SPRAWOZDANIE Z DZIAŁALNOŚCI GRUPY KAPITAŁOWEJ DROP ZA PIERWSZE PÓŁROCZE 2013 30.08.2013
I. Wybrane dane finansowe WYBRANE DANE FINANSOWE Okres 01,01-30.06.2013 r. tys. zł Okres 01,01- Okres 01.01. 30.06.2012 r. 1 30.06.2013 r. tys. EURO Okres 01.01. 30.06.2012 r. 1 Przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów 214936 233919 51005 55371 Zysk (strata) na działalności operacyjnej 1132-466 269-110 Zysk (strata) brutto 255-934 60-221 Zysk (strata) netto 255-816 60-193 Aktywa razem 79005 82301 18249 20131 Aktywa trwałe 26599 27691 6144 6773 Aktywa obrotowe 52406 54610 12105 13358 Kapitał własny 44063 55543 10178 13586 Kapitał akcyjny 587 587 136 144 Zobowiązania długoterminowe 8415 1737 1944 1707 Zobowiązania krótkoterminowe 26527 22234 6127 4838 Liczba akcji w szt. 5867703 5867703 5867703 5867703 Wartość księgowa na akcję (w zł / EURO) 7.51 9.47 1.73 2.32 Zysk (strata) netto na akcję (w zł / EURO) 0.04-0.14 0.01-0.03 Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej -3145-3238 -746-766 Przepływy pieniężne netto z działalności inwestycyjnej -607-973 -144-230 Przepływy pieniężne netto z działalności finansowej 1092-16 259-4 Zmiana stanu środków pieniężnych -2660-4227 -631-1001 1) Dla danych bilansowych stan na 31.12.2012 r. W okresie objętym półrocznym skróconym sprawozdaniem finansowym oraz w okresie porównywalnym notowania średnich kursów wymiany złotego w stosunku do EURO, ustalone przez Narodowy Bank Polski przedstawiały się następująco: 1 Okres obrotowy Średni kurs w okresie Kurs na ostatni dzień okresu 01.01 30.06.2013 4.2140 4.3292 01.01 30.06.2012 4.2246 4.0882 2 1) Średnia kursów obowiązujących na ostatni dzień każdego miesiąca w danym okresie 2) Średni kurs z 31.12.2013 Podstawowe pozycje bilansu, rachunku zysków i strat oraz rachunku przepływów pieniężnych przeliczono na EURO zgodnie ze wskazaną, obowiązującą zasadą przeliczenia: bilans według kursu obowiązującego na ostatni dzień odpowiedniego okresu, rachunek zysków i strat oraz rachunek przepływów pieniężnych według kursów średnich w odpowiednim okresie, obliczonych jako średnia arytmetyczna kursów obowiązujących na ostatni dzień każdego miesiąca w danym okresie. Przeliczenia dokonano zgodnie ze wskazanymi wyżej kursami wymiany przez podzielenie wartości wyrażonych w tysiącach złotych przez kurs wymiany. 2
II. Opis organizacji Grupy Kapitałowej DROP S.A. Strukturę Grupy oraz udział Spółki w kapitale podstawowym podmiotów należących do Grupy na dzień 30 czerwca 2013 r. prezentuje poniższa tabela: Podmiot Państwo rejestracji Kapitał zakładowy w zł Udział jednostki dominującej w kapitale zakładowym Udział jednostki dominującej w prawach głosu DROP Organizacja Odzysku Sprzętu Elektrycznego i Elektronicznego Spółka Akcyjna Polska 5000000 100% 100% Przedmiot działalności Spółka działa na podstawie ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, która nakłada na każdego wprowadzającego tj. producenta, importera i wewnątrzwspólnotowego nabywcę sprzęt elektrycznego i elektronicznego obowiązek: DROP Organizacja Odzysku Spółka Akcyjna Polska 1 000 000 100% 100% DROP Sp. z o.o. Polska 500 000 100% 100% - zawarcia umowy z organizacją odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, która w jego imieniu tworzyć będzie system gospodarowania ZSEE Spółka działa na podstawie ustawy z dnia 11 maja 2001 (Dz.U.Nr 63,poz. 639, 638) dotyczącej przedsiębiorców wprowadzających na polski rynek produkty w opakowaniach Działalność związana obrotem surowcami wtórnymi DROP FINANCE Sp. z o.o. Polska 1000000 100% 100% Działalność finansowa Działalność związana DCA Metal s.r.o. Republika 200000 CZK obrotem surowcami wtórnymi 100% 100% Czeska (30280 PLN) na terenie Europy Global Recycling Sp. z o.o. Global Metrecycling Sp. z o.o. Polska 50 000 100% 100% Polska 50 000 100% 100% Działalność związana ze zbieraniem, przetwarzaniem i unieszkodliwianiem odpadów, odzysk surowców Działalność związana ze zbieraniem, przetwarzaniem i unieszkodliwianiem odpadów, odzysk surowców III. Skutki zmian w strukturze jednostki gospodarczej W okresie sprawozdawczym nie nastąpiły istotne zmiany w strukturze jednostki. IV. Główne obszary działalności Grupy DROP S.A. Głównym obszarem działalności Grupy DROP S.A. jest hurtowy handel odpadami, a w szczególności hurtowy handel odpadami metali nieżelaznych. Rynek odpadów metali nieżelaznych w Polsce funkcjonuje w formie wolnorynkowej od 1989 roku. Od tego roku powstało kilka tysięcy podmiotów, których działalnością jest handel odpadami metali. W okresie ostatnich kilkunastu lat rynek podzielił się na dwa segmenty. Pierwszym z nich jest rynek detaliczny, na którym działa kilka tysięcy podmiotów oraz rynek hurtowy z kilkunastoma największymi przedsiębiorstwami, do których zalicza się Grupa DROP S.A. Głównym czynnikiem charakteryzującym rynek Grupy DROP S.A. jest uzależnienie od koniunktury gospodarczej w kraju oraz na świecie. Największym twórcą odpadów metali nieżelaznych są przedsiębiorstwa z różnych sektorów gospodarki. Szybki wzrost gospodarczy z dobrze rozwijającym się budownictwem jest gwarantem wysokich przychodów Spółki. Odpady metali nieżelaznych z gospodarstw domowych stanowią jedynie kilka procent całego rynku. Rynek odpadów w Polsce funkcjonuje w oparciu o ustawę z 14 grudnia 2012 roku o odpadach, która wprowadziła obowiązek przygotowania planów gospodarki odpadami. Plan obejmuje pełny zakres zadań koniecznych do zapewnienia zintegrowanej gospodarki odpadami w kraju w sposób zapewniający ochronę środowiska, uwzględniając obecne i przyszłe możliwości i uwarunkowania ekonomiczne oraz poziom technologii i istniejącej infrastruktury. Powstające plany gospodarki odpadami na poziomie kraju, województw, miast i gmin są głównym źródłem informacji na temat tendencji na rynku odpadów w Polsce. Założone poziomy odzysku i recyklingu odpadów pozwalają na opracowanie strategii Spółki. Na dzień 30 czerwca 2013 roku Grupa DROP S.A. realizowała główne przychody ze sprzedaży na hurtowym handlu metalicznymi surowcami wtórnymi. Odpady metali stanowią najtańsze źródło surowcowe wytwarzania metali nieżelaznych. Przerób odpadów zawierających metale 3
