Estetyka zagospodarowania gospodarstwa- Urządzanie ogrodów przydomowych

Mazowiecki Ośrodek Doradztwa Rolniczego Oddział Bielice Estetyka zagospodarowania gospodarstwa- Urządzanie ogrodów przydomowych Wiskitki 3.03.2016

Od czego warto zacząć? Wielu z nas, wprowadzając się do nowego domu, zadaje sobie pytanie: jak zaprojektować ogród, żeby był wygodny i efektowny, a równocześnie nie sprawiał zbyt wielu kłopotów? Dla amatora, zwłaszcza bez nadmiaru czasu i gotówki, to spore wyzwanie.

Co zostawić a co usunąć? Sporządzanie projektu ogrodu nowego, który powstaje na pustej działce różni się od koncepcji przebudowy starego ogrodu lub ogrodu powstającego na działce ze starodrzewem. Nie wyrzucajmy zbyt pochopnie roślin już rosnących, gdyż nieraz wystarczy kilka zabiegów odmładzających, aby stworzyć z nich ozdobę nowej kompozycji.

Przepisy prawne Urządzając lub modernizując ogród musimy mieć świadomość, że w niektórych sprawach nasze działania ograniczają przepisy prawne. Dla ogrodów przydomowych podstawowe znaczenie mają przepisy kodeksu cywilnego, prawo budowlane i ustawa o ochronie przyrody.

Art.144 kodeksu cywilnego stanowi że właściciel nieruchomości powinien powstrzymać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę Co to oznacza w praktyce? Nie ma przepisów, które ograniczałyby odległości sadzenia drzew od granicy działki sąsiada, ale gdy posadzimy szpaler drzew przy zachodniej granicy działki sąsiada to w niedługim czasie możemy spodziewać się konfliktu. (spadające liście i igły zanieczyszczają dach, rynny )

Jeśli chcemy zbudować np. basen, oczko wodne należy zapoznać się z prawem budowlanym zwłaszcza z art. 29 wymieniającym co nie wymaga pozwolenia na budowę oraz z art. 30, w którym wymienione są przypadki, kiedy wymagane jest zgłoszenie zamiaru budowy właściwemu organowi.

Dla przykładu pozwolenia na budowę nie wymaga budowa przydomowych basenów i oczek do 30 m 2, ale zamiar takiej budowy wymaga zgłoszenia do gminy. Przepisy o usuwaniu drzew i krzewów ozdobnych reguluje ustawa o ochronie przyrody. Zasady te zostały zawarte w art.83 ww. ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody wraz z późniejszymi zmianami ustawy z 20 lipca 2010 r. Z dniem 28.08.2015 r. w życie weszły przepisy dotyczące wycinania drzew i krzewów.

Kiedy zezwolenie na wycinkę drzew i krzewów nie jest potrzebne Aktualnie po wprowadzonych zmianach bez zezwolenia można wyciąć drzewa, których obwód pnia na wysokości 5 cm nad ziemią nie przekracza: 35 cm - w przypadku topoli, wierzb, kasztanowca zwyczajnego, klonu jesionolistnego, klonu srebrzystego, robinii akacjowej oraz platanu klonolistnego, 25 cm - w przypadku pozostałych gatunków drzew. Bez zezwolenia można usuwać także krzewy w ogrodach przydomowych. Jednak należy pamiętać, że przepisy nie obejmują krzewów rosnących w pasie drogi publicznej, na terenie nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków oraz na terenach zieleni.

Bez zezwolenia można usuwać krzewy które mają mniej niż 10 lat, a także drzewa i krzewy złamane lub wywrócone w wyniku działania czynników naturalnych, wypadku lub katastrofy. Jednak w takich przypadkach muszą one zostać poddane oględzinom. Bez zezwolenia można usunąć także drzewa i krzewy na plantacjach. A jak wygląda sprawa zezwolenia na usunięcie drzew owocowych? Sytuacja z drzewami oraz krzewami owocowymi, przedstawia się podobnie jak wcześniej, a mianowicie rośliny te można usunąć bez zezwolenia, chyba że rosną na terenie nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków lub na terenach zieleni, na przykład bulwarach lub dworkach udostępnionych do zwiedzania.

