Maciej Kozłowski Czy na pewno nieudana misja?

Podobne dokumenty
Jan Karski BIOGRAFIA. Jan Karski (wł. Jan Romuald Kozielewski) - ur. 24 kwietnia 1914 r. w Łodzi, zm. 13 lipca 2000 r. w Waszyngtonie.

musimy zatem wiedzieć policzyć dokładnie zawołać po imieniu opatrzyć na drogę Zbigniew Herbert

1 marca Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych. Ponieważ żyli prawem wilka, historia o nich głucho milczy Zbigniew Herbert

Jan Nowak-Jeziorański. Kalendarium życia

Regulamin ogólnopolskiego konkursu historycznego

Wieczór poświęcony twórczości i sylwetce Artura Szyka

GRUPA A. a) odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918 r. do wybuchu powstania warszawskiego.

Jan Karski Niezłomny Emisariusz. Teresa Osadnik Polska Szkoła imieniem Mikołaja Kopernika w Mahwah, NJ

Okres PRL Polska Rzeczpospolita Ludowa

Warszawa pomnik Jana Karskiego

Powstanie Warszawskie. Anna Strus 6a

Antony Polonsky. Stosunki polsko-żydowskie od 1984 roku: Refleksje uczestnika

Niepodległa polska 100 lat

ZADANIA DO SPRAWDZIANU

Rozkład materiału. kl. III/podręcznik :Poznać, zrozumieć, WSiP 2009/

Obchody 73. rocznicy likwidacji Litzmannstadt Getto

KOMENDANT NACZELNIK MARSZAŁEK

BIOGRAFIA. Irena Sendlerowa, właściwie Irena Stanisława Sendler,

sygnatura archiwalna:

Temat: Misja Jana Karskiego wciąż aktualną lekcją dla ludzkości.

Międzynarodowy Instytut Dialogu i Tolerancji imienia Jana Karskiego. Karola Goduli 36, Ruda Śląska

Scenariusz zajęć dla uczniów gimnazjum OKUPACJA NIEMIECKA ZIEM POLSKICH

Gimnazjum Samorządowe nr 2 im. Polaków Zesłanych na Sybir. Marcelina Skalna Anna Rączkiewicz Mateusz Sudół opiekun Joanna Kupisz

Wystawa plenerowa Powstała, by żyć w 100. rocznicę odzyskania niepodległości Warszawa, 29 maja 20 czerwca 2018

ZADANIE 3. Dział III. Małe ojczyzny i wspólne państwo. Prawidłowe odpowiedzi zaznaczono w tekście przez podkreślenie.

POLSKA W LATACH WALKA O WŁADZĘ. Łukasz Leśniak IVti

Zapis stenograficzny (632) 93. posiedzenie Komisji Ustawodawczej w dniu 22 lutego 2007 r.

Konkurs wiedzy historycznej Polskie Państwo Podziemne Imię i nazwisko... Klasa... Szkoła... Liczba punktów...

POLSKIE PAŃSTWO PODZIEMNE

, , WARSZAWA, MAJ 95

Geneza holocaustu. Przygotowywanie Żydów do wywozu do obozu zagłady

Historisch-technisches Informationszentrum.

75 rocznica powstania

Nie tylko Legiony Czyn zbrojny czwarta debata historyków w Belwederze 19 czerwca 2017

Wymagania edukacyjne z historii do klasy I dopuszczający

Ewa Kurek: Gdyby to Żydzi mieli ratować Polaków, to nie ocalałby ani jeden Polak Paweł Kopeć

Wydanie specjalne gazetki szkolnej Na szóstkę. z okazji. Ogólnopolskiego Dnia Praw Dziecka. obchodzonego 20 listopada

12 maja 1981 roku Sąd Wojewódzki w Warszawie zarejestrował Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Rolników Indywidualnych Solidarność.

Skwer przed kinem Muranów - startujemy

70. ROCZNICA ZAKOŃCZENIA II WOJNY ŚWIATOWEJ

Koło historyczne 1abc

Agresja ZSRR na Polskę zbrojna napaść dokonana 17 września 1939 przez ZSRR na Polskę, będącą od 1 września 1939 w stanie wojny z III Rzeszą.

