SPRAWDZONC POD WZGlI;DE; ME~., ZNY 20W -0/{'--{l 3 ' Kazda kapsulka zawiera 160 mg fenofibratu. Perny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1. Kapsulki twarde. Kapsulki zielono-pomaranczowe, wielkosci 0 (c~sc goma w kolorze zielonym, cz~sc dolna w kolorze pomaranczowym). Fenardin jest wskazany jako uzupernienie diety i innych niefarmakologicznych metod leczenia (np. cwiczenia fizyczne, zmniejszenie masy ciala) w Ieczeniu: - izolowanej, ci~zkiej hipertrojglicerydemii; - hiperlipidemii mieszanej, jezeli statyny lub inne skuteczne metody leczenia Sll przeciwwskazane Iub fie tolerowane. Po wdrozeniu farmakoterapii naiezy kontynuowac stosowanie odpowiednio zmodyfikowanej diety oraz innych, niefarmakologicznych metod Ieczenia. Brak dlugoterminowych kontrolowanych badan klinicznych, ktore dostarczylyby dowodow na skutecznosc fenofibratu w pierwotnej lub wtomej prewencji chorob zwillzadych z miazrlzycll. Wplyw fenofibratu na wyst~powanie choroby wiencowej, smiertelnosc z przyczyn sercowonaczyniowych lub smiertelnosc z innych przyczyn nie zostal okreslony. Zaburzenia czynnosci nerek: U pacjentow z zaburzeniami czynnosci nerek wymagane jest zmniejszenie dawki. U tych pacjentow zaleca si~ stosowanie postaci farmaceutycznych zawierajllcych mniejszll dawk~ substancji czynnej (kapsulki fenofibrat 67 mg). Zaburzenia czynnosci watroby: Nie przeprowadzono badan u pacjentow z zaburzeniami czynnosci wlltroby. MINISTERST\VO 1J)l{t~"!li, Departament POii!'Jki Lekowei i Farm, 00-952 Warszaw& ui. Miodoll'l~' '1"
W przypadku gdy st~zenia lipidow w surowicy nie ulegly zmniejszeniu w zadawalaj8c.cym stopniu po kilkumiesi~cznej (np. trzymiesi~cznej) terapii fenofibratem, nalei:y rozwazye zastosowanie dodatkowego leczenia lub zastosowanie innego leku. - Niewydolnose W8c.troby(l8c.czniez marskosci8c.zolciowv. - Niewydolnose nerek (klirens kreatyniny < 20 ml/min). Stosowanie u dzieci. - Nadwrazliwose na fenofibrat lub na ktorbe.kolwieksubstancj~ pomocniczbe.. Stwierdzone reakcje fotoalergiczne lub fototoksyczne w okresie leczenia fibratami lub ketoprofenem. Choroby p~cherzyka zolciowego. - Przewlekle lub ostre zapalenie trzustki z wyj8c.tkiemostrego zapalenia trzustki w przebiegu ci~zkiej hipertrojglicerydemii. Stosowanie w okresie cibe.i:ylub karmienia piersi8c.:patrz punkt 4.6. Takjak w przypadku innych lekow hipolipemizuj8c.cych, u niektorych pacjentow obserwowano wzrost aktywnosci aminotransferaz. W wi~kszosci przypadkow odchylenia te mialy charakter przemijaj8c.cy, lagodny i bezobjawowy. Zaleca si~ kontrolowanie aktywnosci aminotransferaz co 3 miesi8c.ceprzez pierwsze 12 miesi~cy leczenia. Nalei:y monitorowae pacjentow, u ktorych dojdzie do wzrostu aktywnosci aminotransferaz. W razie wzrostu aktywnosci AspA T lub AlA T powyzej trzykrotnosci gomej granicy normy leczenie powinno zostae przerwane. Przy podawaniu fibratow i innych lekow hipolipemizuj8c.cych obserwowano toksyczny