Co robić, gdy nie wiemy czy pozwolenie jest wymagane? Nowe przepisy dotyczące usuwania drzew ułatwiają nam sytuację, gdy sami nie jesteśmy pewni czy drzewo lub krzew możemy usunąć bez pozwolenia. Wtedy też składamy wniosek do urzędu miasta lub gminy, a urzędnik przyjeżdża i ocenia, czy musimy dostać zezwolenie na wycięcie czy możemy usunąć je bez zezwolenia.

Czasami zdarza się, że z ogrodu przydomowego lub z działki za miastem chcemy wyciąć drzewo. Powody mogą być różne. Może być to stare, chore drzewo, mogące się złamać i nam zagrażać. Może być to drzewo, które rośnie blisko budynku i rzuca zbyt dużo cienia lub wręcz stanowi zagrożenie dla nieruchomości. Czasem też po prostu chcemy przearanżować ogród, urządzić nieco inaczej, a drzewo w danym miejscu nam nie pasuje. W większości takich przypadków trzeba będzie uzyskać pozwolenie na wycięcie drzewa.

Kto wydaje pozwolenie na wycięcie drzewa? Gdzie złożyć wniosek? Obowiązująca ustawa o ochronie przyrody przyjmuje jako zasadę, że usunięcie drzewa lub krzewu wymaga zezwolenia właściwego organu, którym jest wójt, burmistrz albo prezydent miasta, a wyjątkowo wojewódzki konserwator zabytków lub starosta. Konserwator pełni tę funkcję kiedy drzewo lub krzew rośnie na teranie nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków. Natomiast starosta wydaje zezwolenie, kiedy drzewo lub krzew jest usuwane z terenu nieruchomości stanowiącej własność gminy. Kto może wnioskować o pozwolenie na wycięcie drzewa? Z wnioskiem o pozwolenie wycięcia drzewa może wystąpić wyłącznie posiadacz nieruchomości, na której rośnie drzewo lub krzew. Jeśli posiadacz nie jest właścicielem nieruchomości - do wniosku o wydanie takiego zezwolenia obowiązany jest dołączyć zgodę właściciela nieruchomości.

Opłaty za wydanie zezwolenia Za wydanie zezwolenia płaci się tylko wtedy, gdy wycięcie ma związek z prowadzeniem działalności gospodarczej (na przykład drzewo koliduje z budową sklepu lub biura). Opłaty można uniknąć, zobowiązując się do przesadzenia drzewa albo zastąpienia go innym. Warto to zrobić, bo opłaty mogą być wysokie, zwłaszcza w przypadku mniej pospolitych gatunków. Im drzewo jest starsze, tym opłata wyższa, bo nalicza się ją za każdy centymetr obwodu pnia. Jednak gdy drzewo trzeba usunąć, bo zagraża bezpieczeństwu albo usycha bez winy właściciela, nie nakłada się opłaty. W wypadku drzew rosnących na działce budowlanej, na której stoi lub ma stanąć dom jednorodzinny przeznaczony wyłącznie na cele mieszkalne, nie pobiera się opłat za zgodę na wycinkę.

Za usunięcie drzewa lub krzewu ponosi się opłaty ustalane corocznie przez Ministra Środowiska, których wysokość zależy, w przypadku drzew od gatunku i obwodu pnia na wysokości 130 cm.

Wycinka drzew cennik - opłaty w 2015 roku za usunięcie jednego metra kwadratowego powierzchni pokrytej krzewami zapłacimy 255,78 zł, natomiast koszty wycięcia drzewa liczone są według obwodu pnia na wysokości 130 cm oraz w zależności od poszczególnych rodzajów i gatunków drzew.

