Ślubowanie klas pierwszych pt. "Na wiejskim podwórku" Miejsce: sala gimnastyczna Dekoracja: Sala podzielona jest na dwie części. Pierwsza część symbolizuje szkołę. Druga część - wiejskie podwórko. Jest tam dom, zagroda, wiatrak, płoty, wóz z sianem. 1. Rozpoczęcie uroczystości 2. Prowadząca zwraca się do zebranych gości na sali: Drodzy Państwo! Drogie dzieci! Stoją w rzędach na tej sali Oto ci uczniowie mali. Znane są juŝ te postacie, Chyba wszyscy rozpoznacie... W róŝnych częściach sali, w rzędach ustawieni są klasami uczniowie klas pierwszych (kaŝda klasa udekorowana innym kolorem chusty). Pierwszaki tworzą barwne korowody, za swoją panią maszerują po sali i śpiewają piosenkę. Maszerują między kolorowymi pudłami z napisami klas. Biorą pudło swojej klasy i ustawiają przy ławeczkach dla nich przygotowanych. "Jestem uczniem" sł. S. Karaszewski, muz. E. Witkowska Idę do szkoły, a ze mną przyjaciele. Śpiewam wesoło, bo przygód czeka wiele. Ref. Kim ja jestem? Wie kaŝdy z was! Do pierwszej klasy idę pierwszy raz. (2 razy) Niosę tornister w nim ksiąŝki i zeszyty. W nowym piórniku mam kredki długopisy. Ref. Kim ja jestem... Po śpiewie dzieci siadają do przygotowanych dla nich ławeczek. Prowadząca wita serdecznie zebranych gości: dyrekcję szkoły, nauczycieli, rodziców oraz dzieci. Witam miłych gości na uroczystości ślubowania klas I (wymienić gości), a przede wszystkim nasze kochane dzieci - bohaterów dzisiejszej uroczystości. Spotkaliśmy się tu dzisiaj... Głośna muzyka ludowa - na salę wpada wiejska baba, gospodyni w stroju ludowym, z koszem wiklinowym i walizką.
Czy to wieś? Nie! A to przepraszam! (odchodzi) Prowadząca: Na czym to skończyliśmy? Aha! Właśnie. Przyszliście tutaj, bowiem nadszedł czas, aby szkoła przyjęła Was w poczet swoich uczniów. Przeczytam Wam fragment wiersza, który niezmiernie pasuje do dzisiejszej sytuacji i na pewno odzwierciedla Wasze uczucia i emocje. Siedzą przed nami nasze maluchy. Ładnie ubrane, pełne otuchy, Wpatrzone w panią, czasem na mamę. KaŜdy chce wypaść okazale. Z bijącym sercem, z niepokojem Rozpoczynają naukę w szkole. Nagle głośny dźwięk muzyki przerywa ponownie uroczystość. Na sali pojawia się znana juŝ dzieciom gospodyni. Czy to wieś? Nie! Wydaje mi się, ze juŝ tu byłam. Tak! KrąŜę, krąŝę i nie mogę trafić do domu, na wieś. A tam czekają na mnie moje zwierzęta. Tyle pracy... Dzieci kochane powiedzcie, gdzie ja trafiłam? Do szkoły! A... szkoły! Do jakiej szkoły? Do naszej szkoły! A... A co to za uroczystość?
