OPIS TECHNOLOGII I EFEKTYWNOŚCI STOSOWANIA IZOLACJI TERMICZNEJ HPC W PORÓWNANIU Z WEŁNĄ MINERALNĄ Efekty stosowania izolacji wełną mineralną i blachą: - wełna mineralna, której wskaźnik przewodności cieplnej λ wynosi 0,035-0,04 W/mK daje efekty izolacyjne adekwatne do wymienionego wskaźnika tak naprawdę tylko w warunkach laboratoryjnych dla stanu powietrzno-suchego tj. w temperaturze ok. 20⁰C i wilgotności względnej RH=50% Wszelkie odchyłki od tych parametrów, a w szczególności wzrost wilgotności, powodują drastyczne obniżenie parametrów izolacyjnych. By wełna mineralna w miarę spełniała swoją funkcję musi być, w warunkach wysokiej wilgotności, szczelnie/hermetycznie zamknięta (zwłaszcza przy aplikacjach zewnętrznych). Nie gwarantuje tego zamknięcie blachą, która w 90 % przypadków jest nieszczelna na łączeniach i zakończeniach. Ma to zgubny wpływ na efektywność izolacji: już zaledwie 1% wilgoci w wełnie powoduje obniżenie efektów izolacyjnych w zakresie do 20-30% parametrów początkowych. Widać to wyraźnie po zdjęciu osłony- wełna jest stłamszona/zbita, bywa tak nawet po niedługim okresie użytkowania, a jest to spowodowane jej naprzemiennym zamakaniem i osuszaniem się od temperatury roboczej urządzenia. Wobec tego: pierwszy negatywny efekt izolacji wełną to zanik izolacyjności na skutek nieuniknionego zawilgocenia. Drugi negatywny efekt to korozja podłoża. Wełna sama w sobie nie jest materiałem hamującym korozję a gromadząc wilgoć wzmaga ją. Trzeci negatywny efekt to straty energetyczne. Ciepło przenika przez ściany izolowanego urządzenia, gdyż wełna w niewielkiej mierze przepływ ten hamuje. Ciepło migruje do przestrzeni pomiędzy ścianką urządzenia a osłoną wełny. Fakt, że możemy dotykać osłony z blachy bez odczucia gorąca, wynika z tego, że jest ona oddalona od źródła ciepła (np. 10 cm) na tyle, że ciepła tego po prostu nie czujemy. Potwierdza to następujący eksperyment: - powierzchnia o temperaturze 150⁰C, - wełna o grubości 10 cm, - osłona z blachy, Dotykamy blachy bez odczucia gorąca (co nie oznacza, że ciepło nie przenika przez ściany urządzenia).
To samo urządzenie i temperatura, lecz bez jakiejkolwiek izolacji: Zbliżamy dłoń na odległość 10 cm (grubość wełny) i odczuwamy ciepło prawie takie samo, jak na powierzchni osłony wełny. Doświadczenie to jest ważne również dla uzasadnienia zamiany izolacji z wełny mineralnej na inną energooszczędną technologię. Wniosek jaki możemy wyciągnąć: izolacja termiczna wełną mineralną jest zasadna ze względów BHP, a nie ze względu na oszczędności energetyczne, gdyż wełna nie wstrzymuje przenikania ciepła przez ścianki urządzenia, a jedynie spowalnia jego ucieczkę. Szukając rozwiązań, które wyeliminują negatywne rezultaty izolacji wełną mineralną, proponujemy w to miejsce zastosować materiał termoizolacyjny HPC. W przypadku zastosowania nowoczesnej termoizolacji HPC dotyka się izolowanej rury z odległości zaledwie kilku lub kilkunastu milimetrów. HPC jest powłoką, więc jedynym materiałem pomiędzy izolowaną rurą, a naszą ręką. Nie ma tam pustki powietrznej, osłony z blachy, które mogą zamaskować ucieczkę ciepła. Dlatego, wszystko, co czuć pod ręką, to rzeczywista ilość ciepła promieniująca z izolacji, a przenikająca ścianki urządzenia. Opis technologii: Materiał HPC jest mieszanką 8-miu rodzajów wyselekcjonowanych wypełniaczy ceramicznych zespolonych za pomocą wysokiej jakości żywic akrylowych (80% objętości to wypełniacze ceramiczne, a 20% to żywica akrylowa). Materiał ten, w odróżnieniu od tradycyjnych izolacji jedynie spowalniających ucieczkę ciepła z urządzeń, oddziałuje również na dwa pozostałe rodzaje przepływu energii cieplnej, tj. konwekcję (ruchy cząsteczek powietrza) oraz promieniowanie podczerwone. W związku z tym powłoka HPC dodatkowo odbija część ciepła z powrotem do jego źródła, co w sumie pozwala na osiągnięcie lepszych, niż w przypadku tradycyjnych izolacji, oszczędności energetycznych przy znacznie mniejszej grubości izolacji. Kolejną zaletą powłoki HPC jest fakt, że po utwardzeniu nie chłonie ona wody, dzięki czemu zachowuje niezmiennie wysokie właściwości termoizolacyjne przez cały okres użytkowania, co ma znaczenie zwłaszcza przy aplikacjach zewnętrznych. Powłoka HPC jest bezkształtną masą, którą można zaaplikować na rury, zawory, kolanka, kołnierze i inne maszyny i urządzenia, eliminując wszelkie mostki cieplne.