wplyw na mi~snie, w tym rzadkie przypadki rabdomiolizy. C~stose wyst~powania zaburzen mi~sniowychjest wi~ksza u pacjentow z hipoalbuminemi8c. oraz z niewydolnosci8c.nerek w wywiadzie. Na wyst~ienie toksycznego uszkodzenia mi~sni mog8c.wskazywae nast~puj8c.ceobjawy: rozlane bole mi~sniowe, zapalenie mi~sni, kurcze mi~sniowe, oslabienie sily mi~sniowej i (lub) wyrazne zwi~kszenie aktywnosci kinazy kreatynowej (wartosci przekraczaj8c.ce pi~ciokrotnie gom8c.granic~ normy). W takich przypadkach nalei:y zaprzestae podawania fenofibratu. Ryzyko wystbe.pieniatoksycznego dzialania na mi~snie moze bye zwi~kszone przy leczeniu skojarzonym wraz z innymi fibratami lub inhibitorami reduktazy HMG-CoA, zwlaszcza jesli wczesniej wyst~powaly choroby mi~sni. W zwibe.zkuz tym fenofibrat jednoczesnie ze statynami moma stosowae wyl8c.cznieu pacjentow z ci~zk8c.dyslipidemi8c. oraz dui:ym ryzykiem choroby sercowo-naczyniowej, u ktorych w wywiadzie nie stwierdzono chorob mi~sniowych. Leczenie skojarzone nalei:y prowadzie ostromie, cz~sto kontroluj8c.c pacjentow pod k8c.temwyst~powania zaburzen mi~sniowych. U pacjentow przyjmuj8c.cych estrogeny lub srodki antykoncepcyjne zawieraj8c.ce estrogeny nalei:y ustalie, czy wyst~puj8c.cahiperlipidemia ma charakter pierwotny czy wtomy (doustne estrogeny mog8c. powodowae wzrost st~zenia lipidow). MINI8TERSTWO ldrow Departament Poiityki Lekowej i Farm 00-952 Warszawa 1.11.j\/iindnw::'l if.
Do pacjentow, u ktorych wyst~puje zwi~kszone ryzyko miopatii lub rabdomiolizy nale~ osoby w podeszlym wieku (> 70 lat), pacjenci z chorobami mi~sniowymi w wywiadzie indywidualnym lub rodzinnym, osoby z zaburzeniami czynnosci nerek, niedoczynnoscil'l tarczycy oraz osoby naduzywajl'lce alkoholu. U pacjentow tych nalezy przeprowadzie dokladnl'l ocen~ stosunku korzysci do ryzyka. Zglaszano przypadki wyst~powania zapalenia trzustki u pacjentow przyjmujl'lcych fenofibrat. Dzialanie to wskazywae moze na brak skutecznosci leczenia ci~zkiej hipertrojglicerydemii, efekt bezposredniego dzialania produktu leczniczego lub tez dzialanie wtorne zwil\.zailez obecnoscil'l kamieni w drogach zolciowych lub zastojem zolci blokujl'lcych przewod zolciowy wspolny. Leczenie powinno zostae przerwane, gdy st~zenie kreatyniny przekroczy 0 ponad 50% goml'l granic~ normy. Zaleca si~ kontrolowanie st~zenia kreatyniny w cil\.gupierwszych trzech miesi~cy leczenia. Przed wdrozeniem leczenia nalezy wykonae badania laboratoryjne, ktore potwierdzl'l utrzymujl'lcy si~ charakter zaburzenlipidowych. N alezy dolozye wszelkich staran, aby uzyskae kontrol~ st~zenia lipidow w surowicy przy pomocy odpowiedniej diety, ewiczen fizycznych i obnizenia masy ciala u pacjentow otylych, a takze leczenie innych schorzen, takichjak cukrzyca i niedoczynnose tarczycy, ktore mogl'l przyczyniae si~ do wyst~powania zaburzen lipidowych. NaleZy odstawie lub zastl'lpie leki o znanym dzialaniu podwyzszajl'lcym st~zenie trojglicerydow (beta-blokery, tiazydy, estrogeny), najlepiej przed rozpocz~ciem leczenia obnizajl'lcego poziom trojglicerydow. Fenofibrat nasila dzialanie doustnych lekow przeciwzakrzepowych i moze zwi~kszae ryzyko krwawienia. W przypadku koniecznosci rownoczesnego stosowania zaleca si~ zmniejszenie dawki doustnych lekow przeciwzakrzepowych 0 okolo jednl'l trzecil'l na poczl\tku leczenia, a nast~pnie, w razie potrzeby, dostosowanie dawki w zalemosci od wartosci czasu protrombinowego (ang. International Normalised Ratio, INR). Z tego wzgl~du nie zaleca si~ stosowania tych lekow jednoczesnie. Zgloszono kilka ci~zkich przypadkow odwracalnych zaburzen czynnosci nerek w trakcie jednoczesnego podawania fenofibratu i cyklosporyny. Z tego wzgl~du czynnose nerek u pacjentow stosujl'lcych te leki jednoczesnie powinna bye dokladnie kontrolowana, a leczenie fenofibratem nalezy przerwae w razie znacznej lub istotnej zrniany parametrow laboratoryjnych. Patrz punkt 4.4. W przypadku stosowania fenofibratu jednoczesnie z inhibitorami reduktazy HMG-CoA lub innymi fibratami, wzrasta ryzyko dzialania toksycznego na mi~snie. Z tego wzgl~du, stosujl\c te leki jednoczesnie nalezy zachowae ostromose i monitorowae pacjentow pod kl\.tem objawow toksycznego oddzialywania na mi~snie. MINHSTERSTWO l.,nko', ~ Departament Polit'jki Lekowej i Fafmaq; 00-952 Warszaw2 II!. Miorlow<" 1S
Brak wystarczaj~cych danych dotycz~cych stosowania fenofibratu u kobiet w ci y. Badania na zwierzc(tachnie wykazaly zadnych dzialail teratogennych. Dzialania embriotoksyczne obserwowano przy dawkach wywoluj~cych zatrucie ci~owe (patrz punkt 5.3). Potencjalne ryzyko dla ludzi nie jest znane. Z tego wzgl~du fenofibrat moma stosowae w czasie ci y jedynie po dokonaniu dokladnej analizy stosunku korzysci do ryzyka. Brak danych dotyc~cych przenikania fenofibratu i (lub)jego metabolit6w do mleka kobiecego. Z tego wzgl~du nie nalei:)' stosowac fenofibratu w okresie karmienia piersi~. 4.7 Wplyw na zdolnosc prowadzenia pojazdow mechanicznych i obslugiwania ur~dzen mechanicznych w ruchu Cz~stose wyst~powania dzialail niepo~danych zostala sklasyfikowana nast~puj~co: bardzo cz~sto (~1/10); cz~sto (od ~1/100 do <1/10); niezbyt cz~sto (od ~1/1000 do <1/100); rzadko (od ~1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko «1/10000), nieznana (cz~stose nie mozebye okreslona na podstawie dost~pnych danych). Zaburzenia krwi i ukladu chlonnego Rzadko: spadek st~zenia hemoglobiny i liczby leukocytow. Zaburzenia ukladu nerwowego Rzadko: oslabienie pop~du plciowego. Zaburzenia ukladu oddechowego. klatki piersiowej i srodpiersia Bardzo rzadko: srodmi~zowe choroby pluc. Zaburzenia zoladka i jelit CZf~stO:zaburzenia trawienia, zaburzenia zol~dkowe ijelitowe (bol brzucha, nudnosci, wymioty, biegunka, wzd~cie) 0 umiarkowanym nasileniu. Niezbyt cz~sto: podczas stosowania fenofibratu odnotowano przypadki zapalenia trzustki*. Zaburzenia watroby i drog