Projekt U S T A W A z dnia o zmianie ustawy Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw 1) Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm. 2) ) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: 3) prezes sądu, upoważniony sędzia lub referendarz sądowy, ; 2) w art. 3 po 3 dodaje się 3a w brzmieniu: 3a. Na postanowienie w przedmiocie właściwości w postępowaniu wykonawczym zażalenie nie przysługuje. ; 3) w art. 6: a) 1 otrzymuje brzmienie: 1. Skazany może składać wnioski o wszczęcie postępowania przed sądem i brać w nim udział jako strona oraz w wypadkach wskazanych w ustawie wnosić zażalenia na postanowienia wydane w postępowaniu wykonawczym., b) po 2 dodaje się 2a w brzmieniu:
2a. Skazany, składając wnioski, o których mowa w 1 i 2 powinien uprawdopodobnić swoje żądanie, w szczególności dołączyć do wniosku odpowiednie dokumenty., c) po 3 dodaje się 4 w brzmieniu: 4. Jeżeli wnioski, o których mowa w 1 i 2, oraz skargi i prośby, o których mowa w 2, zawierają wyrazy lub zwroty wulgarne, obelżywe albo gwarę przestępczą, właściwy organ może wydać zarządzenie o pozostawieniu ich bez rozpoznania, informując o tym pisemnie wnoszącego wniosek, prośbę lub skargę. ; 2) w art. 8: a) w 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: 4) gdy sąd uzna to za niezbędne ze względu na okoliczności utrudniające obronę., b) 3 otrzymuje brzmienie: 3. Skazany pozbawiony wolności może porozumiewać się ze swoim obrońcą lub pełnomocnikiem będącym adwokatem lub radcą prawnym podczas nieobecności innych osób, a rozmowy z tymi osobami w trakcie widzeń i telefoniczne nie podlegają kontroli. ; 3) po art. 8 dodaje się art. 8a i 8b w brzmieniu: Art. 8a. 1. Korespondencja skazanego pozbawionego wolności podlega cenzurze i nadzorowi, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. 2. Korespondencja skazanego pozbawionego wolności z podmiotami, o których mowa w art. 8 3, nie podlega cenzurze oraz zatrzymaniu 2
i powinna być bezzwłocznie przekazywana do adresata, a nadzór nad tą korespondencją może być wykonywany wyłącznie wtedy, gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie, że list zawiera przedmioty, których dotyczy zakaz posiadania, przechowywania, przekazywania, przesyłania lub obrotu. Czynności otwarcia dokonuje się w obecności skazanego i zawiadamia o niej sędziego penitencjarnego, podając jej powód i wynik. Przepisy art. 73 3 i 4 oraz art. 225 3 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio. 3. Przepis 2 zdanie pierwsze i drugie stosuje się odpowiednio do korespondencji skazanego pozbawionego wolności prowadzonej z organami ścigania, wymiaru sprawiedliwości i innymi organami państwowymi, organami samorządu terytorialnego, Rzecznikiem Praw Obywatelskich, Rzecznikiem Praw Dziecka oraz organami powołanymi na podstawie ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych dotyczących ochrony praw człowieka. Art. 8b. 1. Rzecznik Praw Obywatelskich ma prawo wstępu w każdym czasie, bez ograniczeń, do zakładów karnych, aresztów śledczych i innych miejsc, w których przebywają osoby pozbawione wolności oraz poruszania się po ich terenie, przeglądania dokumentów i żądania wyjaśnień od administracji tych jednostek, a także przeprowadzania podczas nieobecności innych osób rozmów z osobami pozbawionymi wolności oraz badania ich 3
wniosków, skarg i próśb. 2. Przepis 1 stosuje się odpowiednio do prokuratora, wykonującego czynności należące do zakresu jego działania. ; 4) w art. 9: a) 2 otrzymuje brzmienie: 2. Wyrok staje się wykonalny z chwilą uprawomocnienia, chyba że ustawa stanowi inaczej., b) dodaje się 3 i 4 w brzmieniu: 3. Postanowienie w postępowaniu wykonawczym staje się wykonalne z chwilą wydania, chyba że ustawa stanowi inaczej lub sąd wydający postanowienie wstrzyma jego wykonanie. 4. Złożenie wniosku o wydanie postanowienia w postępowaniu wykonawczym nie wstrzymuje wykonania orzeczenia, którego wniosek dotyczy, chyba że sąd w szczególnie uzasadnionych wypadkach postanowi inaczej. Postanowienie w przedmiocie wstrzymania wykonania orzeczenia nie wymaga uzasadnienia. ; 7) w art. 11: a) 1 otrzymuje brzmienie: 1. Sąd, kierując orzeczenie do wykonania, przesyła jego odpis lub wyciąg, ze wzmianką o wykonalności, a w wypadku orzeczenia prawomocnego z datą jego uprawomocnienia się, odpowiedniemu organowi powołanemu do wykonywania orzeczenia. Okres podlegający zaliczeniu na poczet skierowanej do wykonania kary wskazuje się podając daty 4
początku i końca tego okresu. Sąd przesyła dyrektorowi zakładu karnego lub aresztu śledczego orzeczenie wraz z uzasadnieniem, jeżeli zostało sporządzone i nie zawiera informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową., b) po 1 dodaje się 1a w brzmieniu: 1a. Jeżeli pokrzywdzony złożył wniosek, o którym mowa w art. 168a 1, sąd, o którym mowa w 1, przesyła dyrektorowi zakładu karnego ten wniosek oraz dane zawierające imię, nazwisko i adres pokrzywdzonego., c) 4 otrzymuje brzmienie: 4. W razie skazania tymczasowo aresztowanego lub osoby odbywającej karę pozbawienia wolności, sąd przesyła zawiadomienie o tym, wraz z informacjami, o których mowa w 2, dyrektorowi aresztu śledczego lub zakładu karnego. ; 8) po art. 11 dodaje się art. 11a w brzmieniu: Art. 11a. 1. Kierując orzeczenie do wykonania, sąd przesyła naczelnikowi urzędu skarbowego posiadane informacje dotyczące osoby dłużnika, w tym imię, nazwisko i adres, jego numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL), Numer Identyfikacyjny Podatnika (NIP), a w przypadku osoby nieposiadającej numeru PESEL numer i nazwę dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz nazwę organu, który wydał dokument, oraz informacje dotyczące majątku dłużnika i jego źródeł 5
dochodu, a także dane o jego karalności. 2. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z Ministrem Finansów określa, w drodze rozporządzenia, wzór oraz szczegółowy zakres informacji przesyłanych naczelnikowi urzędu skarbowego, o których mowa w 1, zapewniający prawidłowość i sprawność postępowania egzekucyjnego, uwzględniający zasady ewidencji podatników, płatników podatków i płatników składek ubezpieczeniowych i umożliwiający elektroniczne przetwarzanie zawartych w nim danych. ; 9) w art. 13 po 1 dodaje się 1a w brzmieniu: 1a. W posiedzeniu ma prawo wziąć udział prokurator, skazany oraz obrońca, a jeżeli o rozstrzygnięcie wątpliwości, co do wykonania orzeczenia zwrócił się organ wykonujący orzeczenie lub osoba, której orzeczenie bezpośrednio dotyczy, również ta osoba lub przedstawiciel organu wykonującego orzeczenie. ; 10) w art. 15 po 2 dodaje się 2a w brzmieniu: 2a. Na postanowienie w przedmiocie umorzenia lub zawieszenia postępowania wykonawczego przysługuje zażalenie. ; 11) w art. 18 2 otrzymuje brzmienie: 2. W kwestiach niewymagających postanowienia prezes sądu, upoważniony sędzia lub referendarz sądowy wydaje zarządzenia. ; 6
