Strona 1 z 11 CZĘŚĆ OGÓLNA DOTYCZY PACJENTÓW KORZYSTAJĄCYCH ZE ŚWIADCZEŃ ZDROWOTNYCH W RAMACH UBEZPIECZENIA ZDROWOTNEGO ORAZ INNYCH NIŻ UBEZPIECZENI Szpital Wojewódzki im. Jana Pawła II w Bełchatowie realizuje swoje cele respektując przysługujące pacjentowi prawa zawarte w obowiązujących przepisach prawnych: 1. Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 02.04.1997r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.). 2. Ustawie z dnia 15.04.2011r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2011 r. Nr 112, poz. 654). 3. Ustawy z dnia 06.11.2008r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2009r. Nr 52, poz. 417 z późn. zm.). 4. Ustawy z dnia 05.12.1996r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2008r. Nr 136, poz. 857 z późn. zm.). 5. Ustawy z dnia 15.07.2011r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. Nr 174, poz. 1039 z późn. zm.). 6. Ustawy z dnia 27.07.2001r. o diagnostyce laboratoryjnej (Dz. U. z 2004r. Nr 144, poz. 1529 z późn. zm.). 7. Ustawy z dnia 01.07. 2005r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (Dz. U. Nr 169, poz. 1411 z późn. zm.). 8. Ustawy z dnia 29.08.1997r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002r. Nr 101, poz. 926 z późn. zm.). 9. Ustawy z dnia 06.09.2007r. prawo farmaceutyczne (Dz. U. 2008r. Nr 45, poz. 271 późn. zm.) 10. Ustawy z dnia 02.12.2009r. o izbach lekarskich (Dz. U. Nr 219, poz. 1708). 11. Ustawy z dnia 01.07.2011r. o samorządzie pielęgniarek i położnych (Dz. U. Nr 174, poz. 1038). 12. Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 21.12.2010r. w sprawie rodzajów i zakresu dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania (Dz. U. Nr 252, poz. 1697).
Strona 2 z 11 PRAWA PACJENTA PACJENT MA PRAWO DO: 1. Ochrony zdrowia. 2. Świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom wiedzy medycznej, opartej na dostępnych metodach i środkach zapobiegania, rozpoznawania i leczenia chorób, wykonywanych przez personel medyczny z należytą starannością i zgodnie z zasadami etyki zawodowej. 3. Korzystania z rzetelnej, opartej na kryteriach medycznych jawnej procedury ustalającej kolejność dostępu do świadczeń, w sytuacji ograniczonych możliwości udzielenia odpowiednich świadczeń. 4. Natychmiastowej pomocy medycznej w zakładach opieki zdrowotnej, ze względu na zagrożenie zdrowia lub życia. 5. Intymności i poszanowania godności osobistej w czasie udzielania świadczeń zdrowotnych. 6. Ulgi w cierpieniach w stopniu na jaki pozwala stan wiedzy, ludzkiego traktowania w stanach terminalnych oraz umierania w spokoju i godności. 7. Dodatkowej opieki pielęgnacyjnej sprawowanej przez osobę bliską lub inną osobę wskazaną przez siebie. 8. Kontaktu osobistego, telefonicznego lub korespondencyjnego z osobami z zewnątrz, codziennych odwiedzin. Dyrektor Szpitala lub upoważniony lekarz może ograniczyć prawo do kontaktu osobistego, w tym do sprawowania opieki pielęgnacyjnej przez osobę bliską lub inną osobę wskazaną przez pacjenta w przypadku zagrożenia epidemicznego lub ze względu na warunki przebywania innych osób chorych w szpitalu. 9. Opieki duszpasterskiej. 10. Pomieszczenia i wyżywienia odpowiedniego do stanu zdrowia pacjenta. 11. Przechowywania wartościowych rzeczy w depozycie Szpitala. 