z61ciowych Cz~sto: nieznaczne zwi~kszenie aktywnosci aminotransferaz (patrz punkt 4.4). Niezbyt cz~sto: kamica zolciowa. Bardzo rzadko: epizody zapalenia w~troby. W razie wystlij>ieniaobjaw6w zapalenia w~troby (zohaczka, swi~d) nalei:)' oznaczye parametry w~trobowe i w razie koniecznosci przerwae leczenie (patrz punkt 4.4). Zaburzenia sk6ry i tkanki podskornej Niezbyt cz~sto: wysypka, swi~d, pokrzywka lub odczyny fotoalergiczne. Rzadko: lysienie. Bardzo rzadko: pojedyncze przypadki reakcji fotoalergicznych (nawet po kilku miesi~cach leczenia bez powiklail) mog~ przebiegae z rumieniem, powstawaniem p~cherzy oraz guzkow na powierzchni skory wystawionej na dzialanie promieni slonecznych lub swiatla UV (np. w solarium). M1NISTERSTWO ZDROW~/!", Departamen\ Polityki Lekowej i Farmacjl 00-952 Warszawa,,1 I\n:r"t(1~\M': ~ it;
Zaburzenia miesniowo-szkieletowe i tkanki lacznej Rzadko: rozlane bole mi~sniowe, zapalenie mi~sni, kurcze mi~sniowe i spadek shy mi~sniowej. Bardzo rzadko: rabdomioliza. Badania diagnostvczne Niezbyt cz~sto: wzrost st~i;enia kreatyniny i mocznika w surowicy. Zaburzenia naczyniowe Niezbyt cz~sto: incydenty zakrzepowo-zatorowe (zatorowosc plucna, zakrzepica Zyl gl~bokich)*. *W badaniu FIELD (kontrolowanym placebo, randomizowanym badaniu klinicznym) przeprowadzonym z udzialem 9795 pacjentow z cukrzyc~ typu 2 obserwowano znamienny statystycznie wzrost cz~stosci zapalenia trzustki u pacjent6w przyjmuj~cych fenofibrat w por6wnaniu z pacjentami otrzymuj~cymi placebo (0,8% vs 0,5%; p = 0,031). W tym samym badaniu zgloszono znamienny statystycznie wzrost cz~stosci przypadkow zatorowosci plucnej (0,7% w grupie placebo vs 1.1% w grupie fenofibratu; p = 0,022) oraz nieistotny statystycznie wzrost cz~stosci zakrzepicy Zyl gl~bokich (placebo: 1,0% [48/4900 pacjentow] vs fenofibrat 1,4% [67/4895 pacjentow]; p = 0,074). Fenofibrat moze zwi~kszac wydzielanie cholesterolu z zolci~ prowad~c do rozwoju kamicy z6lciowej. W przypadku podejrzenia kamicy zolciowej nalezy wykonac badania diagnostyczne p~cherzyka zolciowego. W razie stwierdzenia kamieni zolciowych leczenie nalezy przerwae. Nie zgloszono zadnego przypadku przedawkowania. Specyficzne antidotum nie jest znane. W razie podejrzenia przedawkowania pacjent powinien bye leczony objawowo, i w przypadku koniecznosci powinny bye przeprowadzone dodatkowe badania. Fenofibrat nie ulega eliminacji z organizmu w procesie hemodializy. Grupa farmakoterapeutyczna: Leki zmniejszaj~ce st~zenie lipidow w surowicy/ Leki zmniejszaj~ce st~zenie cholesterolu i trojglicerydow we krwi/ Fibraty Kod ATC: CI0 AB 05 Fenofibratjest pochodn~kwasu fibrynowego, ktorego wplyw na gospodark~ lipidow~ u ludzi wynika posrednio z aktywacji PPARa. (receptora aktywowanego proliferatorem peroksysomow typu alfa). W wyniku aktywacji PPARa. przez fenofibrat dochodzi do aktywacji lipazy lipoproteinowej oraz zmniejszenia syntezy apoproteiny cm, co prowadzi do