nieżelazne dokonywany jest nie tylko z przyczyn ekonomicznych, lecz także ze względu na ochronę środowiska i to zarówno w aspekcie zachowania zasobów naturalnych, jak również z uwagi na szkodliwość składowania odpadów dla powietrza, gruntu i wód powierzchniowych. Swoją działalność Spółka koncentruje na hurtowym handlu odpadami metali nieżelaznych, opierając się na wieloletnim doświadczeniu w skupie odpadów metali nieżelaznych. Wymiana handlowa Polski w zakresie złomów i odpadów z metali nieżelaznych Polska podobnie jak większość krajów rozwiniętych jest eksporterem złomów i odpadów metali nieżelaznych. Eksport Polski złomu i odpadów metali nieżelaznych w latach 2006-2013 ( w tonach) Złomy i odpady 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 I-V 2012 I-V 2013 Miedź 55 926 62 489 63 221 59 363 71 688 59 628 49 128 20 640 23 969 Aluminium 107 659 113 783 123 446 99 960 125 164 151 204 155 032 64 316 65 415 stal nierdzewna 80342 84010 101273 106338 140657 161955 133387 59969 69558 źródło: Eurostat Zgodnie z prezentowanymi danymi przez Eurostat największy ilościowy eksport złomów miedzi miał miejsce w 2010 roku, kiedy z Polski wyjechało ponad 70 tys. ton złomów i odpadów zawierających miedź. W przypadku aluminium rekordowym rokiem był 2012, w którym z Polski wyjechało ponad 155 tys. ton złomów i odpadów zawierających aluminium. Ze względu na słabo rozwinięty polski przemysł z kraju eksportowane są znaczne ilości złomów i odpadów stali nierdzewnej. ton 180 000 160 000 140 000 120 000 100 000 80 000 60 000 40 000 20 000 Eksport Polski złomów miedzi, aluminium i stali nierdzewnej od 2016 do 2012 (wartości w tonach) 0 2006 2007 2008 2009 2010 2011 miedź aluminium stal nierdzewna 2012 25000 20000 ton 15 000 10000 5000 0 sty-12 Eksport Polski złomów miedzi, aluminium i stali nierdzewnej od stycznia 2012 do maja 2013 (wartości w tonach) lut-12 mar-12 kwi-12 maj-12 cze-12 lip-12 sie-12 wrz-12 miedź aluminium stal nierdzewna paź-12 lis-12 gru-12 sty-13 lut-13 mar-13 kwi-13 maj-13 źródło: Eurostat W pierwszych pięciu miesiącach 2013 roku z Polski wyjechało prawie 24 tys. ton złomów i odpadów miedzi. W relacji do pierwszych pięciu miesięcy 2012 roku nastąpił ilościowy wzrost eksportu o 16%. W pierwszych miesiącach 2013 roku ilościowy eksport złomów i odpadów aluminium praktycznie nie zmienił się w relacji do roku ubiegłego (wzrost o 2%). Eksport Polski złomu i odpadów metali nieżelaznych w latach 2006-2013 ( w mln EUR) Złomy i odpady 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 I-V 2012 I-V 2013 miedź 199 235 228 156 293 260 201 82 98 aluminium 150 164 175 92 152 182 196 79 82 stal nierdzewna 124 177 123 98 162 175 141 67 58 źródło: Eurostat Eksport złomów i odpadów z miedzi stanowi największą wartościowo pozycję w strukturze eksportu złomów i odpadów zawierających metale nieżelazne. W 2010 roku eksport złomów i odpadów z miedzi osiągnął wartość prawie 300 mln EUR. W 2012 roku eksport tego surowca spadł do 200mln EUR. W ciągu pierwszych pięciu miesięcy 2013 roku eksport złomów i odpadów z miedzi wyniósł prawie 100 mln EUR i był większy o 20% w relacji do pierwszych pięciu miesięcy 2012 roku. Drugą pozycję w strukturze eksportu złomów i odpadów z metali nieżelaznych zajmują złomy i odpady z aluminium. W 2012 roku eksport tego surowca osiągnął wartość prawie 200 mln EUR i był porównywalny do eksportu złomów i odpadów z miedzi. Eksport złomów i odpadów zawierających miedź, aluminium i stal nierdzewną w 2012 roku osiągnął w sumie wartość prawie 540 mln EUR. W ciągu pierwszych pięciu miesięcy 2013 roku eksport powyższych surowców osiągnął wartość 238 mln EUR i był wyższy o 4% od eksportu w ciągu pierwszych pięciu miesięcy 2012 roku. 4
Struktura wartościowa eksportu złomów i odpadów zawierających miedź i aluminium (wartości w mln EUR). mln EUR 350 300 250 200 150 100 50 Eksport złomów miedzi w latach 2006-2012 Pozostałe Austria Holandia Szwecja Belgia Czechy Łotwa Indie Włochy Słowacja mln EUR 250 200 150 100 50 Eksport złomów aluminium w latach 2006-2012 Pozostałe Wielka Brytania Węgry Szwecja Holandia Indie Czechy USA Włochy Austria 0 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 Chiny Niemcy 0 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 Francja Niemcy źródło: Eurostat W 2012 roku 48% polskiego eksportu złomów i odpadów zawierających miedź skierowane było do Niemiec. Drugim w kolejności odbiorcą złomów i odpadów zawierających miedź były Chiny (14%). Trzecie miejsce w 2012 roku należało do Słowacji z 10% udziałem w polskim eksporcie. W przypadku złomów i odpadów aluminium Niemcy w 2012 roku miały 62% udział w polskim eksporcie. Kolejne miejsca należały do Francji (10%), Austria (7%) i Włochy (4%). Import Polski złomu i odpadów metali nieżelaznych w latach 2006-2013 ( w tonach) Złomy i odpady 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 I-V 2012 I-V 2013 miedź 4 916 18 765 19 177 20 568 24 294 26 891 53 829 22 566 22 588 aluminium 52 493 59 618 67 153 67 613 85 642 106 903 108 168 42 587 60 894 stal nierdzewna 8402 8065 10267 14162 16185 20249 15884 8140 8299 źródło: Eurostat Od 2007 roku regularnie rośnie import złomów i odpadów zawierających miedź. W 2012 roku nastąpił gwałtowny wzrost importu do ponad 53 tys. ton. W ciągu pierwszych pięciu miesięcy 2013 roku import złomów i odpadów miedzi wyniósł 22.6 tys. ton i praktycznie nie zmienił się w relacji do pierwszych pięciu miesięcy 2012 roku. Różnica między eksportem i importem złomu i odpadów metali nieżelaznych w latach 2006-2013 ( w tonach) Złomy i odpady 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 I-V 2012 I-V 2013 miedź 51 010 43 724 44 044 38 795 47 394 32 737-4 701-1 926 1 381 aluminium 55 166 54 165 56 292 32 347 39 522 44 302 46 864 21 729 4 521 stal nierdzewna 71940 75945 91006 92176 124472 141706 117503 51829 61259 źródło: Eurostat Do 2011 roku Polska miała dodatni bilans jeżeli chodzi o eksport złomów i