12. Uzyskania przystępnej i zrozumiałej informacji od lekarza o: swoim stanie zdrowia, rozpoznaniu, proponowanych oraz możliwych metodach diagnostycznych, leczniczych, dających się przewidzieć następstwach ich zastosowania albo zaniechania, wynikach leczenia, rokowaniu. Lekarz może udzielać powyższych informacji, innym osobom tylko za zgodą pacjenta. 13. Wyrażania zgody lub odmowy na umieszczenie w Szpitalu, na przeprowadzenie badania lub udzielenie innych świadczeń zdrowotnych, po uzyskaniu od lekarza odpowiedniej informacji. Jeżeli obowiązujące przepisy prawa nie stanowią inaczej, zgoda pacjenta może być wyrażona ustnie albo nawet poprzez takie jego zachowanie, które w sposób nie budzący wątpliwości wskazuje na wolę poddania się proponowanym przez lekarza, inny personel medyczny czynnościom medycznym. 14. Wyrażania w formie pisemnej zgody na zabieg operacyjny albo na zastosowanie metody leczenia lub diagnostyki stwarzającej podwyższone ryzyko dla pacjenta. 15. Wyrażania sprzeciwu na pobranie po śmierci komórek, tkanek i narządów oraz cofnięcia tego sprzeciwu w każdym czasie. Karta zgłoszenia sprzeciwu znajduje się u pielęgniarki oddziałowej oraz w rejestracji szpitalnej. 16. Wskazania osoby lub instytucji, którą zakład opieki zdrowotnej obowiązany jest niezwłocznie powiadomić w razie pogorszenia się stanu zdrowia pacjenta powodującego zagrożenie życia lub w razie śmierci pacjenta. 17. Wypisania ze Szpitala, gdy stan zdrowia pacjenta nie wymaga dalszego leczenia w szpitalu bądź na własne żądanie - w takiej sytuacji pacjent ma prawo do informacji o możliwych następstwach zaprzestania leczenia w Szpitalu. Przy wypisie pacjent ma prawo
Strona 3 z 11 do otrzymania oryginału oraz jednej kopii Karty informacyjnej z leczenia szpitalnego z podaniem rozpoznania w języku polskim. 18. Wyrażania osobiście lub przez przedstawiciela ustawowego bądź opiekuna prawnego sprzeciwu na wykonanie sekcji zwłok. 19. Dostępu do dokumentacji medycznej na wniosek pacjenta, jego przedstawiciela ustawowego lub opiekuna prawnego bądź osoby przez niego upoważnionej, a w razie śmierci - osoby przez pacjenta upoważnionej do uzyskania dokumentacji w przypadku jego zgonu. Udostępnianie dokumentacji medycznej odbywa się poprzez: wgląd w siedzibie Szpitala, sporządzanie wyciągów, odpisów lub kopii, wydanie oryginału za pokwitowaniem odbioru i z zastrzeżeniem zwrotu po wykorzystaniu. 20. Ochrony danych zawartych w dokumentacji medycznej oraz innych dokumentów związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych. 21. Zachowania w tajemnicy informacji związanych z pacjentem uzyskanych przez personel medyczny w związku z wykonywaniem zawodu z uwzględnieniem wyjątków przewidzianych w przepisach prawa. Zachowanie tajemnicy obowiązuje również po śmierci pacjenta. 22. Dostępu do informacji o prawach pacjenta w szpitalu. Pielęgniarka, położna ma obowiązek poinformować pacjenta o jego prawach. 