12) w art. 19 dodaje się 3 w brzmieniu: 3. Wniosek lub skargę rozpoznaje się w terminie 14 dni od daty wpływu do sądu, chyba że ustawa przewiduje rozpoznanie wniosku na posiedzeniu, w którym uprawnione osoby mogą wziąć udział. ; 13) w art. 20 dodaje się 4 w brzmieniu: 4. Sąd wyższej instancji rozpoznaje zażalenie w terminie 14 dni od daty jego przekazania przez sąd pierwszej instancji, chyba że ustawa przewiduje rozpoznanie zażalenia na posiedzeniu, w którym mają prawo wziąć udział uprawnione osoby. ; 14) art. 21 otrzymuje brzmienie: Art. 21. W postępowaniu przed sądem prokurator jest stroną; w szczególności może składać wnioski, a w wypadkach wskazanych w ustawie wnosić zażalenia na postanowienia wydane w postępowaniu wykonawczym. ; 15) w art. 22: a) 1 otrzymuje brzmienie: 1. Prokurator, skazany oraz obrońca, sądowy kurator zawodowy, a także inne osoby, o których mowa w art. 19 1, mają prawo wziąć udział w posiedzeniu, gdy ustawa tak stanowi. W posiedzeniu sądu wyższej instancji mają prawo wziąć udział osoby, którym przysługuje prawo do udziału w posiedzeniu sądu pierwszej instancji., b) po 1 dodaje się 1a w brzmieniu: 1a. Niestawiennictwo osób, o których mowa w 1, 7
należycie zawiadomionych o terminie posiedzenia, nie wstrzymuje rozpoznania sprawy, z wyjątkiem obrońcy w wypadkach określonych w art. 8 2, chyba że sąd orzeka na korzyść lub zgodnie z wnioskiem skazanego. ; 16) w art. 24: a) 2 otrzymuje brzmienie: 2. Niedopuszczalna jest zmiana lub uchylenie postanowienia, przewidzianego w 1, na niekorzyść skazanego po upływie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia., b) dodaje się 3 w brzmieniu: 3. Na postanowienie wydane na podstawie 1 przysługuje zażalenie, tylko wtedy, gdy przysługiwało również na postanowienie podlegające zmianie lub uchyleniu. ; 17)art. 25 otrzymuje brzmienie: Art. 25. 1. Egzekucję zasądzonych roszczeń cywilnych, orzeczonej nawiązki oraz świadczenia pieniężnego prowadzi się według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, jeżeli niniejsza ustawa nie stanowi inaczej. 2. Przepis 1 stosuje się również do wykonania postanowień o zabezpieczeniu wykonania orzeczenia w przedmiocie roszczeń cywilnych, nawiązki i świadczenia pieniężnego w postępowaniu karnym. 3. W pierwszej kolejności podlegają zaspokojeniu zasądzone roszczenia cywilne mające na celu 8
naprawienie szkody lub zadośćuczynienie za krzywdę. ; 18)art. 27 otrzymuje brzmienie: Art. 27. 1. Egzekucję grzywny, środka karnego przepadku, nawiązki na rzecz Skarbu Państwa, zobowiązania określonego w art. 52 Kodeksu karnego, należności sądowych prowadzi urząd skarbowy według przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, jeżeli niniejsza ustawa nie stanowi inaczej. 2. Spośród należności wskazanych w 1 w pierwszej kolejności zaspokaja się należności sądowe. 3. Przepis 1 stosuje się odpowiednio do wykonania postanowień o zabezpieczeniu wykonania grzywny, przepadku, nawiązki na rzecz Skarbu Państwa, zobowiązania określonego w art. 52 Kodeksu karnego oraz należności sądowych w postępowaniu karnym. ; 19)użyty w art. 38 2, w art. 67 3, w art. 91 pkt 4, w art. 92 pkt 4 i 5, w art. 98, w art. 136 1 w różnej liczbie i przypadkach wyraz sportowe zastępuje się użytymi w odpowiedniej liczbie i przypadkach wyrazami z zakresu kultury fizycznej. ; 20)w art. 43 3 otrzymuje brzmienie: 3. Przychodami Funduszu są środki pieniężne pochodzące z: 1) potrąceń w wysokości 20% wynagrodzenia 9
przysługującego za pracę skazanych zatrudnionych w formach określonych w art. 121 2, 2) spadków, zapisów i darowizn, 3) dotacji, zbiórek i innych źródeł. ; 21)art. 44 otrzymuje brzmienie: Art. 44. 1. Skazanego na grzywnę urząd skarbowy wzywa do jej uiszczenia w terminie 14 dni. 2. W razie bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu grzywnę ściąga się w drodze egzekucji. 3. W razie nieuiszczenia grzywny w terminie określonym w 1 lub stwierdzenia bezskuteczności egzekucji urząd skarbowy niezwłocznie zawiadamia sąd. ; 22)art. 45 otrzymuje brzmienie: Art. 45. 1. Jeżeli w wyroku nie określono wymiaru pracy społecznie użytecznej albo jeżeli grzywna została uiszczona lub ściągnięta w drodze egzekucji w części, sąd określa wymiar tej pracy na zasadach, o których mowa w art. 33a 2 i 3 Kodeksu karnego. 2. Do wykonywania pracy, o której mowa w 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 35 1 Kodeksu karnego oraz art. 53, art. 54-58, art. 60, 62 i 63. 3. Sąd zarządza wykonanie pracy społecznie użytecznej w razie zawiadomienia przez urząd skarbowy o stwierdzeniu bezskuteczności egzekucji. 10
4. Na postanowienie w przedmiocie zamiany grzywny na pracę społecznie użyteczną i zarządzenia jej wykonania przysługuje zażalenie. 5. Postanowienie o zamianie grzywny na pracę społecznie użyteczną staje się wykonalne z chwilą uprawomocnienia. ; 23)art. 46 otrzymuje brzmienie: Art. 46. 1. Jeżeli w wyroku nie określono zastępczej kary pozbawienia wolności albo jeżeli grzywna została uiszczona lub ściągnięta w drodze egzekucji jedynie w części, bądź tylko w części wykonana w formie pracy społecznie użytecznej, sąd określa jej wymiar na zasadach, o których mowa w art. 33a 1 i 4 Kodeksu karnego. 2. Sąd zarządza wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności w razie zawiadomienia przez urząd skarbowy o bezskuteczności egzekucji, jeżeli skazany nie podejmie zarządzonej pracy społecznie użytecznej albo uchyla się od jej wykonywania. 3. Na postanowienie w przedmiocie określenia wymiaru zastępczej kary pozbawienia wolności i zarządzenia jej wykonania przysługuje zażalenie. 4. Postanowienie o zarządzeniu wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności staje się wykonalne z chwilą uprawomocnienia. ; 24)w art. 47 1 otrzymuje brzmienie: 11
