Katalog ECTS - program studiów kierunku Informatyka, Studia II stopnia, rok akademicki 2013/2014

Katalog ECTS - program studiów kierunku Informatyka, Studia II stopnia, rok akademicki 2013/2014 Informatyka studia stacjonarne II stopnia profil ogólnoakademicki Rozkład zajęć w sem. (godz. w tygodniu) Lp Nazwa przedmiotu ECTS sem. 1 sem. 2 sem. 3 w c l p w c l p w c l p treści kierunkowe (obowiązkowe) 1 Metody numeryczne 7 2 2 2 Grafy i sieci w informatyce 6 2 2 3 Inżynieria bezpieczeństwa 5 2 2 4 Badania operacyjne 6 2 2 Techniki modelowania 5 programów 6 2 2 Moduł ogólnouczelniany lub na innym kierunku Moduł ogólnouczelniany lub na 6 innym kierunku 2 2 Moduł specjalistyczny 7 Moduł specjalistyczny 35 16/15 (26ECTS) 6/7 (9ECTS) Praca dyplomowa 8 Seminarium dyplomowe I 4 2 9 Seminarium dyplomowe II 12 4 10 Seminarium specjalistyczne 5 2 Problemy i zastosowania 11 współczesnej techniki 2 1 10 0 10 0 0+6/7 0 0+8/72+2/2 1+2/2 0 0+4/36+0/1 7h+(6/7h)+2h Razem liczba godzin / punktów 90 moduł ECTS 20h / 30p 2h+( 16/15h) 30p ogólnouczelniany / 30p w - wykład c - ćwiczenia l - laboratorium p - projekt przedmiot wybieralny egzamin Moduł specjalistyczny I Inżynieria Komputerowa 8 Cyfrowe przetwarzanie i kompresja danych 7 2 2 Projektowanie cyfrowych systemów 9 informatycznych 6 1 2 1 Zintegrowane projektowanie systemów 10 sprzętowo-programowych 7 2 2 11 Programowanie sieciowe 6 1 2 1 12 Programowanie systemów mikroinformatycznych 6 2 2 13 Aplikacje mobilne 3 2 Razem liczba godzin / punktów ECTS 35 0 0 0 0 6 0 8 2 2 0 4 0 0h / 0p 16h / 26p 6h / 9p w - wykład c - ćwiczenia l - laboratorium p - projekt egzamin

Moduł specjalistyczny II Inżynieria Systemów Informatycznych 8 Sieci neuronowe i neuro-rozmyte 7 2 2 9 Projektowanie gier i mediów 6 1 2 1 10 Systemy informatyczne w zarządzaniu firmą 6 2 2 11 Sieci społecznościowe i systemy wieloagentowe 7 2 1 1 12 Równoległe i funkcyjne techniki programowania Projektowanie aplikacji na platformie Android 5 1 1 1 Systemy wideokonferencyjne i telefonii 13 internetowej 4 1 2 Systemy informacji przestrzennej Razem liczba godzin / punktów ECTS 35 0 0 0 0 7 0 7 2 2 0 3 1 0h / 0p 16h / 26p 6h / 9p w - wykład c - ćwiczenia l - laboratorium p - projekt egzamin Moduł specjalistyczny III Przemysłowe Systemy Informatyczne 8 Hurtownie danych 7 2 2 9 Komputerowe wspomaganie projektowania 6 1 2 1 10 Cyfrowe przetwarzanie sygnałów 7 2 2 11 Systemy wizualizacji 6 1 2 1 12 Systemy ekspertowe 6 2 2 Oprogramowanie systemów pomiarowosterujących 13 3 2 Razem liczba godzin / punktów ECTS 35 0 0 0 0 6 0 8 2 2 0 4 0 0h / 0p 16h / 26p 6h / 9p w - wykład c - ćwiczenia l - laboratorium p - projekt egzamin Moduł specjalistyczny IV Zintegrowane Systemy Informatyczne 8 Hurtownie danych 7 2 2 9 Problemy cyfryzacji 6 1 2 1 10 Techniki sztucznej inteligencji 7 2 2 11 Programowanie sieciowe 6 1 2 12 Zaawansowane metody grafiki komputerowej 5 1 2 1 13 Systemy wizualizacji procesów 4 1 2 Razem liczba godzin / punktów ECTS 35 0 0 0 0 6 0 8 1 2 0 4 1 0h / 0p 15h / 26p 7h / 9p w - wykład c - ćwiczenia l - laboratorium p - projekt egzamin

Informatyka studia niestacjonarne II stopnia profil ogólnoakademicki Rozkład zajęć w sem. (godz. w tygodniu) Lp Nazwa przedmiotu ECTS sem. 1 sem. 2 sem. 3 w c l p w c l p w c l p treści kierunkowe (obowiązkowe) 1 Metody numeryczne 7 2 2 2 Grafy i sieci w informatyce 6 2 2 3 Inżynieria bezpieczeństwa 5 2 2 4 Badania operacyjne 6 2 2 Techniki modelowania 5 programów 6 2 2 Moduł ogólnouczelniany lub na innym kierunku Moduł ogólnouczelniany lub na 6 innym kierunku 2 2 Moduł specjalistyczny 7 Moduł specjalistyczny 35 16/15 (26ECTS) 6/7 (9ECTS) Praca dyplomowa 8 Seminarium dyplomowe I 4 2 9 Seminarium dyplomowe II 12 4 10 Seminarium specjalistyczne 5 2 Problemy i zastosowania 11 współczesnej techniki 2 1 10 0 10 0 0+6/7 0 0+8/72+2/2 1+2/2 0 0+4/36+0/1 7h+(6/7h)+2h Razem liczba godzin / punktów 90 moduł ECTS 20h / 30p 2h+( 16/15h) 30p ogólnouczelniany / 30p w - wykład c - ćwiczenia l - laboratorium p - projekt przedmiot wybieralny egzamin Moduł specjalistyczny I Inżynieria Komputerowa 8 Cyfrowe przetwarzanie i kompresja danych 7 2 2 Projektowanie cyfrowych systemów 9 informatycznych 6 1 2 1 Zintegrowane projektowanie systemów 10 sprzętowo-programowych 7 2 2 11 Programowanie sieciowe 6 1 2 1 12 Programowanie systemów mikroinformatycznych 6 2 2 13 Aplikacje mobilne 3 2 Razem liczba godzin / punktów ECTS 35 0 0 0 0 6 0 8 2 2 0 4 0 0h / 0p 16h / 26p 6h / 9p w - wykład c - ćwiczenia l - laboratorium p - projekt egzamin Moduł specjalistyczny II Inżynieria Systemów Informatycznych 8 Sieci neuronowe i nero-rozmyte 7 2 2

9 Projektowanie gier i mediów 6 1 2 1 10 Systemy informatyczne w zarządzaniu firmą 6 2 2 11 Sieci społecznościowe i systemy wieloagentowe 7 2 1 1 12 Równoległe i funkcyjne techniki programowania Projektowanie aplikacji na platformie Android 5 1 1 1 Systemy wideokonferencyjne i telefonii 13 internetowej 4 1 2 Systemy informacji przestrzennej Razem liczba godzin / punktów ECTS 35 0 0 0 0 7 0 7 2 2 0 3 1 0h / 0p 16h / 26p 6h / 9p w - wykład c - ćwiczenia l - laboratorium p - projekt egzamin Moduł specjalistyczny III Przemysłowe Systemy Informatyczne 8 Hurtownie danych 7 2 2 9 Komputerowe wspomaganie projektowania 6 1 2 1 10 Cyfrowe przetwarzanie sygnałów 7 2 2 11 Systemy wizualizacji 6 1 2 1 12 Systemy ekspertowe 6 2 2 Oprogramowanie systemów pomiarowosterujących 13 3 2 Razem liczba godzin / punktów ECTS 35 0 0 0 0 6 0 8 2 2 0 4 0 0h / 0p 16h / 26p 6h / 9p w - wykład c - ćwiczenia l - laboratorium p - projekt egzamin Moduł specjalistyczny IV Zintegrowane Systemy Informatyczne 8 Hurtownie danych 7 2 2 9 Problemy cyfryzacji 6 1 2 1 10 Techniki sztucznej inteligencji 7 2 2 11 Programowanie sieciowe 6 1 2 12 Zaawansowane metody grafiki komputerowej 5 1 2 1 13 Systemy wizualizacji procesów 4 1 2 Razem liczba godzin / punktów ECTS 35 0 0 0 0 6 0 8 1 2 0 4 1 0h / 0p 15h / 26p 7h / 9p w - wykład c - ćwiczenia l - laboratorium p - projekt egzamin Odpowiedzialni za przedmiot: Seminarium specjalistyczne 11.3-WE-I-SS-D12_S2S prof. dr hab. inż. Marian Adamski, dr hab. inż. Grzegorz Benysek, prof. UZ, prof. dr hab. inż. Józef Korbicz, dr hab. inż. Ryszard Rybski, prof. UZ Pracownicy WEIiT