Aktualne opłaty w 2015 r. za usuwanie drzew nie mogą przekraczać za jeden centymetr obwodu pnia mierzonego na wysokości 130 cm: Do 25 cm - 345,30 zł Od 26 cm do 50 cm - 524,36 zł Od 51 cm do 100 cm - 818,52 zł Od 101 cm do 200 cm - 1278,96 zł Od 201 cm do 300 cm - 1918,42 zł Od 301 cm do 500 cm - 2685,78 zł Od 501 cm do 700 cm - 3453,15 zł Powyżej 700 cm - 4476,33 zł

Kary za samowolne wycięcie roślin Trzeba pamiętać, że za samowolne wycięcie roślin bez wymaganego zezwolenia wymierza się kary pieniężne. Są one bardzo wysokie, wynoszą aż trzykrotność opłaty za zezwolenie.

Niewłaściwie prowadzona pielęgnacja koron drzew W nowych przepisach rozwiązana została również sprawa niewłaściwie prowadzonej pielęgnacji koron drzew. Obecnie usunięcie powyżej 30 proc. korony podlega karze za uszkodzenie drzewa w wysokości 60 proc. opłaty za usunięcie drzewa, a powyżej 50 proc. korony jest uznawane jako zniszczenie drzewa, za co kara wyniesie 2-krotność opłaty. Ogławianie drzew tylko w wyjątkowych sytuacjach nie powoduje ich znacznego osłabienia.

Od ogółu do szczegółu Projekt ogrodu tworzy się wg zasady od ogółu do szczegółu. Najpierw musimy stworzyć przybliżoną wizję na zagospodarowanie powierzchni działki a następnie sporządzić projekt bardziej szczegółowy. Pomocne będzie wykonanie kilku szkiców koncepcyjnych, z których wybierzemy ten najbardziej odpowiadający wyobrażeniom.

Jeżeli sami chcemy się zmierzyć z ogrodowym wyzwaniem, musimy zacząć od rozrysowania projektu. Jest to pomocne zwłaszcza na większych działkach, które trudno objąć jednym spojrzeniem. Można sporządzić mapę na papierze milimetrowym w dowolnej skali. Najwygodniejsza jest 1:100 (centymetr na planie odpowiada metrowi w terenie).

Szkic ogrodu

Nanieśmy na wyrysowaną siatkę granice działki i istniejące na niej obiekty: dom, taras, zabudowania gospodarcze, większe wzniesienia i zagłębienia terenu.

Na planie powinny się też znaleźć instalacje podziemne - elektryczna, sanitarna i gazowa. To ważne, bo nad nimi nie można sadzić drzew. Oceńmy sąsiedztwo działki - zarówno piękne widoki, jak i uciążliwości, od których warto się osłonić, choćby ruchliwą ulicę czy brzydki mur.

Na planie trzeba też umieścić rzeczy, których nie widać na pierwszy rzut oka, np. kierunek północny, strefę słońca i cienia, kierunek najczęściej wiejących wiatrów. W tym celu wcześniej trzeba uważnie obserwować teren posesji. Kiedy plan będzie już gotowy, koniecznie zróbmy kilka jego kopii, by mieć na czym szkicować dalsze pomysły.

Zaznaczmy na planie strefy pełniące różne funkcje: reprezentacyjną (tzw. przedogródek, czyli przestrzeń przed wejściem do domu) gospodarczą użytkową (np. z ogródkiem ziołowym) rekreacyjną (do cichego wypoczynku oraz gier i zabaw).

Strefa rekreacyjna

Przedogródek

Szkicując ścieżki, pamiętajmy, że zawsze powinny one prowadzić do określonego celu, czyli punktu widokowego lub ciekawego zakątka. Wszędzie tam, gdzie chcemy przejść suchą nogą lub wygodnie przejechać taczką, warto położyć nawierzchnie utwardzone.

Ścieżki w ogrodzie

W przedogródku drogi powinny zapewniać szybką i bezkolizyjną komunikację między furtką a drzwiami wejściowymi lub między bramą wjazdową a garażem. Warto umieścić w tej strefie śmietnik, oddzielając go od reszty ogrodu.