1. Jeżeli grzywna została uiszczona w części, prezes sądu, upoważniony sędzia lub referendarz sądowy zarządza zmniejszenie kary zastępczej w sposób odpowiadający stosunkowi kwoty zapłaconej do wysokości grzywny. ; 25)art. 48 otrzymuje brzmienie: Art. 48. W posiedzeniu w przedmiocie zarządzenia wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności ma prawo wziąć udział prokurator, skazany oraz jego obrońca, a gdy skazany pozostaje pod dozorem, również sądowy kurator zawodowy, osoba godna zaufania lub przedstawiciel stowarzyszenia, instytucji albo organizacji społecznej, o której mowa w art. 73 1 Kodeksu karnego. ; 26)art. 49 otrzymuje brzmienie: Art. 49. 1. Urząd skarbowy może, na wniosek skazanego, rozłożyć grzywnę na raty na czas nieprzekraczający 1 roku, licząc od dnia wydania pierwszej decyzji w tym zakresie, jeżeli natychmiastowe jej wykonanie pociągnęłoby dla skazanego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki. Rozkładając grzywnę na raty, urząd skarbowy określa wysokość i termin uiszczenia poszczególnych rat. 2. W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie, a zwłaszcza wówczas, gdy wysokość grzywny jest znaczna, można rozłożyć grzywnę na raty na okres do 3 lat. 3. Urząd skarbowy może w każdym czasie wydać decyzję, o której mowa w 1 lub 2, aż do 12
całkowitego wykonania grzywny. 4. W razie zarządzenia wykonania pracy społecznie użytecznej lub zastępczej kary pozbawienia wolności 3 nie stosuje się. ; 27)w art. 50 1 otrzymuje brzmienie: 1. Urząd skarbowy odwołuje rozłożenie grzywny na raty, jeżeli ujawniły się nowe lub poprzednio nieznane okoliczności, istotne dla rozstrzygnięcia. ; 28)po art. 50 dodaje się art. 50a w brzmieniu : Art. 50a. 1. Na decyzję urzędu skarbowego w przedmiocie rozłożenia grzywny na raty skarga przysługuje również prokuratorowi. 2. Skargę można wnieść także z powodu błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę decyzji lub obrazy przepisów postępowania, jeżeli miały wpływ na treść decyzji. ; 29)art. 51 otrzymuje brzmienie: Art. 51. 1. Jeżeli skazany, z przyczyn od niego niezależnych, nie uiścił grzywny, urząd skarbowy zawiadomił o bezskuteczności egzekucji, a wykonanie tej kary w innej drodze okazało się niemożliwe lub niecelowe, sąd może, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, grzywnę w całości lub części umorzyć. 2. Na postanowienie w przedmiocie umorzenia grzywny przysługuje zażalenie. ; 13
30)uchyla się art. 52; 31)art. 53 otrzymuje brzmienie: Art. 53. 1. Wykonanie kary ograniczenia wolności ma na celu wzbudzenie w skazanym woli kształtowania społecznie pożądanych postaw, w szczególności poczucia odpowiedzialności oraz potrzeby przestrzegania porządku prawnego. 2. Skazany ma obowiązek pracować sumiennie oraz przestrzegać ustalonych w miejscu pracy porządku i dyscypliny. 3. W okresie wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, skazany nie może bez zgody sądowego kuratora zawodowego zmieniać miejsca pobytu oraz ma obowiązek udzielania mu wyjaśnień dotyczących przebiegu odbywania kary. ; 32)art. 55 otrzymuje brzmienie: Art. 55. 1. Nadzór nad wykonywaniem kary ograniczenia wolności oraz orzekanie w sprawach dotyczących wykonania tej kary należą do sądu rejonowego, w którego okręgu kara ma być lub jest wykonywana. 2. W celu wykonania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne sąd przesyła odpis prawomocnego wyroku właściwemu sądowemu kuratorowi zawodowemu. 3. Sądowy kurator zawodowy wykonuje czynności związane z organizowaniem i kontrolowaniem nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne. ; 14
33)art. 56 otrzymuje brzmienie: Art. 56. 1. Nieodpłatna, kontrolowana praca na cele społeczne jest wykonywana w miejscu wyznaczonym przez właściwego wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, zwanych dalej właściwym organem gminy ; podmioty, dla których organ gminy jest organem założycielskim, mają obowiązek przyjąć skazanych do pracy. 2. Praca, o której mowa w 1, może być także wykonywana we wskazanych przez właściwy organ gminy: państwowych lub samorządowych jednostkach organizacyjnych, spółkach prawa handlowego z udziałem Skarbu Państwa lub gminy, placówkach oświatowowychowawczych, młodzieżowych ośrodkach wychowawczych, młodzieżowych ośrodkach socjoterapii, placówkach służby zdrowia, jednostkach organizacyjnych opieki społecznej, kościołach, związkach wyznaniowych, fundacjach, stowarzyszeniach lub innych instytucjach albo organizacjach niosących pomoc charytatywną względnie reprezentujących społeczność lokalną, za ich zgodą. ; 34)po art. 56 dodaje się art. 56a w brzmieniu: Art. 56a. 1. Wydatki związane z ubezpieczeniem od następstw nieszczęśliwych wypadków skazanych, wykonujących nieodpłatną, kontrolowaną pracę na cele społeczne oraz pracę społecznie użyteczną, ponosi Skarb 15
Państwa. 2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania przy zawieraniu przez podmioty uprawnione umowy ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków skazanych wykonujących nieodpłatną, kontrolowaną pracę na cele społeczne oraz pracę społecznie użyteczną, a także minimalną i maksymalną sumę ubezpieczenia, na którą umowa taka może zostać zawarta, podmioty uprawnione do zawierania umów ubezpieczenia oraz termin zawierania umów, mając na uwadze potrzebę zagwarantowania skazanym, wykonującym nieodpłatną, kontrolowaną pracę na cele społeczne lub pracę społecznie użyteczną, odpowiedniej rekompensaty w przypadku zaistnienia przy wykonywaniu tej pracy nieszczęśliwego wypadku oraz sprawne wykonywanie czynności związanych z zawieraniem umowy ubezpieczenia. ; 35)art. 57 otrzymuje brzmienie: Art. 57. 1. Sądowy kurator zawodowy wzywa skazanego w celu pouczenia go o prawach i obowiązkach, konsekwencjach wynikających z uchylania się od odbywania kary oraz wskazania skazanemu rodzaju, miejsca i terminu rozpoczęcia pracy. 2. W wypadku gdy skazany pouczony o prawach, obowiązkach i konsekwencjach związanych z wykonywaniem nieodpłatnej, kontrolowanej 16