Ślubowanie klas pierwszych. Tak, tak. Słyszałam coś o tym. To znaczy, Ŝe dzisiaj musicie pokazać, czy nadajecie się do szkoły? Tak? Musicie się sprawdzić?! Tak! Myślę, Ŝe na wiejskim podwórku jest wiele moŝliwości, aby udowodnić, ze ma się cechy, które powinien mieć kaŝdy uczeń. A zatem zapraszam was na wieś. Tam będziecie mogli udowodnić, Ŝe nadajecie się na uczniów! Jedziecie ze mną? Tak! No to robimy pociąg i jedziemy! Dzieci (śpiewają piosenkę): Pociąg dudni, tchu nabiera, tchu nabiera. Rusza wolno, pędzi teraz, pędzi teraz. Hej, jedziemy w świat daleki. Poprzez góry, poprzez rzeki. Pędzi pociąg, co ma tchu, pędzi pociąg, co ma tchu, Dalej, z drogi... tututututu. KaŜda klasa ustawia się do pociągu za swoim wychowawcą. Zaczyna się podróŝ na drugą część sali, gdzie scenografia przedstawia wiejskie podwórko i zagrodę. Pociągi zatrzymują się na stacji. Gospodyni wita dzieci w towarzystwie gulgocącego indyka (za indyka przebrane dziecko ze starszej klasy) i częstuje wielkimi jajkami. KaŜda klasa otrzymuje jedno jajko. Prowadząca: Dziękujemy, dziękujemy Pani Gospodyni za tak miłe przyjęcie, ale nie bardzo rozumiemy, po co nam te jajka! Zaraz się przekonacie. To nie są takie zwykłe jajka. To pierwsze zadanie dla dzieci na dobry początek. Otwórzcie swoje jajka! Klasy otwierają jajka, w których umieszczone zostały kartki z numerami od 1 do 5. A teraz uwaŝajcie! Instrukcję obsługi wręczam waszej nauczycielce! Zaraz się przekonamy, czy... cha, cha, cha, nadajecie się do szkoły. A teraz znikam! Mam wiele pracy... Prowadząca (otwiera instrukcję i czyta):
I próba gospodyni Dobry uczeń to taki uczeń, który potrafi uwaŝnie słuchać. W jajkach ukryte cyfry wskazują kolejność, w jakiej poszczególne klasy będą przystępowały do wykonania swojego pierwszego zadania. NaleŜy rozpoznać głos zwierzęcia i ustawić się przy zagrodzie, gdzie ono mieszka. Zadanie to trzeba wykonać bardzo szybko i... uwaga w milczeniu! Klasie, która złamie choć jeden warunek, próba nie zostanie zaliczona. Zadanie 1 - Słychać muczenie krowy. Uczniowie z numerem jeden ustawiają się przy zagrodzie z wizerunkiem krowy. Zadanie 2 - Słychać gdakanie kur. Uczniowie z numerem dwa ustawiają się przy zagrodzie z wizerunkiem kury. Zadanie 3 - Słychać meczenie owiec. Uczniowie z numerem trzy ustawiają się przy zagrodzie z wizerunkiem owcy. Zadanie 4 - Słychać kwakanie kaczek. Uczniowie z numerem cztery ustawiają się przy zagrodzie z wizerunkiem kaczki. Zadanie 5 - Słychać rŝenie koni. Uczniowie z numerem pięć ustawiają się przy zagrodzie z wizerunkiem konia. Brawo, dzieci! Doskonale poradziłyście sobie z pierwszym zadaniem. A ten mój indyk to prawdziwy rozbójnik. Cicho, indyku rozbójniku! Dziecko ze starszej klasy przebrane za indyka wesoło gulgoce. Prowadząca: A my znamy piosenkę o indyku rozbójniku i wszyscy śpiewają pierwszą zwrotkę i refren: Porwał indyk korale. Nie chce oddać ich wcale. Oburzyły się zwierzęta: Niech się indyk opamięta. Ref. Oj, indyku rozbójniku, oddaj Izie korale. Gul, gul, gul, gul, gul, gul. Nie oddam ich wcale. Klasa z zagrody krów śpiewa: Ryczy krowa mu, mu, mu. Ryczy krowa mu, mu, mu. Ryczy krowa mu, mu, mu, mu. Mu, mu, mu. Wszyscy śpiewają refren: Oj, indyku... Klasa z zagrody kur śpiewa: Gdaczą kury ko, ko, ko. Gdaczą kury ko, ko, ko. Gdaczą kury ko, ko, ko. Ko, ko, ko. Klasa z zagrody owiec śpiewa: Meczy owca me, me, me.
