PRYWATNA WYŻSZA SZKOŁA BUSINESSU, ADMINISTRACJI I TECHNIK KOMPUTEROWYCH ZATWIERDZAM Prorektor ds. dydaktyki i wychowania S Y L A B U S 1 Tytuł (stopień) naukowy oraz imię i nazwisko wykładowcy: dr hab., inż. Aleksandr Timofiejew 2 Nr pokoju w PWSBAiTK: 3 Nr telefonu, e-mail: (22) 559 22 30 atimofiejew@pwsbia.edu.pl timofiejew@ii.ap.siedlce.pl 4 Termin konsultacji: w dni zjazdów 5 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Instytut Ekonomii i Technik Komputerowych 6 Nazwa kierunku - specjalność: Informatyka 7 Nazwa przedmiotu: PODSTAWY PROGRAMOWANIA 8 Przedmioty wprowadzające wraz z wymogami wstępnymi 1 : Nie są wymagane. Wystarczy wiadomości uzyskanych w szkole średniej. 9 Liczba godzin zajęć dydaktycznych 2 oraz rok studiów: 10 Liczba punktów ECTS: 6 WYKŁAD 20 godzin LABORATORIUM 10 godzin Rok 1 niestacjonarne Semestr 1 1 Jeżeli przedmiot nie wymaga przedmiotów wprowadzających oraz wymogów wstępnych można wpisać w tym punkcie nie są wymagane lub nie wypełniać tego punktu. 2 W tym liczba godzin wykładów i innych form dydaktycznych, realizowanych w systemie studiów stacjonarnych i niestacjonarnych.
11 Założenia i cele przedmiotu: Celem głównym wykładu jest nabycie zasadniczej wiedzy o programowaniu, o językach programowania i kompilatorach oraz o metodach do napisania programów. Celem zajęć laboratoryjnych jest nabycie i opanowanie umiejętności programowania w językach wizualnych środowisk (systemów) programowania. Podstawy programowania. (Standard kształcenia). Pojęcie algorytmu. Podstawowe konstrukcje programistyczne. Implementacje algorytmów w językach programowania. Podstawowe struktury danych i wykonywanie na nich operacje. Dynamiczny przydział pamięci. Rekurencja i jej implementacja w językach wysokiego poziomu. Metody weryfikacji poprawności programów. Efekty kształcenia umiejętności i kompetencje: czytania ze zrozumieniem programów zapisanych w języku programowania imperatywnego; symbolicznego wykonywania prostych programów celem ich weryfikacji; pisania i uruchamiania prostych programów rzędu 100 wierszu kodu. 12 Metody dydaktyczne: Wszystkie twierdzenia teoretyczne są sprawdzane w praktyce za pomocą działającego programu. 13 Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: Przedmiot kończy się egzaminem z uwzględnieniem oceny z zajęć laboratoryjnych. Ocena laboratorium jest dokonywana na podstawie 10 punktów za zajęcie (razem 10*5=50 punktów). Ocena laboratorium uwzględnia szybkość, jakość i samodzielność przy wykonaniu zadań. Ocena laboratorium w zależności od sumy uzyskanych punktów może być następująca (w nawiasach ocena wg skali ECTS): 0-25 pkt. - ndst (F), 26-30 pkt. - dst (E), 31-35 pkt. - dst+(d), 36-40 pkt. - db (C), 41-45 pkt. - db+ (B), 46-50 pkt. - bdb (A)
14. Treści programowe - Wykaz tematów i zagadnień, formy i metody poszczególnych zajęć i liczba godzin Lp. Liczba godzin TEMAT I JEGO GŁÓWNE Uwagi Metody zajęć ZAGADNIENIA Razem metodyczne W S, Ć, K, L, G 3 1 2 3 4 5 6 Wykład 1 Pojęcia bazowe. Programowanie. Algorytm. Typy danych. Etapy wytwarzania programu. Metody programowania. Weryfikacja programów. Języki programowania. Elementy języka. Opis języka. Przegląd wybranych języków. Środowiska programowania. Charakterystyka środowisk. Dodawanie do formularza graficznych obiektów. Tworzenie i uruchomienie programu. Wyszukiwanie błędów. 2 Kategorie składniowe języka programowania. Symboli terminalne, identyfikatory, słowy kluczowe, literały, separatory, operatory. Typy danych. Typy standardowe, tablicowe i wskaźnikowe, referencje. Typy zbiorowe, okrojone, rekordowe. Unie. Typy plikowe. Klasy i interfejsy 3 Konstrukcje języka programowania. Zmienne. Nadanie wartości początkowych. Bloki programowe. Zmienne globalne i lokalne. Deklaracje zmiennych importowanych. Stałe. Tablice programowe Podprogramy. Przekazywanie argumentów. Zwrócenie wyników. Podprogramy rekurencyjne. 4 Programowanie formuł arytmetycznych i logicznych. Operacje arytmetyczne. Operacje porównania. Operacje logiczne. Operacje bitowe. Pierwszeństwo operacji. Rozgałęzienia. Typy konstrukcji programowych. Rodzaje skoków. Instrukcje warunkowe. 3 W wykład, S seminarium, Ć ćwiczenie, K konwersatorium, L laboratorium, G gra decyzyjna (itp.).