pracy na cele społeczne oświadczy sądowemu kuratorowi zawodowemu, że nie wyraża zgody na podjęcie pracy, kurator kieruje do sądu wniosek o zarządzenie wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności. 3. Zmiana rodzaju pracy lub miejsca jej wykonywania może nastąpić w szczególnie uzasadnionych wypadkach, na podstawie decyzji sądowego kuratora zawodowego. ; 36)art. 57a otrzymuje brzmienie: Art. 57a. 1. Rozpoczęcie odbywania kary orzeczonej na podstawie art. 35 1 Kodeksu karnego następuje w dniu, w którym skazany przystąpił do wykonywania wskazanej pracy; do okresu odbywania tej kary wlicza się wyłącznie okresy, w których skazany rzeczywiście świadczył wskazaną pracę. 2. Rozpoczęcie odbywania kary orzeczonej na podstawie art. 35 3 Kodeksu karnego następuje w pierwszym dniu okresu, w którym dokonuje się potrącenia skazanemu z wynagrodzenia za pracę. 3. Wykonywanie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne może odbywać się także w dni ustawowo wolne od pracy i dni wolne od pracy u danego pracodawcy. ; 37)art. 58 otrzymuje brzmienie: Art. 58. 1. Właściwy organ gminy informuje sądowego kuratora zawodowego o wyznaczonych dla skazanych miejscach pracy, rodzaju pracy oraz 17
osobie odpowiedzialnej za organizowanie pracy i jej przebieg. 2. Podmioty, o których mowa w art. 56 1 i 2, sporządzają informację dotyczącą pracy skazanego, w szczególności informację o dniu rozpoczęcia i zakończenia pracy, jej przebiegu, liczbie godzin przepracowanych przez skazanego, rodzaju wykonywanej przez niego pracy, niezgłoszeniu się do pracy, niepodjęciu przydzielonej pracy, przeszkodzie uniemożliwiającej wykonanie pracy, opuszczeniu pracy bez usprawiedliwienia, każdym przypadku niesumiennego wykonywania pracy oraz uporczywego nieprzestrzegania ustalonego porządku i dyscypliny pracy. 3. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb wyznaczania przez właściwy organ gminy podmiotów wskazanych w art. 56 1, w których wykonywana jest kara ograniczenia wolności i praca społecznie użyteczna, oraz obowiązki tych podmiotów, a także podmiotów, o których mowa w art. 56 2, w zakresie wykonywania tej kary i pracy, uwzględniając w szczególności zasady organizowania miejsc pracy i przydziału pracy, dopuszczalny wymiar czasu pracy oraz obowiązki w zakresie kontroli skazanych i informowania o wykonywaniu kary i pracy. ; 38)art. 61 otrzymuje brzmienie: Art. 61. Jeżeli względy wychowawcze za tym przemawiają, 18
sąd może w okresie wykonywania kary ograniczenia wolności zmniejszyć orzeczoną liczbę godzin wykonywanej pracy w stosunku tygodniowym lub wysokość miesięcznych potrąceń z wynagrodzenia za pracę, jednak nie więcej niż do granicy ustawowego minimum określonego w art. 35 1 i 3 Kodeksu karnego. ; 39)art. 62 otrzymuje brzmienie: Art. 62. Sąd odracza wykonanie kary ograniczenia wolności lub udziela przerwy w jej wykonaniu w razie powołania skazanego do czynnej służby wojskowej, do czasu ukończenia tej służby. Wobec takiego skazanego sąd może zastosować odpowiednio przepisy art. 336 3 i 4 Kodeksu karnego. ; 40)uchyla się art. 63; 41)art. 63a otrzymuje brzmienie: Art. 63a. 1. W szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może zamienić obowiązek wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne na potrącenie wynagrodzenia za pracę. 2. Z tych samych względów sąd może zamienić potrącenie wynagrodzenia za pracę na obowiązek nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne. 3. W posiedzeniu ma prawo wziąć udział prokurator, sądowy kurator zawodowy, skazany oraz obrońca. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie. ; 19
42)uchyla się art. 64; 43)art. 65 otrzymuje brzmienie: Art. 65. 1. Jeżeli skazany uchyla się od odbywania kary ograniczenia wolności, sąd zarządza wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności. W razie gdy skazany wykonał część kary ograniczenia wolności, sąd zarządza wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności w wymiarze odpowiadającym karze ograniczenia wolności pozostałej do wykonania, przyjmując, że jeden dzień zastępczej kary pozbawienia wolności jest równoważny dwóm dniom kary ograniczenia wolności. 2. Jeżeli w wyroku nie określono zastępczej kary pozbawienia wolności, sąd określa jej wymiar; przepis 1 stosuje się odpowiednio. 3. W posiedzeniu ma prawo wziąć udział prokurator, sądowy kurator zawodowy, skazany oraz obrońca. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie. 4. Postanowienie w przedmiocie zarządzenia wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności staje się wykonalne z chwilą uprawomocnienia. ; 44)art. 66 otrzymuje brzmienie: Art. 66. 1. Orzekanie w przedmiocie wykonywania kary ograniczenia wolności, zarządzenia wykonania kary zastępczej, a także zwolnienia od reszty 20
kary może nastąpić również na wniosek sądowego kuratora zawodowego. 2. Wniosek skazanego lub jego obrońcy o zwolnienie od reszty kary ograniczenia wolności złożony przed upływem 3 miesięcy od wydania poprzedniego postanowienia w tym przedmiocie nie rozpoznaje się aż do upływu tego okresu. 3. Zwalniając skazanego od reszty kary ograniczenia wolności, sąd zawiadamia o tym sądowego kuratora zawodowego oraz podmiot, w którym wykonywana jest kara. ; 45)w art. 74: a) po 1 dodaje się 1a w brzmieniu: 1a. Na postanowienie, o którym mowa w 1, przysługuje zażalenie., b) 2 otrzymuje brzmienie: 2. Jeżeli po wydaniu postanowienia przez sąd penitencjarny zajdą nowe okoliczności uzasadniające zmianę rodzaju i typu zakładu karnego lub systemu terapeutycznego, decyzję w tym przedmiocie może podjąć komisja penitencjarna. ; 46)art. 76 otrzymuje brzmienie: Art. 76. 1. Komisja penitencjarna podejmuje decyzje w sprawach: 1) kierowania skazanego do właściwego zakładu karnego, jeżeli nie określił tego sąd w wyroku, 2) kierowania skazanego do określonego 21
systemu odbywania kary, jeżeli nie określił tego sąd w wyroku, 3) ustalania indywidualnych programów oddziaływań wobec skazanego albo indywidualnych programów terapeutycznych i dokonywania ocen ich realizacji, 4) dokonywania okresowych ocen postępów skazanego w resocjalizacji, 5) kwalifikowania i wycofywania skazanych z nauczania w szkołach i na kursach, 6) kwalifikowania skazanych, o których mowa w art. 84 2, do zakładów karnych dla młodocianych oraz skazanych, o których mowa w art. 96 3, do odbywania kary w oddziałach terapeutycznych, 7) kwalifikowania skazanego, o którym mowa w art. 88 4, jako wymagającego osadzenia w zakładzie karnym typu zamkniętego w warunkach zapewniających ochronę społeczeństwa i bezpieczeństwo zakładu, oraz wymienionego w art. 88 3, jako wymagającego osadzenia w tym zakładzie w wyznaczonym oddziale lub celi oraz dokonywanie, co najmniej raz na 3 miesiące, weryfikacji tych decyzji, 1) kierowania i wycofywania skazanych z oddziałów terapeutycznych; 2) przeniesień skazanych, o których mowa w art. 89, po dokonaniu oceny okresowej postępów w resocjalizacji, 3) określenia prognozy kryminologiczno- 22