23. Złożenia skargi na: a) lekarza do rzecznika odpowiedzialności zawodowej przy właściwej izbie lekarskiej w przypadku podejrzenia postępowania sprzecznego z zasadami etyki i deontologii zawodowej oraz za naruszenie przepisów o wykonywaniu zawodu lekarza b) pielęgniarkę i położną do rzecznika odpowiedzialności zawodowej przy właściwej izbie pielęgniarek i położnych w przypadku podejrzenia postępowania sprzecznego z zasadami etyki zawodowej oraz za zawinione naruszenie przepisów dotyczących wykonywania zawodu pielęgniarki i położnej c) diagnostę laboratoryjnego do rzecznika dyscyplinarnego w Krajowej Izbie Diagnostów Laboratoryjnych w przypadku podejrzenia postępowania sprzecznego z zasadami etyki zawodowej lub przepisami dotyczącymi wykonywania czynności diagnostyki laboratoryjnej. 24. Uzyskania od Pełnomocnika do Spraw Praw Pacjenta i Rzecznika Praw Pacjenta Szpitala psychiatrycznego szczegółowych informacji o prawach pacjenta oraz prawo do złożenia skargi. Szczegółowych informacji o prawach pacjenta udziela: Biuro Rzecznika Praw Pacjenta ul. Młynarska 46, 01-171 Warszawa tel. 22 53 28 250 fax. 22 53 28 230 Bezpłatna infolinia tel. 800 190 590 (od poniedziałku do piątku w godz. 9.00-21.00) Pełnomocnik do Spraw Praw Pacjenta Szpitala Wojewódzkiego im. Jana Pawła II w Bełchatowie, przyjmuje od poniedziałku do piątku w godzinach 7.00-14.00 tel. 44 63 58 405 Rzecznik Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego w Bełchatowie, tel. 44 63 58 554
Strona 4 z 11 CZĘŚĆ SZCZEGÓŁOWA PRAWA PACJENTA W LECZENIU SZPITALNYM PACJENT W RAMACH UBEZPIECZENIA ZDROWOTNEGO MA PRAWO DO: 1. Wyboru szpitala spośród szpitali, które zawarły umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z Narodowym Funduszem Zdrowia. 2. Przyjęcia do szpitala, który zawarł umowę na świadczenia opieki zdrowotnej z Narodowym Funduszem Zdrowia, na podstawie skierowania lekarza, lekarza dentysty lub felczera, jeżeli cel leczenia nie może być osiągnięty przez leczenie ambulatoryjne zgodnie z ustaloną w oparciu o kryteria medyczne listą oczekujących. 3. Uzyskania świadczenia zdrowotnego bez wymaganego skierowania - w stanach nagłych (np.: wypadek, zatrucie, poród, stany zagrożenia życia albo zdrowia). 4. Przejazdu środkami transportu sanitarnego (w tym lotniczego) na zlecenie lekarza, lekarza dentysty lub felczera, do najbliższego zakładu opieki zdrowotnej udzielającego świadczeń we właściwym zakresie i z powrotem bezpłatnie w przypadkach: a. konieczności podjęcia natychmiastowego leczenia w zakładzie opieki zdrowotnej; b. wynikających z potrzeby zachowania ciągłości leczenia; c. dysfunkcji narządu ruchu uniemożliwiającej korzystanie ze środków transportu publicznego, w celu odbycia leczenia - do najbliższego zakładu opieki zdrowotnej udzielającego świadczeń we właściwym zakresie i z powrotem. W pozostałych przypadkach, na podstawie zlecenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego pacjentowi przysługuje przejazd środkami transportu sanitarnego odpłatnie lub za częściową odpłatnością. 5. Wyrażania zgody (obok zgody lekarza) na uczestnictwo innych osób poza personelem medycznym, w udzielaniu świadczenia zdrowotnego. 6. Wnioskowania o zasięgnięcie przez lekarza udzielającego świadczeń zdrowotnych opinii innego lekarza specjalisty lub zorganizowania konsylium lekarskiego w razie wątpliwości diagnostycznych lub terapeutycznych, jeżeli wyżej wymieniony lekarz uzna to za uzasadnione w świetle wymagań wiedzy medycznej. 7. Bezpłatnych środków farmaceutycznych i materiałów medycznych, niezbędnych do udzielania koniecznych świadczeń zdrowotnych.
