STATYSTYKI KONSULTACJI DLA SŁUŻB PRZECIWDZIAŁAJĄCYCH PRZEMOCY W RODZINIE STYCZEŃ 2013 Od stycznia 2013 roku w Niebiesj Linii działają, prowadzone telefoniczne i drogą e-mailową, konsultacje dla osób pracujących w obszarze przeciwdziałania przemocy w rodzinie. W styczniu 2013 r. pracownicy Niebiesj Linii odebrali 16 telefonów i 18 e-maili z pytaniami od przedstawicieli instytucji zajmujących się przeciwdziałaniem przemocy. DANE STATYSTYCZNE KONSULTACJI WOJEWÓDZTWO Województwo Kontakt telefoniczny Kontakt pisemny Razem Dolnośląs 1 0 1 Kujawsko-pomors 0 0 0 Lubels 0 0 0 Lubus 0 0 0 Łódz 1 5 6 Mazowiec 3 2 5 Małopols 1 2 3 Opols 0 0 0 Podkarpac 1 0 1 Podlas 0 0 0 Pomors 5 1 6 Śląs 1 1 2 Świętokrzys 1 0 1 Warmińsko-mazurs 0 0 0
Wielkopols 1 0 1 Zachodniopomors 0 0 0 Brak danych 1 7 8 Razem 16 18 34 Tabela 1. Podział konsultacji ze względu na województwo 8 7 6 5 4 3 2 1 0 Kuja wsko Doln - Lubel Lubu ośląs pom s s orski e Łódz Mazo Mało wieck polsk ie ie Opol s Podk arpac Podla s Pom orski e Święt Śląski e okrzy s War mińs komazu rs Wielk opols Zach odni opo mors 2 1 4 0 1 7 2 1 2 0 2 0 0 0 1 2 3 Brak dany ch Wykres 1. Podział konsultacji ze względu na województwo W styczniu najwięcej osób skontaktowało się z Niebieską Linią z województw: pomorsgo (18%) i łódzgo (również 18%) oraz mazowiecgo (15%). Z województwa małopolsgo skontaktowały się trzy osoby (9%), a z województwa śląsgo dwie osoby (6%). Odnotowaliśmy również pojedyncze kontakty z województw: dolnośląsgo, podkarpacgo, świętokrzysgo i wielkopolsgo (łącznie 12%). Osiem osób nie podało województwa (24%). Z pracownikami Niebiesj Linii nie skontaktowali się w styczniu przedstawiciele podający województwa: kujawsko-pomors, lubels, lubus, opols, podlas, warmińsko-mazurs i zachodniopomors. MIEJSCOWOŚĆ Miejscowość Kontakt telefoniczny Kontakt pisemny Razem Duże miasto 5 2 7 Małe miasto 10 9 19 Wieś 0 0 0 Brak danych 1 7 8 Razem 16 18 34 Tabela 2. Podział konsultacji ze względu na miejscowość
23% 56% 21% Duże miasto Małe miasto Brak danych Zdecydowanie najwięcej osób kontaktujących się w styczniu z Niebieską Linią reprezentowało służby znajdujące się w małych miastach (56%). Duże miasta reprezentowało 21% specjalistów. Osiem osób nie podało, z jago typu miejscowości się z nami kontaktuje (23%). Z pracownikam Niebiesj Linii nie skontaktowała się w styczniu ani jedna osoba reprezentujaca wsie. Wykres 2. Podział konsultacji ze względu na miejscowość REPREZENTOWANA SŁUŻBA Służba Kontakt telefoniczny Kontakt pisemny Razem Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych 0 0 0 Kurator 0 0 0 Ochrona zdrowia 0 0 0 Organizacje pozarządowe 0 0 0 Oświata 0 2 2 Policja 0 0 0 Pomoc społeczna 8 4 12 Zespół interdyscyplinarny 7 9 16 Inne 1 3 (brak danych) 4 Razem 16 18 34 Tabela 3. Podział konsultacji ze względu na służbę 3% 47% 9% 6% 35% Oświata Pomoc społeczna Zespół interdyscyplinarn y Inne Brak danych Wykres 3. Podział konsultacji ze względu na służbę Większość pytań zadali przedstawiciele Zespołów Interdyscyplinarnych (47%) i Ośrodków Pomocy Społecznej (35%). Skontaktowało się z nami również dwóch przedstawicieli oświaty (6%). Trzy osoby nie podały instytucji, którą reprezentują, a jedna podała inną instytucję niż wymienione (łącznie 12%). Kuratorzy, przedstawiciele Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, ochrony zdrowia, organizacji pozarządowych
oraz Policji nie nawiązali w styczniu kontaktu z Niebieską Linią. CZEGO DOTYCZYŁY PYTANIA? Większość e-maili (11) i część rozmów telefonicznych (5) dotyczyła więcej niż jednego zagadnienia. Z tego powodu w dalszej części nie będą podawane dane procentowe, a suma przedstawionych pytań (88) jest ponad dwukrotnie wyższa niż suma kontaktów telefonicznych i pisemnych z pracownikami Niebiesj Linii (34). Jedna z otrzymanych wiadomości e-mail nie zawierała żadnego pytania. NIEBIESKIE KARTY Najwięcej (34) pytań dotyczyło różnych aspektów związanych z Niebieskimi Kartami. Pięć spośród zadanych pytań dotyczyło wszczynania procedury Niebieskich Kart: Czy można wszczynać Niebies Karty w konkretnej sytuacji: osoba doznająca przemocy i stosująca przemoc nie mieszkają razem i nie są formalnie małżeństwem (1); Czy dany przedstawiciel służby jest upoważniony do wszczynania procedury Niebieskich Kart (3); Czy można wszcząć procedurę Niebieskich Karty bez obecności innych osób (1). Osiem pytań dotyczyło dalszego prowadzenia procedury Niebieskich Kart: Wypełnianie Karty C (1); Prawidłowe prowadzenie dokumentacji (1) Przekazywanie informacji przez Zespół Interdyscyplinarny: wydawanie zaświadczeń (1), przekazywanie informacji o działaniach interdyscyplinarnych osobom zainteresowanym (1); udostępnianie dokumentacji: osobom stosującym przemoc (2), przełożonym członków Zespołu Interdyscyplinarnego (1); informowanie o przemocy przełożonych członków Zespołów Interdyscyplinarnych (1). Trzynaście pytań dotyczyło kończenia procedury Niebieskich Kart. Przedstawicieli służb interesowało: Pytania ogólne (1); Jak prawidłowo zakańczać Niebies karty (2); Czy zakańczać Niebies Karty w sytuacjach: deklaracji braku przemocy (3), rozstania, rozwodu lub zmiany miejsca zamieszkania przez osobę sprawiającą przemoc i/lub osobę doznającą przemocy (4), pobytu osoby sprawiającej przemoc w zakładzie karnym (1); Przekazywanie informacji o zakończeniu procedury: kogo informować (2); czy mówić osobie stosującej przemoc (1). Osiem pytań dotyczyło specyficznych trudności związanych z prowadzeniem procedury Niebieskich Kart: Obecność świadka podczas spotkań Zespołu Interdyscyplinarnego / Grupy Roboczej (1); Niechęć do współpracy ze strony osoby stosującej przemoc (1); Stosowanie wzajemnej przemocy w rodzinie (2); Postępowanie z osobą małoletnią stosującą przemoc (1) lub doznającą przemocy (2); Wzywanie osoby stosującej przemoc na konfrontację (1).
PRACA POSZCZEGÓLNYCH SŁUŻB Dwadzieścia dwa pytania dotyczyły kompetencji i metod pracy poszczególnych służb, a także współpracy pomiędzy nimi. Pięć spośród zadanych pytań dotyczyło współpracy pomiędzy służbami: Współpraca pomiędzy Zespołami Interdyscyplinarnymi z różnych gmin w sytuacji, gdy osoba doznająca przemocy i osoba stosująca przemoc przeprowadziła się z jednej gminy do drugiej (1); Współpraca pomiędzy dwiema instytucjami znajdującymi się w jednej gminie: przekazywanie informacji o klientach innym instytucjom (2); informowanie GKRPA o problemie alkoholowym (1); Trudności we współpracy, gdy jedna ze służb nie wywiązuje się ze swoich obowiązków (1). Zadano również piętnaście pytań o pracę Zespołów Interdyscyplinarnych i Grup Roboczych: Zakres kompetencji Zespołu Interdyscyplinarnego i jego członków (1) oraz przedstawiciela służby będącego równocześnie członm Grupy Roboczej (2); Przewodniczący Zespołu Interdyscyplinarnego a: prawo pracy (2), jego zastępca (1), bezpośredni przełożony (1); podleganie kontroli zewnętrznej (1); Administracja i dokumentacja prac Zespołu Interdyscyplinarnego (3); Powoływanie członków Zespołu Interdyscyplinarnego (1); Powoływanie członków Grupy Roboczej (2); Skład i działanie Grupy Roboczej (1). Dwa pytania dotyczyły możliwych sposobów odizolowania osoby stosującej przemoc od osoby doznającej przemocy: Jak uchronić dziecko przed eskalacją przemocy (1); Czy można poprosić prokuraturę o zapewnienie bezpieczeństwa osobie doznającej przemocy (1). PYTANIA PRAWNE Czternaście pytań odnosiło się do aspektów prawnych przeciwdziałania przemocy: Podstawy prawne danego działania (4); Istnienie konkretnego przepisu (1); Ochrona danych osobowych (3) Zawiadamianie o przestępstwie w związku z prowadzeniem procedury Niebieskich Kart (2); Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy: uwagi krytyczne (2); jak rozumieć konkretny zapis (3); POZOSTAŁE PYTANIA Pracownikom Niebiesj Linii zadano również: Pytanie czy dane zachowanie jest formą przemocy (1); Pytanie o działania prowadzone przez Niebieską Linię (1);
Cztery pytania szczegółowe o pracę z dziećmi: odpowiedzialność za przewożenie dziecka z interwencji kryzysowej (1); powiadamianie Sądu o sytuacji dzieci (2); odebranie dziecka z rodziny (2). Skonsultowano także 11 konkretnych przypadków. Opracowanie: Marcin Rzeczkowski