-społecznej skazanego, w związku z warunkowym przedterminowym zwolnieniem, 4) korzystania przez skazanego z uprawnień określonych w art. 107 1 oraz zwolnienia z wykonywania pracy, na podstawie art. 121 7. 2. Komisja penitencjarna wyraża opinie w sprawach: 1) przyznania skazanemu przepustki, o której mowa w art. 91 pkt 7 lub art. 92 pkt 9, oraz nagrody, o której mowa w art. 138 1 pkt 15 lub 16, wówczas gdy są one udzielane: a) po raz pierwszy, a) po przerwie trwającej dłużej niż 6 miesięcy, c) po powstaniu istotnych zmian w sytuacji prawnej lub rodzinnej skazanego, 2) przyznania nagrody, o której mowa w art. 138 1 pkt 15 lub 16, skazanemu skierowanemu do odbywania kary w zakładzie karnym typu zamkniętego, 3) projektu porządku wewnętrznego zakładu karnego oraz zmiany tego porządku, 4) innych, przekazanych jej przez dyrektora zakładu karnego. 3. Do zakresu działania komisji penitencjarnej należy również wykonywanie innych zadań przewidzianych w ustawie i w przepisach wydanych na jej podstawie. 23
4. Jeżeli decyzja komisji penitencjarnej w przedmiocie klasyfikacji jest sprzeczna z prawem, o jej zmianie lub uchyleniu orzeka sąd penitencjarny; art. 7 5 stosuje się odpowiednio. 5. W wypadku określonym w 4 decyzję komisji penitencjarnej może także uchylić dyrektor okręgowy Służby Więziennej albo Dyrektor Generalny Służby Więziennej. ; 47)art. 79 otrzymuje brzmienie: Art. 79. 1. Skazanego na karę pozbawienia wolności sąd wzywa do stawienia się w wyznaczonym terminie w areszcie śledczym, położonym najbliżej jego miejsca zamieszkania, wraz z dokumentem stwierdzającym tożsamość. Sąd może polecić doprowadzenie skazanego do aresztu śledczego bez wezwania. 2. Jeżeli skazany, mimo wezwania, nie stawił się w areszcie śledczym, sąd poleca go doprowadzić. Kosztami doprowadzenia sąd obciąża skazanego. 3. Przeniesienie skazanego z aresztu śledczego do właściwego zakładu karnego następuje po decyzji klasyfikacyjnej komisji penitencjarnej. 4. Jeżeli skazanym jest żołnierz, a sąd zarządza doprowadzenie go do aresztu śledczego, obowiązek doprowadzenia spoczywa na właściwych organach wojskowych. ; 48)w art. 79a 1 otrzymuje brzmienie: Art. 79a. 1. Przy przyjęciu do aresztu śledczego skazany 24
okazuje dokument stwierdzający tożsamość, podaje dane osobowe, informuje o zmianie danych osobowych, o miejscu zameldowania lub przebywania bez zameldowania, o uprzedniej karalności, o stanie zdrowia, a także o ciążących na nim zobowiązaniach alimentacyjnych. Skazany może być także poddany czynnościom mającym na celu jego identyfikację, a w szczególności: sfotografowaniu, oględzinom zewnętrznym ciała, pobraniu odcisków oraz okazaniu innym osobom. ; 49)w art. 79b 1 otrzymuje brzmienie: Art. 79b. 1. Skazanego przyjętego do aresztu śledczego umieszcza się w celi przejściowej, na okres niezbędny, nie dłużej jednak niż na 14 dni, dla poddania go wstępnym badaniom lekarskim, zabiegom sanitarnym i wstępnym badaniom osobopoznawczym oraz zapoznania z podstawowymi aktami prawnymi dotyczącymi wykonywania kary pozbawienia wolności i porządkiem wewnętrznym zakładu karnego. ; 50)w art. 80 1 i 1a otrzymują brzmienie: 1. Jeżeli tę samą osobę skazano na kilka kar skutkujących pozbawienie wolności, wykonuje się je w takiej kolejności, w jakiej wpłynęły do wykonania orzeczenia, którymi wymierzono te kary. 1a. Orzeczenia prawomocne wykonuje się przed orzeczeniami nieprawomocnymi. Kary porządkowe i środki przymusu wykonuje się w pierwszej kolejności. 25
Zastępcze kary pozbawienia wolności oraz zastępcze kary aresztu za nieuiszczoną grzywnę wykonuje się w ostatniej kolejności. ; 51)w art. 86 dotychczasową treść oznacza się jako 1 i dodaje się 2 w brzmieniu: 2. W zakładzie karnym, o którym mowa w 1, mogą odbywać karę skazani określeni w art. 65 Kodeksu karnego, jeżeli przemawiają za tym względy resocjalizacyjne. ; 52)w art. 88 po 5 dodaje się 5a w brzmieniu: 5a. Skazanego objętego ochroną na mocy ustawy o świadku koronnym osadza się w zakładzie karnym typu zamkniętego. ; 53)art. 88a otrzymuje brzmienie: Art. 88a. 1. Skazanego, o którym mowa w art. 88 3, osadza się w wyznaczonym oddziale lub celi zakładu karnego typu zamkniętego, zawiadamiając o tym sędziego penitencjarnego. 2. Przepis 1 stosuje się do skazanego, zwanego dalej skazanym niebezpiecznym, którego właściwości, warunki osobiste, motywacje, sposób zachowania się przy popełnieniu przestępstwa, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, sposób zachowania się w trakcie pobytu w zakładzie karnym lub stopień demoralizacji stwarzają poważne zagrożenie społeczne albo poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa zakładu i 26
który: 1) popełnił przestępstwo, w szczególności: a) zamachu na: niepodległość lub integralność Rzeczypospolitej Polskiej, konstytucyjny ustrój państwa lub konstytucyjne organy Rzeczypospolitej Polskiej, życie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, b) ze szczególnym okrucieństwem lub udręczeniem, c) wzięcia lub przetrzymania zakładnika albo w związku z wzięciem zakładnika, d) uprowadzenia statku wodnego lub powietrznego, e) z użyciem broni palnej, materiałów wybuchowych albo łatwopalnych, f) w zorganizowanej grupie albo związku mającym na celu popełnianie przestępstw, 2) podczas uprzedniego lub obecnego pozbawienia wolności stwarzał zagrożenie dla bezpieczeństwa zakładu karnego lub aresztu śledczego w ten sposób, że: a) był organizatorem lub aktywnym uczestnikiem zbiorowego wystąpienia 27
w zakładzie karnym lub areszcie śledczym, b) dopuścił się czynnej napaści na funkcjonariusza publicznego lub inną osobę zatrudnioną w zakładzie karnym lub areszcie śledczym, c) był sprawcą zgwałcenia, pobicia skutkującego ciężkim uszkodzeniem ciała albo znęcał się nad skazanym, ukaranym lub tymczasowo aresztowanym, d) uwolnił się lub usiłował uwolnić się z zakładu karnego lub aresztu śledczego albo podczas konwojowania poza terenem takiego zakładu lub aresztu. 3. Skazanego, o którym mowa w art. 88 5a, można osadzić, za jego zgodą, w oddziale lub celi, o których mowa w 1. ; 54)w art. 88b pkt 1 i 3, w art. 124 3 pkt 4, w art. 136 3, w art. 221 2 pkt 5 i w art. 221a wyrazy z zakresu kultury fizycznej i sportu zastępuje się wyrazami z zakresu kultury fizycznej ; 55)w art. 90: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: 3) zajęcia kulturalno-oświatowe i z zakresu kultury fizycznej oraz nauczanie organizuje się w obrębie zakładu karnego,, b) pkt 7 otrzymuje brzmienie: 28
