Marzec-kwiecień 2016 GAZETKA UCZNIÓW ZESPOŁU SZKÓŁ W TURZYM POLU Mój zawód moja przyszłość
W numerze: Wiosna Wielkanoc i tradycje wielkanocne Z życia szkoły: Rekolekcje wielkopostne Doradztwo zawodowe: Konkurs Mój zawód moja przyszłość Wywiady: Gdy moje rodzeństwo uciekało od widoku krwi, ja biegłam na pomoc i opatrywałam rany - rozmowa z panią Joanną Guzik, pielęgniarką dyplomowaną Kącik publicystyczny: Lekarz jest to zawód, sztuka i magia Refleksje Laury Hędrzak na temat zawodu lekarza Galeria młodych artystów: Julia Ryń, II GM - Piosenkarka Wiktoria Korona, II GM - Żołnierz Wiktoria Kędra, IV SP - Żelazowa Wola Zabawy poetyckie: Julia Komska - Supermarket Wiktoria Kędra - Gala Kacper Bodzioch - W supermarkecie Gala, Do pamiętnika Refleksje: Czy warto czytać książki? Moda: Co ubierać wiosną?
WIOSNA Wiosna! Cieplejszy wieje wiatr. Wiosna! Znów nam ubyło lat. Wiosna, wiosna wkoło, rozkwitły bzy! Wiosna jest najpiękniejszą porą roku. Na wiosnę wszystkie kwiaty rozkwitają, trawa zielenieje, świat nabiera koloru, życie staje się radosne. Dla człowieka wiosna jest porą, w której porządkujemy swoje życie, swój ogród. Sprzyja ona także planowaniu nowych zdarzeń, wycieczek. Bociany, skowronki, jaskółki i inne ptaki wracają do nas po mroźnej zimie, a niedźwiedzie budzą się z zimowego snu. 21 marca, czyli pierwszego dnia kalendarzowej wiosny, kultywujemy zwyczaj topienia marzanny na znak zakończenia zimy, chłodu, szarości i znudzenia, a rozpoczęcia czasu nowego, pełnego życia, energii i pomysłów. Takiej wiosny sobie wszyscy życzmy! G.M.
Wielkanoc i tradycje wielkanocne Wielkanoc to najważniejsze i najstarsze święto chrześcijaństwa, obchodzone na pamiątkę Zmartwychwstania Chrystusa. Obchody religijne Wielkanocy rozpoczyna odbywająca się wczesnym rankiem procesja i msza, w Kościele katolickim zwana rezurekcją, w prawosławnym jutrznią. W tym dniu spożywa się uroczyste śniadanie w gronie rodzinnym, poprzedzone składaniem sobie życzeń. Wielkanoc wieńczy okres Wielkiego Postu i poprzedzający ją Wielki Tydzień. Święta Wielkanocne mają bogatą tradycję. Są niezwykle barwne, towarzyszy im wiele obrzędów. Po wielkim poście kiedyś bardzo ściśle przestrzeganym ludzie z niecierpliwością czekali na odmianę. O wielu wielkanocnych obyczajach pamiętamy także dzisiaj. Dzięki nim świąteczne dni są bardziej radosne. Niedziela Palmowa upamiętnia wjazd Jezusa do Jerozolimy. Tradycyjnie palmy robiono z tych roślin, które rosły nad rzeką bo płynąca w nich woda dawała roślinom zieleń i życie, te rośliny odradzały się po zimie najszybciej. Była to m.in. wierzba i trawy oraz trzciny nadrzeczne. W Wielki Czwartek chłopcy ze wsi wyganiali Wielki Post, hałasując kołatkami (dzwony kościelne milczały aż do Niedzieli Wielkanocnej). Dzieci robiły dobry uczynek i przy okazji świetnie się bawiły. Do dziś księża praktykują w ten dzień obrzęd polewania stóp dwunastu mężczyznom. To na pamiątkę Ostatniej Wieczerzy Chrystusa z apostołami. Wielki Piątek to dzień wyciszenia. W Kościele nie ma mszy świętej (to jedyny taki dzień w roku), natomiast gromadzą się tam wierni, którzy modlą się w ważnych dla siebie intencjach. W niemal każdym polskim kościele jest nocne czuwanie przy grobie Jezusa, którego pilnują strażnicy. Wielka Sobota to Wigilia Wielkanocy. Podczas nabożeństwa w tym dniu święci się ogień, wodę i ciernie. Ogień symbolicznie spala to, co stare, woda daje życie. Dawniej wodą spryskiwano dom, by rok był spokojny. Podsycano ogień i wrzucano do niego leszczyny. Popiół rozrzucano w dniu pierwszej orki, co miało zapewnić szczęście i dostatek. Dziś ogień pełni inną rolę, służy do odpalenia paschału, czyli wielkiej świecy, która pali się aż do końca świąt Wielkiej Nocy. Paschał stoi tuż przy ołtarzu. Sobota to również dzień święcenia pokarmów. Zgodnie z tradycją święconka powinna zostać przygotowana już w Wielki Piątek.
