzialania[x][y]; } int main( ) { Symbol } wynik = Dodaj(x,y); x = a, y = b, wynik; Tabliczka działania + e a b e e a b a a b e b b e a a + b = e

Arytmetyka symboli enum Symbol { e, a, b }; Symbol TabliczkaDzialania[3][3] = { { e, a, b }, { a, b, e }, { b, e, a } }; Symbol Dodaj( Symbol x, Symbol y ) { return TabliczkaDzialania[x][y]; } int main( ) { Symbol } wynik = x + y; x = a, y = b, wynik; Tabliczka działania + e a b e e a b a a b e b b e a a + b = e

Arytmetyka symboli enum Symbol { e, a, b }; Symbol TabliczkaDzialania[3][3] = { { e, a, b }, { a, b, e }, { b, e, a } }; Symbol operator + ( Symbol x, Symbol y ) { return TabliczkaDzialania[x][y]; } int main( ) { Symbol } wynik = x + y; x = a, y = b, wynik; Tabliczka działania + e a b e e a b a a b e b b e a a + b = e

Arytmetyka symboli enum Symbol { e, a, b }; Symbol TabliczkaDzialania[3][3] = { { e, a, b }, { a, b, e }, { b, e, a } }; Symbol operator + ( Symbol x, Symbol y ) { return TabliczkaDzialania[x][y]; } int main( ) { Symbol } x = a, y = b, wynik; wynik = operator + (x, y); Tabliczka działania + e a b e e a b a a b e b b e a a + b = e

Arytmetyka symboli enum Symbol { e, a, b };... Symbol Dodaj( Symbol x, Symbol y ); Symbol operator + ( Symbol x, Symbol y );... int main( ) { Symbol } x = a, y = b, wynik; Tabliczka działania + e a b e e a b a a b e b b e a a + b = e

Arytmetyka symboli enum Symbol { e, a, b };... Symbol Dodaj( Symbol x, Symbol y ); Symbol operator + ( Symbol x, Symbol y );... int main( ) { Symbol } wynik = x + y; x = a, y = b, wynik; Tabliczka działania + e a b e e a b a a b e b b e a a + b = e

Arytmetyka symboli enum Symbol { e, a, b };... Symbol Dodaj( Symbol x, Symbol y ); Symbol operator + ( Symbol x, Symbol y );... int main( ) { Symbol } x = a, y = b, wynik; wynik = x + y; wynik = Dodaj(x, y); Tabliczka działania + e a b e e a b a a b e b b e a a + b = e

Arytmetyka symboli enum Symbol { e, a, b };... Symbol Dodaj( Symbol x, Symbol y ); Symbol operator + ( Symbol x, Symbol y );... int main( ) { Symbol } x = a, y = b, wynik; wynik = x + y; wynik = Dodaj(x, y); wynik = operator+ (x, y); Tabliczka działania + e a b e e a b a a b e b b e a a + b = e

Arytmetyka symboli enum Symbol { e, a, b };... Symbol Dodaj( Symbol x, Symbol y ); Symbol operator + ( Symbol x, Symbol y );... int main( ) { Symbol } x = a, y = b, wynik; Tabliczka działania + e a b e e a b a a b e b b e a a + (b + a) =?

Arytmetyka symboli enum Symbol { e, a, b };... Symbol Dodaj( Symbol x, Symbol y ); Symbol operator + ( Symbol x, Symbol y );... int main( ) { Symbol } x = a, y = b, wynik; wynik = x + (y + x); Tabliczka działania + e a b e e a b a a b e b b e a a + (b + a) =?

Arytmetyka symboli enum Symbol { e, a, b };... Symbol Dodaj( Symbol x, Symbol y ); Symbol operator + ( Symbol x, Symbol y );... int main( ) { Symbol } x = a, y = b, wynik; wynik = x + (y + x); wynik = Dodaj(x, Dodaj(y, x) ); Tabliczka działania + e a b e e a b a a b e b b e a a + (b + a) =?

Arytmetyka symboli enum Symbol { e, a, b };... Symbol Dodaj( Symbol x, Symbol y ); Symbol operator + ( Symbol x, Symbol y );... int main( ) { Symbol } x = a, y = b, wynik; wynik = x + (y + x); wynik = Dodaj(x, Dodaj(y, x) ); wynik = operator+ (x, operator+ (y, x) ); Tabliczka działania + e a b e e a b a a b e b b e a a + (b + a) =?

Koniec prezentacji wprowadzenie