odpadów miedzi. W 2012 roku po raz pierwszy do Polski sprowadzono więcej złomów i odpadów zawierających miedź niż wyjechało. W pierwszych pięciu miesiącach 2013 roku bilans dla złomu i odpadów miedzi i aluminium zbliżył się praktycznie do zera. Polska posiada znaczną nadwyżkę między eksportem i importem złomu i odpadów stali nierdzewnej. Podsumowując, największy eksport złomów i odpadów zawierających miedź, aluminium i stal nierdzewną zanotowany został w 2011 roku na poziomie 617 mln EUR. W 2012 roku eksport wyżej wymienionych surowców spadł o 13% do 538 mln EUR. Za pierwsze 5 miesięcy 2013 roku eksport złomów i odpadów zawierających miedź, aluminium i stal nierdzewną wzrósł o 4% w relacji do tego samego okresu roku ubiegłego. Sprzedaż surowców wtórnych z miedzi Sprzedaż surowców wtórnych z miedzi jest głównym źródłem przychodów ze sprzedaży Grupy DROP S.A. w ostatnich latach (także w I półroczu 2013 roku). Według danych International Copper Study Group (opracowanie z 21 sierpnia 2013 roku) pierwszych pięć miesięcy 2013 rok zamknęło się nadwyżką miedzi rafinowanej poziomie 228 tys. ton (Świat). Podczas pięciu pierwszych miesięcy 2013 r. zużycie miedzi rafinowanej spadło o 2.1% w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego. Istotny spadek światowego zużycia wynikał z 2.5% spadku zużycia w Azji (według oficjalnych statystyk). Zużycie w Europie spadło o 2.0%. Podczas pierwszych pięciu miesięcy 2013 roku produkcja miedzi rafinowanej wzrosła o 6.4% w relacji do pięciu miesięcy roku ubiegłego, w tym produkcja z surowca pierwotnego (kopalnie) wzrosła o 5.2%, a produkcja z surowca wtórnego (złom) wzrosła o 12.2%. W pierwszych pięciu miesiącach 2013 roku 18.7% miedzi rafinowanej powstało z surowca wtórnego. Za wzrost odpowiadały Chiny, gdzie produkcja wzrosła o 15.5%, Demokratyczna Republika Kongo (43%), Zambia (18%). Spadek produkcji o 5.5% nastąpił w Chile. 5
Zestawienie globalnego zużycia i produkcji miedzi rafinowanej w latach 2006-2013. 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2012 2013 2013 styczeń maj II III IV V Produkcja miedzi rafinowanej z surowca pierwotnego Produkcja miedzi rafinowanej z surowca wtórnego Światowa produkcja miedzi rafinowanej Światowe zużycie miedzi rafinowanej 14678 15190 15391 15407 15732 16126 16542 6749 7097 1328 1467 1399 1445 2613 2743 2823 2841 3250 3470 3572 1459 1637 281 341 345 346 17291 17933 18214 18248 18981 19596 20114 8209 8735 1609 1808 1744 1791 17058 18196 18053 18070 19346 19830 20511 8689 8507 1569 1712 1714 1808 Zapasy miedzi koniec okresu na 1 131 970 1 102 1 376 1 199 1 205 1 406 1 067 1 749 1 513 1 653 1 808 1 749 Bilans miedzi rafinowanej 233-263 161 178-365 -234-397 -480 228 40 97 30-17 Źródło: ICSG Copper: Preliminary Data for May 2013 21 sierpnia 2013 Przychody Grupy DROP S.A. spadły w I półroczu 2013 roku w stosunku do I półrocza 2012 roku o 8.1% (średnia cena miedzi w PLN w I półroczu 2013 spadła o 9.4% w relacji do średniej ceny miedzi w I półroczu 2012). Działania organów skarbowych w istotny sposób wpływają na zmniejszenie przychodów Grupy DROP S.A. 9 000 CENY MIEDZI I H 2013 (LME) 28 000 9 000 CENY MIEDZI I H 2012 (LME) 28 000 8 500 27 000 8 500 27 000 26 000 26 000 8 000 25 000 8 000 25 000 USD 7 500 24 000 PLN USD 7 500 24 000 PLN 7 000 23 000 7 000 23 000 22 000 22 000 6 500 21 000 6 500 21 000 6 000 02-01-2013 23-01-2013 13-02-2013 06-03-2013 27-03-2013 17-04-2013 08-05-2013 29-05-2013 19-06-2013 20 000 6 000 03-01-2012 24-01-2012 14-02-2012 06-03-2012 27-03-2012 17-04-2012 08-05-2012 29-05-2012 19-06-2012 20 000 MIEDŹ (USD) MIEDŹ (PLN) MIEDŹ (USD) MIEDŹ (PLN) Źródło: LME, NBP 6
Średnie ceny miedzi w I H 2012 r. (LME) Średnia cena w USD Średnia cena w PLN Zmienność historyczna 1 dla kursów w USD Zmienność historyczna 1 dla kursów w PLN I H 2013 7 540 23 955 20% 20% I H 2012 8 097 26 434 21% 18% 1 zmienność historyczna liczona jako anualizowane odchylenie standardowe stóp zwrotu kursów z LME Średnia cena miedzi w USD w I półroczu 2013 roku była niższa o 6.9% w stosunku do I półrocza 2012 roku. W PLN średnia cena w I półroczu 2013 roku była niższa o 9.4% w stosunku do tego samego okresu roku poprzedniego. I półrocze 2013 roku charakteryzowało się mniejszą zmiennością w relacji do pierwszego półrocza roku poprzedniego, odchylenie standardowe stóp zwrotu kursów miedzi w USD wyniosło 1.2% (w I półroczu 2012 roku - 1.3%). 28 czerwca 2013 roku cena miedzi w USD była o 8.7% niższa w relacji do ceny z 31 grudnia 2012 roku. Sprzedaż surowców wtórnych z aluminium Sprzedaż surowców wtórnych z aluminium jest drugim co do wielkości źródłem przychodów ze sprzedaży Grupy DROP S.A. W segmencie surowców wtórnych z aluminium głównym źródłem odpadów jest segment opakowań, budownictwo oraz przemysł motoryzacyjny. Zgodnie z ustawą z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej Minister Środowiska określa roczne poziomy odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych i poużytkowych. W przypadku opakowań z aluminium poziomy recyklingu na lata 2008-2014 ustalone zostały od 41% w 2008 r. do 50% w 2014 r. Sprzedaż surowców wtórnych z brązu i mosiądzu Sprzedaż surowców wtórnych z brązu i mosiądzu stanowi kilkunastoprocentowe źródło przychodów ze sprzedaży Grupy. Głównym dostawcą surowców wtórnych z brązu i mosiądzu są firmy handlowe oraz skupy surowców wtórnych. Istotnym źródłem tego surowca są odlewnie oraz inne firmy zajmujące się przeróbką brązu i mosiądzu. Pozostałe surowce wtórne Grupa prowadzi handel surowcami wtórnymi ze stali. Procentowy udział przychodów ze sprzedaży tych odpadów sięga kilku procent. Oprócz odpadów z metali Grupa realizuje przychody z makulatury, folii i stłuczki szklanej. Przychody z tego tytułu w I półroczu 2013 roku nie przekraczały dziesięciu procent. Pozostała działalność Spółki Spółki z Grupy DROP S.A. świadczą także usługi w zakresie zagospodarowania odpadów, prowadzenia odpadowej ewidencji, przygotowywania sprawozdań, przygotowania dokumentacji i wniosków z zakresu gospodarki odpadami. DROP S.A. poprzez podmioty zależne realizuje ustawowe obowiązki wprowadzających produkty w opakowaniach oraz ustawowe obowiązki w zakresie zbiórki, recyklingu i odzysku zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego. V. Stanowisko zarządu odnośnie realizacji prognozy wyników za 2013 rok Zarządu DROP S.A. nie publikował prognoz dotyczących wyników za 2013 rok V. Informacje o akcjonariuszach posiadających co najmniej 5 % głosów na Walnym Zgromadzeniu DROP S.A. wraz ze zmianami w strukturze własności znacznych pakietów akcji DROP S.A. w okresie od przekazania poprzedniego raportu okresowego. Stan na dzień przekazania raportu za I kwartał 2013 roku: Akcjonariusz Liczba akcji % udział w strukturze akcjonariatu % udział w liczbie głosów Zbigniew Chwedoruk. 4000000 68,17 68,17 Lucyna Chwedoruk 1000000 17,04 17,04 Pozostali 867703 14,79 14,79 Razem 5867703 100,00% 100,00% 7