Do koszyczka wkładamy: baranka symbol zmartwychwstałego Chrystusa, jajka symbol rodzącego się życia, chrzan symbol siły, wędlinę symbol płodności i dostatku, ser symbol zdrowia dla zwierząt hodowlanych, sól symbol oczyszczenia domostwa od złego oraz istota prawdy, ciasto (babkę) symbol wszechstronnych umiejętności. Tradycyjne świąteczne potrawy to: żurek czyli barszcz biały, kiełbasa zwykle biała, na ciepło, szynka wędzona w jałowcowym dymie, ćwikła z chrzanem, pieczone mięso, własnoręcznie wykonana babka, mazurek z artystycznymi dekoracjami, pascha, kołacz, sernik (kiedyś zwany przekładańcem). Tradycje i obrzędy wielkanocne: - Niedziela Zmartwychwstania - Wielka Niedziela rozpoczyna się od uroczystej mszy rezurekcji. Później cała rodzina zasiada przy stole i spożywa świąteczne śniadanie, które rozpoczyna się składaniem życzeń i dzieleniem się poświęconym jajkiem. - Święconka - w Wielką Sobotę odbywa się święcenie pokarmów, które później spożywamy na świąteczne śniadanie. - Śmigus Dyngus, czyli lany poniedziałek - pogańskie święto symbolizujące budzenie się przyrody do życia oraz oczyszczenie z zimowego brudu. - Zajączek - zabawa wielkanocna - po świątecznym śniadaniu wszyscy zebrani chodzą po domu i szukają ukrytych upominków.
REKOLEKCJE WIELKOPOSTNE Rekolekcje to czas poświęcony przygotowaniu się na śmierć i zmartwychwstanie Pana Jezusa. W tym okresie szczególnie staramy się przybliżyć do Jezusa, aby bardziej zrozumieć Jego oddanie. W naszej parafii odbyły się rekolekcje wielkopostne. Zarówno dzieci, młodzież, jak i dorośli uczęszczali do kościoła na msze św. i nauki. To pomogło nam lepiej się przygotować do Świąt Wielkanocnych, które są najważniejszymi świętami w roku dla katolika. Dla dzieci i młodzieży zostały zorganizowane również rekolekcje szkolne, które miały miejsce w dniach 17-18 marca. Organizatorem i przewodnikiem tego bliskiego spotkania z Jezusem był ks. Tomasz. Podczas rekolekcji w szkole wszyscy uczestniczyliśmy w drodze krzyżowej. Prowadziła ona do Bramy Miłosierdzia w naszym kościele. Wspólnie rozważaliśmy stacje drogi krzyżowej i staraliśmy się przybliżyć do Jezusa. Odgrywaliśmy również sceny z przypowieści biblijnych np. o synu marnotrawnym, kobiecie cierpiącej na krwotok, a także oglądaliśmy film religijny i rozmawialiśmy o Bożym Miłosierdziu. Oczywiście nie mogło też zabraknąć wspólnego śpiewania piosenek religijnych. Nasze rekolekcje zakończyliśmy Mszą Św. w kościele parafialnym. Ten czas refleksji nad wiarą pomógł nam lepiej przeżyć Święta Wielkanocne, zrozumieć Boże Miłosierdzie, jak i poświęcenie Jezusa Chrystusa.