7) widzenia skazanych podlegają nadzorowi administracji zakładu karnego; rozmowy skazanych w trakcie widzeń mogą podlegać kontroli administracji zakładu karnego,, c) uchyla się pkt 8, d) pkt 9 otrzymuje brzmienie: 9) rozmowy telefoniczne skazanych mogą podlegać kontroli administracji zakładu karnego. ; 56)w art. 96 dodaje się 5 w brzmieniu: 5. Skazanego z niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi, w tym skazanego za przestępstwo określone w art. 197-203 Kodeksu karnego, popełnione w związku z zaburzeniami preferencji seksualnych lub upośledzonego umysłowo, kieruje się do zakładu karnego typu zamkniętego. ; 57)art. 100 otrzymuje brzmienie: Art. 100. 1. Skazany odbywa karę we właściwym zakładzie karnym. Przeniesienie skazanego do innego właściwego zakładu karnego może nastąpić, w szczególności w przypadku: 1) skierowania do właściwego, ze względu na rodzaj, typ, system wykonywania kary lub zabezpieczenie zakładu karnego, 2) zmiany przeznaczenia lub w celu zlikwidowania przeludnienia zakładu, 3) zatrudnienia lub nauki, 4) udzielenia świadczenia zdrowotnego, 5) skierowania do ośrodka diagnostycznego, 29
oddziału terapeutycznego lub oddziału dla osób, o których mowa w art. 88 3 i art. 212a 2, 6) udziału w czynności procesowej, 7) ważnych względów rodzinnych, 8) względów związanych z bezpieczeństwem skazanego. 2. Dyrektor Generalny Służby Więziennej ustala miejsce odbywania kary pozbawienia wolności dla skazanego objętego ochroną na mocy ustawy o świadku koronnym. ; 58)w art. 102: a) pkt 6 otrzymuje brzmienie: 6) korzystania z urządzeń i zajęć kulturalno-oświatowych, z zakresu kultury fizycznej, radia, telewizji, książek i prasy,, b) pkt 11 otrzymuje brzmienie: 11) prowadzenia korespondencji z organami ścigania, wymiaru sprawiedliwości i innymi organami państwowymi, samorządu terytorialnego, Rzecznikiem Praw Obywatelskich oraz z Rzecznikiem Praw Dziecka. ; 59)w art. 103: a) 1 otrzymuje brzmienie: 1. Skazani mają prawo kierować skargi do organów powołanych na podstawie ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych dotyczących ochrony praw człowieka., b) uchyla się 2; 30
60)w art. 105 4 otrzymuje brzmienie: 4. Dyrektor zakładu karnego podejmuje decyzje dotyczące zatrzymania korespondencji w zakładach karnych typu zamkniętego i półotwartego, a w zakładach karnych typu półotwartego także cenzurowania korespondencji oraz kontrolowania rozmów w trakcie widzeń i telefonicznych, z wyjątkiem wypadków określonych w art. 8 3 oraz art. 8a 2 i 3, jeżeli wymagają tego względy bezpieczeństwa zakładu lub porządku publicznego, powiadamiając o tym sędziego penitencjarnego oraz skazanego. Dyrektor zakładu karnego może zezwolić na przekazanie skazanemu ważnej wiadomości zawartej w zatrzymanej korespondencji. ; 61)w art. 105a: a) 2 otrzymuje brzmienie: 2. W widzeniu mogą uczestniczyć nie więcej niż dwie osoby pełnoletnie. Liczba osób niepełnoletnich nie podlega ograniczeniu. Osoby niepełnoletnie mogą korzystać z widzeń tylko pod opieką pełnoletnich., b) 6 otrzymuje brzmienie: 6. W czasie widzenia zezwala się na spożywanie artykułów żywnościowych i napojów zakupionych przez odwiedzających na terenie zakładu karnego. Artykuły żywnościowe i napoje, które nie zostały spożyte w czasie widzenia, przekazuje się osobie odwiedzającej. ; 62)w art. 113: a) 5 otrzymuje brzmienie: 31
5. Na pisemny wniosek skazanego i na jego koszt przekazuje się środki pieniężne i przedmioty wartościowe pozostające do jego dyspozycji na rzecz wskazanych przez niego osób, instytucji i organizacji; w uzasadnionych wypadkach koszty przekazania może pokryć zakład karny., b) 6 otrzymuje brzmienie: 6. Wolne od egzekucji są: 1) zapomogi przyznane skazanemu przez dyrektora zakładu karnego, 2) środki pieniężne przyznane skazanemu ze środków, o których mowa w art. 136a 1, 3) środki pieniężne wpłacone na poczet grzywny, która została zamieniona na zastępczą karę pozbawienia wolności lub zastępczą karę aresztu. ; 63)w art. 115 9 otrzymuje brzmienie: 9. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, zakres i tryb udzielania świadczeń zdrowotnych osobom pozbawionym wolności przez zakłady opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności, mając na uwadze konieczność zapewnienia osobom pozbawionym wolności opieki zdrowotnej także przez pozawięzienne zakłady opieki zdrowotnej, jeżeli udzielenie takiej opieki przez zakłady przeznaczone dla osób pozbawionych wolności nie jest możliwe, w szczególności z powodu braku specjalistycznego sprzętu medycznego. ; 32
64)w art. 116 w 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: 3) poddania się niezależnie od obowiązków określonych w przepisach o zwalczaniu chorób zakaźnych, wenerycznych i gruźlicy, alkoholizmu i narkomanii przewidzianym przepisami badaniom, leczeniu, zabiegom lekarskim, sanitarnym oraz rehabilitacji, a także badaniom na obecność w organizmie środków odurzających, a skazany, co do którego sędzia penitencjarny zarządził przeprowadzenie badań psychologicznych lub psychiatrycznych, dodatkowo udzielania osobom prowadzącym badania informacji o stanie zdrowia, przebytych chorobach i urazach oraz warunkach, w jakich się wychował oraz wykonywania zleconych przez psychiatrę lub psychologa czynności niezbędnych dla potrzeb badania. ; 65)po art. 116a dodaje się art. 116b w brzmieniu: Art. 116b. 1. Badanie w celu ustalenia w organizmie skazanego obecności środka odurzającego lub psychotropowego przeprowadza się przy użyciu metod niewymagających badania laboratoryjnego. 2. Skazanego odmawiającego poddania się badaniu, o którym mowa w 1, uznaje się za osobę, w której organizmie znajduje się środek odurzający lub psychotropowy. 3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób przeprowadzenia badań na obecność środków odurzających lub psychotropowych w organizmie, uwzględniając w szczególności dokumentowanie oraz sposoby 33