"Żył w świecie, który nie był gotowy na jego pomysły". T estament Kościuszki

Albert Camus ( ) urodził się w Algierii w rodzinie robotniczej, zginął w wypadku samochodowym pod Paryżem w 1960 roku;

ŻOŁNIERZE WYKLĘCI. Polskie powojenne podziemie niepodległościowe i antykomunistyczne stawiające opor sowietyzacji Polski, podporzadkowaniu jej ZSRR.

Wymagania edukacyjne dla uczniów klasy VI na poszczególne oceny z przedmiotu: Historia i społeczeństwo

Spis treści. Wprowadzenie. I. KSZTAŁCENIE OBRONNE MŁODZIEśY W POLSCE (TRADYCJE I WSPÓŁCZESNOŚĆ)

Niezwyciężeni

CLII Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych przy Zespole Szkół nr 27 Praca kontrolna nr 1 semestr I HISTORIA Międzywojnie i II wojna światowa TEST

Wiadomości. Sprawiedliwi uhonorowani w Bieczu

GENERAŁ WŁADYSŁAW EUGENIUSZ SIKORSKI

Przede wszystkim Legiony Czyn zbrojny piąta debata historyków w Belwederze 20 października 2017

NOWE Muzeum Powstania Wielkopolskiego

Irena Sendlerowa. Sprawiedliwa wśród Narodów Świata

CENTRUM BADANIA OPINII SPOŁECZNEJ

225. Rocznica Uchwalenia Konstytucji 3 Maja

T Raperzy. SSCy8

Wiedza o powstaniu w getcie warszawskim i jego znaczenie

Polskie Państwo podziemne Przygotowała: Katarzyna Kossakowska Klasa III A

AKCJA SPOŁECZNO-EDUKACYJNA ŻONKILE 19 IV 1943 ROCZNICA POWSTANIA W GETCIE WARSZAWSKIM

Warszawa, kwiecień 2011 BS/47/2011 POLACY O SYTUACJI W LIBII

Źródło:

Kilka słów o autorze. Józef Mackiewicz (ur r., zm. 31 stycznia 1985) polski pisarz i publicysta.

- podnoszenie poziomu wiedzy historycznej, pobudzanie twórczego myślenia,

Materiały wypracowane w ramach projektu Szkoła Dialogu - projektu edukacyjnego Fundacji Form

gen. Władysław Sikorski generał broni Wojska Polskiego

I Obchody Międzynarodowego Dnia Pamięci o Ofiarach Holokaustu na Lubelszczyźnie

Dostarczenie uczniom wiedzy na temat kultury żydowskiej Przekazanie wiedzy na temat Holocaustu

WAŻNE DATY WAŻNE BITWY. Lekcja. Temat: Lekcja powtórzeniowa. 1 września 1939 roku - wybuch II wojny światowej

PODSTAWA PROGRAMOWA (zakres podstawowy)

Demografia społeczności żydowskiej w Polsce po Zagładzie

70. rocznica zakończenia II Wojny Światowej

DLA NIEPODLEGŁEJ

Warszawa, maj 2011 BS/61/2011 POLACY O ZBLIŻAJĄCEJ SIĘ WIZYCIE PREZYDENTA BARACKA OBAMY

Piłsudski i Dmowski dwie wizje niepodległej Polski. Debata Lublin, 6 września 2018

Sprawdź Swoją wiedzę na temat Żołnierzy Wyklętych

Warszawa, sierpień 2014 ISSN NR 114/ ROCZNICA WYBUCHU II WOJNY ŚWIATOWEJ

WYNIKI WIELKIEGO TESTU HISTORYCZNEGO 2012 PRZEPROWADZONEGO Z OKAZJI ROCZNICY ODZYSKANIA NIEPODLEGŁOŚCI PRZEZ POLSKĘ SZKOŁA PODSTAWOWA NR 45

Plan wynikowy z historii poziom podstawowy na rok szkolny 2016/2017 dla klasy I a

Nr kwiecień 20, Londyn. Telegram gen. M. Kukiela do gen. W. Andersa z prośbą o zorganizowanie nabożeństwa za pomordowanych oficerów

Śląski Oddział Straży Granicznej w Raciborzu im. nadkom. Józefa Bocheńskiego

11 Listopada. Przedszkole nr 25 ul. Widok Bielsko-Biała

Posiedzenie u Prezydenta R.P. w sprawie polityki zagranicznej. M.S.Z. do gen. Sosnkowskiego w różnych sprawach

UCHWAŁA NR XXV//18 RADY MIEJSKIEJ W LIPSKU. z dnia 28 marca 2018 r.