Klasa z zagrody kaczek śpiewa: Kwaczą kaczki kwa, kwa, kwa. Klasa z zagrody koni śpiewa: RŜą koniki iaaa. Wszyscy śpiewają pierwszą zwrotkę piosenki i refren. Piękna piosenka i pięknie śpiewacie, ale... czeka was kolejna próba. Proszę oto instrukcja. Prowadząca (czyta instrukcję): II próba gospodyni Dobry uczeń to taki uczeń, który potrafi uwaŝnie patrzeć i właściwie spostrzegać. Oto puzzle. KaŜda klasa w trakcie, kiedy gra muzyka, musi wykonać zadanie. UłoŜyć je i odgadnąć, co to za zwierzę. Wszyscy uczniowie, klasami siedzą w kółeczku. Do środka kaŝdego kółka wchodzi 6 wybranych osób. To one układają, a klasa im podpowiada. Liczy się współpraca i... dyscyplina! Nikt oprócz wybranej szóstki nie moŝe znaleźć się w kółeczku. śyczę powodzenia! Gra muzyka ludowa. Uczniowie przystępują do wykonania zadania. Ho, ho! Widzę, Ŝe i tym razem doskonale poradziliście sobie z zadaniem. Teraz niechaj kaŝda klasa językiem zwierzęcia, którego wizerunek układała, wyda piękny okrzyk. Meczą, kwaczą, muczą, rŝą i gdaczą. Zaśpiewajcie indykowi refren waszej piosenki. Dzieci śpiewają: Oj, indyku... Fantastycznie! Ale czeka was ostatnia, najtrudniejsze próba! Oto instrukcja. Prowadząca (czyta instrukcję): III próba gospodyni Dobry uczeń to taki uczeń, który radzi sobie w róŝnych trudnych sytuacjach. KaŜda klasa ma za zadanie rozwiązać rozmaite zadania. Liczy się szybkość, sprawność i wzajemna pomoc koleŝeńska, dyscyplina. Bowiem klasa występuje dziś tu i teraz jako jedność. Zadanie 1
W miseczkach wymieszany jest groch z fasolą. Klasy siedzą w kółeczkach, do środka wchodzi 6 kolejnych reprezentantów klas. Kiedy zacznie się muzyka, zaczynacie przebieranie. Zadanie trzeba wykonać w trakcie trwania muzyki. Po wykonaniu zadania kaŝda klasa wyda okrzyk zwierzęcia, które im dzisiaj patronuje. Zadanie 2 Uczniowie siedzą w kręgu i słuchają muzyki ludowej. Dookoła kręgu chodzi zwierzę, które patronuje dzisiaj swojej klasie. Uwaga! Jednemu dziecku podrzuci ziemniaka. Ten uczeń musi się zorientować. Chwyta ziemniaka i biegnie raz dookoła kręgu, oddaje ziemniaka zwierzęciu. Zabawa trwa do ucichnięcia muzyki. Po wykonaniu zadania - okrzyk. Zadanie 3 Klasy stoją w kręgu. KaŜde dziecko musi przekazać jajko na łyŝce swojemu koledze. Jajko nie moŝe spaść. Po wykonaniu zadania - okrzyk. Zadanie 4 Trzymacie nitkę. KaŜdy uczeń ją trzyma. Taką nitką jesteście związani. Jest ona bardzo delikatna. Łatwo moŝna ją zerwać. Trzymając tę nitkę, musicie dojść do swojej ławeczki. Po wykonaniu zadania okrzyk. Poradziliście sobie rewelacyjnie z kaŝdym zadaniem. Myślę, Ŝe nadajecie się do szkoły. Mam dla was wiele uznania. Jesteście jedną wielką rodziną. Zaśpiewajcie waszym rodzicom i wszystkim gościom jakąś bardzo ładną piosenkę. Dzieci (śpiewają "Familijny blues"): Śpiewajmy razem nasz dziecięcy blues. Śpiewajmy wszyscy nasz dziecięcy blues. Śpiewając będziesz rósł I tańcząc będziesz rósł. Śpiewajmy wszyscy razem klaszcząc w rytmie. I niech nas będzie więcej. I choćby sto tysięcy. Śpiewajmy, śpiewajmy blues, hej. Autor: Dorota Dankowska