Strona 5 z 11 CZĘŚĆ SZCZEGÓŁOWA PRAWA PACJENTA W PODSTAWOWEJ OPIECE ZDROWOTNEJ I AMBULATORYJNEJ OPIECE SPECJALISTYCZNEJ PACJENT W RAMACH UBEZPIECZENIA ZDROWOTNEGO MA PRAWO DO: 1. Wyboru i zmiany lekarza, pielęgniarki i położnej podstawowej opieki zdrowotnej, spośród lekarzy, pielęgniarek i położnych ubezpieczenia zdrowotnego. Przedmiotowa zmiana może nastąpić nie częściej niż dwa razy w roku kalendarzowym, a w przypadku każdej kolejnej zmiany pacjent jest zobowiązany wnieść opłatę w ustalonej wysokości nie dotyczy to zmiany miejsca zamieszkania i sytuacji zaprzestania udzielania świadczeń opieki zdrowotnej przez wybranego lekarza, pielęgniarkę i położną podstawowej opieki zdrowotnej oraz innych przyczyn niezależnych od woli pacjenta. 2. Wyboru lekarza dentysty oraz prawo do świadczeń zdrowotnych lekarza dentysty i materiałów stomatologicznych stosowanych przy udzielaniu tych świadczeń, zakwalifikowanych jako świadczenia gwarantowane. 3. Dzieci i młodzież do ukończenia 18 roku życia oraz kobiety w ciąży i w okresie połogu mają prawo do dodatkowych świadczeń zdrowotnych lekarza dentysty oraz materiałów stomatologicznych stosowanych przy udzielaniu tych świadczeń, zakwalifikowanych jako świadczenia gwarantowane dla tych osób. 4. Wyboru świadczeniodawcy udzielającego ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych spośród tych świadczeniodawców, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z Narodowym Funduszem Zdrowia, z zastrzeżeniami wynikającymi z obowiązujących przepisów prawa. 5. Ambulatoryjne świadczenia specjalistyczne finansowane ze środków publicznych są udzielane na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. Wyżej wymienione skierowanie, nie jest wymagane do świadczeń: a) ginekologa i położnika; b) dentysty; c) dermatologa; d) wenerologa; e) onkologa; f) okulisty; g) psychiatry; h) dla osób chorych na gruźlicę; i) dla osób zakażonych wirusem HIV; j) dla inwalidów wojennych i wojskowych, osób represjonowanych oraz kombatantów; k) dla cywilnych niewidomych ofiar działań wojennych; l) dla osób uzależnionych od alkoholu, środków odurzających i substancji psychotropowych - w zakresie lecznictwa odwykowego; m) dla uprawnionego żołnierza lub pracownika, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa; n) dla weterana poszkodowanego, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa.
Strona 6 z 11 6. Świadczeń rehabilitacji leczniczej na podstawie skierowania wystawionego przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. 7. Zaopatrzenia w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi oraz w środki pomocnicze na zlecenie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego. 8. Rejestracji do poradni podstawowej opieki zdrowotnej lub poradni specjalistycznej w szczególności: osobiście, przez osoby trzecie i telefonicznie. 9. W stanie nagłym - do niezwłocznego uzyskania świadczeń opieki zdrowotnej w niezbędnym zakresie również przez świadczeniodawcę, który nie zawarł umowy o udzielnie świadczeń opieki zdrowotnej z Narodowym Funduszem Zdrowia. 10. Świadczeń opieki zdrowotnej na zasadach określonych dla ubezpieczonych dotyczy nieubezpieczonych posiadających obywatelstwo polskie i zamieszkujących na terytorium RP, jeżeli nie ukończyli 18 roku życia lub są w okresie ciąży, porodu i połogu. 11. Przejazdu środkami transportu sanitarnego (w tym lotniczego) na zlecenie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, do najbliższego zakładu opieki zdrowotnej udzielającego świadczeń we właściwym zakresie i z powrotem bezpłatnie w przypadkach: a) konieczności podjęcia natychmiastowego leczenia w zakładzie opieki zdrowotnej b) wynikających z potrzeby zachowania ciągłości leczenia c) dysfunkcji narządu ruchu uniemożliwiającej korzystanie ze środków transportu publicznego, w celu odbycia leczenia - do najbliższego zakładu opieki zdrowotnej udzielającego świadczeń we właściwym zakresie i z powrotem. W pozostałych przypadkach, na podstawie zlecenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego pacjentowi przysługuje przejazd środkami transportu sanitarnego odpłatnie lub za częściową odpłatnością. 12. Orzeczeń i zaświadczeń lekarskich wydawanych bezpłatnie, jeżeli są one związane z: dalszym leczeniem, rehabilitacją, niezdolnością do pracy, kontynuowaniem nauki, uczestnictwem dzieci, uczniów, słuchaczy zakładów kształcenia nauczycieli i studentów w zajęciach sportowych i w zorganizowanym wypoczynku, a także wydawanych dla celów pomocy społecznej lub uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego.