Fundacja Pro Memoria Problemy współczesności

Kiedy "europejskie procedury" ws izraelskich roszczeń?

My Polacy - niepodlegli, przedsiębiorczy. projekt współfinansowany przez

Temat: STRUKTURA PAŃSTWA POLSKIEGO W CZASIE II WOJNY ŚWIATOWEJ.

Kto jest kim w filmie Kurier

Centrum Edukacyjne IPN Przystanek Historia w Kielcach ul. Warszawska 5 tel

Opinie Polaków na temat obronności kraju. Październik 2014 roku

3 Religie Rola Rzymu Ośrodki kulturowe po upadku Rzymu 4 Schemat społeczeństwa Pojęcia

Materiał porównawczy. do ustawy z dnia 24 czerwca 2010 r. o zmianie ustawy o orderach i odznaczeniach. (druk nr 909)

Historia pewnego domu

Prawda i kłamstwo o Katyniu

RODZINA JAKUBOWSKICH

CZEGO NIE MOGLIŚMY WYKRZYCZEĆ ŚWIATU

XII KONGRES PSL: nowy stary prezes

TESTY I KARTY PRACY DLA UCZNIÓW CUDZOZIEMSKICH Z PRZEDMIOTU

HARMONOGRAM obchodów świąt państwowych i lokalnych w 2010roku

Transkrypt:

1 Maciej Kozłowski Czy na pewno nieudana misja? Jana Karskiego poznałem późną jesienią 1986 r. w Chicago. Wcześniej niewiele o nim wiedziałem. Nie było w tym nic dziwnego, bo przecież w PRL wobec niego, podobnie jak wobec wielu innych bohaterów wojennych, którzy pozostali na Zachodzie, obowiązywał zapis cenzury. Zresztą sam Karski przez niemal czterdzieści lat prawie nie występował publicznie, nie chciał udzielać wywiadów, nie brał udziału w życiu amerykańskiej Polonii, a skupił się całkowicie na pracy naukowej i dydaktycznej na Georgetown University. W 1981 r. sensację wywołało jego przemówienie na konferencji Wyzwolicieli Obozów Koncentracyjnych w Waszyngtonie. Rok później Instytut Yad Vashem przyznał mu tytuł Sprawiedliwego Wśród Narodów Świata, gdzie wygłosił przejmujące przemówienie. W 1985 r. stał się powszechnie znany dzięki filmowi Claude a Lanzmana Shoah. Udało mi się namówić go na wywiad dla Tygodnika Powszechnego. Wywiad ten, w warunkach już rozluźnionej cenzury ukazał się w 1988 roku i była to pierwsza w Polsce prezentacja tej postaci. Podczas wielu godzin, które wówczas przegadaliśmy, Karski wiele mówił o swych rozczarowaniach i traumach. Stąd też wziął się tytuł wywiadu: Nieudana misja. Głęboki pesymizm Karskiego, który on sam wolał nazywać realizmem, był wspólnym doświadczeniem całego pokolenia nazwanego później Kolumbami. Ludzi, którzy wychowali się w niepodległej Polsce, bohatersko walczyli na wszystkich frontach II wojny światowej po to, by stracić ojczyznę, która, za przyzwoleniem niedawnych sojuszników, spod jednej okupacji przeszła pod nową. Dla tych spośród nich, którzy jak Karski, odmówili powrotu do rządzonej przez komunistów Polski, ta gorycz przegranej była szczególnie bolesna. Nałożyły się na to traumatyczne doświadczenia osobiste: makabryczne sceny, których był świadkiem na ulicach warszawskiego getta podczas wielkiej akcji przesiedleńczej latem 1942 r., bodaj jeszcze straszliwsze oglądane kilka dni później w obozie w Izbicy Lubelskiej. Samobójstwo Szmula Zygelbojma w Londynie, za które uważał się osobiście odpowiedzialny, wreszcie całkowita, jak to sam oceniał, nieskuteczność swej misji w rozmowach z możnymi tego świata: Edenem, lordem Selbournem, sędzią Franfurterem, wreszcie z samym prezydentem Rooseveltem. Trzeba też pamiętać o szczególnej sytuacji osobistej Jana Karskiego. Był żonaty ze słynną przedwojenną tancerką baletową, Polą Nireńską, której cała rodzina zginęła w

