Historia architektury polskiej - opis przedmiotu Informacje ogólne Nazwa przedmiotu Historia architektury polskiej Kod przedmiotu historiaq_aiu10w3_pnadgenz7tsv Wydział Kierunek Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska Architektura Profil ogólnoakademicki Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. inżyniera architekta Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2016/2017 Informacje o przedmiocie Semestr 2 Liczba punktów ECTS do zdobycia 4 Typ przedmiotu obowiązkowy Język nauczania polski Sylabus opracował Formy zajęć
Forma Liczba godzin w Liczba godzin w Liczba godzin w Liczba godzin w Forma zajęć semestrze tygodniu semestrze tygodniu zaliczenia (stacjonarne) (stacjonarne) (niestacjonarne) (niestacjonarne) Wykład 15 1 - - Egzamin 15 1 - - Zaliczenie na ocenę Cel przedmiotu 1. Celem w zakresie wiedzy jest zapoznanie studenta z najważniejszymi zagadnieniami i problemami, związanymi z historią architektury polskiej, a także pogłębienie znajomości terminologii związanej z architekturą historyczną. 2. Celem w zakresie umiejętności jest nauczenie studenta odróżniania stylów architektonicznych i określania ich cech, przybliżonego datowania budynku na podstawie cech formalnych oraz umiejętności wykorzystania form architektury historycznej jako inspiracji twórczej. 3. Celem w zakresie kompetencji personalnych i społecznych jest uświadomienie studentowi społecznej roli architekta oraz kompetencji do popularyzacji zagadnień architektonicznych w społeczeństwie. Wymagania wstępne Formalne:zaliczenie przedmiotu Historia architektury powszechnej. Nieformalne : znajomość najważniejszych zagadnień z zakresu historii polskiej. Zakres tematyczny Program wykładów Źródła najwcześniejszych form architektonicznych na ziemiach polskich: prehistoryczna osada (Biskupin), gród, architektoniczne formy kultowe (chram, kromlech, kurhan). Architektura przedromańska: uwarunkowania polityczne, formy architektury: palatium, katedra; związki z architekturą ottońską. Architektura romańska: cechy formalne: bryła, detal architektoniczny (tympanony fundacyjne, portale); nurt tradycjonalny, nurt reformy klasztornej. Architektura cysterska: styl przejściowy. Gotyk: forma,materiał, konstrukcja; specyfika na tle gotyku zachodniego zależności, różnice; typ konstrukcyjny krakowski i gnieźnieński; architektura obronna: typ wyżynny i nizinny; gotycka architektura drewniana; gotycka kamienica mieszczańska (typ hanzeatycki); architektura zakonu krzyżackiego: zamki, obiekty
sakralne; tzw. styl płomienisty. Renesans i manieryzm: przebudowa Wawelu nowe formy architektoniczne: dziedziniec arkadowy, loggia, attyka; kaplica renesansowa; manieryzm specyfika stylu; architektura świecka (ratusze, kamienice mieszczańskie) dekoracja elewacji; wpływy włoskie i północne. Barok: cechy stylistyczne baroku, specyfika stylu jako nurtu katolickiego; adaptacja typu sakralnego Il Gesu, inne typy sakralne rzut i bryła; architektura obronna palazzo in fortezza; barok wileński i lwowski; barok klasycyzujący Tylman z Gameren, styl Wazów; działalność architektów włoskich i francuskich wpływy zachodnie (krąg mecenatu Jana III Sobieskiego). Klasycyzm: faza przejściowa styl stanisławowski; recepcja palladianizmu na ziemiach polskich (założenie palladiańskie, typ Villa Rotonda); nurt antykizujący; nurt awangardowy wpływ francuskich futurystów epoki rewolucyjnej; klasycyzm Królestwa Polskiego (Corazzi). Historyzm: etapy rozwoju historyzm dekoracyjny, strukturalny, zmodernizowany; odwołania romantyczne egzotyzm; odwołania średniowieczne neogotyk, rundbogenstil, neoromanizm; odwołania nowożytne neorenesans, neobarok; specyfika architektury powstającej w trzech zaborach wpływy rosyjskie, pruskie, wiedeńskie; pierwsze próby wykreowania stylu narodowego (styl wiślano-bałtycki). Program ćwiczeń Utrwalenie zagadnień omawianych na wykładzie w postaci referatów, przygotowywanych i wygłaszanych przez studentów. Metody kształcenia Metody podające: wykład konwencjonalny, wykład informacyjny, pokaz, prezentacje audio-wizualne. Metody poszukujące: praca z książką, praca z dokumentem źródłowym, dyskusja. Efekty kształcenia i metody weryfikacji osiągania efektów kształcenia Opis efektu Symbole Metody weryfikacji Forma zajęć efektów