projekt 30 2 3 zal. na ocenę 5 stacjonarne projekt 18 2 3 zal. na ocenę 5 niestacjonarne Realizacja pracy dyplomowej magisterskiej pod kierunkiem promotora. Przygotowanie pracy dyplomowej pod kierunkiem promotora. Wykazanie znajomości przedmiotu, opanowanie literatury naukowej w zakresie opracowywanego tematu. Umiejętność korzystania ze źródeł oraz powiązania problematyki teoretycznej z zagadnieniami praktyki i stosowania naukowych metod pracy. projekt: praca z dokumentem źródłowym, dyskusja, konsultacje Zna podstawowe metody, techniki i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu złożonych zadań inżynierskich związanych ze studiowaną dyscypliną. Zna i rozumie zasady prawa autorskiego. Student wykazuje umiejętność napisania pracy badawczej w języku m oraz krótkiego doniesienia naukowego w języku obcym na podstawie własnych badań. K2I_U04, K2I_U14, K2I_U16, K2I_K01 K2I_W16, K2I_K02 K2I_W16, K2I_U01, K2I_K02, K2I_K05 T2A_U05, T2A_U12, T2A_U14, T2A_U15, T2A_U16, T2A_U17, T2A_U19, T2A_U18, T2A_K01 T2A_W08, T2A_W10, T2A_K02, T2A_K05 T2A_W08, T2A_W10, T2A_U01, T2A_U02, T2A_U07, T2A_K02, T2A_K05, T2A_K06 Projekt - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny opracowania związanego z tematem realizowanej pracy dyplomowej. - projekt: projekt, sprawozdanie, prezentacja ustna Składowe oceny końcowej = projekt: 100% Studia stacjonarne (150 godz.) Godziny kontaktowe = 30 godz. Zapoznanie się ze wskazaną literaturą = 10 godz. Przygotowanie raportu/sprawozdania = 95 godz. Konsultacje: 15 Studia niestacjonarne (150 godz.) Godziny kontaktowe = 18 godz. Przygotowanie się do zajęć = 12 godz. Zapoznanie się ze wskazaną literaturą = 10 godz. Przygotowanie raportu/sprawozdania = 95 godz. Konsultacje: 15 1. Literatura przedmiotu wynika z tematyki realizowanej pracy dyplomowej. Odpowiedzialni za przedmiot: Metody numeryczne 11.9-WE-I-MN-PK1_S2S prof. dr hab. inż. Krzysztof Gałkowski, prof. dr hab. Roman Gielerak prof. dr hab. inż. Krzysztof Gałkowski, prof. dr hab. Roman Gielerak wykład 30 2 1 egzamin 7 stacjonarne laboratorium 30 2 1 zal. na ocenę wykład 18 2 1 egzamin 7 niestacjonarne laboratorium 18 2 1 zal. na ocenę Cele: - zapoznanie studentów z podstawowymi algorytmami numerycznymi do rozwiązywanie równań nieliniowych, równań różniczkowych zagadnień obliczeniowych Algebry liniowej, metod dopasowywania krzywych takich jak metody interpolacji i metody aproksymacji.

- nauczenie studentów technik implementowania poznanych algorytmów do wybranych środowisk programistycznych oraz testowania otrzymanych programów - nauczenie studentów pracy w zaawansowanym środowisko przetwarzania numerycznego Matlab a w szczególności; nauczenie podstaw programowania Podstawy matematyczne. Podstawowe pojęcia i twierdzenia analizy matematycznej wykorzystywane w metodach numerycznych, szereg Taylora. Błędy i reprezentacja liczb. Podstawowe definicje i typy błędów, złe uwarunkowanie numeryczne, stabilność numeryczna, sposoby unikania błędów, systemy dziesiętny, binarny, heksadecymalny, zapis stało- i zmienno-przecinkowy, związki z błędami. Wyznaczanie pierwiastków równań nieliniowych. Metody: podziału, Newtona, siecznych; zastosowanie twierdzenia o punkcie stałym; analiza i szacowanie błędów; ekstrapolacja; przypadki złego uwarunkowania, stabilność numeryczna rozwiązań. Interpolacja. Charakterystyka interpolacji i jej zastosowań; wzór Lagrange a; ilorazy różnicowe, własności i wzór Newtona; analiza błędów; interpolacja funkcjami sklejanymi; interpolacja Hermite a. Aproksymacja. Metoda najmniejszych kwadratów; błąd minimaksowy, zastosowanie wielomianów ortogonalnych. Całkowanie numeryczne. Kwadratury Newtona-Coatesa - metoda trapezów, metoda Simpsona; kwadratury Gaussa, analiza i szacowanie błędów, ekstrapolacja Richardsona. Rozwiązywanie układów równań liniowych. Metoda eliminacji Gaussa; wybór elementu głównego; faktoryzacja LU i metoda Doolittla; analiza, szacowanie i korekcja błędów; stabilność numeryczna rozwiązań, liczba warunkowa; metody iteracyjne, iteracje Jacobiego, iteracje Gaussa-Seidela. Rozwiązywanie równań różniczkowych normalnych. Metody: Eulera, Rungego-Kutta, korektor-predyktor. wykład: konsultacje, kształcenie na odległość, ćwiczenia laboratoryjne, wykład konwencjonalny laboratorium: symulacja, konsultacje, praca w grupach, kształcenie na odległość, ćwiczenia laboratoryjne W zależności od pojawiających się zadań obliczeniowych student jest w stanie dopasować najwydajniejsze algorytmy do wykonania tych obliczeń. Na podstawie poznanych na wykładzie algorytmów numerycznych służących do rozwiązywania rożnych zadań obliczeniowych jest w stanie napisać odpowiednie programy komputerowe Student zna podstawowe algorytmy numeryczne do rozwiązywania szeregu zadań natury obliczeniowej jak wyszczególniono w spektrum wykładów. Na podstawie poznanych na wykładzie algorytmów numerycznych służących do rozwiązywania rożnych zadań obliczeniowych i w oparciu o umiejętność modelowania matematyczno-fizycznego student jest w stanie przeprowadzić symulacje komputerowe prostych urząd Potrafi programować w języku środowiska Matlab, a także używać zasobów tego środowiska do modelowania matematyczno-fizycznego szeregu prostych procesów i urządzeń rożnej natury Student, który zaliczył przedmiot zna podstawy komputerowej arytmetyki zmiennoprzecinkowej i zna jej słabości i zagrożenia związane z jej stosowaniem. K2I_W01, K2I_W02, K2I_W13, K2I_U07 K2I_W02, K2I_W13, K2I_U06, K2I_U07 K2I_W01, K2I_W02, K2I_W13, K2I_U07 K2I_W02, K2I_W13, K2I_U07 K2I_W02, K2I_U06, K2I_U07 K2I_W13, K2I_U07 T2A_W01, T2A_W02, T2A_W03, T2A_W07, T2A_W06, T2A_U08, T2A_U09, T2A_U15, T2A_U18 T2A_W02, T2A_W03, T2A_W07, T2A_W06, T2A_U07, T2A_U08, T2A_U10, T2A_U19, T2A_U09, T2A_U15, T2A_U18 T2A_W01, T2A_W02, T2A_W03, T2A_W07, T2A_W06, T2A_U08, T2A_U09, T2A_U15, T2A_U18 T2A_W02, T2A_W03, T2A_W07, T2A_W06, T2A_U08, T2A_U09, T2A_U15, T2A_U18 T2A_W02, T2A_W03, T2A_W07, T2A_U07, T2A_U08, T2A_U10, T2A_U19, T2A_U09, T2A_U15, T2A_U18 T2A_W06, T2A_U08, T2A_U09, T2A_U15, T2A_U18 Wykład - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z egzaminu przeprowadzonego w formie zaproponowanej przez prowadzącego Laboratorium - zaliczenie wszystkich ćwiczeń i sprawdzianów dopuszczających do wykonywania ćwiczeń - wykład: kolokwium, egzamin w formie ustnej, egzamin w formie pisemnej - laboratorium: sprawdzian, kolokwium Składowe oceny końcowej = wykład: 50% + laboratorium: 50% Studia stacjonarne (210 godz.) Godziny kontaktowe = 60 godz. Przygotowanie się do zajęć = 25 godz. Zapoznanie się ze wskazaną literaturą = 25 godz. Przygotowanie raportu/sprawozdania = 25 godz. Wykonanie zadań zleconych przez prowadzącego = 25 godz. Zajęcia realizowane na odległość = 25 godz. Przygotowanie się do egzaminu = 25 godz.