Konkurs Mój zawód moja przyszłość Zespół Ds. Doradztwa Zawodowego działający w naszej szkole zorganizował w marcu konkurs literacko-artystyczny pod hasłem Mój zawód moja przyszłość. Jego celem było propagowanie wiedzy na temat poszczególnych zawodów wśród dzieci i młodzieży oraz zachęcenie uczniów, zwłaszcza w wieku gimnazjalnym, do świadomego wyboru swojej dalszej ścieżki edukacyjnej, a w przyszłości zawodu. W konkursie wzięła udział liczna grupa uczniów, zarówno z przedszkola, jak i szkoły podstawowej i gimnazjum. Wśród prac znalazły się zarówno rysunki, szkice, prace malarskie, plakaty i eseje na temat poszczególnych zawodów, czy wywiady z ich przedstawicielami. Jury konkursu nagrodziło wszystkich uczestników wyróżnieniami, a podczas apelu zostały rozdane nagrody książkowe i inne. Mamy nadzieję, że dzięki takim akcjom, a także dzięki edukacji z zakresu doradztwa zawodowego prowadzonej systematycznie podczas różnych lekcji młodzież będzie coraz bardziej świadomie planowała swoją przyszłość, w zgodzie ze swoimi predyspozycjami. W tym numerze gazetki można zapoznać się z wybranymi pracami konkursowymi: Laura Hędrzak, kl. VI SP Lekarz to zawód, sztuka i magia (esej) Wiktoria Korona, kl. II GM Żołnierz (szkic ołówkiem) Gabriela Makowska, kl. II GM Gdy moje rodzeństwo uciekało na widok krwi (wywiad z panią Joanną Guzik, pielęgniarką) Julia Ryń, kl. II GM Piosenkarka (szkic ołówkiem)
Spotkania Gdy moje rodzeństwo uciekało na widok krwi, ja biegłam na pomoc i opatrywałam rany Z Joanną Guzik, pielęgniarką dyplomowaną, na temat wyboru zawodu rozmawia Gabriela Makowska G.M.: Dzień dobry. Chciałabym przeprowadzić z Panią wywiad na temat Pani zawodu do szkolnego konkursu. J.G.: Witam! Z chęcią z Tobą porozmawiam i postaram się odpowiedzieć na przygotowane przez Ciebie pytania. G.M.: Jaką szkołę Pani ukończyła i od ilu lat pracuje Pani w zawodzie? J.G.: Ukończyłam Medyczne Studium Zawodowe w Sanoku. W zawodzie pielęgniarki pracuję od 27 lat. G.M.: Gdzie Pani aktualnie pracuje? J.G.: Aktualnie pracuję w Szpitalu Specjalistycznym w Brzozowie. G.M.: Na jakim oddziale? J.G.: Pracuję na oddziale dziecięcym. G.M.: Co wpłynęło na wybór przez Panią tego zawodu? J.G.: Zaczęło się właściwie w dzieciństwie. Mama mojej najbliższej przyjaciółki była pielęgniarką i często odwiedzałyśmy ją w czasie dyżuru w szpitalu. Tam też po raz pierwszy zobaczyłam, na czym polega praca pielęgniarki. G.M.: Czy boi się Pani widoku krwi? J.G.: Nie, nie boję się. Podczas gdy moje rodzeństwo uciekało na widok krwi, ja biegłam na pomoc i opatrywałam rany. G.M.: Jakie zadania Pani wykonuje jako pielęgniarka?