Przedogródek

W strefie rekreacyjnej może się znaleźć taras, zaciszna altana, wiata z kominkiem, miejsce na ognisko albo oczko wodne. Tutaj ścieżki mogą mieć bardziej wymyślne linie.

Altana w ogrodzie

Plac zabaw

Oczko wodne

Strefa użytkowa miejsce uprawy warzyw i owoców. Obejmuje warzywnik, sad, kompostownik i tego typu elementy. Coraz częściej zwłaszcza właściciele małych ogrodów oraz mieszkańcy miast i terenów podmiejskich rezygnują całkowicie z funkcji użytkowej, lub ograniczają ją do kilku drzewek lub krzewów owocowych. Warzywnik zastępuje modna uprawa ziół.

Ogródek ziołowy

Warzywnik

Strefa gospodarcza występuje głównie w obiektach na terenach wiejskich, gdzie właściciele prowadzą działalność rolniczą, co skutkuje koniecznością lokalizowania szeregu zabudowań i urządzeń w obrębie tzw. siedliska.

O architekturze ogrodowej, oświetleniu i nawodnieniu należy pomyśleć jeszcze przed posadzeniem roślin.

Elementy architektury ogrodowej

Gleba to podstawa Przygotowanie podłoża to bardzo istotny etap warunkujący zdrowy wygląd, wzrost i rozwój roślin. Glebę należy przekopać, użyźnić przez dodatek nawozów oraz polepszyć jej strukturę np. przez dodanie piasku do gleby gliniastej i odwrotnie. Poprawę struktury i ewentualnie odczynu możemy uzyskać przez dodanie nawozów, kompostu, torfu i wymieszanie ich z wierzchnią warstwą gleby (15-30 cm). Ważne jest dokładne usunięcie chwastów jednorocznych i wieloletnich.

Aby ograniczyć w przyszłości rozwój chwastów, rabaty można okryć włókniną, na której wysypiemy korę, kamienie, kolorowe zrębki.

Sadzenie roślin zacznijmy od drzew. Jednocześnie można też zająć się trawnikiem. Obsadzanie rabat kwiatowych zostawmy na koniec.

Sadzenie roślin Sadzenie roślin i zakładanie trawników to ostatni etap aranżacji ogrodu. Osnową aranżacji ogrodu są drzewa i krzewy. Jeżeli na naszej działce rosną stare drzewa, możemy czuć się szczęściarzami. Jeżeli nie ma ani drzew ani krzewów, koniecznie je posadźmy. Mogą być sadzone w szpalerach jako aleje, w swobodnych grupach, jak i pojedyncze egzemplarze. Planuje i sadzi się je w pierwszej kolejności a do nich nawiązuje resztę kompozycji.

Grupa roślin

Pojedynczy egzemplarz

Aleja

Ważne zasady Przy zakupie drzew i krzewów trzeba pamiętać o kilku ważnych zasadach, gdyż są to rośliny pozostające na działce już na lata. Przy kupowaniu roślin w pojemnikach dobrze jest zwrócić uwagę, czy były one prowadzone w pojemnikach, czy tylko wykopane i sadzone do pojemnika na czas sprzedaży. Ma to duże znaczenie dla przyjęcia się roślin.

Gdy kupuje się rośliny pojemnikowane nie jest istotny czas zakupu ani czas sadzenia, jeśli zapewni się roślinom odpowiednią pielęgnację po posadzeniu. Chodzi głównie o podlewanie. W przeciwnym razie lepiej sadzić rośliny wiosną od momentu rozmarznięcia gleby do połowy czerwca i od połowy sierpnia do zamarznięcia gleby, najlepiej w dni pochmurne.

Termin zakupu i sadzenia ma znaczenie przy zakupie roślin kopanych czyli z odkrytym korzeniem. Można je kupić wczesną wiosną III- IV lub późną jesienią X-XI. Po zakupie należy je jak najszybciej posadzić lub zadołować.