Studia niestacjonarne (210 godz.) Godziny kontaktowe = 36 godz. Przygotowanie się do zajęć = 29 godz. Zapoznanie się ze wskazaną literaturą = 29 godz. Przygotowanie raportu/sprawozdania = 29 godz. Wykonanie zadań zleconych przez prowadzącego = 29 godz. Zajęcia realizowane na odległość = 29 godz. Przygotowanie się do egzaminu = 29 godz. 1. Baron B.: Metody numeryczne, Helion, Gliwice, 1995. 2. Fortuna Z., Macukov B., Wąsowski J.: Metody numeryczne, WNT, Warszawa, 1982. 3. Klamka J. i inni: Metody numeryczne, Oficyna Wydawnicza Politechniki Śląskiej, Gliwice, 1998. 4. Bjoerck A., Dahlquist G.: Metody numeryczne, PWN, Warszawa, 1987. Odpowiedzialni za przedmiot: Grafy i sieci w informatyce 11.9-WE-I-GSI-PK2_S2S prof. dr hab. inż. Marian Adamski, dr hab. inż. Andrei Karatkevich dr hab. inż. Andrei Karatkevich, Pracownicy WEIiT IIiE wykład 30 2 1 egzamin 6 stacjonarne laboratorium 30 2 1 zal. na ocenę wykład 18 2 1 egzamin 6 niestacjonarne laboratorium 18 2 1 zal. na ocenę - zapoznanie studentów z podstawami teorii grafów i najważniejszymi (w zastosowaniach informatycznych) algorytmami grafowymi - ukształtowanie podstawowych umiejętności w zakresie modelowania grafowego systemów informatycznych oraz zastosowania algorytmów grafowych do problemów informatycznych - zapoznanie studentów z sieciami Petriego jako modelem procesów współbieżnych oraz ich zastosowaniem w projektowaniu systemów sterowania logicznego Wymagania wstępne Podstawy programowania Nieformalne wprowadzenie do teorii grafów i sieci: Podstawowe pojęcia. Grafy skierowane i niekierowane. Intuicyjne przykłady. Elementy teorii grafów skierowanych i niekierowanych: drogi, ścieżki, cykle, drzewa, przekroje. Operacje na grafach. Klasyfikacje grafów: grafy planarne, dwudzielne, pełne, drzewa. Macierzowe reprezentacje grafów. Komputerowe reprezentacje grafów. Wybrane własności grafów i metody ich badania. Najważniejsze algorytmy grafowe: BFS, DFS, metody konstruowania minimalnego drzewa rozpinającego, obliczania najkrótszych ścieżek w grafach, kolorowania grafów. Grafy Eulera i Hamiltona. Złożoność obliczeniowa algorytmów grafowych. Przykłady zastosowań metod teorii grafów w algorytmach optymalizacji dyskretnej. Binarne diagramy decyzyjne: klasyczny graf BDD, uporządkowany diagram OBDD, zredukowany binarny diagram ROBDD. Graf BDD jako efektywna struktura danych. Przykłady zastosowań wybranych algorytmów teorii grafów w informatyce: wykorzystanie teorii grafów w inżynierii oprogramowania, wykorzystanie teorii grafów w inżynierii komputerowej. Elementy teorii sieci Petriego: podstawy formalne definicje, reprezentacje, własności, klasyfikacje. Własności dynamiczne dyskretnych obiektów zdarzeniowych i ich modelowe odpowiedniki konflikt, blokady, żywotność, aktywność, zachowawczość. Analiza grafów znaków osiągalnych, P i T niezmienniki. Interpretowane sieci Petriego: Sieć Petriego jako model współbieżnego sterownika logicznego. Makrosieć. Reprezentacja i analiza przestrzeni stanów lokalnych z wykorzystaniem teorii grafów. Modelowanie wybranych klas procesów dyskretnych. wykład: wykład konwersatoryjny, wykład konwencjonalny laboratorium: ćwiczenia laboratoryjne Potrafi pracować indywidualnie i w zespole K2I_W01 T2A_W01, T2A_W02 Potrafi zaimplementować algorytmy grafowe w jednym z uniwersalnych języków programowania K2I_W04 T2A_W04, T2A_W07 Umie opisać relacje w systemie lub strukturze przy pomocy modeli grafowych, T2A_U09, T2A_U17, a dynamiczny proces współbieżny, np. sterowania logicznego - przy pomocy K2I_U08 T2A_U19 sieci Petriego

Potrafi prowadzać w razie potrzeby problemy informatyczne do zagadnień grafowych i stosować algorytmy grafowe do ich rozwiązywania Zna podstawowe pojęcia teorii grafów oraz najważniejsze algorytmy grafowe K2I_U08 K2I_W04, K2I_U08 Wykład - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z egzaminu pisemnego i ustnego. Laboratorium - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich zadań laboratoryjnych. - wykład: egzamin w formie ustnej, egzamin w formie pisemnej - laboratorium: sprawozdanie Składowe oceny końcowej = wykład: 60% + laboratorium: 40% Studia stacjonarne (180 godz.) Godziny kontaktowe = 60 godz. Przygotowanie się do zajęć = 30 godz. Zapoznanie się ze wskazaną literaturą = 15 godz. Przygotowanie raportu/sprawozdania = 15 godz. Wykonanie zadań zleconych przez prowadzącego = 30 godz. Przygotowanie się do egzaminu = 30 godz. Studia niestacjonarne (180 godz.) Godziny kontaktowe = 36 godz. Przygotowanie się do zajęć = 36 godz. Zapoznanie się ze wskazaną literaturą = 18 godz. Przygotowanie raportu/sprawozdania = 18 godz. Wykonanie zadań zleconych przez prowadzącego = 36 godz. Przygotowanie się do egzaminu = 36 godz. T2A_U09, T2A_U17, T2A_U19 T2A_W04, T2A_W07, T2A_U09, T2A_U17, T2A_U19 1. Narsinh Deo: Teoria grafów i jej zastosowanie w technice i informatyce, PWN, Warszawa, 1980. 2. Thomas H. Cormen, Charles E. Leiserson, Ronald L. Rivest, Clifford Stein: Wprowadzenie do algorytmów, PWN, Warszawa, 2012 (albo wcześniejsze wydania) 3. Reinhard Diestel: Graph theory. Electronic edition, Springer Verlag New York, 2000 4. Marek Libura, Jarosław Sikorski: Wykłady z matematyki dyskretnej. Cz. II: Teoria grafów. WSISZ, Warszawa, 2002 5. Marcin Szpyrka: Sieci Petriego w modeloowaniu i analizie systemów współbieżnych, WNT Warszawa, 2008 6. Robin Wilson: Wprowadzenie do teorii grafów. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2007 Odpowiedzialni za przedmiot: Inżynieria bezpieczeństwa 11.9-WE-I-IB-PK3_S2S dr hab. inż. Eugeniusz Kuriata, prof. UZ, dr inż. Bartłomiej Sulikowski dr inż. Bartłomiej Sulikowski, Pracownicy WEIiT ISSI wykład 30 2 1 zal. na ocenę 5 stacjonarne laboratorium 30 2 1 zal. na ocenę wykład 18 2 1 zal. na ocenę 5 niestacjonarne laboratorium 18 2 1 zal. na ocenę - zapoznanie studenta z aktami prawnymi regulującymi zasady ochrony informacji niejawnej w Polsce oraz regulacjami z nich wynikającymi (ochrona fizyczna, kryptograficzna i elektromagnetyczna danych) - zapoznanie studenta z algorytmami i protokołami kryptograficznymi - ukształtowanie umiejętności w zakresie stosowania algorytmów kryptograficznych - zapoznanie studenta i ukształtowanie umiejętności odnośnie definiowania i stosowania polityki bezpieczeństwa w przedsiębiorstwie Bezpieczeństwo informacji. Wprowadzenie. Definicje. Infrastruktura. Modele bezpieczeństwa. Stan prawny. Ustawa o ochronie informacji niejawnej. Kancelarie tajne. Klauzule tajności. Dostęp do systemu. Kontrola dostępu do systemu. Zarządzanie dostępem użytkowników. Zakres odpowiedzialności użytkowników. Bezpieczeństwo systemów i sieci teleinformatycznych. Typy ataków. Firewalle. Metody ochrony fizycznej. Polityka bezpieczeństwa. Rola i zadania Administratora Bezpieczeństwa Informacji.