Strona 7 z 11 CZĘŚĆ SZCZEGÓŁOWA PRAWA PACJENTA W OPIECE PSYCHIATRYCZNEJ Przysługujące pacjentowi prawa wynikają z obowiązujących przepisów prawnych: 1. Ustawy z dnia 19.08.1994r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535 z późn. zm.). 2. Ustawie z dnia 15.04.2011r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2011 r. Nr 112, poz. 659). 3. Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 04.08.1995r. w sprawie wykazu świadczeń zdrowotnych wymagających odrębnej zgody pacjenta lub jego przedstawiciela ustawowego (Dz. U. Nr 100, poz. 503). 4. Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 23.08.1995r. w sprawie sposobu stosowania przymusu bezpośredniego (Dz. U. Nr 103, poz. 514). 5. Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13.01.2006r. w sprawie szczegółowego trybu i sposobu działania Rzecznika Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego (Dz. U. Nr 16, poz. 126 z późn. zm.). 6. Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 23.11.1995r. regulującego szczegółowy sposób działania szpitala psychiatrycznego w sprawach przyjmowania oraz wypisywania ze szpitala psychiatrycznego (Dz. U. Nr 150, poz. 736). PRZYJĘCIE DO SZPITALA ZA ZGODĄ PACJENTA 1. Przyjęcie osoby z zaburzeniami psychicznymi do oddziału psychiatrycznego następuje za pisemną zgodą tej osoby na podstawie ważnego skierowania do szpitala, jeżeli lekarz wyznaczony do tej czynności, po jej osobistym zbadaniu, stwierdzi wskazania do przyjęcia. Natomiast w nagłych przypadkach, w szczególności w przypadku braku możliwości uzyskania pomocy lekarskiej przed zgłoszeniem się do szpitala, osoba z zaburzeniami psychicznymi może być przyjęta do oddziału psychiatrycznego, za jej pisemną zgodą, bez skierowania. 2. Jeżeli przyjęcie do oddziału psychiatrycznego dotyczy osoby pełnoletniej całkowicie ubezwłasnowolnionej, zdolnej do wyrażenia zgody, wymagane jest również uzyskanie zgody tej osoby na przyjęcie. W przypadku sprzecznych oświadczeń w sprawie przyjęcia do oddziału psychiatrycznego pacjenta i jego przedstawiciela ustawowego, zgodę na przyjęcie wyraża sąd opiekuńczy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania tej osoby. PRZYJĘCIE DO SZPITALA BEZ ZGODY PACJENTA 1. Przyjęcie do oddziału psychiatrycznego osoby chorej psychicznie lub osoby upośledzonej umysłowo niezdolnej do wyrażenia zgody następuje po uzyskaniu zgody sądu opiekuńczego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania tej osoby. W przypadkach nagłych, przyjęcie do oddziału psychiatrycznego może nastąpić bez wcześniejszego uzyskania zgody sądu opiekuńczego. W takim przypadku lekarz przyjmujący ma obowiązek, o ile to możliwe, zasięgnięcia pisemnej opinii innego lekarza, w miarę możliwości psychiatry, albo pisemnej opinii psychologa. 2. Osoba chora psychicznie może być przyjęta do oddziału psychiatrycznego bez zgody wymaganej w art. 22 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego tylko wtedy, gdy jej dotychczasowe zachowanie wskazuje na to, że z powodu choroby zagraża bezpośrednio swojemu życiu albo życiu lub zdrowiu innych osób. 3. O przyjęciu do oddziału psychiatrycznego decyduje lekarz wyznaczony do tej czynności po osobistym zbadaniu pacjenta (po uprzedzeniu o przyczynach przeprowadzenia badania)