5 Pętli (cykli). Rodzaje pętli. Instrukcje pętli. Programowanie dla Windows. Organizacja systemu Windows. Obsługa zdarzeń. Przyjmowanie i wysyłanie komunikatów. 6 Obiekty dynamiczne. Rola obiektów dynamicznych. Alokacja obiektów na stosie i na stercie. Usuwanie obiektów dynamicznych. Śmieciarz. Wątki. Organizacja wątków. 7 Wyjątki. Obsługa wyjątków Biblioteki funkcji. Rola bibliotek funkcji. Deklaracja funkcji bibliotecznej. Grupy funkcji. Biblioteki dynamiczne. Rola bibliotek dynamicznych. Dołączenie bibliotek dynamicznych. 8 Pliki tekstowe i binarne. Otwarcie i zamknięcie plików. Operacje z plikami tekstowymi i binarnymi. 9 Formatowanie przy wprowadzeniu i wyprowadzeniu danych w językach C i C++ 10 Formatowanie przy wprowadzeniu i wyprowadzeniu danych w językach Object Pascal i Visual Basic Laboratorium 1 Środowisko programowania Visual Basic Zjazd 6 2 Programowanie wyrażeń arytmetycznych i Zjazd 7 logicznych 3 Rozgałęzienia i pętle Zjazd 8 4 Podprogramy Zjazd 9 5 Pliki tekstowe i binarne Zjazd 10 Razem 30 20 10 Zajęcie laboratoryjne zajmuje 2 godziny akademickie. Na każdym ćwiczeniu sporządza się sprawozdanie na bazie materiałów ćwiczenia. Bazowa zawartość sprawozdania musi być przygotowana w domu przed ćwiczeniem (sprawozdanie do ćwiczenia pierwszego jest przygotowywane w czasie ćwiczenia). W czasie ćwiczenia do sprawozdania są dodawane wyniki testowania. Nazwa pliku ze sprawozdaniem musi zawierać imię, nazwisko, numer grupy studenta, przedmiot i numer ćwiczenia. Plik ze sprawozdaniem jest przekazywany do archiwum grupy.
15. Wykaz literatury podstawowej 4 : 1. B.W. Kernigan, D.M. Ritchie, Język ANSI-C. Warszawa, WNT, 2007 2. J. Kisilewicz, Język C w środowisku Borland C++. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej. Wrocław, 2003 3. R. Simon, L. Koorhan, K. Cox Programowanie obiektowe w Visual Basic.NET dla każdego. Wydawnictwo HELION, 2003. 4. A. Struzińska-Walczak, K. Walczak, Nauka programowania w języku C++ Borland Builder. Wydawnictwo W&W. Warszawa. 2001 5. W. Kwasowiec, Wprowadzenie do Object Pascal i Delphi. Wydawnictwo MIKOM, 2002. 16. Wykaz literatury uzupełniającej: 1. A. Struzińska-Walczak, K. Walczak, Nauka programowania w systemie Delphi. Wydawnictwo W&W. Warszawa. 2001. 2. N. Wirth, Algorytmy + struktury danych = programy. WNT Warszawa, 2004 3. A. Timofiejew Algorytmy i struktury danych w językach programowania. Siedlce, Wydawnictwo Akademii Podlaskiej, 2008...... data i podpis osoby sporządzającej sylabus data i podpis kierownika katedry... data i podpis dyrektora instytutu 4 a) książki indywidualnych autorów: inicjał imienia i nazwisko autora, pełny tytuł dzieła, numer tomu (części), liczba wskazująca na kolejność wydania, wydawca, miejsce i rok wydania, b) prace zbiorowe: tytuł książki, inicjał imienia i nazwisko redaktora naukowego (poprzedzone skrótem red), numer tomu (części), oznaczenie kolejności wydania, wydawca, miejsce i rok wydania,