Miejsca na Podbeskidziu Bielsko-Biała
Kolej Linowa na Szyndzielnię Kolej Linowa na Szyndzielnie - w grudniu 1953 r. rozpoczęła pracę kolej linowa na Szyndzielnię w Beskidzie Śląskim. Jest to kolej nowego typu - dwulinowa, okrężna, systemu Girak. Austriacka firma "Bruder Girak" opracowała dokumentację, dostarczyła konstrukcje podpór wraz z osprzętem, kompletne urządzenia mechaniczne i elektryczne, tabor i liny oraz objęła kierownictwo montażu. Całość inwestycji prowadził zespół techniczny przy Krakowskim Zarządzie Inwestycji Kolejowych.W latach 1994-95 poddana gruntownej modernizacji, także przez firmę GIRAK jest obecnie jedną z najnowocześniejszych kolei tego typu w Polsce.
Grodzisko Grodzisko w Starym Bielsku - pozostałość pierścieniowej osady rolniczo-produkcyjnej z XII - XIV w. o powierzchni ponad 3 ha. Przeprowadzone badania archeologiczne wskazują, że była to osada rolników, rzemieślników, prządek. Jest to najstarszy zabytek na terenie miasta.
Cmentarz Żydowski Cmentarz żydowski w Bielsku-Białej został założony w 1849 r., w dzielnicy Aleksandrowice, przy ul. Cieszyńskiej 92. Wcześniej bielscy Żydzi chowani byli na cmentarzu w Cieszynie. Powstaniu nekropolii w Bielsku paradoksalnie pomogła zaraza cholery, która wybuchła w 1849 r., a zakaz wywożenia zwłok okazał się doskonałym pretekstem do założenia żydowskiego cmentarza w Bielsku. Grunt w Aleksandrowicach zakupił Adolf Brüll w lipcu 1849 r., a 17 sierpnia tego samego roku społeczność żydowska otrzymała oficjalne pozwolenie wydane przez Urząd Obwodowy w Cieszynie.
Cmentarz Wojskowy Cmentarz Wojskowy - w dzielnicy Aleksandrowice, przy ul. Saperów. Został utworzony w 1921 r. na potrzeby bielskiego garnizonu. Centralną część cmentarza stanowi plac, przy którym znajdują się trzy pomniki. Wokół niego usytuowane są kwatery z 53 grobami, tylko częściowo wymienionych z nazwiska żołnierzy, którzy zmarli w latach 1921 1939. Wzdłuż głównej alei, biegnącej od bramy do głównego placu, znajdują się mogiły zbiorowe, m.in. żołnierzy poległych w wojnie obronnej Polski (m.in. w bitwie pod Węgierską Górką), żołnierzy poległych w 1945 r. i harcerzy, którzy zginęli w czasie II wojnie światowej.
Pomnik Marcina Lutra Pomnik Marcina Lutra zlokalizowany w Bielsku-Białej, na placu Marcina Lutra. Znajduje się w sąsiedztwie ewangelickiego Kościoła Zbawiciela. Jest to obecnie jedyny w Polsce pomnik Marcina Lutra. 2,5-metrowa, ważąca 690 kg, sylwetka reformatora (w pełnej postaci, ubranego w togę z gestem wyciągniętych do przodu, trzymających Biblię, rąk) została wykonana przez wiedeńskiego rzeźbiarza Franza Vogla. Pomnik został odsłonięty 8 września 1900 r., po trzech latach od powołania komitetu jego budowy.
Bielska Starówka Starówka - powstała w oparciu o akt lokacji na prawie niemieckim jeszcze końcem XIII wieku. Zaplanowane i rozmieszczone zostały kwartały zabudowy i sieć ulic. Do dziś widoczny jest charakterystyczny średniowieczny układ placu (Rynku) i odchodzących od niego prostopadłych ulic. W obrębie starówki znajdują się nie tylko zabytkowe kamienice i Rynek, ale również Zamek oraz kościół św. Mikołaja. Granice Starówki wyznaczają ulice Orkana, Zamkowa, Sobieskiego oraz ulica Schodowa. Bielska Starówka to zabytek najwyższej rangi na terenie Bielska.