2 Holocauście. Dopiero na krótko przed śmiercią, zresztą za sprawą działań polskiej ambasady w Waszyngtonie, dokonała swoistego aktu pojednania z Polską, krajem, który podobnie jak dla wielu Żydów z jej pokolenia kojarzył jej się przede wszystkim z antysemityzmem. To z kolei rzutować musiało na stosunek Karskiego nie tyle do Polski, wszak uchodzić on może wręcz za wzorzec gorącego patriotyzmu, co do wielu Polaków, zwłaszcza do tego nurtu wśród Polonii w USA, w którym antysemityzm był i jest wyraźnie obecny. Jeśli jednak dziś patrzymy na Misje Jana Karskiego i to zarówno w sensie dosłownym, to znaczy na te z czasów wojny, jak i szerzej na wielką misję, jaką było jego długie, bogate życie, oceny nie wyglądają już tak pesymistycznie. Przeciwnie, powiedzieć można, że z perspektywy wyglądają całkiem inaczej, niż widział to sam ich bohater. Spójrzmy na pierwsze zadanie kurierskie Karskiego, t z 1940 r. Jest ono ze wszech miar udane. Nowy rząd polski we Francji otrzymuje wiarygodną relację z kraju o organizującym się podziemiu, o sytuacji społecznej i politycznej, w tym pierwszy ważny raport o sytuacji ludności żydowskiej i stosunkach polsko-żydowskich na samym początku okupacji. Do Warszawy Karski przywozi szczegółowe instrukcje, a także jakże potrzebne pieniądze. Można powiedzieć, że pierwsza misja kurierska Jana Karskiego była istotnym etapem budowy polskiego państwa podziemnego, a jak ważna była rola tego państwa i polskiego ruchu oporu dziś przekonywać nikogo nie trzeba. Dramatycznie zakończyła się druga podróż kurierska Karskiego. Ujęty na Słowacji, poddany torturom, obawiając się, że ujawni tajemnice podziemia, podjął próbę samobójczą, został jednak odratowany. Organizacja jego ucieczki ze szpitala w Nowym Sączu to jedna z najbardziej brawurowych akcji polskiego podziemia. Niestety po akcji nastąpiły aresztowania i wyroki. W sumie życie straciło ponad 30 osób, dalszych kilka wśród nich Zofia Rysiówna, słynna po wojnie polska aktorka trafiło do obozów koncentracyjnych. To również było źródłem głębokiej traumy, która do końca życia ciążyła na Karskim. Najszerzej znana i najczęściej opisywania jest trzecia misja kurierska Karskiego. Jej doniosłość wyznaczał przebieg, przekazanie raportu o dokonującej się Zagładzie, a zwłaszcza spotkania z najważniejszymi osobistościami politycznymi tamtych czasów w Wielkiej Brytanii i w USA. To właśnie o tej podróży mówił Karski jako o nieudanej misji. Miał na myśli nie tylko brak zdecydowanych i przynoszących realne skutki działań aliantów, które mogłyby powstrzymać czy choćby zakłócić zbrodniczą politykę Niemiec wobec ludności żydowskiej na terenach okupowanych przez III Rzeszę, ale także stopniowe dystansowanie się aliantów od Polski, czego ostatecznym rezultatem było to, co nazywamy zdradą jałtańską.