Kryptografia. Metody symetryczne i asymetryczne. Standardy szyfrowania DES, AES. Kryptografia klucza publicznego. Algorytm RSA. Jednokierunkowe funkcje skrótu w kryptografii. Podpis elektroniczny. Serwery PKI. wykład: dyskusja, wykład konwencjonalny laboratorium: ćwiczenia laboratoryjne rozumie problemy związane ze szpiegostwa przemysłowego i potrafi określić zasady ochrony przed nim zna zasady ochrony fizycznej i elektromagnetycznej informacji niejawnej potrafi dobrać parametry kryptosystemu (zastosować odpowiednie algorytmy kryptograficzne lub jednokierunkowe funkcje skrótu) realizującego założone funkcje w odniesieniu do ochrony danych zna strukturę Pionu Ochrony w jednostce organizacyjnej (przedsiębiorstwie), rozumie zadania pracowników Pionu Ochrony w stosunku do danych oraz innych pracowników tej jednostki zna cechy charakterystyczne algorytmów i protokołów kryptograficznych oraz jednokierunkowych funkcji skrótu posiada wiedzę o stanie prawnym dotyczącym ochrony informacji niejawnej w Polsce K2I_W14, K2I_U09, K2I_U15 K2I_W15 K2I_W01, K2I_U09 K2I_W14, K2I_U15, K2I_K03, K2I_K04 K2I_W01, K2I_U09, K2I_K02 K2I_W15, K2I_K01 T2A_W08, T2A_W09, T2A_W10, T2A_U08, T2A_U09, T2A_U12, T2A_U13, T2A_U15 T2A_W08, T2A_W10 T2A_W01, T2A_W02, T2A_U08, T2A_U09, T2A_U12 T2A_W08, T2A_W09, T2A_W10, T2A_U13, T2A_U15, T2A_K03, T2A_K04 T2A_W01, T2A_W02, T2A_U08, T2A_U09, T2A_U12, T2A_K02, T2A_K05 T2A_W08, T2A_W10, T2A_K01 Wykład - warunkiem zaliczenia jest pozytywna ocena ze sprawdzianu wiadomości przeprowadzonego w formie pisemnej Laboratorium - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, przewidzianych do realizacji w ramach programu laboratorium. - wykład: sprawdzian, kolokwium - laboratorium: sprawozdanie, sprawdzian Składowe oceny końcowej = wykład: 65% + laboratorium: 35% Studia stacjonarne (150 godz.) Godziny kontaktowe = 60 godz. Przygotowanie się do zajęć = 30 godz. Zapoznanie się ze wskazaną literaturą = 30 godz. Przygotowanie raportu/sprawozdania = 10 godz. Wykonanie zadań zleconych przez prowadzącego = 20 godz. Studia niestacjonarne (150 godz.) Godziny kontaktowe = 36 godz. Przygotowanie się do zajęć = 30 godz. Zapoznanie się ze wskazaną literaturą = 40 godz. Przygotowanie raportu/sprawozdania = 14 godz. Wykonanie zadań zleconych przez prowadzącego = 30 godz. 1. Kutyłowski M., Strothmann W. B.: Kryptografia. Teoria i praktyka zabezpieczania systemów komputerowych, Oficyna Wydawnicza Read ME, Warszawa, 1998. 2. Mochnacki W.: Kody korekcyjne i kryptografia, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1997. Literatura uzupełniająca 1. Schneier B.: Kryptografia dla praktyków - protokoły, algorytmy i programy źródłowe w języku C, Wydawnictwa Naukowo- Techniczne, Warszawa, 1995. 2. Polok M.: Ochrona tajemnicy państwowej i tajemnicy służbowej w m systemie prawnym, LexisNexis, Warszawa, 2006. 3. Menezes A. J., van Oorschot P. C.: Handbook of Applied Cryptography, CRC Press, 1996. 4. Denning D. E. R.: Cryptography and Data Security, Addison-Wesley, New York, 1982. Badania operacyjne 11.9-WE-I-BO-PK4_S2S

Odpowiedzialni za przedmiot: dr inż. Maciej Patan, dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. UZ dr inż. Maciej Patan, dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. UZ wykład 30 2 1 egzamin 6 stacjonarne laboratorium 30 2 1 zal. na ocenę wykład 18 2 1 egzamin 6 niestacjonarne laboratorium 18 2 1 zal. na ocenę - ukształtowanie podstawowych umiejętności w zakresie formułowania zadań optymalizacji, - zapoznanie studentów z podstawowymi procedurami optymalizacji ilościowej, - ukształtowanie krytycznego spojrzenia na wiarygodność i efektywność numerycznego procesu poszukiwania najlepszego rozwiązania - ukształtowanie umiejętności korzystania z metod i technik optymalizacyjnych w praktyce badań inżynierskich Zadania programowania liniowego (ZPL). Postać standardowa ZPL. Metoda rozwiązań bazowych i algorytm sympleks. Optymalny wybór asortymentu produkcji. Problem mieszanek. Wybór procesu technologicznego. Programowanie ilorazowe. Problemy transportowe i przydziału. Gry dwuosobowe o sumie zerowej i z naturą. Programowanie sieciowe. Modele sieciowe o zdeterminowanej strukturze logicznej. Metody CPM i PERT. Analiza czasowokosztowa. CPM-COST. PERT-COST. Zadania programowania nieliniowego (ZPN) - warunki optymalności. Zbiory i funkcje wypukłe. Warunki konieczne i wystarczające istnienia ekstremum funkcji przy braku ograniczeń. Metoda mnożników Lagrange a. Ekstrema funkcji przy występowaniu ograniczeń równościowych i nierównościowych. Warunki Kuhna-Tuckera. Regularność ograniczeń. Warunki istnienia punktu siodłowego. Metoda najmniejszych kwadratów. Programowanie kwadratowe. Obliczeniowe metody rozwiązywania ZPN. Metody poszukiwania minimum w kierunku: metody Fibonacciego, złotego podziału, Kiefera, Powella i Davidona. Metody poszukiwań prostych: metody Hooke a-jeevesa i Neldera-Meada. Ciągły i dyskretny algorytm gradientu. Metoda Newtona. Metody Gaussa-Newtona i Levenberga-Marquardta. Podstawowe metody kierunków poprawy: metody Gaussa-Seidela, najszybszego spadku, gradientów sprzężonych Fletchera-Reevesa, zmiennej metryki Davidona-Fletchera-Powella. Poszukiwanie minimum przy warunkach ograniczających: metody funkcji kary wewnętrznej, zewnętrznej i mieszanej, metoda rzutowania gradientu, metoda sekwencyjnego programowania kwadratowego, metody kierunków dopuszczalnych. Elementy programowania dynamicznego. Zagadnienia praktyczne. Upraszczanie i eliminacja ograniczeń. Eliminacja nieciągłości. Skalowanie zadania. Numeryczne przybliżanie gradientu. Wykorzystanie procedur bibliotecznych. Przegląd wybranych bibliotek procedur optymalizacyjnych. Omówienie metod zaimplementowanych w popularnych systemach przetwarzania numerycznego i symbolicznego. wykład: wykład konwencjonalny laboratorium: ćwiczenia laboratoryjne Potrafi kreatywnie posługiwać się dedykowanym oprogramowaniem i dostępnymi bibliotekami numerycznymi w implementowaniu zadań optymalizacji Potrafi dokonać analizy czasowo-kosztowej przedsięwzięć logistycznych Potrafi definiować modele matematyczne i symulacyjne zadań optymalizacyjnych Zna warunki optymalności dla zadań programowania nieliniowego i numeryczne podstawy ich rozwiązywania Zna podstawowe typy zadań programowania liniowego i algorytmy ich rozwiązywania Ma świadomość znaczenia optymalizacji w praktyce inżynierskiej Rozumie istotę zadania optymalizacyjnego oraz jego teoretyczne i praktyczne aspekty K2I_K05 K2I_U11, K2I_K05 K2I_W06, K2I_U10 K2I_W01, K2I_W06 K2I_W01, K2I_W06 K2I_W01, K2I_K01 K2I_W06, K2I_K05 T2A_K06 T2A_U09, T2A_U10, T2A_U14, T2A_U15, T2A_U18, T2A_K06 T2A_W04, T2A_W05, T2A_W07, T2A_U09, T2A_U10, T2A_U15, T2A_U18 T2A_W01, T2A_W02, T2A_W04, T2A_W05, T2A_W07 T2A_W01, T2A_W02, T2A_W04, T2A_W05, T2A_W07 T2A_W01, T2A_W02, T2A_K01 T2A_W04, T2A_W05, T2A_W07, T2A_K06 Wykład - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z egzaminu przeprowadzonego w formie zaproponowanej przez prowadzącego; Laboratorium - zaliczenie wszystkich ćwiczeń i sprawdzianów dopuszczających do wykonywania ćwiczeń - wykład: egzamin w formie pisemnej - laboratorium: sprawozdanie, sprawdzian Składowe oceny końcowej = wykład: 50% + laboratorium: 50% Studia stacjonarne (180 godz.)

