AKTY PRAWNE REGULUJĄCE FUNKCJONOWANIE OŚWIATY W POLSCE
Konstytucja szczególnie Art. 70 - każdy ma prawo do nauki, do 18 roku życia nauka jest obowiązkowa - sposób wykonywania obowiązku szkolnego określa ustawa, nauka w szkołach publicznych jest bezpłatna, - rodzice mają wolność wyboru szkoły innej niż publicznej, - obywatele i instytucja mają prawo zakładać szkoły, warunek zakładania szkoły określa ustawa - władze publiczne zapewniają obywatelom równy i powszechny dostęp do edukacji.
Ustawy: Ustawa o systemie oświaty - 7.09.1991 r. Ustawa Karta Nauczyciela - 26.01.1982 r. Ustawa o systemie informacji oświatowej- 19.02.2004 Ustawa o kulturze fizycznej - 19.01.1996 r.
Ustawa o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczania przerywania ciąży styczeń 1993 r. Ustawa o powszechnym obowiązku ochrony RP 21.11.1967 r. liczne rozporządzenia
POPULACJA UCZĄCYCH SIĘ I JĘZYK NAUCZANIA W grudniu 2010 r. liczba osób w wieku poniżej 29 lat wynosiła 14 317 080, co stanowiło 37,5 % ogółu ludności. Językiem nauczania jest język polski.
ADMINISTRACJA I FINANSOWANIE EDUKACJI Większość środków finansowych przeznaczanych na edukację pochodzi z budżetu państwa. Zgodnie z ustawą o systemie oświaty szkoły dzielą się na publiczne, oferujące bezpłatną naukę w ramach podstawy programowej oraz szkoły niepubliczne.
Szkoły niepubliczne obejmują szkoły społeczne, szkoły związków wyznaniowych oraz szkoły prywatne. Szkoły niepubliczne mogą posiadać autorskie programy nauczania. Mogą być one finansowane z czesnego wnoszonego przez rodziców uczniów. Szkoły niepubliczne mogą także otrzymywać środki finansowe z innych
źródeł, np. prywatnych przedsiębiorstw bądź fundacji. Szkoły niepubliczne w Polsce posiadające uprawnienia szkół publicznych mają prawo do subwencji oświatowej przyznawanej na każdego ucznia, której wysokość równa jest 100 % średniego kosztu edukacji ucznia w szkole publicznej. Szkoły niepubliczne mają prawo wydawać świadectwa uznawane przez szkoły publiczne i uczelnie wyższe. Różnią się od szkół publicznych zindywidualizowanymi programami nauczania.
Odpowiedzialność za administrowanie przedszkoli, szkół podstawowych i gimnazjów została delegowana do władz lokalnych. Sprawy administracyjne i organizacyjne oraz decyzje dotyczące wykorzystywania środków finansowych przez szkoły są przedmiotem konsultacji pomiędzy szkołą i organem prowadzącym szkołę, tj. gminą (w przypadku przedszkoli, szkół podstawowych i gimnazjów) lub powiatem (w przypadku szkół ponadgimnazjalnych).
Nadzór pedagogiczny nad szkołami sprawuje bezpośrednio Ministerstwo Edukacji Narodowej, a w jego imieniu zadania w tym zakresie wykonują kuratoria oświaty.