Następną korzyścią związaną z zastosowaniem powłoki HPC jest postępowanie w przypadku awarii elementu izolowanego (np. rury). W przypadku izolacji powłoką HPC, ewentualne problemy można zauważyć dużo łatwiej i szybciej (np. zmiękczenie się powłoki w miejsce przecieku), ich naprawa wiąże się tylko z miejscowym (łatwym) usunięciem powłoki, a ponowne nałożenie powłoki można wykonać samodzielnie w bardzo prosty sposób (np. szpachelką). Jak widać rozwiązanie to jest znacznie tańsze niż w przypadku wełny mineralnej, gdzie jeżeli występuje problem z rurą (np. przeciek), ażeby znaleźć miejsce występowania problemu, często trzeba zdemontować praktycznie całą izolację, której większość zazwyczaj nie nadaje się do ponownego użycia. Materiał HPC o właściwościach opisanych szczegółowo w karcie technicznej i aplikacji, stosuje się na oczyszczoną z luźnych elementów i odtłuszczoną powierzchnię w grubości zależnej od temperatury wyjściowej izolowanego urządzenia. Aplikacja nie wymaga wyłączania procesu technologicznego, a wysoka temperatura wręcz pomaga w utwardzeniu się materiału na powierzchni urządzenia, poprzez szybkie odparowanie wody (materiał na bazie wody) z każdej nałożonej warstwy. Materiał nakładany jest bezpośrednio na powierzchnię urządzenia i zakleszcza się na niej. W zależności od grubości powłoki możemy obniżyć temperaturę dotykową do pożądanej wysokości.(polska Norma mówi o wartości akceptowalnej rzędu 50-60⁰C). Inny efekt to zabezpieczenie antykorozyjne materiał, mimo że na bazie wody, szybko wysusza się i zamyka dopływ powietrza uniemożliwiając powstawanie rdzy. Aby pokazać w praktyce, że pomimo niewielkiej grubości powłoki izolacyjnej HPC oraz stosunkowo wysokiej temperatury uzyskiwanej na powierzchni izolacji (ok. +60 o C), posiada ona znakomite właściwości termoizolacyjne, została przeprowadzona próbna izolacja fragmentu rurociągu. Temperatura medium wynosiła +320 o C, a temperatura na niezaizolowanym rurociągu wynosiła ok. +250 o C (zdjęcie nr 1), co wskazywało na znaczne straty energetyczne. Rura ta została następnie zaizolowana powłoką HPC do grubości 20mm (zdjęcie nr 2). Temperatura na izolacji po zakończeniu aplikacji wynosiła +62,5 o C (zdjęcie nr 3). Następnie w powierzchni izolacji
został wycięty niewielki otwór, przez który została zmierzona temperatura na powierzchni rury wynosząca +312 o C (zdjęcie nr 4). Jest to zaledwie o 8 stopni Celsjusza mniej niż temperatura samego medium (czyli straty energetyczne to tylko 2,5%). Potwierdza to wcześniejszy argument, że pomimo stosunkowo niewielkiej grubości izolacji (w porównaniu z wełną mineralną) i relatywnie wysokiej temperatury na powierzchni izolacji, powłoka HPC trzyma ciepło w obrębie izolowanego obiektu (np. rury), co pozwala na znaczne ograniczenie strat energii cieplnej. Rysunek nr 1. Pomiar temperatury na niezaizolowanym rurociągu
Rysunek nr 2. Pomiar grubości zaaplikowanej powłoki HPC
Rysunek nr 3. Pomiar temperatury na powierzchni izolacji HPC
Rysunek nr 4. Pomiar temperatury na powierzchni rury poprzez otwór wycięty w izolacji HPC