Godziny kontaktowe = 60 godz. Przygotowanie się do zajęć = 20 godz. Zapoznanie się ze wskazaną literaturą = 20 godz. Przygotowanie raportu/sprawozdania = 30 godz. Wykonanie zadań zleconych przez prowadzącego = 30 godz. Przygotowanie się do egzaminu = 20 godz. Studia niestacjonarne (180 godz.) Godziny kontaktowe = 36 godz. Przygotowanie się do zajęć = 24 godz. Zapoznanie się ze wskazaną literaturą = 24 godz. Przygotowanie raportu/sprawozdania = 36 godz. Wykonanie zadań zleconych przez prowadzącego = 36 godz. Przygotowanie się do egzaminu = 24 godz. 1. Kukuła K.(red.): Badania operacyjne w przykładach i zadaniach, PWN, Warszawa, 2002. 2. Ignasiak E.(red.): Badania operacyjne, PWN, Warszawa, 2001. 3. Siudak M.: Badania operacyjne, Politechnika Warszawska, Warszawa, 1989. Literatura uzupełniająca 1. Mitchell G.H. (red.): Badania operacyjne: metody i przykłady, WNT, Warszawa, 1977. 2. Greń J.: Gry statystyczne i ich zastosowania, PWE, Warszawa, 1972. 3. Trzaskalik T. (red.): Badania operacyjne z komputerem, Absolwent, Łódź, 1998. Odpowiedzialni za przedmiot: Techniki modelowania programów 11.9-WE-I-TMP-PK5_S2S dr inż. Tomasz Gratkowski, dr inż. Michał Doligalski dr inż. Tomasz Gratkowski, dr inż. Michał Doligalski, Pracownicy WEIiT IIE wykład 30 2 1 zal. na ocenę 6 stacjonarne laboratorium 30 2 1 zal. na ocenę wykład 18 2 1 zal. na ocenę 6 niestacjonarne laboratorium 18 2 1 zal. na ocenę Cel: - zapoznanie studentów z podstawami inżynierii oprogramowania oraz sposobami modelowania programów - ukształtowanie wśród studentów zrozumienia zasad programowania obiektowego - zapoznanie studentów z zasadami projektowania kompilatorów Elementy inżynierii oprogramowania. Tworzenie oprogramowania. Kryzys oprogramowania i sposoby przeciwdziałania. Modelowanie pojęciowe. Rola modelowania w projektowaniu oprogramowania. Rys historyczny współczesnych technik modelowania. Obiektowe metody projektowania i notacja UML. Metodyki strukturalne i obiektowe. Modelowanie procesów biznesowych w notacji BPMN. Tworzenie modelu oprogramowania na podstawie modelu BPMN. Analiza i modelowanie wymagań. Analiza i modelowanie dziedziny. Projekt architektury rozwiązania. Cykl życia oprogramowania. Projektowanie systemowe i analiza systemowa. Podstawowe pojęcia obiektowości i powiązania między obiektami. Modelowanie powiązań obiektów. Komunikaty i wywołania procedur. Klasy, dziedziczenie, generalizacja/ specjalizacja, polimorfizm, interfejsy. Zunifikowany Język Modelowania UML. Geneza powstania. Definicja i cele powstania UML. Zakres UML. Diagramy języka UML. Charakterystyka diagramów. Rozszerzenia języka UML: stereotypy, etykiety, OCL. Transformacja modeli (QVT, XSLT). Przypomnienie podstawowych cech obiektowych języków programowania (C++, Java, C#). wykład: wykład konwersatoryjny, wykład konwencjonalny laboratorium: ćwiczenia laboratoryjne Zna podstawy języka UML, najważniejsze rodzaje diagramów UML, ich zastosowanie, sposoby powiązania obiektów Rozumie potrzebę modelowania oprogramowania w celu ułatwienia jego projektowania oraz zwiększenia jego wiarygodności Zna języki i techniki modelowania programów oraz procesów biznesowych K2I_W07 K2I_U12, K2I_K01, K2I_K04 K2I_W07, K2I_U12 T2A_W04, T2A_W07 T2A_U09, T2A_U10, T2A_U15, T2A_U18, T2A_U19, T2A_K01, T2A_K04 T2A_W04, T2A_W07, T2A_U09, T2A_U10, T2A_U15, T2A_U18, T2A_U19

Potrafi modelować oprogramowanie, używając odpowiednich języków modelowania Zna podstawy programowania obiektowego i potrafi projektować programy, używając obiektowego paradygmatu K2I_U12, K2I_U14, K2I_K03, K2I_K04 K2I_W07, K2I_U12 T2A_U09, T2A_U10, T2A_U15, T2A_U18, T2A_U19, T2A_U12, T2A_U14, T2A_U16, T2A_U17, T2A_K03, T2A_K04 T2A_W04, T2A_W07, T2A_U09, T2A_U10, T2A_U15, T2A_U18, T2A_U19 Wykład warunkiem zaliczenia jest pozytywnych ocen z kolokwiów pisemnych przeprowadzonych co najmniej raz w semestrze. Laboratorium - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, przewidzianych do realizacji w ramach programu laboratorium. - wykład: kolokwium - laboratorium: sprawozdanie, sprawdzian Składowe oceny końcowej = wykład: 55% + laboratorium: 45% Studia stacjonarne (180 godz.) Godziny kontaktowe = 60 godz. Przygotowanie się do zajęć = 45 godz. Zapoznanie się ze wskazaną literaturą = 15 godz. Przygotowanie raportu/sprawozdania = 30 godz. Wykonanie zadań zleconych przez prowadzącego = 30 godz. Studia niestacjonarne (180 godz.) Godziny kontaktowe = 36 godz. Przygotowanie się do zajęć = 54 godz. Zapoznanie się ze wskazaną literaturą = 18 godz. Przygotowanie raportu/sprawozdania = 36 godz. Wykonanie zadań zleconych przez prowadzącego = 36 godz. 1. Stanisław Wrycza: Język UML 2.0 w modelowaniu systemów informatycznych, Helion 2006 2. Brookes F. P.,: Mityczny osobomiesiąc. Eseje o inżynierii oprogramowania WNT, Warszawa, 2000. 3. Grady B., Rumbaugh J., Jacobson I.: UML przewodnik użytkownika, Wydawnictwa Naukowo Techniczne, Warszawa, 2002. 4. Graessle P., Baumann H., Baumann P.:, UML 2.0 w akcji. Przewodnik oparty na projektach, Helion 2006 (e-book 2011). 5. Marek Piotrowski, Notacja modelowania procesów biznesowych podstawy, BTC, Legionowo 2007 6. Szymon Drejewicz, Zrozumieć BPMN. Modelowanie procesów biznesowych, Helion2012 Odpowiedzialni za przedmiot: Seminarium dyplomowe I 11.3-WE-I-SD1-D13_S2S prof. dr hab. inż. Marian Adamski, prof. dr hab. inż. Józef Korbicz, dr hab. inż. Ryszard Rybski, prof. UZ Pracownicy WEIiT projekt 30 2 2 zal. na ocenę 4 stacjonarne projekt 18 2 2 zal. na ocenę 4 niestacjonarne Ćwiczenie umiejętności prezentowania i dyskutowania wyników pracy dyplomowej magisterskiej. W ramach Seminarium dyplomowego I studenci na forum grupy seminaryjnej przedstawiają, w formie prezentacji komputerowej częściowe efekty realizowanej pracy dyplomowej. Każda prezentacja kończy się dyskusją, w której czynny udział bierze grupa seminaryjna. Dopuszcza się opracowanie i przedstawianie prezentacji w języku angielskim. projekt: praca z dokumentem źródłowym, dyskusja, symulacja Potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie. K2I_W16, K2I_U02, K2I_U03, K2I_U04, K2I_K06 T2A_W08, T2A_W10, T2A_U02, T2A_U07, T2A_U12, T2A_U03, T2A_U04, T2A_U06, T2A_U05, T2A_K07