EDUKACJA OBOWIĄZKOWA: PRZEDSZKOLA I SZKOŁY PODSTAWOWE I GIMNAZJA
Etapy kształcenia obowiązkowego Oddział przedszkolny wiek: 6 lat (od 2013 5 lat) Szkoła podstawowa (6-letnia) Gimnazjum (3-letnia szkoła średnia I stopnia) wiek: 7-13 lat (od 2014 roku od 6 lat) etap I edukacja wczesnoszkolna (7-10 lat) etap II 10-13 lat wiek: 13-16 lat etap III
Obowiązkowe zajęcia edukacyjne: I etap edukacyjny (klasy 1-3 szkoły podstawowej): edukacja wczesnoszkolna II etap edukacyjny (klasy 4-6 szkoły podstawowej): język polski, historia i społeczeństwo, język obcy nowożytny, matematyka, przyroda, muzyka, plastyka, technika, informatyka, wychowanie fizyczne, godzina wychowawcza III etap edukacyjny (klasy 1-3 gimnazjum): język polski, historia, wiedza o społeczeństwie, język obcy nowożytny, matematyka, fizyka i astronomia, chemia, biologia, geografia, plastyka/muzyka, technika, informatyka, wychowanie fizyczne, godzina wychowawcza
W roku szkolnym 2010/11 funkcjonowało około 19 tyś placówek przedszkolnych (przedszkoli i klas zerowych przy szkołach podstawowych łącznie), do których uczęszczało około 1 059 300 dzieci, co stanowiło 69,9 % dzieci w wieku 3-6 lat (w miastach: 83,6 %, na wsiach: 51,2 %). W roku szkolnym 2010/11 funkcjonowało 13 927 szkół podstawowych i 7 278 gimnazjów, do których uczęszczało odpowiednio około 2,2 mln i 1,3 mln uczniów.
KSZTAŁCENIE NADOBOWIĄZKOWE / SZKOLNICTWO ŚREDNIE II STOPNIA I POLICEALNE
Liceum ogólnokształcące wiek: 16-19 lat Technikum wiek: 16-20 lat Zasadnicza szkoła zawodowa wiek: 16-18/19 lat Uzupełniające liceum ogólnokształcące Technikum uzupełniające wiek: 18/19-20/21 lat wiek: 18/19-21/22 lat Szkoła policealna wiek: 19-21 lat (bardzo rzadko: 20 lat)
W roku szkolnym 2010/11 zarejestrowano 3 628 liceów ogólnokształcących, do których uczęszczało około 754 900 uczniów, 1418 uzupełniających liceów ogólnokształcących, do których uczęszczało 97 900 uczniów, 2 241 techników do których uczęszczało około 551 700 uczniów, 1 875 zasadniczych szkół zawodowych, do których uczęszczało około 230 400 uczniów, oraz 2 941 policealnych, do których uczęszczało około 298 800 uczniów.
Liceum ogólnokształcące: język polski, 2 języki obce, historia, wiedza o społeczeństwie, wiedza o kulturze, matematyka, fizyka i astronomia, chemia, biologia, geografia, podstawy przedsiębiorczości, technologia informacyjna, wychowanie fizyczne, przysposobienie obronne, godzina wychowawcza, godziny na nauczanie przedmiotów ujętych w podstawie programowej w zakresie rozszerzonym
Technikum: język polski, 2 języki obce, historia, wiedza o społeczeństwie, wiedza o kulturze, matematyka, fizyka i astronomia, chemia, biologia, geografia, podstawy przedsiębiorczości, technologia informacyjna, wychowanie fizyczne, przysposobienie obronne, godzina wychowawcza, kształcenie zawodowe według programu nauczania dla zawodu
Zasadnicza szkoła zawodowa: język polski, języki obce, historia i wiedza o społeczeństwie, matematyka, fizyka i astronomia, geografia z ochroną i kształtowaniem środowiska, podstawy przedsiębiorczości, technologia informacyjna, wychowanie fizyczne, przysposobienie obronne, godzina wychowawcza, kształcenie zawodowe wg programu nauczania dla zawodu
SZKOLNICTWO WYŻSZE
Rodzaje uczelni Wyróżnia się następujące typy uczelni: uniwersytet, uniwersytet techniczny, politechnika i akademia. Wszystkie powyższe typy uczelni mogą mieć status uczelni akademickich, jeśli przynajmniej jedna jednostka organizacyjna w ramach ich struktur posiada uprawnienie do nadawania stopnia naukowego doktora. Ustawa z 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym wyróżnia następujące systemy studiów: stacjonarne i niestacjonarne. Podstawowym systemem studiów są studia stacjonarne, chyba że statut uczelni stanowi inaczej.
Studia stacjonarne w uczelni państwowej są bezpłatne, z wyjątkiem powtarzania zajęć dydaktycznych z powodu niezadowalających wyników w nauce. W roku akademickim 2009/10 w Polsce istniało 461 uczelni (publicznych i niepublicznych), w których kształciło się 1 900 000 studentów.