Po posadzeniu roślin ważne jest: podlanie, sporządzenie misy do zatrzymania wody i ściółkowanie gleby

Wyobraźmy sobie nasz ogród za kilka lat. Jak wysokie będą rośliny za kilka czy kilkanaście lat? Jakie będą miały kolory w różnych porach roku? Jak dużo przycinania, podlewania i użyźniania będą potrzebować?

Pamiętajmy, że zbyt duża różnorodność gatunków sprawia wrażenie chaosu, a zbyt duża liczba roślin optycznie zmniejsza przestrzeń.

Gatunki cieniolubne sadzimy pod wyższymi, które lubią słońce. Unikamy sadzenia roślin zbyt blisko siebie, zawsze zostawiamy im wolną przestrzeń na rozrośnięcie się. Niższe gatunki zawsze sadzimy przed wyższymi

Strzyżone żywopłoty nie powinny być wyższe niż poziom naszego wzroku. Na ich tle najlepiej prezentują się kolorowe rabaty z bylin lub niskich krzewów.

Co i jak wybierać? Przede wszystkim nie kupujmy gatunków, tylko dlatego, że nam się podobają, ale zainteresujmy się, czy w naszych warunkach będą zdrowo i szybko rosły. Jeśli jesteśmy zapracowani, zrezygnujmy z roślin, które wymagają ciągłej pielęgnacji, cięcia, podlewania, ochrony itp.

Czasem skuszeni pięknem rośliny w szkółce lub centrum ogrodniczym ulegamy pokusie i kupujemy roślinę, której wymagań nie znamy, nie znamy też jej rozmiarów jakie może osiągnąć za kilka lat. Może wtedy nas spotkać niemiła niespodzianka. Warto więc wcześniej dowiedzieć się, które rośliny są odpowiednie do naszych warunków klimatycznych, glebowych, nasłonecznienia. Dobrze przynajmniej na początku bazować na roślinach tradycyjnych, odpornych na mróz, choroby i szkodniki.

Oczko wodne obsadzone klonami palmowymi

Jakich podstawowych błędów unikać przy urządzaniu ogrodów Nadmiernej ilości konstrukcji pionowych typu: trejaże, bramki, pergole, kratki, które zasłaniają niektóre kompozycje ogrodowe. Mieszania elementów architektonicznych z różnych stylów np. ogrodu japońskiego z ogrodem wiejskim Niewłaściwej lokalizacji oczka wodnego np. w okolicy drzew liściastych, Zbyt gęstego sadzenia roślin, ponieważ po pewnym czasie zaczynają konkurować o światło Sadzenia roślin trujących lub kłujących w pobliżu placu zabaw Sadzenia zbyt dużej ilości gatunków o zróżnicowanych walorach plastycznych

Za dużo roślin - ich uroda nie jest wyeksponowana

Jaki styl ogrodu wybrać? Stylów ogrodowych jest bardzo dużo. Każdy z nich jest inny i żaden nie jest lepszy od drugiego. Czym więc kierować się przy wyborze stylu swojego ogrodu? Przede wszystkim ogród powinien pasować do właściciela i współgrać z jego osobowością. Tylko wówczas przyniesie największą radość.

Zanim wybierzesz styl swojego przyszłego ogrodu: Należy zastanowić się czy mam czas i chęci, aby pielęgnować rośliny, czy raczej wolałbym ogród wymagający jak najmniejszych nakładów pracy. Wybór stylu ogrodu to trudne zadanie. Większość z nas chce mieć wszystko, co już gdzieś wcześniej widziało. W większości przypadków najlepsza jest zasada "im mniej tym lepiej". Ogród musi dobrze komponować się z otoczeniem, musi także dobrze komponować się z domem. Wiele ogrodów zakładanych jest w określonym stylu, jednak wciąż najpopularniejszy jest swobodny, nieformalny układ, który łączy wszystkie style.