Student potrafi pozyskać informacje z literatury, baz danych oraz innych źródeł także w języku angielskim. K2I_U03, K2I_U04 Projekt - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny zrealizowanej części pracy dyplomowej. - projekt: sprawozdanie, prezentacja ustna Składowe oceny końcowej = projekt: 100% Studia stacjonarne (120 godz.) Godziny kontaktowe = 30 godz. Zapoznanie się ze wskazaną literaturą = 15 godz. Przygotowanie raportu/sprawozdania = 45 godz. Wykonanie zadań zleconych przez prowadzącego = 15 godz. Konsultacje: 15 Studia niestacjonarne (120 godz.) Godziny kontaktowe = 18 godz. Przygotowanie się do zajęć = 12 godz. Zapoznanie się ze wskazaną literaturą = 15 godz. Przygotowanie raportu/sprawozdania = 45 godz. Wykonanie zadań zleconych przez prowadzącego = 15 godz. Konsultacje: 15 1. Literatura przedmiotu wynika z tematyki realizowanej pracy dyplomowej. T2A_U03, T2A_U04, T2A_U06, T2A_U05 Odpowiedzialni za przedmiot: Seminarium dyplomowe II 11.9-WE-I-SD2-D14_S2S prof. dr hab. inż. Marian Adamski, prof. dr hab. inż. Józef Korbicz, dr hab. inż. Ryszard Rybski, prof. UZ Pracownicy WEIiT projekt 60 4 3 zal. na ocenę 12 stacjonarne projekt 36 4 3 zal. na ocenę 12 niestacjonarne Doskonalenie umiejętności prezentowania i dyskutowania wyników pracy dyplomowej magisterskiej. Wymagania wstępne Seminarium dyplomowe I W ramach Seminarium dyplomowego II studenci na forum grupy seminaryjnej przedstawiają, w formie prezentacji komputerowej końcowe efekty realizowanej pracy dyplomowej. Każda prezentacja kończy się dyskusją, w której czynny udział bierze grupa seminaryjna. Dopuszcza się opracowanie i przedstawianie prezentacji w języku angielskim. projekt: dyskusja Potrafi biegle porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym. Potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego celu. Posiada umiejętność wystąpień ustnych dotyczących zagadnień szczegółowych z dyscypliny Informatyka. K2I_W16, K2I_U02 K2I_U04 K2I_W16, K2I_U03, K2I_K06 Projekt - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej prezentacji wyników pracy dyplomowej. - projekt: sprawozdanie, prezentacja ustna T2A_W08, T2A_W10, T2A_U02, T2A_U07, T2A_U12 T2A_U05 T2A_W08, T2A_W10, T2A_U03, T2A_U04, T2A_U06, T2A_K07

Składowe oceny końcowej = projekt: 100% Studia stacjonarne (360 godz.) Godziny kontaktowe = 60 godz. Przygotowanie się do zajęć = 30 godz. Zapoznanie się ze wskazaną literaturą = 60 godz. Przygotowanie raportu/sprawozdania = 150 godz. Wykonanie zadań zleconych przez prowadzącego = 45 godz. Konsultacje: 15 Studia niestacjonarne (360 godz.) Godziny kontaktowe = 36 godz. Przygotowanie się do zajęć = 54 godz. Zapoznanie się ze wskazaną literaturą = 60 godz. Przygotowanie raportu/sprawozdania = 150 godz. Wykonanie zadań zleconych przez prowadzącego = 45 godz. Konsultacje: 15 1. Literatura przedmiotu wynika z tematyki realizowanej pracy dyplomowej. Specjalność: Przemysłowe Systemy Informatyczne Odpowiedzialny za przedmiot: Hurtownie danych 11.3-WE-I-HD-PSW_A6_PSI_S2S dr hab. inż. Wiesław Miczulski, prof. UZ dr hab. inż. Wiesław Miczulski, prof. UZ, dr inż. Robert Szulim wykład 30 2 2 egzamin 7 stacjonarne laboratorium 30 2 2 zal. na ocenę wykład 18 2 2 egzamin 7 niestacjonarne laboratorium 18 2 2 zal. na ocenę - zapoznanie studentów z architekturami hurtowni danych i modelami danych, - zapoznanie studentów z podstawowymi metodami eksploracji danych, - ukształtowanie podstawowych umiejętności w zakresie praktycznej budowy hurtowni danych. Wprowadzenie. Systemy wspomagania podejmowania decyzji. Przetwarzanie operacyjne a przetwarzanie analityczne. Hurtownie danych. Definicja hurtowni danych. Cechy hurtowni danych. Przykładowe zastosowania. Architektury hurtowni danych. Warstwowa struktura hurtowni: źródła danych, warstwa ekstrakcji, czyszczenia, transformacji i ładowania danych, serwer bazy danych, warstwa dostępu do danych, raportowania i analizy danych. Narzędzia do projektowania, budowy oraz zarządzania i administrowania hurtownią danych. Wielowymiarowe modele danych. Modele: MOLAP, ROLAP, HOLAP. Budowa przykładowej kostki danych. Eksploracja danych. Proces przygotowania danych. Wybrane metody eksploracji danych: klasyfikacja, grupowanie, regresja, odkrywanie asocjacji i sekwencji, szeregi czasowe. Formy reprezentacji wiedzy: reguły logiczne, drzewa decyzyjne, sieci neuronowe. Przykładowe zastosowania eksploracji danych. wykład: konsultacje, wykład konwencjonalny laboratorium: praca w grupach, ćwiczenia laboratoryjne Potrafi pracować indywidualnie i w zespole. K2I_K01 T2A_K01 Stosuje wybrane narzędzia informatyczne do eksploracji danych. K2I_U05, T2A_U07, T2A_U10, T2A_U12, K2I_U13 T2A_U16, T2A_U11 Tworzy przykładowe hurtownie danych. K2I_U05 T2A_U07, T2A_U10, T2A_U12, T2A_U16 Potrafi wskazać w cyklu życia hurtowni danych działania K2I_W08, prowadzące do poprawy jej jakości. K2I_W12 T2A_W04, T2A_W05 Potrafi scharakteryzować modele danych stosowane w hurtowniach danych. K2I_W08 T2A_W04 Opisuje strukturę hurtowni danych. K2I_W08, K2I_W12 T2A_W04, T2A_W05