Strona 8 z 11 i zasięgnięciu w miarę możliwości opinii drugiego lekarza psychiatry albo psychologa. Lekarz ten jest obowiązany wyjaśnić choremu przyczyny przyjęcia do szpitala bez zgody i poinformować go o jego prawach. 4. Przyjęcie do oddziału psychiatrycznego wymaga zatwierdzenia przez Ordynatora (lekarza kierującego oddziałem) w ciągu 48 godzin od chwili przyjęcia. Ordynator zawiadamia o tym sąd opiekuńczy właściwy ze względu na siedzibę szpitala w ciągu 72 godzin od chwili przyjęcia. 5. Postępowanie przed sądem opiekuńczym umarza się, jeżeli pacjent, po przyjęciu bez zgody, wyraził następnie zgodę na pobyt w tym zakładzie, po uprzednim wysłuchaniu tej osoby. W TRAKCIE HOSPITALIZACJI PACJENT MA PRAWO DO: 1. Bezpłatnych świadczeń zdrowotnych w zakresie psychiatrycznej opieki zdrowotnej oraz do bezpłatnych produktów leczniczych, wyrobów medycznych i środków pomocniczych, jeżeli pacjent jest osobą chorą psychicznie (wskazującą zaburzenia psychotyczne) lub upośledzoną umysłowo, nawet jeżeli nie jest osobą ubezpieczoną. 2. Żądania, aby personel medyczny przy wyborze rodzaju i metod postępowania leczniczego, brał pod uwagę nie tylko cele zdrowotne, ale także interes pacjenta i inne jego dobra osobiste oraz dążył do osiągnięcia poprawy stanu zdrowia w sposób najmniej uciążliwy dla pacjenta. 3. Porozumiewania się bez ograniczeń z rodziną i innymi osobami. 4. Niekontrolowania korespondencji przez personel medyczny. 5. Uzyskania pomocy w ochronie swoich praw, a szczególności: a) do spotkania z Rzecznikiem Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego, w warunkach zapewniających swobodę wypowiedzi, nie później niż w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia takiej potrzeby b) przekazywania ustnych i pisemnych skarg w zakresie dotyczącym naruszenia praw pacjenta oraz uzyskania informacji o rozstrzygnięciu zgłoszonej sprawy. 6. Uzyskania zgody Ordynatora (lekarza kierującego oddziałem) na okresowe przebywanie poza szpitalem (przepustka) bez wypisywania ze szpitala, jeżeli nie zagraża to życiu lub zdrowiu pacjenta oraz innych osób. 7. Zapoznania przez lekarza prowadzącego z planowanym postępowaniem leczniczym. 8. Wyrażenia odrębnej zgody lub zgody przedstawiciela ustawowego na świadczenia zdrowotne stwarzające podwyższone ryzyko, takich jak: a) punkcja podpotyliczna lub lędźwiowa przeprowadzana w celu pobrania płynu mózgowordzeniowego lub podania leków b) leczenie metodami śpiączkowymi (śpiączki atropinowe, śpiączki insulinowe) c) leczenie elektrowstrząsami. Pacjent ma prawo również do otrzymania od lekarza informacji o dających się przewidzieć skutkach świadczeń zdrowotnych wymienionych powyżej. 9. Uprzedzenia o zastosowaniu środka przymusu bezpośredniego oraz zachowania szczególnej ostrożności i dbałości o dobro pacjenta przez personel medyczny w trakcie stosowania środka przymusu bezpośredniego. 10. Żądania, aby przymus bezpośredni w formie unieruchomienia lub izolacji na zlecenie lekarza nie mógł trwać dłużej niż 4 godziny. Jednakże w razie potrzeby, lekarz po osobistym zbadaniu pacjenta, może przedłużyć unieruchomienie na następne okresy 6-godzinne. 11. Krótkotrwałego uwalniania od unieruchomienia w celu zmiany pozycji lub zaspokojenia potrzeb fizjologicznych i higienicznych, nie rzadziej niż co 4 godziny.