nasilenia lipolizy oraz eliminacji z osocza aterogennych lipoprotein bogatych w trojglicerydy. Aktywacja PPARa. prowadzi rowniez do zwi~kszenia syntezy apoprotein AI oraz All. Wyzej wymienione dzialania fenofibratu na lipoproteiny prowa~ do zmniejszenia st~zenia frakcji o bardzo malej g~stosci (VLDL oraz LDL), zawieraj~cych apoprotein~ B, oraz zwi~kszenia st~zenia frakcji lipoprotein 0 duzej g~stosci (HDL), zawieraj~cych apoproteiny AI i All. Co wi~cej, poprzez modulacj~ syntezy i katabolizmu frakcji VLDL, fenofibrat nasila klirens LDL oraz zmniejsza liczb~ malych i g~stych c~steczek LDL, ktorych st~zenie jest zwi~kszone w aterogennym fenotypie lipoproteinowym, b~d~cym cz~stym zaburzeniem u pacjentow ze zwi~kszonym ryzykiem choroby niedokrwiennej serca. W badaniach klinicznych z fenofibratem uzyskiwano zmniejszenie st~zenia cholesterolu calkowitego o 20 do 25%, zmniejszenie st~zenia trojglicerydow 0 40 do 55% oraz wzrost st~zenia cholesterolu HDL 010 do 30%..MINISTf~f~Sl"V~«J l~l}.l{{{..:~~ : Departament Polityki Lei(owej I Farmaq: 00-952 WarszawR III. Mi,-,(jnw,:, 1<i
U pacjentow z hipercholesterolemi~ u ktorych st~zenie cholesterolu LDL zostalo zmniejszone 0 20 do 35%, calkowity wplyw na gospodark~ cholesterolow~ wyrazal si~ spadkiem nast~puj'lcych stosunkow: cholesterolu calkowitego do cholesterolu HDL, cholesterolu LDL do cholesterolu HDL oraz apoproteiny B do Apo AI. Ze wzgl~du na istotne dzialanie fenofibratu na cholesterol LDL i trojglicerydy leczenie to powinno wywierac korzystny wplyw u pacjentow z hipercholesterolemi~ z lub bez hipertrojglicerydemii, l~cznie z wtom~ hiper1ipoproteinemi~ np. w przebiegu cukrzycy typu 2. Obecnie nie s~ dost~pne wyniki dlugoterminowych, kontrolowanych badaii klinicznych, ktore potwierdzalyby dzialanie fenofibratu w pierwotnej lub wtomej prewencji powikla6. miazrlzycowych. Pozanaczyniowe zlogi cholesterolu (k~pki mite sci~gien i k~pki zolte guzowate) mog~ ulec znacznemu zmniejszeniu lub nawet calkowitej regresji w czasie leczenia fenofibratem. Pacjenci ze zwi~kszonym st~zeniem fibrynogenu, leczeni fenofibratem, uzyskiwali istotny spadek tego parametru, podobnie jak pacjenci ze zwi~kszonym st~zeniem Lp(a). Rowniez pozostale markery zapalenia, takie jak bialko C-reaktywne, obnii:aj~ si~ pod wplywem leczenia fenofibratem. Dzialanie urykozuryczne fenofibratu, prowa~ce do zmniejszenia st~zenia kwasu moczowego 0 okolo 25%, moze zapewnic dodatkow~ korzysc lecznic~ u pacjentow z dyslipidemi~ oraz hiperurykemi~. W badaniach prowadzonych na zwierz~tach oraz badaniu klinicznym wykazano, ze fenofibrat wywiera dzialanie antyagregacyjne na plytki krwi u zwier~t oraz u ludzi. Zaobserwowano zmniejszenie agregacji plytek indukowane przez ADP, kwas arachidonowy oraz adrenalin~. Maksymalne st~zenie leku w osoczu (C max ) osiemane jest w ci~ 4 do 5 godzin po podaniu doustnym. St~zenia w osoczu pozostaj~ stabilne w trakcie ciemlego leczenia u danego