Wykład - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z egzaminu Laboratorium - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, przewidzianych do realizacji w ramach programu laboratorium. - wykład: egzamin w formie pisemnej - laboratorium: sprawozdanie Składowe oceny końcowej = wykład: 50% + laboratorium: 50% Studia stacjonarne (210 godz.) Godziny kontaktowe = 60 godz. Przygotowanie się do zajęć = 30 godz. Zapoznanie się ze wskazaną literaturą = 30 godz. Przygotowanie raportu/sprawozdania = 35 godz. Wykonanie zadań zleconych przez prowadzącego = 25 godz. Przygotowanie się do egzaminu = 30 godz. Studia niestacjonarne (210 godz.) Godziny kontaktowe = 36 godz. Przygotowanie się do zajęć = 30 godz. Zapoznanie się ze wskazaną literaturą = 39 godz. Przygotowanie raportu/sprawozdania = 35 godz. Wykonanie zadań zleconych przez prowadzącego = 25 godz. Zajęcia realizowane na odległość = 5 godz. Przygotowanie się do egzaminu = 40 godz. 1. Hand D., Mannila H., Smyth P., Eksploracja danych, WNT, Warszawa, 2005. 2. Jarke M., Lenzerini M., Vassiliou Y., Vassiliadis P., Hurtownie danych. Podstawy organizacji i funkcjonowania, WSiP, Warszawa, 2003. 3. Larose D.T., Odkrywanie wiedzy z danych. Wprowadzenie do eksploracji danych, PWN, Warszawa, 2006. 4. Larose D.T., Metody i modele eksploracji danych, PWN, Warszawa, 2008. 5. Poe V., Klauer P., Brobst S., Tworzenie hurtowni danych, WNT, Warszawa 2000. Literatura uzupełniająca 1. Koronacki J., Ćwik J., Statystyczne systemy uczące się, WNT, Warszawa, 2005. 2. Mazerski J., Podstawy chemometrii, Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2000. 3. Rutkowski L., Metody i techniki sztucznej inteligencji, PWN, Warszawa, 2005. Odpowiedzialny za przedmiot: Komputerowe wspomaganie projektowania 11.9-WE-I-KWP-PSW_B7_PSI_S2S dr inż. Janusz Kaczmarek dr inż. Janusz Kaczmarek wykład 15 1 2 zal. na ocenę laboratorium 30 2 2 zal. na ocenę 6 stacjonarne projekt 15 1 2 zal. na ocenę wykład 9 1 2 zal. na ocenę laboratorium 18 2 2 zal. na ocenę 6 niestacjonarne projekt 9 1 2 zal. na ocenę Cel: -zapoznanie studentów z metodyką projektowania urządzeń elektronicznych za pomocą systemów EDA -ukształtowanie umiejętności w zakresie edycji schematów ideowych oraz wykonywania komputerowych symulacji układów elektronicznych -kształtowanie umiejętności w zakresie projektowania obwodów drukowanych Wprowadzenie do komputerowego wspomaganie projektowania urządzeń elektronicznych. Podstawowe pojęcia i definicje. System calowy i metryczny. Charakterystyka wybranych programów typu EDA. Metodyka projektowania urządzeń elektronicznych. Edycja schematów. Koncepcja logicznej sieci połączeń. Schematy hierarchiczne i wielostronicowe. Stosowanie magistral. Metody opisu sieci połączeń. Edycja obwodów drukowanych. Definiowanie kształtu i rozmiaru obwodu drukowanego. Techniki prowadzenia ścieżek doboru oraz rozmieszczania

elementów na płytkach drukowanych. Dobór szerokości ścieżek. Czynniki określające minimalne odległości pomiędzy składnikami płytki drukowanej. Automatyczne prowadzenie ścieżek za pomocą autoroutera Projektowanie płytek drukowanych z układami cyfrowymi uwzględniające problem kompatybilności elektromagnetycznej. Wprowadzenie do problemu kompatybilności elektromagnetycznej układów elektronicznych. Przełączanie układów cyfrowych. Tłumienie zakłóceń na liniach zasilających. Tłumienie zakłóceń na liniach sygnałowych. Prowadzenie ścieżek z sygnałami zegarowymi. Projektowanie z uwzględnieniem wymogów integralności sygnałowej SI (Signal Integrity). Badania symulacyjne właściwości funkcjonalnych układów elektronicznych - analizy stałoprądowe, częstotliwościowe, czasowe. Badania symulacyjne systemów mikroprocesorowych. Interpretacja wyników symulacji. Badania symulacyjne właściwości termicznych i elektromagnetycznych obwodów drukowanych. Przygotowanie do procesu produkcji oraz tworzenie dokumentacji technicznej płytek drukowanych. wykład: wykład konwencjonalny laboratorium: ćwiczenia laboratoryjne projekt: metoda projektu Potrafi projektować i badać układy mikroprocesorowe za pomocą programu typu EDA Potrafi stworzyć dokumentację techniczną projektowanego urządzenia oraz wygenerować pliki potrzebne do wytworzenia obwodu drukowanego. Potrafi projektować obwody drukowane w sposób manualny oraz zastosowaniem autorutera Potrafi rysować schematy ideowe i przeprowadzić badania symulacyjne układów elektronicznych Zna metodykę projektowania urządzeń elektronicznych za pomocą programów typu EDA K2I_W09, K2I_U14, K2I_K03, K2I_K04 K2I_K04 K2I_W09, K2I_K03 K2I_W09, K2I_K03, K2I_K04 K2I_K03, K2I_K04 T2A_W04, T2A_W05, T2A_W06, T2A_W07, T2A_U12, T2A_U14, T2A_U15, T2A_U16, T2A_U17, T2A_U19, T2A_K03, T2A_K04 T2A_K04 T2A_W04, T2A_W05, T2A_W06, T2A_W07, T2A_K03 T2A_W04, T2A_W05, T2A_W06, T2A_W07, T2A_K03, T2A_K04 T2A_K03, T2A_K04 Wykład - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z kolokwiów pisemnych przeprowadzonych co najmniej raz w semestrze Laboratorium - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, przewidzianych do realizacji w ramach programu laboratorium. Projekt - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich projektów, przewidzianych do realizacji w ramach zajęć projektowych. - wykład: test z progami punktowymi - laboratorium: sprawozdanie - projekt: projekt, prezentacja ustna Składowe oceny końcowej = wykład: 30% + laboratorium: 40% + projekt: 30% Studia stacjonarne (180 godz.) Godziny kontaktowe = 60 godz. Przygotowanie się do zajęć = 36 godz. Zapoznanie się ze wskazaną literaturą = 28 godz. Przygotowanie raportu/sprawozdania = 26 godz. Wykonanie zadań zleconych przez prowadzącego = 15 godz. Przygotowanie się do testu: 15 Studia niestacjonarne (180 godz.) Godziny kontaktowe = 36 godz. Przygotowanie się do zajęć = 42 godz. Zapoznanie się ze wskazaną literaturą = 30 godz. Przygotowanie raportu/sprawozdania = 28 godz. Wykonanie zadań zleconych przez prowadzącego = 20 godz. Zajęcia realizowane na odległość = 9 godz. Przygotowanie: 15 1. Rymarski Z.: Materiałoznawstwo i konstrukcja urządzeń elektronicznych. Projektowanie i produkcja urządzeń elektronicznych, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2000. 2. Michalski J.: Technologia i montaż płytek drukowanych, WNT, Warszawa, 1992. 3. Dobrowolski A.: Pod maską SPICE a, BTC, Warszawa, 2004. 4. Sidor T.: Komputerowa analiza elektronicznych układów pomiarowych, Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne AGH, Kraków, 2006. Literatura uzupełniająca