weryfikacji wyników testu. ; 66)w art. 117 dotychczasową treść zapisuje się jako 1 i dodaje się 2 w brzmieniu: 2. Skazanego, o którym mowa w 1, obejmuje się leczeniem i rehabilitacją w miarę możliwości bezpośrednio przed przewidywanym warunkowym zwolnieniem lub przed wykonaniem kary, chyba że szczególne okoliczności lub wyniki badań osobopoznawczych przemawiają za wcześniejszym rozpoczęciem stosowania oddziaływań specjalistycznych. ; 67)w art. 118 po 3 dodaje się 3a w brzmieniu: 3a. Na postanowienie, o którym mowa w 3, przysługuje zażalenie. ; 68)w art. 119 dodaje się 3 i 4 w brzmieniu: 3. Na postanowienie, o którym mowa w 2, przysługuje zażalenie. 4. Ściągnięcie kosztów następuje w trybie przewidzianym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. ; 69)w art. 123 2 otrzymuje brzmienie: 2. Wynagrodzenie przysługujące skazanemu zatrudnionemu w pełnym wymiarze czasu pracy ustala się w sposób zapewniający osiągnięcie co najmniej połowy minimalnego wynagrodzenia za pracę, określonego na podstawie odrębnych przepisów, przy przepracowaniu pełnego miesięcznego wymiaru czasu pracy lub wykonaniu pełnej miesięcznej normy pracy. W wypadku 34
przepracowania niepełnej miesięcznej normy czasu pracy lub niewykonania pełnej miesięcznej normy pracy, wynagrodzenie wypłaca się proporcjonalnie do ilości czasu pracy lub wykonanej normy pracy. W razie zatrudnienia skazanego w niepełnym wymiarze czasu pracy najniższe wynagrodzenie ustala się w kwocie proporcjonalnej do liczby godzin zatrudnienia, biorąc za podstawę połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę. ; 70)w art. 123a 2 otrzymuje brzmienie: 2. Skazanemu, za jego pisemną zgodą, lub na jego wniosek, dyrektor może zezwolić na nieodpłatne zatrudnienie przy pracach publicznych na rzecz organów administracji publicznej, przy pracach wykonywanych na cele charytatywne, przy pracach wykonywanych na rzecz organizacji pożytku publicznego, lub przy pracach porządkowych i pomocniczych wykonywanych na rzecz jednostek organizacyjnych Służby Więziennej. ; 71)tytuł oddziału 7 otrzymuje brzmienie: Działalność kulturalno-oświatowa, społeczna i kultura fizyczna ; 72)w art. 135 1 otrzymuje brzmienie: 1. W zakładach karnych stwarza się skazanym warunki odpowiedniego spędzania czasu wolnego. W tym celu organizuje się zajęcia kulturalno-oświatowe, z zakresu kultury fizycznej oraz pobudza aktywność społeczną skazanych. ; 35
73)art. 138 1 otrzymuje brzmienie: 1. Nagrodami są: 1) pochwała, 2) zezwolenie na dodatkowe lub dłuższe widzenie, 3) nagroda rzeczowa lub pieniężna, 4) dodatkowy lub dłuższy spacer, 5) zezwolenie na otrzymanie jednej w kwartale dodatkowej paczki żywnościowej lub otrzymanie paczki przekraczającej dopuszczalny ciężar, 6) zezwolenie na dokonywanie dodatkowych zakupów artykułów żywnościowych i wyrobów tytoniowych oraz przedmiotów dopuszczonych do sprzedaży w zakładzie karnym, 7) zezwolenie na częstsze branie udziału w zajęciach kulturalno-oświatowych, z zakresu kultury fizycznej, 8) indywidualne odstępstwo od porządku wewnętrznego zakładu karnego, w zakresie ustalanym przez dyrektora zakładu karnego, 9) zezwolenie na odbywanie widzeń we własnej odzieży, 10) zezwolenie na przekazanie osobie wskazanej przez skazanego upominku, 11) zezwolenie na telefoniczne porozumienie się skazanego ze wskazaną przez niego osobą na koszt zakładu karnego. 12) zatarcie wszystkich lub niektórych kar dyscyplinarnych, 13) zezwolenie na widzenie bez osoby dozorującej, 14) zezwolenie na widzenie w oddzielnym pomiesz- 36
czeniu, bez osoby dozorującej, 15) zezwolenie na widzenie bez dozoru, poza obrębem zakładu karnego, z osobą najbliższą lub osobą godną zaufania, na okres nie przekraczający jednorazowo 30 godzin, 16) zezwolenie na opuszczenie zakładu karnego bez dozoru, na okres nie przekraczający jednorazowo 14 dni. ; 74)art. 139 otrzymuje brzmienie: Art. 139. 1. Nagrody wymienione w art. 138 1 pkt 15 lub 16 można przyznać skazanemu, którego postawa w czasie odbywania kary uzasadnia przypuszczenie, że w czasie pobytu poza zakładem karnym będzie przestrzegał porządku prawnego, po odbyciu przez niego co najmniej jednej czwartej kary, a w przypadku skazanego określonego w art. 64 1 i 2 Kodeksu karnego co najmniej jednej trzeciej kary; przepis stosuje się odpowiednio do sumy dwóch lub więcej kar. 2. Przyznanie nagród wymienionych w art. 138 1 pkt 15 lub 16 tymczasowo aresztowanemu, mającemu prawa i obowiązki skazanego odbywającego karę pozbawienia wolności, wymaga wydania zarządzenia o zgodzie przez organ, do którego dyspozycji pozostaje. 3. Łączna liczba nagród wymienionych w art. 138 1 pkt 15 nie może przekroczyć 28 w roku. 4. Łączny czas trwania nagród wymienionych 37
w art. 138 1 pkt 16 nie może przekroczyć 28 dni w roku. 5. Skazanemu odbywającemu karę pozbawienia wolności w wymiarze nie niższym niż 15 lat lub karę dożywotniego pozbawienia wolności nagroda wymieniona w art. 138 1 pkt 15 lub 16 może być przyznana po odbyciu przez niego, co najmniej dwóch trzecich tej części kary, po której mógłby być warunkowo przedterminowo zwolniony. 6. Przyznanie nagrody wymienionej w art. 138 1 pkt 15 lub 16 skazanemu odbywającemu karę 25 lat pozbawienia wolności albo karę dożywotniego pozbawienia wolności, w zakładzie karnym typu zamkniętego, wymaga zgody sędziego penitencjarnego. 6a. Przepis 6 stosuje się odpowiednio do skazanego z zaburzeniami preferencji seksualnych odbywającego karę pozbawienia wolności w zakładzie karnym typu zamkniętego za przestępstwo określone w art. 197-203 Kodeksu karnego, popełnione w związku z tymi zaburzeniami. 7. Nagrody wymienione w art. 138 1 pkt 15 lub 16 dyrektor zakładu karnego przyznaje z urzędu lub na pisemny wniosek przełożonego skazanego. Dyrektor zakładu karnego może upoważnić kierownika wyodrębnionego oddziału do przyznawania nagrody wymienionej w art. 138 1 pkt 15. 8. Jeżeli po przyznaniu nagrody, określonej w art. 138 1 pkt 15 lub 16 wystąpią nowe 38