Opis efektu Symbole Metody weryfikacji Forma zajęć efektów ma wiedzę o ciągłości procesu rozwojowego architektury polskiej oraz uwarunkowań jej ewolucji K_W03 egzamin - ustny, opisowy, testowy i inne Pytania i zadania Wykład egzaminacyjne są skonstruowane w taki sposób, aby na ich podstawie możliwa była weryfikacja efektów kształcenia w zakresie wiedzy posiada wiedzę na temat zjawisk stylistycznych oraz określa kontekst kulturowy ich funkcjonowania, określa związki architektury polskiej z architekturą powszechną, zna główne realizacje i nazwiska najważniejszych architektów, poznaje angielskie odpowiedniki terminów i pojęć architektonicznych omawianych w trakcie wykładu K_W04 egzamin - ustny, opisowy, testowy i inne Pytania i zadania egzaminacyjne są skonstruowane w taki sposób, aby na ich podstawie możliwa była weryfikacja efektów kształcenia w zakresie wiedzy Wykład potrafi przełożyć zdobytą wiedzę na umiejętność operowania formami architektury historycznej jako inspiracją twórczą, potrafi integrować uzyskane informacje, interpretować je oraz wyciągać wnioski, formułować i uzasadniać opinie K_U01 Kryteria oceny: zawartość merytoryczna, oryginalność ujęcia, samodzielność, sposób prezentacji referatu
Opis efektu Symbole Metody weryfikacji Forma zajęć efektów potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim i angielskim prezentację ustną, dotyczącą zagadnień omawianych na zajęciach K_U04 Kryteria oceny: zawartość merytoryczna, oryginalność ujęcia, samodzielność, sposób prezentacji referatu potrafi odróżniać style architektoniczne i określać ich cechy, potrafi określić czas powstania budynku na podstawie cech formalnych, nazwać i omówić znaczenie historycznych konstrukcji, elementów konstru-kcyjnych i detali architektonicznych, stosowane w K_U12 Kryteria oceny: zawartość merytoryczna, oryginalność ujęcia, samodzielność, sposób prezentacji referatu poszczególnych regionach kraju i kolejnych okresach historycznych poznając proces rozwojowy architektury polskiej, student wyrabia sobie krytyczny umysł oraz ćwiczy umiejętność K_K01 Frekwencja i czynny udział w zajęciach analitycznego myślenia, potrafi posługiwać się materiałami źródłowymi (literatura, bazy danych, Internet) w celu gromadzeni a informacji niezbędnych do pracy zawodowej
Opis efektu Symbole Metody weryfikacji Forma zajęć efektów ma świadomość roli społecznej architekta, rozumiejąc formy i znaczenie architektury historycznej posiada K_K06 Frekwencja i czynny udział w zajęciach kompetencje do popularyzacji zagadnień architektonicznych w społeczeństwie, dzięki znajomości anglojęzycznej terminologii fachowej, poszerza kompetencje do pracy w zespole międzynarodowym Warunki zaliczenia Wykłady: Student przystępuje do weryfikacji stanu jego wiedzy w zakresie wyszczególnionych efektów kształcenia. : Student przygotowuje i wygłasza referat na określony temat, wybrany z przedstawionej na początku semestru listy, aktywnie uczestnicząc w zajęciach potwierdza swoje kompetencje w zakresie wyszczególnionych efektów kształcenia. Zasada ustalania oceny: Progi punktowe: 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi dst, 61% - 70% dst plus, 71% - 80% db, 81% - 90% db+, 91% - 100% bdb. Ocena końcowa to średnia ocen z egzaminu i ćwiczeń uwzględniających frekwencję i czynny udział w zajęciach.
Obciążenie pracą Obciążenie pracą Studia stacjonarne (w godz.) Studia niestacjonarne (w godz.) Godziny kontaktowe (udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 50 - Samodzielna praca studenta (przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu, wystąpienia; itp.) 50 - Łącznie 100 - Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 2 - Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 2 - Łącznie 4 - Literatura podstawowa 1. Borusiewicz W., Budownictwo murowane w Polsce, Warszawa 1985. 2. Broniewski T., Historia architektury dla wszystkich, Wrocław 1990. 3. Koch W., Style w architekturze, Warszawa 1996. 4. Miłobędzki A., Zarys dziejów architektury w Polsce, Warszawa 1988. Literatura uzupełniająca 1. Jaroszewski S., Od klasycyzmu do nowoczesności: o architekturze polskiej XVIII, XIX i XX wieku, Warszawa 1996. 2. Krassowski W., Dzieje budownictwa i architektury na ziemiach polskich. Tom I -IV. Warszawa1990.
3. Marcinek J. (red.), Dzieje architektury w Polsce, Kraków 2003. 4. Zachwatowicz J., Architektura polska do połowy XIX wieku, Warszawa 1956. Uwagi Proponowane pytania egzaminacyjne na egzaminie dyplomowym: 1.Omów elementy i cechy formalne średniowiecznej architektury obronnej, podaj przykłady. 2.Wymień charakterystyczne cechy formalne polskiej architektury renesansowej, podaj przykłady. 3.Wymień najczęściej stosowane wzorce w architekturze polskiego klasycyzmu, podaj przykłady. 4.Podaj przykłady motywów architektonicznych, wykorzystywanych w polskiej architekturze okresu historyzmu. Zmodyfikowane przez dr inż. Anna Bazan-Krzywoszańska (ostatnia modyfikacja: 04-08-2016 11:29)