Chrześcijaństwo: Prawosławie Weronika Druchniak
Prawosławie doktryna ortodoksyjnego kościoła chrześcijańskiego jednej z dwóch grup Kościołów, obok Kościoła katolickiego, które powstały w wyniku rozłamu w chrześcijaństwie z 1054 roku podczas tak zwanej schizmy wielkiej (inaczej schizmy wschodniej).
Prawosławie opiera się na dekretach siedmiu pierwszych soborów powszechnych i przekazach Ojców Kościoła. Odrzuca ideę odpustu, czyśćca, dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny, dogmat o Wniebowzięciu Matki Bożej, nauczanie o grzechu pierworodnym Augustyna z Hippony oraz celibat niższego duchowieństwa. Według teologów Kościoła prawosławnego, Matka Boża została poczęta w sposób ludzki. Zakłada się także, iż zakończyła swoje ziemskie bytowanie w sposób ludzki, dołączając do swojego Syna w Niebie przez Zaśnięcie (obydwa stanowiska uznawane także przez doktrynę Kościoła katolickiego).ważnym w Kościele prawosławnym jest fakt znaczącej odmienności liturgicznej, konkretnie w pojmowaniu Kościoła jako wspólnoty soborowej, co wyklucza uznanie nieomylności biskupa (lub innego ważnego duchownego) w sprawach wiary i moralności (co postuluje Kościół katolicki w uchwalonym na Vaticanum I dogmacie). Wiąże się to z rozumieniem każdego człowieka jako istoty omylnej i błądzącej. Kościół prawosławny uważa się za jedynego depozytariusza wiary oraz za jedyny ściśle trzymający się Tradycji Ojców Kościoła, powołanego przez Jezusa Chrystusa.
Strukturę Kościoła Prawosławnego tworzą Kościoły lokalne, które można podzielić na patriarchaty starożytne konstantynopolitański, aleksandryjski, antiocheński i jerozolimski, pięć późniejszych patriarchatów: rosyjski, gruziński, serbski, rumuński i bułgarski i 6 kościołów niezależnych: cypryjski, grecki, polski, albański, czesko-słowacki i amerykański. Autorytetem zdolnym ogłaszać prawdy dogmatyczne jest tylko sobór powszechny, jednak istnieją też pewne prawdy przyjęte po zakończeniu ostatniego z Soborów, które zostały uznane przez całą Cerkiew. Przykładem jest doktryna św. Palamasa o niestworzonej naturze łaski, ponieważ cerkiew wierzy, że każde twierdzenie usprawiedliwia się jedynie zaakceptowane przez całą wspólnotę Kościoła. Liczba prawd dogmatycznych w Cerkwi Prawosławnej jest o wiele mniejsza niż w katolicyzmie. Twierdzi się, że dogmatyzować należy tylko prawdy zagrożone. Dogmaty Soborów Powszechnych uznawane są przez całą Cerkiew jako stałe części wiary. Kościół prawosławny nie wykazuje potrzeby dogmatyzacji wiary w takim stopniu jak katolicki, zostawiając wiele spraw natury moralnej i etycznej do indywidualnego rozpatrzenia na poziomie wiedzy-opiekun duchowy.
Prawosławie uznaje liturgię za istotną formę przekazu wiary, zgodnie z zasadą reguła modlitwy jest regułą wiary. Do tradycji liturgicznych należą gesty oraz czynności, wyjątkiem są tylko słowa padające w trakcie nabożeństwa. Wynika to z podwójnego rozumienia określenia prawosławny ktoś kto prawidłowo rozpoznaje Boga, ale jednocześnie ten, który w sposób prawidłowy oddaje mu chwałę. Najważniejszym obrządkiem w Cerkwi prawosławnej jest obrządek bizantyjski, ale dopuszcza się również inne. Istnieją wspólnoty prawosławne na Zachodzie, które uznają, że właściwe jest dla nich używanie obrządków zachodnich.
Doba liturgiczna w prawosławiu rozpoczyna się wieczorem, wraz z Nieszporami, poprzedzonymi Noną 9. godziną kanoniczną, odpowiadającej godzinie 15 po południu. Po kolacji następuje Wielka lub Mała Kompleta. O północy rozpoczyna się Nokturn. Następnie, przed wschodem słońca, rozpoczyna się Jutrznia, zakończona Prymą pierwszą godziną kanoniczną, odpowiadającą godzinie 7 rano. Boską Liturgię Eucharystyczną poprzedza Tercja i Seksta, czyli trzecia i szósta godzina kanoniczna, odpowiadająca godzinie 9 i 12. Rodzaje sprawowanych Świętych Liturgii: Liturgia św. Jana Złotoustego odprawiana w większość dni w roku, i w soboty wielkiego postu. Liturgia św. Bazylego Wielkiego odprawiana w IV niedziele wielkiego postu, w wigilię Bożego Narodzenia, w wigilię Epifanii, w Wielki Czwartek, w Wielką Sobotę i w dniu św. Bazylego. Liturgia Uprzednio Poświęconych Darów odprawiana we środy i piątki wielkiego postu oraz w poniedziałek, wtorek i środę Wielkiego Tygodnia. Liturgia św. Jakuba odprawiana w dniu św. Jakuba w katedrach. Liturgia św. Marka sprawowana przez Koptów.
Innym ważnym sposobem wyrażania tradycji jest sztuka. Ikona ma znaczenie nie tylko przedstawiające, jest także objawieniem Boga. Z tego powodu pisarze Ikon nie mają pełnej swobody twórczej i muszą uwzględniać ważne aspekty religijne swojego dzieła. W szczególności istotne jest, żeby ikonograf był dobrym wiernym Kościoła, a sam akt twórczy był poprzedzony spowiedzią i przyjęciem eucharystii. Tworzenie Ikony jest modlitwą, stąd Ikonę się pisze, a nie maluje. Używa się kanonów barw i sposobów przedstawień ustalonych, według tradycji, już w pierwszym wieku po Chrystusie. Ikona Matki Boskiej Włodzimierskiej
Największa część wyznawców prawosławia zamieszkuje tereny Europy Wschodniej oraz byłego ZSRR. Mołdawia (ok. 93%) Grecja (ok. 87%) Rumunia (ok. 86%) Serbia (ok. 84%) Ukraina (ok. 83%) Bułgaria (ok. 82%) Gruzja (ok. 82%) Cypr (ok. 78%) Czarnogóra (ok. 74%) Białoruś (ok. 73%) Macedonia (ok. 68%) Etiopia (ok. 67%) Rosja (ok. 65%) Erytrea (ok. 50%)
Bibliografia : https://pl.wikipedia.org/wiki/prawos%c5%82awie http://xpictianoc.blogspot.com/2008/01/prawosawne-rozumienie-ofiary.html http://www.wykop.pl/link/1431151/prawoslawie-co-to-wlasciwie-oznacza/ http://www.prawoslawie.pl/