okoliczności uzasadniające przypuszczenie, że skazany w czasie pobytu poza zakładem karnym nie będzie przestrzegał porządku prawnego, albo jeżeli skazany korzystający z nagrody określonej w art. 138 1 pkt 15 lub 16 zostanie zatrzymany przez uprawniony organ w związku z naruszeniem przez niego porządku prawnego w trakcie trwania nagrody, organ, który przyznał nagrodę, podejmuje decyzję o cofnięciu nagrody bądź o zamianie nagrody na inną. W wypadku, o którym mowa w 2, powiadamia się organ, który wydał zarządzenie. 9. Skazanemu, który korzystając z nagród wymienionych w art. 138 1 pkt 15 i 16, nadużył zaufania, a w szczególności nie powrócił do zakładu karnego w wyznaczonym terminie bez usprawiedliwionej przyczyny, nie udziela się tych nagród przez okres co najmniej 6 miesięcy od dnia stawienia się lub doprowadzenia skazanego do zakładu karnego. 10. Decyzję o przyznaniu nagrody sporządza się na piśmie i podaje do wiadomości skazanemu, a gdy względy wychowawcze za tym przemawiają, za jego zgodą również innym osobom. Przepis ten ma również zastosowanie do decyzji o cofnięciu nagrody, bądź zamianie nagrody na inną. ; 75)w art. 140 1 otrzymuje brzmienie: 1. W razie korzystania przez skazanego z nagród 39
wymienionych w art. 138 1 pkt 15 lub 16 albo z zezwolenia, o którym mowa w art. 141a 1 lub w art. 165 2, ma on obowiązek bezzwłocznego zgłoszenia się do jednostki Policji, właściwej terytorialnie dla miejsca jego przebywania w okresie korzystania z zezwolenia, w celu potwierdzenia miejsca pobytu. ; 76)w art. 141 2 otrzymuje brzmienie: 2. Nie przyznaje się jako ulg nagród wymienionych w art. 138 1 pkt 15 lub 16. ; 77)w art. 141a 2 otrzymuje brzmienie: 2. W stosunku do osadzonych skierowanych do odbywania kary w zakładzie karnym typu zamkniętego zezwolenia, o którym mowa w 1, udziela sędzia penitencjarny, a w wypadkach niecierpiących zwłoki dyrektor zakładu karnego. ; 78)art.143 otrzymuje brzmienie: Art. 143. 1. Karami dyscyplinarnymi są: 1) nagana, 2) pozbawienie wszystkich lub niektórych nie wykorzystanych przez skazanego nagród lub ulg albo zawieszenie ich wykonania, na okres do 3 miesięcy, 3) pozbawienie korzystania z udziału w niektórych zajęciach kulturalnooświatowych lub z zakresu kultury fizycznej, z wyjątkiem korzystania z książek i prasy, na okres do 3 miesięcy, 40
4) pozbawienie możliwości otrzymania paczki żywnościowej w kwartale następującym bezpośrednio po kwartale, w którym kara została wymierzona, 5) pozbawienie lub ograniczenie prawa dokonywania zakupów artykułów żywnościowych lub wyrobów tytoniowych oraz innych artykułów dopuszczonych do sprzedaży w zakładzie karnym, na okres do 3 miesięcy, 6) udzielanie widzeń w sposób uniemożliwiający bezpośredni kontakt z osobą odwiedzającą, na okres do 3 miesięcy, 7) umieszczenie w celi izolacyjnej na okres do 28 dni. 2. Kar dyscyplinarnych wymienionych w 1 pkt 4, 5 lub 7 nie stosuje się wobec kobiet ciężarnych, karmiących lub sprawujących opiekę nad własnymi dziećmi w domach matki i dziecka. 3. Karę dyscyplinarną, o której mowa w 1 pkt 7, można wymierzyć skazanemu, który popełnił przekroczenie naruszające w poważnym stopniu obowiązującą w zakładzie karnym dyscyplinę i porządek. Kara ta polega na osadzeniu skazanego pojedynczo w celi oraz uniemożliwieniu mu kontaktu z innymi skazanymi; w trakcie jej wykonywania skazanego pozbawia się możliwości: 1) korzystania z widzeń i samoinkasujących 41
aparatów telefonicznych, 2) korzystania ze sprzętu audiowizualnego i komputerowego, 3) bezpośredniego uczestniczenia, wspólnie z innymi skazanymi, w nabożeństwach, spotkaniach religijnych i nauce religii; na żądanie skazanego należy mu jednak umożliwić bezpośrednie uczestniczenie w nabożeństwie w warunkach uniemożliwiających mu kontakt z innymi skazanymi, 4) korzystania z udziału w zajęciach kulturalno-oświatowych z zakresu kultury fizycznej, z wyjątkiem korzystania z książek i prasy, 5) dokonywania zakupów artykułów żywnościowych i wyrobów tytoniowych, 6) uczestniczenia w nauczaniu i zatrudnieniu poza celą, 7) korzystania z własnej odzieży, obuwia oraz wyrobów tytoniowych. ; 79)w art. 144 1 otrzymuje brzmienie: 1. Kary dyscyplinarne określone w art. 143 1 pkt 4-7 wymierza dyrektor zakładu karnego, a inne kary również osoba przez niego upoważniona. ; 80)w art. 145 3 otrzymuje brzmienie: 3. Przed wymierzeniem skazanemu kary dyscyplinarnej określonej w art. 143 1 pkt 7 lekarz albo psycholog wydaje pisemną opinię o jego zdolności do odbycia tej 42
kary. Wymierzenie tej kary w wymiarze powyżej 14 dni wymaga zgody sędziego penitencjarnego. ; 81)w art. 147 dodaje się 4 w brzmieniu: 4. Termin dotyczący rozpoczęcia wykonania kary dyscyplinarnej, o którym mowa w 1, nie dotyczy kar dyscyplinarnych, o których mowa w art. 143 1 pkt 4 i w art. 222 2 pkt 2. ; 82)art. 151 otrzymuje brzmienie: Art. 151. 1. Sąd może odroczyć wykonanie kary pozbawienia wolności na okres do roku, jeżeli natychmiastowe wykonanie kary pociągnęłoby dla skazanego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki., 2. Sąd może odroczyć wykonanie kary pozbawienia wolności w wymiarze do 2 lat w razie wystąpienia okoliczności, o której mowa w art. 248; odroczenia nie udziela się skazanym określonym w art. 64 1 i 2 oraz art. 65 Kodeksu karnego, a także skazanym za przestępstwa określone w art. 197-203 Kodeksu karnego, popełnione w związku z zaburzeniami preferencji seksualnych. 3. Odroczenie może być udzielone kilkakrotnie, jednakże łączny okres odroczenia nie może przekroczyć roku od dnia wydania pierwszego postanowienia, chyba że chodzi o kobietę ciężarną lub w okresie 3 lat po urodzeniu dziecka i sprawowania nad nim opieki. 4. Odraczając wykonanie kary, sąd może zobowiązać skazanego do utrzymywania w 43
okresie odroczenia kontaktu z sądowym kuratorem zawodowym w miejscu pobytu, niezmieniania bez jego zgody miejsca pobytu, podjęcia starań o znalezienie pracy zarobkowej, meldowania się we wskazanej jednostce Policji lub poddania się leczeniu, w szczególności odwykowemu lub rehabilitacyjnemu, albo oddziaływaniom terapeutycznym lub uczestnictwu w programach korekcyjno-edukacyjnych. ; 83)art. 152 otrzymuje brzmienie: Art. 152. 1. Jeżeli odroczenie wykonania kary nieprzekraczającej 2 lat pozbawienia wolności trwało przez okres co najmniej roku sąd może warunkowo zawiesić wykonanie tej kary na zasadach określonych w art. 69-75 Kodeksu karnego. 2. Na postanowienie w przedmiocie warunkowego zawieszenia wykonania kary, o którym mowa w 1, przysługuje zażalenie; w posiedzeniu ma prawo wziąć udział prokurator, skazany oraz obrońca. ; 84)w art. 153: a) 2 otrzymuje brzmienie: 2. Sąd penitencjarny może udzielić przerwy w wykonaniu kary, jeżeli przemawiają za tym ważne względy rodzinne lub osobiste. Przepisy art. 151 3 i 4 stosuje się odpowiednio., b) uchyla się 4, c) 5 otrzymuje brzmienie: 44