Styl nowoczesny Ogrody nowoczesne cechuje przejrzysty układ i minimalizm. Dominują w nim zdecydowane barwy i proste, geometryczne kształty. Dużo w nich szkła, metalu, lecz nie brakuje tu również prostych form z drewna - głównie egzotycznego. Charakterystyczne dla ogrodów nowoczesnych jest łączenie elementów roślinnych z materiałami takimi jak drewno, tworzywa sztuczne, kamień, metal i szkło.

Styl nowoczesny

Styl angielski Ogród angielski ma romantyczny charakter, często kojarzy się z ogrodem wiejskim jednak jest on znacznie bardziej uporządkowany. Jest pełen kolorowych kwiatów i tajemniczych zakątków. Swobodny charakter nasadzeń widoczny jest między innymi w doborze roślin. W środku często występuje rozległy trawnik, a przestrzeń podzielona jest na odrębne wnętrza o różnorodnych funkcjach. Murki i ścieżki wykonane są zwykle z cegły. Wśród roślin królują róże pnące rozpięte na altanach i pergolach przy wejściach do domów, kolorowe rabaty bylinowe zwykle o nieregularnych kształtach oraz drzewa i krzewy o naturalnym pokroju.

Styl angielski

Styl angielski

Styl francuski W ogrodzie francuskim wszystko jest starannie zaplanowane; położenie tarasów, fontann, rzeźb, równe ścieżki i aleje, sztuczne jeziora, dywanowe rabaty o geometrycznych kształtach, równo przystrzyżone drzewa i krzewy.

Styl francuski Typowy ogród francuski cechuje regularność kompozycji. Oś ogrodu stanowi aleja główna, po bokach której symetrycznie rozmieszczone są kobierce kwiatowe. Inne charakterystyczne elementy takiego ogrodu to aleje, szpalery i labirynty oraz punkty widokowe. Taki rodzaj ogrodu potrzebuje rozległej przestrzeni oraz w miarę płaskiego terenu - i tak większość ogrodów w stylu francuskim to duże, rozległe aranżacje ogrodowe.

Ogrody w stylu francuskim

Styl japoński Ogrody japońskie to ogrodnicza perfekcja w każdym calu. Nic w nich nie jest przypadkowe, każdy element dopracowany jest w najdrobniejszym szczególe. Wiele z nich ma swoją bogatą symbolikę - np. kamienie oznaczają niezmienność, woda - życie, a rośliny zimozielone - długowieczność. Najbardziej charakterystyczne elementy to: zróżnicowana rzeźba terenu, woda, kamień naśladujący skały oraz wzorowane na przyrodzie kompozycje roślinne. Cechuje je spokój i elegancja ale przede wszystkim prostota i asymetria. Dużą zaletą ogrodu japońskiego jest to, że można go założyć nawet na bardzo małej powierzchni. Rośliny to głównie niewielkie drzewa i krzewy. Królują klony palmowe oraz drzewka bonsai o fantazyjnych kształtach.

Styl japoński

Styl japoński

Styl wiejski - naturalistyczny W ogrodach wiejskich panuje swobodny klimat. Często mówi się o nich że są tzw. swojskie. Panuje w nich pozorny bałagan i na pierwszy rzut oka odnosi się wrażenie, że wszystko jest przypadkowe. W wiejskich ogrodach aż kipi od barwnych i pachnących rabat kwiatowych i kwietników. Dominują w nich malwy, rudbekie, jeżówki, łubiny,nasturcje i inne nieco już zapomniane kwiaty ogrodowe. W doniczkach często sadzi się pelargonie i bratki. Często występuje także wydzielona część na przydomowy sad i warzywnik. Ogrody wiejskie otoczone są najczęściej drewnianym płotem lub ogrodzeniem z kamienia, dzięki czemu łączą się płynnie z otaczającym je krajobrazem. Charakterystyczne są drzewa, krzewy ozdobne oraz zioła, a także rośliny jednoroczne i byliny. Elementy małej architektury wykonane są głównie z drewna - są to najczęściej masywne drewniane stoły i ławy lub ławeczki.