Stan na dzień przekazania raportu za I półrocze 2013 roku: Akcjonariusz Liczba akcji % udział w strukturze akcjonariatu % udział w liczbie głosów PE-INVEST Sp. z o.o. 5 000 000 85,21 85,21 Pozostali 867 703 14,79 14,79 Razem 5 867 703 100,00% 100,00% W lipcu 2013 roku akcje DROP S.A. zostały wniesione przez Zbigniewa i Lucynę Chwedoruk jako aport do spółki PE-INVEST Sp. z o.o. W wyniku wniesienia aportu Zbigniew Chwedoruk posiada 8051 udziałów, co stanowi 79,71 % udziału w kapitale zakładowym PE-INVEST Sp. z o.o. i uprawnia do 8 051 głosów co stanowi 79,71 % głosów w ogólnej liczbie głosów na walnym zgromadzeniu PE-INVEST Sp. z o.o. W wyniku wniesienia aportu Lucyna Chwedoruk posiada 2049 udziałów, co stanowi 20,29 % udziału w kapitale zakładowym PE-INVEST Sp. z o.o. i uprawnia do 2 049 głosów co stanowi 20,29 % głosów w ogólnej liczbie głosów na walnym zgromadzeniu PE-INVEST Sp. z o.o. Lucyna i Zbigniew Chwedoruk posiadają 100% udziałów w kapitale zakładowym PE-INVEST Sp. z o.o. uprawniających do 100% głosów na walnym zgromadzeniu PE-INVEST Sp. z o.o. Wszystkie akcje Spółki są akcjami nieuprzywilejowanymi, dającymi takie samo prawo do głosów na Walnym Zgromadzeniu Spółki, jak i do udziału w kapitale. Wartość nominalna 1 akcji wynosi 10 groszy. VI. Zestawienie zmian w stanie posiadania akcji emitenta lub uprawnień do nich przez osoby zarządzające i nadzorujące emitenta Zarząd Stan na dzień przekazania raportu za I kwartał 2013 Stan na dzień przekazania raportu za I półrocze 2013 Zmiana stanu Zbigniew Chwedoruk 4 000 000 0-4 000 000 Rada Nadzorcza Stan na dzień przekazania raportu za I kwartał 2013 Stan na dzień przekazania raportu za I półrocze 2013 Zmiana stanu Marek Suchowolec 4 100 4 100 - Andrzej Suchowolec - - - Agnieszka Tłaczała * - - - Maciej Matusiak - - - Piotr Pająk - - - *Agnieszka Tłaczała 15 lipca 2013 roku złożyła rezygnację z pełnienia funkcji Członka Rady Nadzorczej DROP S.A. VIII. Informacje o wszczętych postępowaniach przed sądem lub organem administracji. DROP S.A. w minionym półroczu nie wszczęła ani nie była stroną postępowań przed sądem, których łączna wartość stanowiłaby więcej niż 10 % kapitałów własnych. DROP S.A. jest stroną w postępowaniu organów skarbowych (Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy) dotyczących wierzytelności, których łączna wartość stanowi więcej niż 10 % kapitałów własnych. 8
9
19 września 2008 roku Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie wszczął postępowanie kontrolne w zakresie podatku od towarów i usług za lata 2005-2007. 10 listopada 2009 roku DROP S.A. otrzymała protokół kontroli za 2005 rok. 28 września 2010 roku Dyrektor Kontroli Skarbowej w Warszawie wydał decyzję, jakoby DROP S.A. zawyżyła podatek naliczony przez DROP S.A. o kwotę 361 549 złotych. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w decyzji zakwestionował rzeczywistość dostaw złomu od jednego podmiotu. 7 grudnia 2010 roku DROP S.A. otrzymała decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, który utrzymał decyzję pierwszej instancji w mocy. Według opinii ekspertów decyzja Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie oraz decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie zostały podjęte w sprzeczności z przepisami art. 122 (zasada prawdy obiektywnej), art. 187 1 (zasada oficjalności postępowania dowodowego), art. 191 (zasada swobodnej oceny dowodów) i art. 121 1 (zasada prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie) Ordynacji podatkowej. DROP S.A. w związku z powyższą decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie podjętą w sprzeczności z prawem na początku stycznia 2011 roku wniosła skargę za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W maju 2010 roku DROP S.A. otrzymała protokół kontroli Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie za 2006 rok. Urząd Kontroli Skarbowej w Warszawie w protokole stwierdził, że DROP S.A. jakoby zawyżyła podatek naliczony o kwotę 2 477 667 złotych. Urząd Kontroli Skarbowej w Warszawie zakwestionował rzeczywistość dostaw 6 kontrahentów DROP S.A.. W 2010 roku na wniosek DROP S.A. przesłuchani zostali wszyscy pracownicy i współpracownicy DROP S.A., którzy odbierali złom od kwestionowanych kontrahentów. Wszyscy potwierdzili rzeczywistość kwestionowanych przez Urząd Kontroli Skarbowej w Warszawie dostaw złomu do DROP S.A.. 8 lipca 2010 roku Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie wszczął kontrolę podatkową w zakresie prawidłowości rozliczeń z budżetem państwa z tytułu podatku od towarów i usług za maj 2010 roku. 20 października 2010 roku Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie na podstawie art. 33 1, art. 33 2 pkt. 2 art. 33 3, art. 33 4 pkt.2 oraz art. 207 Ordynacji podatkowej postanowił zabezpieczyć na majątku DROP S.A. kwotę 2 223 739 złotych na przybliżone zobowiązania podatkowe DROP S.A. z tytułu podatku od towarów i usług za miesiąc maj 2010 roku. 26 listopada 2010 roku Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie na podstawie art. 33 1, art. 33 2 pkt. 2 art. 33 3, art. 33 4 pkt.2 oraz art. 207 Ordynacji podatkowej na wniosek Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie postanowił zabezpieczyć na majątku DROP S.A. kwotę 3 661 643 złotych (2 447 667 należność główna + 1 183 976 odsetki) na przybliżone zobowiązania podatkowe DROP S.A. z tytułu podatku od towarów i usług za 2006 rok 7 grudnia 2010 roku Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie na podstawie art. 33 1, art. 33 2 pkt. 2 art. 33 3, art. 33 4 pkt.2 oraz art. 207 Ordynacji podatkowej na wniosek Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie postanowił zabezpieczyć na majątku DROP S.A. kwotę 6 178 581 złotych (4 365 914 należność główna + 1 812 667 odsetki) na przybliżone zobowiązania podatkowe DROP S.A. z tytułu podatku od towarów i usług za 2007 rok. 28 grudnia 2010 DROP S.A. otrzymała zawiadomienie o zajęciu zabezpieczającym prawa majątkowego stanowiącego wierzytelność z rachunku bankowego DROP S.A.. Zawiadomienie dotyczyło postanowienia z 20 października 2010 roku dotyczącego maja 2010 (2 223 739 zł) i roku 2007 (6 178 581 zł). 21 stycznia 2011 DROP S.A. otrzymała zawiadomienie o zajęciu zabezpieczającym prawa majątkowego stanowiącego wierzytelność z rachunku bankowego DROP S.A.. Zawiadomienie dotyczyło kwestionowanych faktur za 2006 rok. 31 stycznia 2011 roku Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie na podstawie art. 33 1, art. 33 2 pkt. 2 art. 33 3, art. 33 4 pkt.2 oraz art. 207 Ordynacji podatkowej postanowił zabezpieczyć na majątku DROP S.A. kwotę 4 430 573 złotych na przybliżone zobowiązania podatkowe DROP S.A. z tytułu podatku od towarów i usług za miesiąc grudzień 2009 roku. 31 marca 2011 roku Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie na podstawie art. 33 1, art. 33 2 pkt. 2 art. 33 3, art. 33 4 pkt.2 oraz art. 207 Ordynacji podatkowej postanowił zabezpieczyć na majątku Spółki kwotę 9 503 618 złotych na przybliżone zobowiązania podatkowe Spółki z tytułu podatku od towarów i usług za luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad 2009 roku oraz styczeń, luty, marzec, kwiecień i sierpień 2010 roku. 25 stycznia 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzje zabezpieczające 2.223.739 złotych potencjalnych należności z tytułu podatku od towarów i usług za maj 2010 rok. W uzasadnieniu swojej decyzji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził między innymi, że: Zdaniem Sądu argumentacja organów podatkowych jest nie do zaakceptowania w świetle treści art. 33 Ordynacji podatkowej albowiem jak już wyżej wskazano jako podstawę przesłanki swojego zastosowania art. 33 wymaga, aby zachodziła obawa, że zobowiązanie podatkowe nie zostanie wykonane, w szczególności jest ona uzasadniona, gdy podatnik nie uiszcza wymaganych zobowiązań o charakterze publicznoprawnym lub dokonuje czynności polegających na zbywaniu majątku, które to czynności mogą udaremnić egzekucję. W konsekwencji należało stwierdzić, że w rozpoznawanej sprawie organy podatkowe nie podjęły niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnieniu stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, nie zebrały w sposób wystarczający materiału dowodowego, zaś materiał dowodowy, który został zgromadzony(np. sprawozdania finansowe za 2009 i 2010 r.) nie został w ogóle rozpatrzony. Sąd podzielił zarzut naruszenia art. 122, art. 187 1 Ordynacji podatkowej w sposób mogący mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Brak oceny przesłanki istnienia uzasadnionej obawy, że zobowiązanie podatkowe nie zostanie wykonane w odniesieniu do sytuacji finansowej Skarżącej czyni zasadnym również zarzut naruszenia zasady prowadzenia postępowania podatkowego w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych (art. 121 1 Ordynacji podatkowej). 13 marca 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzje zabezpieczające (Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie) dotyczące zabezpieczenia 3.661.643 złotych potencjalnych należności z tytułu podatku od towarów i usług za 2006 rok oraz 6.178.581 złotych potencjalnych należności z tytułu podatku od towarów i usług za 2007 rok. 11 czerwca 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzje zabezpieczające (Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie) dotyczące zabezpieczenia 9.503.618,00 złotych na potencjalne zaległości podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług za luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad 2009 r., styczeń, luty, marzec, kwiecień i sierpień 2010r. 28 sierpnia 2012 roku Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie wydał decyzję za 2006 rok, w której zakwestionował dostawę towaru od pięciu dostawców. Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie zakwestionował tym samym odliczenie podatku od towarów i usług na kwotę 1 733 806.31 złotych. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej zarzucił, że 10
Spółka nie dochowała należytej staranności, ponieważ : Z zebranego materiału dowodowego wynika, że pracownicy DROP pracujący w Oddziale w Otwocku i w Mysłowicach nie interesowali się dostawcami, którzy dostarczali złom w ilościach wielokrotnie przekraczających dopuszczalną ładowność samochodów, nie interesowali się skąd złom pochodził (każdy ze świadków pracowników DROP zeznał, że nie wie skąd pochodził złom dostarczany przez w/w dostawców). Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie stwierdził, między innymi, że transport był przeładowany, ponieważ masa dostarczonego złomu wynosiła 23 540 kg, a dopuszczalna ładowność ciągnika siodłowego Scania według Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie wynosi 14 500 kg. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie nie wie (albo nie chce wiedzieć), że ciągnik siodłowy nie ma dopuszczalnej ładowności. Według prawa liczy się dopuszczalny nacisk na oś (8 ton). Warto także postawić pytanie, jak długo funkcjonowałoby przedsiębiorstwo handlowe, które wynajmowałoby detektywów, którzy sprawdzaliby, skąd dostawca nabywa towar. Spółka złożyła odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, który utrzymał decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie. Spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (termin rozprawy 4 września 2013). 