Strona 9 z 11 12. Zachowania w tajemnicy przez osoby wykonujące czynności wynikające z ustawy o ochronie zdrowia psychicznego wszystkiego, o czym powezmą wiadomość w zawiązku z wykonywaniem powyższych czynności, z wyjątkiem sytuacji określonych ustawie. 13. Dostępu do zajęć rehabilitacyjnych. 14. Zawiadomienia przez Ordynatora (lekarza kierującego oddziałem) sądu opiekuńczego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania pacjenta o nienależytym wykonywaniu swoich obowiązków, przez przedstawiciela ustawowego pacjenta. 15. Złożenia wniosku do sądu opiekuńczego właściwego ze względu na siedzibę szpitala o ustanowienie kuratora, jeżeli pacjent potrzebuje pomocy do prowadzenia wszystkich swoich spraw albo spraw określonego rodzaju. 16. Wysłuchania przez sędziego wizytującego w przypadku przyjęcia w trybie art. 23 ustawy (osoba chora psychicznie przyjęta, gdy jej dotychczasowe zachowanie wskazuje na to, że z powodu tej choroby zagraża bezpośrednio własnemu życiu albo życiu lub zdrowiu innych osób), art. 24 (osoba, której dotychczasowe zachowanie wskazuje na to, że z powodu zaburzeń psychicznych zagraża bezpośrednio swojemu życiu albo życiu lub zdrowiu innych osób, a zachodzą wątpliwości, czy jest ona chora psychicznie, pobyt w szpitalu nie może trwać dłużej niż 10 dni) oraz art. 28 (w razie cofnięcia poprzednio wyrażonej zgody na hospitalizacje). 17. Złożenia wniosku o adwokata z urzędu w toczącym się postępowaniu przed sądem opiekuńczym w sprawach określonych w ustawie o ochronie zdrowia psychicznego. 18. Złożenia odwołania od postanowienia sądu opiekuńczego w przedmiocie przyjęcia do szpitala psychiatrycznego bez zgody, do sądu drugiej instancji. 19. Złożenia w dowolnej formie wniosku o nakazanie wypisania z oddziału psychiatrycznego w przypadku hospitalizacji za zgodą. 20. Złożenia w dowolnej formie, wniosku o nakazanie wypisania z oddziału psychiatrycznego, nie wcześniej niż po upływie 30 dni od uprawomocnienia się postanowienia sądu opiekuńczego w przedmiocie przyjęcia do szpitala lub dalszego leczenia bez zgody. O wypisie postanawia Ordynator (lekarz kierujący oddziałem) jeżeli uzna, iż ustały przewidziane w ustawie o ochronie zdrowia psychicznego przyczyny przyjęcia i pobytu w oddziale psychiatrycznym. 21. Wystąpienia do sądu opiekuńczego, w którego okręgu znajduje się oddział psychiatryczny o nakazanie wypisania pacjenta, w razie odmowy wypisania. Wniosek powinien zostać złożony w terminie 7 dni od powiadomienia o odmowie wypisania. 22. Przyjęcia za zgodą pacjenta lub przedstawiciela ustawowego do domu pomocy społecznej, w przypadku braku możliwości zaspakajania podstawowych potrzeb życiowych i braku możliwości korzystania z opieki innych osób.
Strona 10 z 11 CZĘŚĆ SZCZEGÓŁOWA PRAWA DZIECKA W SZPITALU Pacjent poniżej 18 roku życia ma prawo do korzystania z większości praw przysługujących osobom dorosłym w trakcie korzystania ze świadczeń zdrowotnych z uwzględnieniem uprawnień rodziców lub opiekunów i z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z wieku. PACJENT PONIŻEJ 18 ROKU ŻYCIA MA PRAWO DO: 1. Świadczeń opieki zdrowotnej na zasadach i w zakresie określonych dla osób ubezpieczonych. 2. Dodatkowych świadczeń zdrowotnych lekarza dentysty oraz materiałów stomatologicznych stosowanych przy udzielaniu tych świadczeń, zakwalifikowanych jako świadczenia gwarantowane dla dzieci i młodzieży do ukończenia 18 roku życia. 