Styl wiejski - naturalistyczny Typowy ogród wiejski łączy funkcje dekoracyjne i użytkowe : rosną w nim nie tylko bujne kwiaty i krzewy ozdobne ale też drzewa oraz krzewy owocowe, są grządki warzywne i ziołowe. W wiejskim ogródku stale coś się dzieje - kwitną i dojrzewają owoce i warzywa, zmienia się kolorystyka kwiatów.

Styl wiejski - naturalistyczny

Ogród nieformalny - łączenie stylów Pomimo wielu ściśle określonych stylów ogrodowych i tak większość nowo zakładanych ogrodów ma układ nieformalny. Jest on zwykle połączeniem wielu wyżej opisanych stylów. Nie ma "myśli wiodącej" - często poszczególne części mają charakter odpowiadający konkretnemu stylowi. Pozwala to na większą swobodę w wyborze roślin oraz elementów architektury ogrodowej. Przestrzeń blisko domu jest zwykle regularnie urządzona - dominuje taras, rośliny w doniczkach i niskie rabaty oraz elementy ogrodu japońskiego. W miarę oddalania się od domu układ ogrodu staje się coraz bardziej nieregularny - pojawiają się wyższy rabaty w stylu angielskim lub wiejskim. Na obrzeżach działki panuje zazwyczaj styl zupełnie swobodny - dominuje duży trawnik wokół którego posadzony jest żywopłot lub drzewa zasłaniające posesję przed sąsiadem.

Ogród nieformalny - łączenie stylów

Ogród nieformalny - łączenie stylów

W ostatnich latach można zaobserwować, iż właściciele nowopowstających ogrodów podlegają współczesnej modzie odchodząc od tradycyjnych, bardziej zindywidualizowanych kwietnych ogrodów

Współczesne ogrody, są to najczęściej ogrody z roślinami z katalogów firm wysyłkowych, trawnikiem, iglakami, oczkiem wodnym i skalniakiem. Niestety są one z reguły bardzo do siebie podobne, a przez to bywają monotonne. A przecież poza miastem, w bliskim sąsiedztwie pól i lasów bardzo pasują ogródki, w których rosną swojskie, znane od pokoleń gatunki roślin. Malownicze i kolorowe - stanowią z otaczającym krajobrazem harmonijną całość

Nieprawdą jest, że ogrody takie nadają się jedynie do wiejskiej okolicy. Równie dobrze wyglądają na obrzeżu miasta, gdzie pełne kwiatów mogą być prawdziwymi rodzynkami w trawnikowo - iglakowej przestrzeni.

Może więc warto wrócić do tradycji i obok wyszukanych, egzotycznych gatunków roślin, posadzić także trochę dziś zapomniane kwiaty, które królowały niegdyś w ogrodach naszych babć. Tym bardziej warto, że są one z reguły łatwe w uprawie, powszechnie dostępne, tanie, i świetnie rosną nawet bez specjalnych zabiegów.

Malwy

Fragment wiejskiego ogrodu

Różnorodność barw

Co polecić do wiejskiego ogrodu Do ogrodu wiejskiego pasują kwiaty o nasyconych barwach. Rośliny mogą tworzyć malowniczy gąszcz, dozwolony jest też pewien nieład. Ważną funkcję pełnią rośliny o pachnących kwiatach. Godne polecenia są przede wszystkim gatunki rodzime, znane od lat, sprawdzone, przystosowane do naszego klimatu, łatwo rozsiewające się oraz obficie i długo kwitnące. Lepiej zrezygnować z roślin egzotycznych, bo w ogrodach wiejskich będą wyglądały fałszywie. Nie powinno natomiast zabraknąć charakterystycznych dla wiejskich ogrodów roślin w donicach ustawionych na parapetach, tarasach, gankach i ogrodowych zakątkach.