3 O stosunku aliantów do Zagłady napisano setki rozpraw oraz książek i nie miejsce tu na wchodzenie w szczegóły tej dyskusji. Powiedzieć można tylko, że, z jednej strony, postulaty wysuwane przez zrozpaczonych przedstawicieli żydowskich organizacji, przekazane Karskiemu przed jego podróżą, były niemożliwe do spełnienia, nawet gdyby stosunek najwyższych władz Wielkiej Brytanii i USA do Żydów był inny niż był. Z drugiej strony, na pewno były możliwości pewnych działań, zwłaszcza w okresie późniejszym, choćby tak często dyskutowane zbombardowanie komór gazowych w obozie Auschwitz czy szlaków kolejowych, którymi dowożono tam skazanych na Zagładę. Jednak stwierdzenie, że w wyniku misji Karskiego nikt nie zrobił niczego, też nie jest prawdziwe. Ukryty w wydrążonym kluczu raport przygotowany przez Biuro Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej stał się podstawą noty wystosowanej 12 grudnia 1942 r. do rządów Państw Sprzymierzonych przez rząd Polski, gdzie szczegółowo opisano przebieg dokonującej się właśnie Zagłady i gdzie znalazł się apel polskich władz na uchodźctwie o znalezienie skutecznych środków, po których można by się spodziewać, że powstrzymają Niemcy od dalszego stosowania metod masowej zagłady. Po spotkaniu z Karskim prezydent RP na uchodźctwie, Władysław Raczkiewicz, pisze dramatyczny list do papieża Piusa XII, w którym prosi o interwencję na rzecz mordowanych w Polsce Żydów. Nie pozostał też bez echa przekazany przez Karskiego apel organizacji żydowskich o dostarczeniu do getta broni. W depeszy z Londynu z dnia 17 grudnia 1942 r. do komendanta AK pytano, czy prawdziwą jest informacja, że prośba Berezowskiego, czyli Leona Fajnera, o broń spotkała się z odmową. Być może na skutek tej właśnie korespondencji pod koniec stycznia 1943 r. AK przekazała Żydowskiej Organizacji Bojowej 50 pistoletów z amunicją, około 80 kg. materiału do wyrobu butelek zapalających oraz 59 granatów obronnych. W późniejszych miesiącach przekazano dalsze, choć wciąż bardzo skromne partie broni. Niewątpliwie spotkania Karskiego z generałem Władysławem Sikorskim pozostawiły swój ślad, który później odnaleźć można w przemówieniu radiowym Naczelnego Wodza podczas powstania w getcie. Apelował w nim gorąco o pomoc dla Żydów. Jeśli apel ten obudził choć jedno sumienie, można powiedzieć, że misja Karskiego odniosła skutek. Wszak na medalu, którym odznaczani są Sprawiedliwi wśród Narodów Świata, wyryte są słowa: Kto ratuje jedno życie, ratuje cały świat.