pacjenta. Stopieil. wchlaniania fenofibratu zwi~ksza si~ przy przyjmowaniu leku wraz z pokarmem. Fenofibrat w niezmienionej postaci nie jest wykrywalny w osoczu. Podstawowym metabolitem w osoczu pozostaje kwas fenofibrynowy. Lekjest wydalany przede wszystkim z moczem. Praktycznie cala dawka leku ulega eliminacji w ci~ 6 dni. Fenofibrat jest wydalany przede wszystkim w postaci kwasu fenofibrynowego w postaci wolnej lub skoniugowanego z glukuronianem. Nie obserwuje si~ wyrainych zmian calkowitego klirensu osoczowego kwasu fenofibrynowego u pacjentow w podeszlym wieku. Badania farmakokinetyczne po podaniu pojedynczej dawki oraz przy stosowaniu ci~lym wykazaly, ze lek nie ulega kumulacji. Kwas fenofibrynowy nie moze zostac usuni~ty z organizmu na drodze hemodializy. Badania oceniaj~ce toksycznosc dlugotrwalego stosowania nie dostarczyly istotnych danych dotyc~cych swoistej toksycznosci fenofibratu. Badania nad mutagennosci~ fenofibratu daly wyniki ujemne. [vhnistek;3two L.nHO~A, Departament Po1it'lki Lekowej i Farmaq; 00-952 Warszawa ui. Minnnwcl 1"i
U szczur6w i myszy stwierdzano guzy wlttroby przy podawaniu duzych dawek, co moma trumaczyc proliferacjll.peroksysom6w. Zmiany te sit swoiste dla malych gryzoni i nie byly obserwowane u innych gatunk6w zwierzll.t. Nie majlt one znaczenia dla stosowania terapeutycznego u czlowieka. Badania na myszach, szczurach i kr6likach nie wykazaly zadnych dzialail. teratogennych. Dzialania embriotoksyczne byly obserwowane przy dawkach, kt6re wywolywaly dzialania toksyczne u matki. WydluZenie czasu trwania cill.z)'oraz zaburzenia przebiegu porodu wyst~powaly po podaniu duzych dawek. Nie stwierdzono oznakjakiegokolwiek wplywu na reprodukcj~. Substancje pomocnicze: Makrogologliceryd6w lauryniany Makrogol 20 000 Hydroksypropyloceluloza Karboksymetyloskrobia sodowa (typa) Wieczko: Zelatyna Zelaza tlenek czarny (E 172) Zelaza tlenek zohy (E 172) Tytanu dwutlenek (E 171) Indygotyna I (E 132) Korpus: Zelatyna Zelaza tlenek czerwony (E 172) Zelaza tlenek z6hy (E 172) Tytanu dwutlenek (E 171) Przechowywac w temperaturze ponizej 30 C. Przechowywac w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed swiatlem i wilgocilt. Blistry z folii PVC /Alu umieszczone w tekturowym pudelku. Opakowania po 30, 50, 60, 90 oraz 100 kapsulek. Nie wszystkie rodzaje opakowail. muszll.znajdowac si~ w sprzedazy. MINISTERSTWO ZDROW iif" Departamenl Poli~/KiLekowej i Farmacjl 00-952 Warszawa II! ~ilir)(i""'\m~ 1F.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJl\CY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU VEDIM Sp. z 0.0. ui. Kruczkowskiego 8 00-380 Warszawa 9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA PRZEDLUZENIA POZWOLENIA 10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZF;SCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO MINlSTERSTWO ZDROWAA Departament Polityki Lekowej i Farmacji 00-952 livarszawci "I fo,fijndo""',\,,!~ih