Malowniczy gąszcz kwiatów

Donice z kwiatami

Byliny: bodziszki, chabry, dzielżany, dzwonki, firletki, jeżówki, kosaćce, lilie, liliowce, łubiny, maki, marcinki, nachyłki, naparstnice, ostróżki, piwonie, rudbekie, złocienie oraz dalie i wiosenne rośliny cebulowe. Rośliny jednoroczne i dwuletnie: astry, bratki, cynie, godecje, groszek pachnący, kosmosy, lewkonie, lwie paszcze, maciejki, tytoń ozdobny, malwy, nagietki, nasturcje, niezapominajki, szarłaty, słoneczniki, suchołuski. Krzewy: forsycje, jaśminowce, kaliny, lilaki (zwane bzami) oraz róże (zwłaszcza stare odmiany oraz nowe z grupy tak zwanych róż angielskich).

Aranżacja studni

Floks wyniosły

Słoneczniki

Łubiny

Liliowiec

Jeżowka

Jeżówka

Astry jesienne (marcinki)

Rudbekia naga

Dalie

Nasturcje

Ostróżki ogrodowe

Pysznogłówka

Zioła w wiejskim ogrodzie

Zioła w ogrodzie Zioła napełniają ogród miłym aromatem, bo wiele z nich przyjemnie i intensywnie pachnie, na przykład lawenda albo macierzanka, dlatego warto je sadzić przy dróżkach i w pobliżu domu. Można z nich założyć oddzielny mini ogród ziołowy albo umieścić między warzywami i kwitnącymi roślinami ozdobnymi. Wiele ziół nie ustępuje im urodą. Niezwykłe rabaty można stworzyć z bujnych kęp lubczyka, arcydzięgla i pierzastego kopru, pięknie kwitnących lawend, czarnuszek, szałwi, lebiodek i ogóreczników, a także czerwonolistnych bazylii, złotawych melis i pstrolistnych szałwi.

Lawenda

Pomysł na ziołową kompozycję

Arcydzięgiel

Dziurawiec

Lubczyk i macierzanka

Mięta Rozmaryn

Co oprócz roślin powinno się znaleźć w wiejskim ogrodzie Powinno się w nim znaleźć miejsce do wypoczynku: drewniana altana lub ławka, meble ogrodowe drewniane lub wiklinowe.

Drewniana altana

Ławka w ogrodzie

Trawnik uzupełniamy ścieżkami wykonanymi z tradycyjnych materiałów takich jak żwir, klinkier lub kamień naturalny. Zamiast trawnika można urządzić kwietną łąkę a teren ogrodu otoczyć płotem - najlepiej będzie pasował płot z drewnianych sztachet albo wyplatany z wikliny lub wymurowany z kamienia. Jeżeli ogród otoczony jest płotem z przęseł metalowych to lepiej zamaskować go bujną roślinnością.

Ścieżki w ogrodzie

Płoty i płotki

W większych wiejskich ogrodach można zaplanować dużą, naturalnie ukształtowaną rabatę o nieregularnym brzegu. Na zdjęciu widać, że zostały wymieszane kwiaty jednoroczne i byliny kwitnące latem: aksamitki, szałwie, dalie, irysy i hosty.

Rabata kwiatowa w ogrodzie

Klimat ogrodu wiejskiego oprócz odpowiednio dobranych roślin tworzą dodatki. Bezcenne są stare sprzęty, które wygrzebane z zakamarów i odpowiednio wyeksponowane mogą przeżyć swoją drugą młodość.

Wóz drabiniasty z dyszlem załadowany doniczkami z kwitnącymi letnimi kwiatami może służyć za ruchomy kwietnik. Dobrze będą też wyglądały gliniane doniczki i inne gliniane naczynia oraz wiklinowe kosze

Piwniczka

Krzewy do wiejskich ogrodów Nie może zabraknąć tu też krzewów charakterystycznych dla wsi - pachnących lilaków i biało kwitnących jaśminowców, kaliny, Z róż najlepiej wybrać stare odmiany oraz róże pnące. Pasować do takiego ogrodu będzie też jarzębina.

Lilak i kalina

Forsycja i jaśminowiec

Jarzębina

Jak przy wykorzystaniu programu komputerowego do projektowania ogrodów własnoręcznie sporządzić projekt swojego ogrodu?

Dziękuję za uwagę