3. Zaopatrzenia w znak tożsamości w przypadku pacjentów, którzy nie ukończyli 7 lat. 4. Wyrażenia zgody na pobranie szpiku, jeżeli nie spowoduje to dającego się przewidzieć upośledzenia sprawności organizmu - dotyczy pacjentów, którzy ukończyli 13 lat. 5. Wyrażenia zgody na pobranie szpiku oraz prawo do złożenia wniosku do sądu opiekuńczego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania, o wydanie zgody na pobranie szpiku lub komórek krwiotwórczych krwi obwodowej, jeżeli nie spowoduje to dającego się przewidzieć upośledzenia sprawności organizmu - dotyczy pacjentów, którzy ukończyli 16 lat. 6. Informacji w zakresie i w formie potrzebnej do prawidłowego przebiegu procesu diagnostycznego lub terapeutycznego, ponadto prawo do wyrażenia swojego zdania dotyczy pacjentów, którzy ukończyli 16 lat. 7. Informacji o stanie zdrowia, rozpoznaniu, proponowanych oraz możliwych metodach diagnostycznych, leczniczych, dających się przewidzieć następstwach ich zastosowania albo zaniechania, wynikach leczenia oraz rokowaniu - dotyczy pacjentów, którzy ukończyli 16 lat. 8. Udzielania zgody obok zgody przedstawiciela ustawowego na wykonanie badania lub udzielenie innego świadczenia zdrowotnego. Udzielania zgody w formie pisemnej obok zgody przedstawiciela ustawowego, w przypadku zastosowania zabiegu operacyjnego albo metody leczenia lub diagnostyki stwarzającej podwyższone ryzyko - dotyczy pacjentów, którzy ukończyli 16 lat. 9. Wyrażenia sprzeciwu na pobranie po śmierci komórek, tkanek i narządów - dotyczy pacjentów, którzy ukończyli 16 lat. 10. Wyrażenia zgody na przyjęcie do szpitala psychiatrycznego - dotyczy pacjentów, którzy ukończyli 16 lat Nadzór nad zgodnością z wymaganiami Normy PN-EN ISO 9001:2009 i aktualizacją dokumentu sprawuje Pełnomocnik ds. Systemu Zarządzania Jakością.
Strona 11 z 11 OBOWIĄZKI PACJENTA PACJENT SZPITALA WOJEWÓDZKIEGO IM. JANA PAWŁA II W BEŁCHATOWIE ZOBOWIĄZANY JEST DO: 1. Posiadania odpowiednich dokumentów (dowód osobisty, skierowanie do szpitala, potwierdzenie posiadania ubezpieczenia zdrowotnego). 2. Poddawania się w miarę potrzeb na zlecenie pielęgniarki koniecznym zabiegom sanitarnohigienicznym. 3. Utrzymywania właściwego stanu sanitarnego swojego otoczenia na sali chorych. 4. Przestrzegania rozkładu dnia przyjętego w oddziale. 5. Przestrzegania obowiązujących przepisów, zawartych w Regulaminie organizacyjnym Szpitala i Regulaminie organizacyjnym oddziału szpitalnego. 6. Stosowania się do zaleceń lekarzy i pielęgniarek oraz innych pracowników medycznych biorących udział w procesie leczenia. 7. Poddawania się w wyjątkowych sytuacjach wykonaniu zabiegów i opatrunków w trakcie obchodów lekarskich oraz w porze posiłków. 8. Przebywania w przeznaczonych dla niego pomieszczeniach. 9. Nie poddawania się zabiegom innym niż zleconym przez zespół leczący lub lekarza dyżurnego. 10. Nie przyjmowania żadnych produktów leczniczych poza zleconymi przez lekarza. 11. Nie wychodzenia poza obręb Szpitala chyba, że jest to konieczne ze względów diagnostyczno leczniczych. 12. Przebywania w łóżku podczas trwania ciszy nocnej w godz. od 22 00 do 6 00. 13. Nie zakłócania spokoju innym pacjentom. 14. Szanowania mienia Szpitala. 15. Ponoszenia odpowiedzialności za rzeczy wartościowe, garderobę, pieniądze i dokumenty, których nie przekazał do depozytu. 16. Stosowania się do zakazu palenia tytoniu, spożywania alkoholu, używania środków odurzających, uprawiania gier hazardowych na terenie Szpitala. 17. Informowania pielęgniarki prowadzącej o każdorazowym zamiarze oddalenia się z oddziału szpitalnego. Nadzór nad zgodnością z wymaganiami Normy PN-EN ISO 9001:2009 i aktualizacją dokumentu sprawuje Pełnomocnik ds. Systemu Zarządzania Jakością.