30 października 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie ("WSA") uchylił decyzje zabezpieczające (Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie) dotyczące zabezpieczenia 4.430.573,00 złotych na potencjalne zaległości podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług za grudzień 2009 roku. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego nie jest prawomocny. Decyzja WSA z 30 października 2012 roku jest czwartą z kolei pozytywnie rozpatrzoną przez WSA skargą Spółki i ostatnią skargą Spółki złożoną do WSA na decyzje organów podatkowych w przedmiocie zabezpieczenia na majątku Spółki potencjalnych należności budżetowych z tytułu podatku od towarów i usług za lata ubiegłe. 18 grudnia 2012 roku Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej DROP S.A. z siedzibą w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 lipca 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 465/11 w sprawie ze skargi DROP S.A. z siedzibą w Warszawie na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2005 r. 1. uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie. W uzasadnieniu wyroku Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że: Poza tym w rozpatrywanej sprawie istnieją dowody z dokumentów w postaci WZ, które organy podatkowe nie uwzględniły przyjmując z góry tezę, że w przypadku złomu wszystkie dokumenty są fikcyjne. W tym miejscu warto przypomnieć, że w każdej indywidualnej sprawie, w imię prawdy obiektywnej, to na organach podatkowych spoczywa obowiązek zebrania dowodów zarówno korzystnych jak i niekorzystnych dla podatnika. Poza tym organy podatkowe w rozpatrywanej sprawie skoncentrowały swoją uwagę na obrocie między A.P. a L.W., gdy przedmiotem zakwestionowanych transakcji był obrót między W. a skarżącą Spółką. W świetle dotychczasowych rozważań organy podatkowe i Sąd pierwszej instancji z naruszeniem art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a i art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie uwzględniły wykładni prounijnej, tj. nie rozważyły czy skarżąca Spółka działała w dobrej wierze. Przy dokonywaniu oceny transakcji między W. a skarżącą Spółką należy zbadać czy strona wnosząca skargę kasacyjną dochowała należytej staranności i mogła realnie sprawdzić działanie swojego kontrahenta czy nie miało charakteru oszukańczego na poprzednich etapach obrotu towarem. Postępowania kontrolne wobec DROP S.A. prowadzone są zgodnie z zadaniami i celami kontroli oraz metodami i sposobami jej realizacji zawartymi w opracowanym przez Urząd Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy w styczniu 2010 roku i przeznaczonym do wykorzystania przez wszystkie UKS-y na terenie kraju dokumencie p.t. Program kontroli koordynowanej. Kontrola podatników dokonujących obrotu złomem. Program kontroli koordynowanej zbudowany został na domniemaniach oraz przypuszczeniach, u których podstaw leżą subiektywne założenia organu, nieznajdujące odzwierciedlenia w rzeczywistości. Podstawą opracowania Programu nie były obiektywne przesłanki, lecz niezrozumiałe dążenie organu kontroli skarbowej do wyeliminowania z obrotu gospodarczego określonych podmiotów, zajmujących się obrotem złomem. Biorąc pod uwagę rozmiar naruszeń przez organ kontroli skarbowej podstawowych zasad polskiego prawa podatkowego oraz wspólnotowych przepisów dotyczących podatku naliczonego, należy podkreślić, iż tego typu sytuacja nie może istnieć w demokratycznym państwie prawa, a w związku z tym powinny zostać podjęte działania mające na celu usunięcie naruszeń. fragment opinii prawnej wykonanej na zlecenie Spółki. W związku z otrzymanymi opiniami prawnymi Spółka złożyła zawiadomienie do prokuratury dotyczące Program kontroli koordynowanej. Kontrola podatników dokonujących obrotu złomem. W związku z zawiadomieniem Sąd Rejonowy w Bydgoszczy w postanowieniu z 19 marca 2013 roku wskazał, że: Prokurator dążyć powinien do ustalenia, na jakiej podstawie autorzy Programu kontroli i Podręcznika wymienili z nazwy DROP S.A. (oraz inne podmioty) jako beneficjenta nielegalnych transakcji w obrocie złomem i czy powyższe nie było przez kogoś inspirowane, a jeżeli tak to w jaki sposób. Nie budzi wątpliwości, iż ujęcie w materiałach edukacyjnych, stanowiących vademecum kontroli skarbowej nazw firm istniejących, w tym Pokrzywdzonej, ocenić należy negatywnie, tym bardziej, iż w przypadku spółki DROP, nie wykazano uprzednio jej udziału w przestępczym procederze. 12 czerwca 2013 roku Urząd Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy wydał protokoły kontroli w których zakwestionował odliczenie podatku VAT od dostaw 122 kontrahentów w poszczególnych miesiącach 2009 i 2010 roku. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy zakwestionował odliczenie zapłaconego podatku ze względu na niedochowanie należytej staranności przez pracowników Spółki. 15 lipca 2013 roku Spółka złożyła zastrzeżenia oraz wyjaśnienia do otrzymanych protokołów. 4 lipca 2013 Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie na podstawie art. 33 1, art. 33 2 pkt 2 i 3, art. 33 3, art. 33 4 pkt 2 oraz 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) postanowił zabezpieczyć na majątku DROP S.A. 90.759.359,00 złotych na potencjalne zaległości podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług za okres 02-12/2009 oraz 01-11/2010 r. wraz z odsetkami za zwłokę. Decyzja Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie została podjęta na wniosek Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy. IX. Informacje o zawarciu przez emitenta lub jednostkę od niego zależną jednej lub wielu transakcji z podmiotami powiązanymi, jeżeli pojedynczo lub łącznie są one istotne i zostały zawarte na innych warunkach niż rynkowe. W okresie I półroczu 2013 DROP S.A. nie zawarła istotnych transakcji z podmiotami powiązanymi na innych warunkach niż rynkowe. 11