1. Kacprzycki R.: System do projektowania układów elektronicznych EDWin, Elektronika Praktyczna, numery 7-12, 1999, numery 1,3,4, 2000. Odpowiedzialny za przedmiot: Cyfrowe przetwarzanie sygnałów 11.9-WE-I-CPS-PSW_C8_PSI_S2S dr hab. inż. Ryszard Rybski, prof. UZ dr inż. Mirosław Kozioł, dr inż. Sergiusz Sienkowski wykład 30 2 2 egzamin 7 stacjonarne laboratorium 30 2 2 zal. na ocenę wykład 18 2 2 egzamin 7 niestacjonarne laboratorium 18 2 2 zal. na ocenę Cel: - zapoznanie studentów z podstawami analizy widmowej i filtracji sygnałów dyskretnych - zapoznanie studentów z formalnym opisem układów dyskretnych - zapoznanie studentów z metodami projektowania filtrów cyfrowych - ukształtowanie umiejętności w zakresie praktycznej realizacji analizy widmowej i filtracji sygnałów dyskretnych Podstawy teorii sygnałów. Pojęcie sygnału. Klasyfikacja sygnałów. Modele matematyczne wybranych sygnałów. Szereg i przekształcenie Fouriera dla czasu ciągłego. Szereg Fouriera (SF) i przykłady wyznaczania jego współczynników. Synteza sygnału na podstawie współczynników SF. Efekt Gibbsa. Warunki rozkładu funkcji na SF (warunki Dirichleta). Własności SF. Przekształcenie Fouriera (PF). Warunki istnienia PF sygnału. Własności PF. Wpływ skończonego czasu obserwacji sygnału na jego widmo. Przetwarzanie analogowo-cyfrowe i cyfrowo-analogowe. Tor przetwarzania analogowo-cyfrowego i cyfrowo-analogowego. Próbkowanie, kwantowanie i kodowanie. Błąd kwantowania. Widmo sygnału dyskretnego. Aliasing. Twierdzenie o próbkowaniu. Filtr antyaliasingowy. Odtwarzanie sygnału ciągłego z próbek. Dyskretne przekształcenie Fouriera (DPF). Określenie przekształcenia Fouriera dla sygnałów dyskretnych. Własności DPF. Wyznaczanie widma amplitudowego i fazowego na podstawie wyników DPF. Przeciek widma. Funkcje okien nieparametrycznych i parametrycznych. Poprawa rozdzielczości widma przez uzupełnianie zerami. Przykłady analizy widmowej sygnałów dyskretnych i ich interpretacja. Algorytm FFT. Omówienie motylkowego schematu obliczeń stosowanego w algorytmie FFT o podstawie 2. Zysk obliczeniowy. Różne aspekty praktycznej implementacji algorytmu FFT o podstawie 2. Wyznaczanie odwrotnego DPF z wykorzystaniem algorytmu FFT Liniowe i przyczynowe dyskretne układy stacjonarne. Definicje układu: dyskretnego, liniowego i stacjonarnego. Operacja splotu. Stabilność układów dyskretnych w sensie BIBO. Definicja układu przyczynowego. Równanie różnicowe. Przekształcenie Z. Definicja przekształcenia Z. Obszar zbieżności transformaty. Odwrotne przekształcenie Z i metody jego wyznaczania. Własności przekształcenia Z. Transmitancja układu. Bieguny i zera transmitancji. Rozkład biegunów a stabilność układu. Filtry cyfrowe. Podział filtrów cyfrowych na filtry o skończonej i nieskończonej odpowiedzi impulsowej (SOI i NOI). Przetwarzanie sygnałów przez filtry. Podstawowe struktury filtrów. Wyznaczanie i interpretacja charakterystyk częstotliwościowych filtrów. Znaczenie liniowej charakterystyki fazowej w procesie przetwarzania sygnału. Charakterystyka opóźnienia grupowego. Projektowanie filtrów NOI. Metoda transformacji biliniowej. Projektowanie filtrów SOI. Metoda okien czasowych. wykład: wykład konwencjonalny laboratorium: ćwiczenia laboratoryjne, wykład konwencjonalny Wykorzystując język C potrafi tworzyć programy realizujące analizę widmową sygnałów oraz ich filtrację z wykorzystaniem filtrów o nieskończonej i skończonej odpowiedzi impulsowej Potrafi wyznaczyć zbiór testów dla prostego układu kombinacyjnego i sekwencyjnego w oparciu o model strukturalny i funkcjonalny, a także ocenić jakość tego zbioru testów sposób analityczny oraz z wykorzystaniem narzędzi CAD Rozumie potrzebę zapewnienia wysokiej wiarygodności systemu cyfrowego, zna mechanizmy ograniczające tę wiarygodność i zagrożenia związane z występowaniem tych mechanizmów Potrafi opisać układ dyskretny z wykorzystaniem równania różnicowego i transmitancji K2I_W03, K2I_U17 K2I_W03, K2I_U17 K2I_W03, K2I_U17 K2I_W03, K2I_U17 T2A_W03, T2A_W04, T2A_U15, T2A_U18, T2A_U19 T2A_W03, T2A_W04, T2A_U15, T2A_U18, T2A_U19 T2A_W03, T2A_W04, T2A_U15, T2A_U18, T2A_U19 T2A_W03, T2A_W04, T2A_U15, T2A_U18, T2A_U19

Wykład - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z egzaminu. Laboratorium - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, przewidzianych do realizacji w ramach programu laboratorium. - wykład: egzamin w formie pisemnej - laboratorium: sprawozdanie, egzamin w formie pisemnej Składowe oceny końcowej = wykład: 50% + laboratorium: 50% Studia stacjonarne (210 godz.) Godziny kontaktowe = 60 godz. Przygotowanie się do zajęć = 50 godz. Zapoznanie się ze wskazaną literaturą = 40 godz. Przygotowanie raportu/sprawozdania = 30 godz. Przygotowanie się do egzaminu = 30 godz. Studia niestacjonarne (210 godz.) Godziny kontaktowe = 36 godz. Przygotowanie się do zajęć = 54 godz. Zapoznanie się ze wskazaną literaturą = 60 godz. Przygotowanie raportu/sprawozdania = 30 godz. Przygotowanie się do egzaminu = 30 godz. 1. Izydorczyk J., Konopacki J.: Filtry analogowe i cyfrowe, Wydawnictwo Pracowni Komputerowej Jacka Skalmierskiego, Gliwice, 2003. 2. Lyons R.G.: Wprowadzenie do cyfrowego przetwarzania sygnałów, WKŁ, Warszawa, 1999. 3. Smith S.W.: Cyfrowe przetwarzanie sygnałów. Praktyczny poradnik dla inżynierów i naukowców, Wydawnictwo BTC, Warszawa, 2007. 4. Szabatin, J.: Podstawy teorii sygnałów, WKŁ, Warszawa, 2003. 5. Zieliński T.P.: Cyfrowe przetwarzanie sygnałów. Od teorii do zastosowań, WKŁ, Warszawa, 2005. Literatura uzupełniająca 1. Mitra S.: Digital Signal Processing: A Computer-Based Approach, McGraw-Hill, 2005. 2. Oppenheim A.V., Schafer R.W., Buck J.R.: Discrete-Time Signal Processing, Prentice Hall, 1999. 3. Oppenheim A.V., Willsky A.S., Nawab H.: Signals & Systems, Prentice Hall, 1997. Odpowiedzialny za przedmiot: Systemy wizualizacji 06.0-WE-I-SW-PSW_D9_PSI_S2S dr inż. Adam Markowski dr inż. Adam Markowski wykład 15 1 2 zal. na ocenę laboratorium 30 2 2 zal. na ocenę 6 stacjonarne projekt 15 1 2 zal. na ocenę wykład 9 1 2 zal. na ocenę laboratorium 18 2 2 zal. na ocenę 6 niestacjonarne projekt 9 1 2 zal. na ocenę - zapoznanie studentów z podstawowymi funkcjami oraz strukturą systemów wizualizacji - ukształtowanie podstawowych umiejętności w zakresie tworzenia aplikacji do wizualizacji procesów przemysłowych - ukształtowanie podstawowych umiejętności w zakresie projektowania aplikacji do wizualizacji procesów przemysłowych Wprowadzenie. Nadzorowanie i wizualizacja procesów przemysłowych. Geneza systemów wizualizacji. Budowa i funkcje systemów wizualizacji - HMI, SCADA. Wymagania stawiane systemom wizualizacji. Systemy wizualizacji w strukturze informacyjnej przedsiębiorstwa SCADA, MES, ERP. Przykładowe aplikacje systemów wizualizacji. Elementy systemów wizualizacji. Inteligentne urządzenia pomiarowo-kontrolne w systemach wizualizacji. Architektura warstwy komunikacyjnej systemów wizualizacji. Protokoły komunikacyjne w systemach wizualizacji. Wykorzystanie radiomodemów w systemach wizualizacji. Użytkowanie systemów wizualizacji. Podstawy tworzenia i serwisowania aplikacji w środowisku InTouch. Konfigurowanie systemów wizualizacji w zakresie tworzenia ekranów synoptycznych, definiowania zmiennych, tworzenia skryptów i połączeń