4 W tym samy czasie polski emisariusz, wspólnie z Aleksym Tołstojem i Tomaszem Mannem, pisze broszurę Terror in Europe. The Fate of the Jews, która rozchodzi się w wielotysięcznym nakładzie. To także była akcja mająca na celu budzenie sumień. Również amerykańskie spotkania Karskiego nie pozostały całkowicie bez śladu. Po wojnie okazało się, że znacznie zwiększyła się kierowana do Polski pomoc finansowa ze strony zarówno rządu amerykańskiego, jak i organizacji żydowskich. Po Zagładzie większości polskich Żydów, która dokonała się w 1942 i w 1943 roku, pieniądze te służyły najczęściej do niesienia pomocy ukrywającym się i zasilały kasę Żegoty. Ostatnim zadaniem Karskiego, zleconym mu przez władze Rzeczypospolitej, było napisanie książki Podziemne państwo, która w zamyśle pomysłodawców stanowić miała dramatyczny apel do opinii publicznej Stanów Zjednoczonych, przypominający o wielkim wkładzie, jaki wniosła Polska, przede wszystkim polskie państwo podziemne, we wspólną walkę z hitlerowskimi Niemcami. I znów, podobnie jak w wypadku prób dotarcia do rządzących i do opinii publicznej z opowieścią na temat Zagłady, skutek bezpośredni był znikomy, by nie powiedzieć, żaden. Mocarstwa sprzymierzone pozostawiły Polskę na łasce i niełasce stalinowskiej Rosji. Do dziś trwa spór, czy było to nieuchronne i czy istniała jakakolwiek możliwość, by taki bieg wydarzeń odwrócić. Na pewno nie mogła tego dokonać, jedna, nawet najlepiej napisana książka. Ale i w tym wypadku spojrzeć musimy szerzej. Opowieść Jana Karskiego o polskim państwie podziemnym rozeszła się w setkach tysięcy egzemplarzy. Sądzić można, że dla wielu czytelników mogła to być w ogóle pierwsza informacja o Polsce. Informacja budząca sympatię i uznanie dla narodu, który tak wiele poświęcił dla wspólnej sprawy. Po wygranej przez aliantów wojnie Polska nie odzyskała pełnej niepodległości, jednak pewien kapitał zakładowy sympatii i uznania, do którego w niemałej mierze przyczyniła się działalność Jana Karskiego, nie został zmarnowany i z czasem zaczął procentować w sposób, którego nikt, łącznie z Karskim, nie był w stanie przewidzieć, a nawet w pełni docenić. Po wojnie Jan Karski osiadł w Waszyngtonie i poświęcił się pracy naukowej i dydaktycznej. Wielu jego studentów weszło do elity amerykańskiego społeczeństwa. Był wśród nich przyszły prezydent USA Bill Clinton, który tak napisał o swym profesorze: Jan Karski był posłańcem. W czasie II wojny światowej ryzykując życie przedostał się do warszawskiego getta i przemierzył okupowaną Europę, by przekazać wolnemu światu prawdę o Holocauście, prawdę o cierpieniach i okrucieństwach tak strasznych, że wielu nie chciało im dać wiary.

5 Był on także posłańcem przez kolejne 50 lat swego życia, gdy już jako Amerykanin przekazywał nam przesłanie wolności oparte na jego wojennych doświadczeniach z Polski; przesłanie to przekazywał kolejnym pokoleniom studentów, próbujących zrozumieć świat międzynarodowej polityki. Jan Karski był człowiekiem dzielnym; był zdeterminowany i wymagał od nas tego, czego wymagał od siebie: abyśmy nie odwracali się widząc niesprawiedliwość i zło w świecie i abyśmy z odwagą działali, by się im przeciwstawić. Ponad wszystko istotą jego myśli było przekonanie, że wolności trzeba bronić. Ci, którzy znali Jana Karskiego, nigdy go nie zapomną, a jego przesłanie będzie drogowskazem dla wszystkich, którzy umiłowali wolność przez wiele następnych lat. Czyż może być zatem wspanialsze dziedzictwo? Za symboliczne można uznać, że to właśnie Bill Clinton był tym prezydentem, który wprowadził Polskę do NATO, najpotężniejszego sojuszu wolnych państw. A prezydent Barack Obama przyznał Karskiemu pośmiertnie Order Wolności, najwyższe cywilne odznaczenie Stanów Zjednoczonych. Jeśli spojrzymy na życie Jana Karskiego jak na wielką misję, była to misja ze wszech miar udana. O jej wymiarze politycznym napisał Bill Clinton, a Jan Karski miał to szczęście, że doczekał chwili, gdy wolna Rzeczypospolita uznała jego zasługi i w Warszawie odebrać mógł najwyższe odznaczenie Order Orła Białego. W moim najgłębszym przekonaniu także i w drugiej wielkiej sprawie, w jaką się Jan Karski zaangażował, misja jego życia zakończyła się sukcesem. Myślę tu o stosunkach miedzy Polakami a Żydami. W czasach, w których działał jako emisariusz państwa podziemnego, postawa, jaką reprezentował, choć nie była czymś wyjątkowym, nie była jednak powszechna. Dziś, gdy kolejni laureaci odbierają nagrodę imienia jego i Poli Nireńskiej za prace poświęcone historii polskich Żydów i stosunkom polsko-żydowskim, postawa otwartości, zrozumienia, budowania mostów między społecznościami, które przez niemal tysiąc lat tworzyły wspólne państwo i budowały wspólną kulturę, jeśli wciąż nie jest jeszcze powszechna, to na pewno przeważa. I to jest jeszcze jedno wielkie dziedzictwo Jana Karskiego.