Zapora w Wapienicy Zapora im. Ignacego Mościckiego - (betonowo ziemna) została zbudowana w latach 1929-32 na rzece Wapienica oraz potoku Barbara w dzielnicy Bielska- Białej Wapienicy. Zbiornik otoczony jest z każdej strony wzniesieniami Beskidu Śląskiego. Po stronie północnej i zachodniej znajduje się: Palenica, Wysoka i Przykra, a od południa i wschodu - góry: Stołów i Szyndzielnia.
Pomnik Reksia Pomnik Reksia w Bielsku-Białej pomnik-fontanna w centrum Bielska-Białej, na placu pomiędzy ul. 11 Listopada i S. Stojałowskiego, nad rzeką Białą. Został odsłonięty 3 sierpnia 2009 roku. Przedstawia psa Reksia, głównego bohatera popularnej kreskówki produkowanej w latach 1967 1988 w bielskim Studiu Filmów Rysunkowych. Rzeźba jest odlana z brązu, ma 90 cm wysokości i waży 130 kilogramów. Integralną częścią pomnika jest fontanna.
Pomnik Bolka i Lolka Pomnik Bolka i Lolka znajduje się na dziedzińcu położonym przy ul. Mostowej, przed południowym budynkiem galerii handlowej Sfera. Odsłonięcie pomnika nastąpiło 19 maja 2011 roku. Przedstawia dwie postacie Bolka i Lolka wskazujących palcem na globus, gdzie zaznaczono miasto Bielsko-Biała, głównych bohaterów popularnego filmu animowanego Bolek i Lolek, produkowango w latach 1963 1964 w bielskim Studiu Filmów Rysunkowych. Rzeźba została odlana z brązu, a jej wysokość mieści się w granicach od 130 cm, waga całego pomnika to około 254 kilogramów.
Jezioro Żywieckie Jezioro Żywieckie - to zbiornik retencyjny na Sole w okolicy Żywca, położony na granicy Kotliny Żywieckiej i Beskidu Małego. Jego powierzchnia wynosi około 1000 ha (długość 7 km, szerokość 1,5 km, głębokość średnia 9,5 +m, maksymalna 28 m) i magazynuje około 100 mln m 3. Jego utworzenie w 1966 roku spowodowało zalanie czterech miejscowości: Zarzecza, Tresnej, Zadziela i Starego Żywca. Wewnątrz zapory wysokiej na 38 m znajduje się elektrownia wodna o mocy 21 MW. Obecnie zbiornik wykorzystywany jest do celów turystycznych, służy też do produkcji energii elektrycznej. Jednak głównym celem kaskady, do której należą jeszcze zbiorniki w Porąbce i Czańcu, jest ochrona przed powodzią, ochrona biologiczna życia rzek oraz regulacja stosunków wodnych.
Szlaki Beskidu Żywieckiego Szlaki Beskidu Żywieckiego są oznaczone poprzez sekwencję kolorów, nazwę szlaku, cel, do którego szlak wiedzie i średni czas trasy. Istnieje kilka rodzajów szlaków, które są najpopularniejsze w naszych terenach. Szlaki: piesze, rowerowe i narciarskie. Kolory jednak nie oznaczają stopnia trudności dla turystów pieszych. KOLORY: CZERWONY- zawsze jest oznaczony szlak główny. NIEBIESKI- wyznacza szlaki pokonujące dużą odległość- dalekobieżne. W Beskidach są to zwykłe szlaki idące wzdłuż głównego wododziału karpackiego, którym jest poprowadzona granica państwowa. ZIELONY i ŻÓŁTY- znakuje się krótkie szlaki łączące, czasami też dojściowe. CZARNY- wyznacza krótki szlak dojściowy- do jakiegoś miejsca, którym poprowadzenie szlaku dalekobieżnego byłoby nieciekawe, niekorzystne lub niemożliwe. Udając się w górskie szlaki trzeba pamiętać o odpowiednim ubiorze, ekwipunku i wyborze trasy do umiejętności. Idąc w góry nie można patrzeć na czas. Ma być, to dobra zabawa, a nie wyścig z czasem. Nie można się głównie kierować czasem, który jest napisany na tabliczce. Można dojść w czasie krótszym lub dłuższym od podanego. Wszystko zależy od warunków, w jakich się wędruje.