X. Informacje o udzieleniu przez emitenta lub jednostkę od niego zależną poręczeń, kredytu lub pożyczki lub udzieleniu gwarancji łącznie jednemu podmiotowi lub jednostce zależnej od tego podmiotu, jeżeli łączna wartość istniejących poręczeń lub gwarancji stanowi równowartość co najmniej 10% kapitałów własnych emitenta. 30 czerwca 2011 roku zawarta została umowa pożyczki pomiędzy DROP FINANCE Sp. z o.o. (jako pożyczkodawca) a DROP Sp. z o.o. (jako pożyczkobiorca), na kwotę 20 mln złotych. Pożyczka przeznaczona będzie na kapitał obrotowy pożyczkobiorcy. Umowa przewiduje wypłatę w transzach. Termin spłaty pożyczki został określony na 30 czerwca 2014 r. Oprocentowanie pożyczki wynosi 11% w skali roku. DROP S.A. jest właścicielem 100% udziałów w obu podmiotach. 30 czerwca 2011 roku zawarta została umowa pożyczki pomiędzy DROP S.A. (jako pożyczkodawca) a DROP Sp. z o.o. (jako pożyczkobiorca), na kwotę 5 mln złotych. Pożyczka przeznaczona została na kapitał obrotowy pożyczkobiorcy. Umowa przewiduje wypłatę w transzach. Termin spłaty pożyczki został określony na 30 czerwca 2014 r. Oprocentowanie pożyczki wynosi 11% w skali roku. Na dzień 30 czerwca 2013 roku DROP S.A. jako pożyczkodawca udzielił 3 mln złotych pożyczki dla DROP Sp. z o.o. Na dzień 30 czerwca 2013 roku DROP FINANCE Sp. z o.o. jako pożyczkodawca udzielił 21.6 mln złotych pożyczki dla DROP Sp. z o.o. XI. Inne informacje, które zdaniem emitenta są istotne dla oceny jego sytuacji kadrowej, majątkowej, finansowej, wyniku finansowego i ich zmian oraz informacje, które są istotne dla oceny możliwości realizacji zobowiązań przez emitenta. W I półroczu 2013 roku nie nastąpiły oprócz opisanych powyżej istotne wydarzenia w działalności Grupy DROP S.A.. XII. Czynniki, które w ocenie emitenta będą miały wpływ na osiągnięte przez niego wyniki w perspektywie co najmniej kolejnego półrocza. W perspektywie najbliższych miesięcy decydującym czynnikiem na osiągane wyniki Grupy DROP S.A. będą oczekiwania przedsiębiorstw w kraju i za granicą odnośnie koniunktury w gospodarce w 2013 i 2014 roku. Gwałtowne spadki cen metali nieżelaznych mogą przełożyć się na mniejszą ilość odpadów na rynku, co zmniejszy realizowaną marżę na sprzedaży. Bardzo istotnym czynnikiem będą decyzje organów podatkowych w zakresie decyzji podatkowych. Spółka aktywnie uczestniczy w postępowaniach kontrolnych prowadzonych przez organy podatkowe. Czynne uczestnictwo w wyżej wymienionych działaniach pociąga za sobą znaczne koszty obsługi prawnej oraz dodatkowym uczestnictwie kilku kluczowych pracowników w przygotowaniu wyjaśnień, odwołań, wniosków, zażaleń oraz innych dokumentów, które w ocenie Spółki służą dokładnemu wyjaśnieniu stanu faktycznego. Przełomem w kwestii postępowań podatkowych toczących się wobec DROP S.A. jest wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 21 czerwca 2012 roku w sprawach połączonych C-80/11 (Mahageben kft) i C-142/11 (Peter David). Sędziowie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku stwierdzili, że: 61 Jednakże organy podatkowe nie mogą w sposób generalny wymagać, by podatnik zamierzający skorzystać z prawa do odliczenia podatku VAT badał, czy wystawca faktury za towary lub usługi, których odliczenie ma dotyczyć, jest podatnikiem, czy dysponuje towarami będącymi przedmiotem transakcji i jest w stanie je dostarczyć oraz czy wywiązuje się z obowiązku złożenia deklaracji i zapłaty podatku VAT, w celu upewnienia się, że podmioty działające na wcześniejszych etapach obrotu nie dopuszczają się nieprawidłowości lub przestępstwa, albo żeby podatnik ten posiadał potwierdzające to dokumenty. 62 Co do zasady bowiem to do organów podatkowych należy dokonywanie niezbędnych kontroli podatników w celu wykrycia nieprawidłowości i naruszeń przepisów prawa w zakresie podatku VAT oraz karanie podatników winnych takich nieprawidłowości lub naruszeń. 63 Zgodnie z orzecznictwem Trybunału państwa członkowskie mają obowiązek weryfikować deklaracje podatników, ich księgi rachunkowe oraz inne istotne dokumenty (zob. wyroki z dnia 17 lipca 2008 r. w sprawie C-132/06 Komisja przeciwko Włochom, Zb.Orz. s. I 5457, pkt 37; z dnia 29 lipca 2010 w sprawie C-188/09 Profaktor Kulesza, Frankowski, Jóźwiak, Orłowski, Zb.Orz. s. I 7639, pkt 21). 64 Z tego względu dyrektywa 2006/112 wymaga, w szczególności w art. 242, by każdy podatnik prowadził rachunkowość w sposób wystarczająco szczegółowy do celów stosowania podatku VAT oraz kontroli przez organy podatkowe. Dla ułatwienia tych zadań dyrektywa nadaje w art. 245 i 249 właściwym organom prawo dostępu do faktur, które podatnik jest na mocy art. 244 dyrektywy zobowiązany przechowywać. 65 Zatem nakładając na podatników obowiązki omówione w pkt 61 niniejszego wyroku pod groźbą odmowy prawa do odliczenia, organy podatkowe przerzucałyby na podatników, w sposób sprzeczny ze wskazanymi przepisami, własne zadania w zakresie kontroli. 66 W świetle powyższych rozważań na pytania postawione w sprawie C-80/11 trzeba udzielić odpowiedzi, iż art. 167, art. 168 lit. a), art. 178 lit. a) i art. 273 dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie praktyce krajowej, w ramach której organ podatkowy odmawia prawa do odliczenia z tego powodu, iż podatnik nie upewnił się, że wystawca faktury za towary, których prawo do odliczenia ma dotyczyć jest podatnikiem, że dysponował on tymi towarami i był w stanie je dostarczyć oraz że wywiązał się z obowiązku złożenia deklaracji i zapłaty podatku VAT, albo z tego powodu, że podatnik nie posiada, poza fakturą, innych dokumentów potwierdzających spełnienie powyższych warunków, mimo że spełnione były warunki materialne i formalne powstania prawa do odliczenia określone w dyrektywie 2006/112, a podatnik nie miał przesłanek podejrzewać, że wystawca faktury dopuścił się nieprawidłowości lub przestępstwa. Kolejna pozytywna interpretacja prawa w zakresie podatku od towarów i usług zapadła w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 18 lipca 2013 roku w sprawie C-78/12 (Evita-K). Sędziowie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku stwierdzili, że: Dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że w odniesieniu do prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej pojęcie dostawy towarów w rozumieniu tej dyrektywy oraz dowód rzeczywistego dokonania takiej transakcji są niezależne od sposobu nabycia prawa własności dostarczanych towarów. Zadaniem sądu odsyłającego jest przeprowadzenie zgodnie z krajowym zasadami dowodowymi całościowej oceny okoliczności faktycznych rozpatrywanej sprawy, w celu 12