J.G.: Do zadań pielęgniarki należy przede wszystkim dbanie o właściwy komfort pacjentów, ich higienę i czystość, karmienie i pomoc w innych czynnościach, których pacjent nie jest w stanie sam wykonać. Zajmuję się również podawaniem leków przepisanych przez lekarza, zmienianiem opatrunków, przygotowaniem pacjentów do badań i zabiegów, wykonywaniem podstawowych pomiarów, takich jak badanie temperatury, tętna i ciśnienia krwi, a także nadzorowaniem prawidłowego przebiegu leczenia oraz informowaniem lekarza o wszelkich nieprawidłowościach. G.M.: Czy według Pani pielęgniarka to ważny i odpowiedzialny zawód? J.G.: Według mnie to bardzo ważny zawód, ponieważ pielęgniarka niesie pomoc chorym, zarówno starszym, jak i dzieciom. To zawód wymagający mobilizacji, uwagi. Nie można sobie pozwolić na zaniedbanie, niewiedzę. G.M.: Jakie predyspozycje powinna mieć przyszła pielęgniarka? J.G.: Kandydatka na pielęgniarkę musi być przede wszystkim otwarta na ludzi, komunikatywna, opiekuńcza i cierpliwa. Ważną cechą jest empatia i chęć pomagania innym. Istotne jest także, aby pielęgniarka była asertywna i stanowcza oraz silna psychicznie. Codziennością jej pracy są bolesne zabiegi i widok ludzkiego cierpienia. G.M.: Czy spotyka się Pani ze śmiercią na swoim oddziale? J.G.: Tak, jest to nieuniknione. Mimo że jest to oddział dziecięcy, to i tutaj są przypadki zgonów. Jest to dla mnie bardzo bolesne, i mimo że mam tak długi staż pracy, to nadal bardzo to przeżywam. G.M.: Czy praca wpływa na Pani życie rodzinne? J.G.: Tak, ponieważ są to duże obowiązki, dyżury ośmio-, dwunastogodzinne, zarówno w dzień, jak i w nocy, a także w święta. G.M.: Lubi Pani swoją pracę, jest Pani zadowolona ze swojego wyboru życiowego? J.G.: Nie zamieniłabym swojej pracy na inną. Lubię robić to, co robię i wiem, że dobrze wykonuję swoje obowiązki. G.M.: Dziękuję za rozmowę.
Lekarz to zawód, sztuka i magia Kącik publicystyczny W przyszłości chciałabym zostać lekarzem. Bardzo podoba mi się ten zawód, ponieważ można ratować życie drugiemu człowiekowi. Zdaję sobie sprawę z tego, że studia medyczne są długie i bardzo trudne. Ostatnio czytałam nawet wywiad z prof. dr. hab. n. med. Jerzym Woy-Wojciechowskim i byłym ordynatorem Oddziału Obserwacyjnego z Zakładem Diagnostyki Obrazowej w Szpitalu MSWiA w Warszawie. Naukowcy mieli odpowiedzieć na ważne pytania, które zapamiętam. Pierwsze z nich brzmiało: Kim jest lekarz? Profesor od razu udzielił odpowiedzi. Jest to człowiek, który ma specjalne predyspozycje do dawania siebie innym. Zawód lekarza to nie taka prosta sprawa, nie jest to taki zawód jak inne. Jeżeli można zostać urzędnikiem, to każdy się do tego nadaje, ale żeby zostać lekarzem, trzeba mieć specjalne predyspozycje. Lekarz jest to zawód, sztuka i magia. Można być genialnym naukowcem, ale nie znaczy to, że się jest dobrym lekarzem. To dawanie siebie drugiemu człowiekowi. Trzeba rozumieć swojego pacjenta i być odpowiedzialnym człowiekiem. Wiem, że gdy zostanę już lekarką, będę musiała być prawie cały czas, 24 godziny na dobę, w szpitalu. Jednak najważniejsze w tej pracy jest powołanie. Jest to posiadanie określonego daru do wykonywania danej czynności. Jestem też gotowa na złożenie przysięgi Hipokratesa. Chciałabym zostać lubianym lekarzem, a największą radością byłoby uratować komuś życie. Laura Hędrzak, kl. VI SP