KSZTAŁCENIE SPECJALNE
Kształcenie specjalne stanowi integralną część polskiego systemu edukacji, co znajduje odzwierciedlenie we wspólnych przepisach dotyczących kształcenia w placówkach ogólnodostępnych i kształcenia specjalnego. Dzieci objęte są odpowiednią formą kształcenia specjalnego na podstawie orzeczenia wydanego przez zespół specjalistów poradni psychologicznopedagogicznej lub zespół orzeczniczy spoza poradni na podstawie wyników badań psychologicznych, pedagogicznych i lekarskich.
Większość dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi kształci się w szkołach specjalnych lub klasach specjalnych w szkołach ogólnodostępnych (dzieci te stanowią 1,69 % ogółu uczniów objętych kształceniem obowiązkowym). Kształcenie dziecka mającego specjalne potrzeby w placówce ogólnodostępnej wymaga pozytywnej opinii właściwego organu i/lub zgody rodziców.
NAUCZYCIELE
Znowelizowana Karta Nauczyciela, uchwalona 18 lutego 2000 r. wprowadziła cztery następujące stopnie awansu zawodowego nauczyciela: - nauczyciel stażysta, - nauczyciel kontraktowy, - nauczyciel mianowany, - nauczyciel dyplomowany. Nauczyciele dyplomowani z wybitnymi osiągnięciami mogą również otrzymać tytuł honorowego profesora oświaty.
W roku szkolnym 2010/11 w Polsce było zatrudnionych około 493 871 nauczycieli pełnoetatowych, w tym: 20 778 nauczycieli stażystów (4,2 %), 93 314 nauczycieli kontraktowych (18,9 %), 141 726 nauczycieli mianowanych (28,7 %) i 229 195 nauczycieli dyplomowanych (46,4%) oraz 8 856 nauczycieli bez żadnego stopnia awansu zawodowego (1,8%).
NIERÓWNOŚCI W SYSTEMIE EDUKACJI Nierówny i ograniczony dostęp do opieki przedszkolnej (gminy wiejskie) Nierówny dostęp do nowinek technologicznych Segregacja przestrzenna w nauczaniu podstawowym Selekcja wewnątrzszkolna (gimnazja) Egzamin i selekcja międzyszkolna (szkoły średnie) Komercjalizacja szkolnictwa i nowe formy segregacji (zajęcia pozaszkolne) Szkolnictwo wyższe (dostęp do studiów bezpłatnych)
Główne problemy polskiej oświaty: niedoszacowanie finansowe w corocznym budżecie państwa niedostateczne powiązanie systemu edukacji z potrzebami rynku pracy, niski wskaźnik kształcenia ustawicznego wśród dorosłych kreowanie fałszywego obrazu polskiego nauczyciela bezradność i bezczynność organów państwowych, wdrażanie przez nich rażąco sprzecznych i słabo merytorycznie decyzji Minister Edukacji pozbawiony jest realnego wpływu na obranie właściwego kierunku zmian, w którym powinna iść oświata w Polsce, 16 wojewodów, nad decyzjami których minister nie ma kontroli, co w rezultacie może doprowadzić do decentralizacji systemu edukacji w Polsce
Rekomendacje: 6% PKB na edukację wprowadzenie międzygminnego systemu wyrównawczego zwiększenie subwencji oświatowej i objęcie nią opieki przedszkolnej upowszechnienie: 90% dzieci w wieku 3-5 lat w przedszkolach publicznych rozbudowa programów działań kompensacyjnych utrzymanie bezpłatnego dostępu do publicznego szkolnictwa wyższego
równoległy rozwój wyższego szkolnictwa zawodowego (dopuszczający współfinansowanie przez pracodawców i samych studentów) rozwój programów edukacji przez całe życie i uniwersytetów trzeciego wieku, domów kultury i bibliotek lokalnych
Źródła: Raport Fundacji im. Friedricha Eberta Młodzi Polacy problemy edukacji i zatrudnienia Raport Fundacji Aleksandra Kwaśniewskiego Amicus Szkoła i nierówności społeczne Raport GUS Oświata i wychowanie 2010/2011 Raport Młodzi 2011