ustalenia, czy sporna w postępowaniu głównym dostawa towarów rzeczywiście miała miejsce oraz ewentualnie czy z jej tytułu przysługuje prawo do odliczenia. Zgodnie z powyższymi wyrokami Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, jeżeli polskie organy podatkowe będą respektować prawo, wszystkie postępowania podatkowe prowadzone wobec DROP S.A. powinny w najbliższych kwartałach skończyć pozytywnymi rozstrzygnięciami dla DROP S.A. (zgodnie ze zgromadzonym materiałem dowodowym). W przypadku nierespektowania prawa przez organy podatkowe (w szczególności przez pracowników Urzędu Kontroli Skarbowej w Bydgoszczy), pozytywnych rozstrzygnięć można będzie oczekiwać dopiero w sądach administracyjnych. W tym przypadku sprawy mogą ciągnąć się nawet kilka lat (tak jak w przypadku sprawy za 2005 rok). XIII. Opis podstawowych ryzyk i zagrożeń Ryzyko związane z decyzjami administracyjnymi DROP S.A. i podmioty zależne narażone są na decyzje organów państwowych w zakresie odpowiednich podatków płaconych na rzecz państwa. W DROP S.A. od prawie pięciu lat trwają kontrole Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie związane z rozliczeniami podatku VAT. Prowadzenie działalności w zakresie gospodarki odpadami wymaga zezwoleń na prowadzenie tego typu działalności w określonych lokalizacjach. W przypadku gdy stosowne pozwolenie nie zostanie uzyskane zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, DROP S.A. lub podmiot zależny nie może prowadzić działalności w określonej lokalizacji. Ryzyko związane z niewypłacalnością odbiorców Sprzedaż DROP S.A. i spółek zależnych realizowana jest z odroczonym terminem płatności. Brak płatności od odbiorców wskutek ich niewypłacalności może mieć negatywny wpływ na wyniki finansowe Grupy DROP S.A.. W celu zmniejszenia ryzyka niewypłacalności DROP S.A. prowadzi stały monitoring spływu należności oraz kondycji finansowej poszczególnych odbiorców. DROP S.A. i spółki zależne rozważają także możliwość ubezpieczania należności. Ryzyko związane z recesją w gospodarce światowej Działalność odzyskiwania metali z odpadów jest uzależniona od koniunktury gospodarczej. Tendencje w tej działalności są ściśle powiązane z kondycją gospodarki krajowej jak i globalnej. Według danych historycznych w okresie recesji oraz globalnego spowolnienia procentowe poziomy odzyskiwania odpadów metali oraz marże realizowane na sprzedaży są znacznie niższe od marż realizowanych w okresach szybkiego wzrostu gospodarczego. Podczas recesji lub globalnego spowolnienia gospodarczego przemysł samochodowy oraz budownictwo, które są jednym z największych dostawców odpadów metali, a jednocześnie największym odbiorcą wyrobów z metali najbardziej zmniejszają swoją aktywność, powodując zmniejszenie popytu na stal, miedź, aluminium, cynk, ołów. Cykliczność powoduje znaczną fluktuację cen odpadów metali oraz marż. Recesja zarówno w Polsce jak i na Świecie spowoduje zmniejszenie wielkości obrotów DROP S.A., może być także przyczyną obniżenia marż realizowanych przez Grupę DROP S.A., co może prowadzić do pogorszenia wyników finansowych Grupy DROP S.A.. Ryzyko związane z poziomem kursu walutowego Ryzyko walutowe dla Grupy DROP S.A. wynika zarówno z zakupu odpadów metali denominowanych w USD jak i eksportu towarów realizowanego głównie w Euro oraz sprzedaży krajowej zależnej od ceny metali wyrażanych w walutach obcych. Z uwagi na powyższe, znaczne zmiany kursu walut obcych, z jakim mieliśmy ostatnio do czynienia, mają istotny wpływ na wyniki finansowe Grupy DROP S.A.. Grupa DROP S.A. w celu zminimalizowania ryzyka kursowego zabezpiecza się poprzez stosowanie instrumentów finansowych typu forward. DROP S.A. i podmioty zależne do dnia sporządzenia raportu za I półrocze 2013 roku w swojej działalności nie zawierała strategii opcyjnych na kursy walut. Ryzyko wahań w poziomie podaży i zmian cen surowców Działalność prowadzona przez Grupę charakteryzuje się względną zmiennością cen surowców w stosunku do sprzedawanych towarów. Efektem tych wahań jest zmienność marż realizowanych na sprzedaży poszczególnych asortymentów. Zarząd DROP S.A. nie może zapewnić, że uzyskiwane w dotychczasowej działalności marże będą w przyszłości kształtować się na obecnym poziomie. Zmienność poziomu uzyskiwanych marż i ryzyko z tym związane ma bardzo znaczący wpływ na wyniki finansowe Grupy DROP S.A.. Wahanie cen surowców, używanych jako baza przez Grupę DROP S.A. do ustalania cen towarów, może mieć niekorzystny wpływ na jego wyniki finansowe. I półrocze 2013 roku charakteryzowało się gorszą koniunkturą w relacji do I półrocza 2012 roku. XIV. Opis istotnych dokonań lub niepowodzeń emitenta w okresie, którego dotyczy raport, wraz z wykazem najważniejszych zdarzeń ich dotyczących. O okresie objętym półrocznym skróconym sprawozdaniem finansowym nie wystąpiły istotne dokonania lub istotne niepowodzenia. XV. Opis czynników i zdarzeń, w szczególności o nietypowym charakterze, mających znaczący wpływ na osiągnięte wyniki finansowe. Na osiągnięte bardzo słabe wyniki finansowe znaczący wpływ miały przede wszystkim bezpodstawne decyzje organów skarbowych, które utrudniły współpracę z bankami, zmniejszyły istotnie bazę dostawców, drastycznie pogorszyły konkurencyjność Spółki (ze względu na możliwość wydania decyzji podatkowej na kwotę przekraczającą kapitały własne Spółki) i zlikwidowały kredyt kupiecki. XVI. Objaśnienia dotyczące sezonowości lub cykliczności działalności emitenta w prezentowanym okresie I półrocze 2013 roku pod względem sezonowości nie odbiegało znacznie od podobnych okresów w poprzednich latach. 13