Galeria młodych artystów Julia Ryń, kl. II gimnazjum - Piosenkarka
Wiktoria Korona, kl. II gimnazjum - Żołnierz
Wiktoria Kędra, kl. IV szkoły podstawowej - Żelazowa Wola
Zabawy poetyckie Julia Komska, kl. IV SP Supermarket Zapraszamy, zapraszamy, Supermarket otwieramy! Gala wszystkich zaprasza I niskie ceny ogłasza. Czy orzeszek, czy lizaczek, Wszyscy mamy na to smaczek. A rogale i drożdżówki Szybko włóż do reklamówki. Za kilogram winogrona, Przyjdź i kup, a się przekonasz, Nic nie stracisz, a wręcz zyskasz, Bo dziś cena jest korzystna. Są tu także bułki drożdżowe, A w zabawkowym piłki plażowe. Wszystko tanie i wspaniałe. Zapraszamy rabat damy! Wiktoria Kędra, kl. IV SP Gala Gazetki sklepowe są takie kuszące, Są w nich orzechy, lizaki tęczowe, Rogale pachnące. Skacząca piłka zaprasza do gry, Soczysty winogron kusi nasze zmysły. Trudno się oprzeć produktom tak smacznym, Więc pójdę do sklepu i kupować zacznę.
Kacper Bodzioch, kl. IV SP W supermarkecie Gala Co dzień nasza rodzina cała Robi zakupy w supermarkecie Gala. Można tam kupić coś dla ducha i ciała, Tęczowe lizaki to by Ola chciała. Artur zaś woli pyszne rogale, A niskie ceny podnoszą morale. Rodzice szukają winogrona białe. Weźcie też nas krzyczą orzechy całe. Zza półki kolorowa piłka zerka, Może pobawimy się razem w berka. Udane są zawsze zakupy w Gali I to się bardzo chwali. Ceny są niskie, każdy to wie, Gdy tędy przechodzisz, nie omiń mnie! Kacper Bodzioch Do pamiętnika Wiosną pachną kwiaty, Zimą ślisko jest. A ty tam daleko drogi przyjacielu Nie zapomnij O przygodach naszych wielu.
Czy warto czytać książki? Odpowiedź na to pytanie brzmi TAK, lecz nie każdy zgadza się z tym twierdzeniem. Niektórzy uważają, że jest to strata czasu i nie daje żadnych korzyści. Czasami ludzie, a najczęściej młodzież woli oglądać filmy i seriale od książek. Ale czy to jest lepsze rozwiązanie? Na pewno nie. Książki są bardziej pożyteczne i lepsze ponieważ: Rozwijają naszą wyobraźnię Są źródłem wiedzy Wprawiają nas w lepszy nastrój Rozwijają naszą wymowę, umiejętności językowe Uczą nas poprawnej pisowni Dzięki nim stajemy się bardziej kreatywni Powiększają zasób słów Poprawiaj pamięć Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła. Wisława Szymborska
MODA NA WIOSNĘ Myślę, że wiosna, to najpiękniejsza pora roku. Nareszcie zamienimy grube zimowe ubrania na przewiewne kurtki, lekkie bluzeczki i sweterki. W tym wydaniu przygotowałam przykładowe stylizacje do szkoły oraz triki modowe. Triki modowe, które mogą ci się przydać: 1.To najbardziej prosty i banalny trik. Z bluzki robimy spódnicę. 2.Rozcięcie rękawa w t-shircie. W tym sezonie będą modne sukienki o kolorach pastelowych np. żółtym, niebieskim. Bluzka od razu nabiera innego wyrazu. Przykładowe stylizacje do szkoły: G.M.
Zespół Redakcyjny Wiktoria Korona, kl. II gim. Gabriela Makowska, kl. II gim. Julia Ryń, kl. II gim. p. Justyna Kucharska, nauczyciel języka polskiego